9 мамыр бiзге мейрам кунi емес!!!
Должны ли казахи отмечать 9 Мая как День Победы?(ВАШЕ МНЕНИЕ)
Этот пост не мой, я лишь скопировал, некоторыми местами конечно жестко, но справедливо, и верно написано. А вы как считаете? Согласны ли вы?
Из истории известно, что в мае 1945 г. завершилсь Вторая Мировая Война на европейском континенте. В связи с этим в истории человечества этот день помечен как день победы. Американцы праздновали этот день как День победы в Европе (VE-Day) 8 Мая, а русские как День победы в Великой Отечественной Войне 9 Мая. С тех пор американцы официально не празднуют этот день. Напротив, русские продолжают официально праздновать этот день ежегодно по сегодняшний день. Исключением были лишь годы с 1947 по 1964.
русские считают, что 9 Мая один из самых трогательных праздников в России. Обычно в этот день в москве в некоторых других городах проводятся военные парады, проводят концерты, чествуют ветеранов и вечером устраивают красочный салют.
Если на всё это смотреть глазами казаха, то на первый взгляд в этом нет ничего особенного и это, в конце концов, дело русских. Вопрос другой. Надо ли казахам праздновать вместе с русскими это событие? Давайте посмотрим на это в историческом и политическом аспектах.
Казахи в период Второй Мировой войны находились в составе СССР (по факту в составе советской России), на положении колонизованного народа под игом русских. Как и все подневольные народы, находившие в составе других империалистических государств, казахи были принуждены воевать за своих русских угнетателей. Также как за Британию воевали народы Индии, а за Францию арабы и африканцы. В результате окончания это кровавой мировой войны за колонии и передел границ, колониальная система распалась, а колонизованные народы получили свою независимость и свободу. Исключение составил Советский Союз, т.е. россия. россия не только не отказалась от своих колоний, но даже приумножила их. После победы колонизованные народы продолжали жить под гнётом русского господства. Лишь в 1991 г. после того как США разрушили СССР часть угнетённых народов, включая казахов, формально получила независимость от россии.
Другой аспект этой войны в том, что россия не считала эту войну мировой, а ограничила её для себя как Отечественную войну против Германии. россию, как бы ни трогало, всё то, что происходило в других частях света. Она отмежевалась от коалиционной победы союзников над фашистской Германией, и приписала победу только себе. Хотя каждому глупцу ясно, что без Америки и других союзных государств россия бы проиграла свою так называемую Отечественную войну. А коль русские считают эту войну своей отечественной, то, естественно, это война ни как не казахская. У казахов есть своё отечество, которое называется Казахстаном. Русские правители в своей шовинистической пропаганде своего величия, доказывали и продолжают утверждать, что СССР одержал победу лишь героическим усилиям своего русского народа. Весь послевоенный период кремль пропагандировал лишь героизм русских офицеров и солдат. Во всех военных фильмах, которых было снято несметное множество, главными и второстепенными героями всегда были только русские. А азиатские лица в таких фильмах даже и представить было немыслимо. Дети по всей стране играли в военную игру “русские и немцы”. И даже казахским мальчишкам всегда было предпочтительнее играть русского, чем немца. Поскольку заведомо русский всегда побеждал. Помниться, как плакал немецкий мальчик алмаатинец и, вытирая рукавом слёзы, говорил: “Мама, почему мы немцы? Я не хочу быть немцем, меня все ненавидят”. Казахским детям тоже хотелось быть русскими и не только во время игры в “войнушку”. Был после войны ходячий анекдот: “Немцы окружили советских солдат и кричат – русские сдавайтесь. А казах кричит в ответ – а казах надо?” русские высмеивали казахов на тему войны, как только могли. Самым расистским анекдотом был такой: “Кто родиться от брака, если казах женится на немке? Ответ – озверевший фашист”.
Далее более. Уже сегодня в лице президента путина россия заявляет, что выиграла бы войну и без помощи других народов, населявших СССР. Он без стыда и зазрения совести, с чёрной неблагодарностью к другим народам, открыто сказал, что только благодаря героизму русских была одержана победа над Германией и что русские обошлись бы без всех других нерусских народов. А когда путина спросили, почему вы так считаете, то он ответил: “Потому что русские непобедимые”. Интересно также разобраться в том почему русским надо было Вторую Мировую войну назвать Великой Отечественной и внушать своим людям, что только русские победили фашистскую Германию.
Во-первых, русские, будучи шовинистами по своей сути хотели возвеличить лишь свой русский народ и принижать вклад в победу других государств и народов. Ведь, по их мнению, в мире существует лишь один великий народ и это только русский народ.
Во-вторых, поскольку русские вместе с немцами развязали Вторую Мировую войну и потому не хотели брать на себя эту позорную ответственность, то завуалировали эту войну отечественной войной, чтобы изобразить из себя жертву агрессии со стороны Германии, которая первоначально была их партнёром.
В-третьих, правители россии, поняли по ходу, что проиграют войну Германии, опираясь лишь на коммунистическую идеологию. русские увидели в лице немцев освободителей и стали массово переходить на сторону немцев для совместной борьбы против коммунистов. Тогда кремлёвские правители начали использовать шовинистическую идеологию против фашисткой идеологии. То есть использовали принцип “клин клином вышибают”, шовинисты против фашистов. Поэтому война была обозначена “отечественной” и на службу войны призваны все тёмные силы прошлого — русского шовинизма, фашизма и расизма. Православные священники были реабилитирована и призвана к мобилизации русского духа. Бывшие имперские генералы и адмиралы возведены в ранг исторических героев. Их именами были обозначены новые боевые награды за доблесть и отвагу в защите русского отечества отморозки(Кутузов, суворов, Нахимов и др.). Бывшие имперские медали и ордена были реставрированы и ими также награждали солдат и офицеров за боевые заслуги (только крест был заменён звездой). Искусственно создавались несуществующие герои из лиц русской национальности для подражания их подвигам во время боевых действий (Матросов и др.). Теперь уже русские и нерусские должны были воевать и умирать не за коммунистическую страну СССР, а за родину матушку россию.
В-четвёртых, если бы СССР потерпел поражение в этой войне, то россия бы не исчезла, а напротив, сохранилась и процветала, но только под другим флагом и с другим правительством. Просто в результате поражения пали бы коммунистическое правительство и партия большевиков. Большинство русских с радостью приняли бы фашистскую идеологию, которая в большей степени соответствует их менталитету. Доказательством тому служит крушение коммунистического СССР в 1991 г., и становление нового профашистского русского государства во главе с диктатором Путиным. То же самое крушение могло произойти в 1941 г., т.е. всего на 50 лет раньше. Таким образом, отечество для шовинистов остаётся важнее, чем идеологическая окраска правительства.
В-пятых, коммунисты просто спасали свои шкуры. Они знали, что от немцев им пощады не будет. Поэтому оно реализовали стратегию “отечественной” войны, чтобы прикрыть главную цель – выжить любой ценой за счёт народов СССР. В котле войны коммунисты сожгли 20 млн. своих граждан. А для того чтобы прикрыть эту жестокость и избежать ответственности, они назвали эту войну “отечественной”. Якобы народ сам себя защищал от нашествия немцев и порабощения, а они, коммунисты, не причём.
русский георгиевский крест и немецкий Железный крест. Общие корни, общая идеология, общий символ. >
В 1806 г.коалиции государств (россия, Пруссия, Англия) напала на наполеоновскую Францию. Наполеон в 1806 г. разгромил прусскую армию, а затем русскую армию. россия в этой войне учредила эту награду в 1806 г., а Пруссия в 1813 г. в честь освобождения от Франции.
Далее шовинистическая пропаганда о “величии” русского народа стала использовать ветеранов войны. Как бы из уважения к участникам войны в форме ежегодных подарков и подачек, пропагандисты шовинизма подогревали значимость победы в войне. Выдвигая этот живой щит из ветеранов, шовинисты как бы обязывали народ ежегодно праздновать это событие, и лишний раз напоминали миру о непобедимости русских. В нормальном цивилизованном государстве всех ветеранов уже давно бы обеспечили необходимыми социальными благами и оставили в покое.
Самые интересные чудеса произошли после крушения СССР. Россия, освободившись от коммунистической штукатурки, предстала миру в полной своей имперской, фашисткой, шовинистической и расисткой сущности. Всем стало ясно, что все нечеловеческие злодеяния, которые творились в советской стране, осуществлялись фактически русскими шовинистами–фашистами, закрашенными в красный коммунистический цвет.
Теперь русский шовинизм заявляет, что русские это единственный народ, который победил немцев. Только русские могут претендовать на славу в этой победе. Поэтому они символом победы объявляют георгиевскую ленту российского имперского ордена георгия победоносца. Поскольку казахи и другие народы к этому имперскому ордену не имеют отношения, то естественно, и эта победа к ним также не имеет никакого отношения. Если казахи сражались и умирали под красным флагом и под символом красной звезды, то русские сражались за свою родину под символом георгиевского креста.
Значит, был один фронт, и было две войны – одна русская отечественная и другая интернациональная антифашистская, в которой воевали казахи и другие народы. Получается, что казахи воевали против коричневых фашистов, невольно защищая красных фашистов, своих поработителей.
Единственный вывод, который можно сделать из этого это то, что казахам не следует праздновать или отмечать эту так называемую Великую Отечественную войну. Лишь вспоминать о мировой войне и победе одной коалиции над другой. И не как победу над фашизмом, потому что фашизм не был побеждён, он сохранился в форме русского шовинизма и фашизма и по сегодняшний день процветает в россии.
Казак касiретi.
Мен күннен күнге азығымды әрең тауып жүрген қазақтың бірімін. Сол айлық азығымның әлегімен жүргенде, тәуесіздігімізге табаны күректей 20 жыл толып қойыпты.МАСКАРА! Күнде тележаңалықтардан біз дамыдық, біз байыдық деген бакытты адамдардан сөзін естимін. Кімнің байып, бакыттан басы айналып жургенін білмеймін. Әлде олар мен сияктылардың көзіне көрінбей журетін өзінің баска әлемі бар перілер ме? Шіркін ай.... сол бакытты бай Қазақия әлеміне мен калайша бара алмай журмін деп өзімнің өткен 20 жылдык өміріме көз салдым....... Рас, мен соншалыкты акылсыз бейшара емеспін, бакандай екі кызыл дипломым бар. Әуелі мемлекеттік кызметкер болгым келді. Жолын тапсан болуга болады екен. Алдымен жумыска туру ушін пара береді еенсің. Жумыска кірген соң,бастыктың көңілінен шыкпасаң, берген параң селге кетеді. Біреудің көңіліне карап бастыгың айт десе, өтірікті шындай,аксакты тыңдай ету керек екен..... Жок, 20 жылда бул менің колымнан келмеді. Мухтар агам Шаханов айтпакшы, жагымпаздану бастыктың туфлиін жалау өнерім жок еді. Осы кунде карапайым казакта уш ак турлі жумыс калыпты..... охрана,стройка, және такси. бул жумыстардың алдыңгы екеуін істеу де колымнан келмеді. біріншісі жатып ішер жалкаудың жумысы болса да ,кузеткен жеріңді бастыгыңның урлыгына да жауап беруің керек. Ол жауаптың тегі корлык, жарымас жалакы ушін корлык көргеннен артык кандай киямет болушы еді..... Таксист болып көрдім. калтаңда бес он мың теңгеден артык акша журмейді, не арымайсың, не байымайсың. бірден байып кетембе деп ЖШС мен жеке кәсіп ашып көрдім. Бәрінде әкімшілік кедергі, каптаган тексеру мен салык сорушылардан көз аша алмай, акыры жумысымды жаптырып тындым. Бәрін коыйп ауылга келдім. егін салып, мал өсірейін деп. бірден маган ЖЕР ЖОК! деді жергілікті әкім. Расында бәрінің иесі бар екен, алайда барлыгы бос жатыр, малыңды жайып немесе жерді тырналай бастасаң карауылы келіп, бул жерге тиме, бул туген байдың жері деп жолатпайды. НЕ ДЕГЕН СУМДЫК! Міне осындай тексіздер билікке отырганнан кейін қазақ халкы өз елінде ең төменгі сорттагы ултка айналды. Казіргі кундегі бакытсыздыктың барлыгы ултсыздыктан келген бәлекет сиякты. Ел азаматтары бас косып, осы жагдайды неге бір атаның балаларындай колга алмайды екен деп кынжыламын. СЕРІК АБАЙҰЛЫ
суицид человечества.
Суицид человечества
Сегодня я размышляю об опасностях создания генетически модифицированных организмов – ГМО.
На мой взгляд, это более чем страшное преступление человечества против…человечества.
Чем отличается генетически модифицированное растение от обычного? В его ДНК внедряют гены другого растения, либо живого организма. Таким образом происходит искусственное изменение ДНК растения в отличие от селекции, при которой генетические изменения качеств, их улучшение (повышение урожайности, устойчивости к погодным условиям и т. п.) происходят за счет естественного отбора, в результате которого выводятся новые сорта.
Хронология:
1972 год – зарождение генной инженерии. В лаборатории американского профессора Станфордского университета Пола Берга получена гибридная молекула ДНК, состоящая из фрагментов фаговой, бактериальной и вирусной ДНК.
1996 год - первое коммерческое использование генетически модифицированных (ГМ) растений.
1996-2000 годы - площадь посева трансгенных культур только в Америке увеличилась в 25 раз и достигла 44.2 млн. га.
