Гузель Иштакбаева,
22-12-2012 21:56
(ссылка)
Афиша!
участвуют наши дорогие Урал и Азалия Рашитовы
19 января - Концерт "Мондарья", Дворец Молодежи, нач. в 19.00
Ежегодный музыкальный фестиваль "Мондарья" с участием артистов татарской и башкирской эстрады .
В концерте принимают участие:
Гузель Уразова, Ильдар Хакимов, Зульфия и Жавит Шакировы, Гузель Ахметова, Ризван Хакимов, Зифа Нагаева, Урал Рашитов и Азалия, Газим Ильясов, Рустам Гиззатуллин, Хасан Усманов, Нурия Ярмухаметова, Айгуль Сагинбаева, Руслан Зулькарнаев, Ирек Нугуманов.
настроение: Творческое
хочется: пойти на концерт
слушаю: музыку
Гузель Иштакбаева,
13-10-2012 00:25
(ссылка)
Урал и Азалия Рашитовы! (текст песен)
Азалия
Таныш дисәм–таныш түгел төсле,
Кем булдың син минем юлымда?
Уйламаган җирдән–көтмәгәндә
Чәчәк биреп киттең кулыма.
Азалия! Азалия!
Иң матуры чәчәкләр арасында,
Әйтер сыман Азалия:
«Мине эзлә–яратсаң табарсың ла».
Азалия!
Көн дә чыгам чәчәк бакчасына,
Мең әйләнәм гөлләр тирәсен,
Син дип уйлап куям, күреп калгач
Чәчәк тотканнарның берәрсен.
Азалия! Азалия!
Иң матуры чәчәкләр арасында,
Әйтер сыман Азалия:
«Мине эзлә–яратсаң табарсың ла».
Азалия!
Күпме уйлап, күпме баш ватсам да
Кем икәнен тәки белмәдем.
Шулай да мин көттем, шулай да өмет иттем,
Әмма ләкин кабат килмәдең.
Азалия! Азалия!
Иң матуры чәчәкләр арасында,
Әйтер сыман Азалия:
«Мине эзлә–яратсаң табарсың ла».
Азалия!
* * * * *
Ак чәчкәдәй карлар
Исеңдәме икән, ак карлар өстеннән
Ак хыяллар белән атладык.
Кулга-кул тотынып, бәхеткә йотылып,
Мәхәббәт җырларын ятладык
Ак чәчкәдәй карлар, ак чәчкәдәй карлар,
Бүген дә сагышка салалар.
Югалган ярымны, бәхетле чагымны,
Язмышны озатып баралар.
Ак карлар өстендә бәхеткә төренеп,
Назларга күмелеп аунадык
Ул карлар күптәннән эреде, югалды
Ак таллар дәрьяга әйләнеп.
Ак чәчкәдәй карлар, ак чәчкәдәй карлар,
Бүген дә сагышка салалар.
Югалган ярымны, бәхетле чагымны,
Язмышны озатып баралар.
Кайтырмын дидең дә, киттең дә югалдың
Кайтмадың яныма әйләнеп.
Бәхетле чагыңны, карларны сагынып,
Ничәнче җәйләрне җәйләдең?
Ак чәчкәдәй карлар, ак чәчкәдәй карлар,
Бүген дә сагышка салалар.
Югалган ярымны, бәхетле чагымны,
Язмышны озатып баралар.
* * * * *
Алсу гөлләр
Үстерәсең хәзер гөлләр син,
Таралашып беткәч балалар.
Алсу гөлләр язын, язын чәчәк атып,
Йөрәгеңдә урын алалар.
Алсу гөлләр чәчәк бәйләме
Шаулап үсә тәрәз төбендә.
Әнкәй, бәгърем, сине онытмый
Саклый балаң күңел түрендә.
Әнкәй безне берчак онытмый,
Каршы чыгып ала таңнарда.
«Газизләрем нигә, нигә кайтмый?» — диеп,
Елап ала күңеле тулганда.
Алсу гөлләр чәчәк бәйләме
Шаулап үсә тәрәз төбендә.
Әнкәй, бәгърем, сине онытмый
Саклый балаң күңел түрендә.
* * * * *
Балачак (өченче вариант)
Уйларым белән мин кайчагында,
Кайтамын шулай балачагыма.
Күңел түрендә генә саклаган
Хәтер сандыгын ачып актарам.
Уфтанып кала әйтергә генә,
Тик уйда гына, хәтердә генә
Яши шул гүзәл, шаулы балачак,
Серле җыр булып мәңге калачак.
Бәбкәләр саклыйм кара кошлардан,
Хәтфә үләндә ятып хушланам.
Һинд келәмнәре торсын бер якта,
Газиз җиркәем сыя кочакка.
Күңел талпына туган якларга,
Кабаттан кайта бала-чакларга,
Хыялым белән менәм мин айга,
Атланып чабам җилкенчек тайга.
Уфтанып кала әйтергә генә,
Тик уйда гына, хәтердә генә
Яши шул гүзәл, шаулы балачак,
Серле җыр булып мәңге калачак.
Бәбкәләр саклыйм кара кошлардан,
Хәтфә үләндә ятып хушланам.
Һинд келәмнәре торсын бер якта,
Газиз җиркәем сыя кочакка.
* * * * *
Балачак (икенче вариант)
Елга башы чишмә булса,
Гомер башы балачак.
Яшьлегемә юллар эзлим
Истә торганга һәрчак.
Кайда соң син сихри дөнья,
Чыктай сафлы балачак?!
Таякны — ат, талны кылыч
Итеп йөргән тиле чак.
Тәтер елгасын тар, диләр
Без үскәндә киң иде.
Тауда чабыл, суда йөзеп,
Ләззәтләнгән чор иде.
Кайда соң син сихри дөнья,
Чыктай сафлы балачак?!
Таякны — ат, талны кылыч
Итеп йөргән тиле чак.
Бәла чагым, энҗе чагым.
Үрелгән авылыма.
Илһам җыям бал кортыдай,
Сарылам кырларыма.
Кайда соң син сихри дөнья,
Чыктай сафлы балачак?!
Таякны — ат, талны кылыч
Итеп йөргән тиле чак.
* * * * *
Балачак (беренче вариант)
Хыялдагы татлы бер төш кебек
Сизелми дә узды балачак.
Гомер узган саен һәркем аны
Сагыныплар искә алачак.
Әй, кайда ул, кайда калды икән
Бала чакта яккан учаклар?
Шул чакларга илтә икән
Эх, беләсе иде, нинди сукмаклар?
Кайда калды икән таңга чаклы
Атлар саклап йөргән болыннар?
Без уйнаган болыннарда һаман
Йөгерә микән нәни колыннар?
Әй, кайда ул, кайда калды икән
Бала чакта яккан учаклар?
Шул чакларга илтә икән
Эх, беләсе иде, нинди сукмаклар?
Бала чакның серле әкиятләре
Күңелләрдә яши бүген дә.
Ак болытлар булып аксаң иде
Балачакның аяз күгендә.
Әй, кайда ул, кайда калды икән
Бала чакта яккан учаклар?
Шул чакларга илтә икән
Эх, беләсе иде, нинди сукмаклар?
* * * * *
Бергә яшәүләре — бүләк
Һәр кемнең дә, газиз баласы бар,
Олысы бар, аның кечесе.
Һер кемнең дә, газиз анасы бар,
Атасы бар, таяныр кешесе.
Бу дөнъяда бергә яшәү — бүләк
Беребез безнең кадерен белик без.
Авыр чакта ярдәм итик әле, итик әле,
Шатлыкларны бергә бүлешик.
Килер язлар, җитсен ямьле җәйләр,
Кышлар да бит, түгел мәңгегә.
Балаларың белән бергә яшәп
Аерылмасак иде мәңгегә.
Бу дөнъяда бергә яшәү — бүләк
Беребез безнең кадерен белик без.
Авыр чакта ярдәм итик әле, итик әле,
Шатлыкларны бергә бүлешик.
Күңелдә нур, йөрәкләрдә сафлык
Хисләр ашкына, әллә кайларга.
Бәхет ташып яшлек булып калсын
Яшик әле гомер — гомергә.
Бу дөнъяда бергә яшәү — бүләк
Беребез безнең кадерен белик без.
Авыр чакта ярдәм итик әле, итик әле,
Шатлыкларны бергә бүлешик.
* * * * *
Бик сагындым сине, яшьлегем
Бик сагындым сине, яшьлегем,
Сагышларым баса иңнәргә.
Бер кайтасы иде яңадан,
Гомер язындагы көннәргә.
Бик сагындым сине, яшьлегем.
Бик сагындым сине, яшьлегем,
Сагынгандай кошлар язларны.
