ЖАН БАУЫРЫМ .
Өткен істі қайталаймын несіне ,
Түскенінде жан бауырым есіме .
Жарқын бейнең аластатып кетпеді,
Жиі – жиі cен кіресің түсіме . Қайырмасы:
Қайда кеттің жан бауырым қарғамай, .
Кетіп едің еш нәрсеге қарамай .
Ата – анаң ойға алып өзіңді ,
Күндіз – түні, көздің жасы құрғамай .
Болашағың жанып өшті бүгінгі .
Ашылмады ақ боз үйдің түндігі .
Қайран жүрек соққылайды мазасыз,
Қалғандары аман болсын ендігі .
Қайырмасы:
Тілегімді елмен бірге көремін ,
Айтылған сөз жақсыларға сенемін.
Адам болып келгенімде өмірге ,
Жамандықты аулақ тастап өтемін .
Қайырмасы:
ШЕКСІЗ ДАЛАМ
Шексіз далам , өзіңе қайран қалам,
Не көрмедің жоныңнан өшпей жараң .
Қанша дәуір өтседе міз бақпастан,
Қарсы алам , қуанам мен бір балаң .
Аққанында сулы жер нуыңменен ,
Қадалыпты қүмдарға құйынменен .
Келіп жетті алыстан қара қытай ,
Айқасқанда тосыннан жауыңменен.
Тауменен – тас, өзендер толқып аққан,
Арнасына сыйалмай шалқып жатқан.
Кең даламда құлшынып асау аттай ,
Жүйіткійді зулатып шаңын шыққан .
Шексізденіп байлықтан дала қандай ,
Көрінеді о бастан жаралғандай .
Жүрегімді мазасыз шанышқылап ,
Ойға батып отырам балапандай .
Армандаған кезінде бабаларым ,
Қорғап өтті жауынан аталарым .
Үлгі алып солардан келем өсіп ,
Адалдықпен даламды қорғаладым .

Серикбай Маханов
СЕНІМ ЕТТІМ .
Аттанамын сенсіз алыс сапарға ,
Іркілмесін бір тамшы жас жанарға .
Күтіп отыр онда мені келер деп
Ақын жыры қосылғанда қатарға .

Қамығарсың әлде бәлкім іздерсің ,
Шаршап өзің сояу тілмен тілдерсің .
Ояу жатып жалғызсырап жүргенде
Мысқылыңмен езу тартып күлерсің ?

Шаршағанда еске алып тағы бір ,
Сарғаярсың не жаздым деп бұл тағдыр ?
Тіршіліктен бездім , көндім мен бүгін
Өсек ғайбат қалмады ғой қыл шылбыр !

Ар – намысты отқа құйып май шыжғыр ,
Табамайсың шындық кеткен бұлыңғыр .
Заманыңа қанша әділ болсаң да
Бұрмаланып орындалмас заң тұғыр ? !

Барам қайда , шағым айтып кімдерге ,
Кетсем бе екен тойымы жоқ жерлерге ?
Айып етпе өле кетсем байқаусыз
Өлеңімді сенім еттім сендерге ? !

ӨМІР ШІРКІН .
Бір күн өтті , оралмас өкінемін ,
Жасымашы жүрегім өтінемін .
Көңілдегі арманым өлең болса
Қалайша мен шамымды өшіремін .

Ойларымды ойласам таусалмаймын ,
Жыр жолына түсірмей жаталмаймын.
Даналықпен өтіпті бабаларым
Дәл солардай болам деп айталмаймын.

Сәл шыдашы жүрегім сабыр қылғын ,
Білесің бе , қиялдың ұшқырлығын ?
Көз алдыңа бір әуен ызыңдаса
Дүниенің көремін ұтқырлығын ? !

Бір қызық қой айналаң өмір шіркін ,
Алтыннан да қымбат қой ойын – күлкің .
Жазылады ақ парақ , жыртылады
Уақытпенен жарысып дүркін – дүркін .