К началу третьего тысячелетия годовая стоимость продукции, выпускаемой в США на основе генно-инженерных методов, достигла более 50 млрд.долларов.
Сегодня посевы трансгенных растений существуют в 13 странах мира, крупнейшие поля этой продукции находятся в США, Канаде и Аргентине. 99% всех трансгенных растений выращивается в США, Аргентине, Китае и Канаде.
Генномодифицированную продукцию выпускают и в России. По данным выборочного тестирования, от 30 до 40% продуктов, продаваемых в Москве, содержат ГМ-компоненты. Шесть московских мясокомбинатов изготавливают сосиски, в которые входят трансгенные продукты, в основном из соевых добавок. При этом предприятия не информируют покупателей о содержании ГМ-компонентов.
В пищевой продукции РФ используется 13 разрешенных генетически модифицированных сортов растений. К ним относятся 5 сортов кукурузы, 3 сорта сои, 2 сорта картофеля, 2 сорта сахарной свеклы и 1 сорт риса.
Официальная цель создания ГМО: решение проблемы с голодом.
Аргументация сторонников применения генной инженерии в сельском хозяйстве:
- ГМО позволяют производить больше пищевой продукции, которая дешевле и вкуснее, чем дают традиционные культуры;
- растения можно модифицировать так, чтобы они содержали больше питательных веществ и витаминов (так, встроив витамин А в рис, можно его затем выращивать в регионах, где люди страдают от нехватки этого витамина в организме);
- генетически модифицированные растения можно приспосабливать к экстремальным условиям (засуха, холод и т.д.);
- использование генетически модифицированных культур, устойчивых к вредителям, позволит менее интенсивно обрабатывать поля химикатами;
- продукты питания, содержащие генетически модифицированные ингредиенты, могут стать полезными для здоровья, если в них встроить вакцины против различных болезней (к примеру, уже получен салат-латук, который вырабатывает вакцину против гепатита Б).
Всё. Более плюсов ГМО нет.
Поговорим о минусах.
Как известно из области эволюционной биологии, мгновенное изменение структуры ДНК является началом серьезных биологических процессов. Главная опасность ГМО-технологий в отдаленных последствиях, выявление которых затруднено необходимостью длительных исследований. Причем их опасность для самих этих организмов, природных экосистем, где они существуют, и для здоровья человека крайне высока, при непредсказуемости масштаба последствий в каждом конкретном случае.
Факт: безопасность ГМ-продуктов для людей и окружающей среды не доказана.
Большая часть информации о проводимых опытах на животных, потреблявших ГМ-продукты, скрывается от общественности.
Из последних фактов: в июле 2005 года лишь по решению суда г. Кельна (Германия) были обнародованы данные испытаний трансгенной кукурузы, проводившихся на крысах, в которых показаны негативные изменения в кровеносной и иммунной системах животных, питавшихся генно-модифицированным кормом. По мнению президента Общенациональной Ассоциации Генетической Безопасности Александра Баранова, встраивание гена в незнакомое для него генетическое окружение приводит к тому, что в результате его работы синтезируются вещества, оказывающиеся незнакомыми для внутриклеточных систем. Поэтому невозможно точно определить, возникнут ли в ГМ-организмах новые токсичные, аллергенные, мутагенные и канцерогенные вещества.
Пример: ученые Эдинбургского университета (Великобритания) изобрели в 2000 году генетически модифицированный картофель, листья которого при недостатке воды излучают легкое сияние. Светиться картофель заставляет ген медузы Аеquorea Victoria, встроенный в ДНК растения. Светящийся картофель не предназначен для питания. Его можно высаживать по краям полей с другими культурами в качестве «часового», сообщающего фермеру о необходимости полива.
Возможные последствия: из школьного курса биологии известно, что при определенных условиях два биологических объекта могут генетически скрещиваться на горизонтальном уровне. Таким образом, к примеру, селекционеры выводят новые сорта сельхозкультур. Применительно к вышеуказанному примеру, кто может дать гарантию, что генетически модифицированный картофель не поделится фрагментами своего ДНК с обычным картофелем? И если поделится, новый генетически модифицированный в природных условиях картофель не превратиться в некое биологическое оружие?
ГМО как геноцид: теоретически уже сегодня генная инженерия способна создать ГМО, употребление которого способно спровоцировать вспышки масштабных эпидемий отдельно взятой расы. Кто даст гарантию, что подобное биологическое оружие ещё не создано?
ГМО как долгоиграющее оружие массового поражения: как показывают результаты употребления крысами ГМ-продуктов, вследствие насильственных изменений ДНК употребляемых в пищу продуктов, проявляются негативные изменения в кровеносной и иммунной системах живого организма. Кто даст гарантию, что многократные всплеск аллергических и иммунных заболеваний среди детей на пороге 21 века не связан с генетически модифицированными продуктами, либо их производными?
По статистике, около 70% импортируемых продуктов изготовлены из генетически модифицированного сырья. К таким продуктам относятся: соевые продукты, мука, шоколад, шоколадные батончики, вино, детское питание, сухое молоко, молоко, кефир, йогурт, творог, газированные напитки, консервированные кукуруза и помидоры, кукурузное масло, печенье, крахмал, соевый белок, соевое масло, соевый соус, лецитин, хлопковое масло, сиропы, томатные соусы, кофе и кофейные напитки, поп-корн, готовые завтраки и др.
Предполагается, что часть импортного пива также содержит генетически измененные молекулы, перенимаемые напитком из модифицированных дрожжей. Кроме того, возможно, что ввозимые помидоры, киви, манго, клубника и картофель также имеют трансгенные компоненты. Постоянными потребителями генетически модифицированных продуктов являются многие сети быстрого питания, которые закупают их из-за низкой стоимости.
В настоящее время проводятся многочисленные научные исследования, подтверждающие токсичность, аллергенность и мутагенность генетически модифицированной продукции. Так, по данным исследований, токсичность генетически измененного картофеля приводит к изменению состава крови у подопытных животных, уменьшению объема их мозга, разрушению печени, ослаблению защитных сил организма. Животные, которым скармливали подобный картофель, приносят потомство, имеющее врожденные патологии, которые значительно снижают жизнеспособность молодняка. Кроме того, коровы, питавшиеся трансгенными соей и кукурузой, дали молоко, содержащее в себе следы генетически измененных растений.
Генетически модифицированная соя может привести к таким болезням, как синдром расстройства кишечника, гипертрофия и гиперплазия поджелудочной железы, синдром хронической усталости, неврологические болезни, головные боли, а также заболевания кожи, в том числе угревая сыпь и экзема.
Российские ученые на симпозиуме по генетической модификации 10 октября 2005 года обнародовали данные исследований, проведенных в научной лаборатории над крысами. Животным добавляли в корм концентрат генетически модифицированной сои. В результате было выявлено влияние трансгенного продукта на потомство – смертность 50% превысила, примерно 36% крысят было свойственно чрезмерное ослабление организма. Помимо этого, у самок и их потомства отмечалась повышенная агрессивность по сравнению с животными, не получавшими с кормом генетически модифицированные добавки.
После проведенного эксперимента были исследованы внутренние органы подопытных крыс, в результате обнаружились значительные изменения в печени и семенниках. Причиной этих изменений ученые считают употребление трансгенной продукции. А ведь морфология и биохимия крыс очень похожа на человеческую, поэтому их и используют в лабораторных исследованиях.
Беременные женщины, ежедневно употребляющие пищу, содержащую трансгенные компоненты, могут передать чужеродные гены плоду, в результате чего у ребенка возможны врожденные уродства, патологии и мутации, которые могут даже привести к гибели.
Свежий факт: жертвами кишечной инфекции в Европе за май месяц, по последним данным, стали 16 человек. Опасный вирус уже добрался до Швеции. В Германии тоже есть новые погибшие, а тяжелобольных - сотни. О десятках случаев заболевания сообщают и из других стран. Новые случаи заражения зафиксированы в Великобритании и Швейцарии. Главные "подозреваемые" – огурцы. Есть ли ранее в истории примеры заражения человека вирусом таким безобидным овощем, как огурец?
Как Еврокомиссия «борется» с последствиями генетического отравления человека: Еврокомиссия рекомендует фермерам устанавливать пыльцевые барьеры вокруг посевов генетически измененных растений (зеленые ограждения и т. п.). Кроме того, для предотвращения нежелательного опыления рекомендуется на соседних фермах выращивать растения с разным временем цветения....Типа, отгоняйте злобный СПИД веером...
Всё это меня более чем настораживает. Заболевания на уровне иммунной системы не лечатся одной таблеткой.
Из нескольких десятков используемых в сельском хозяйстве ГМ-растений более двух третей были созданы для того, чтобы культуры выдерживали большие дозы гербицидов.
Казалось бы, правы те, кто говорит о новой эре во взаимоотношении человека с природой – человек конструирует по своему желанию организмы с любыми новыми свойствами. Прекращается бесконечная борьба с вредителями и сорняками, отступает угроза голода, возникающая в связи с численным ростом населения Земли.… Однако, эта картина оказывается утопической. Реальность в том, что человечество в лице ГМО столкнулось с опасностью, ставящей под угрозу нормальное существование всей биосферы и самого человека.
Так же как атомная энергетика первоначально возникла, чтобы частично оправдать колоссальные затраты на атомное оружие (а не из реальных потребностей энергетики), а пестициды – как субпродукт химического оружия, так и трансгенные технологии исходно были созданы для разработки нового поколения биологического оружия.
Кто-то решит, что это всё слишком далеко от нас: как географически, так и по важности среди всевозможных проблем.
Отнюдь.
Опасность ГМ-продуктов уже здесь, уже сейчас.
Человек не может обходиться без еды и напрямую зависит от того, что он употребляет в пищу.
Посмотрите на своих детей и сравните их физическое состояние с вами, когда вам было ровно столько же….
Посмотрите на своих родителей и посмотрите на себя: сможете ли вы прожить столько же, сколько живут (и дай Бог что б жили дальше) ваши родители.
пайдалы акпарат! Окы казагым!!!
Қазаққа қазақ жаулығын қашан қояды? Тоқтар Әубәкіровке жан-жақтан шабуылдап, қоғамнан тысқары қалдырдық… 1992 жылы қазақ үшін ұмытылмас кезең еді. Ескерерлігі сол жылдар ешкімнің есінен кетпесі ақиқат. Бір сөзбен айтқанда, Тоқтар емес, ғарышқа қазақ ұшпап па еді?! Тіл мен ұлт деп шырылдап жүрген әлемге әйгілі ақын Мұхтар Шахановқа берекесіздігіміздің кесірінен оңды-солды шабуылға көшіп, десін басып, рухына соққы бердік. Бүйректен сирақ шығарып, ала бүйректену біздің қоғамның жасампаздығына айналды… Ұлт үшін әділін айтып, өз позициясында тұрған бірбеткей азаматтарға неге жауығамыз? Ал, қазақтың сөзін сөйлейтін саусақпен санарлықтай ат төбеліндей адамдар бар еді, соларды арадай талап жатырмыз… Бірін-бірі талап жатқан өзге ұлт емес, қазақ… Осы індетке тоқтау болар ма? Өзіміз арадай талаған сол тұлғалардың бәрі жетістікке жеткен ұлттың феномені. Бұл мақаламызда, істікке шаншылып жатқан Бекболат Тілеухан жайлы ой қозғамақпыз.
Бекболат десе елең етпейтін қазақ жоқ шығар? Шынымызды айтайықшы, жек көрмейтінімізді жасырмайықшы, ағайын. Қазақ деген қастерлі ұлт бар болса, соның сорпа бетіне шығатын саусақпен санарлық азаматтарының ішінде Бекболат есімі ақ семсердей жарқылдап тұр. Қазақтың рухы, тілі, діні деп шырылдап жүрген адамға қарсы бүгінгі қазақ қоғамында түрлі мақалалар жарияланып жатыр… Газет беттері мен интернет айнасын қара тұмандай басып алған сөз шеберлерінің Бекболатқа қарсы сілтеген шоқпарлары дамыл таппауда.
Мақаланы жазайын деп жазбайсың, ақты қара, адалды арам, жарықты қараңғы дейтін бүгінгі әділетсіз қоғамдағы қазаққа-қазақтың тас атып жатқаны еріксіз қолыма қалам алдырды. Тектіге тепсініп, адами құндылыққа адырая қараған бауырларымының істеріне бей-жай қарап отыруға азаматтық ұжданым жібермеді.
Сұм дүние тонап жатыр, ісің бар ма?
Баяғы күш, баяғы тұсың бар ма?
Алды – үміт, арты – өкініш алдамшы өмір,
Желігін жерге тықпас кісің бар ма?
Дәмі қайтпас, бұзылмас тәтті бар ма?
Бір бес күннің орны жоқ аптығарға.