Бер тоясы иде яңадан,
Шул язларда калган назларны.
Бик сагындым сине, яшьлегем.
Нишләргә, әзләп табар өчен, нишләргә,
Кайтыр юлы кайдан әзләргә.
Бик сагындым сине, яшьлегем, эх,
Еш керәсең никтер төшләргә.
Бик сагындым сине, яшьлегем,
Җирсетә шул ярсу үткәннәр.
Юлын, табып, кайта алсамда,
Юктыр синдә мине көткәннәр.
Бик сагындым сине, яшьлегем.
Нишләргә, әзләп табар өчен, нишләргә,
Кайтыр юлы кайдан әзләргә.
Бик сагындым сине, яшьлегем, эх,
Еш керәсең никтер төшләргә.
* * * * *
Бу дөньяда сөю бар әле
Минем әле иң бәхетле чагым
Яннарымда сөйгән яр әле.
Саф хисләргә урын бетте, димә,
Бу дөньяда сөю бар әле.
Күңелемне күпме кара төннәр
Каралтырга теләп карады.
Төн таралды, күңел каралмады —
Бу дөньяда сөю бар әле.
Агартырга теләп чәчләремне,
Күп тарады кайгы тарагы,
Кайгы узды, чәчләр агармады —
Бу дөньяда сөю бар әле.
Замананың кырыс җилләреннән
Күпме җаннар бүген яралы.
Изгелектән өмет өзмик әле,
Бу дөньяда сөю бар әле.
* * * * *
Бәхет кошым (өченче вариант)
Күпме көттем бәхет кошым,
Өметемне өзмәдем.
Сөю булып килгән икән,
Сөю булып килгән икән,
Ә мин шуны сизмәдем.
Бәхет кошы — син икән лә,
Бәхет кошым — мин икән.
Мәхәббәтле өй көрләре,
Җәннәтләргә тиң икән.
Язмыш үзе кавыштырды,
Тормадык без сайлашып.
Парлы булып бәхет кошым,
Парлы булып бәхет кошым,
Яшик әле сайрашып.
Бәхет кошы — син икән лә,
Бәхет кошым — мин икән.
Мәхәббәтле өй көрләре,
Җәннәтләргә тиң икән.
Бәхетләрне саклап яшик,
Җил кермәсен арага,
И, Ходаем хыянәттән,
И, Ходаем хыянәттән,
Кайгылардан арала.
Бәхет кошы — син икән лә,
Бәхет кошым — мин икән.
Мәхәббәтле өй көрләре,
Җәннәтләргә тиң икән.
* * * * *
Бәхет кошым (икенче вариант)
Мин бәхетле диеп яшәү өчен
Очырмамын кулдан бәхет кошын,
Мин бәхетле–кыйблам, үз тормышым,
Илһам бүләк иткән язмышым.
Бәхет кошым, бәхет кошым,
Китмә очып, китмә очып,
Таң җилләре, ал кояшым
Иркәләсен безне кочып.
Каршылармын бәхет кошым белән
Шатлык тулы якты таңнарым.
Көндезләрем очар канатым бул,
Төннәремдә сихри назларым.
Бәхет кошым, бәхет кошым,
Китмә очып, китмә очып,
Таң җилләре, ал кояшым
Иркәләсен безне кочып.
Бәхет кошым, каурыйларың назы
Хисләремә килеп кагыла.
Сөю-давыл, күңел дәрьясында
Ташкын булып моңым агыла.
Бәхет кошым, бәхет кошым,
Китмә очып, китмә очып,
Таң җиллә
Иркәләсен безне кочып.
* * * * *
Бәхет кошым (беренче вариант)
Янгыр көткән иген кыры сыман,
Сагынып көтәм сине, зар булып.
Кил син, бәгърем, кил син, бәхет кошым,
Гомерлеккә мина яр булып.
Яктыртам мин килер юлларыңны,
Ай нуры итеп күңелем яктысын.
Кил син, бәгърем, кил син, бәхет кошым,
Күзләреңдә шатлык балкысын.
Таң юлдашы — Чулпан йолдыз кебек,
Юлдашым бул тормыш юлымда.
Кил син, бәгърем, кил син, бәхет кошым,
Мимем бәхетем — синен кулыңда.
* * * * *
Газиз Уфам
Газиз Уфам, гүзәл калам,
Синдә генә бәхет табам,
Ераклардан сагынып кайтам
Сиңа кабат, әй башкалам.
Сине мактап куп җырланган,
Күпләр сиңа гашыйк булган.
Шул бик күпләр арасыннан
Мин дә гашыйк сиңа, Уфам.
Әй Уфам,
Кайда гына булсам да мин,
Әй Уфам,
Күңелләрдә бары тик син.
Әй башкалам,
Бар юлларым илтә сиңа,
Газиз Уфам — гүзәл калам.
Газиз Уфам — гүзәл калам.
Газиз Уфам — гүзәл калам
Агыйделнең ярларыннан
Узган саен һәйран калам:
Балкып тора горур Уфам,
Тау башында мәгърур калам.
Әй Уфам,
Кайда гына булсам да мин,
Әй Уфам,
Күңелләрдә бары тик син.
Әй башкалам,
Бар юлларым илтә сиңа,
Газиз Уфам — гүзәл калам.
Газиз Уфам — гүзәл калам.
Газиз Уфам — гүзәл калам.
* * * * *
Дәрвиш юлы
Салыгызчы миңа татлы шәрап,
Төшим әле күңел төбенә.
Бер минутка, бер мизгелгә генә
Күтәрелим йолдыз күгенә.
Эй дәрвиш, ал кулыңа касә,
Уртак бүлик күңел йөгеңне.
Дөнья гизеп ниләр күргәнеңне,
Сөйлә әле, сөйлә, сөйлә сереңне.
Эй духанчы. Син кызганма берүк,
Сал тутырып ширбэт суыңны.
Сагыш тулган яшьлек җәясеннән
Эзләп китәм аткан угымны.
Эй дәрвиш, ал кулыңа касә,
Уртак бүлик күңел йөгеңне.
Дөнья гизеп ниләр күргәнеңне,
Сөйлә әле, сөйлә, сөйлә сереңне.
Тик боекма инде, ялгыз юлчы,
Язмышыбыз — Алла кулында.
Күңел күктә, тәнем җирдә минем
Җаным йөри, дәрвиш юлында.
Эй дәрвиш, ал кулыңа касә,
Уртак бүлик күңел йөгеңне.
Дөнья гизенеңне,
Сөйлә әле, сөйлә, сөйлә сереңне.
* * * * *
Ике кызың
Озын юллар, үтеп сиңа кайттык,
Авылкаем алтын бишегем.
Әткәй йорты, сөеп каршы ала,
Ачып куя безгә ишеген.
Очтык ерак җирләргә,
Төбә биек үрләргә.
Ике кызым, ике кошчыгым.
Ике кызым, ике кошчыгым.
Талпынышып, очып сиңа кайттык,
Газиз әнкәй сине сагынып.
Ике кызың, ике кошчыгың,
Искә алып җылы кочагың.
Очтык ерак җирләргә,
Төбә биек үрләргә.
Ике кызым, ике кошчыгым.
Ике кызым, ике кошчыгым.
Бер кайчан да, әнкәй суынмасын,
Җылы ашың, җылы кочагың.
Кайтыйк бер, сиңа гел шулай,
Талпынышып очар кошлардай.
Очтык ерак җирләргә,
Төбә биек үрләргә.
Ике кызым, ике кошчыгым.
Ике кызым, ике кошчыгым.
* * * * *
Каратамак чишмәсе
Каратамак, Каратамак,
Күрергә күзгә кечкенә.
Ләкин башка чишмәләрдән
Ким түгел син һич кенә.
Сагынам шул, сагынам шул
Каратамак чишмәсен.
Салкын суын эчеп үскәч,
Күңелләрем нишләсен?
Каратамак, Каратамак,
Балачак хәтирәсе.
Сагышларым бетәр иде —
Ничек кайтып киләсе?
Сагынам шул, сагынам шул
Каратамак чишмәсен.
Салкын суын эчеп үскәч,
Күңелләрем нишләсен?
Каратамак, Каратамак,
Кипмә син, кипмә инде.
Авылымны, күңелемне,
Чишмәсез итмә инде!
Сагынам шул, сагынам шул
Каратамак чишмәсен.
Салкын суын эчен үскәч,
Күңелләрем нишләсен?
* * * * *
Карлыгач
Карлыгач оя ясый,
Юеш балчыкны ташып.
Сиңа булган сөю хисем
Ургый, йөрәктән ташып.
