Бисмиллахир Рохманир Рохийм!
АсСаламу алайкум ва рохматуллохи ва барокатух! Бутун оламларнинг Парвардигори Аллохга хамду санолар булсин. Унинг энг севимли бандаси ва росули Мухаммад с.а.в га,унинг оиласи,асхоблари ва то киёматгача уларнинг изидан борувчи барча мусулмонларга Аллохнинг Саломи,Салоти,Магфирати ва Рахмати булсин!
Аллоҳ йўлида дўстлашиш одоб ва хукуклари - 4
Уни ғийбат қилдириб қўймаслик.Яъни, орқасидан ғийбат қилинганда уни ҳимоя қилиш ва обрўсини сақлаш. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтганлар: «Ким биродари йўқлигида унинг обрў-номусини ҳимоя қилса, Аллоҳ уни дўзахдан озод қилишни Ўз зиммасига олди» (Аҳмад, Табароний ривоятлари). Биров уни орқасидан камситмоқчи бўлса, бунга йўл қўймаслик, балки уни бундан ман қилиш. Шундай экан, энди ўзингиз уни ғийбат қилмаслигингиз эса албатта лозим. Чунки бу унинг сизнинг зиммангиздаги ҳаққидир. Яхши дўст ҳеч қачон дўстини ғийбат қилмайди.
Унинг айбу нуқсонини беркитиш.Яъни, барча кўринишларда, хоҳ номусини ҳимоя қилиш билан, хоҳ авратиниёпиш билан, хоҳ айби, хато ва гуноҳини яшириш билан бўлсин, уни ўраш – сатр қилиш. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтганлар: «Ким дунёда мусулмон биродарининг айбини яширса, Аллоҳ қиёмат куни унинг айбини яширади» (Аҳмад ривояти). Бу – ўз нафсингиз учун қай даражада бўлишига рози бўлсангиз, биродарингизга ҳам шу даражада бўлиши лозим.
Унга хоҳ золим, хоҳ мазлум бўлсин, ёрдам бериш. Мазлум бўлганда ёрдам бериш – у билан елкама-елка туриб, поймол бўлган ҳақ-ҳуқуқини қайтариб олиш, золим бўлганда ёрдам бериш эса – уни зулм қилишдан тўхтатиш ва тўғриликка қайтариш билан бўлади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Биродарингга золим бўлса ҳам, мазлум бўлса ҳам ёрдам бер», дедилар. «Золим бўлса қандай ёрдам бераман?» деб сўралганда: «Уни зулмдан тиясан, мана шу унга ёрдам бериш бўлади», дедилар. (Бухорий ривояти).
Мусулмон киши мусулмон биродари унинг ёрдамига муҳтож бўлганида уни ёрдамсиз ташлаб қўйиши жоиз эмас, балки тезлик билан унинг ёрдамига шошилиши керак бўлади.
Унинг айбу нуқсонини беркитиш.Яъни, барча кўринишларда, хоҳ номусини ҳимоя қилиш билан, хоҳ авратиниёпиш билан, хоҳ айби, хато ва гуноҳини яшириш билан бўлсин, уни ўраш – сатр қилиш. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтганлар: «Ким дунёда мусулмон биродарининг айбини яширса, Аллоҳ қиёмат куни унинг айбини яширади» (Аҳмад ривояти). Бу – ўз нафсингиз учун қай даражада бўлишига рози бўлсангиз, биродарингизга ҳам шу даражада бўлиши лозим.
Унга хоҳ золим, хоҳ мазлум бўлсин, ёрдам бериш. Мазлум бўлганда ёрдам бериш – у билан елкама-елка туриб, поймол бўлган ҳақ-ҳуқуқини қайтариб олиш, золим бўлганда ёрдам бериш эса – уни зулм қилишдан тўхтатиш ва тўғриликка қайтариш билан бўлади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Биродарингга золим бўлса ҳам, мазлум бўлса ҳам ёрдам бер», дедилар. «Золим бўлса қандай ёрдам бераман?» деб сўралганда: «Уни зулмдан тиясан, мана шу унга ёрдам бериш бўлади», дедилар. (Бухорий ривояти).
Мусулмон киши мусулмон биродари унинг ёрдамига муҳтож бўлганида уни ёрдамсиз ташлаб қўйиши жоиз эмас, балки тезлик билан унинг ёрдамига шошилиши керак бўлади.
Метки: Фи сабиЛИЛЛАХ
Alloh yo'lida do'stlashishning mukofoti!
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу ривоят қилган муттафақун алайҳ ҳадисда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Етти тоифа одам борки, Аллоҳ Ўзининг соясидан бошқа соя бўлмаган кунда уларни Ўз соясида соялантиради: адолатли имом-раҳбар; парвардигорининг ибодатида улғайган йигит; қалби масжидларга боғланган киши; Аллоҳ йўлида дўстлашган, Унинг йўлида бирлашиб, Унинг йўлида ажрашувчи икки киши; мансабли ва соҳибжамол аёл ўзига чорлаганда: «Мен Аллоҳдан қўрқаман», деган киши; махфий ҳолда садақа берган, ҳатто ўнг қўли берганини чап қўли билмайдиган киши; Аллоҳни танҳоликда зикр қилиб, кўзёши тўккан киши», дедилар.
Имом Муслим Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилган ҳадисда Расулуллоҳ соллаллоҳу алаҳи ва саллам дедилар: «Аллоҳ таоло қиёмат куни (халойиққа қараб): Мен учун бир-бирлари билан муҳаббатлашганлар қани? Мен бугун, Ўзимнинг соямдан бошқа соя бўлмаган кунда уларни соялантираман, дейди».
Имом Молик ривоят қилган ҳадисда Муоз ибн Жабал розияллоҳу анҳу айтади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг шундай деганларини эшитдим: «Аллоҳ таоло деди: «Мен учун бир-бирларини яхши кўрганларга, Мен учун бир-бирлари билан суҳбат қуриб ўтирганларга, Мен учун бир-бирларини зиёрат этганларга, Мен учун бир-бирларига инфоқ-эҳсон қилганларга Менинг муҳаббатим вожиб бўлур.»
Шарҳ:
Аллоҳ учун яхши кўриш ёки муҳаббатлашиш маъноси шуки, Сиз бир кишини Аллоҳ таолонинг тоат-ибодатида бўлгани учун яхши кўрасиз ва унинг Аллоҳга тоати қанча зиёдалашса унга нисбатан сизнинг муҳаббатингиз ҳам шунча зиёдалашади. Бундай тарзда муҳаббатлашиш энг афзал амаллардан ҳисобланади, чунки сиз у одамни бирор дунёвий мақсад учун эмас, балки фақат Аллоҳ учунгина яхши кўрасиз. Муҳаббатлари холис Аллоҳ учун бўлган кишиларни Аллоҳнинг Ўзи ҳеч қандай соя йўқ кунда ўз арши сояси билан соялантириб туради.
Бугунги дарсдан олинадиган фойдалар:.
1- Аллоҳ учун муҳаббатлашишнинг фазли буюк, охиратдаги ажри ҳам улкан.2- Аллоҳ учун муҳаббатлашиш Аллоҳ таолонинг муҳаббатига эришишга сабаб бўлади.
Аллох йўлида дўстлашиш одоб ва хукуклари - 2
Дўстнинг чорловини қабул қилиш.Яъни, дўстингиз сизни бирон таомга чақирса, ақиқа бўлсин, валима бўлсин ё оддий зиёфат бўлсин, унинг чақириғини қабул қилишингиз лозим. Юқоридаги ҳадисда бу ҳақда ҳам сўз ўтди. Бироқ, агар бу зиёфатда сиз ўзгартиришга қодир бўлмайдиган бирон ҳаром ёки мункар иш бўлса, унга бориш жоиз эмас.
Дўстга насиҳат қилиш.Яъни, насиҳат талаб биродарга фойдали бўлган холис насиҳат билан насиҳат қилишингиз, бу эса у учун дини ва дунёсида яхшилик бўлган нарсаларни гапириш билан бўлади. Бу юқоридаги ҳадисда айтилганидек, сизнинг зиммангиздаги унинг ҳаққидир. Насиҳат қилишда аччиқ бўлсада ҳақни айтиш, ёлғон сўзламаслик, алдамаслик лозим. Чунки бу унга нисбатан хиёнат бўлади.
Дўстнинг ҳадясини қабул қилиш,арзимас ва оз нарса бўлса-да, қўлини қайтармаслик. Зеро, Ибн Масъуд розияллоҳу анҳу ривоят қилган ҳадисда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтганлар: «Чорлаган одамнинг чақириғини қабул қилинглар ва ҳадяни қайтарманглар» (Аҳмад, Табароний, Байҳақий, Бухорий («ал-Адаб ал-Муфрад»да) ривоятлари). Дўстнинг ҳадясини рад этиш кўпинча шайтонга ўртадаги дўстлик ришталарини узиб ташлаши учун имконият эшигини очиб беради.
Дўстга ҳадя бериш.Бу ишга беэътибор бўлмаслик, вақти-вақти билан, ҳар хил муносабатларда имконият даражасида дўст дўстига ҳадялар бериб туриши яхши бўлади. Зеро, бу дўстнинг муҳаббатини зиёда қилади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтганларидек: «Бир-бирингизга ҳадя беринг, муҳаббатларингиз ортади» (Бухорий «ал-Адаб ул-Муфрад»да ривоят қилган).
Метки: Фи сабиЛИЛЛАХ
Аллох йўлида дўстлашиш одоб ва хукуклари - 3
Қайғусига шерик бўлиш.Яъни, дўст бошига мусибат етганда у билан теппа-тенг қайғуриш, ширин сўз билан далда бериш, керак бўлса моддий ёрдам кўрсатиш. Абу Мусо розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадисда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтганлар: «Мўмин мўминга нисбатан чор-атрофи бир-бирини маҳкам тутиб турган бино кабидир» (Бухорий ва Муслим ривоятлари).
Шодлигини баҳам кўриш.Яъни, дўстнинг хурсанд бўлганига хурсанд бўлиш, унинг шодлигига шерик бўлиш, бирон неъматга эришган бўлса унга ҳасад қилмаслик, аксинча барака тилаб дуо қилиш.
Унга яхшилик тилаш.Яъни, ўзингиз учун яхши кўрган нарсани унга ҳам яхши кўришингиз. Зеро, бу иймоннинг хосиятларидан. Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади, Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар: «Сизларнинг бирортангиз то ўзи учун яхши кўрган нарсани биродарига ҳам яхши кўрмагунича иймони комил бўлмайди» (Бухорий ва Муслим ривоятлари). Шунингдек, ўзингиз учун ёмон кўрган ёмонлик ва зарарни унга ҳам ёмон кўришингиз. Зеро, иймон бусиз мукаммал бўлмайди ва бу чин муҳаббат ва олижанобликнинг белгисидир.
Метки: Фи сабиЛИЛЛАХ
Дўстим, рамазон - мағфират ойидир. Сиз ўзингизни ҳ
Мусулмон биродарим, қанчадан қанча рамазонлар ўтиб кетади, бироқ кўплаб инсонлар ундан ғафлатдадирлар. Уларни рамазон ойининг муҳимлиги ҳеч қизиқтирмайди!
Рамазон ойи сиз бўлсангиз ҳам, бўлмасангиз ҳам кириб келаверади. Кунлар ўтиб, рамазон ойи кириб келганида: "Вой, рамазон ойи келиб қолибди-ку?!" дея шошиб қолишдан олдин: "Мана рамазон ойига ҳам етиб келдим. Ажабо, Рамазондан бошқа қайси ойда шунчалик амалларни қила олдим?!" дейишингиз яхшироқ эмасми?!
Сиз ўтган ҳар бир рамазон ойи олдидан ўзингизни ҳисоб-китоб қилганмисиз?!
