Махамбет С,
24-11-2009 01:31
(ссылка)
Қазіргі жастардын әңгімесі(авторы белгісіз)
Қалған еді бір топ жігіт жиылып,
Ақырында кетті әңгіме сұйылып.
Шықты біреу мақтан қылып күнәсін
Әйелдермен жасап жүрген зинасын.
Деді былай:"Әйелдеген аңқау халық білсеніз.
Сене салар бетіне сәл күлсеніз.
Айта берсен құлағына ертегін,
Өзі-ақ саған ашып берер етегін.
Осылайша мен сияқты бұзығын,
Коріп жүр ғой талай әйел қызығын."
Осы кезде сөзді бұзып бір жігіт,
Ашуменен күнәһарға жүз бұрып,
Деді былай:"Шектен шықты созін тым
Айтшы маған "Әйел деген өзі-кім?"
Әйел деген-дәл өзіндей адам,
Әйел деген-мәпелеген анан,
Әйел деген-намысын мен арын,
Әйел деген-сүйдім деген қойнындагы жарын.
Бесігінде жатқанда бөпелеген,
Тәй-тәй басса қуанып жетелеген
Әйел деген-қызың ғой еркелеген,
Әйел деген-қызың ғой әке деген.
Әйел деген-қарындас аға деген,
Бір өзіңді қорғаныш, пана көрген.
Әйел деген-әпкен ғой алдындағы
Сен қуансаң қуанар алтын жаны
Аталғандар туыстық жақындарын,
Дәл осындай қатынаста елдін бәрі.
Жоқ олардын керексіз жаралғаны
Ойын, күлкі, зинаға арналғаны.
Айтшы күнәсімен мақтанған қайраң елім
Сол күнәні жақындарына қалар ма едін?
Қалар ма едін ананың қор болғаның?
Зинақорға қызынның қол болғаның?
Қалайсын ба астында өгіздердін
Қарындас пен апкенің езілгенің?
Жүрегінде дерті бар надандардын
Әйелінен дәметіп көз ілгенін?
Қаламасан өзіне бұл істерді,
Басқағада оныда қылмыс деп біл!"
Ақырында кетті әңгіме сұйылып.
Шықты біреу мақтан қылып күнәсін
Әйелдермен жасап жүрген зинасын.
Деді былай:"Әйелдеген аңқау халық білсеніз.
Сене салар бетіне сәл күлсеніз.
Айта берсен құлағына ертегін,
Өзі-ақ саған ашып берер етегін.
Осылайша мен сияқты бұзығын,
Коріп жүр ғой талай әйел қызығын."
Осы кезде сөзді бұзып бір жігіт,
Ашуменен күнәһарға жүз бұрып,
Деді былай:"Шектен шықты созін тым
Айтшы маған "Әйел деген өзі-кім?"
Әйел деген-дәл өзіндей адам,
Әйел деген-мәпелеген анан,
Әйел деген-намысын мен арын,
Әйел деген-сүйдім деген қойнындагы жарын.
Бесігінде жатқанда бөпелеген,
Тәй-тәй басса қуанып жетелеген
Әйел деген-қызың ғой еркелеген,
Әйел деген-қызың ғой әке деген.
Әйел деген-қарындас аға деген,
Бір өзіңді қорғаныш, пана көрген.
Әйел деген-әпкен ғой алдындағы
Сен қуансаң қуанар алтын жаны
Аталғандар туыстық жақындарын,
Дәл осындай қатынаста елдін бәрі.
Жоқ олардын керексіз жаралғаны
Ойын, күлкі, зинаға арналғаны.
Айтшы күнәсімен мақтанған қайраң елім
Сол күнәні жақындарына қалар ма едін?
Қалар ма едін ананың қор болғаның?
Зинақорға қызынның қол болғаның?
Қалайсын ба астында өгіздердін
Қарындас пен апкенің езілгенің?
Жүрегінде дерті бар надандардын
Әйелінен дәметіп көз ілгенін?