Карлыгачлар биек оча,
Бүген дә булыр аяз.
Яннарымда син булганда,
Һәрвакыт кояшлы яз.
Карлыгачның түшендә
Тамгасы бар ак төстә.
Бергә булган минутларның
Һәрбер мизгеле истә.
Карлыгачлар биек оча,
Бүген дә булыр аяз.
Яннарымда син булганда,
Һәрвакыт кояшлы яз.
Карлыгачлар су эчәләр,
Төшмичә генә җиргә.
Яшәсәң иде дәньяда
Сөйгәнең белән бергә.
Карлыгачлар биек оча,
Бүген дә булыр аяз.
Яннарымда син булганда,
Һәрвакыт кояшлы яз.
* * * * *
Кеше сүзе
Белсәк тә без янәшәдә
Җиде ятлар йөргәнне
Сизми калдык арабызга
Кеше сүзе кергәнне.
Шиәде мәхәббәт гөлләре
Тиде җиде ят күзе.
Җиде ятларга калдырып
Аерды кеше сүзе.
Кеше сүзе, кеше сүзе.
Җиде ят итте безне.
Җиде ятлар да кавыша,
Өзмик өметебезне.
Адашып калды мәхәббәт
Җиде юлның чатында.
Җиде ятларга әйләндек
Кеше сүзе хакында.
* * * * *
Кошлар Тезелешеп кошлар кайта
Карыйм җырлы рәтләргә.
Сезнең җырлар җитми кошлар,
Безнең дә йөрәкләргә.
Безгә дә кунып сайрагыз,
Артмасмы моңнарыбыз…
Бергә-бергә талпынырбыз,
Бергәләп моңланырбыз.
Сез кунуга чәчәк ата,
Безнең гөлләребез дә.
Кошлардагы матурлыклар
Җитми шул әле безгә.
Безгә дә кунып сайрагыз,
Артмасмы моңнарыбыз..
Бергә-бергә талпынырбыз,
Бергәләп моңланырбыз.
Кошлар сайрый канат кага
Канат куя иңнәргә.
Ак канатлар җитми әле
Безнең дә күңелләргә.
Безгә дә кунып сайрагыз,
Артмасмы моңнарыбыз…
Бергә-бергә талпынырбыз,
Бергәләп моңланырбыз.
* * * * *
Кызыл розалар
Күптән түгел бүләк иткән идең
Бәхет гөле — хуш исле кызыл розалар,
«Яратам!» — дип әйтмәсәң дә беләм,
Сөю билгеләре бит алар.
Кызыл розалар, кызыл розалар
Кызыл розалар — сөю гөлләре.
Кызыл розалар, кызыл розалар
Күңелләреңнең кайнар хисләре.
Тик озакка җитсен мәхәббәтең,
Сулмасыннар бәхет гөлләрең,
Сулмасыннар бәхет гөлләрең!
Кемнәр генә сезгә сокланмый,
Сөю гөле, бәхет гөле — кызыл розалар.
Тик гөлләрен чәнечкеләр генә саклый,
Сузылмасын өчен ят куллар.
Кызыл розалар, кызыл розалар
Кызыл розалар — сөю гөлләре.
Кызыл розалар, кызыл розалар
Күңелләреңнең кайнар хисләре.
Тик озакка җитсен мәхәббәтең,
Сулмасыннар бәхет гөлләрең,
Сулмасыннар бәхет гөлләрең!
* * * * *
Кызым туе
Агым сулар кебек гомер узган..
Тоялмыйда үткән ни ара…
Бүген кызым яңа тормыш башлый,
Бүген бездә горләп туй бара.
Кызым туе, кызым туе,
Дус-туганнар җыелган.
Кабатланмас бу табынга
Яшьлек юлы сузылган…
Сөю-назлар булып яшьлек тама..
Чыда күңел, чыда түз генә.
Кычкыралар әче-әче диеп
Тик бу бары татлы сүз генә..
Кызым туе, кызым туе,
Дус-туганнар җыелган.
Кабатланмас бу табынга
Яшьлек юлы сузылган…
Бу язмышнын шашып яшнәве дер
Мәхәббәтнен кабат балкуы.
Яшьлекләрдә яккан учакларнын
Киләчәккә кучкән ялкыны.
Кызым туе, кызым туе,
Дус-туганнар җыелган.
Кабатланмас бу табынга
Яшьлек юлы сузылган
* * * * *
Моряк җыры«Диңгеземдә — дөньям», — дигән моряк
Хыялланып җирен сагынган,
Акчарлаклар түгел күңелендә,
Җанкаена тургай кагылган.
Җилкәйләрем, җилкәйләрем,
Җигелегез җилкәнгә.
Бер хыялый адашкан
Күңеле диңгезендә,
Коткарыгыз, батмасын
Сагыш далаларында,
Кайтсын, кайтсын, кире кайтсын
Хыял болыннарына.
Кайда соң син, җирем — газиз илем?
Кайда урман, кояш баеган?
Күзем йомып сагышларга батсам.
Җил искәндәй миләш-каеннан.
Җилкәйләрем, җилкәйләрем,
Җигелегез җилкәнгә.
Бер хыялый адашкан
Күңеле диңгезендә,
Коткарыгыз, батмасын
Сагыш далаларында,
Кайтсын, кайтсын, кире кайтсын
Хыял болыннарына.
Алдамыйк без, дуслар, күңелләрне,
Алыштырмыйк җирне диңгезгә.
Кошлар җаны күктә, балык — суда,
Кешенеке булыр җирендә.
Җилкәйләрем, җилкәйләрем,
Җигелегез җилкәнгә.
Бер хыялый адашкан
Күңеле диңгезендә,
Коткарыгыз, батмасын
Сагыш далаларында,
Кайтсын, кайтсын, кире кайтсын
Хыял болыннарына
* * * * *
Мәхәббәт энҗеләре
Киткәндә оялып кына битемнән килеп сөйдең
Керфек очларың чыклардан чыланган иде синең
Нигә инде күз яшеңне яшерәсең чибәрем?
Соң алар бит яшьләр түгел,
Мәхәббәт энҗеләре.
Сөюеңне күреп торам, бәхеттән елыйсыңдыр
Миңа шатлык юрыйсыңдыр, бәхетләр юллыйсыңдыр
Нигә инде күз яшеңне яшерәсең чибәрем?
Соң алар бит яшьләр түгел,
Мәхәббәт энҗеләре.
Кайтыйм кына онытырсың күз яшьләреңнең барсын
Моңсуланып озатсаң да, елмаеп каршыларсың.
Нигә инде күз яшеңне яшерәсең чибәрем?
Соң алар бит яшьләр түгел,
Мәхәббәт энҗеләре.
* * * * *
Пар канатлар
Пар канатлар кагыналар
Дәръясында тормышның
Белми алар, аңлый алмый
Яңгызлыкның сагышын.
Пар канатлар, пар канатлар,
Сынмагыз, бөгелмәгез.
Үзәк өзгеч көзге җилдә
Сыңарлап өзелмәгез.
Пар канатның кәдерен белеп
Талпыныгыз күкләрдә.
Парлы чакта тормыш ямьле
Ялгыз калгач нишләргә?
Пар канатның хәле авыр
Ялгыз канат кагынсаң.
Җырлап күңел бастырасың
Янсаң, көйсәң, сагынсаң.
* * * * *
Парлы гомерләр
Үтте еллар, үтте,
Акты сулар, акты,
Ямьле булды тормыш көннәре.
Безнең йөрәкләрдә, безнең күңелләрдә
Сулмадылар сөю гөлләре.
Парлы гомерләрне парлы итәрбез.
Парлы булсын гомер, көзләр җитсә дә.
Кызыл розалар сиңа бүләк итәм,
Ничә генә еллар үтсә дә.
Гомер үтә, диләр,
Сөю бетә, диләр,
Син ышанма, җаным, сүзләргә.
Гомер юлларында алтын яфраклардан
Без үтәрбез парлап көзләрдә.
Парлы гомерләрне парлы итәрбез.
Парлы булсын гомер, көзләр җитсә дә.
Кызыл розалар сиңа бүләк итәм,
Ничә генә еллар үтсә дә.
* * * * *
Сандугач моңы (икенче вариант)
Туган илдән читтә, еракта
Бер сандугач моңын тыңладым,
Сагынгуга, сары сагышка
Түзә алмый кушылып җырладым.
Сайра, сайра, сандугачым,
Кызыл карлар бурап яуганчы.
Кайтып калыйм әле илемә
Чит җирләрдә ятып калганчы.
hәр мизгеле сагыш чит илнең,
Сандугачым, ярый син килдең.
Башкаемны салып җилләргә,
Кайтам, кайтам туган җирләргә.