Қай қызығы татиды бұл өмірдің
Татуды араз, жақсыны жат қыларға? –
деп басталатын Абай өлеңдері есті адамның сана тербелісі мен жан дүниесінің қопарылысына дауыл тұрғызбайды деп кім айта алады. Осы бір әнді бүкіл тұла бойымен айтқанда, сізге өтірік маған шын, Бекболат соқыр көзден жас шығарады. Шабытпен әнді салған кезде, Ақан сері қайта оралып, Біржан көз алдымызға елестеп, Әсеттің дауысы тау суындай сарқырап, Дәнеш емірене ән салып тұрғандай күйге бөленеміз. Сол бір таңғажайып сәттер көз алдымыздан кино экранындай өтетіні бар. Қазақтың ұлы парасат иесі Абай, Шәкәрім, алаш арыстарын Бекболаттан артық ділі мен жанымен түсінетін кім бар? Қазақ үшін еңірегенде етегі толып, сол ұлттың табанына кірген шөгір маңдайыма кірсін деп бүкіл болмысымен күрескен кім? Қазақтың киелі домбырасын мың құбылтып, жыраулық және халықтық әнді Х ғасыр тереңдетіп, дәуір мен тұңғиық тарихты күңірентіп сөйлеткен кім? Қадыр Мырза Әлидің: «Бекболат болмаса қазақтың халық әндерінің отыз тісі төгіліп аузынан түсер еді» дегенін неге ұмытуға тиістіміз? Коммунистік жүйенің улауымен келген халыққа ХІХ ғасырдағы Абай ұстанған ақиқи таухитті дәріптеп, Әбуханифа мәсхабын тереңдетіп білуді дәріптегені дінтанушы ғалымдарға мағлұм. Айта берсе таусылар ма? Тіпті, нақтырақ айтқанда, мінсіз адам болуы мүмкін емес. 99 жақсылық жасап, 1 пайыз ағаттығы үшін күйдіріп жіберу кісілік пе? Мұндай атүсті шешімдер, адами тұрғыдан өміршеңдік рухқа соққы беріп қана қалмастан, ізгі қасиеттері бар адамды су түбіне жібермей ме?
Ойға жүйрік, сөзге шешен Бекболат кімдердің жолын кесіп еді. Ежелгі қазақ халқының құндылықтарын түгендегеннен басқа қандай кінәсі бар? «Сөз түзелді, тыңдаушы сен де түзел» деп дуалы уәж айтқан хакім Абайдың заңды мұрагері емес пе еді? Бүгінгі Қазақияның қуаттануы үшін іркіліп қалған сәті бар ма? Біз қашан жақсыларымыз бен ізгілерімізге жақсы күн көрсетуші едік? Абайды қалай сабатып едік? Шәкәрімді атқан кім? Енді тағы да өзіңді-өзің талап жеп жатсың? «Қайнайды қаның, ашиды жаның мінездерін көргенде» деген Абай өлеңі бәрін аңғартып тұрмай ма? Ақын мұң-зарын «Сегізаяққа» сіңірмеп пе еді, сезімге семсер, қаныңа сәуле ойнататыны содан. Ежелден төртеу түгел болмай төбедегі келмей, алтау араз болғандықтан ала көз боп жүрген жоқпыз ба? Осыншама байлықты үйіп-төгіп берген жаратушы ием, қарға тамырлы қазаққа неге басқаның ауыз бірлігін бермеді екен?
Қош, сонымен нақты тақырыпқа келейік. Ақпарат тасқыны не дейді? Қалай айтсақ та жалпы өмірде жамандықтың желдей есіп, сеңдей соғылысып, ізгілік атаулыны жермен-жексен етіп келе жатқаны ақиқат. Өткен де, бүгін де ертең де солай бола бермек! Әлгі ақпарат тасқынына қарасаң, басыңды айналдырып жүрегіңді қарайтады… Оның бәріне жауап беру мүмкін емес, сондықтан өткен аптада «Маса.кз» сайтында жарық көрген «Бекболаттың шынайы бейнесі қандай?» деген Жәнібек Бектұрғановтың мақаласы мені толғандырмай қоймады. Мақаланы оқи отырып, автордың Бекболатпен бас араздығы бар ма деген ойға шомдым. Тіпті қызды-қыздымен бетке шауып, төске өрлейді. Ислам дініне байланысты тағылған айыптарға, дін мамандары мен (егер ол кісі шынымен вахабид болса) құқық қорғау органдары зерделей жатар. Депудаттың әрбір сөзінен мін іздеп, мысал келтірген Жәнібек мырза Бекболаттың «Неге біз табанында қалдық орыстың? Неге өзбек табанында қалды орыстың? Неге қырғыз «тряпка» болып жатыр? Неге әзебайжандар қор болып жатыр? Неге Египет осынша қор болып жатыр?», – деген сөздерін мысалға келтірген. Бұл сөзде қандай қателік бар? Мұсылманның басынан бағы ұшып тұрғаны өтірік пе? Ислам мемлекеттерінде діннің тепе-теңдігін сақтамаудың кесірінен, ауыз бірліктің жоқтығынан екіге жарылып жатқаны баршаға аян.
Тағы да Бекболат бүгінгі мұсылман елдеріндегі соғыс және ашаршылық болып жатқанына баға бере отырып, әділет пен махаббатты дәріптеп, «Сендер ойламаңдаршы, Пәкістан керемет, басқа керемет екен деп, алайда, мұсылман емес деп айта алмаймыз оларды. Шынайы таухид ол жерде жоқ. Қай жерде шынайы таухид болатын болса, ол жерде қайғырмайды. Ешқашан кәпірдің табанының астында қалмайды», – деп, таухид (ақ пен қараны ажырату) туралы өз ойын ортаға салады. Пайғамбарымыз с.ғ.с басында 20 жыл өмірін таухидқа арнаған. Бұл жерде ол кісі біз үшін өте маңызды сол түйінді ескертіп отыр. Нақтырақ айтқанда, таухидсыз жасаған құлшылықтан қайыр жоқ. Терең біліммен шариғаттың өзекті бағытын білмесең, қара түнде бағдарсыз адасқан жолаушыға ұқсамаймыз. Демек, таухид – бағдаршамымыз. Абай мен Шәкәрім шынайы таухид. Демек, олсыз сенім тұл.
Әрқандай елдің жақсы-жаманы бар. Ол елдерге саясаткер ретінде саралап, діни сеніміне күдікпен қараса, ол Бекболаттың өз көзқарасы. Бұл жерде Жәнібек құды бір тыңшылық жұмысты тыңғылықты атқарғандай Бекболатты Сауд Арабия елін мадақтайды дейді. Бір мемлекет емес, бір отбасынын өзі қанша діни сектаға бөлініп жатыр. Бірге бірді қосса, екі болатыны сияқты ақиқат біреу.
Бекболаттың: «90 – 91 жылдар қазақ үшін шынында бақытты кезең болды. Еліміз тәуелсіздік алды, діни сенім бостандығы қатар келді. Шынайы таухид сол жылдарда келіп, сол арқылы гүлдендік», – деген сөзінде қаншалық қателік бар, бүйректен сирақ шығаратындай не боп қалды? Жүрек көзі ашылмаған біреудің, киіз қазықты жерге қазық қып қаққандай, дін туралы төрелік айтып ақ пен қараны ажыратқандай Жәнібек мырзаның діннен қаншалықты сауаты барын мен біле алмадым. Ол тағы да сөзін сабақтай түсіп: «Бекболат – Дарын Мүбарактің шәкірті», – дей келіп, «Дарын – белгілі сәлафи-вахабиттік идеолог», – деп атап көрсетеді. Біріншіден, вахаб деген – Алланың бір есімі. Ал, сәлаф сөзі – тура жолды қуушы деген мағынада. Олай болса, осы атты жамылып жүрген жат ниеттегі адамдардың болуы мүмкін. Алайда, оны анықтайтын ҚМДБ мен Ұлттық қауіпсіздік комитеті бар емес пе?
Сонымен Жәнібек сөзін тағы былай өрбітеді: «Отандастарымыздың көпшілігі Бекболат Тілеуханның шынайы бейнесін, вахабит екенін әлі күнге дейін білмейді», – деп Америка құрлығын ашқандай, тылсым дүниенің кілтін тапқандай сыңай танытады. Бұған нақты дәлелі болса, неге осы күнге дейін құқық қорғау органдарына мәлімет бермеген. Бүгінгі біздің қоғамның дерті – дінге құлай берілген тақуа жандарды вахаб деуінде. Әрине, басқа арандатушылықтар бар шығар, бірақ ол басқа әңгіме.
Бұл тәуелсіз елміз деп, түрлі діни секталарға есігін айқара ашып берген қоғамның – жетістігі!.. Бір қыз жалаңаш жүрсе, бір алқаш жерде аунап жатса, қоғамға жарасымды сезіледі. Ұятты жерін жауып, орамал таққан қыз бен сақал қойған жігіттерді таңнан кешке дейін сөз етіп, бүкіл жамандықты солардың басына үймелетеміз. Сонда өзіміз күнәдан пәкпіз бе? Өсек, өтірігімізбен жетістікке жеттік деп ойлаймыз ба? Бізсіз де тезге салатын құзырлы орындар бар ғой!
Бекболат Тілеухан қазақтың аяулы перзенті, әншісі, өнертанушы, қоғам қайраткері. Ол әлдебіреулер айтқандай мезгілдің желіне ұшып кететін қаңбақ емес. Кір тасындай жылжымайтын қазақ деп еңіреген дінім деп, елжіреген біздің дәуірдің перзенті. Хакім Абайдың сөздерінің нүктесіне дейін білетін ойлы зиялысы. Көзі ашық ілім иесі. Және Абай ұстанған діннің үлгісін көрсетуші Бекболаттың шынайы бейнесі осы.
Біз жаһандану кезеңінің қарсаңында тұрмыз. Біздің тапқанымыздан жоғалтқанымыз көп. Бірде, Құнанбай Абайды шақырып алып: «Біз екі нәрсені жоғалтып алдық. Бірі – өзіміз үшін сын айтқанда жақсы қабылдаушы едік. Екінші – топырақты өлімде өкпе, араз ұмыт болып, жақсылық бел алып, орнына келуші еді», – деп, айтқаны әр қазақтың ойында жүрсе қанеки. Демек айтсақ, жақсылықты орнына келтіру үшін ой тастаймыз. Шындық пен ақиқатқа жүгінейік ағайын!.
Серік БОҚАН
Асан ОМАРОВ – техника және философия ғылымдарының кандидаты. Шәкәрім Құдайбердіұлының өмірі мен шығармасын зерттеп, насихаттаумен айналысады. Осы орайда, Асан Қайырбекұлымен жүргізген сұхбатты назарларыңызға ұсынып отырмыз.
– Шәкәрім Құдайбердіұлы исі қазаққа қай кезден бастап танымал болды?
– Шәкәрімнің есімі 1917 жылғы төңкеріске дейін-ақ исі қазаққа танымал болды. Ол кісінің «Түрік, қырғыз, қазақ һәм хандар шежіресі» және «Мұсылмандық шарты» дейтін кітаптары 1911 жылы Орынборда мың данамен басылып шықты. «Қазақ айнасы» атты өлеңдер жинағы, «Қалқаман-Мамыр», «Еңлік-Кебек» поэмалары 1912 жылы Семейде жарық көрді.
– «Түрік, қырғыз, қазақ һәм хандар шежіресі» қай жылы жазылған?
– Бұл – ақынның алғашқы еңбегі. Бірақ еңбектің жазылған уақыты белгісіз. Шежіре автордың көп жыл там-тұмдап жинаған дүниелерінің түйіні сияқты. Өйткені, шежіренің кіріспесінде «Қазақтың түп атасының жайын білмек болып, көп уақыттан бері сол туралы естіген, білгенімді жазып алып және әртүрлі жұрттың шежіре кітаптарын көп оқыдым» дейді. Кітапты жазу үшін ұзақ уақыт дайындалған сияқты.
Одан кейін Шәкәрім қажының «Абайдан кейінгі ұстазым – Тәржіман» деген сөзі бар. Соған қарағанда, И.Гаспринский шығарып тұрған «Тәржіман» газетін Шәкәрім оқыды деген пікір айта аламыз. Осыдан көп дүние алған.
– Бұлардан басқа қандай дереккөздерін пайдалануы мүмкін?
– Бұдан басқа қандай дереккөздерін пайдаланғаны туралы автордың өзінің жазғаны бар. Мысалы, мұсылман тарихшылары – ат-Табари және Нажиб Ғасымбектің еңбектерін пайдаландым дейді. Орыс тарихшылары Радлов пен Аристовтың дүниелерінен көп мағлұмат таптым дейді. Тіпті «Қоша-цайдам» дейтін ескі жазуды қажетіме жараттым дейді. Бұл – байырғы «Орхан» жазуы. Соған қарағанда, Шәкәрім қажы көне түркі деректерінен де хабары болған ғой.
– Жоғарыдағы И.Гаспринский деген кім?
– Исмайл Гаспринский – қырым татары. Османлы (қазіргі Түркия) мемлекетінде 1839-1878 жылдары жүргізілген жаңару кезеңі «Танзимат» реформасымен жақсы таныс болған. Қысқасы, «Танзимат» реформасы Гаспринскийге үлкен ой салады деуге болады. Ол – Ресейдегі мұсылман жұртының оқу-ағарту жүйесін түбегейлі жаңарту үшін жұмыс істеген адам. Сол себепті, 1883 жылы Бақшасарайда жаңа үлгідегі мектеп ашып, «Тәржіман» атты газет шығарған. Өз заманында озық ойлы саналған оқымысты Ш.Маржаниге жолығып, көп ақыл, кеңес алған.
– Ал орыс білімпаздары Радлов пен Аристовтың қандай еңбектерін кәдесіне жаратуы мүмкін?
