Откройте свой Мир!

Мен қазір қатты өзгердім, басқамын,
Ақ қағазсыз жазар едім тасқа мұң.
Жазар едім, еш кідірмей бәрін де,
Бірақ бәрі маған бөтен басқа мұң.

Өзгердім мен не себептен?
Неліктен?
Неткен жан ең мені сонша еліткен?!
Еш алаңсыз жүрегімді мазалап,
Тыныштықта желіктіріп, желіткен.

Еш күмәнсіз бір өзіңе сеніп ем,
Жүруші ең әр сөзіңмен беріп дем.
Сыр ақтарып, сырласып, сыр айтатын,
Серттесер, адал досың серігің ем.

Ал қазір, мұның бәрі артта қалған,
Тағдыр біздің арамызға бұғау салған.
Ләйлі-Мәжнүн, Қозы мен Сұлу Баян,
Қайсысын қосты дейсің мынау жалған?!

Қай аққу өз сыңарын таба алған?!
Жүректегі жараны кім жаза алған?!
Тулап жүрек, мазасыз қатты соғып,
Күні-түні бір тынбай мазаны алған.

Неге тулайд жүрегім, кімді ойлайды?!
Жүрегіме терең менің кім бойлайды?!
Қансырап, қан жылаған жүрегімнің,
Жарасын қай жан сезіп, кім байлайды?!

Арман еттім, арманның бәрі жалған,
Тәтті қиял бәрі де артта қалған.
Тай тулаған жүрегімнің түкпірінде,
Тағдырымның шешілмес тек ізі қалған.

Биик таулар, кол жетпестей коринетин козиме,Соны айтсам, немереде сенбес сира, мына  менин созиме.
Кейде, ойланып тан каламын, мына жалган  омирге,
Неге сондай жас кезимде коринде екен, бул галамдар  козиме.
Тек тусиник болып калды, мына менин озиме...

Сенбей келем, алиде мен кормей келем,галаматтын барына,
Кейбир жандар неге сонша, карайды екен тарыга.
Айтар едим бул омирдин гажабын,
Егер сенсе керемет деп, бул омирди барына,
Карамаадеп, бул галамга бар жарандар  тарыга..

Караймандар, тарыкпандар, налымандар жарандар,
Бул омирге, мейр тоге,  бар азамат карандар..
Сол ушинде жер бетине, ак ниетпен жаратты,
Адам болып жер бетине, изги оймен тарандар,
Сол ушинде, адам болып калайыкшы адамдар....

Кешигип жаттым,Таннында атканын байкамай,
Отырмын мына, омирдин манин айталмай...
Уакытта отти, сгаттын тили сыртылдай.
Ал мен отырмын, танды асырып,
Жалган омирдин, битпес дурмегин кайталай.





 

Сары уайымга салмашы, сенен жаным отинем,Откен кун мен тундерге,
 боска откен окинем...

Балан болдым билмедим, 
жалган арман куыппын...,
Сол кундерден боска откен,
 сырласкан жаным нени уктын..

Балалык бала шат кундер, 
шагаладай шарыктап,
Калдоу сонау алыста,
 жетпедим деп арманга,

Жаным ширкин алыспа, 
омирди кинап жарыспа,
Отип жатыр омирден,
 жалан аяк саз кешкен,
Бирге оскен таныста.

Омирим мени кинама
 менимен ширкин алыспа!
Шаман ана жетпесе, 
боска ауре болмай сен,
Тагдырынмен жарыспа.,

Отип жатыр жалганнан,
 талай курбы таныста!!!
Таубага мына келейк, 
ар кундерди багалап,
Ар кундерге сенейк,,

,Орындалмас кей арман,
Куалай бермей биз боска,
 болатынга сенейк.

Болатынга конейк.
Келер кун мен тундерди....
Саф алтынга тенейк.!

Алыстагы, таудан шыгар,Куннин козин сагындым.
Козы-лактар, тан атканда,
маныраун сагындым!
Карт атанын, тан кыланда,
Жотелгенин сагындым.
Карт аженин, тан атпастан,
Оятканын сагындым....
Кара судын, коныр салкын, 
Самалдарын сагындым...
Баурлардын, жаркын жузди,
Келбеттерин сагындым..
Жан досымнын, сапарменен,
Шанарагында конганда...
Салкын тиип калмасындеп, корпесин,
кымтаганын сагындым...
Салам алган аксакалдын,
Мейр нурын сагындым..
Омир деген бир ганибет,
Тагдырыма табындым...
Ел мен журтттын бирликтерин,
Шат кулкили омирин,
Бауыр десе жанын берер,
Ор халкымды сагындым..
Бир АЛЛАга колды жайып,
Канша жылдар бейнет корген,
Ел мен жерди сагындым...
Бакыт берсин ор халкыма,
Моймаган ешкашан,
Аскар таудай салмакты елим,
Мен сендерди САГЫНДЫМ.......

Тарам - тарам толгаулар, Толгап мени кетеди!
Карап турсам артыма,
Бала едим, жалан кешеги!

