Откройте свой Мир!

           Бидон,эй маскуни шахри,мани сахрои мемирам,
         Мани танхо дар ин тангно дар ин танхои мемирам
         Хазорон рузи бад дар пеш,хазорон сузи нав да дил
        Ман аз биму ман аз тарси гами фардои мемирам.
        Рахи мехру вафои мо чи дони сели кисмат зад,
        Рахорах интизори рах зи ин рахпои мемирам.
        Кучохо меравад моле, ки, ман савдои у дорам,
        Гами савдои у дар чон,мани савдои мемирам.
        Бикардам нури чашмонам,баробар бо тану чонам
        Ба ин бологузорихо ,ба ин парвои мемирам.
        Чи бедардист,ин ,дилбар ,чи дилсардист ин,дилбар,
         Ту,ай,тахчои медони,мани Мастчои мемирам???.

               Дар куи зиндагони абри само шудам,ман,
         
         Афсонаи Гариби бахри Шумо шудам,ман.

         Паймонаи хаётам лабрез гашта имруз,

         Поён хурда умрам,сайди казо шудам,ман. 

         Дар накши офарида бозидаам ба тарзе,

         Дар чашми довари умр гуё ки чо шудам,ман.

         Охиста то рабоям, ман дил зи дилрабое,

         Дар синаи нигоре оханрабо шудам,ман.

         Ёри Хамидаи ман,-абрухамидаи ман,

         Бар дидани висолат умре гадо шудам,ман

         То шамси бахту шоди аз нав тулуъ намояд,

          Поёни шоми тира-субхи Шумо шудам,ман.

Ба сина шуълае аз оташи Зардушт,
Нигину Чоми Чамшед дар ангушт,
Фишурда бозбанди Рустам дар мушт
Расид ин рисолат аз хазорон пушт,
Ки ман аз диёри Наврузам,
Рахши рангинбахори Наврузам!

Сафои субхи сафеди Ачам аз ман,
Хадиси хикмату адёни Араб аз ман,
Чилою вусъати афранги дар тараб аз ман,
Дурахши Камар андар тирашаб аз ман,
Ки ман аз диёри Наврузам,
Хамраву хамчавори Наврузам!

То даме, ки бахор хохад буд,
То мухаббат ба ёр хохад буд,
То сабую хумор хохад буд,
Аз ман ифтихор хохад буд,
Ки ман аз диёри Наврузам,
Тифли чашминтизори Наврузам!

Колаби ман рехта аз обу лои форси,
Чавхару чонам саропо ибтидои форси.
Хар хабар бишнидаам аз бурдбори одами,
Асл дорад аз сифоту мубтадои форси.
Точикию пахлави, ирониву този дари,
Шохахои пурсамар аз решахои форси.
Шамси оламгир бин бо Маснавии Маънави,
Оламе равшан намуда бо шуои форси.
«Конун»-е дармони дарди одамият то кунун,
Мерасад аз рухи Сино бо «Шифо»-и форси.
Аз «Сахех»-аш асли гуфтори Расул(с) пайдо намо,
Илм чуяд аз Сурайе фардхои форси*.
Аз маи маънои Хайем маст гардад то абад,
Чуръае хар кас чашад аз чашмахои форси.
"Нома"-и* як пири Тус сармашки кору рузгор,
Шуд «Гулистон»-е зи Шероз рахнамои форси.
Борбад дар гуши дил андарзи Хофиз месуруд:
Хикмати гардунро чун муттакои форси!
Тарзи гуфтори дари Икбол шаккарфом гуфт,
Раста аз хоби гароне бо нидои форси.
Аз Самарканду Бухоро дам ба дам ояд ба гуш,
Розхои хасрату созу навои форси.
Мерасад рузе, ки бар хакдор гардад асли хак,
То фалакхо шуд баланд дасти дуои форси.
Дардошно кай куни бар калби зорам мархаме,
Бо каломи тозаву шеъру давои форси?!

Калб бо ёди Ту аз сина бурун омадааст,
Аксат аз химмати оина фузун омадааст.
Дидаам ташнаву чуёи Ту аз шурии хачр,
Ашк хушкидаву селобаи хун омадааст.
Хешро дода туро ёфтаму кисмати талх,
Умри дуруза хайхот забун омадааст.
Наваруси талабам чодари хасрат бидарад,
Парда бикшодаву домод бурун омадааст.
Донаи киштаи ман дар багали пуштаи гам,
Навбахор рафтаву поиз, кунун омадааст.
Дардошно, ки бишнид зи ман хикмати ишк,
Мубтало гаштаву савдову чунун омадааст.

Аз "Дардрезахои Дардошно"

Мо булбули мастем, чаман нест моро, 
Мо марди мусофирем, ватан нест моро. 
Ин умри азиз беватан мегузарад, 
Кардем сафари дуру кафан нест моро.Ин абр, ки бар сахни чаман мегиряд, 
Бар хандаи насрину суман мегирьяд. 
Не-не, ки ба Fурбат аз ситамхои фалак, 
Бар х,оли Fариби зори ман мегирьяд.
Навои булбул омад, ёд кардам аллаҳоятро, 
Сари гаҳвора зери лаб суруди хушнавоятро. 
Ман охир ёд кардам, ёд кардам модари ҷонам, 
Адоятро, навоятро ҳама меҳру вафоятро

Ман барор аз нобарори ёфтам,
Шодиро аз гамгусори ёфтам.
Рахрави аз мондагори ёфтам,
Сарбаландиро зи хори ёфтам.