– Радловтың 1893 жылы Петерборда басылып шыққан «К вопросу об уйгурах» деген кітабын пайдаланғаны анық. Одан кейін орыстың шығыстанушы ғалымы, тарихшы, этнограф Н.А.Аристовтың «Түркi тайпа-ұлыстарының этникалық құрамы мен саны туралы мағлұматтар» деген зерттеу еңбегi Петербор қаласында шығып тұрған “Живая старина” атты журналға 1894-1896 жылдар аралығында басылған екен. Шәкәрім осыларды оқып, пайдаланған.
– Қажы бұл дүниелерді қайдан тауып, оқып жүр?
– Шәкәрім қажы 1903 жылы Семей қалалық Орыс география қоғамына мүше болып кірген. Радлов пен Аристовтың еңбектері осы қоғамның кітапханасында болған. Қалаға келген сайын қажы өз атына жаздырып, кітаптар алып тұрған. Ол туралы баласы Ахат ақсақалдың естелігінде: «Мен әкейдің кітапханасындай мол кітаптары бар кітапхана көрмедім» дейді.
– «Үш анық» шығармасы туралы не айтасыз?
– «Үш анық» қажының пәлсапалық ой туындысы немесе философиялық трактаты деуге де болады. «Қолда қалам, көзде жас, толқынып ой» деп өзі айтқандай, ой толқудан туған туынды. Кітап 1913-1918 жылдар аралығында жазылған. Жалғыз өзі Саятқорада отырып алып, оңашада жазып шыққан дүниесі. Өзінің айтуынша, осы кітапты жазып шығу үшін 50-ден астам оқымысты ғалымның еңбегін пайдаландым дейді. Стамбулдан көп кітап алдырған. Ресейде 1889-1918 жылдары шығып тұрған «Вопросы философии и психологии» журналын және 1904 жылы жарық көрген «Философиялық словарь» атты туындының екі томдығын пайдаланғаны байқалады.
– Шәкәрім Құдайбердіұлы өткен ғасырдың 50-ші жылдарының аяғында Сәкен, Бейімбет, Ілиястармен бірге ақталған дейді. Сол рас па?
– Ол рас. Ақталуына байланысты «Қазақ әдебиеті» газетіне өлеңдері мен шығармашылығы туралы көлемді мақала жарияланған. Бірақ саяси ахуал кілт өзгеріп, ақын есімі қайта жабылған.
– Себебі…
– Себебі, Қазақстан Компартиясының бірінші хатшысы Д.А.Қонаевтың атына домалақ арыз түседі. Онда былай деп жазылған: «Шәкәрім мен Міржақып екеуі Алаштың белсендісі Қази Нұрмағамбетов өлгенде 2000 адам жинап митинг өткізген. Сонда Кеңес үкіметін қарғап, Алаш партиясына беріле егіліп, өлеңмен жоқтаған. 1918 жылы Семей большевиктерімен соғысып, Барнаулға дейін барған. 1931 жылы «Көк қасқа» сойып, ақ ту көтеріп, Кеңес үкіметіне қарсы көтеріліс ұйымдастырған. Коммунист Олжабай Шалабаевтың басын кесіп, Рамазан деген комсомол мұғалімді әйелімен бірге сүйретіп өлтірткен. Кеңес органдарына шабуыл жасап, кеңсені өртеп, банк пен кооперативті талап алған…» деген тәрізді. Осы арыздан кейін дүние теріс айналған. Өйткені, ол заманда қажының өліміне қатысы бар адамдар аман-есен жүріп жатқан болатын. Олар тірі тұрғанда Шәкәрімді ақтау мүмкін емес еді.
– Осы арызда айтылған оқиғалардың шынымен Шәкәрімге қатысты жағы бар ма?
– Жалпы айтқанда, 1930 жылдан бастап ақынның отбасын қара бұлт торлаған. Жылдың басында үлкен баласы Ғафурды кәмпескілеп, Семей түрмесіне жабады. Ақпан айының 7 күні Шәкәрімнің өзін кәмпескілейді. Түрмеде жатқан Ғафур ақыры шыдамай өзін-өзі бауыздап өлтіреді. Кіші ұлы Ахатты 5 жылға соттап жібереді.
Мұндай жағдай тек Шәкәрімнің отбасында ғана емес, ауыл-аймақты түгел қамтыған. Әсіресе, қазақтардың ұйық мекені Шыңғыстау, Қарауыл өңіріне шолақ белсенділердің тырнағы батып кеткен. Осыдан кейін ел ішінде толқу пайда болған. Оның арты көтеріліске ұласқан. Шолақ белсенділер осының бәрін істетіп отырған Шәкәрім деп ойлаған. Міне осыдан барып, «Қасқырдың аузы жесе де қан, жемесе де қан» дегендей, артынан істің бәрін осы кісіге жауып жіберген.
– Жоғарыда қажыны ақтау кезінде пәле болып жабысқан Олжабай Шалабаев деген кім?
– Бұл адам Кеңес үкіметіне адал берілген, сол кездің тілімен айтқанда, қырағы чекист болған көрінеді. Жаңағы көтерілісшілер ә дегенде, аудан орталығынан 3-4 шақырым жерде отырған Олжабайдың ауылын басып алған. Себебі, мұнда жұрттан тартып алып, сойған малдың етін сақтаған қойма болған. Әп-сәтте Қарашоқы жақтан мылтық атып, «Ақсарбас» деген айғаймен құжынаған атты адамдар баса көктеп кірген көрінеді.
Осы шабуылда чекист Олжабай Шалабаев көз жұмады. Өзен жағалап жаяу қашып бара жатқан жерінде Қарабала Қожақанов дейтін малшы адам балтамен бастан салып қалып өлтірген екен. Бүлікшілер бәрін күйретіп болған соң кермеде тұрған Олжабайдың торжорға атын Қасымбек Солтабаев деген көтерілісші іле кетеді.
Артынан барлық пәле осы торжорғадан шығады. Әзімбайдың баласы Бердештің айтуына қарағанда, бұл торжорғаны Олжабайға ертеде Шәкәрім сыйлаған дейді. Ал білетіндер: «торжорғаны Шәкәрім емес Олжабайға осы Бердештің өзі сыйлаған» деп айтады. Соңғы сөздің жаны бар сияқты. Өйткені, көтерілістен соң, Қасымбектің астындағы торжорғаны Бердеш «бұл – менің атым» деп тартып алған. Осы оқиғадан кейін арада бір ай өткенде Шәкәрім қажы оққа ұшады. Дәл сонда қажының астында осы торжорға ат болған.
– Бұл ат қажының тақымына қалай түсіп жүр?
– Кезінде Бердештің өз аузынан жазып алып, өткен 90-жылдардың басында газетке жариялаған Қабден Есенғараұлының мақаласы бар. Сонда Бердеш: «Торжорға атты көтерілістен кейін бір ай өткен соң Шәкәрімге өзім апарып бердім. Ондағы ойым Шәкәрімді Қытайға алып өтпек едім. Оған көнбеді. Атты да алмады. Ойланар деп атты тастап кеттім. Оның үстіне Шәкәрім мен баласы Зиятта жалғыз қоңыр аттан басқа бұт артар көліктері де қалмапты» дейді. Бұл сөзді Бердеш 1963 жылы айтқан.
Жоғарыдағы оқиғалардың басы-қасында болған, тіпті көтерілісті басқарған нағыз көкжал Бердеш Әзімбайұлы 78 жасында ауырып отырып осылай деген. Бердеш үшін үкіметтен қаймығатын, туысы Шәкәрім туралы сыр жасыратындай ештеңе де қалмаған шақ еді. Өйткені, дәл осы тұста тағы да Шәкәрімді ақтаймыз деп үкіметтік комиссия құрылып, жұмыс жүріп жатқан еді.
– Шәкәрімнің қазасы туралы не білесіз?
– Шәкәрімнің қалай атылғаны, кім атқаны жөнінде, жалпы дүмпу басталған 1931 жылдың 3 қыркүйегінен бастап, қажы оққа ұшқан 2 қазанға дейінгі оқиғаларды сараптап қарағанда, қауесет әңгімелер өте көп. Әрі дерек-дәйектер бір-біріне қиғаш келіп жататыны бар. Себебі, Шәкәрімнің өліміне қатысты адамдар сол кездің өзінде-ақ көпшілікті куәге тартып, оларға «қылмысқа бізді апарған Шәкәрім десеңдер, босатамыз, әйтпегенде өздеріңді жоқ қыламыз» деп, немесе «ол жалғыз болмаған, қарулы бандымен бірге келе жатқан» деген сияқты жалған «мифтерді» жаздырту арқылы қылмыстың ізін жасырған.
Мысалы, 1963 жылы Абай аудандық партия комитеті жанынан Шәкәрімді ақтау мақсатымен 9 кісіден құрылған комиссия жасақталып, 3 ай бойы ел аралап, 300-дей адаммен сөйлесіп, көп дүние жазып алған. Комиссияның төрағасы жазушы Х.Ерғалив болыпты.
Енді осы комиссия жазып алған мәліметтерге үңілсек: Қарасартов басқарған топтың ішінде болған Айтмырза Түңлікбаев айтады: «Оқиға тұсында Қарасартовтың қарауында қызмет атқардым. Бандылар Қарауылды шауып, Олжабайды өлтіріп кеткеннен кейін, арада үш күн өткенде Шәкәрім қажы біздің үйге келді, қатты ауырып жатқан тоқсандағы әкемнің көңілін сұрады. Сонда ол: «Қарауылдың балшық үйін қиратып, кісі өлтіргенде жексұрын көрінгеннен басқа не бітірді бұл жұрт, өңшең ақымақтар» деп, бүліншілікке қатысқандарды қатты жазғырып отырды» депті. Сонда ол кісінің банды болғаны қайсы?
Ал, ақын қазасы жайында тағы да осы А.Түңлікбаевтың өз қолымен жазған мәліметіне жүгінсек: «Таң мезгілі. Күздің бір бұлыңғыр күні еді. Жерді қырбақ қырау басқан, боқырау шағы. Күзетте тұрған башқұрт Халитов анадайдан мұнартып бір топ атты адамның келе жатқанын байқайды. Оларды банды деп ойлаған Қарасартов бізге «Атыңдар!» деп бұйырды. Мылтық дауысын естіп, аналар іркіліп қалды. Сол кезде іркілген топтың ішінен бір адам суырылып шығып, астында төгілген торжорға аты бар, бізге қарай беттеді. Қайта-қайта қолын көтеріп, «атысты доғарыңдар!» дегендей белгі берді. Жақындағанда Шәкәрім екенін бәріміз таныдық. Бірақ, «Атысты тоқтатыңдар!» деген бұйрық болмаған соң Халитов тағы екі дүркін оқ атты. Шәкәрім қажы атының жалын құшып, жерге құлап түсті. Қасындағы адамдар зым-зия жоқ болып кетті. Шәкәрім бізге бірдеңе деуге де шамасы келмеді. Ат, түйе мінген қалпымызда біз оны қоршап біраз уақыт үнсіз тұрдық. Қажы осылай жан тәсілім болды. Маған «мүрдені Бақанасқа жеткіз» деп бұйрық берді. Мен түйемді шөгердім де, астымдағы өре киізді жайып жіберіп, соған өлікті ұзын күйінде орап, екі жерден арқанмен бунап, өзім түйеге жайдақ мініп, Бақанасқа жеткіздім. Біздің қазған жерімізге қарттың ұзын денесі бойламаған соң, соған отырғыздық та жүзін жасырдық» – депті.
– Осы комиссия Бердеш Әзімбайұлының аузынан бірдемелер жазып алып үлгерді ме екен. Өйткені, Бердеш дәл осы 1963 жылы қайтыс болды емес пе?
– Бердештің аузынан жазып алынған дүние көп. Оны комиссияның төрағасы Х.Ерғалиевтің өзі жазып алыпты.
– Онда не айтылыпты?
– Бердеш айтады: «Біз төрт-бес адам жиналып Шәкәрім қажының күйін білгелі Шақпақтағы мекеніне бардық. Аға бір мезгіл аң аулап, сендермен бірге көңіл сергітейін деген соң шыққан бетіміз сол еді. Таң мезгілі, күн бұлыңғыр болатын. Жазықта аттылы-түйелі адамдардың шоғыры мұнартып көрінді. Солай қарай беттей бергенімізде неше мәрте атылған оқтан секем алдық та іркіліп қалдық. Шәкәрім: «Тегінде бұлар әнеукүнгі бандыларды қуып жүрген отряд шығар, мен оларға жолығып жөнімізді айтайын, сендер осы арада аялдай тұрыңдар» деп жүріп кетті. Барған бетінде екі дүркін мылтық атылды. Шәкеңе оқ тигенін бірден сездік. Бұлар енді бізді де аямас дедік те, сол бетімізбен Қытай асып кеттік».
– Шәкәрім оққа ұшқан соң баласы Зият жаңағы Бердешке еріп Қытайға өтіп кетті. Осы іс қажының құптауымен болған дейді, рас па?
– Зияттың Бердешпен бірге Қытайға өтуі әкесімен екеуара келісілген шаруа сияқты. Өйткені, қажы сүт кенжесі Зиятқа қимас серігі қоңыр атын береді. Жүріске мықты, әрі қуғын түссе сытылып кетуге лайық бұдан басқа жылқы жоқ. Осылай қажының қоңыр атының басы Қытайда қалды. Зияттың осы жылқыға арнап жазған «Қоңыр ат» өлеңі бар. Оны бізге жеткізген – Қытайда Зияттың қолында тұрған жиені Қожағапан Сүлейменов деген адам.