Агалык мына шагымда,
Кайран кундер кешеги,
Есиме тусип кетеди!
Алдилеген анамнын, 
Аке деген панамнын,
Жетелеген жетеги!

Бауыр менен туыстын, 
Сезими сергек кешеги,
Коктеги жанбыр суындай,
Коктем болып кетеди!

Кайран жылдар кешеги,
Ойымда сергек, еседи.
Бариде мына ойымда,
Бариде ширкин кеше еди!

Тагдырга толы сан жылдар,
коп жолга мени салдындар,
Келмес кун мен тундерим.,
Кайжакта, калай калдындар!

Шынардай болган шактарым,
Шымырлап, жерде калдындар.
Коштасу анин, сан салган,
Аккулар кайда бардындар!

Тун уйкымды сан болген,
Арманым кайда калдындар!
Сезимим сергек жонкилген,
Сагымбоп кайда, бардындар!!!

Шат - кулкили балалык,
Шаткалда неге, калдындар,
Сынгырлап жий кулетин,
Курбылар кайда бардындар!!!...

Каншама кундер,каншама тундер,Арманымменен жалгаскан!
Акырын жылжып, алыстап менен,
Калыпта жаттау тунги  аспан.

Барамын сагым, артыннан куып,
Туршы сен айым, онымнан туып!
Тек кана алга журейн жаным,
каттылау кылып белимди буып...

Сагым-ау менин сагым жылдарым,
Сагым жылдарым, сагым жылдарым,
енд! мына б!р, тан аткан шакта,
Сагым жылдарга, коз салып турганым!!!..

Кайран- заман-ай, сагым кундерим,
Уйкысыз откизген, бейкуна тундерим,
Калып сен жаттын артымда бейхам,
Тосадау алдымда, енд! б!р кай тан!!!...

  О-АКЕ,…….


О-Аке,
шашына тускен актарын,


Актарын……


Бугин
мине, !штег! сырды,


!штег!
сырды  актардын!


Толып
жаткан акемнин сыры,


Акемнин
сыры,


Тып-тыныш
кана,


Ишимде
менин сакталдын….


О-Аке,….


Андымай
калай откемин,


Он!не
сен!н, он!не сен!н,


Ажимдер
толып кеткен!н,


Андымай
калай откем!н,


Аке-сен!н
арканда,


Коктен
кун б!зге, коктен кун б!зге,


Бар
нурын б!зге,


Бар
нурын б!зге  сепкен!н…


Жаркылдап
Акем журуш! Ен,


Туйыктау
тартып кетипс!н,


Ол
кездер тагы балалыккой,


Койнына
жатып уйктаушем,


Койнына
жатып уйктаушем,


Сол
жылдар тагы от!пс!н,….


АКЕГЕ
мен таппадым, тенеулерд!,


Тапкан
тенеу бос болып тен келмед!.


Ушы
киыр дана соз тапсамдагы,


Ол
соз!мде жарытып ондемед!....


Акелер,
Акелер,…..


Акелерге
жазылар неб!р жырлар,


Жазыладау
жалганда неб!р сырлар…


Неб!р
жырлар толкын боп согыладау,


Ошер
тагы жалганда неб!р сырлар.


О-АДАМЗАТ-----


Акелер
журген алтын жол,


Еш
уакытта, сонбес!н,


Кул!п
б!з журм!з,


 Кулк!м!зд! алып кара булт,


Ешуакытта
тонбес!н,


Енсем!з
бй!к, шындарга жакын,


Шындарды
бузып кетпес!н.


Бак
толган гулдер,


Табигат
берген,табигат берген,


Шат-шадымен
гулдес!н…..


Шат-шадымен
гулдес!н…..

КУРСИНБЕ
ЖАНЫМ…….


 


Курсинбе
жаным, ----------


Ак
шаштар саган, балалык кезде коныпты,


Туыс-тугандар,
ак шаштарыннан нен! Укты..


Курсинбе
жаным,-----------


Ак-шаштар
саган орныкты, Со ак-шашыннан.


Бауыр-тугандар
нен! Укты…


Курсинбе
жаным,-------


Кара
шаштарын сирепти,


Омирин
сенин,


Жетелеп
алга суйрепти…


Ал
сол ак шашыннан ,сипаган кезде,


Зайыбын
ш!рк!н нен! Укты…


Курс!нбе
жаным,-----


Курсину
деген, сендей жандарга жараспас,


Курсисен
жи!,баскан жолыннан адаспас…


Курсинбе
жаным,…..


Тай!р!
мына омирде, жолынды сенде,


Табалмай
калкам журсинбе…


Сол
ушин жаным, саган мен айтам,


Ешкашан
жаным курсинбе,.


Уй!нде
жаттар, азаматтыгынды б!лс!нде!


Бар!м!з
конак, келед!дагы кетед!...


Олардын
лебзи, белдерден асып жетеди..


Сол
ушин жаным курсинбе,------


Кайгы-мундарын,
озиммен бирге журсинде….