Сайра, сайра, сандугачым,
Кызыл карлар бурап яуганчы.
Кайтып калыйм әле илемә
Чит җирләрдә ятып калганчы.
Серен бирми йөрәк ятларга.
Уйлар очты туган якларга.
Сандугачлар кунып тирәккә
Үзәкләрне өзгән чакларга…
Сайра, сайра, сандугачым,
Кызыл карлар бурап яуганчы.
Кайтып калыйм әле илемә
Чит җирләрдә ятып калганчы.
* * * * *
Сандугач моңы (беренче вариант)
Дим талына кунып,
Кемне көткән булып,
Сайрый икән сары сандугач?
Ничек түзсен кошкай,
Минем сердәш дускай,
Эчкәйләре тулы моң булгач?
Сагынмаса ул бик,
Көтмәс тә иде бит,
Сайрамас та иде таң тугач.
Көтә-көтә арып,
Сагышлардан янып,
Саргайгандыр, ахры, сандугач.
Аерса да ярлар
Җәен, ярый, син.бар.
Нишләрмен соң кышын, кар яугач?
Көтү җиңел түгел;
Сызлана шул күңел,
Хәлләребез бер үк, сандугач.
* * * * *
Сары күзле ромашкалар
Әле яңа гына миңа
Ак такыя үргән идең.
«Сине генә, сине генә
Сөям, бәгърем!» — дигән идең.
Берәм-берәм очты җилгә
«Ярата ул» дигән таҗлар.
Үзең киттең, калды бары
Сары күзле ромашкалар.
Сары күзле ромашкала,
Сары күзле ромашкалар.
Үзең киттең, калды бары
Сары күзле ромашкалар.
Хәзер кемгә инде, кемгә
«Сине генә сөям» дисең?
Ак чәчәкләр бүләк итеп,
Ак бәхетләр вәгъдәлисең?
Хыянәткә йөрәгеңдә
Ахырысы, урын бик киң.
Әйтерсең дә синең күңел
Нәкъ очкан күбәләккә тиң.
* * * * *
Саубулыгыз ак каеннар
Әйләндем дә кул селтәдем
Озаткан каеннарга,
Кайчан әле кире кайтам
Туганнар авылыма.
Саубулыгыз, ак каеннар,
Әти, әни, туганнар.
Алда көтсен очрашулар,
Бергә җырлаган җырлар.
Китмәс идем сезнең яннан,
Әти, әни, туганнар.
Язмышыма, юлларыма
Алдан язып куйганнар.
Саубулыгыз, ак каеннар,
Әти, әни, туганнар.
Алда көтсен очрашулар,
Бергә җырлаган җырлар.
Еллар бик тиз үтә диләр,
Ышаналмыйм мин ана.
Үтә инде шулай еллар
Сезнең белән булганга.
Саубулыгыз, ак каеннар,
Әти, әни, туганнар.
Алда көтсен очрашулар,
Бергә җырлаган җырлар.
* * * * *
Син
Син, син, син, син минем тормышым,
Аткан ал таңым син,
Син, син, син
Сулаган сулышым,
Яшәгән җаным син.
Сиңа мин инде
Язмышың, өлешең.
Кайларга китсәң дә,
Мин синең — йөрәк тибешең.
Син, син, син
Бер юлдан бергәләп
Атларга тиеш без.
Син, син, син
Адымнар ялгышмыйк.
Абынмыйк, юл тигез.
Сиңа мин инде
Язмышың, өлешең.
Кайларга китсәң дә,
Мин синең — йөрәк тибешең.
Син, син, син,
Яши алмабыз бит
Мин синсез, син минсез.
Син, син, син
Сузыйк тормыш җебен
Төерсез, өзексез.
Сиңа мин инде
Язмышың, өлешең.
Кайларга китсәң дә,
Мин синең — йөрәк тибешең.
* * * * *
Сөләйман балдаг
«Бар да үтә», дип язылган
Сөләйман балдагына.
Каршыңа килгән бәхетне
Күрмичә калма гына.
Эх, Сөләйман балдагы.
Бәхетемне көтәрлек тә
Сабырлыгым калмады.
«Бар да үтә дип», язылган
Сөләйман балдагына.
Шатлыклар да, кайгылар да
Тик вакытлыча гына
Эх, Сөләйман балдагы.
Үтмәс дигән чакларым да
Үтми кала алмады.
Ни язылса да ышанмыйм,
Сөләйман балдагына.
Белсә дә белә аладыр
Бары тик Алла гына.
Эх, Сөләйман балдагы.
Вәгъдәләрең кай дөньяда:
Монсындамы, андамы?
* * * * * *
Тормыш арбасы
Шатлыкларым тугарылып,
Тәгәрмәчләре сынды
Каршылыклар иртә-кичен
Минем юлда шым булды.
Тормыш арбасы, йөрәк ярасы
Бәхет юлыннан, эх, бер чабасы.
Атларым алып керделәр
Карурман тарафына
Күңелләрем тартылса да,
Йолдызлар арасына.
Тормыш арбасы, йөрәк ярасы
Бәхет юлыннан, эх, бер чабасы.
Атларым алып киттеләр
Кубып урман эченнән
Хактыр әле яздырмышы
Акылымнан, көчемнән.
Тормыш арбасы, юк бит яңасы
Калды тик хәзер бәхет табасы.
Тормыш арбасы, йөрәк ярасы
Бәхет юлыннан, эх, бер чабасы.
Тормыш арбасы, юк бит яңасы
Калды тик хәзер бәхет табасы.
Бәхет табылыр,
Шатлык кабыныр,
Җимерелмәсен моңнар дөньясы.
* * * * * *
Туган як (икенче вариант)
Туган якка юл тотамын
Туган як, туган як,
Иң гүзәл газиз якка
Туган як, туган як
Ашыгам каенлыкка
Туган як, туган як.
Торып булмас көттереп
Туган як, туган як.
Талпына күңел,
Талпына ашкына
Ярсуына түз, түз генә
Каенлыкта җиләк пешкән
Тиз үрелеп өз генә.
Чәчәкләрнең ниндие юк
Туган як, туган як
Хуш исле аллы гөле
Туган як, туган як
Бу якларда һич кайда да
Туган як, туган як
Һич тиңнәр булмас төсле
Туган як, туган як
Талпына күңел,
Талпына ашкына
Ярсуына түз, түз генә
Каенлыкта җиләк пешкән
Тиз үрелеп өз генә.
Каенлыкта сайрый кошлар
Сайрый, сайрый кошлар
Бер туктамый өздереп
Өздереп, өздереп
Озакламый кайтырмын мин
Кайтырмын, кайтырмын
Торып булмас көттереп
Көттереп, көттереп.
Талпына күңел,
Талпына ашкына
Ярсуына түз, түз генә
Каенлыкта җиләк пешкән
Тиз үрелеп өз генә
Каенлыкта җиләк пешкән
Тиз үрелеп өз генә.
* * * * * * *
Туган як (өченче вариант)
Оҗмахлар да кирәк түгел,
Туган якка җитми ул.
Еллар узган саен якын,
Күнелдән хич китми ул.
Йөрәкләрдә, хәтерләрдә
Туган як бит бер генә.
Кадерле дә, изге дә ул
Туып үскән җир генә.
Тәүге эзем калган монда,
Тәүге хисем табылган.
Ямьле сунын буйларында
Сөйгән ярым табылган.
Йөрәкләрдә, хәтерләрдә
Туган як бит бер генә.
Кадерле дә, изге дә ул
Туып үскән җир генә.
Чит якларда күнел китек,
Бәхет тулы булмый ул.
Кояшы да сүрәнерәк
Язлары да соңлый ул.
Йөрәкләрдә, хәтерләрдә
Туган як бит бер генә.
Кадерле дә, изге дә ул
Туып үскән җир генә.
* * * * *
Туган як (беренче вариант)
Кешене иленнән, йортыннан аерып,
Йөрткән күп юллар бар, җилләр бар.
Хәтердән җуелып, йөрәктән уелып.
Онытылып калган күп җирләр бар.
Ә сине, ә сине, ә сине, туган як,
Бар микән сагынмый торган чак?!
Күрдем мин гомремдә күңелле якларны,
Яраткан җырларын ятладым.
Белмимен, никтер мин, бер киткәч, шул якка
Яңадан әйләнеп кайтмадым.
Тик сине, тик сине, тик сине, туган як,
Күклемдә һәрвакыт сакладым.
Анда да, тормышны гөл итеп бизәргә,
Хуш исле чәчәкләр аттылар.
Хезмәттә сусасаң, суларын эчәргә
Шифалы чишмәләр актылар.