Буни қўйинг, ҳеч бўлмаса бир рамазон олдидан ўзингизни ҳисоб-китоб қилганмисиз?!
Ҳақиқий рўзадор ва рўзангиз мақбул бўлиши учун, рўзангиз олдидан ўзингизни ҳисоб-китоб қилинг!
Рамазон ойи сиз бўлсангиз ҳам, бўлмасангиз ҳам кириб келаверади. Кунлар ўтиб, рамазон ойи кириб келганида: "Вой, рамазон ойи келиб қолибди-ку?!" дея шошиб қолишдан олдин: "Мана рамазон ойига ҳам етиб келдим. Ажабо, Рамазондан бошқа қайси ойда шунчалик амалларни қила олдим?!" дейишингиз яхшироқ эмасми?!
Сиз ўтган ҳар бир рамазон ойи олдидан ўзингизни ҳисоб-китоб қилганмисиз?!
Буни қўйинг, ҳеч бўлмаса бир рамазон олдидан ўзингизни ҳисоб-китоб қилганмисиз?!
Ҳақиқий рўзадор ва рўзангиз мақбул бўлиши учун, рўзангиз олдидан ўзингизни ҳисоб-китоб қилинг!
Аллоҳ йўлида дўстлашиш одоб ва ҳуқуқлари
Биродарига салом бериш ва унинг саломига алик олиш.
Яъни, учрашган пайтингизда унга салом беришингиз ёки у биринчи бўлиб салом берган бўлса алик олишингиз. Бу, албатта, Исломий салом билан, яъни «Ассалому алайкум ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳ» дейиш билан бўлади. Ушбу саломлашув калималаридан воз кечиш, бунинг ўрнига одатда кофирлар ишлатадиган саломлашув ибораларини қўллаш, масалан: «гуд монинг», «привет» каби ажнабий сўзлар билан саломлашиш, ёки бўлмасам уни «хайрли тонг», «салом» каби сўзларга алмаштириш жоиз эмас. Бироқ, аввал исломий салом билан бошлаб, ортидан бошқа салом лафзларини ишлатса – кофирларнинг саломлашуви бўлмаслиги шарти билан – зарари йўқ. Афзали ва яхшиси – ислом саломи билан кифояланишдир. Зеро, бу Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг, саҳобаларнинг ва уларга яхшилик билан эргашган зотларнинг феълларидан. Ушбу одобга далолат қиладиган ҳадислардан бири шуки, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Мусулмоннинг мусулмон устида олтита ҳаққи бор», дедилар. «Улар қайсилар, ё Расулуллоҳ?» деб сўрашганда: «Агар учрашсанг унга салом бер, меҳмонга чақирса ижобат қил, насиҳат сўраса насиҳат қил, акса уриб, “Алҳамду лиллаҳ» деса «Ярҳамукаллоҳ» деб ташмит айт, бемор бўлса бориб кўр, вафот этса жанозасига қатнаш» (Муслим ривояти).
Биродари акса урса унга ташмит айтиш.
Яъни, чучкириб: «Алҳамду лиллаҳ» деса, юқоридаги ҳадисда айтилганидек, унга «Ярҳамукаллоҳ» деб жавоб айтади. Бунга жавобан чучкирган киши «Яҳдийкумуллоҳу ва юслиҳу болакум» дейди.
Бемор бўлганида бориб кўриш.
Бу унинг кўнглини кўтарадиган ва биродари учун унинг эътиборли эканини ҳис қилдирадиган, дўстлик ришталарини мустаҳкамлайдиган, беморнинг руҳиятига яхши таъсир қиладиган ишдир. Бироқ, бундай пайтларда касал кўриш одобларига риоя қилиш зарур.
Яъни, учрашган пайтингизда унга салом беришингиз ёки у биринчи бўлиб салом берган бўлса алик олишингиз. Бу, албатта, Исломий салом билан, яъни «Ассалому алайкум ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳ» дейиш билан бўлади. Ушбу саломлашув калималаридан воз кечиш, бунинг ўрнига одатда кофирлар ишлатадиган саломлашув ибораларини қўллаш, масалан: «гуд монинг», «привет» каби ажнабий сўзлар билан саломлашиш, ёки бўлмасам уни «хайрли тонг», «салом» каби сўзларга алмаштириш жоиз эмас. Бироқ, аввал исломий салом билан бошлаб, ортидан бошқа салом лафзларини ишлатса – кофирларнинг саломлашуви бўлмаслиги шарти билан – зарари йўқ. Афзали ва яхшиси – ислом саломи билан кифояланишдир. Зеро, бу Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг, саҳобаларнинг ва уларга яхшилик билан эргашган зотларнинг феълларидан. Ушбу одобга далолат қиладиган ҳадислардан бири шуки, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Мусулмоннинг мусулмон устида олтита ҳаққи бор», дедилар. «Улар қайсилар, ё Расулуллоҳ?» деб сўрашганда: «Агар учрашсанг унга салом бер, меҳмонга чақирса ижобат қил, насиҳат сўраса насиҳат қил, акса уриб, “Алҳамду лиллаҳ» деса «Ярҳамукаллоҳ» деб ташмит айт, бемор бўлса бориб кўр, вафот этса жанозасига қатнаш» (Муслим ривояти).
Биродари акса урса унга ташмит айтиш.
Яъни, чучкириб: «Алҳамду лиллаҳ» деса, юқоридаги ҳадисда айтилганидек, унга «Ярҳамукаллоҳ» деб жавоб айтади. Бунга жавобан чучкирган киши «Яҳдийкумуллоҳу ва юслиҳу болакум» дейди.
Бемор бўлганида бориб кўриш.
Бу унинг кўнглини кўтарадиган ва биродари учун унинг эътиборли эканини ҳис қилдирадиган, дўстлик ришталарини мустаҳкамлайдиган, беморнинг руҳиятига яхши таъсир қиладиган ишдир. Бироқ, бундай пайтларда касал кўриш одобларига риоя қилиш зарур.
Метки: Фи сабиЛИЛЛАХ
Без заголовка
Пайғамбар алайҳиссаломнинг қуйидаги ҳадисларида шундай дейилади: “Киши дустининг динида булади. Сизлардан бирингиз бир киши билан дустлашишмоқчи булса, яхшилаб қарасин”, яъни унинг одоб-ахлоқи ва дин-диёнатидан хабардор булсин. Абу Довуд, Термизий, Ҳоким ривоят этишган.
Ayisha Ibrahimova,
16-04-2011 14:09
(ссылка)
Без заголовка
1814/8. Абу Саид ал-Худрийдан р.а. ривоят қилинади. Расулуллоҳ с.а.в. : «Дажжол пайдо бўлганида мўминлардан бир киши у билан кўришиш мақсадида йўлга чиқади. Унга етмасдан Дажжолнинг жосуслари билан учрашиб қолади. Улар мўминга: «Қаёққа кетишни қасд қиляпсан?» дейишади. Мўмин: «Янги пайдо бўлган Дажжолнинг ҳузурига», дейди. Улар: «Ўша сен Дажжол, деб айтаётганинг бизнинг раббимиздир. Сен бизнинг раббимизга иймон келтирмадингми?» дейишади. Мўмин: «Бизнинг Раббимиз махфий эмасдир», дейди. Улар: «Ўлдиринглар», дейишади. Шунда уларнинг баъзилари баъзиларига: «Раббиларингиз ўзининг изнисиз бирор кишини ўлдиришидан ман этмаганми?» дейишади-да, мўминни Дажжол ҳузурига олиб боришади. Қачонки, мўмин Дажжолни кўрганда: «Эй одамлар! Расулуллоҳ с.а.в. зикр этган Дажжол мана шудир», деб хабар беради. Дажжол: «Буни ушлаб, бошини ёринглар», дейди. Мўмин орқаси ва қорнига қаттиқ зарб ила калтакланади. Дажжол: «Менга иймон келтирмайсанми?» деса, мўмин: «Сен ўша ёлғончи Дажжолдирсан», дейди. Кейин у мўминни арралаб юборишни амр қилади. Ва ўртасидан арра тортиб бўлиб ташланади. Ҳатто оёғини ҳам иккига бўлиб юборишади. Сўнгра Дажжол иккига бўлинган қисм орасидан юриб: «Ўрнингдан тур», дейди. У мўмин ўрнидан туради. Дажжол: «Энди менга иймон келтирасанми?» деса, мўмин: «Менга шубҳасиз маълум бўлдики, сен ўша Дажжолсан. Эй одамлар! Дажжол менга қилган қилиғини бошқа ҳеч кимга қила олмайди», дейди. Дажжол мўминни сўйиш мақсадида ушлаганида, Аллоҳ таоло мўминнинг гардани билан бўйни орасини (сўя олмаслиги учун) мислаб қўяди. Дажжол уни сўйишга йўл топа олмайди. Йўл топа олмаганидан кейин оёқ-қўлидан ушлаб оловга улоқтириб юборади. Одамлар уни оловга ташланди, деб гумон қилишади. Аслида у жаннатга ташлангандир. Мана шу киши оламлар Рабби ҳузуридаги шаҳидларнинг энг улуғ мақомидагисидир», дедилар. Имом Муслим ривояти. Имом Бухорий мана шу маънодаги ҳадиснинг баъзи қисмини ривоят қилганлар.
Биродарига уни Аллоҳ учун яхши кўришини билдириш
Дўст дўстига уни Аллоҳ учун яхши кўришини айтиб қўйиши ўртадаги дўстлик ва муҳаббат ришталарининг кучайишига сабаб бўлади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтганлар: «Агар сизлардан бирингиз биродарини яхши кўрса, яхши кўришини унга билдириб қўйсин» (Аҳмад ва Абу Довуд ривоятлари). Ҳатто, унинг уйига бориб, бу ҳақда айтиб, хабардор қилиши суннатдир. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтганлар: «Агар сизлардан бирингиз дўстини яхши кўрса, унинг уйига бориб, уни Аллоҳ учун яхши кўришини етказиб қўйсин» (Аҳмад ривояти).
Қаранг, қандай гўзал одоб! Дилга нечоғли таъсирли! Бироқ, бунга амал қиладиганлар нақадар кам! Ҳолбуки, мусулмон киши Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг суннатларини ҳаётга татбиқ этишдан, уни ёйиш ва одамлар орасида изҳор қилишдан асло хижолат бўлмаслиги керак. Аслида бу иш унга савоби келиб турадиган солиҳ амаллар ичида энг улуғларидан.
Метки: Фи сабиЛИЛЛАХ
Биз сураяпмиз, лекин бермаяптику. Нима учун?
Ibrohim Adhamga bir guruh kishilar murojaat qilishdi:”Alloh taolo:”Duo qiling, ijobat qilayin”, deydi. Holbuki, biz so’rayapmiz, lekin bermayapti-ku!”
Ularga Ibrohim Adham shunday javob berdilar:
- Allohdan so’raysizu, unga itoat qilmaysiz! Hazrati Payg’ambarimiz sollallohu alayhi vasallamni taniymiz deysizu, u zotning sunnatlariga ergashmaysiz! Qur’onni o’qiysizu, u ko’rsatgan yo’ldan yurmaysiz! Ato etgan ne’matlaridan foydalanasizu, Haq taologa shukr qilmaysiz! Jannat ibodat qiladiganlarga atalganini bilasizu, unga intilmaysiz! Do’zax osiylarga atalganini bilasizu, undan qochmaysiz! Ota-bobolaringizning holi nima bo’lganini bilasiz, ammo ibrat olmaysiz! O’z ayblaringizni isloh qilish o’rniga birovlarning nuqsonini izlaysiz!
Bunday odamlar shukr qilishning o’rniga yana nimalarni istaydilar?! Shu hollarida boshlariga tosh yog’ilib, yerga kirib ketmaganlarinig o’zi ham duolarining natijasi bo’lishga yetmaydimi?!