Одан кейін «Абай» журналының 1994 жылғы 9-санында Зият туралы мақала шықты. Сол мақалада: «1931 жылы қазан айының бірі күні Шәкәрім қажы қасында Идаят, Ғылымбай деген жолдастары және кенже ұлы Зият бар – төртеуі Шақпақтастағы қорасынан «Керегетас» жаққа аттанады. Осы сапарға аттанар алдында Идаят пен Ғылымбайға Шәкәрім қажы: «Мен көп ойландым, барар жер, басар тауым қалмапты. Қытайға өтетіндерге Зиятты қосып жібермекпін» деген сөзін келтіреді.
– Шәкәрім атылған соң Зият арғы бетке өтіп кетті, қалған тұқым-тұяғын үкімет қолға алды ма?
– Қолға алғанда қандай түгін қоймай құртып жіберген. Жоғарыдағы көтерілістен соң ГПУ-дің кәріне ұшырап опат болғандар мен жоғалып кеткендер жүздеп саналады. Мысалы, Тобықтының 70 адамын Семейге әкетіп, атып өлтіреді. Осылардың ішінде Абайдың баласы Мекайыл бар. Қалған елді Қарауыл маңында халық «Абзалдың азап лагері» деп атап кеткен лагерьге қамап, сонда ұстаған. Осы лагерьде Шәкәрімнің әйелі Айғанша, қызы Күлзия мен ұлы Қабыш өледі.
– Осы Айғанша апамыз аса парасатты адам болған дейді…
– Шәкәрімнің жиені марқұм Тауфиқ Досаевтың жазуы бойынша Айғанша апамыз тегі қазандық татар Махмұт деген кісінің қызы екен. 1882 жылы Шәкәрім үлкен әйелі Мәуеннің үстіне осы Айғанша апамызды тоқалдыққа алған. Осы Айғаншадан Ғафур, Жебірәйіл, Қабыш, Ахат, Зият деген төрт ұл, Күлзия, Жәкім, Гүлләр деген үш қыз сүйеді. Жебірәйіл мен Күлзия жастай шетінеп кеткен. Шәкәрім атылған соң кешікпей «Шәкәрімнің отбасы түгелімен қамауға алынсын» деген хабар жетіп, ағайынтуыс, балашаға, азанқазан, ушу болысады. Сол кезде Айғанша бәйбіше: «Тоқтатыңдар, біз тым жақсы өмір сүрдік, 50 жыл не кием, не ішем демедік, тіпті бір зауал келетін уақыты болды емес пе? Несіне қайғырасыңдар, Алланың жақсылығын көрдіңдер, жаманын қайтармақсыңдар ма?» деген екен.
– Ойпырым-ай, нағыз жүрегіне иман сіңген адамның сөзі ғой бұл, сіз бұны қайдан естіп жүрсіз?.
– Мен бұл сөзді Ғафурдың қызы Кәмиланың «Жұлдыз» журналына жазған естелігінен алып отырмын.
– Шәкәрім қажының Алаш Ордамен байланысы жөнінен не білесіз?
– 1918 жылдың басында Алаш Орда өздеріне ескіше «төбе би» етіп Шәкәрім ақсақалды сайлайды. Қажы Алаш қаласына (қазіргі Жаңасемей) келіп, қызметке кіріседі. Ахаттың сөзіне қарағанда, Шәкәрім қаланың Жоламан жақ шетінде, Үдері қажының бір бөлмелі үйінде тұрып қызмет жасаған. Қажы осы байламы жайында «Мұтылғанның өмірі» атты ғұмырбаяндық жырында:
Оқыған жастың етегін,
Қабыл алдым жетегін.
Босқа жатып нетемін,
Бостандық туын көрген соң, – дейді.
Одан кейін айтпағымыз: 1918 жылы көктемге қарай Алаштың үні атанған «Сарыарқа» газетінде «Тұңғыш құрбан» атты мақала жарияланған. Мақаланың авторы, ұмытпасам, Бейімбет Майлин. Оқиғасы – Алаш Орда милициясының өкілі 22 жасар Қазы Нұрмұхаметұлының қызылдар қолынан мерт болуы жайында. Марқұмды жерлегенде Шәкәрім сөз сөйлейді. Қажының сөзі түгелдей хатқа түсіп, журналға шығады. Артынан қажыны 1958 жылы ақтамақ болғанда осы оқиға кедергі болғанын жоғарыда айттық.
– Шәкәрім қажы көзі тірісінде жазушы Сәбит Мұқановқа хат жазып, хабар алмасып тұрыпты. Ол туралы дерек Сәбеңнің Алматыдағы мұражай үйінде бар көрінеді. Ендігі мәселе өзінің ауылдасы үлкен қаламгер Мұхтар Әуезовпен ара қатынасы жайында не әңгіме айтасыз?
– Студент Мұхтар 1925 және 1926 жылдары қатарынан екі жаз Бақанас бойына келіп, Саятқорада жалғыз жатқан Шәкәріммен көп сұхбат құрғаны жайында дерек бар. Бұл кезде Мұқаң Абай өміріне қатысты мәлімет жинап жүрген. Одан кейін тағы бір есте болатын дүние, 1933 жылы Мұқаңның араласуымен Абайдың толық өлеңдер жинағы жарық көрді. Онда 1909 жылы Мүрсейіттің қолжазбасы негізінде Петерборда шыққан кітапта жоқ 1086 жол өлең жаңадан қосылған. Осы өлеңдерді Мұқаңа Шәкәрімнен басқа кімнің беруі мүмкін.
Осы кезде ел ішінде жасы жағынан да, ақындық қуаты жағынан да Шәкәрімнің алдын орайтын ешкім жоқ. Мұқаң Абайды тану үшін «Абайдың бар қоймасын білетін адам» Шәкәрімді қалайда атап өте алмас еді. Тағы бір дерек: Мұқаң Семейдегі педтехникумға ұстаздық қызметке келгенде, Ахат Шәкәрімұлы осы техникумның бірінші курсында оқып жүрген екен. Ахат өзінің естелігінде: «Әкей мен Мұхтар аға екеуі үнемі хат-хабар алмасып тұратын. Мен соны жалғастырдым» дейді.
– «Абай жолы» эпопеясында Шұбар-Шәкәрім бейнесі тым көмескі. Неге олай?
– «Абай жолы» эпопеясы жазылып жатқан заманда Шәкәрімге «халық жауы» деген жала жабылып, есімін атауға тыйым салынды. Бұндай жағдайда жазушы-ғалым Тұрсын Жұртбай айтқандай, Шәкәрімнің атын бүркемелеп, мегзеуден басқа Мұхтардың өзге амалы да жоқ еді.
Әңгімелескен Бекен ҚАЙТАРҰЛЫ
Әбу Һурайра (р.а.): «Аллаһ елшісі (с.ғ.с.): Бір-бірін балағаттап керісіп қалған екі адамның аузынан шыққан жаман сөздердің күнәсін сөз естіген адам сөз қайтаруда шектен шықпаса, бірінші болып бастаған адам арқалайды – деп айтты» – деген.
(Муслим риуаят еткен)
Бір күні Қожанасыр көшенің қақ ортасында әр тұсқа бір қарап, шарқ ұрып сандалып, ары-бері ұзақ жүреді. Қожекеңді көргендер:
– Қожеке, не болып қалды? – деп жөн сұрайды. Сөйтсе Қожанасыр:
– Бір нәрсемді жоғалтып алып едім, соны іздеп жүрмін, – дейді көзін жерден алмастан. Жиналған жұрт Қожекеңді сыйлағандарынан жоғын табуға көмектеспек болып, бірге іздесе бастайды. Олар да ары-бері жүріп, айналадағы жердің бәрін көзбен сүзіп, шолып шығады. Жоғалған нәрсенің табыларынан күдер үзгенде бірі:
– Қожеке-ау, тура қай тұста жоғалтып едіңіз, соны айтыңызшы. Сол маңды қарайық, – дейді. Сонда Қожанасыр еш саспастан:
– Үйде жоғалтқан едім, – депті. Бұны естіген көпшілік шу ете қалады.
– Е, онда далада іздеп неге әуре болып жүрсіз, бағаналы бері үйіңізден іздемейсіз бе? – дейді Қожекеңнің ісіне таң қалғандар.
– Үй қараңғы, ал, дала жарық болған соң, осында шығып іздеп жүр едім, – деп жауап беріпті сонда Қожанасыр.
Әрдайым халқына астарлы әзілімен бағыт-бағдар беруге талпынған дана Қожекең осы іс-әрекетімен маңындағы жұртқа сағымға алданбай, жоғалтқан нәрсесін сол жоғалтқан жерінде іздеу керектігін ескертпек болғандай. Ендеше, біз де осы ақиқатты мойындап, әзәзілдің азғыруына бас имей асылымызды жоғалтпауға күш салайық, қол жеткізсек деп ынтыққан бағалымыз бен бақытымызды айдаладан емес, ыстық ұямыздан, яғни өз шаңырағымыздан іздейік!
бауырларым не будьте мангуртом!!! Оян казагым!
фараоны, цинская династия,македонская империя,римская империя, золотая орда, третьи реих, кровавая ссср, сша и другие имели свою идеологическую направленность. Приходили империй одна за другой и уничтожали културьные достояния, историю, и язык, экономику, соц.устои, территориальную целостность.История завоеванных земель и народов искажалась на нет.Когда христофор колумб в 1492 году 12 октября открыл америку. там жили 90 миллионов индейцев. через 150 лет спустя их осталось 3 миллиона. Испанские конкистадоры огнем и мечом прокладывали себе путь в новый мир. А где оружие не помогало в ход пускались хитрые методы. По методу индейцев уничтожать руками индейцев. Одному племени давались некие привелегий (власть оружие)перед другими, и этого было достаточно.Так умело использовались родоплеменные неурядицы местного населения. Подобные несогласие и деление было в историй многих народов.(Разделяй и властвуй) Прослеживается параллель с прошлым казахов: никогда не делившиеся казахи стали делиться на 3 жуза со времен тесной связи с кровавой империй россий. Одного из ханов допустим из Старшего жуза назначали избранником царя кровавой империй. как тут же возмущенные ханы других жузов начинали правильную на их взгляд войну....между собой.... которые в конце концов могли привести к краху наций. И уже в наше время стало известно что нашествие жунгаров 1720-1760 годы на казахскую степь были тщательно спланированы русью и китаем. А потом нас хотели уничтожить исуственно введеннымимикробов чумы, тифа, язвы, и других заболеваний. Рассказывают что в 1930-50 годы в казахской степи страшно бесчинствовали тиф, чума, желтуха,и др. В газете ЕГЕМЕНДI КАЗАКСТАН от 14.09.2006. рассказывали как казахи веками не знали что такое массовое заразные болезни даже тогда, когда в европе в 11-16 веах свиреповствовали эпидемий. В этом была заслуга образа жизни кочевников и народных целителей. КАЗАХИ никогда не вступали в брак с сородичами до седьмого колена, что является основной крепости наций и это заметили на западе и сегодня там усыновляют по 400-500 наших детдомовских детей в год. Продажа бесценного товара-детей , горе, трагедия казахов нашего времени. В древности у казахов и у монголовсуществовал жесткий метод мести врагу. Брали в плен или похищали у врага подросшего сына. его голову брили и плотно обвязывли особым способом выделанный влажной верблюжьей шкурой которая высыхая становилась как бы вторым черепом. этот шлем снять было возможно только со скальпом. Это имело своеобразный действие. Юноша подобно совремменому гормональному качку развивал необычную силу, но приэтом абсолютно терял память и признавал только хозяйна, который время от времени поливал шкуру особым раствором, чем по своему желанию ослаблял или усиливал страдания жертвы. и он становился ЗОМБИ, т.е. МАНГУРТ. У сегодняшних рускоязычных казахов на голове нет никакой повязки! Их память и мышление зависит только от их воли! Но они продолжают добровольно радоваться возможности быть идеологическими рабами. Поэт аварец Рауул Гамзат сказал"Если завтра умрет мой язык, то пусть сегодня умру я". Аварцвы народ не многочисленный, Мы же казахи живем в большом, богатом,добротном доме. У нашего дома есть фундамент. Этот фундамент- КАЗАХСКИЙ ЯЗЫК!!! если мы позволим этому фундаменту разрушиться то как минимум превратимся в людей другой национальности всего лишь с казахским прошлым и казахскими чертами внешности, тем самым с лица земли не только исчезнет тысячелетняя самобытная история одной из самых ярких цивилизаций азиатской степи. но и уйдет в небытие одна из древнейших мировых культур.Поэтому всякие обвинения в адрес Казахий в ущемлений прав рускоязычного населения напрасны и необоснованны. Наоборот ущемлены права казахов у себя на родине, не знающих русского языка. Русские и др. наций живут у нас как сыр в масле, имеют по три и четыре квартиры на рыло, работы престижные и еще не довольны жизнью. Представители других наций в нашей стране должны быть благодарны нам и отнестись с пониманием к стремлению казахского народа сохранить и развить казахский язык и оказать поддержку в этом деликатном вопросе. Казахский язык как часть культуры становится дополнительным фактором консолидаций всех казахстанцев.