Тик сиңа, тик сиңа, тик сиңа, туган як,
Иң кайнар хисләрем тарттылар.
Шул икән иң изге бу туган туфракка
Мәңгелек мәхәббәт ялкыны.
Шул икән көйдерә еракта торганда
Иң көчле сагыну аркылы.
Шуңадыр, шуңадыр, шуңадыр, ахрысы.
Йөрәгем һәрвакыт ярсулы!
Таныш дисәм–таныш түгел төсле,
Кем булдың син минем юлымда?
Уйламаган җирдән–көтмәгәндә
Чәчәк биреп киттең кулыма.
Азалия! Азалия!
Иң матуры чәчәкләр арасында,
Әйтер сыман Азалия:
«Мине эзлә–яратсаң табарсың ла».
Азалия!
Көн дә чыгам чәчәк бакчасына,
Мең әйләнәм гөлләр тирәсен,
Син дип уйлап куям, күреп калгач
Чәчәк тотканнарның берәрсен.
Азалия! Азалия!
Иң матуры чәчәкләр арасында,
Әйтер сыман Азалия:
«Мине эзлә–яратсаң табарсың ла».
Азалия!
Күпме уйлап, күпме баш ватсам да
Кем икәнен тәки белмәдем.
Шулай да мин көттем, шулай да өмет иттем,
Әмма ләкин кабат килмәдең.
Азалия! Азалия!
Иң матуры чәчәкләр арасында,
Әйтер сыман Азалия:
«Мине эзлә–яратсаң табарсың ла».
Азалия!
* * * * *
Ак чәчкәдәй карлар
Исеңдәме икән, ак карлар өстеннән
Ак хыяллар белән атладык.
Кулга-кул тотынып, бәхеткә йотылып,
Мәхәббәт җырларын ятладык
Ак чәчкәдәй карлар, ак чәчкәдәй карлар,
Бүген дә сагышка салалар.
Югалган ярымны, бәхетле чагымны,
Язмышны озатып баралар.
Ак карлар өстендә бәхеткә төренеп,
Назларга күмелеп аунадык
Ул карлар күптәннән эреде, югалды
Ак таллар дәрьяга әйләнеп.
Ак чәчкәдәй карлар, ак чәчкәдәй карлар,
Бүген дә сагышка салалар.
Югалган ярымны, бәхетле чагымны,
Язмышны озатып баралар.
Кайтырмын дидең дә, киттең дә югалдың
Кайтмадың яныма әйләнеп.
Бәхетле чагыңны, карларны сагынып,
Ничәнче җәйләрне җәйләдең?
Ак чәчкәдәй карлар, ак чәчкәдәй карлар,
Бүген дә сагышка салалар.
Югалган ярымны, бәхетле чагымны,
Язмышны озатып баралар.
* * * * *
Алсу гөлләр
Үстерәсең хәзер гөлләр син,
Таралашып беткәч балалар.
Алсу гөлләр язын, язын чәчәк атып,
Йөрәгеңдә урын алалар.
Алсу гөлләр чәчәк бәйләме
Шаулап үсә тәрәз төбендә.
Әнкәй, бәгърем, сине онытмый
Саклый балаң күңел түрендә.
Әнкәй безне берчак онытмый,
Каршы чыгып ала таңнарда.
«Газизләрем нигә, нигә кайтмый?» — диеп,
Елап ала күңеле тулганда.
Алсу гөлләр чәчәк бәйләме
Шаулап үсә тәрәз төбендә.
Әнкәй, бәгърем, сине онытмый
Саклый балаң күңел түрендә.
* * * * *
Балачак (өченче вариант)
Уйларым белән мин кайчагында,
Кайтамын шулай балачагыма.
Күңел түрендә генә саклаган
Хәтер сандыгын ачып актарам.
Уфтанып кала әйтергә генә,
Тик уйда гына, хәтердә генә
Яши шул гүзәл, шаулы балачак,
Серле җыр булып мәңге калачак.
Бәбкәләр саклыйм кара кошлардан,
Хәтфә үләндә ятып хушланам.
Һинд келәмнәре торсын бер якта,
Газиз җиркәем сыя кочакка.
Күңел талпына туган якларга,
Кабаттан кайта бала-чакларга,
Хыялым белән менәм мин айга,
Атланып чабам җилкенчек тайга.
Уфтанып кала әйтергә генә,
Тик уйда гына, хәтердә генә
Яши шул гүзәл, шаулы балачак,
Серле җыр булып мәңге калачак.
Бәбкәләр саклыйм кара кошлардан,
Хәтфә үләндә ятып хушланам.
Һинд келәмнәре торсын бер якта,
Газиз җиркәем сыя кочакка.
* * * * *
Балачак (икенче вариант)
Елга башы чишмә булса,
Гомер башы балачак.
Яшьлегемә юллар эзлим
Истә торганга һәрчак.
Кайда соң син сихри дөнья,
Чыктай сафлы балачак?!
Таякны — ат, талны кылыч
Итеп йөргән тиле чак.
Тәтер елгасын тар, диләр
Без үскәндә киң иде.
Тауда чабыл, суда йөзеп,
Ләззәтләнгән чор иде.
Кайда соң син сихри дөнья,
Чыктай сафлы балачак?!
Таякны — ат, талны кылыч
Итеп йөргән тиле чак.
Бәла чагым, энҗе чагым.
Үрелгән авылыма.
Илһам җыям бал кортыдай,
Сарылам кырларыма.
Кайда соң син сихри дөнья,
Чыктай сафлы балачак?!
Таякны — ат, талны кылыч
Итеп йөргән тиле чак.
* * * * *
Балачак (беренче вариант)
Хыялдагы татлы бер төш кебек
Сизелми дә узды балачак.
Гомер узган саен һәркем аны
Сагыныплар искә алачак.
Әй, кайда ул, кайда калды икән
Бала чакта яккан учаклар?
Шул чакларга илтә икән
Эх, беләсе иде, нинди сукмаклар?
Кайда калды икән таңга чаклы
Атлар саклап йөргән болыннар?
Без уйнаган болыннарда һаман
Йөгерә микән нәни колыннар?
Әй, кайда ул, кайда калды икән
Бала чакта яккан учаклар?
Шул чакларга илтә икән
Эх, беләсе иде, нинди сукмаклар?
Бала чакның серле әкиятләре
Күңелләрдә яши бүген дә.
Ак болытлар булып аксаң иде
Балачакның аяз күгендә.
Әй, кайда ул, кайда калды икән
Бала чакта яккан учаклар?
Шул чакларга илтә икән
Эх, беләсе иде, нинди сукмаклар?
* * * * *
Бергә яшәүләре — бүләк
Һәр кемнең дә, газиз баласы бар,
Олысы бар, аның кечесе.
Һер кемнең дә, газиз анасы бар,
Атасы бар, таяныр кешесе.
Бу дөнъяда бергә яшәү — бүләк
Беребез безнең кадерен белик без.
Авыр чакта ярдәм итик әле, итик әле,
Шатлыкларны бергә бүлешик.
Килер язлар, җитсен ямьле җәйләр,
Кышлар да бит, түгел мәңгегә.
Балаларың белән бергә яшәп
Аерылмасак иде мәңгегә.
Бу дөнъяда бергә яшәү — бүләк
Беребез безнең кадерен белик без.
Авыр чакта ярдәм итик әле, итик әле,
Шатлыкларны бергә бүлешик.
Күңелдә нур, йөрәкләрдә сафлык
Хисләр ашкына, әллә кайларга.
Бәхет ташып яшлек булып калсын
Яшик әле гомер — гомергә.
Бу дөнъяда бергә яшәү — бүләк
Беребез безнең кадерен белик без.
Авыр чакта ярдәм итик әле, итик әле,
Шатлыкларны бергә бүлешик.
* * * * *
Бик сагындым сине, яшьлегем
Бик сагындым сине, яшьлегем,
Сагышларым баса иңнәргә.
Бер кайтасы иде яңадан,
Гомер язындагы көннәргә.
Бик сагындым сине, яшьлегем.
Бик сагындым сине, яшьлегем,
Сагынгандай кошлар язларны.
Бер тоясы иде яңадан,
Шул язларда калган назларны.
Бик сагындым сине, яшьлегем.
Нишләргә, әзләп табар өчен, нишләргә,
Кайтыр юлы кайдан әзләргә.
Бик сагындым сине, яшьлегем, эх,
Еш керәсең никтер төшләргә.
Бик сагындым сине, яшьлегем,
Җирсетә шул ярсу үткәннәр.
Юлын, табып, кайта алсамда,
Юктыр синдә мине көткәннәр.
Бик сагындым сине, яшьлегем.