Irfon taqvimidan olindi
Кадр кечаси
Расулуллох соллалоху алайхи вассалам бу кеча хакида шундай деганлар:
"Лайлатул кадрни иймон билан савоб талабида бедор утказган инсоннинг утган гунохлари магфират килинади"
Оиша онамиз (розияллоху анхо) шундай деганлар:
"Расулуллох (соллалоху алайхи вассалам) бир окшом хонамга кирдилар ва шундай дедилар:
-Эй Оиша! Бу кеча турт амални килмасдан ухлама!
1.Куръони Каримни бир марта хатм кил.
2.Барча Пайгамбарларнни киёмат кунида узиннга шафоатчи кил
3.Барча мусулмонларни розилигини козон.
4.Хаж ва умра кил.
Шуларни айтгандан сунг Расулуллох соллалоху алайхи вассалам хуфтон намозини укишга киришдилар. Намоз тугугунга кадар кутдим. Расулуллох салом берганларидан сунг сурадим:
-Эй, Расулуллох, ота ва онам сизга фидо булсин, менга шу турт амални бажармай ухламаслигимни айтдингиз.
Лекин шунча амалларни бир кечада кила олмайман. Йулини курсатинг.
Шунда Расулуллох табассум билан менга жавоб бердилар:
-Эй Оиша, айтган амалларим сендан хеч кандай куч талаб килмайди. Чораси эса куйидагича:
1.Уч марта Ихлос сурасини укисанг Куръони Каримни хатм килганчалик буласан.
2.Менга ва бошка Пайгамбарларга саловот айтсанг,бизлар сенга киёматда шафоат киламиз.
3.Мумин биродарларинг учун Аллохдан авф тиласанг, уларни хаммасини розилигини оласан.
4."Субханаллохи вал хамдуллилохи ва ла илаха иллалоху валлоху акбар ва ла хавла вала куввата илла биллахил Алиййил Азийм" тасбехини укишга одатлансанг, бир Хаж ва Умра килганчалик савоб козонасан.
"Лайлатул кадрни иймон билан савоб талабида бедор утказган инсоннинг утган гунохлари магфират килинади"
Оиша онамиз (розияллоху анхо) шундай деганлар:
"Расулуллох (соллалоху алайхи вассалам) бир окшом хонамга кирдилар ва шундай дедилар:
-Эй Оиша! Бу кеча турт амални килмасдан ухлама!
1.Куръони Каримни бир марта хатм кил.
2.Барча Пайгамбарларнни киёмат кунида узиннга шафоатчи кил
3.Барча мусулмонларни розилигини козон.
4.Хаж ва умра кил.
Шуларни айтгандан сунг Расулуллох соллалоху алайхи вассалам хуфтон намозини укишга киришдилар. Намоз тугугунга кадар кутдим. Расулуллох салом берганларидан сунг сурадим:
-Эй, Расулуллох, ота ва онам сизга фидо булсин, менга шу турт амални бажармай ухламаслигимни айтдингиз.
Лекин шунча амалларни бир кечада кила олмайман. Йулини курсатинг.
Шунда Расулуллох табассум билан менга жавоб бердилар:
-Эй Оиша, айтган амалларим сендан хеч кандай куч талаб килмайди. Чораси эса куйидагича:
1.Уч марта Ихлос сурасини укисанг Куръони Каримни хатм килганчалик буласан.
2.Менга ва бошка Пайгамбарларга саловот айтсанг,бизлар сенга киёматда шафоат киламиз.
3.Мумин биродарларинг учун Аллохдан авф тиласанг, уларни хаммасини розилигини оласан.
4."Субханаллохи вал хамдуллилохи ва ла илаха иллалоху валлоху акбар ва ла хавла вала куввата илла биллахил Алиййил Азийм" тасбехини укишга одатлансанг, бир Хаж ва Умра килганчалик савоб козонасан.
Ривоят
Бани Исроил заминида қаттиқ қурғоқчилик бўлиб, ер устида кўкарган майса қолмади. Чорвалар озиб-тўзиб кетганидан зўрға
оёқда турарди. Одамлар ҳам очликдан ўлар аҳволга келиб қолишди. Охири одамлар
Мусо (алайҳиссалом) ҳузурларига келиб:
– Эй Калимуллоҳ! Аллоҳ таолога дуо қилинг, бизга
ёмғир берсин! – дейишди.
Мусо (алайҳиссалом) ўринларидан турдилар. Оломон у
зотга эргашиб, саҳрога йўл олди. Сочлари тўзғиган, уст-бошларини чанг қоплаган,
очлик ва ташналикдан тинка-мадори қуриган қавм пайғамбар ортидан дуога қўл
очди. Мусо (алайҳиссалом) дуо қилдилар:
– Илоҳи, бизларга ёмғир бер, раҳматингни бошимиз
узра соч. Эмизикли гўдакларимизга, ризқини ердан териб еювчи чорваларимизга ва
қадди доим рукуга эгилган қарияларимизга раҳминг келсин...”
Ҳамма ёмғир ёғишини кутарди. Ҳали дуо
тугамасиданоқ бош устига думалаб тушиб, қалбни бир олам қувончга буркагувчи илк
томчиларга – раҳмат нишонасига интиқ эди. Аммо осмон яна ҳам чарақлаб кетди.
Қуёш аввалгидан ҳам қаттиқроқ қиздира бошлади.
Мусо (алайҳиссалом) тинмай:
– Илоҳи, бизларга ёмғир бер, – деб илтижо
қиларканлар, ваҳий келди:
– Ораларингизда қирқ йилдан бери Менга исён
қилаётган бир осий банда бўлса, сизларга нега ёмғир берай! Ўша осий сабаб
ёмғирсиз қолгансиз. Одамларга айт, у орангиздан чиқиб кетсин.
Мусо (алайҳиссалом) ғазаб билан қавмга ўгирилиб,
бундай дедилар:
– Эй қирқ йилдан бери Аллоҳ таолога исён қилаётган
осий банда! Бизнинг орамиздан чиқ! То орамизда экансан, ёмғир ёғмайди!
У осий киши қўрқув билан ўнг томонга қаради, ҳеч
ким чиқмади. Чап томонга қаради, ҳеч ким қимирламади. Кетиши талаб қилинаётган
одам ўзи эканини билди ва ичида бундай деди: “Агар ҳозир бу ердан чиқсам,
халойиқ олдида шарманда бўламан. Чиқиб кетмасам, мен туфайли ҳамма ёмғирдан
маҳрум қилинади...”
Унинг қалби ўртаниб кетди, кўзларига дувиллаб ёш
келди. Ҳеч қачон бундай ҳолга тушмаган эди. Чинакамига афсус-надомат чекиб,
бошини кийимлари орасига тиқиб олди. Шу ҳолатида ожизона пичирлади: “Илоҳи,
Сенга қирқ йил исён қилдим, Сен қирқ йилдан бери мени шарманда этмай, айбимни
одамлардан яширдинг. Менга муҳлат бердинг. Хатоларимни англадим, гуноҳларимни
кечир, тавбамни қабул эт...”.
У ўраниб олганича йиғлар, Аллоҳ таолога тавба-тазарру
қилар, илтижо этар эди.
Кўп ўтмай осмонда қуюқ булут пайдо бўлди ва
мешнинг оғзидан тушаётган сувдай шаррос ёмғир ёға бошлади.
Бу ҳолдан ажабланган Мусо (алайҳиссалом) Аллоҳ
таолога илтижо қилдилар:
– Раббим, Сен бизларга ёмғир бердинг. Ҳолбуки,
орамиздан ҳеч ким чиқиб кетмади?!
Шунда Аллоҳ таолодан ваҳий келди:
– Эй Мусо, сизларни ким туфайли ёмғирдан маҳрум
қилган бўлсам, ўша туфайли ёмғир бердим!
Мусо (алайҳиссалом):
– Эй Раббим, менга ўша итоатли бандангни кўрсат, –
дедилар.
Аллоҳ таоло ваҳий юборди:
– Бандамни Менга осийлик қилган ҳолида ҳаммадан
яширган эдим, энди итоатли бўлганида уни шарманда қилайми?!
оёқда турарди. Одамлар ҳам очликдан ўлар аҳволга келиб қолишди. Охири одамлар
Мусо (алайҳиссалом) ҳузурларига келиб:
– Эй Калимуллоҳ! Аллоҳ таолога дуо қилинг, бизга
ёмғир берсин! – дейишди.
Мусо (алайҳиссалом) ўринларидан турдилар. Оломон у
зотга эргашиб, саҳрога йўл олди. Сочлари тўзғиган, уст-бошларини чанг қоплаган,
очлик ва ташналикдан тинка-мадори қуриган қавм пайғамбар ортидан дуога қўл
очди. Мусо (алайҳиссалом) дуо қилдилар:
– Илоҳи, бизларга ёмғир бер, раҳматингни бошимиз
узра соч. Эмизикли гўдакларимизга, ризқини ердан териб еювчи чорваларимизга ва
қадди доим рукуга эгилган қарияларимизга раҳминг келсин...”
Ҳамма ёмғир ёғишини кутарди. Ҳали дуо
тугамасиданоқ бош устига думалаб тушиб, қалбни бир олам қувончга буркагувчи илк
томчиларга – раҳмат нишонасига интиқ эди. Аммо осмон яна ҳам чарақлаб кетди.
Қуёш аввалгидан ҳам қаттиқроқ қиздира бошлади.
Мусо (алайҳиссалом) тинмай:
– Илоҳи, бизларга ёмғир бер, – деб илтижо
қиларканлар, ваҳий келди:
– Ораларингизда қирқ йилдан бери Менга исён
қилаётган бир осий банда бўлса, сизларга нега ёмғир берай! Ўша осий сабаб
ёмғирсиз қолгансиз. Одамларга айт, у орангиздан чиқиб кетсин.
Мусо (алайҳиссалом) ғазаб билан қавмга ўгирилиб,
бундай дедилар:
– Эй қирқ йилдан бери Аллоҳ таолога исён қилаётган
осий банда! Бизнинг орамиздан чиқ! То орамизда экансан, ёмғир ёғмайди!
У осий киши қўрқув билан ўнг томонга қаради, ҳеч
ким чиқмади. Чап томонга қаради, ҳеч ким қимирламади. Кетиши талаб қилинаётган
одам ўзи эканини билди ва ичида бундай деди: “Агар ҳозир бу ердан чиқсам,
халойиқ олдида шарманда бўламан. Чиқиб кетмасам, мен туфайли ҳамма ёмғирдан
маҳрум қилинади...”
Унинг қалби ўртаниб кетди, кўзларига дувиллаб ёш
келди. Ҳеч қачон бундай ҳолга тушмаган эди. Чинакамига афсус-надомат чекиб,
бошини кийимлари орасига тиқиб олди. Шу ҳолатида ожизона пичирлади: “Илоҳи,
Сенга қирқ йил исён қилдим, Сен қирқ йилдан бери мени шарманда этмай, айбимни
одамлардан яширдинг. Менга муҳлат бердинг. Хатоларимни англадим, гуноҳларимни
кечир, тавбамни қабул эт...”.
У ўраниб олганича йиғлар, Аллоҳ таолога тавба-тазарру
қилар, илтижо этар эди.
Кўп ўтмай осмонда қуюқ булут пайдо бўлди ва
мешнинг оғзидан тушаётган сувдай шаррос ёмғир ёға бошлади.
Бу ҳолдан ажабланган Мусо (алайҳиссалом) Аллоҳ
таолога илтижо қилдилар:
– Раббим, Сен бизларга ёмғир бердинг. Ҳолбуки,
орамиздан ҳеч ким чиқиб кетмади?!