ШАШПАГЫН
барин манерсиз болып кетеди,


Себеб!
Мына, омирдин киын жетеги…


Курсинбе
жаным,-----


Курсину
саган жатпайды,


Ата-бабанын,
аруагы сен! Сактайды..


Тус!не
ен!п, жолынды кейде корсетт!.


Умытып
кетпе, аруактар берген сол тект!,…


Мыннан
бир!не, Кыдыр кеп уйге конады,


Сол
адамменен, жанымен конар конагы…


Сол
ушин калкам, ешкашан олай курсинбе,


Бакытты
екендеп, бариде ойлап журсинде….


Бакытты
екендеп бариде ойлап журсиннде….

Арманым
мен!н, алдадын мен!,


Киялдан
издеп шарладым сен!,


Табалмадымда,
табаладында,


Сезбейм!н
соны, жараладынба,..


Шарк
урып !здеп, жаханда журм!н,


Артына
карап, жымиып кулд!н..


Жалган
!з!нд!, мен сонда б!лд!м…


Арманым
мен!н, табаладынба, жараладынба,


Сезбейт!н
ш!рк!н, жанга баладынба,


Киалды
ш!рк!н, кырынан салдым,


Жанымнын
мен!н, жастыгын алдын.


Ак
шашта бойлап кайратымды алды,


Алдыма
мен!н, сауалын салды..


Кайтейн
ш!рк!н, кайран жастыгым,


Арман
боп артта. Сагым боп калды…..


Арманым
мен!н, Сен! !здеп кунде,


Канатым
талды, кундер!м калды,


Оралмас
жылдар !здер!м калды,


Кол
булгап маган, омир андерин,..




Тусиме кир!п жастыгым салды….

Жулдыздар, айлы аспан, кыскы суык,


 Барады, шыгып едим демди буып!


Сагынып, шыгыс жакка коз саламын,


Есима
алып, киз уй, кереге уык!


Даламды
сагынамын тауларымды,


Кара
суды,шалгынды, бауларымды.


Бала
кезде бал даурен ойнак салган,


Шолпылдата
жугирер саздарымды.


Кузге
карай кикулап коштасарда,


Анин
салар сагынам каздарымды,


 Тузды колден самалы, женил согар,


Журек
тербер сол бир кез жаздарымды…


Сагынамын,
сагыныш жырын салам,


Тун
жарым да , аламын жи! Калам…


Т!лейм!
тек !ш!мнен, жарык дуниеден,




Болсыншы туыс-бауыр бари аман!!!!

Туганда
мени, куанган шыгар,


 Шешем мен Акем!


Жат
болып елде, калдыгой артта,


Кан
тамган мекен!


Кырларды
асып кйындык корип,


Елгеде
кошип келиптик!


Халыкка
биздер колпаштап келген,


Кудайдай
биздер сениптик!


Жылдарда
отти, карагай курап,


Бастаулар
жатты суалып!


Тек
биздер гана баллалыкпенен,


Жалганга
журдик куанып!


Ертерек
осип, азамат болып,


Кеткимиз
келди шарыктап,


Бурылып
артка, карамаптыкта,


Откинши
жылга нарыктап!


Омирдин
жолы, оз жолын алды,


Сауалын
салды алдыга?


Карап
отырсам, бул омир ширк!н,


Б!рдей
екенгой жалпыга!


Шешемд!
Алды, бала кун!мд!,


Ойынмен
отер тунимд!..


Б!лд!р!п
турды, озгеге емес,


Оз!ме
керек м!н!мд!...


Ашынып
кейде жас шыкты мен!н,


Туп
тунык молдир козимнен,


Уст!л!п
жатты озгеге емес,


!ш!мде
тыныш сез!мнен..


Арлыда
болдым, кекш!лде болдым,


От!р!к
созд! Айтпадым,


П!р!мд!
салып, максат кып койсам,


Айткан
созимнен кайтпадым.


Жылдарда
отер, жылгалар кейб!р,


Тозаны
ушып суалар,,

Бакытты болсам, агайын туыс,


 Шын конилименен куанар..


Тырмысып
соган, жылымнан калмай,


Кун!
Мен тун! Келем!н,…


 Аруакты ойлар, тунгиык таза,


 Ойларынменен жебег!н,…


Артыннан
асыл, озиме гана тусиник,


Асыл
ойларымменен сеземин!!!!


Тауба,
Жарык кунине, Карангы тунине,


 Кысын мен Жазына!.


Берген!не
ом!рд!, корген!ме…


Рахмет
акем мен шешем, тагыда айтам,


Осы
омирди, сый кылып маган бергенине…


Конилим
бир сат,алданыш нарсеге тасыма,


Келед!
Жанай, куаныш, кайгы,бакыт пен Максат,


Тек
мен!н гана басыма,


Зорлыкты
корсен, ашынба оган,


Асыл
сезимд! Жиында…


Бул
омир ширкин,жалпы адамга,


Барлыгынада
кйында!!!!!


Ойлаган
болса, ал бакыт толса,


 Ом!рд!н сан! Болама,


Ом!рд!н
ан! Болама,


Урпакка
калар, асыл мурага толама…


--О-
Жарык дуние!


