қазақ қасіреті
Мен күннен күнге азығымды әрең тауып жүрген қазақтың бірімін. Сол айлық азығымның әлегімен жүргенде, тәуесіздігімізге табаны күректей 20 жыл толып қойыпты.МАСКАРА! Күнде тележаңалықтардан біз дамыдық, біз байыдық деген бакытты адамдардан сөзін естимін. Кімнің байып, бакыттан басы айналып жургенін білмеймін. Әлде олар мен сияктылардың көзіне көрінбей журетін өзінің баска әлемі бар перілер ме? Шіркін ай.... сол бакытты бай Қазақия әлеміне мен калайша бара алмай журмін деп өзімнің өткен 20 жылдык өміріме көз салдым....... Рас, мен соншалыкты акылсыз бейшара емеспін, бакандай екі кызыл дипломым бар. Әуелі мемлекеттік кызметкер болгым келді. Жолын тапсан болуга болады екен. Алдымен жумыска туру ушін пара береді еенсің. Жумыска кірген соң,бастыктың көңілінен шыкпасаң, берген параң селге кетеді. Біреудің көңіліне карап бастыгың айт десе, өтірікті шындай,аксакты тыңдай ету керек екен..... Жок, 20 жылда бул менің колымнан келмеді. Мухтар агам Шаханов айтпакшы, жагымпаздану бастыктың туфлиін жалау өнерім жок еді. Осы кунде карапайым казакта уш ак турлі жумыс калыпты..... охрана,стройка, және такси. бул жумыстардың алдыңгы екеуін істеу де колымнан келмеді. біріншісі жатып ішер жалкаудың жумысы болса да ,кузеткен жеріңді бастыгыңның урлыгына да жауап беруің керек. Ол жауаптың тегі корлык, жарымас жалакы ушін корлык көргеннен артык кандай киямет болушы еді..... Таксист болып көрдім. калтаңда бес он мың теңгеден артык акша журмейді, не арымайсың, не байымайсың. бірден байып кетембе деп ЖШС мен жеке кәсіп ашып көрдім. Бәрінде әкімшілік кедергі, каптаган тексеру мен салык сорушылардан көз аша алмай, акыры жумысымды жаптырып тындым. Бәрін коыйп ауылга келдім. егін салып, мал өсірейін деп. бірден маган ЖЕР ЖОК! деді жергілікті әкім. Расында бәрінің иесі бар екен, алайда барлыгы бос жатыр, малыңды жайып немесе жерді тырналай бастасаң карауылы келіп, бул жерге тиме, бул туген байдың жері деп жолатпайды. НЕ ДЕГЕН СУМДЫК! Міне осындай тексіздер билікке отырганнан кейін қазақ халкы өз елінде ең төменгі сорттагы ултка айналды. Казіргі кундегі бакытсыздыктың барлыгы ултсыздыктан келген бәлекет сиякты. Ел азаматтары бас косып, осы жагдайды неге бір атаның балаларындай колга алмайды екен деп кынжыламын. Серік Абайулы