Шунда Аллоҳ таолодан ваҳий келди:
– Эй Мусо, сизларни ким туфайли ёмғирдан маҳрум
қилган бўлсам, ўша туфайли ёмғир бердим!
Мусо (алайҳиссалом):
– Эй Раббим, менга ўша итоатли бандангни кўрсат, –
дедилар.
Аллоҳ таоло ваҳий юборди:
– Бандамни Менга осийлик қилган ҳолида ҳаммадан
яширган эдим, энди итоатли бўлганида уни шарманда қилайми?!
Без заголовка
Yuragim ishqingda cho'g'dek yonsaham.
Dunyodagi barcha mendan tonsaham.
Telbadeb qalbimni yulib olsaham.
Ollohim sevgingdan bir parcha bergin.
Mayliga cho'llarni kezay umurbod.
Holimni ko'rganlar deb yuborsin dod.
Diydoringa yetolmay qilayin faryod.
Ollohim ishqingdan bir parcha bergin.
Nomingni aytmasdan tura olmayin.
Seni o'ylamasdan yura olmayin.
Mayliga boy odam bo'la olmayin.
Ollohim ishqingdan bir parcha bergin.
Desinlar ko'rganlar kim bu devona.
Ishqingda kul bo'lay men yona yona.
Azoblardan hil hil bo'lsin shu jona.
Ollohim ishqingdan bir parcha bergin.
Toki kuzlarimdan mehir porlasin.
Ishqingni taftidan qalbim gullasin.
Bugun shayton alamdan o'ksib yig'lasin.
Ollohim ishqingdan bir parcha bergin.
Borliqni sevgi birla ko'rishim uchun.
Asl sevgi qandayligin bilishim uchun.
Dunyo azoblariga dosh berishim uchun.
Ollohim ishqingdan bir parcha bergin.
Ishqsiz qalbim misli muzga aylangan.
Tilim shakar emas tuzga aylangan.
Umrimham ohirlab kuzga aylangan.
Ollohim ishqingdan bir parcha bergin.
Dunyodagi barcha mendan tonsaham.
Telbadeb qalbimni yulib olsaham.
Ollohim sevgingdan bir parcha bergin.
Mayliga cho'llarni kezay umurbod.
Holimni ko'rganlar deb yuborsin dod.
Diydoringa yetolmay qilayin faryod.
Ollohim ishqingdan bir parcha bergin.
Nomingni aytmasdan tura olmayin.
Seni o'ylamasdan yura olmayin.
Mayliga boy odam bo'la olmayin.
Ollohim ishqingdan bir parcha bergin.
Desinlar ko'rganlar kim bu devona.
Ishqingda kul bo'lay men yona yona.
Azoblardan hil hil bo'lsin shu jona.
Ollohim ishqingdan bir parcha bergin.
Toki kuzlarimdan mehir porlasin.
Ishqingni taftidan qalbim gullasin.
Bugun shayton alamdan o'ksib yig'lasin.
Ollohim ishqingdan bir parcha bergin.
Borliqni sevgi birla ko'rishim uchun.
Asl sevgi qandayligin bilishim uchun.
Dunyo azoblariga dosh berishim uchun.
Ollohim ishqingdan bir parcha bergin.
Ishqsiz qalbim misli muzga aylangan.
Tilim shakar emas tuzga aylangan.
Umrimham ohirlab kuzga aylangan.
Ollohim ishqingdan bir parcha bergin.
Без заголовка
Эй азиз, биродарим огох бўлгинки! Бу борлик хаммаси – ўзида мавжуд, каттаю-кичик нарсалар билан биргаликда – Аллох Таолога тамоман юзланиб, унга тасбех айтиб, уни улуглаб ва унга сажда килади. Аллох Таоло айтади: «Етти осмон, Ер ва улардаги бор жонзот (Аллохни) поклар. Мавжуд бўлган барча нарса (Аллохга) хамду сано айтиш билан У Зотни поклар. Лекин сизлар уларнинг тасбехларини англамайсизлар» (ал-Исро: 44). Албатта, Аллох Таоло яратган барча нарса ўзларининг устларидаги У Буюк Зотнинг фазлини эътироф этиб, Унинг олдида ўзларини хокисор тутиб – ёлбориб, бош эгиб турадилар.
Лекин бу борликда – бу борликка нисбатан – жуда хам кичик, жуда хам хакир, бир томчи оби манийдан яратилган – кейин эса, яратувчига душманга айланган – бир майда жонзот мавжудки, гўё у ўз хохишича бир йўл тутуб кетмокда, бутун борлик эса, бошка бир йўлда бормокда. Биз айтаётганимиз у жонзот Аллох Азза ва Жаллага осий бўлган ИНСОНДИР! Аллоху Акбар! У инсон, нега бунча ахмоклик, нега бунча мутакаббирлак киларкин?! Аллоху Акбар! У инсон, ушбу интизомлик борликда жуда хам хакир, жуда хам майда бир махлук(яралмиш нарса) бўла туриб, нега бунча гурурланаркин?! У ўзини бу борликда арзимас бир кичик нарса эканлигини нима учун ўйлаб кўрмас экан?!
Унга жуда кўп марта: ″Тавба килгин!″,— дейилди, тавба килмади. Ва ″Бу нотўгри йўлингдан кайтиб, Аллох Таоло томонга бурилгин!″,— дейилди, бурилмади. Яна унга: ″Хожанг (яъни Роббинг) билан ўз ўртангни ислох этгин!″, (яъни, Унга ибодат килиб, яхши алокада бўлгин) — дейилди. У эса, кибр килиб, Аллохнинг йўлидан юз ўгириб кочди ва ўзининг нотўгри йўлида давом этди.
Азиз дўстим менга кулок сол! Бу дунёга алданиб, Аллох Таолога гунох килмогингдан аввал, сен: бу дунё хакида – унинг хакир бир нарса эканлиги, унинг фойдаси оз, зарари кўп ва унга ошно бўлаётганларнинг пасткашлиги хамда у тез фурсатда инкирозга юз тутишлиги хакида яхшилаб ўйлаб кўр! Дунё ахллари ва унга кўнгил боглаганлар унинг атрофида халок бўлиб ётганларини бир тафаккур килиб кўрсангчи! Дунё уларга анвойи азоблар бериб, ўзининг аччик шаробини тоттириб, кам шод килди хамда кўп ва узок вакт йиглатди.
Яна, сен гунох килишдан аввал охират хакида хам ўйлаб кўрсанг бўларди. Билиб кўйки: ″У тугамайдиган, хакикий карор топиладиган охироги манзилдир″. Ана у ерда факат икки манзил – ЖАННАТ ва ДЎЗАХ бор, холос.
Энди сен бу икки манзил хакида бир фикр юрит!
Аввало дўзах хакида:
Дўзахнинг алангаланиб ёнишини, чукурлигию хароратининг каттиклиги ва дўзахиларга жуда хам огир азоблар берилишини хамда у ерга махкум этилганларни судраб, юзтубан дўзахга улоктирилишларини ва у ерда бамисоли ўтин ёндирилишларини яхшилаб ўйлаб кўрмогинг керак!
Кейин жаннат хакида:
Аллох Таоло у ерда, жаннат ахлига кўз кўрмаган, кулок эшитмаган, одамзоднинг кўнглига келмаган нози-неъматлар хозирлаб кўйганлиги ва кўзни кувонтирадиган, кўнгилга фарах бахш этадиган хар хил суратдаги либослар хамда таърифига инсон ожизлик киладиган анвойи лаззатлар мавжудлиги хакида дурустрок фикрламогинг даркор! Бу нарсалар хакида факат махрум – хайриятдан бенасиб кишигина бепарво бўлиши мумкин.
Энди, азиз дўстим! Бу дунёда канча яшашингни бир ўйлаб кўр! Олтмиш йил... саксон йил... юз йил... минг йил... кейинчи? Кейин, ўлим! Сўнгра эса, нози-неъматлик, битмас туганмас жаннат, ёки алам берувчи азоблик, битмас туганмас дўзах! Аллохим Ўзи дўзахдан панох берсин! Сен гунох ишларга кўл уришдан аввал мана шулар хакида яхширок ўйлаб олгин!
Хурматли биродарим! Юкорида айтган сўзларимиздан ўлим мукаррарлиги, унда заррача шубха йўклигини билдик. Демак, сендан аввал бошкаларни жонини олган ўлим фариштаси, сенинг жонингни хам олишга Аллох Таолодан фармон кутиб турганлиги асло инкор этиб бўлмайдиган хакикатдир. Буни асло унута кўрма! Мумкин бир неча йиллар, мумкин ойлар, мумкин кунлар, балки, бир неча лахзалар ўтиб, бу дунёни тарк этиб, кабрингда танхо ётарсан. Ўша пайтда, сен билан бирга на молу-дунёйинг, на бола-чаканг ва на ёру-дўстларинг бирга бўлишади. У ерда сенга яхшидир, ёмондир факатгина амалларинг хамхонадир. Сен энди, гунох иш килишдан аввал, кабр хакида, унинг коронгу зулмати, танглиги, унда ёлгиз колишнинг дахшати ва унинг каттик кисиши хакида яхширок фикр юргизмогинг керак!
Бир ўйлаб кўр! Ўлим ундан кейин кабр, шу билан иш тамом, хамма нарса поёнига етдими? Асло! Энди, юкорида айтиб ўтганимиз икки манзил (жаннат ёки дўзах)нинг бирига тушишдан аввал, Аллох Таоло хузирида, бу дунёда килинган амалларга хисоб-китоб бериш яъни, аввалийн-охирийн – хамма жам бўладиган КИЁМАТ КУНИ бордир. У кунда калблар шу даражада кўркувга тушадики, киши фарзандлари, ота-онаси, умр йўлдоши ва ога-иниларидан воз кечади. У кунда бу дунёда килинган амалларни хисоблаш учун адолат тарозилари ўрнатилади. Хаммага бу дунёда амалга оширган яхши-ёмон амаллари битиклик ″номайиаъмоллар″ берилади. Эслайсанми: канча-канча хатоликлар, канча-канча гунох амаллар килганингни? У амаллар хаммаси – каттаю-кичиги – ўша номайиаъмолларга, биронтаси тушириб колдирилмай, битиб кўйилган бўлади. Сен энди, ўша куни Хакикий Подшох – Аллох Таоло хузирида хеч нарсага кодир бўла олмайдиган холатда туришингни ўйлаб кўр! Унда, сени У Буюк Зот чакирган пайтда хузуридан кочиб кета олмайсан. Каттаю-кичик хамма амалларинг биронтаси тушириб колдирилмасдан ёзиб кўйилган номайиаъмолингни кўлингга ушлаган холингда У Буюк Зот хузурида хеч нарса кила олмасдан бош эгиб туришга мажбурсан. Ўша куни Аллох Таоло сендан: ″Эй бандам! Умрингни, ёшлигингни ва молу-дунёйингни нималарга сарфладинг? Дунёда борингда нима ишлар килдинг ўзи?″, ″Эй бандам! Сени Мен назорат килиб туришимни эътиборга олмадинг, Мен сенга инъому-эхсонлар килсам, сен Менга журму-исёнлар килдинг-а!?″— деган чогида кандай жавоб берасан. Мана шу саволларнинг жавобини тайёрлаб кўйдингми?
Азиз дўстим! Охиратдаги буюк галаба – дўзахдан кутилиб, жаннатга эришмок учун, мана шу тез ўтувчи, оз кунларда сабр билан, Аллох Таолога тоъат-ибодат килиб, гунох ишлардан саклансанг бўлмайдими?!
