– Исәнме?! – дисең син. – Нихәлләр?
– Бер көйгә... Ярыйсы. Ә үзең?
Беләм лә, алдаша бу сүзләр.
Тик күзләр сөйлиләр дөресен...

Сагындым! Синең дә, күрәсең,
Юксынган чакларың булгалый:
Карашың, ук кебек, кадала:
Дөньяны күк томан томалый...

– Үзем дә бер көйгә. Ярыйсы.
...Күзләрең һаман да – күк төсе.
Әйтергә теләгән сүзләрнең
Онытылган икән лә күбесе...

Алалмый күзләрдән күзләрне
Без икәү – сөешкән, кавышкан,
Мәхәббәт учагын сүндереп,
Башканы яр итеп ялгышкан –

Торабыз юл өсте тын гына.
Үтәләр-сүтәләр чит-ятлар.
Кул сузым син үзең каршымда – more…