Найман - Белгібай - Сүйініш - Төлегетай - Қытай - Қаракерей - Байторы - Мейрам - Байыс - Мұрын - Жолымбет - Қыдыр - Айтуған - Сәмембет - Толыбай - Кузембай - Тұтқыш - Әбділдә - Рымбайдан - Асылбек, Дайырбек, Болатбек, Жанатбек, Канатбек, Аскарбек, Нурланбек

Қытай елінде шыққан "Мурын шежіресі" кітабынан үзінді: Қыдыр атамыз жүз жасапты. 136 жастағы әкесі Жолымбет қасынан тастамай ертіп жүреді екен. Қыдырдың көзі көрмей қалса керек, "балаңыз өзіңізден бұрын кәртейіпті ғой" - дегендерге "жаудың бетінде, елдің шетінде жүрді ғой, не көрмеді дейсің, бұл қарағым " - дейді екен.
Байыс бидің ауылы жоңғарлармен шекарада отырғандықтан шапқыншылыққа қарсы соғыс ұдайы болып тұрады, Қыдырдың екі баласы Айтуған да, Желкілдек те батыр болыпты. Бұл туралы " Қиял қанатында " атты кітаптың " Ақырғы айқас " дастанында толық баяндалған. Бір реткі шайқаста жау қоршауында қалып, ағасының атына оқ тиеді, Желкілдек артына мінгескен он үш жасар баласы Смайылды " атасы басқа аттан түс " деп түсіріп тастап, Айтуғанды мінгестіріп алады. Смайыл үзенгіден ұстап жүгіріп отырады. Осы қысылтаяң кезде алдарынан көмекші қол келіп үшеуі де аман қалады. Ал, батырдың әлгі сөзі мәтелге айналады.
Тағы бір үлкен соғыста Айтуған жеті баласымен бірге қаза тауып, Желкілдек қара санынан жараланады. Ағасы мен бауырларының қазасына кектенген батыр санын таңа салып жауға атой салып кіреді.
Бұл айқас " туысқаным қалды деп тура шапқан Желкілдек, қарындасым қалды деп қарсы шапқан Желкілдек " дейтін қанатты сөз тізбегі болып ел жадында жатталып қалады.

Мен Жолымбетпін!

Мен мурынмын,онын ишинде жантугел дейди, б1рак жантугел ел1 жайында макала кездестирмедим, болып жатса хабар бериниздерши