Қаламасан өзіне бұл істерді,
Басқағада оныда қылмыс деп біл!"
Метки: Саукелин Махамбет
100 теңгесін садақаға қимайды, біра&#
Адам 100 теңгесін садақаға қимайды, бірақ сол 100 теңгеге магазиннен бірдеңе
алғысы келсе ешнәрсе сатып ала алмайды...
Адам дұға жасауға 10 минутын көп көреді, бірақ бір кино немесе футбол ойынын
қарауға 1,5 сағаттың өзі аз сияқты көрінеді...
Футболға қосымша уақыттың берілуіне қуанады, ал Жұма намазы кезінде оқылатын
уағыздың қосымша бірнеше минутқа созылғанына ашуланады...
Адам біреуден естіген өсекке тез сеніп қалады, бірақ туралығы күмән
келтірмейтін кей нәрсені мойындағысы келмейді...
Адам бір сағатын ғибадат жасап мешітте өткізсе, ол уақыт тоқтап қалғандай
болады, бірақ теледидар алдында қанша сағат отырса да уақыттың зымырағанын
сезбейді...
Адам намаз оқыған кезде / ғибадат жасаған кезде дүниелік нәрселерді көп
ойлайды, бірақ дүниелік істермен айналысқанда Ислам туралы еш ойламайды...
Адамға бір сүрені және оның мағынасын оқу қиынға соғады, бірақ бір романды
оқуға еш қиналмайды...
Адам концертке барса ең алдынғы қатарларда отыруға тырысады, бірақ мешітте
намаздан кейін тез шығып кетейін деп, ең соңына отыруға тырысады...
Адам бір аят немесе хадис жаттауға қиын дейді, бірақ үздік 10 әншінің өлендерін
жатқа біледі...
Адам бір діни әңгіме үшін уақыт таппайды, бірақ дүниелік істер үшін уақыты көп
болады..
Адам діни әңгімелерді тыңдауға, айтуға қызықпайды, бірақ өсекті тыңдап, басқаға
айтудан ешқашан жалықпайды..
Адам Жәннатқа баруды армандайды, бірақ ол үшін ешнәрсе жасағысы келмейді...
Адам күнде біреудің қайтыс болғаны жайлы хабар алады, бірақ сонда да өзінің бір
күні қайтыс болатынын ойламайды...
Адам бір күні шіріп кететін денесін жақсы формада сақтау үшін не жегенін
қадағалап жүреді, бірақ ешқашан шірімейтін рухына еш күтім жасамайды...
Без заголовка
Өкінбейік
Ертеде бір топ адам түн ортасында тастақ жолмен келе жатыпты.Кенет аспаннан біреу дауыстап: "кімде кім жолдарыңдағы тастардан алсада алмасада артынан өкінеді" депті.Адамдардың есі шығып, бұл қалай болғаны алсақ ба алмасақ ба деп көп ойланады.Ең соңында кейбіреулері алып кейбіреулері алмай құр алақан үйіне қайтады.Тәңертеңінде тастан алған адамдар үйіне келіп қараса әлгі тастар алтынға айланыпты.Тастан алмаған адамдар алғдандардың алтынына қарап: "әттегенай біраз тас неге алмадық екен"-деп өкіне бастайды.Ал тастан алған адамдарда: "әлде көбірек тас неге алмадық екен" деп өкіне бастайды.Алғаны да алмағаны да әлгі дауыстың айтқанындай өкініште қалады.Мұсылман ағайындар: Дәл бұл сәт Ақірет Күнінде біздің басымызға да келеді дегенді ұмытпағайсыз!Бұл өмірдегі уақытын керексіз пайдасіз нарселерге жұмсаған адамдар бұл өмірдегі уақытын тек Алла жолында жұмсаған адамдардың Жәннаттағы керемет жақсы жағдайларына қарап бізде осылар сияқты болмадықпа деп өкінеді.Ал Жәннаттан жақсы орын алғандардың өзі, өздерінен де көп имандылық еткендердің Жәннаттағы өте жоғары деңгейлеріне қарап "Әттегенай, алде біраз имандылық етіп Алла жолымен жүрмегеніз ай" деп өкінеді.