Нишләргә, әзләп табар өчен, нишләргә,
Кайтыр юлы кайдан әзләргә.
Бик сагындым сине, яшьлегем, эх,
Еш керәсең никтер төшләргә.
* * * * *
Бу дөньяда сөю бар әле
Минем әле иң бәхетле чагым
Яннарымда сөйгән яр әле.
Саф хисләргә урын бетте, димә,
Бу дөньяда сөю бар әле.
Күңелемне күпме кара төннәр
Каралтырга теләп карады.
Төн таралды, күңел каралмады —
Бу дөньяда сөю бар әле.
Агартырга теләп чәчләремне,
Күп тарады кайгы тарагы,
Кайгы узды, чәчләр агармады —
Бу дөньяда сөю бар әле.
Замананың кырыс җилләреннән
Күпме җаннар бүген яралы.
Изгелектән өмет өзмик әле,
Бу дөньяда сөю бар әле.
* * * * *
Бәхет кошым (өченче вариант)
Күпме көттем бәхет кошым,
Өметемне өзмәдем.
Сөю булып килгән икән,
Сөю булып килгән икән,
Ә мин шуны сизмәдем.
Бәхет кошы — син икән лә,
Бәхет кошым — мин икән.
Мәхәббәтле өй көрләре,
Җәннәтләргә тиң икән.
Язмыш үзе кавыштырды,
Тормадык без сайлашып.
Парлы булып бәхет кошым,
Парлы булып бәхет кошым,
Яшик әле сайрашып.
Бәхет кошы — син икән лә,
Бәхет кошым — мин икән.
Мәхәббәтле өй көрләре,
Җәннәтләргә тиң икән.
Бәхетләрне саклап яшик,
Җил кермәсен арага,
И, Ходаем хыянәттән,
И, Ходаем хыянәттән,
Кайгылардан арала.
Бәхет кошы — син икән лә,
Бәхет кошым — мин икән.
Мәхәббәтле өй көрләре,
Җәннәтләргә тиң икән.
* * * * *
Бәхет кошым (икенче вариант)
Мин бәхетле диеп яшәү өчен
Очырмамын кулдан бәхет кошын,
Мин бәхетле–кыйблам, үз тормышым,
Илһам бүләк иткән язмышым.
Бәхет кошым, бәхет кошым,
Китмә очып, китмә очып,
Таң җилләре, ал кояшым
Иркәләсен безне кочып.
Каршылармын бәхет кошым белән
Шатлык тулы якты таңнарым.
Көндезләрем очар канатым бул,
Төннәремдә сихри назларым.
Бәхет кошым, бәхет кошым,
Китмә очып, китмә очып,
Таң җилләре, ал кояшым
Иркәләсен безне кочып.
Бәхет кошым, каурыйларың назы
Хисләремә килеп кагыла.
Сөю-давыл, күңел дәрьясында
Ташкын булып моңым агыла.
Бәхет кошым, бәхет кошым,
Китмә очып, китмә очып,
Таң җиллә
Иркәләсен безне кочып.
* * * * *
Бәхет кошым (беренче вариант)
Янгыр көткән иген кыры сыман,
Сагынып көтәм сине, зар булып.
Кил син, бәгърем, кил син, бәхет кошым,
Гомерлеккә мина яр булып.
Яктыртам мин килер юлларыңны,
Ай нуры итеп күңелем яктысын.
Кил син, бәгърем, кил син, бәхет кошым,
Күзләреңдә шатлык балкысын.
Таң юлдашы — Чулпан йолдыз кебек,
Юлдашым бул тормыш юлымда.
Кил син, бәгърем, кил син, бәхет кошым,
Мимем бәхетем — синен кулыңда.
* * * * *
Газиз Уфам
Газиз Уфам, гүзәл калам,
Синдә генә бәхет табам,
Ераклардан сагынып кайтам
Сиңа кабат, әй башкалам.
Сине мактап куп җырланган,
Күпләр сиңа гашыйк булган.
Шул бик күпләр арасыннан
Мин дә гашыйк сиңа, Уфам.
Әй Уфам,
Кайда гына булсам да мин,
Әй Уфам,
Күңелләрдә бары тик син.
Әй башкалам,
Бар юлларым илтә сиңа,
Газиз Уфам — гүзәл калам.
Газиз Уфам — гүзәл калам.
Газиз Уфам — гүзәл калам
Агыйделнең ярларыннан
Узган саен һәйран калам:
Балкып тора горур Уфам,
Тау башында мәгърур калам.
Әй Уфам,
Кайда гына булсам да мин,
Әй Уфам,
Күңелләрдә бары тик син.
Әй башкалам,
Бар юлларым илтә сиңа,
Газиз Уфам — гүзәл калам.
Газиз Уфам — гүзәл калам.
Газиз Уфам — гүзәл калам.
* * * * *
Дәрвиш юлы
Салыгызчы миңа татлы шәрап,
Төшим әле күңел төбенә.
Бер минутка, бер мизгелгә генә
Күтәрелим йолдыз күгенә.
Эй дәрвиш, ал кулыңа касә,
Уртак бүлик күңел йөгеңне.
Дөнья гизеп ниләр күргәнеңне,
Сөйлә әле, сөйлә, сөйлә сереңне.
Эй духанчы. Син кызганма берүк,
Сал тутырып ширбэт суыңны.
Сагыш тулган яшьлек җәясеннән
Эзләп китәм аткан угымны.
Эй дәрвиш, ал кулыңа касә,
Уртак бүлик күңел йөгеңне.
Дөнья гизеп ниләр күргәнеңне,
Сөйлә әле, сөйлә, сөйлә сереңне.
Тик боекма инде, ялгыз юлчы,
Язмышыбыз — Алла кулында.
Күңел күктә, тәнем җирдә минем
Җаным йөри, дәрвиш юлында.
Эй дәрвиш, ал кулыңа касә,
Уртак бүлик күңел йөгеңне.
Дөнья гизенеңне,
Сөйлә әле, сөйлә, сөйлә сереңне.
* * * * *
Ике кызың
Озын юллар, үтеп сиңа кайттык,
Авылкаем алтын бишегем.
Әткәй йорты, сөеп каршы ала,
Ачып куя безгә ишеген.
Очтык ерак җирләргә,
Төбә биек үрләргә.
Ике кызым, ике кошчыгым.
Ике кызым, ике кошчыгым.
Талпынышып, очып сиңа кайттык,
Газиз әнкәй сине сагынып.
Ике кызың, ике кошчыгың,
Искә алып җылы кочагың.
Очтык ерак җирләргә,
Төбә биек үрләргә.
Ике кызым, ике кошчыгым.
Ике кызым, ике кошчыгым.
Бер кайчан да, әнкәй суынмасын,
Җылы ашың, җылы кочагың.
Кайтыйк бер, сиңа гел шулай,
Талпынышып очар кошлардай.
Очтык ерак җирләргә,
Төбә биек үрләргә.
Ике кызым, ике кошчыгым.
Ике кызым, ике кошчыгым.
* * * * *
Каратамак чишмәсе
Каратамак, Каратамак,
Күрергә күзгә кечкенә.
Ләкин башка чишмәләрдән
Ким түгел син һич кенә.
Сагынам шул, сагынам шул
Каратамак чишмәсен.
Салкын суын эчеп үскәч,
Күңелләрем нишләсен?
Каратамак, Каратамак,
Балачак хәтирәсе.
Сагышларым бетәр иде —
Ничек кайтып киләсе?
Сагынам шул, сагынам шул
Каратамак чишмәсен.
Салкын суын эчеп үскәч,
Күңелләрем нишләсен?
Каратамак, Каратамак,
Кипмә син, кипмә инде.
Авылымны, күңелемне,
Чишмәсез итмә инде!
Сагынам шул, сагынам шул
Каратамак чишмәсен.
Салкын суын эчен үскәч,
Күңелләрем нишләсен?
* * * * *
Карлыгач
Карлыгач оя ясый,
Юеш балчыкны ташып.
Сиңа булган сөю хисем
Ургый, йөрәктән ташып.
Карлыгачлар биек оча,
Бүген дә булыр аяз.
Яннарымда син булганда,
Һәрвакыт кояшлы яз.
Карлыгачның түшендә
Тамгасы бар ак төстә.
Бергә булган минутларның
Һәрбер мизгеле истә.
Карлыгачлар биек оча,
Бүген дә булыр аяз.
Яннарымда син булганда,
Һәрвакыт кояшлы яз.
Карлыгачлар су эчәләр,
Төшмичә генә җиргә.
Яшәсәң иде дәньяда
Сөйгәнең белән бергә.
Карлыгачлар биек оча,
Бүген дә булыр аяз.