сасык орыстардын зулымдыгы
Ол галина викторовна кудрина деген кісі, 15.02.1964 жылы туылған. Солтүстік Қазақстан облысының табиғи ресурстар және табиғат пайдалануды реттеу басқармасында бас маман-іс жүргізуші, қарапайым тілмен айтқанда кадровик қызметін атқарады. Мемлекеттік қызмет стажы 15 жылға жуық. Қазақтарды жан-тәнімен жек көреді. Бірақ онысын сыртқа шығарып, көрсетпейді. Дегенмен байқампаз адам бірден аңғарады. Басқармада жұмыс істейтін орыстарды біріктіріп алып, қазақтарға қарсы қоюға құмар. Өте қу, айлакер әрі стратег адам (қалталы және лауазымды қазақ жігіттерінің басын айналдырудан тайынбайды). Ол кісінің Астанада қамқоршысы бар, депутат петр гаврилович дмитриенко (ол да қазақтарды жек көреді). Кезінде, 2005 жылы осы басқарманың бастығы болған адам. Ол басшы болған кезде талай жерлер сатылып кеткен дейді. Осы мекемеге басшы болып келе салысымен көпшілік болған қазақтарды қысқартып тастап, бірден азшылыққа айналдырып жіберген. Қалғандарының өзін мемлекеттік қызметтен шығарып, шарт бойынша отырғызып қойған. Бескөл ауылында әкім болып тұрған кезінде осы әйел хатшысы болған екен, сонда келген қазақтардың өтінішін оған кіргізбестен жыртып тастайды екен. Әкімдіктен түскен себебі, алдына барған қазақ әйелін балағаттаған. Ол кісі облыс әкіміне арыз жазған, нәтиже болмаған соң, республикалық газетке мақала жазған. Содан кейін Дмитриенконы әкімдіктен алып тастап, керек болса облыс әкімінің кеңесшісі қызметіне ауыстырған. Сосын 2005 жылы осы басқармаға бастық етіп тағайындаған. Сол жылдары Омбыдан саңғыратып екі коттедж салып алған. Баласы мен қызын сонда жіберген. Қызылжарда өзінің жеке демалыс орны бар – Абакшино деп аталады. Тапқан-таянғанын бәрін Ресей асырып, Омбыға жібереді.
галина викторовна барлық мәселелерін әлі күнге сол кісімен ақылдасып, шешеді. Проблема туындай қалса, телефон шалып, өзін дмитриенконың көмекшісімін деп таныстырады. Және біздің басқарманың қызметіне байланысты барлық мәселелерді сол кісіге жеткізіп отырады дейді-мыс. Қазақтарға кезектен тыс сыйақы, қосымша ақы тағайындалатын болса, бірден бухгалтериямен сөйлесіп, болғыздырмай қояды. Ал енді жұртшылықпен бірге алатын сыйақыға әрине шамасы келмейді. Жұмысқа тұратын қазақтардың еңбек өтілін (стажын) барынша қысқартып, қосуға келетін жерлерін азайтып көрсетеді. Орыстар болса көбейтуге тырысады. Онымен тіпті өзінің орыс қандастары да басы артық байланысуға қорқады. Себебі өзіне қатысты мәселе туындай қалса ешкімге қарамайды, «пройдется по головам». Үнемі пара алады, Біздің мекеме мемлекеттік экологиялық сараптама қорытындысын және қоршаған ортаға эмиссияларға рұқсаттар беру тәрізді мемлекеттік қызмет көрсетеді. Соған жоба әзірлеушілерден (проектировщик) үнемі пара алып тұрады. Біздің мекемеге бағынысты 12 мемлекеттік орман мекемесі бар аудандарда. Солардың директорларынан да пара алғыш. Өсек секілді болғанмен, шындығы сол.
галина викторовна барлық мәселелерін әлі күнге сол кісімен ақылдасып, шешеді. Проблема туындай қалса, телефон шалып, өзін дмитриенконың көмекшісімін деп таныстырады. Және біздің басқарманың қызметіне байланысты барлық мәселелерді сол кісіге жеткізіп отырады дейді-мыс. Қазақтарға кезектен тыс сыйақы, қосымша ақы тағайындалатын болса, бірден бухгалтериямен сөйлесіп, болғыздырмай қояды. Ал енді жұртшылықпен бірге алатын сыйақыға әрине шамасы келмейді. Жұмысқа тұратын қазақтардың еңбек өтілін (стажын) барынша қысқартып, қосуға келетін жерлерін азайтып көрсетеді. Орыстар болса көбейтуге тырысады. Онымен тіпті өзінің орыс қандастары да басы артық байланысуға қорқады. Себебі өзіне қатысты мәселе туындай қалса ешкімге қарамайды, «пройдется по головам». Үнемі пара алады, Біздің мекеме мемлекеттік экологиялық сараптама қорытындысын және қоршаған ортаға эмиссияларға рұқсаттар беру тәрізді мемлекеттік қызмет көрсетеді. Соған жоба әзірлеушілерден (проектировщик) үнемі пара алып тұрады. Біздің мекемеге бағынысты 12 мемлекеттік орман мекемесі бар аудандарда. Солардың директорларынан да пара алғыш. Өсек секілді болғанмен, шындығы сол.
о наболевшем
В последние время многие жалуются на отсутсвие чувства патриотизма у казахстанцев. Если посмотреть, то многие не до конца понимают слово патриот. Патриот это человек любящий свой народ, культуру, язык и государство, это человек помнящий прошлое , живущий настоящим, думающий о будущем!
Если казах истинный патриот видит что в нашей стране нужно усилить чувство национального самосознания и национальной гордости. Нужно, что все не казахи уважали и «входили» в казахскую среду, если жить хотят у нас. То его сразу называют «нацистом», «шовинистом» и т.г. На самом деле это человек национал патриот и это очень хорошо, ведь именно чувство национального патриотизма во все времена помогало всем народам и странам. Европе в 16 – 19 веках подняться, а народам Азии и Африки получить независимость от метрополии. Если русский или кореец (неважно любая нация) говорят что нужно создать культурный центр или он повесил флаг своей исторической родину на себя это норма. А мы казахи у себя на родине просим чтобы с нами говорили на казахском, то мы уже нацисты. А ведь именно во всех проблемах у нас в стране, так или иначе, виновны не казахи. И пишу я это на руссом, чтобы меня поняли все. Ведь именно из за политики шовинистов российской империи (уничтожавших интилигенцию), СССР (уничтожавшую всю элиту) и 35% моего народа не говорят на родном языке.
Сами посмотрите в РК где казалось бы сделаны все условия для развития счастливой жизни русские создали сообщество «ударь каракота» (в слове каракотов подразумевали нас казахов) а поляки, немцы, евреи депортированные сюда русскими ассоциируют себя именно с русскими, а не с нами казахами, хотя это мы дали им все, это мы поделились с ними в тяжелые времена. А чеченцы, турки, курды, живут в минигруппах, общаются только со своими, не уважая нас, хотя именно мы их спасли во времена репрессии. А узбеки, уйгуры забылись что РК дало им все что у них есть, и они сами создают агрессивное мнение к себе вместо того чтобы уважать народ на чей земле они живут.
А политика рационального национализма нужно чтобы улучшить положение казахов в Казахстане. Социально экономическое положение самое плохое, Если на 1000 среди не казахов можно отметить, то, что 800 человек живут выше уровня среднего класса. А среди 1000 казахов только 580! Почти половина казахов живут хуже, чем не казахи. Это рождает неконтролируемую агрессию. Во избежание этого нам необходимо установить политику рационального национализма. Во 1-ых перестать говорить казахстанец, а говорить казах. В 2–ых во всех проблемах казахам. В 3 –их делать все, чтобы наш род развивался не только количественно, а еще и качественно! Казахи будьте грамотны, занимаетесь спортом, не давайте в обиду нашу родину. Скажите, нет наркотикам и алкоголю – это не наш выбор, и это уж точно не круто! Круто это когда здоровый образованный казах. Также мы должны остановить коррупцию. Начнем каждый с себя не давайте, и не берите взяток! Это только минус для государства и для нас всех.
Хочу заметить я не говорю о том что все не казахи уезжайте отсюда, я говорю о том что все должны уважать родину и любить Казахию!!!
Если казах истинный патриот видит что в нашей стране нужно усилить чувство национального самосознания и национальной гордости. Нужно, что все не казахи уважали и «входили» в казахскую среду, если жить хотят у нас. То его сразу называют «нацистом», «шовинистом» и т.г. На самом деле это человек национал патриот и это очень хорошо, ведь именно чувство национального патриотизма во все времена помогало всем народам и странам. Европе в 16 – 19 веках подняться, а народам Азии и Африки получить независимость от метрополии. Если русский или кореец (неважно любая нация) говорят что нужно создать культурный центр или он повесил флаг своей исторической родину на себя это норма. А мы казахи у себя на родине просим чтобы с нами говорили на казахском, то мы уже нацисты. А ведь именно во всех проблемах у нас в стране, так или иначе, виновны не казахи. И пишу я это на руссом, чтобы меня поняли все. Ведь именно из за политики шовинистов российской империи (уничтожавших интилигенцию), СССР (уничтожавшую всю элиту) и 35% моего народа не говорят на родном языке.
Сами посмотрите в РК где казалось бы сделаны все условия для развития счастливой жизни русские создали сообщество «ударь каракота» (в слове каракотов подразумевали нас казахов) а поляки, немцы, евреи депортированные сюда русскими ассоциируют себя именно с русскими, а не с нами казахами, хотя это мы дали им все, это мы поделились с ними в тяжелые времена. А чеченцы, турки, курды, живут в минигруппах, общаются только со своими, не уважая нас, хотя именно мы их спасли во времена репрессии. А узбеки, уйгуры забылись что РК дало им все что у них есть, и они сами создают агрессивное мнение к себе вместо того чтобы уважать народ на чей земле они живут.
А политика рационального национализма нужно чтобы улучшить положение казахов в Казахстане. Социально экономическое положение самое плохое, Если на 1000 среди не казахов можно отметить, то, что 800 человек живут выше уровня среднего класса. А среди 1000 казахов только 580! Почти половина казахов живут хуже, чем не казахи. Это рождает неконтролируемую агрессию. Во избежание этого нам необходимо установить политику рационального национализма. Во 1-ых перестать говорить казахстанец, а говорить казах. В 2–ых во всех проблемах казахам. В 3 –их делать все, чтобы наш род развивался не только количественно, а еще и качественно! Казахи будьте грамотны, занимаетесь спортом, не давайте в обиду нашу родину. Скажите, нет наркотикам и алкоголю – это не наш выбор, и это уж точно не круто! Круто это когда здоровый образованный казах. Также мы должны остановить коррупцию. Начнем каждый с себя не давайте, и не берите взяток! Это только минус для государства и для нас всех.
Хочу заметить я не говорю о том что все не казахи уезжайте отсюда, я говорю о том что все должны уважать родину и любить Казахию!!!
Скандалы вокруг мечетей
Скандалы вокруг мечетей, исламофобия или самооборона? Поддержите строительство мечети в Москве, можете и оставить комментарии: http://www.open-letter.ru/l... Поддержим мусульман Москвы! Председатель ТОЦ Рафис Кашапов. Татарстан, Наб. Челны.
Жігерлендіру!
Жігерлендіру ...
Бізді Алла жаратпады наданғып,
Қалды өмірін сенің досым санарлық.
Өз орныңды тапсаншы бұл өмірден
Сені Алла жаратқансоң адамғып.
Қателіктер болар бәлкім пенделік.
Қаларсын сен одан досым өңделіп.
Шыдам сабыр ақыл ойдың күшімен
Сен келесін өмірге міне биімделіп.
Құбылмалы бұл уақытша заманда,
Білесінғой сенім жоқ ешбір адамға.
Алай дүлей арпалыстын ішінде,
Сені таптап кетіп қалар оларда.
Сен бірақ мойынсұнба шегінбе.
Бағын жанар бір күндері сеніңде.
Мен бәрінде бағындырам деуменен
Сен болғайсын өзіңе деген сенімде.
Авторы:Берікұлы Жәнібек
Московским мусульманам нужны мечети!

Сегодня в Москве катастрофически не хватает мечетей. Это
проблема не только мусульман – но и всей столицы. Ведь десяткам тысяч людей
приходится молиться на тротуарах и даже на проезжей части. Что создает пробки и
неудобства для всех жителей Москвы. Это повышает и уровень исламофобии, который
и без того достаточно высок.
Мы не просим особого отношения к мусульманам, к их
возможности цивилизованно и пристойно совершать необходимые религиозные обряды,
предписанные исламом (и это право записано в нашей Конституции). Мы хотим
отношения равного, хотим понимания того, что и наша вера, как и все другие,
только благо для общества и государства.
Мы полагаем, что всякий храм укрепляет веру, укрепляет
страну и повышает чувство собственного достоинства. А какое может быть
достоинство у гражданина страны, если его принуждают поклоняться Богу в луже?
В связи с этим мы предлагаем Вам обратиться к президенту
России Дмитрию Медведеву, на которого в соответствии с Конституцией возложена
обязанность по защите прав и свобод человека и гражданина.
Обращение к
Президенту Российской Федерации
Уважаемый Дмитрий
Анатольевич!
Все россияне, почитающие Всевышнего, с благодарностью
восприняли Ваши слова, произнесенные на совместной пресс-конференции с президентом
ФРГ К. Вульфом. Вы заявили о том, что государство будет создавать необходимые
условия для беспрепятственного соблюдения требований своей религии
представителями всех конфессий.