Ертеде бір топ адам түн ортасында тастақ жолмен келе жатыпты.Кенет аспаннан біреу дауыстап: "кімде кім жолдарыңдағы тастардан алсада алмасада артынан өкінеді" депті.Адамдардың есі шығып, бұл қалай болғаны алсақ ба алмасақ ба деп көп ойланады.Ең соңында кейбіреулері алып кейбіреулері алмай құр алақан үйіне қайтады.Тәңертеңінде тастан алған адамдар үйіне келіп қараса әлгі тастар алтынға айланыпты.Тастан алмаған адамдар алғдандардың алтынына қарап: "әттегенай біраз тас неге алмадық екен"-деп өкіне бастайды.Ал тастан алған адамдарда: "әлде көбірек тас неге алмадық екен" деп өкіне бастайды.Алғаны да алмағаны да әлгі дауыстың айтқанындай өкініште қалады.Мұсылман ағайындар: Дәл бұл сәт Ақірет Күнінде біздің басымызға да келеді дегенді ұмытпағайсыз!Бұл өмірдегі уақытын керексіз пайдасіз нарселерге жұмсаған адамдар бұл өмірдегі уақытын тек Алла жолында жұмсаған адамдардың Жәннаттағы керемет жақсы жағдайларына қарап бізде осылар сияқты болмадықпа деп өкінеді.Ал Жәннаттан жақсы орын алғандардың өзі, өздерінен де көп имандылық еткендердің Жәннаттағы өте жоғары деңгейлеріне қарап "Әттегенай, алде біраз имандылық етіп Алла жолымен жүрмегеніз ай" деп өкінеді.
Қолы сынған қыз
…Бағдатта елді аштықтың қатты бір тықсырған кезі.
Бұл қиын жағдай әсіресе қолындағы арқанымен әркімнің жүгін тасып, солардың ұстатқан азын-аулақ тиын-тебенімен күнелтетін жүктасығыш «хаммалдардың» қабырғасын қайыстырып, жандарына қатты батты.
Бір күні жүк тасушы хаммалдың біреуі жаңа піскен нан исі бұрқырап шығып жатқан жатқан бір үйдің тұсынан өтіп бара жатып аштықтан бұратыла ішке дауыстады:
- Неше күннен бері нәр татпаған мен бейбаққа Аллаһ ризалығы үшін бір үзім нан беретін жан болар ма?
Тандырдың қасындағы шешей жаңа піскен ып-ыстық күлшеден қызына беріп жатып «Ана кісіге ұстат» деді. Қызы бір ауыз сөзге келместен ыстық күлшені жақсылап ораған күйі аш хаммалдың қолына ұсатты.
Хаммалдың қуанышында шек жоқ. Неше күннен бері бір күлшеге зар болып еді. Енді міне сол тілеуін Құдай аяқ астынан берді деген сөз.
Бірден үйіне қарай бет алды. Алайда дәл осы мезет ту сыртынан естілген өктем дауыстан тұрған орнында қатты да қалды. Ол дауыс:
- Айт, тез, андағы нанды қайдан алдың?- деді.
Бұл байғұс жаңа ғана шыққан үйін қолымен нұсқады.
Қабағы онсыз да қату әлгі кісі ашуланған күйі:
- Бәсе,- деді,- мынадай заманда басқа кімнің үйі елді жарылқап нан береді дейсің?!
Сөйтті де үйіне барып:
- Қайыршы хаммалға нан берген қайсысың?- деп айғайлады.