Не
деген кымбат,


Сен
бул фаниде, асы лен,


Тусиникт!
Жанга, Сагыныш арман,


Асыл
мен!


Есейд!м
менде, тус!нд!м ом!р сырына,


Кейде
ол карап, тура каладау бурыла..


Ондай
кездерде, колымды сермеп,


Аттап
мен артка кеттпепп!н,


Такаппар
ойлар, саганда кейде,


Тылсым
кушпенен тек депп!н…


Ар
менен ажуа, катар мен алып жур!пп!н,


Б!руге
тансык, ей жасыл шоптер,


Назынды
кейде угыппын…


Б!руге
кулк!, б!реуге турп!,


Сен!нде
наз!к коз жасын,


Саган
кеп кейде, Й!л!п турды,


Й!л!п
турдау оз басым…


Асыл
казына, Дуние жумбак,


Сырына
кейде тоймайсын,


Б!р
тайсан калкам, терен анау б!р,


И!р!мдерге
тусе бойлайсын…


Ал
омир солай екен деп кейде,


Ал
омир солай екен деп кейде,


Кунимау
солай ойлайсын…


ЖОк-жок-жок,
адастын онда,


Акылдан
кеттин, акылдан бездин, азгын боп,


Алдыда
кетти, ойынга толы

 Жасыл шыбыктай, балгын топ…


Бурылып
сен, отинем сенен,


Бурылып
бир сат карашы?


Омирдин
сонда, коринер саган,


Озине
тан бир, озиндик омир жарасы…


Сол
ушин калкам, артына кара,


Артына
кара,


Бурылып
!зге коз таста,


Карадим
жи! Откен омирге, кеткен конилге,


Куаныш
кундерге, уйкысыз тундерге….


Алданыш
толы тойларга,


Ойландым
кейде, улкен жиында тойларда..


Танымды
аларда, жауабын саларда…


АХ----
Кайран дуние,


Жаста
болсамда,Омирдин жолын ойлаймын,


Терендеп
кейде, бойлаймын,


Барибир
!здеп, жумбагын кейде, коймаймын…


Байлык
пен мансап, максат кып ширкин, кумаппын,


Ойым
толганда,  сыр сала оны тындаппын,,,,


Алданыш
сезим сени де мен кумаппын,


Жакым
мен алыстаргада, барибир калар,


 Барибир калар жумбакпын…..


Болсын
деп шыгам, алыс сапарга, киын жолдарга,


Азда
болсада, тырмысып орге орлеппин,


Артымнан
тарта !н! мен туыс------


Ашык
козинмен кордепп!н


,Ашык
сез»!ммен кордепп!н,


Акылдарынмен
кордепп!н,


Арлы
ойларынмен кордепп!н.


 Сураса журтын,


Он
колдарынменен бердепп!н,


 Акылды жандардын,


Артынан
жи! Ердепп!н…

Сол ушин ойым,


Жи!
Мен жи! Терлепп!н….


 Кей-кезде, тылсым,,


Осы
ойларымменен сергекп!н..


Кей-кезде
мына озимнин,


Жастык
минезимди жерлепп!н..


Бари
бир мына, дуние ширкин, тымакта,


Тылсым
сезиммен, билемин кушин енбект!н..


Кей-кезде
жалган, ойын сауыкка конбепп!н,


Озбырлык
пен опасыздыкка тозбепп!н,


Осылай
жаным, кей-кезде оз!м,


Оз!мдей
болып ерлепп!н..


Акыл
сез!ммен сергекп!н..


Осы
жасыма келгенше, жамандык елден сезбепп!н,,


Осылай
жаным---


Отед!
Ом!р,___


Жулдыздар
кокте, Акемдер корген,


Мен
с!ра оны кормесп!н,


Олар
да кейде, оттай боп жанып,


Отына
тусер конбестин…


Мухиттар
тулап, долы дауылдар,


Отын
сондирер сонбестин,


Шогын
оширер ошпестин,


Туын
тургызар турмастын,


Камалын
бузар бузбастын…..


Осынын
бари, омирдин заны,


Ешкимде
оган, камал боп алдан туралмас,


Омир
ширкин ол_,


Жарке
тип отер бир алмас…


Ойлан
бауырым, осы бир сезим,


Жалын
боп шарпып откенде,


Муная
карап, отыра берме откенге…


Себеб!
Омир, адамнын ойын барлайды,


Баринин
басында, озине жетер бар кайгы…


 360- тамырынды барлайды,


От
пенен суды, жер менен нуды,


Буынына
салып талгайды..


Солай
жандарым, омир-омирсиз болмайды,


Жоксыз
бар болмайды,


Жамандыксыз
жаксылык болмайды,


Ашшылыксыз-токшылык
болмайды,


Токшылыксыз-ашшылык
болмайды,


Азапсыз-куаныш
болмайды,


Куанышсыз
– кайгы болмайды…


Нусыз
шол болмайды, шолсиз кол болмайды, 


Таттисиз
у болмайды, 


Бари
бул жалганда катар журген дуние…


Бакыт
пен бакытсыздык егиз болады,


Бастаудан
молайып, озен болады,


Озеннен
жиылып тениз болады,,


Тениздер
косылып мухит болады..