Кадрли биродарим! Энди сенинг фикрикни баъзи бир нодон шахсларга каратмокчиман. Улар ўзларини нима учун яратилганликларини билмайдилар. Билки уларнинг фикрича, улар бирон бир максадсиз яратилиб, шундай ташлаб кўйилганмишларки, хохлаганларича – ўйин-кулги, маийшатбозлик билан хаётларини ўтказмокни хохлайдилар. Уларнинг кўзларини гумрохлик пардаси коплагани боис хидоят йўлини кўришдан махрум, кулокларига залолат тўсик бўлгани сабабли, хидоят тароналарини тинглашдан бенасибдирлар. Уларнинг сухбатларида куръон тиловати ва Аллохнинг зикридан бошка хамма нарса топилади. Улар Аллохнинг бандалари, Унинг назоратида бўла туруб, У Буюк Зотдан кочмокчи бўладилар. Аллох Таоло уларни чакирса, Унинг нидосига кулок солиш ўрнига, Шайтоннинг нидоси ва нафс истаклари томон бурилиб кетмокдалар. Субханаллох! уларнинг килмишларидан ажабланасан киши... Кандай килиб Рахмон Таолонинг нидосини тарк этиб, малъун Шайтоннинг чакиригига лаббай деб, итоат этишаркин?! Уларнинг акиллари борми ўзи?! «Зеро, кўзлар кўр бўлмас, балки кўкраклардаги кўнгиллар кўр бўлур». (Хаж: 46) Аллох Таоло уларга нима ёмонлик килди? Нима учун Унга итоат килиш ўрнига, журму-исён киладилар? Аллох Таоло уларни яратиб, ризки-рўз бериб, тан-жонларини сог килиб ушбу ерни уларга маскан килиб бергани У Зотнинг уларга ёмонлигими?! У Зотнинг Халимлиги, Каримлиги уларни бепарво килиб, гурурлантириб кўйдими?! Улар гунох ишларга муккаларидан кетиб туришган бир пайтда, кўккисдан Аллох Таолонинг азоби келиб колишидан кўркмайдиларми?! «Улар Аллохнинг ″макри″дан хотиржам бўлиб колдиларми? Бас, Аллохнинг ″макри″дан факат зиён кўргувчи кавмгина хотиржам бўлур». (Аъроф: 99)
Хурматли биродар! Бундайин, нима учун яратилганини билмайдиган нодон кимсалардан бўлиб колишдан саклан ва улардан йироклаш! Сен нима учун яратилинганингни билиб, шунга кўра амал кил! Аллох Таоло номига онт ичиб айтаманки: ″сен жуда буюк иш учун яратилгансан″.
Аллох Таоло айтади: «Мен жин ва инсни факат Ўзимга ибодат килишлари учунгина яратдим» (Ваз-зориёти: 56) Мана шу оятнинг мазмуни, сен нима учун яратилганингни баён килиб беради. Бунда Аллох Таоло жин ва инсон тоифасини, яратишдан максади факат Унинг Ўзигагина ибодат килиш эканини баён килаётир.
Тирикликдан асл максад ибодатдир
Ибодатсиз ўтган умринг кабохатдир
Эй биродар! Эй Аллохга журму-исён килмокчи бўлган инсон! Парвардигоринг томонга кайт, дўзахдан ва унинг алангали, дахшатли оловидан кўрк! Олдингда икки манзил:
— Битмас туганмас азоб билан тўла дўзах.
— Ёки бўлмаса, битмас туганмас нози-неъматларга тўла жаннат турибди. Дўзахдан йирок бўлиб жаннатга дохил бўлсанг марра сеники. Мана шу буюк галабага эришмок сенинг асосий максадинг бўлсин!
Ягона Маъбуд – Аллох Таолога онт ичиб айтаманки, бу ўйин-кулгилар, бу куй-кўшиклар, бу кино, серияллар, бу паст ишлар ва бу бемани китоб-журналларнинг бирортаси сенга фойда бермайди. Бу нарсалар у ёкда турсин, хатто сенга оиланг хам, авлодларинг хам, ога-ини, ёру-дўстларинг хам, молу-дунёйинг хам бирортаси сенга асло фойда келтира олмайди. Сенга у ерда фойда берадиган нарса факат, килган чиройлик солих амалларингдир.
Эй азиз дўстим! Худо хакки, мен ушбу насихатларимни сенга, факатгина, киёмат кунида бу нуроний оппок юзлар нурсизланиб-корайиб куйишлигидан ва ушбу кўркам жасад жаханнамга ўтин бўлмогидан хавф килганим боис сўзламокдаман. Ўзингни дўзахдан кутилтириш учун шошил ва нафсингга хозирданок, чинакам тавба килганингни эълон кил! Аллох Таоло сени хайриятга Ўзи муваффак айласин! Билиб кўй! Менинг насихатларимни кабул килсанг эртанги – киёмат куни пушаймон бўлмай, бу насихатларни кабул килиб, амал килганинг учун – инша-Аллох – кўп хурсанд бўласан. Ушбу насихатларга амал килишдан асло тараддудланма, амал килишни кечиктирма, Худдо хакки мен сенга яхшиликни хохловчи, холис насихатгўйман!
Вассалому алайкум ва раматуллох ва барокатух.
Иброхийм ал-Гомидийнинг ″Севикли биродарим тўхта!″ номли китобидан танлаб олинган бир маколага баъзи ўзгартиришлар киритиб, эркин таржима килинди.
Лекин бу борликда – бу борликка нисбатан – жуда хам кичик, жуда хам хакир, бир томчи оби манийдан яратилган – кейин эса, яратувчига душманга айланган – бир майда жонзот мавжудки, гўё у ўз хохишича бир йўл тутуб кетмокда, бутун борлик эса, бошка бир йўлда бормокда. Биз айтаётганимиз у жонзот Аллох Азза ва Жаллага осий бўлган ИНСОНДИР! Аллоху Акбар! У инсон, нега бунча ахмоклик, нега бунча мутакаббирлак киларкин?! Аллоху Акбар! У инсон, ушбу интизомлик борликда жуда хам хакир, жуда хам майда бир махлук(яралмиш нарса) бўла туриб, нега бунча гурурланаркин?! У ўзини бу борликда арзимас бир кичик нарса эканлигини нима учун ўйлаб кўрмас экан?!
Унга жуда кўп марта: ″Тавба килгин!″,— дейилди, тавба килмади. Ва ″Бу нотўгри йўлингдан кайтиб, Аллох Таоло томонга бурилгин!″,— дейилди, бурилмади. Яна унга: ″Хожанг (яъни Роббинг) билан ўз ўртангни ислох этгин!″, (яъни, Унга ибодат килиб, яхши алокада бўлгин) — дейилди. У эса, кибр килиб, Аллохнинг йўлидан юз ўгириб кочди ва ўзининг нотўгри йўлида давом этди.
Азиз дўстим менга кулок сол! Бу дунёга алданиб, Аллох Таолога гунох килмогингдан аввал, сен: бу дунё хакида – унинг хакир бир нарса эканлиги, унинг фойдаси оз, зарари кўп ва унга ошно бўлаётганларнинг пасткашлиги хамда у тез фурсатда инкирозга юз тутишлиги хакида яхшилаб ўйлаб кўр! Дунё ахллари ва унга кўнгил боглаганлар унинг атрофида халок бўлиб ётганларини бир тафаккур килиб кўрсангчи! Дунё уларга анвойи азоблар бериб, ўзининг аччик шаробини тоттириб, кам шод килди хамда кўп ва узок вакт йиглатди.
Яна, сен гунох килишдан аввал охират хакида хам ўйлаб кўрсанг бўларди. Билиб кўйки: ″У тугамайдиган, хакикий карор топиладиган охироги манзилдир″. Ана у ерда факат икки манзил – ЖАННАТ ва ДЎЗАХ бор, холос.
Энди сен бу икки манзил хакида бир фикр юрит!
Аввало дўзах хакида:
Дўзахнинг алангаланиб ёнишини, чукурлигию хароратининг каттиклиги ва дўзахиларга жуда хам огир азоблар берилишини хамда у ерга махкум этилганларни судраб, юзтубан дўзахга улоктирилишларини ва у ерда бамисоли ўтин ёндирилишларини яхшилаб ўйлаб кўрмогинг керак!
Кейин жаннат хакида:
Аллох Таоло у ерда, жаннат ахлига кўз кўрмаган, кулок эшитмаган, одамзоднинг кўнглига келмаган нози-неъматлар хозирлаб кўйганлиги ва кўзни кувонтирадиган, кўнгилга фарах бахш этадиган хар хил суратдаги либослар хамда таърифига инсон ожизлик киладиган анвойи лаззатлар мавжудлиги хакида дурустрок фикрламогинг даркор! Бу нарсалар хакида факат махрум – хайриятдан бенасиб кишигина бепарво бўлиши мумкин.
Энди, азиз дўстим! Бу дунёда канча яшашингни бир ўйлаб кўр! Олтмиш йил... саксон йил... юз йил... минг йил... кейинчи? Кейин, ўлим! Сўнгра эса, нози-неъматлик, битмас туганмас жаннат, ёки алам берувчи азоблик, битмас туганмас дўзах! Аллохим Ўзи дўзахдан панох берсин! Сен гунох ишларга кўл уришдан аввал мана шулар хакида яхширок ўйлаб олгин!
Хурматли биродарим! Юкорида айтган сўзларимиздан ўлим мукаррарлиги, унда заррача шубха йўклигини билдик. Демак, сендан аввал бошкаларни жонини олган ўлим фариштаси, сенинг жонингни хам олишга Аллох Таолодан фармон кутиб турганлиги асло инкор этиб бўлмайдиган хакикатдир. Буни асло унута кўрма! Мумкин бир неча йиллар, мумкин ойлар, мумкин кунлар, балки, бир неча лахзалар ўтиб, бу дунёни тарк этиб, кабрингда танхо ётарсан. Ўша пайтда, сен билан бирга на молу-дунёйинг, на бола-чаканг ва на ёру-дўстларинг бирга бўлишади. У ерда сенга яхшидир, ёмондир факатгина амалларинг хамхонадир. Сен энди, гунох иш килишдан аввал, кабр хакида, унинг коронгу зулмати, танглиги, унда ёлгиз колишнинг дахшати ва унинг каттик кисиши хакида яхширок фикр юргизмогинг керак!
Бир ўйлаб кўр! Ўлим ундан кейин кабр, шу билан иш тамом, хамма нарса поёнига етдими? Асло! Энди, юкорида айтиб ўтганимиз икки манзил (жаннат ёки дўзах)нинг бирига тушишдан аввал, Аллох Таоло хузирида, бу дунёда килинган амалларга хисоб-китоб бериш яъни, аввалийн-охирийн – хамма жам бўладиган КИЁМАТ КУНИ бордир. У кунда калблар шу даражада кўркувга тушадики, киши фарзандлари, ота-онаси, умр йўлдоши ва ога-иниларидан воз кечади. У кунда бу дунёда килинган амалларни хисоблаш учун адолат тарозилари ўрнатилади. Хаммага бу дунёда амалга оширган яхши-ёмон амаллари битиклик ″номайиаъмоллар″ берилади. Эслайсанми: канча-канча хатоликлар, канча-канча гунох амаллар килганингни? У амаллар хаммаси – каттаю-кичиги – ўша номайиаъмолларга, биронтаси тушириб колдирилмай, битиб кўйилган бўлади. Сен энди, ўша куни Хакикий Подшох – Аллох Таоло хузирида хеч нарсага кодир бўла олмайдиган холатда туришингни ўйлаб кўр! Унда, сени У Буюк Зот чакирган пайтда хузуридан кочиб кета олмайсан. Каттаю-кичик хамма амалларинг биронтаси тушириб колдирилмасдан ёзиб кўйилган номайиаъмолингни кўлингга ушлаган холингда У Буюк Зот хузурида хеч нарса кила олмасдан бош эгиб туришга мажбурсан. Ўша куни Аллох Таоло сендан: ″Эй бандам! Умрингни, ёшлигингни ва молу-дунёйингни нималарга сарфладинг? Дунёда борингда нима ишлар килдинг ўзи?″, ″Эй бандам! Сени Мен назорат килиб туришимни эътиборга олмадинг, Мен сенга инъому-эхсонлар килсам, сен Менга журму-исёнлар килдинг-а!?″— деган чогида кандай жавоб берасан. Мана шу саволларнинг жавобини тайёрлаб кўйдингми?