Ман зи торики шунах омухтам,
Навбахор дар тирамах омухтам.
Дар сукут поени рах омухтам,
Бегунохи дар гунах омухтам.

Ман зи соя аслро бишнохтам,
Аз муаммо фаслро бишнохтам.
Умки реша наслро бишнохтам,
Шахри хичрон васлро бишнохтам.

Ман зи гафлат маърифат дарёфтам,
Шархи исм андар сифат дарёфтам.
Акси холе руи хат дарёфтам,
Асли сурат дар сират дарёфтам...

Ман ба пири навчавони бохтам,
Дар рахи яъс комрони бохтам.
Умри худ бахри нишоне бохтам,
Бахри марге зиндагони бохтам!

Аз "Дардрезахои Дардошно"

Ишк аз кайди хавас бегона аст,
Ошик аз нафси абас бегона аст.
Васл агар якумр кутох асту зуд,
Хачр бо ними нафас бегона аст.
Даст бар шахд хикмати бебозгашт,
Аз муаммояш магас бегона аст.
Хандаи гул муждаи фарчоми умр,
З-ин латофат хору хас бегона аст.
Мохие вакти тапидан месуруд,
Шикваи ишк аз чарас бегона аст.
Чон дихи он гах ба Чонон мераси,
Чун зи тан Фарёдрас бегона аст.
Бо ибое дил ба Дилбар додаем,
Калб аз бими кафас бегона аст.
Дарди мо дармон накард Дардошно,
Чун зи хукми Додрас бегона аст!

Аз "Дардрезахои Дардошно"

Эй гурасиришт пухтаи моро нашиноси,
Худруидакишт хосилахоро нашиноси.
Бар гуши карат созу наворо асаре нест,
Эй курназар орази моро нашиноси.
Дар бахри дилат гарку фано хикмату ирфон,
Гаввос наи химмати моро нашиноси.
Зери кадамат пушти замин захму алам кард,
Исторакушо, кадри саморо нашиноси.
Доим кафи пур аз тамаъат чониби хоча,
Суду самари дасти дуоро нашиноси.
Дар хукми дилат тафрика асрору шиор аст,
Ахли ситами шарти мадоро нашиноси.
Аз Канди ту дигар Самари миллати ман нест,
Эй туркназар, асли Бухоро нашиноси
Маъшук туро бозичаи айшу висол аст,
Ошик, ки наи кадри вафоро нашиноси.
Бегонапарастиву рахат гайру гиром аст,
Худро нашиноси, ту Худоро нашиноси.
Эй курдило, з-он ки ту моро нашиноси,
Рамзи вараку харфу хичоро нашиноси!

Аз "Дардрезахои Дардошно"

Дидаву дил гаштаам аз дидани дунё шигифт,
Акл андар хикмати ин чархи качпаймо шигифт.
Хамчу хас гум карда худро дар талотумхои нафс,
Метапам аз кахри мавче бе сару бе по шигифт.
Аз сарам бигзаштаам андар сари савдои Ёр,
Бо сари савдоиям аз ин сару савдо шигифт.
Хонаи дил кардаам гамхонаи сад кисмате,
Пургаму армониям бо кисмате танхо шигифт.
Рохи дил дур аст чун то манзили уммеди ман,
Дар сари чоррохаам бо шуру бо гавго шигифт.
Хар кадам ноахливу як муждаи тадбир нест,
Номурод имрузам аз такдир дар фардо шигифт.
Дар вафояш сухтам парвонаавзо болу пар,
Лек аз худсузии ин шамъи бепарво шигифт.
Рахрави хуш менабошад бе раховарди сафар,
Тушае чуз ишк надорам оху вовайло, шигифт.
То шифо ёбад дилам бояд зани захми дигар,
Ман аз ин дармони Ту эй ёри Дардошно шигифт!

Ё Раб назаре, ки хоми пухта шавад,
Нуксони раху низоми мо суфта шавад.
Лутфе бинамо, ки колаби бесарупо,
Бар шуру шурури ишк огушта шавад.

Ё Раб назаре, ки калб бе кина шавад,
Ори зи хасуду бухл хар сина шавад.
Бо хар нигахе сафои акси Ту расад
В-ин олами рамзу роз оина шавад.

Ё Раб назаре, ки чом гулбез шавад,
Согар зи маи маони лабрез шавад.
Бо хикмати Шахкитобу бо химмати акл,
Дунё ба хишти нек тамйиз шавад.

Ё Раб назаре камоли имон шавад,
Хар меваи умр то ба сомон шавад.
Таксир зи бандагону тадбир зи Ту
Аз рахм вафои ахду паймон шавад!