Мухиттар
козгалса дауыл болады,


Дауылдар
котерип ылгалдарды,


Носерлей
тогетин жанбыр болады..


Жанбырдан
жиылган нар болады,


Жасыл
желек, сайраган кус, жануарлардын ун!мен,


Жерге
сан беретин ан болады…


СОЛАЙ
КАЛКАМ, ОМИР ШИРКИН,




 ТУЙСИГИ
бар азаматка, ман болады……

Жулдызга карап ойланам,гарышка салып козимди.
Омирим женип барады,
Бойымдагы тозимдЁ.

Шашта агарып, ажимде,
Ажуалап калмайды.
Жасымда отип барады,
Бариненде сол КАЙГЫ!!!

Өлеңді жаз жанымды жұбататын!

Өлеңді жаз, көзіме келгенде жас,
Сөздің дәмін келтіріп,тәбетті аш!!!
Алпыс екі тамырды бойласын ол,
Көңілге наз орнатсын,өмірге жаз!!!

Сезімдерді тербетсін, әнге бөлеп,
Көңілдерден ұшырсын, ақ көбелек.!!!
Қуат алып әр сөзден, әрбір жүрек,
Мына өмірде қалдырсын ізін бөлек!!!

Өлеңді жаз, аққанда көздің жасы,
Сезімімнің көзін аш, жұтпа басын!!!
Бақытына талайдың басшы болып,
Бақытсыздың құрғатсын ащы жасын!!!

Жаз өлеңді, көңілді жұбататын,
Мынау қысқа өмірді ұзартатын.
Жаз өлеңді, бір жылап алайын мен,
Бір жылға, жаз өмірді ұзартатын!!!

Өлеңді жаз, ішпейей-ақ , болатын мас,
Дәмін айтар сөзді ұғар, сезімтал дос!
Бір тарқатып алайын шерді қатқан,
Жаз қаламым, көзімде толып тұр жас!

Шыңдарына сезімнің шығайын мен,
Мұңдарымды жан білмес,жырлайын мен!!!
Жүрегімнің түбінде тұнып жатқан,
Жан сырымды, тек қаламым ұрлама сен!!!

Жарқын Утешова.
Мәскеу.23.01.2012.

Жана жыл кутты болсын, кой жылында, кой устiне торгай жумырткалайтын заман болсын.

Барлык Казакстандыктарды Тауелсiздiк кунiмен куттыктаймын!

Курыметтi достар "Танысу" тобын колдайык, барлыгымыз оз достарымызды топка кiруге шакырайык.
Дорогые друзия давайте подержим группа "Танысу", все приглашаем своих другей присоединится.

Барша жамагатты Айт мерекесiмен куттыктаймыз.

Онтустік Казакстаннын Келес оніріндегі Жайдак ауылында улкен мешіт ашылуда, айттын ушінші куні (30-шілде), барлыгынызды мешіттін ашылуына катысуга шакырады

Сезимге тусау салган кездеримде,
Жанымды жылап турган сезбедин бе?
Аралап арай бакты кезгениңде,
Окпелетип кете бардын озге Гулге.

Озге Гул оз багыңда гулдеди ме?
Кайгынды дал мен уксап тен болди ме?
Сезимдер мекенине куз келди де
Сол Гулин озге бакты коздеди ме?

Не дейин...
Айтарым жок, ундемедим,
Сен кеткенде дал осындай куйде едим.
Уакытша конак-гулди тилдемегин
Оз кинан, Гул кадирин билмегенин.

Бирди умытып,


Бирин еске аласын.


Биреулерге шынымен тан
каласын…


Адуындау жас келиншек алдына


Шай токтин деп шертип калды
баласын.


 


Ашу кернеп ак капшыктай
денесин,


Акылынын алды аударып
кемесин.


Алып урды шокпардай,бир
созбенен…


Арашага тусе берген енесин.


 


Уйде жойкын,тузде гана
мулайым,


Билмеуши едим бул айелдин
бундайын..


Быраз жерге апарып та тастады


Бир кездери кирип келген
Жубайын.


 


Периште емес,еске салар
перинди,


Сол келиншек,козгап кетти
шеримди….


Баласы емес,енеси емес,байы
емес…


Бакытына урыскандай
коринди…….


 


 

         ЖарамазанАйтамыз жарамазан уйiнiзге,Кудайга шукiр осы куйiмiзге.
Шыгарып бiр орамал усыныныз,
Ушына мын тенгелiк туйiнiзде.
       Кайырмасы.
Ахау айдай,
Омiр жайдай.
Оразан кутты болсын,
Байеке жан.