Азиз дўстим! Охиратдаги буюк галаба – дўзахдан кутилиб, жаннатга эришмок учун, мана шу тез ўтувчи, оз кунларда сабр билан, Аллох Таолога тоъат-ибодат килиб, гунох ишлардан саклансанг бўлмайдими?!
Кадрли биродарим! Энди сенинг фикрикни баъзи бир нодон шахсларга каратмокчиман. Улар ўзларини нима учун яратилганликларини билмайдилар. Билки уларнинг фикрича, улар бирон бир максадсиз яратилиб, шундай ташлаб кўйилганмишларки, хохлаганларича – ўйин-кулги, маийшатбозлик билан хаётларини ўтказмокни хохлайдилар. Уларнинг кўзларини гумрохлик пардаси коплагани боис хидоят йўлини кўришдан махрум, кулокларига залолат тўсик бўлгани сабабли, хидоят тароналарини тинглашдан бенасибдирлар. Уларнинг сухбатларида куръон тиловати ва Аллохнинг зикридан бошка хамма нарса топилади. Улар Аллохнинг бандалари, Унинг назоратида бўла туруб, У Буюк Зотдан кочмокчи бўладилар. Аллох Таоло уларни чакирса, Унинг нидосига кулок солиш ўрнига, Шайтоннинг нидоси ва нафс истаклари томон бурилиб кетмокдалар. Субханаллох! уларнинг килмишларидан ажабланасан киши... Кандай килиб Рахмон Таолонинг нидосини тарк этиб, малъун Шайтоннинг чакиригига лаббай деб, итоат этишаркин?! Уларнинг акиллари борми ўзи?! «Зеро, кўзлар кўр бўлмас, балки кўкраклардаги кўнгиллар кўр бўлур». (Хаж: 46) Аллох Таоло уларга нима ёмонлик килди? Нима учун Унга итоат килиш ўрнига, журму-исён киладилар? Аллох Таоло уларни яратиб, ризки-рўз бериб, тан-жонларини сог килиб ушбу ерни уларга маскан килиб бергани У Зотнинг уларга ёмонлигими?! У Зотнинг Халимлиги, Каримлиги уларни бепарво килиб, гурурлантириб кўйдими?! Улар гунох ишларга муккаларидан кетиб туришган бир пайтда, кўккисдан Аллох Таолонинг азоби келиб колишидан кўркмайдиларми?! «Улар Аллохнинг ″макри″дан хотиржам бўлиб колдиларми? Бас, Аллохнинг ″макри″дан факат зиён кўргувчи кавмгина хотиржам бўлур». (Аъроф: 99)
Хурматли биродар! Бундайин, нима учун яратилганини билмайдиган нодон кимсалардан бўлиб колишдан саклан ва улардан йироклаш! Сен нима учун яратилинганингни билиб, шунга кўра амал кил! Аллох Таоло номига онт ичиб айтаманки: ″сен жуда буюк иш учун яратилгансан″.
Аллох Таоло айтади: «Мен жин ва инсни факат Ўзимга ибодат килишлари учунгина яратдим» (Ваз-зориёти: 56) Мана шу оятнинг мазмуни, сен нима учун яратилганингни баён килиб беради. Бунда Аллох Таоло жин ва инсон тоифасини, яратишдан максади факат Унинг Ўзигагина ибодат килиш эканини баён килаётир.
Тирикликдан асл максад ибодатдир
Ибодатсиз ўтган умринг кабохатдир
Эй биродар! Эй Аллохга журму-исён килмокчи бўлган инсон! Парвардигоринг томонга кайт, дўзахдан ва унинг алангали, дахшатли оловидан кўрк! Олдингда икки манзил:
— Битмас туганмас азоб билан тўла дўзах.
— Ёки бўлмаса, битмас туганмас нози-неъматларга тўла жаннат турибди. Дўзахдан йирок бўлиб жаннатга дохил бўлсанг марра сеники. Мана шу буюк галабага эришмок сенинг асосий максадинг бўлсин!
Ягона Маъбуд – Аллох Таолога онт ичиб айтаманки, бу ўйин-кулгилар, бу куй-кўшиклар, бу кино, серияллар, бу паст ишлар ва бу бемани китоб-журналларнинг бирортаси сенга фойда бермайди. Бу нарсалар у ёкда турсин, хатто сенга оиланг хам, авлодларинг хам, ога-ини, ёру-дўстларинг хам, молу-дунёйинг хам бирортаси сенга асло фойда келтира олмайди. Сенга у ерда фойда берадиган нарса факат, килган чиройлик солих амалларингдир.
Эй азиз дўстим! Худо хакки, мен ушбу насихатларимни сенга, факатгина, киёмат кунида бу нуроний оппок юзлар нурсизланиб-корайиб куйишлигидан ва ушбу кўркам жасад жаханнамга ўтин бўлмогидан хавф килганим боис сўзламокдаман. Ўзингни дўзахдан кутилтириш учун шошил ва нафсингга хозирданок, чинакам тавба килганингни эълон кил! Аллох Таоло сени хайриятга Ўзи муваффак айласин! Билиб кўй! Менинг насихатларимни кабул килсанг эртанги – киёмат куни пушаймон бўлмай, бу насихатларни кабул килиб, амал килганинг учун – инша-Аллох – кўп хурсанд бўласан. Ушбу насихатларга амал килишдан асло тараддудланма, амал килишни кечиктирма, Худдо хакки мен сенга яхшиликни хохловчи, холис насихатгўйман!
Вассалому алайкум ва раматуллох ва барокатух.
Иброхийм ал-Гомидийнинг ″Севикли биродарим тўхта!″ номли китобидан танлаб олинган бир маколага баъзи ўзгартиришлар киритиб, эркин таржима килинди.
Таржимон: Абу Мухаммад
Madina Alimova,
11-02-2011 00:34
(ссылка)
Маҳдийнинг келиши ҳақидаги ҳадислар
Савол: Маҳдийнинг келиши ҳақида хабар бераётган
ҳадис саҳиҳми ёки йўқ? Буни сўрашимдан мақсад дўстларимдан бири у ҳадис
саҳиҳ эмас заиф – кучсиз деган эди.
Жавоб: Алҳамдулиллаҳ. Маҳдийнинг чиқишига далолат
қилувчи бир қанча саҳиҳ ҳадислар келган. Унинг чиқиши охир замонда
бўлади ва у қиёматнинг аломатлари ҳамда унинг шартларидандир. Ана шу
ҳадислардан баъзилари мана булардир:
1) Абу Саид ал-Ҳудрий разияллоҳу анҳудан: Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар: “Умматимнинг
охирида Маҳдий чиқади. Уни Аллоҳ ёмғир билан сероб қилади, ер
ўсимликларини чиқаради, у мол-дунёни аямасдан беради, чорва моллари
кўпаяди ва уммат сероб ва буюк бўлади. У шундан кейин етти ёки саккиз
йил яшайди”. Ҳоким “Мустадрак”нинг 4/557-558 бетларида бу ҳадисни зикр қилган ва “Бу ҳадиснинг исноди саҳиҳ. Уни Бухорий ва Муслим саҳиҳларида келтирмаганлар” деди. Имом Заҳабий унга ҳадиснинг саҳиҳлигида мувофиқ бўлдилар. Албоний: “Бу саҳиҳ санад, ровийлари ишончли” – дедилар. Саҳиҳ ҳадислар силсиласи 2/336/771.
2) Али разияллоҳу анҳу ривоят қилиб дедилар: Расулуллоҳ салаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: “Маҳдий биздан, аҳли байтдан. Уни Аллоҳ бир кечада ислоҳ қилади”. Муснади Аҳмад 2/58/645. Аҳмад Шокир таҳқиқи у “Ҳадиснинг санади саҳиҳ” – деди. Сунани Ибн Можа 2/1367. Бу ҳадисни Албоний “Жомеус-сағир”нинг саҳиҳида 6735 саҳиҳлигини баён қилганлар.
Ибн Касир деди: “Яъни Аллоҳ уни тавбасини қабул қилади ва тавфиқ
беради, уни илхомлантиради ва тўғри йўлга солади, илгари бундай ҳолатда
бўлмаганидан кейин”. Ан-нихоя фил фитани вал малохим 1/29 – Тохо Зайний таҳқиқи.
3) Абу Саид ал-Ҳудрий деди: Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар: “Маҳдий
мендан, пешонаси кенг, қирғий бурун. Ер юзини худди жабр ва зулмга
тўлгани каби адолат ва тўғриликка тўлдиради ва етти йил ҳукм қилади”.
Сунани Аби Довуд китобул-Маҳдий 11/375/4265, мустадрак ал-Ҳоким 4/557
ва бу ҳадис Муслим шартига биноан саҳиҳдир. Бу ҳадисни Бухорий ва Муслим
саҳиҳларида келтирмаганлар. Бу ҳадис саҳиҳул-жомеъда 6736 рақам билан
мавжуд.
4) Умму Салама разияллоҳу анҳо дедилар: Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салламдан: «Маҳдий менинг авлодимдан, Фотима зурриётидан (бўлади)“ – деганларини эшитдим. Сунани Аби Довуд 11/373, сунани Ибн Можа 2/1368, Албоний саҳиҳул-жомеъда 6734, “саҳиҳ” деди.
5) Жобир разияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам дедилар: “Исо
ибн Марям тушади, мусулмонларнинг амири Маҳдий унга келинг бизга имом
бўлиб намоз ўқинг дейди, шунда Исо алайҳиссалом йўқ, бу умматнинг амири
ўзларидан бири бўлади, бу Аллоҳнинг шу умматга берган шарафидандир
дейдилар”. Бу ҳадис саҳиҳи Муслимда бошқа лафз билан ривоят қилинади: “Исо
ибн Марям алайҳиссалом тушадилар. Мусулмонларнинг амири келинг бизга
имом бўлиб намоз ўқинг дейди, шунда Исо алайҳиссалом йўқ, Аллоҳ бу
умматни шарафли қилгани учун сизлардан бирингиз бошқаларига амирдир
дейдилар”. Имом Муслим Ийсо ибн Марямнинг ҳоким бўлиб тушиши ҳақидаги боб /225- ҳадисда ривоят қилганлар.
6) Абу Саид ал-Ҳудрий разияллоҳу анҳу ривоят қиладилар: Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар: “Исо ибн Марям унинг орқасида туриб намоз ўқийдиган киши биздандир”. Абу Нуъайм “Маҳдий хабарларида” ривоят қилган. Албоний жомеъус-сағир 5/219 бет 5796-да “саҳиҳ” деди.
7) Абдуллоҳ ибн Масъуд разияллоҳу анҳу Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қиладилар, у зот айтдилар: “Арабларга менинг аҳли байтимдан бир киши ҳоким бўлмагунча дунё кетмайди ёки тугамайди, унинг исми менинг исмимга мосдир”. Имом Аҳмаднинг муснадларида 5/199 бет 3573-ҳадис. Яна бир ривоятда: “Исми менинг исмимга, отасининг исми отамнинг исмига мосдир”. Сунани Аби Довуд 11/370 ҳадис.