Яннарымда син булганда,
Һәрвакыт кояшлы яз.
* * * * *
Кеше сүзе
Белсәк тә без янәшәдә
Җиде ятлар йөргәнне
Сизми калдык арабызга
Кеше сүзе кергәнне.
Шиәде мәхәббәт гөлләре
Тиде җиде ят күзе.
Җиде ятларга калдырып
Аерды кеше сүзе.
Кеше сүзе, кеше сүзе.
Җиде ят итте безне.
Җиде ятлар да кавыша,
Өзмик өметебезне.
Адашып калды мәхәббәт
Җиде юлның чатында.
Җиде ятларга әйләндек
Кеше сүзе хакында.
* * * * *
Кошлар Тезелешеп кошлар кайта
Карыйм җырлы рәтләргә.
Сезнең җырлар җитми кошлар,
Безнең дә йөрәкләргә.
Безгә дә кунып сайрагыз,
Артмасмы моңнарыбыз…
Бергә-бергә талпынырбыз,
Бергәләп моңланырбыз.
Сез кунуга чәчәк ата,
Безнең гөлләребез дә.
Кошлардагы матурлыклар
Җитми шул әле безгә.
Безгә дә кунып сайрагыз,
Артмасмы моңнарыбыз..
Бергә-бергә талпынырбыз,
Бергәләп моңланырбыз.
Кошлар сайрый канат кага
Канат куя иңнәргә.
Ак канатлар җитми әле
Безнең дә күңелләргә.
Безгә дә кунып сайрагыз,
Артмасмы моңнарыбыз…
Бергә-бергә талпынырбыз,
Бергәләп моңланырбыз.
* * * * *
Кызыл розалар
Күптән түгел бүләк иткән идең
Бәхет гөле — хуш исле кызыл розалар,
«Яратам!» — дип әйтмәсәң дә беләм,
Сөю билгеләре бит алар.
Кызыл розалар, кызыл розалар
Кызыл розалар — сөю гөлләре.
Кызыл розалар, кызыл розалар
Күңелләреңнең кайнар хисләре.
Тик озакка җитсен мәхәббәтең,
Сулмасыннар бәхет гөлләрең,
Сулмасыннар бәхет гөлләрең!
Кемнәр генә сезгә сокланмый,
Сөю гөле, бәхет гөле — кызыл розалар.
Тик гөлләрен чәнечкеләр генә саклый,
Сузылмасын өчен ят куллар.
Кызыл розалар, кызыл розалар
Кызыл розалар — сөю гөлләре.
Кызыл розалар, кызыл розалар
Күңелләреңнең кайнар хисләре.
Тик озакка җитсен мәхәббәтең,
Сулмасыннар бәхет гөлләрең,
Сулмасыннар бәхет гөлләрең!
* * * * *
Кызым туе
Агым сулар кебек гомер узган..
Тоялмыйда үткән ни ара…
Бүген кызым яңа тормыш башлый,
Бүген бездә горләп туй бара.
Кызым туе, кызым туе,
Дус-туганнар җыелган.
Кабатланмас бу табынга
Яшьлек юлы сузылган…
Сөю-назлар булып яшьлек тама..
Чыда күңел, чыда түз генә.
Кычкыралар әче-әче диеп
Тик бу бары татлы сүз генә..
Кызым туе, кызым туе,
Дус-туганнар җыелган.
Кабатланмас бу табынга
Яшьлек юлы сузылган…
Бу язмышнын шашып яшнәве дер
Мәхәббәтнен кабат балкуы.
Яшьлекләрдә яккан учакларнын
Киләчәккә кучкән ялкыны.
Кызым туе, кызым туе,
Дус-туганнар җыелган.
Кабатланмас бу табынга
Яшьлек юлы сузылган
* * * * *
Моряк җыры«Диңгеземдә — дөньям», — дигән моряк
Хыялланып җирен сагынган,
Акчарлаклар түгел күңелендә,
Җанкаена тургай кагылган.
Җилкәйләрем, җилкәйләрем,
Җигелегез җилкәнгә.
Бер хыялый адашкан
Күңеле диңгезендә,
Коткарыгыз, батмасын
Сагыш далаларында,
Кайтсын, кайтсын, кире кайтсын
Хыял болыннарына.
Кайда соң син, җирем — газиз илем?
Кайда урман, кояш баеган?
Күзем йомып сагышларга батсам.
Җил искәндәй миләш-каеннан.
Җилкәйләрем, җилкәйләрем,
Җигелегез җилкәнгә.
Бер хыялый адашкан
Күңеле диңгезендә,
Коткарыгыз, батмасын
Сагыш далаларында,
Кайтсын, кайтсын, кире кайтсын
Хыял болыннарына.
Алдамыйк без, дуслар, күңелләрне,
Алыштырмыйк җирне диңгезгә.
Кошлар җаны күктә, балык — суда,
Кешенеке булыр җирендә.
Җилкәйләрем, җилкәйләрем,
Җигелегез җилкәнгә.
Бер хыялый адашкан
Күңеле диңгезендә,
Коткарыгыз, батмасын
Сагыш далаларында,
Кайтсын, кайтсын, кире кайтсын
Хыял болыннарына
* * * * *
Мәхәббәт энҗеләре
Киткәндә оялып кына битемнән килеп сөйдең
Керфек очларың чыклардан чыланган иде синең
Нигә инде күз яшеңне яшерәсең чибәрем?
Соң алар бит яшьләр түгел,
Мәхәббәт энҗеләре.
Сөюеңне күреп торам, бәхеттән елыйсыңдыр
Миңа шатлык юрыйсыңдыр, бәхетләр юллыйсыңдыр
Нигә инде күз яшеңне яшерәсең чибәрем?
Соң алар бит яшьләр түгел,
Мәхәббәт энҗеләре.
Кайтыйм кына онытырсың күз яшьләреңнең барсын
Моңсуланып озатсаң да, елмаеп каршыларсың.
Нигә инде күз яшеңне яшерәсең чибәрем?
Соң алар бит яшьләр түгел,
Мәхәббәт энҗеләре.
* * * * *
Пар канатлар
Пар канатлар кагыналар
Дәръясында тормышның
Белми алар, аңлый алмый
Яңгызлыкның сагышын.
Пар канатлар, пар канатлар,
Сынмагыз, бөгелмәгез.
Үзәк өзгеч көзге җилдә
Сыңарлап өзелмәгез.
Пар канатның кәдерен белеп
Талпыныгыз күкләрдә.
Парлы чакта тормыш ямьле
Ялгыз калгач нишләргә?
Пар канатның хәле авыр
Ялгыз канат кагынсаң.
Җырлап күңел бастырасың
Янсаң, көйсәң, сагынсаң.
* * * * *
Парлы гомерләр
Үтте еллар, үтте,
Акты сулар, акты,
Ямьле булды тормыш көннәре.
Безнең йөрәкләрдә, безнең күңелләрдә
Сулмадылар сөю гөлләре.
Парлы гомерләрне парлы итәрбез.
Парлы булсын гомер, көзләр җитсә дә.
Кызыл розалар сиңа бүләк итәм,
Ничә генә еллар үтсә дә.
Гомер үтә, диләр,
Сөю бетә, диләр,
Син ышанма, җаным, сүзләргә.
Гомер юлларында алтын яфраклардан
Без үтәрбез парлап көзләрдә.
Парлы гомерләрне парлы итәрбез.
Парлы булсын гомер, көзләр җитсә дә.
Кызыл розалар сиңа бүләк итәм,
Ничә генә еллар үтсә дә.
* * * * *
Сандугач моңы (икенче вариант)
Туган илдән читтә, еракта
Бер сандугач моңын тыңладым,
Сагынгуга, сары сагышка
Түзә алмый кушылып җырладым.
Сайра, сайра, сандугачым,
Кызыл карлар бурап яуганчы.
Кайтып калыйм әле илемә
Чит җирләрдә ятып калганчы.
hәр мизгеле сагыш чит илнең,
Сандугачым, ярый син килдең.
Башкаемны салып җилләргә,
Кайтам, кайтам туган җирләргә.
Сайра, сайра, сандугачым,
Кызыл карлар бурап яуганчы.
Кайтып калыйм әле илемә
Чит җирләрдә ятып калганчы.
Серен бирми йөрәк ятларга.
Уйлар очты туган якларга.
Сандугачлар кунып тирәккә
Үзәкләрне өзгән чакларга…
Сайра, сайра, сандугачым,
Кызыл карлар бурап яуганчы.
Кайтып калыйм әле илемә
Чит җирләрдә ятып калганчы.