Нан таппай журген жокпыз ел аралап,
Журменiз мазак етiп, Сiз табалап.
Кадесi бурынгынын жарамазан,
Орындап журмiз соны уй жагалап.
         Кайырмасы.
Осы уйдiн терезесi тен корiнед,
Агамыз осы уйдегi шер корiнед.
Алпамса Алпамыстай ул табады-ау,
Женгемнiн кокiрегi кен корiнед.
           Кайырмасы.
Ораза жарамазан айы деген,
Халыктын оналады жайы деген.
Салты гой бурынгыдан келе жаткан,
Ораза - мусылманнын тойы деген.
             Кайырмасы.
Келгенде жарамазан айтып Сiзге,
Кетпейiк ауыз сипап кайтып iзге.
Бiр малды жетектетiп жiберсенiз,
Кайтармыз Сiзге бата берiп бiзде.
              Кайырмасы.
Есiктi ашуга Сiз ерiнбенiз,
Тосектен тура алмай керiлменiз.
Сауабы тиер Сiзге келешекте,
Сiз бугiн арнаныздан тогiлсенiз.
                Кайырмасы.
Меккеде бiр агаш бар басы кара,
Женгемiз ул туады шашы кара.
Елiне сыйлы женгем кайда екен,
Кендiгi ол женгемнiн жеке-дара.
                 Кайырмасы.
Киелi Казакстан елiмiз гой,
Барiмiз туып-оскен жерiмiз гой.
Женгемiз етек тола тенге шашар,
Кулiмкоз, елге сыйлы бегiмiз гой.
                 Кайырмасы.
Ардактап айта келдiк жарамазан,
Кайтармыз, есiк ашып карамасан.
Кадесiн бурынгыдан келе жаткан,
Агажан жаксылыкка санамасан.
                 Кайырмасы.
Таудай бiр Сiзге кудай бала берсiн,
Кораныз, ага, малга тола берсiн.
Отыз кун оразада, шаттыкпенен,
Кыдыр келiп, уйiнiзге кона берсiн.
                 Кайырмасы.
Женеше, жузi жаркын жадыраган,
Коранда бiр козы тур маныраган.
Шыгарып, жетегiме байлап берсен,
Кемсiнбей, оны-дагы кабыл алам.
                 Кайырмасы.
Бул кунде тарылмасын пейiлiнiз,
Ак болсын, оразада конiлiнiз.
Жiгiттер, намаз окы, ораза тут,
Жуз жылга жалгасады омiрiнiз.
                  Хасан Муртаза.
                Шымкент каласы.

Ойнасын мейли,менимен тагдыр
егессин,


Болмеде кыстын,денемди
карып,жели ессин.


Ел кошип кеткен уксаса кеудем
далага,


Сен кинали емессин оган, Сен
кинали емессин...!!!


 


Шуакты кулким,арманшыл кара
коздерим,


Кетти гой, рас, бакыты болып
озгенин.


Баска бир жолмен барасын алга
бурылмай,


Кол устасып менимен,алемди
бирге кезбедин...


 


Конилимнин илгы когинде
калган жеке есим,


Армандап мени,армандап иштей
отесин.


Киналган кезде,жиналган кезде
алыска


Елестеп маган,елес боп кана
келесин...


 


Откеннин бари,кеткеннин бари
елес шын,


Лаулап бир жанган махаббат
оты неге ошсин.


Екеумизге ортак болмаса жерде
бир бакыт..,


Сен кинали емессин оган,Сен
кинали емессин.....

Жаңбырлы түн...

Жаңбырлы түн,жаңбырлы түн тамшылап,
Тыныш түнде, мың сұрақты тұр сұрап!!!
Жаңбырлы түн,жаңбырлы түн тамшылап,
Жауап іздеп мың сұраққа тұр жылап....!!!

Жаңбыр жауып жатыр әлі тынбастан,
Терезені қағады ол қоймастан!!!
Кеше кешке көшіп кеткен қара бұлт,
Келді жылап ,ешбір жерге қонбастан!!!

Жаңбырлы түн,жаңбырлы түн, қараңғы,
Қара бұлттың жүрегі неткен жаралы?
Жылап жатыр,жылап жатыр егіліп,
Жұбатады,тілін оның кім ұғады?

Жаңбырлы түн,жаңбырлы түн , қараңғы,
Тынымсыз тамшы мазаны бір алады!
Түкпірінде жасырынған , жүректің,
Мұңдарымды оятып, қозғап барады!!!

Ойламасқа , толғанбасқа қоймастан,
Жан- жүйемді төңкеріске салады!
Қараңғыда жауған мына жауыным,
Мұңдарымдай жасырын жылап алады!!!

Тамшылардай тысырлатқан әйнекті,
Журегімнің терезесін қағады!!!
Сорғалаған тамшылары жаңбырдың ,
Мұңым болып, төмен ағып барады!!!

Жарқын Утешова.
Мәскеу.26.07.2013ж.

Ак туман!

Ак туман, алып кушагына каланы,
Эр калканын сыгалап тур, артынан.
Карандайды сулбалары агаштын,
Жетiлгендей ак туманнын журтынан!

Кара жердiн жатыр тэнi корiнiп,
Ескi кардын, согiлген жыртыгынан.
Ерiген кар агаштардан тамшылап,
Жер ананын кушагына умтылган!