Түні бойы отырып жыр іздеймін ,
Өтер уақыт шаршауды білгізбеймін .
Өмір айқас мен оны жеңе білсем
Өткен күнге орынсыз өкінбеймін ! .

ҚАЗАҚТАР .
«Сақ» болып біз қазақтар жаралғанбыз ,
Қанынан мәңгілікке нәр алғанбыз .
Мың өліп , бір тірілген халқым менің
Өмірдің толқынымен жаңарғанбыз .

Азабын бұл қазақтың атай көрме ,
Ер жүрек атандырған талай жерде .
Көш бастап түйесімен кең далада
Дүлдүлмен көкпар шапқан арай белде .

Қазағым домбырамен күйін шерткен ,
Нәр алып жасыл жайлау шүйгін шөптен.
Төрт түлік өрбіп жатты сәнін беріп
Күн көзі Аруларын күлімдеткен .

Бұл күнде сол қазақтың ұрпағымыз ,
Бар сырды не себепті ұқпағанбыз .
Жазықсыз ана тілім шұбарланып
Кімдерге мәңгүрт болып ұксағанбыз .

Қазақтың жомарттығын пайдаланып ,
Кетті ғой талай жұмыс майдаланып .
Заманың алтын бесік әлдилейді
Тұрғам жоқ бақ пен сорды ойдан алып .

Түсінгін О , қазағым өмір жырын ,
Тыңдап көр жер ананың мұңды сырын .
Ойланшы кім кінәлі бұл жалғанға ?
Көрсетті қымбатшылық құндылығын .

Намыспен өсіп – өнді мықты қазақ ,
Алдында тұрсадағы отты тозақ .
Шыдады мәңгі жасап туған елде
Болмауға өзгелерге сайқы мазақ .

Қазағым өз тіліңді сақтап қалдың ,
Ер жетіп Желтоқсаннан бастау алдың .
Бостандық , егемендік әнін шырқап
Тербеліп , ту көтеріп асқақтадың .


Қазақтар бұл өмірді басқарайық ,
Борышын Отанымның атқарайық .
Тіліммен қаны таза әке - шешем
Өсірген қазақпын деп мақтанайық !

ЖАНТАҚСАЙ .
Қадіріңді кім біледі Жантақсай ,
Жер көлемің алып жатыр оймақтай .
Жантағыңды жалаң аяқ аралап
Сәбилігім өтіп кетті ойнақтай .

Бір өзіңді біледі кім Жантақсай ,
Ер адамның тұрған жері қалмас жай .
Күс – күс болып тері сіңген әкемнің
Өмірі ғой саған ғана ортақ жай .

Сүгіретсің ыстық мекен Жантақсай ,
Кетті қайда тұлым шашты қалқатай ?
Күнге күйіп , суға түсіп шомылдық
Асыр салып кешке дейін шаршамай .

Тіршілікте махаббатым Жантақсай ,
Мен келемін сағынышым басылмай .
Орның бөлек туған жерім басқадан
Іздеу салып аңсауменен армандай .

Суырғанда топырағың май дәрі ,
Ойнайтынбыз шықпады деп Ай әлі .
Арман қуып жырақ кеткен алысқа
Балғын балаң келіп жетті айдарлы .

Байлық іздеп сені тастап кетпедім ,
Ұмытпаспын кіндігімді кескенім .
Бір өзіңнен жан жүрегім суыса
Неге керек жігіт болып өскенім !

Аймағыңнан ақ айдынды көремін ,
Ақ ұлпаның жазып тұрмын өлеңін .
Сені сүйіп еңбегіммен көркейтсем
Тигізетін елге деген көмегім .

Сол күйінде тікен кірген табаным ,
Сенен артық жерді қайдан табамын .
О , туған жер пейіш болсын басқа жер
Орның бөлек сазды әуен саламын .