Маҳдийниг чиқиши ҳақидаги ҳадислар мутавотири маънавий даражасига
етган, баъзи имомлар ва уламолар бу ҳақда ўз ибораларини келтирганлар,
қуйида уларнинг сўзларидан баъзиларини зикр қиламиз:
1) Ҳофиз Абул-Ҳасан ал-Обирий деди: “Маҳдий Расулуллоҳ
саллаллоҳу алайҳи ва салламнинг аҳли байтларидан эканлиги, етти йил ҳукм
қилиши, ерни адолатга тўлдириши, Исо алайҳиссаломнинг тушишлари ва унга
дажжолни ўлдиришда ёрдам беришлари, Маҳдий умматга имом бўлиб Исо
алайҳиссалом унинг орқасида намоз ўқишлари ҳақида Расулуллоҳ саллаллоҳу
алайҳи ва салламдан хабарлар кўп ва мутавотир келгандир”.
2) Муҳаммад ал-Барзанжий “ал-ишоату ли ашротис-соати” китобида: “Учинчи
боб: “Қиёмат олдидаги катта шартлар ва улардан сўнг қиёмат қоим
бўладиган қиёматга яқин аломатлар”. Улар жуда кўп бўлиб Маҳдий ҳхам
шуларнинг аввалларидандир. Бу ҳақда ҳар хил ривоятлар билан келган
ҳадисларнинг ҳисоби чексиздир” – деди.
Муҳаммад ал-Барзанжий яна: “Маҳдийнинг борлиги, охир замонда
чиқиши, унинг Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салламнинг насабларидан
ва аҳли байтларидан эканлиги, Фотима зурриётиданлиги ҳақидаги ҳадислар
маънавий мутавотир даражасига етган, шунинг учун уни инкор қилишнинг
маъноси йўқдир” – деди.
3) Аллома Муҳаммад ас-Саффориний: «Маҳдийнинг чиқишлиги ҳақида
ривоятлар жуда кўпдир, хатто маънавий мутавотир даражасига етган, бу
ҳадис уламоларининг орасида танилган бўлиб уларнинг ақидаларидан
ҳисобланди» – деди сўнг Маҳдийнинг чиқишлиги ҳақидаги ҳадислар ва
асарларнинг бир қанчасини ва уларни ривоят қилган баъзи саҳобаларнинг
номларини зикр қилганидан сўнгра деди: “Номлари зикр қилинган ва
зикр қилинмаган саҳобалардан ва улардан кейинги тобеинлардан бир қанча
ривоятлар келтирилган. Буларнинг мажмуаси қатъий билимни ифодалайди.
Маҳдийнинг чиқишига иймон келтириш аҳли илмлар қарор қилган ва аҳли
суннат вал жамоатнинг ақида китобларида ёзиб қўйилганидек вожиб
амалдир”.
4) Мужтаҳид аллома Шавконий: “Кутилаётган Маҳдий ҳақида
мутавотир, ундан воқиф бўлиш имкони бўлган ҳадислар элликта, уларнинг
саҳиҳ, ҳасан ва яроқли заифлари бўлиб шак шубҳасиз бу ҳақдаги ҳадислар
мутавотирдир, балки мутавотирлик сифати усул илмида таҳрир қилинган
истилохий ибораларнинг ҳаммасида бундан кўра пастроқ даражадаги
ҳадисларга тўғри келади. Қолаверса саҳобалардан Маҳдий ҳақида келган
асарлар ҳам жуда кўп бўлиб уларнинг ҳукми ҳам Расулуллоҳ саллаллоҳу
алайҳи ва салламга боғланганлик ҳукмидадир. Шундай экан бу каби
масалаларда ижтиҳод қилишга ўрин йўқдир” -деди.
5) Аллома шайх Сиддиқ Ҳасан Хон: “Маҳдий ҳақида келган
ҳадисларнинг ривоятлари турли бўлиши билан бирга жуда кўп бўлиб маънавий
мутавотир даражасига етган. Бу ҳадислар сунанлар, муснадлар ва ҳадис
тўпламларида мавжуддир” -деди.
6) Шайх Муҳаммад ибн Жаъфар ал-Каттоний: “Хулоса қилиб
айтиладиган бўлса Кутилаётган Маҳдий ҳақида келган ҳадислар
мутавотирдир, шунингдек Дажжол ҳақида ва саййидимиз Исо ибн Марям
алайхиссалом ҳақида келган ҳадислар ҳам мутавотирдир” -деди. Юсуф ибн Абдуллоҳ ал-Вобилнинг “Қиёмат шартлари” китоби 195-203 бетларга қаранг.
Шунга қарамасдан буни ҳам билиб қўйиш керакки бир неча каззоб
инсонлар Маҳдий ҳақида, ёки каззоб шахсларнинг Маҳдий эканликларини
қувватлаш ҳақида ёки Маҳдийнинг аҳли суннат вал жамоатдан бошқалардан
эканлиги ҳақида ёлғон ҳадислар тўқишган. Шунингдек бир неча дажжоллар
Аллохнинг бандаларини алдаб дунё матосидан бир нарсага эришиш учун ва
исломнинг суратини одамлар кўзига бузиб кўрсатиш учун Маҳдийликни даъво
қилишга уринишди, баъзилари эса ўзлари ғофил топган одамларни ёки ўзлари
билан бирга фойдаланиб юрган кишиларни жамлаб ҳаракатлар ва инқилоблар
барпо қилдилар сўнг улар ҳалок бўлишгач уларнинг ёлғонлари фош бўлди ва
уларнинг уйдирмалари мунофиқликлари ҳаммага аён бўлди. Буларнинг ҳаммаси
Маҳдий ҳақидаги ва унинг охир замонда чиқишлиги ҳақидаги аҳли суннат
вал жамоат акидасига зарар қилмайди. Албатта ер юзида ислом шариати
билан ҳукм қилишлик учун Маҳдийнинг чиқишлиги муқаррардир. Валлоху
аълам.
Шайх Муҳаммад ибн Солиҳ ал-Мунажжид
4 HIL HASTALIK...
USHBU MAVZU , TO’RT HIL KASALLILIKLARNI BAYON ETADI. VA DAVOLASH CHORALARINI KO’RSATADI…
BIRINCHI KASALLIK: “UMIDSIZLIK” DIR.
Aziz birodar! Amalga va toatga muvaffaq bo’lmagan azobdan qo’rqib , umidsizlikga tushadi . Bunday bir mayusning ko’ziga , diniy masalalarga teskari oddiy va zayif bir ishorat , belgi kattakon bir burhon , dalil bo’lib ko’rinadi . Bunday bir necha ishorani qo’ga kiritar-kiritmas , boshqa ishoralarning turtkisi bilan e’loni isyon qilib Islom doirasidan chiqib , shaytonning qo’shiniga qo’shiladi . Shunga binoan a’malga muvaffaq bo’la olmaganlar , umidsizlikga tushmasliklari uchun shu oyatga murojat etsin …
…QUL YA I’BADIYALLAZINA ASROFU A’LA ANFUSIHIM LA TAQNATU MIN ROHMATILLAHI INNALLOHA YAG’FIRUZZUNUBA JAM’IAN INNAHU HUVAL G’AFURURROHIMU…(Ayt ki: Ey ko’p gunoh qilib nafslariga zulm etgan qullarim! Allohning rahmatidan umidingizni kesmangiz. Muhaqqaq ki Alloh barcha gunohlarni afv qiladi , mag’firat etgay. Shubhasiz ki , U ko’p mag’firat , marhamat etguvchidir.) zumar surasi 39:53
IKKINCHI KASALLIK: “U’JB”(amalga ishonib qolishlik) DIR.
Aziz birodar! Umidsizlikga tushgan odam , azobdan qutilish uchin , suyanadigan bir nuqtani izlashga tushadi . Qaraydiki , bir miqdor hasanot va kamoloti bor . Hamon u kamolotiga bel bog’laydi . Suyangan holda aytadiki ; “Bu kamolot meni qutqaradi kifoya” deb bir daraja rohatlanadi . Holbuki , a’malga suyanishlik u’jbdir , insonni zalolatga otadi . Chunki , insonning qilgani kamolot va yahshiliklarda haqqi yo’qdir . Mulki emasdir ; ularga suyana olmas..
Ham,hatto insonning vujudi va jasadi ham uning moli emasdir. Chunki , o’zining san’at asari emasdir . U vujudni yo’dan topib olib, yerda yotgan holda o’laroq , u mulkga sohib ham emasdir . Qiymati bo’lmagan narsalardan bo’lgani uchun , yerga tashlangan va uni inson topib olgan ham emasdir . Faqat , u vujud , g’arib san’atlarni ichiga olgan , ajib naqshlarning shahodati ila , bir Soniy Hakiymning qudrat qo’lidan chiqqan qiymatdor bir uy bo’lib , inson u uyda omonatan o’tiradi . U vujudda qilingan minglarcha tasarrufotdan , faqat bir donasi insonga oiddir .
Va kazo , sabablar ichida eng sharafli , eng quvvatli bir ihtiyor sohibi inson ekan , ihtiyoriy f’ellar nomi ila o’zining moli deb o’ylagani f’ellarning yeb , ichish kabi eng oddiy bir f’elning hosil bo’lishida , yuz bo’lagidan faqat bir bo’lagi insonga oiddir .
Va kazo, insonnong qo’lidagi ihtiyor juda tordir . havos , hislarining eng kenggi hayol bo’lgani holda , u hayol aql va aqilning samaralarini ihota(yni ko’ra) olmaydi . Bularni ; bu qadar buyuk ekan , qanday qilib ihtiyor doirasiga dohil qilib , ular ila fahrlana olasan ?
Va kazo , shuursiz o’laroq sening foydang va zararinga ko’p f’ellar , harakatlar jarayon etmoqdadir . U f’ellar va harakatlar shuurli (aqillik) bo’lganlari holda , aqling taalluq etmaganligidan , sobit bo’ladiki ;u fe’llarning va ish haralatlarning foili , bir Soniy Zishuur bo’lgan Allohdir. Na sen foilsan van a sening sabablaring . Bunga binoan , molikiyat davosidan voz kech . O’zingni mahosin va kamolotga sohibman dep o’ylama . Va qat’iyyan bilki , sendan senga faqat no’qson va kamchilik bordir . Chunki sui-ihtiyoring ila hatto senga berilgan kamolotni ham o’zgartirasan .Hatto sening uying bo’lgan jasading ham omonatdir . Qilgan yahshi amallarin hammasi mavhuma(hayoliy)dir .Shunga binoan ; …LAHUL MULKU VALA HUL HAMDU VALA HAVLA VALA QUVVATA ILLA BILLAHI..dep ayt ..
UCHINCHI KASALLIK “G’URUR”DIR .
Ha g’urur ila inson moddiy va ma’naviy kamolot va mahosindan mahrum qoladi . Agar g’ururni deb boshqalarning kamolotiga bo’ysunmasdan o’zining kamolotini kifoya va yuksak ko’rsa . u inson noqisdir (no’qsonli,kamchilikli)
Bunday insonlar , ma’lumot va kashfiyotlarini yuksakroq tutishlik ila , Aslafi I’zom (yani asl azamiy salaflar) insonlarning irshodlari va kashfiyotlaridan mahrum qoladi .Va vahimaga maruz qolib , butunlay chizgidan chiqadi . Holbiki Salafi I’zomning qiriq kunda qilgan bir kashfiyotni , bular qiriq yilda ham topa olmaydilar .
TO’RTINCHI KASALLIK “SUI-ZON” DIR .(yomon o’ylashlik;yani yomon hayolga sohib bo’lmoq ;boshqasining harakatini yomon o’ylashlik)
Ha , inson husni-zon(yahshi o’ylashlik)ga ma’murdir (yani buyurilgandir). Inson harkimni o’zidan ustun bilmog’i darkor . O’zida bo’lgan yomon ahloqni , yomon o’ylashlikning harakati bilan boshqalarni yomon o’ylaydi dep ayiblamasin. Va boshqalarning ba’zi harakatlarini , hikmatini bilmaganidan , qabohatli ko’rmasin . Shuningdek , Aslafi I’zomning hikmatini bilmaganimiz ba’zi hollarini yoqtirmaslik sui-zondir . Sui-zon esa , moddiy va ma’naviy jamiyatni zadalaydi , parchalaydi…
BIRINCHI KASALLIK: “UMIDSIZLIK” DIR.