Тереземнiн алдындагы ак кайын,
Суреттей ак кагазга сызылган!
Тулымында тiзiлiп тур тамшылар,
Ак туманнын алкасы ма, усынган?

Акпан айы, ак туманга оранган.
Жердегi кар булануда туманнан.
Ак кайыннын коз жасы ма,тамшылар?
Коктемдi кутiп, сагыныштан куралган!

Утешова Жаркын.
Маскеу.2014.Акпан.

Кар жауганда!

Аспан жерге жакындап,
Жер жиегi бiлiнбей.
Ак тутек кар жауып тур,
Мактанын туйдек легiндей!

Аппак туман айнала,
Карыс жер, жердiн шегiндей!
Бар агаш тiреп тургандай,
Аспанды томен тусiрмей!

Каланын зэулiм уйлерi,
Калгандай шогiп корiнбей!
Мухитында ак кардын,
Келемiн жузiп ерiнбей!!!

Бар ошiн бугiн алардай,
Ерке Акпан, серiдей!!!
Кыстын сонгы баласы,
Тогуде карын коз iлмей!


Жаркын Утешова.
Маскеу.Акпан.2014ж.

           Жалғыздық

 

Ызғардай     болып   
батады    жалғыздығың,

Өлеңімді  өқыған   сөзімді  ұғын.

Керек   емес 
ондай   өмір,  жүз  жылдығың,

Қақбас  болып   өткенде   бар  ғұмырың.

 

Байлығыңда  тең   келмес,  жиып  терген,

Сәбиіңнің    даусына, 
іңгәлеген.

Кедей  болып  
өтсеңде,  қу  тақырда,

Бала   толы  
уй  болса,  базар 
екен.

 

Бала  базар, 
арманы    талайлардың,

Сол  базардан 
жырақтап, қалғандар  мың,

Баласын  тастап 
кеткен  аналардың,

Түбінде   бармақ  тістеп  қалары  шын.

Достарым

Омір жолын бір бастап-ек достарым,
Куры Келесте отті-ау сенін жас шагын.
Бунын барі умытылып кеткенбе,
Есейген сон бірікпей жур бастарын.

Бірін тауда, бірін колде, шалгайда,
Іздеген жан канатынан талмайма.
Канша узак ушса-дагы кустарда,
Коктем сайын уясына конбайма.

Торпак кешіп жалан аяк ойнаган,
Біз едік-кой сол кундері боз баран.
Шакырады колын булгап біздерді,
Алі кунге сол жолдарын тозбаган.

Бірге шыгып жатушы еді аніміз,
Біріккенде жарасушы еді саніміз.
Тагдыр шіркін ар тарапка шарлатып,
Арман куып кете бардык баріміз.

Іздегенге таптырмастай тарадык,
Барлыгымыз алдыга тік карадык.
Алга умтылдык жастык шакты умытып,
Орындауга бір тагдырдын талабын.

Есейдіндер, ер жеттіндер, остіндер,
Талай-талай киын жолды кештіндер.
Омір деген шырмауык кой оралган,
Сол туйіннін коп жерлерін шештіндер.

Ажыратып досын менен душпанды,
Ушырдындар колдан талай кустарды.
Омір шіркін бір кунгідей болмайды,
Калдырдындар артта талай кыстарды.

Орта жастан асып калды жасымыз,
Агарып-та бара жатыр шашымыз.
Улдарымыз ер жігіт болып есейді,
Бірікпей жур алі кунге басымыз.

Арман деген бітпейді бул тагдырда,
Окінбендер ешбірінде тагдырга.
Кел достарым жастык шакты еске алып,
Бас косайык боленіп бір тан нурга.

Жастык шак бул куанышы мол жылдар,
Сагынышпен бізді іздеп кол булгар.
Сыр шертісіп кормейміз бе достарым,
Кандай кызык, кандай асем сол жылдар.

Хасан Муртаза

Жабыркап тагы отырмын бугин жан таним
Жалгыздыгыма омирде мына ан танмын
Жубаныш таппай айналадагы алемнен
Жусаннын исин ауылымда калган ансаймын

Жанбырдан сонгы ансаймын исин жусаннын
Жалгызбын бугин анадан дагы тусан мын
Жугирип болсын жетерим анык ауылга
Жаяулап дагы ауылга барар туса кун!!!

Жогылып бугин кеткендеймин жалганнан
Жауапсыз калды жазмыштагы сан арман
Жазарын жазып кетер едим бир жырды
Жаратылысы жалгыздыкпенен жалганган!!!

Жырымнын тагы табалмай сонгы жалгасын
Жолында даптер каламым журмей калгансын
Жалгыздыкпенен откерип тунги омирди
Жазудан колым ал азир менин талмасын!!!

Жырымды арнап ауылга деген сезиммен
Жылауымменен куйинде кештим боз инген
Жалгыздыгымда ойыма тусер сол саттер
Журмекен але анасыз бота мен минген!!!

Жубаталмайды журектен кетсе бар кайгым
Жургендейминбе жазмыштан мына таппай мун
Жалгыз калганда, жаныма дауа сезинип,
Жусанын иисин ауылымда калган ансаймын!!!