* * * * *
Сандугач моңы (беренче вариант)
Дим талына кунып,
Кемне көткән булып,
Сайрый икән сары сандугач?
Ничек түзсен кошкай,
Минем сердәш дускай,
Эчкәйләре тулы моң булгач?
Сагынмаса ул бик,
Көтмәс тә иде бит,
Сайрамас та иде таң тугач.
Көтә-көтә арып,
Сагышлардан янып,
Саргайгандыр, ахры, сандугач.
Аерса да ярлар
Җәен, ярый, син.бар.
Нишләрмен соң кышын, кар яугач?
Көтү җиңел түгел;
Сызлана шул күңел,
Хәлләребез бер үк, сандугач.
* * * * *
Сары күзле ромашкалар
Әле яңа гына миңа
Ак такыя үргән идең.
«Сине генә, сине генә
Сөям, бәгърем!» — дигән идең.
Берәм-берәм очты җилгә
«Ярата ул» дигән таҗлар.
Үзең киттең, калды бары
Сары күзле ромашкалар.
Сары күзле ромашкала,
Сары күзле ромашкалар.
Үзең киттең, калды бары
Сары күзле ромашкалар.
Хәзер кемгә инде, кемгә
«Сине генә сөям» дисең?
Ак чәчәкләр бүләк итеп,
Ак бәхетләр вәгъдәлисең?
Хыянәткә йөрәгеңдә
Ахырысы, урын бик киң.
Әйтерсең дә синең күңел
Нәкъ очкан күбәләккә тиң.
* * * * *
Саубулыгыз ак каеннар
Әйләндем дә кул селтәдем
Озаткан каеннарга,
Кайчан әле кире кайтам
Туганнар авылыма.
Саубулыгыз, ак каеннар,
Әти, әни, туганнар.
Алда көтсен очрашулар,
Бергә җырлаган җырлар.
Китмәс идем сезнең яннан,
Әти, әни, туганнар.
Язмышыма, юлларыма
Алдан язып куйганнар.
Саубулыгыз, ак каеннар,
Әти, әни, туганнар.
Алда көтсен очрашулар,
Бергә җырлаган җырлар.
Еллар бик тиз үтә диләр,
Ышаналмыйм мин ана.
Үтә инде шулай еллар
Сезнең белән булганга.
Саубулыгыз, ак каеннар,
Әти, әни, туганнар.
Алда көтсен очрашулар,
Бергә җырлаган җырлар.
* * * * *
Син
Син, син, син, син минем тормышым,
Аткан ал таңым син,
Син, син, син
Сулаган сулышым,
Яшәгән җаным син.
Сиңа мин инде
Язмышың, өлешең.
Кайларга китсәң дә,
Мин синең — йөрәк тибешең.
Син, син, син
Бер юлдан бергәләп
Атларга тиеш без.
Син, син, син
Адымнар ялгышмыйк.
Абынмыйк, юл тигез.
Сиңа мин инде
Язмышың, өлешең.
Кайларга китсәң дә,
Мин синең — йөрәк тибешең.
Син, син, син,
Яши алмабыз бит
Мин синсез, син минсез.
Син, син, син
Сузыйк тормыш җебен
Төерсез, өзексез.
Сиңа мин инде
Язмышың, өлешең.
Кайларга китсәң дә,
Мин синең — йөрәк тибешең.
* * * * *
Сөләйман балдаг
«Бар да үтә», дип язылган
Сөләйман балдагына.
Каршыңа килгән бәхетне
Күрмичә калма гына.
Эх, Сөләйман балдагы.
Бәхетемне көтәрлек тә
Сабырлыгым калмады.
«Бар да үтә дип», язылган
Сөләйман балдагына.
Шатлыклар да, кайгылар да
Тик вакытлыча гына
Эх, Сөләйман балдагы.
Үтмәс дигән чакларым да
Үтми кала алмады.
Ни язылса да ышанмыйм,
Сөләйман балдагына.
Белсә дә белә аладыр
Бары тик Алла гына.
Эх, Сөләйман балдагы.
Вәгъдәләрең кай дөньяда:
Монсындамы, андамы?
* * * * * *
Тормыш арбасы
Шатлыкларым тугарылып,
Тәгәрмәчләре сынды
Каршылыклар иртә-кичен
Минем юлда шым булды.
Тормыш арбасы, йөрәк ярасы
Бәхет юлыннан, эх, бер чабасы.
Атларым алып керделәр
Карурман тарафына
Күңелләрем тартылса да,
Йолдызлар арасына.
Тормыш арбасы, йөрәк ярасы
Бәхет юлыннан, эх, бер чабасы.
Атларым алып киттеләр
Кубып урман эченнән
Хактыр әле яздырмышы
Акылымнан, көчемнән.
Тормыш арбасы, юк бит яңасы
Калды тик хәзер бәхет табасы.
Тормыш арбасы, йөрәк ярасы
Бәхет юлыннан, эх, бер чабасы.
Тормыш арбасы, юк бит яңасы
Калды тик хәзер бәхет табасы.
Бәхет табылыр,
Шатлык кабыныр,
Җимерелмәсен моңнар дөньясы.
* * * * * *
Туган як (икенче вариант)
Туган якка юл тотамын
Туган як, туган як,
Иң гүзәл газиз якка
Туган як, туган як
Ашыгам каенлыкка
Туган як, туган як.
Торып булмас көттереп
Туган як, туган як.
Талпына күңел,
Талпына ашкына
Ярсуына түз, түз генә
Каенлыкта җиләк пешкән
Тиз үрелеп өз генә.
Чәчәкләрнең ниндие юк
Туган як, туган як
Хуш исле аллы гөле
Туган як, туган як
Бу якларда һич кайда да
Туган як, туган як
Һич тиңнәр булмас төсле
Туган як, туган як
Талпына күңел,
Талпына ашкына
Ярсуына түз, түз генә
Каенлыкта җиләк пешкән
Тиз үрелеп өз генә.
Каенлыкта сайрый кошлар
Сайрый, сайрый кошлар
Бер туктамый өздереп
Өздереп, өздереп
Озакламый кайтырмын мин
Кайтырмын, кайтырмын
Торып булмас көттереп
Көттереп, көттереп.
Талпына күңел,
Талпына ашкына
Ярсуына түз, түз генә
Каенлыкта җиләк пешкән
Тиз үрелеп өз генә
Каенлыкта җиләк пешкән
Тиз үрелеп өз генә.
* * * * * * *
Туган як (өченче вариант)
Оҗмахлар да кирәк түгел,
Туган якка җитми ул.
Еллар узган саен якын,
Күнелдән хич китми ул.
Йөрәкләрдә, хәтерләрдә
Туган як бит бер генә.
Кадерле дә, изге дә ул
Туып үскән җир генә.
Тәүге эзем калган монда,
Тәүге хисем табылган.
Ямьле сунын буйларында
Сөйгән ярым табылган.
Йөрәкләрдә, хәтерләрдә
Туган як бит бер генә.
Кадерле дә, изге дә ул
Туып үскән җир генә.
Чит якларда күнел китек,
Бәхет тулы булмый ул.
Кояшы да сүрәнерәк
Язлары да соңлый ул.
Йөрәкләрдә, хәтерләрдә
Туган як бит бер генә.
Кадерле дә, изге дә ул
Туып үскән җир генә.
* * * * *
Туган як (беренче вариант)
Кешене иленнән, йортыннан аерып,
Йөрткән күп юллар бар, җилләр бар.
Хәтердән җуелып, йөрәктән уелып.
Онытылып калган күп җирләр бар.
Ә сине, ә сине, ә сине, туган як,
Бар микән сагынмый торган чак?!
Күрдем мин гомремдә күңелле якларны,
Яраткан җырларын ятладым.
Белмимен, никтер мин, бер киткәч, шул якка
Яңадан әйләнеп кайтмадым.
Тик сине, тик сине, тик сине, туган як,
Күклемдә һәрвакыт сакладым.
Анда да, тормышны гөл итеп бизәргә,
Хуш исле чәчәкләр аттылар.
Хезмәттә сусасаң, суларын эчәргә
Шифалы чишмәләр актылар.
Тик сиңа, тик сиңа, тик сиңа, туган як,
Иң кайнар хисләрем тарттылар.
Шул икән иң изге бу туган туфракка
Мәңгелек мәхәббәт ялкыны.
Шул икән көйдерә еракта торганда
Иң көчле сагыну аркылы.
Шуңадыр, шуңадыр, шуңадыр, ахрысы.
Йөрәгем һәрвакыт ярсулы!
В этой группе, возможно, есть записи, доступные только её участникам.
Чтобы их читать, Вам нужно вступить в группу
Чтобы их читать, Вам нужно вступить в группу