Aziz birodar! Amalga va toatga muvaffaq bo’lmagan azobdan qo’rqib , umidsizlikga tushadi . Bunday bir mayusning ko’ziga , diniy masalalarga teskari oddiy va zayif bir ishorat , belgi kattakon bir burhon , dalil bo’lib ko’rinadi . Bunday bir necha ishorani qo’ga kiritar-kiritmas , boshqa ishoralarning turtkisi bilan e’loni isyon qilib Islom doirasidan chiqib , shaytonning qo’shiniga qo’shiladi . Shunga binoan a’malga muvaffaq bo’la olmaganlar , umidsizlikga tushmasliklari uchun shu oyatga murojat etsin …
…QUL YA I’BADIYALLAZINA ASROFU A’LA ANFUSIHIM LA TAQNATU MIN ROHMATILLAHI INNALLOHA YAG’FIRUZZUNUBA JAM’IAN INNAHU HUVAL G’AFURURROHIMU…(Ayt ki: Ey ko’p gunoh qilib nafslariga zulm etgan qullarim! Allohning rahmatidan umidingizni kesmangiz. Muhaqqaq ki Alloh barcha gunohlarni afv qiladi , mag’firat etgay. Shubhasiz ki , U ko’p mag’firat , marhamat etguvchidir.) zumar surasi 39:53
IKKINCHI KASALLIK: “U’JB”(amalga ishonib qolishlik) DIR.
Aziz birodar! Umidsizlikga tushgan odam , azobdan qutilish uchin , suyanadigan bir nuqtani izlashga tushadi . Qaraydiki , bir miqdor hasanot va kamoloti bor . Hamon u kamolotiga bel bog’laydi . Suyangan holda aytadiki ; “Bu kamolot meni qutqaradi kifoya” deb bir daraja rohatlanadi . Holbuki , a’malga suyanishlik u’jbdir , insonni zalolatga otadi . Chunki , insonning qilgani kamolot va yahshiliklarda haqqi yo’qdir . Mulki emasdir ; ularga suyana olmas..
Ham,hatto insonning vujudi va jasadi ham uning moli emasdir. Chunki , o’zining san’at asari emasdir . U vujudni yo’dan topib olib, yerda yotgan holda o’laroq , u mulkga sohib ham emasdir . Qiymati bo’lmagan narsalardan bo’lgani uchun , yerga tashlangan va uni inson topib olgan ham emasdir . Faqat , u vujud , g’arib san’atlarni ichiga olgan , ajib naqshlarning shahodati ila , bir Soniy Hakiymning qudrat qo’lidan chiqqan qiymatdor bir uy bo’lib , inson u uyda omonatan o’tiradi . U vujudda qilingan minglarcha tasarrufotdan , faqat bir donasi insonga oiddir .
Va kazo , sabablar ichida eng sharafli , eng quvvatli bir ihtiyor sohibi inson ekan , ihtiyoriy f’ellar nomi ila o’zining moli deb o’ylagani f’ellarning yeb , ichish kabi eng oddiy bir f’elning hosil bo’lishida , yuz bo’lagidan faqat bir bo’lagi insonga oiddir .
Va kazo, insonnong qo’lidagi ihtiyor juda tordir . havos , hislarining eng kenggi hayol bo’lgani holda , u hayol aql va aqilning samaralarini ihota(yni ko’ra) olmaydi . Bularni ; bu qadar buyuk ekan , qanday qilib ihtiyor doirasiga dohil qilib , ular ila fahrlana olasan ?
Va kazo , shuursiz o’laroq sening foydang va zararinga ko’p f’ellar , harakatlar jarayon etmoqdadir . U f’ellar va harakatlar shuurli (aqillik) bo’lganlari holda , aqling taalluq etmaganligidan , sobit bo’ladiki ;u fe’llarning va ish haralatlarning foili , bir Soniy Zishuur bo’lgan Allohdir. Na sen foilsan van a sening sabablaring . Bunga binoan , molikiyat davosidan voz kech . O’zingni mahosin va kamolotga sohibman dep o’ylama . Va qat’iyyan bilki , sendan senga faqat no’qson va kamchilik bordir . Chunki sui-ihtiyoring ila hatto senga berilgan kamolotni ham o’zgartirasan .Hatto sening uying bo’lgan jasading ham omonatdir . Qilgan yahshi amallarin hammasi mavhuma(hayoliy)dir .Shunga binoan ; …LAHUL MULKU VALA HUL HAMDU VALA HAVLA VALA QUVVATA ILLA BILLAHI..dep ayt ..
UCHINCHI KASALLIK “G’URUR”DIR .
Ha g’urur ila inson moddiy va ma’naviy kamolot va mahosindan mahrum qoladi . Agar g’ururni deb boshqalarning kamolotiga bo’ysunmasdan o’zining kamolotini kifoya va yuksak ko’rsa . u inson noqisdir (no’qsonli,kamchilikli)
Bunday insonlar , ma’lumot va kashfiyotlarini yuksakroq tutishlik ila , Aslafi I’zom (yani asl azamiy salaflar) insonlarning irshodlari va kashfiyotlaridan mahrum qoladi .Va vahimaga maruz qolib , butunlay chizgidan chiqadi . Holbiki Salafi I’zomning qiriq kunda qilgan bir kashfiyotni , bular qiriq yilda ham topa olmaydilar .
TO’RTINCHI KASALLIK “SUI-ZON” DIR .(yomon o’ylashlik;yani yomon hayolga sohib bo’lmoq ;boshqasining harakatini yomon o’ylashlik)
Ha , inson husni-zon(yahshi o’ylashlik)ga ma’murdir (yani buyurilgandir). Inson harkimni o’zidan ustun bilmog’i darkor . O’zida bo’lgan yomon ahloqni , yomon o’ylashlikning harakati bilan boshqalarni yomon o’ylaydi dep ayiblamasin. Va boshqalarning ba’zi harakatlarini , hikmatini bilmaganidan , qabohatli ko’rmasin . Shuningdek , Aslafi I’zomning hikmatini bilmaganimiz ba’zi hollarini yoqtirmaslik sui-zondir . Sui-zon esa , moddiy va ma’naviy jamiyatni zadalaydi , parchalaydi…
настроение: .
хочется: .
Hikmatli sozlar
Necha kichik amallar borki, niyat-la buyukdir.
Necha buyuk amallar borki, niyat-la kichikdir.
Necha buyuk amallar borki, niyat-la kichikdir.
Аллоҳ учун яхши кўриш
Яъни, дўст ва биродарга бўлган муҳаббат Аллоҳ учун бўлиши, қариндошлик ёки тижорат каби дунёвий манфаатлар учун бўлмаслиги лозим. Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадисда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтганлар: «Кимда учта нарса бўлса, у иймоннинг ҳаловатини топади: ... бир кишини яхши кўрса фақат Аллоҳ учун яхши кўриши...» (Бухорий ва Муслим ривоятлари).
Мана шу ҳақиқий муҳаббат, иймоннинг энг мустаҳкам халқаларидан ва энг улуғ тармоқларидандир. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтганларидек: «Аллоҳ йўлида дўстлашиш ва Аллоҳ йўлида душманлик қилиш, Аллоҳ учун яхши кўриб, Аллоҳ учун ёмон кўриш иймоннинг энг мустаҳкам халқаларидан» (Аҳмад ва Ибн Аби Шайба ривоятлари).
Дунёвий мақсад йўлидаги муҳаббат эса ўша мақсад амалга ошиши билан барҳам топади. Бундай муҳаббат вақтинчалик ва беқарор муҳаббат бўлиб, унда на давомийлик, на яхшилик бўлади. Кўпинча у арзимас сабаблар ва оддий зиддиятлар туфайли адоватга айланиб кетади.
Метки: Фи сабиЛИЛЛАХ
sodiq dost
odamzotda shunday kunlari kelar ekanki, osha paytda xaqiqiy bir dostga muxtoj bolar ekan, xuddi usha dosti bir ogiz gap gapirsayu uylayotgan dardlari, armonlari unutilib ketguday bularkan, dostining kopligi bilan emas, sodiqligi bilan faxrlanishimiz kerak. xamma xam dost bola veradi, ammo xamma xam sodiq dost bula olmas ekan. odamzot dost tanlashda juda kop adashar ekan, adashganini bilganida esa juda kech bolganini anglab yetarkan. Osha kunni Allox boshimizga solmasin, boshimizga tushganda esa sodiq dostni yetkazsin. InshaAllax qiyomatli dostlarni kopatiraylik, chunki qiyomat bu soz bilan tariflab bolmaydigan, biz tasavvur xam qila olmaydigan kundir. Allox sizlarni va bizlarni sodiq dostlardan qilsin. Alloxu Akbar (amin)
Аллоҳ йўлида дўстлашиш одоб ва хукуклари - 5
Унинг совчилиги устига совчи қўймаслик.Яъни, биродари бирон аёлга уйланиш мақсадида харидор бўлган бўлса, то никоҳлангунича ё эса унга уйланиш ниятидан қайтгунича кутиши, шундан сўнг агар истаса совчи қўйиши лозим. Акс ҳолда икки ўртада кўнгилсизлик келиб чиқишига ва адоват пайдо бўлишига сабаб бўлади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтганлар: «Мўмин мўминнинг биродаридир. Мўмин ўз биродарининг байи устига бай қилиши ва биродарининг совчилиги устига совчи қўйиши ҳалол бўлмайди» (Муслим ривояти).
Байи устига бай қилмаслик.Яъни, бирон нарсага харидор бўлиб турган бўлса у ҳам ўшанга харидор бўлмаслиги, уни сотиб олишини ё сотиб олиш фикридан қайтишини кутиб туриши лозим. Кўпинча мана шу нарса дилларнинг ўзгаришига, муҳаббат ва дўстлик ўрнига адоват ва нафрат ўрнашига сабаб бўлади. Бундай қилишнинг ҳаром эканига далолат қилувчи ҳадис юқорида ўтди.
Гап-сўзда ҳам, насиҳат қилганда ҳам, бошқа пайт ҳам биродарига рост сўзлаш ва ёлғон гапирмаслик.Чунки, бундай қилиш – хиёнат ва алдамчилик бўлади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтганлар: «Мусулмон мусулмоннинг биродаридир, унга хиёнат қилмайди, ёлғон гапирмайди, ёрдамсиз қўймайди. Ҳар бир мусулмоннинг обрўси, моли ва қони бошқа мусулмонга ҳаромдир. Тақво мана бу ердадир – шундай деб қалбларига ишора қилдилар – мусулмон биродарини ҳақир санаш кишининг ёмонлигига кифоядир» (Термизий ривояти).
Метки: Фи сабиЛИЛЛАХ
Без заголовка
ASSALAMU ALAYKUM QADRLI AKA-UKA,OPA-SINGILLAR BARCHA ALLOH YO'LIDA DO'STLASHGAN DO'STLAR HAMMAMIZGA KIRIB KELAYOTGAN RAMAZON HAYIT BAYRAMI MUBORAK BULSIN!
Без заголовка
Ассалому алайкум в.р.в.б! Кимки охирати учун иш килса,унинг дунё ишига Аллох кифоя килур. Кимки узи билан Аллох уртасидаги холни яхшиласа,Аллох у билан кишилар уртасидаги ахволни тузатур. Кимки ичини тузатса.Аллох унинг ташини тузатур!
В этой группе, возможно, есть записи, доступные только её участникам.
Чтобы их читать, Вам нужно вступить в группу
Чтобы их читать, Вам нужно вступить в группу