Мусульмане Москвы на сегодняшний день де-факто имеют всего 4
мечети, которых явно недостаточно. По пятницам и в праздничные дни возникают
очень непростые ситуации, и огромное скопление верующих причиняет неудобство
москвичам. Ведь тысячи людей просто вынуждены и совершать коллективные
богослужения, сидя на асфальте под открытым небом. Это мешает движению,
вызывает резкое недовольство горожан.
Решить этот вопрос, значит – устранить недовольство, как и
мусульман, так и всех жителей города. Ведь государство не просто создаст
необходимые условия для беспрепятственного соблюдения требований своей религии,
но и устранит причины взаимных претензий и подозрений. Это путь к гармонизации
общества и его единству на пути к Богу.
В связи с эти, убедительно просим Вас оказать содействие
строительству мечети на Волжском бульваре и в других районах...
По официальным данным, в Москве проживают около 2 млн
мусульман, а всего работает 4 мечети. В то же время в городе находится около
800 православных храмов. Разница на лицо. Будущим кандидатам в президенты
России стоит об этом подумать. А новому мэру Москвы уже начинать исправлять те
проблемы, которые не смог решить Лужков Юрий Михайлович.
Поддержим мусульман
Москвы:
http://www.me4et.ru/
Председатель ТОЦ
Рафис Кашапов.
Татарстан, Наб.
Челны.
Против лома нет приема

…Она не чиновница. И никогда не была ею. И вряд ли когда-нибудь станет. Ей просто это незачем. У нее и так все есть. Когда-то очень качественно выйдя замуж, она всем доказала, насколько это важно в суверенном Казахстане. В народе ее называют Майра Всемогущая, в девичестве Курмангалиева. И все знают, о ком идет речь. Множество впечатляющих историй связано с этой замечательной женщиной.
Взять хотя бы не раз описанную газетами чудную байку про то, как вдруг неожиданно исчез некий турецкий архитектор - один из ее партнеров по бизнесу. На одной из центральных улиц Алматы этого архитектора силком затолкали в автомобиль какие-то люди в черном, и несколько недель никто его не мог найти. А потом пропавший вдруг нашелся - оказалось, чудесным образом сбежал от своих похитителей. До смерти напуганный происходящим, он укрылся в турецком посольстве. Рассказывают, что скандальную ситуацию разруливали на уровне чуть ли не премьер-министров. Только после того как турецкой стороне гарантировали полную безопасность бизнесмена, тот покинул стены посольства, быстро сел в самолет и был таков. В Казахстан он больше ни ногой. Подробности- ЗДЕСЬ
…Еще одна история с исчезновением. На этот раз некой стилистки по имени Олеся, которую вышеназванная мадам заподозрила в слишком близких отношениях со своим мужем. Девушка пропала на целую неделю, полиции даже пришлось возбудить уголовное дело. А потом вдруг девушка объявилась - сказала, что была с друзьями в горах, где просто потерялась. Дело закрыли, хотя были улики, указывающие, что похищение все-таки было.
…Некая группа коммерсантов задумала выиграть два государственных тендера в Атырауской области по строительству газопровода и сооружений, укрепляющих берега реки Урал. Деловые люди обратились к всемогущей даме. Чартером свозили ее в Атырау и обратно. Она утверждают, что та гарантировала им неминуемую победу на тендерах, организовала встречу с областным акимом…
Один тендер они действительно выиграли. Второй проиграли. Только через полгода выяснилось, что деньги на оплату работ по этим двум тендерам в бюджете вообще не были предусмотрены. Получается, что тендеры проводились чуть ли не для них одних и по чьей-то очень большой просьбе. Но поскольку коммерсанты использовали кредитные деньги, то попали они по полной программе - находятся сейчас на грани полного разорения. Как думаете, кого теперь они клянут во всех своих бедах?
…А вот самый последний хит сезона.
В эти дни в одном из судов Алматы идут большие разборки вокруг чудом сохранившегося еще с советских времен промышленного гиганта - Алматинского завода тяжелого машиностроения (АЗТМ).
Весной 2007 года предприятие, кстати, все еще работающее и дающее какую-никакую прибыль, было продано одной бизнес-группе. Официально по документам проходила сумма свыше 500 миллионов тенге. Реально же утверждается, что приобретение обошлось покупателям в 10 раз дороже.
Новыми хозяевами завода стали ТОО “PLS инвестиционная строительная компания”, и ТОО “PLS-ТМ”, владельцы которых - соответственно Людмила ПАПОВА и Александр ГОРЮЧКИН. На балансе первого ТОО была земля завода (около 30 гектаров) и производственные мощности, на балансе второго - все 100 процентов акций АО “АЗТМ”.
И вот спустя два года у владельца ТОО “PLS инвестиционная строительная компания” случилась беда - тяжело заболел, а потом скончался один из членов семьи. Пока разгребали дела скорбные, собственность попытались прибрать к рукам. Причем это были не партнеры по бизнесу, а люди совершенно посторонние.
Но уверовавшие накрепко в свою вседозволенность.
Например, всякие там олигархи, большие чиновники или политики, чтобы сделать чужое своим, плетут интриги, строят козни, разрабатывают сложную тактику и стратегию рейдерских захватов. В общем, злодействуют, но при этом пытаются придать делу хоть какую-то законность.
С АЗТМ поступили по принципу - против лома нет приема. Без ведома владельцев были оформлены две нотариально заверенные доверенности. Одна в Алматы, другая в Кызылорде. На их основе просто и без всяких хитростей наша предприимчивая женщина переоформила предприятие на себя. Активно помогал ей в этом некий Руслан ЖАРИЛКАГАНОВ, от ее имени подписывавший документы. Как оказалось, человек тоже не простой.
Во-первых, без пяти минут зять Майры Всемогущей.
Во-вторых, сын большого чиновника, проходящего по почтовому ведомству.
А в-третьих, несмотря на свой весьма юный возраст, в день своего сватовства оказавшийся в состоянии сделать своей будущей теще поистине королевский подарок - автомашину “Роллс-Ройс”.
Короче, в итоге завод отобрали. Нагрели бывших хозяев, как в игре шарик-малик: было ваше - стало наше. В результате появилось два новых ТОО - “НХБ АЗТМ” и “НХБ BN”, главой которых и была наша всемогущая дама.
В ноябре начались судебные разборки, в ходе которых стали выясняться совсем смешные вещи.
Нотариус из Кызылорды Ляззат КОЖАХМЕТОВА заявила судье Медеуского райсуда МАКСУДОВУ, что доверенность, которую она вроде бы заверяла и на основе которой был переоформлен завод, она видит впервые. А ее подпись и печать - поддельные.
Алматинский нотариус Талгат МАНАПОВ, заверивший доверенность на имя Руслана Жарилкаганова, хоть и утверждал, что все делал по закону, но все равно попал впросак. Оказалось, что на момент оформления им документов доверительницы даже не было в стране. Об этом в деле есть соответствующая справка из погранслужбы Казахстана. Перед судом стоит очень нелегкая задача - выяснить, как смогли переоформить завод по двум явно липовым доверенностям.
Судья Максудов на свой страх и риск сделал первый шаг - вынес определение о наложении ареста на все имущество ТОО “НХБ BN” и ТОО “НХБ АЗТМ”. Он запретил до окончательного судебного решения совершать любые действия с землей, недвижимостью, имуществом и акциями предприятия. Говорят, теперь судья по этому поводу сильно температурит, опасаясь последствий. Его можно понять. С одной стороны, закон, которому он должен служить, а с другой - такая дама, чья неприкосновенность всем известна.
Кстати, статус неприкосновенности за ней закреплен и документально. Оказывается, помимо двух общегражданских паспортов, российского и казахстанского (что уже само по себе запрещено казахстанским законодательством), у нее на руках есть еще и третий - казахстанский дипломатический. Мы не знаем, какую дипломатическую миссию и в какой стране по заданию казахстанского МИДа она выполняла, но то, что на нее распространяется дипломатический иммунитет - неопровержимый факт.
Так что вполне может статься, что и на этот раз у отечественной Фемиды окажутся руки коротки.
Источник
P.S.А вот и супруг - младший брат Президента РК

Болат Назарбаев, ақшамызды қайтар!
Алматы-Бiшкек тас жолының 29-шақырымында орналасқан «Ұшқоңыр» автобекетiне қатысты дау-дамай өршiп келедi. Оның иесi, құрылтайшысы – ел президентiнiң iнiсi Болат Назарбаев. Алпыс шақты кәсiпкерлер әлi күнге дейiн қайырсыз iске жұмсаған ақшасын қайтарып ала алмай жүр. Сотқа шағынғанымен, одан нәтиже жоқ. Амалы таусылғандықтан, олар дүйсенбi күнi наразылық шарасы ретiнде тас жолды жауып тастайтынын, халықаралық ұйымдарға шағымданатынын айтып қоғамға жүгiндi. Естерiңiзде болса, бiр топ кәсiпкер 2005-2007 жылдар аралығында «халықаралық автобекетке қарасты аймақтан сауда дүңгiршектерiн сатып алған болатын. Ол дүңгiршектер 25 мың доллардан 40 мың доллар аралығында сатылған. Кәсiпкерлерге келтiрiлген жалпы шығын, шамамен, 2 400 000 АҚШ доллары.
Автобекет 2007 жылы ашылады деп уәде етiлгенiмен оның арты сиырқұйымшақтанып кеттi. Белгiлi себептермен, жақын арада ашылмайтын да болған. Былтырғы жылдың қараша айынан бастап 13 кәсiпкердiң шағым-арызына сәйкес сот отырысы өтiп жатыр. Қалғандары сот шешiмi қалай болар екен деп әлiптiң артын бағуда.
«Сот барысында бiзге мынадай заңбұзушылықтар айқындалды: кәсiпкерлермен сату-сатып алу туралы келiсiм жасалмаған, оларға чек, квитанциялар берiлмеген, тек қана Камал Құрманғалиевтiң қолы қойылған дүңгiршектiң «төлқұжаты» ғана қойылған», – дейдi Үсенова Рита.
Дүңгiршектердi сатуда Камал Құрманғалиевпен бiрге Ержан Мамиев деген адамның аты аталады. Кейбiр деректерге қарағанда, Камал Құрманғалиев – Майра Құрманғалиеваның бауыры. Сот отырысына Құрманғалиевтi күштеп әкелу жөнiнде бұйрық шығарған. Бiрақ құқық қорғау органдары бiр айдан берi iздестiрiп таба алмаған.
Бiр қызық жайт, дүңгiршектер сатылып жатқан кезде «Үшқоңыр» автобекетi» ЖШС ресми түрде салық төлеушi болмаған. Бухгалтерия жұмыс iстемеген, касса апараты да, касса кiтабы да болмаған, оның орнына журнал қолданылған. «Үшқоңыр» автобекетi» ЖШС басшылары қалған құжаттарды автобекет ашылған соң беремiз деген құрғақ уәдемен шектелген. Көңiл жұбантарлығы, сатылған дүңгiршектердiң есебi бар. Онда сатылған дүңгiршектердiң реттiк саны, оны сатып алған адамдардың аты-жөнi егжей-текжейлi көрсетiлген.
Қазiргi таңда «Үшқоңыр» автобекетi» ЖШС бастапқы белгiленген мақсатын өзгертiп, «Халықаралық автобекеттiң» орнына «Үшқоңыр» сауда орталығы» болып қайта құрылған. Бұған қарамастан ол жерде сатушылар да, сатып алушылар да жоқ. Ауылшаруашылығы өнiмдерiн көтере сатушыларды күшпен әкелуге ұмтылған. Оның нәтижесi де Үшқоңырға күштеп әкелiнген автобустардың кебiн кидi. Кәсiпкерлер арызданушылар дүңгiршектердi сату барысында Болат Назарбаевтың есiмi жарнамаланғанын қайта еске салды. Халықаралық автобекетi жақсы бизнес көзi болады деп сенген кәсiпкерлердiң кейбiрi, тiптi, бiрнеше дүңгiршек сатып алған. Жөндеу, құрал-жабдық сатып алуға қосымша шығындалған. Жарықты да өз қалталарынан тартқызған.
«Жәбiрленушi азаматтардың денi – дүңгiршектердi банктен несие алып сатып алғандар. Оны қайтаруға мәжбүрмiз. Бiз құрғақ уәдеден шаршадық. Сот үш айға созылды. Бiрақ соттың арызымызды қанағаттандыруына ешқандай кепiлдiк жоқ. Күдiгiмiзге себеп те жоқ емес. Мәселен, «Қарасай» сотына шағымданған бiр кәсiпкер iстi жеңiп шықты. Бiрақ арада бiраз уақыт өткен соң, сот өз шешiмiн қайтарып алды. Iсiн бiздiң iсiмiзге қосып жiбердi. Сотқа қысым болды-ау деп те ойлаймыз. Сот құқығымызды қорғамаса, басқа да кәсiпкерлермен, қоғамдық ұйымдармен бiрлесiп қарсылығымызды ашық бiлдiремiз. Халықаралық құқық қорғау ұйымдарына, БҰҰ жанындағы адам құқығы жөнiндегi комитетке шағым түсiремiз», – дейдi Ли Дмитрий.