Кар жауып тур…

Кар жауып тур, би билеп
Бейнебiр ак кобелек!
Кыз гумырын акшакар,
Тойлап жур, сонгы рет!

Кар жауып тур, себелеп
Ак туман, ак кобелек!
Аспан отан- уясы,
Анасы булт тур тулеп!

Кар жауып тур, донгелеп,
Аппак жер, агаш тонiрек.
Кеше жауган ескi кар,
Жатыр жерде окпелеп!

Кар жауып тур, керемет!
Коктемде келер куркiреп.
Эсем мынау акшакар,
Жер койнына сiнер енiреп!

Кар жауып тур, кобелек,
Ак кобелек, ак тiлек!
Кокыстарды аралап ,
Бiр бала жур, тентiреп.

Кар жауып тур, себелеп,
Кар тагдыры бiр дерек.
Кокыстагы бала тагдырына,
Кiнэли кiм, кiм бiлмек?

Жаркын Утешова.
Маскеу.2014.Акпан.

Кыстын бiр кунi.

Cургулт булттын ар жагына тыгылып,
Бетiн буркеп отыр бугiн Кун сулу.
Бiр бутактан, бiр бутакка секiрiп,
Бiр карга жур,ой-арманы кун суру.

Акпан келiп, ак кар жауып, каланы,
Аязымен шымшылады, Кыс ару.
Тереземнiн алдындагы кайыным,
Кун козiне, жылулыкка тым зэру!

Естiлмейдi, кептер, торгай дыбыссыз
Кус бiткенге жат кылыктай эн салу.
Карны ашты ма, карга калды сумпиiп,
Тамагына калды ма,алде суык тиiп?

Бiр кун отiп , кыс кыскарып барады,
Булт астынан шыкты Куннiн шапагы.
Кунi бойгы сургулт дуние конiлсiз,
Кун сулуга риза болып карады.

Биiк уйдiн шекесiне мiнiп Кун,
Аккайынга тогiп тур бар жылуын.
Тереземдi бутагымен сипалап,
Куанышын болiсуде аккайын!

Коктем жакын, сен аккайын жудеме,
Буйра жапырак тусiне сенiн енеме?
Эр бутагын буршiк жарып бултиып,
Сырга тагып ,сыбырларсын сене бер!

Жаркын Утешова.
Маскеу.Акпан.2014.

Аккайыным!!!

Тереземнiн тубiндегi, аккайын,
Коршiм менiн,сулу сырды сактайтын.
Жапырагы жазда турар сыбырлап,
Ал, коктемде сыргасы асем мактайтын!!!

Тереземнiн тубiндегi аккайын,
Тур жаланаш, тонып тур, байкаймын...
Тiлi болса айтар едi арыз ол,
Тiл кадiрiн, укпайды коп агайын!

Кеше жауган акша карда жок бугiн,
Ак жаулыктай жауып турар бутагын.
Екi ай калды,коктем келер шыда сен,
Колым жетер бутагынды сипайын!!!

Озiн тiлсiз, бойын мiнсiз кайыным,
Бутагында нэзiк ,сансыз тулымын!
Баска агаштан артыктыгын осында,
Ак пен кара жарасымды болымын!!!

Ауылымнын козiндейсiн аккайыным,
Балалыгым коленкендегi ойыным!
Озiне карап ауладагы сол жерге ,
Сагынышпен кунде барар ойым мын!!!

Сулусын сен, коктемде сырга тагатын,
Жазда майда жапырагын эн салатын.
Тулымына кузде тамшы тiзiлер,
Жаланаш турiн кыстада тан калатын!!!

Коктем жакын, тонбасын тамыр, тулымын.
Терезеден берейiн жыр жылуын!!!
Кунге айтам, Айга айтам, жалынып,
Козкоргенiм, балалыгым, тонбашы аккайыным!!!

Жаркын Утешова.
Маскеу.2013 ж. 28 желтоксан.

Көршім менің ерекше!

Тереземнің алдында
Әсем, аппақ аққайың!
Төртінші мынау қабаттан
Қараймын оған,сәт сайын.

Жел соққанда сыбырлап,
Айтады сыр тынымсыз.
Ұқпасамда тілдерін,
Тыңдаймын әркез, мен үнсіз!

Әр сыбыры бір әуез,
Сазгер ұғар тұнық сыр.
Оңға бірде, солға ол
Бұйра басын бұрып тұр.

Не айтқысы келеді?
Қалай оны білемін?
Жапырағын бұйра бас,
Сәбидей жақсы көремін!

Күн шыққанда бұралған
Жас қыз дерсің, өрімдей!
Жаңбыр жауса иілер,
Кеше түскен келіндей!

Жаңбырдан соң жаудырап,
Жапырағы тұрар жарқырап.
Әсем моншақ тағынған
Кербездей , керім сұлу-ақ!

Амандасып аққайың
Таңда қағар, терезе.
Қара қалды , ақ дене
Менің көршім, ерекше!

Жарқын Утешова.
Мәскеу.22.06.12.