«Дүңгiршектi алғанымызда осылай сергелдеңге түсiп, сотқа жүгiнемiз деген ой басымызға кiрiп шыққан жоқ едi. Бiз келiсiм-шартты, түбiртектердi, құжаттарды талап еткен кезiмiзде: «Сiздер неден қорқасыздар? Бұл – Болат Назарбаевтiкi. Бiр айдан соң ашылады. Сол кезде барлық құжаттарыңыз қолдарыңызға тиедi. Алаң болмаңыздар», – деп сендiрдi», – дедi Тұрархан Кенжеғұлова.
Кәсiпкерлер Назарбаев деген фамилияға сенiп ақшаларын тапсырғанын айтады. Сот iсi әрмен қарай былайша өрбiген: «Сот бар мәселенi Құрманғалиевке әкеп тiреп отыр. Жазда сөйлескенiмде ол кiсi: «Айналайын, бар ақшаны бiр тиынына дейiн санап Болат Назарбаевқа өткiздiм. Менде аласыларың жоқ», – деп жауап бердi. Талабымыз бiр-ақ нәрсе. Адал еңбекпен тапқан ақшамызды Болат Назарбаев қалтасына басып алмасын! Ақшамызды қайтарсын! Талабымыз орындалмаса, тас жолды жабуға да дайынбыз!» – дедi Кенжеғұлова Тұрархан.
Ш.Жарқымбек
Автобекет 2007 жылы ашылады деп уәде етiлгенiмен оның арты сиырқұйымшақтанып кеттi. Белгiлi себептермен, жақын арада ашылмайтын да болған. Былтырғы жылдың қараша айынан бастап 13 кәсiпкердiң шағым-арызына сәйкес сот отырысы өтiп жатыр. Қалғандары сот шешiмi қалай болар екен деп әлiптiң артын бағуда.
«Сот барысында бiзге мынадай заңбұзушылықтар айқындалды: кәсiпкерлермен сату-сатып алу туралы келiсiм жасалмаған, оларға чек, квитанциялар берiлмеген, тек қана Камал Құрманғалиевтiң қолы қойылған дүңгiршектiң «төлқұжаты» ғана қойылған», – дейдi Үсенова Рита.
Дүңгiршектердi сатуда Камал Құрманғалиевпен бiрге Ержан Мамиев деген адамның аты аталады. Кейбiр деректерге қарағанда, Камал Құрманғалиев – Майра Құрманғалиеваның бауыры. Сот отырысына Құрманғалиевтi күштеп әкелу жөнiнде бұйрық шығарған. Бiрақ құқық қорғау органдары бiр айдан берi iздестiрiп таба алмаған.
Бiр қызық жайт, дүңгiршектер сатылып жатқан кезде «Үшқоңыр» автобекетi» ЖШС ресми түрде салық төлеушi болмаған. Бухгалтерия жұмыс iстемеген, касса апараты да, касса кiтабы да болмаған, оның орнына журнал қолданылған. «Үшқоңыр» автобекетi» ЖШС басшылары қалған құжаттарды автобекет ашылған соң беремiз деген құрғақ уәдемен шектелген. Көңiл жұбантарлығы, сатылған дүңгiршектердiң есебi бар. Онда сатылған дүңгiршектердiң реттiк саны, оны сатып алған адамдардың аты-жөнi егжей-текжейлi көрсетiлген.
Қазiргi таңда «Үшқоңыр» автобекетi» ЖШС бастапқы белгiленген мақсатын өзгертiп, «Халықаралық автобекеттiң» орнына «Үшқоңыр» сауда орталығы» болып қайта құрылған. Бұған қарамастан ол жерде сатушылар да, сатып алушылар да жоқ. Ауылшаруашылығы өнiмдерiн көтере сатушыларды күшпен әкелуге ұмтылған. Оның нәтижесi де Үшқоңырға күштеп әкелiнген автобустардың кебiн кидi. Кәсiпкерлер арызданушылар дүңгiршектердi сату барысында Болат Назарбаевтың есiмi жарнамаланғанын қайта еске салды. Халықаралық автобекетi жақсы бизнес көзi болады деп сенген кәсiпкерлердiң кейбiрi, тiптi, бiрнеше дүңгiршек сатып алған. Жөндеу, құрал-жабдық сатып алуға қосымша шығындалған. Жарықты да өз қалталарынан тартқызған.
«Жәбiрленушi азаматтардың денi – дүңгiршектердi банктен несие алып сатып алғандар. Оны қайтаруға мәжбүрмiз. Бiз құрғақ уәдеден шаршадық. Сот үш айға созылды. Бiрақ соттың арызымызды қанағаттандыруына ешқандай кепiлдiк жоқ. Күдiгiмiзге себеп те жоқ емес. Мәселен, «Қарасай» сотына шағымданған бiр кәсiпкер iстi жеңiп шықты. Бiрақ арада бiраз уақыт өткен соң, сот өз шешiмiн қайтарып алды. Iсiн бiздiң iсiмiзге қосып жiбердi. Сотқа қысым болды-ау деп те ойлаймыз. Сот құқығымызды қорғамаса, басқа да кәсiпкерлермен, қоғамдық ұйымдармен бiрлесiп қарсылығымызды ашық бiлдiремiз. Халықаралық құқық қорғау ұйымдарына, БҰҰ жанындағы адам құқығы жөнiндегi комитетке шағым түсiремiз», – дейдi Ли Дмитрий.
«Дүңгiршектi алғанымызда осылай сергелдеңге түсiп, сотқа жүгiнемiз деген ой басымызға кiрiп шыққан жоқ едi. Бiз келiсiм-шартты, түбiртектердi, құжаттарды талап еткен кезiмiзде: «Сiздер неден қорқасыздар? Бұл – Болат Назарбаевтiкi. Бiр айдан соң ашылады. Сол кезде барлық құжаттарыңыз қолдарыңызға тиедi. Алаң болмаңыздар», – деп сендiрдi», – дедi Тұрархан Кенжеғұлова.
Кәсiпкерлер Назарбаев деген фамилияға сенiп ақшаларын тапсырғанын айтады. Сот iсi әрмен қарай былайша өрбiген: «Сот бар мәселенi Құрманғалиевке әкеп тiреп отыр. Жазда сөйлескенiмде ол кiсi: «Айналайын, бар ақшаны бiр тиынына дейiн санап Болат Назарбаевқа өткiздiм. Менде аласыларың жоқ», – деп жауап бердi. Талабымыз бiр-ақ нәрсе. Адал еңбекпен тапқан ақшамызды Болат Назарбаев қалтасына басып алмасын! Ақшамызды қайтарсын! Талабымыз орындалмаса, тас жолды жабуға да дайынбыз!» – дедi Кенжеғұлова Тұрархан.
Ш.Жарқымбек
Nurlybekuly Darkhan,
18-01-2010 19:52
(ссылка)
Смотрите Казахи!!!!!!!!!!!!!
Смотри те что делают на нашей земле что говорят а влицо не могут сказать вот ссылка http://my.mail.ru/community/countryme/17DA62B57EB75DD9.html особенно обратите внимание что пишет Калинов Александр!!!!!!! Пишите сови мнения насчет этого в комментах!!!!!!!!!
настроение: суки они!!
хочется: убить их!!!
слушаю: рэп!!!
Nabat Kumarov,
27-12-2009 16:53
(ссылка)
Айбарлы, Айдарлы Қазақтар ушін!!!!!!!!!!!!!!""
Фйбарлы, Айдарлы, Намысты Қазақтар үшін!!!!!!!!
Без заголовка
17 декабря будет бунт КАЗАХОВ на площади.ПРОТИВ уйгуров ,масимов подписал документы дать 20 млн уйгуром гражданство в КАЗАХСТАНЕ ,поэтому сейчас идут такие проблемы как национальность КАЗАХСТАНЦЫ,на паспортах,всех уйгуров из китая сюда хотят ,и Назарбаев подписал документы,передай всем ок,НАМЫС бар inwAll Skaju vam vsem 4to esli uiguri budut zdes budet bespredel!!!! Kazak jerimizdi korgaik agaiyndar!!!!! Karyn maidy byr kumalak shyrtedy demekshy,Masimovty ornynan ketyreik!!!!
<text color="00ccff">...::: Республика Казахстан :::...</text>
Республика Казахстан (казах. Қазақстан Республикасы) —
государство, находящееся в Центральной Азии и частью в Европе.
Национальный девиз: «Алаш! (исторический) Алға Қазақстан (Казахстан, вперёд!) (неофициальный)»
Дата независимости 16 декабря 1991 (от СССР)
Официальные языки казахский — государственный, русский - «язык межнационального общения»
Столица Астана
Крупнейший город Алмата
Форма правления Президентско-парламентская
Президент Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаев
Премьер-министр Карим Масимов
Территория
• Всего 9-я в мире 2 724 900 [1] км²
Население
• Всего (2006) • Плотность 60-е в мире 15 560 000 чел. 5,4 чел./км²
ВВП
• Итого (2007) • На душу населения 55-й в мире $161,155 млрд. [2] ${{{ВВП на душу населения}}}
Валюта Казахстанский тенге (KZT, код 82)
Интернет-домен kz
Телефонный код +7
Часовые пояса UTC +5, +6
государство, находящееся в Центральной Азии и частью в Европе.
Национальный девиз: «Алаш! (исторический) Алға Қазақстан (Казахстан, вперёд!) (неофициальный)»
Дата независимости 16 декабря 1991 (от СССР)
Официальные языки казахский — государственный, русский - «язык межнационального общения»
Столица Астана
Крупнейший город Алмата
Форма правления Президентско-парламентская
Президент Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаев
Премьер-министр Карим Масимов
Территория
• Всего 9-я в мире 2 724 900 [1] км²
Население
• Всего (2006) • Плотность 60-е в мире 15 560 000 чел. 5,4 чел./км²
ВВП
• Итого (2007) • На душу населения 55-й в мире $161,155 млрд. [2] ${{{ВВП на душу населения}}}
Валюта Казахстанский тенге (KZT, код 82)
Интернет-домен kz
Телефонный код +7
Часовые пояса UTC +5, +6
Мисс Интернет 2009
Мисс Интернет 2009
Мой Мир@Mail.Ru объявляет третий ежегодный конкурс красоты “Мисс интернет 2009». Хотите стать лицом российского интернета? Номинируйте свою фотографию на конкурс, и у вас появится шанс выиграть главный приз от компании AVON - автомобиль Fiat Bravo и получить еще много интересных призов!
В прошлом году 130 тысяч девушек боролось за титул «Мисс Интернет». Самая красивая участница завоевала этот титул. Мой Мир@Mail.Ru вновь дает вам шанс прославиться на просторах Интернета. Считаете, что вы достойны победы? Участвуйте в конкурсе!
Для участия в конкурсе создайте альбом «Мисс Интернет». Поместите туда минимум три фотографии: в полный рост, поясной портрет или лицо крупным планом и фото, отражающее ваши увлечения. Не забудьте сохранить исходное изображение. Номинируйте на конкурс фото в полный рост или портрет. Лицо должно быть хорошо видно! Фотографии должны быть хорошего качества (желательно профессиональные). Фото с мобильного телефона и с пропечатанными датами на конкурс не принимаются. Также не принимаются фото в солнцезащитных очках и головных уборах, закрывающих часть лица. Нерезкие фотографии так же не принимаются. Каждая участница может номинировать только одну фотографию!
Конкурс «Мисс интернет 2009» проходит в три этапа. В первом туре голосуют все пользователи Интернета. По результатам этого голосования останется ТОР100 участниц, из которых во втором туре наше звездное жюри отберет финалисток. В финале вновь подключаются наши пользователи. Они-то и выберут трех самых достойных Мисс. Подробнее о правилах и призах читайте здесь http://foto.mail.ru/catalog...

Мой Мир@Mail.Ru объявляет третий ежегодный конкурс красоты “Мисс интернет 2009». Хотите стать лицом российского интернета? Номинируйте свою фотографию на конкурс, и у вас появится шанс выиграть главный приз от компании AVON - автомобиль Fiat Bravo и получить еще много интересных призов!

В прошлом году 130 тысяч девушек боролось за титул «Мисс Интернет». Самая красивая участница завоевала этот титул. Мой Мир@Mail.Ru вновь дает вам шанс прославиться на просторах Интернета. Считаете, что вы достойны победы? Участвуйте в конкурсе!
Для участия в конкурсе создайте альбом «Мисс Интернет». Поместите туда минимум три фотографии: в полный рост, поясной портрет или лицо крупным планом и фото, отражающее ваши увлечения. Не забудьте сохранить исходное изображение. Номинируйте на конкурс фото в полный рост или портрет. Лицо должно быть хорошо видно! Фотографии должны быть хорошего качества (желательно профессиональные). Фото с мобильного телефона и с пропечатанными датами на конкурс не принимаются. Также не принимаются фото в солнцезащитных очках и головных уборах, закрывающих часть лица. Нерезкие фотографии так же не принимаются. Каждая участница может номинировать только одну фотографию!
Конкурс «Мисс интернет 2009» проходит в три этапа. В первом туре голосуют все пользователи Интернета. По результатам этого голосования останется ТОР100 участниц, из которых во втором туре наше звездное жюри отберет финалисток. В финале вновь подключаются наши пользователи. Они-то и выберут трех самых достойных Мисс. Подробнее о правилах и призах читайте здесь http://foto.mail.ru/catalog...
В этой группе, возможно, есть записи, доступные только её участникам.
Чтобы их читать, Вам нужно вступить в группу
Чтобы их читать, Вам нужно вступить в группу