Әйелі байғұс қатты қорыққандықтан жең ұшымен қызын көрсетті. Онысы – қызына жаны ашыр, басы артық қылыққа бара қоймас деген ойы еді. Алайда қыздың әкесі сараңдық пен ынсапсыздықтың ауруына мықтап шалдыққан болатын. Сондықтан да болар ойланып жатпастан босағада тұрған таяқпен «нан берген қолың осы болса» деп қызының қолынан оңдырмай салып қалды. Қыздың баж еткен даусы ғана шықты. Өйткені, онсыз да нәзік қолы сол мезет сынып кетіп, өмірлік мүгедек болып қалған-ды. Оған қарап жатқан әке бар ма?! Ол өз ісін іштей дұрыс деп түйді, «елдің бәріне нан тарата берсем бұл үйде нан қала ма» деп ойлады.
Алайда оның бір нәрсені ақылға салып таразылауға, түйсінуге парасат-пайымы жетпеген еді. Ол – өзіне нәсіп етілген әрбір нығметке шүкір ету қажеттілігі еді. Яғни адам баласы да әрқашан Аллаһ Тағаланың маңдайға бұйырған әрбір жақсылығына іштей шүкіршілік қылып, соны біліп жүруі керек. Өйткені шүкір ұмытылған жағдайда Аллаһ Тағаланың ол адамды бар жақсылықтан мақұрым ғып, құр алақан қалдыруы демде еді.
Айтқандай-ақ осы бір ақиқат шығайбайшыл әлгі сараңды өз ырқына бас идірді де. Көп өтпей-ақ ісі өрге баспай, кетеуі кете бастаған әлгі үй иесінің базардағы сауда орнын сатуы да сол берекесі қашқан тірлігінің бір көрінісі еді. Аз-ақ уақытта кедейленіп шыға келгені соншалық, бір күндері нан таппайтындай жағдайға қалай душар болғанын да өзі сезбей қалды.
Салы суға кетіп кешқұрым үйіне қайтқан ол үйдегілерге мынаны айтуға мәжбүр болды:
- «Болды енді, менен үміттеріңді біржолата үзіңдер! Бүгін күні бойы нан алатын ақша да таба алмадым. Қызым, бүгін сен одан да базарға барып өткен-кеткендерден біраз нан алатын ақша сұрап қайт!»
Қызы қол жайып қайыр сұрауға қанша арланса да шарасыздықтан қысыла-қымтырыла базардағы бұрынғы дүкендерінің алында тұрып таныс біреу-міреу кездесіп қалар ма екен деп күте бастады.
Сәлден кейін-ақ өзін байқаған әлгі дүкендегі кісі келіп:
- Сенің бір қыжалатың бар секілді. Бұл жерде кімді күтіп тұрсың?- деп сұрады.
Қыз лажсыздан бар шындықты жасырмай айтты:
- Шыны керек, нан алатын ақшамыз болмай, қолыма бірдеме ұстатар таныс кісілер кездесіп қалар ма деп тұрған жайым бар…
Әлгі кісі қолын бірден қалтасына салып біраз ақша алып «мә, ала ғой» деді. «Сен бұған қалағаныңша нан сатып ала аласың. Мен де сенің арқаңда Аллаһтың өзіме жасаған жақсылығына аз да болса шүкіршілігімді қылған болып саналамын»,- деді.
Қыздың манадан бері бір қолын артына жасырып, берген бір уыс ақшаны да бір-ақ қолымен алғаны әлгі кісіні таңдандырмай қоймады. Сол сол-ақ екен:
- Қолыңда жара болса, айт, емдетіп берейін. Неге артыңа көрсетпей жасырып тұрсың? Аллаһ маған көп нығмет-несібе бергенде мен де оған шүкіршілік етіп басқаларға жақсылық жасауым керек емес пе?- деді.
Қыз қолы жайлы қанша айтқысы келмей тартыншақтағанымен, әлгі кісі сұрап тұрып алғаннан кейін айтуды жөн көрді.
- Кезінде мен бір пақырға нан берген едім. Әкем әлгі байғұстан «нанды қайдан алдың» деп сұраса ол біздің үйді көрсетіпті. Әкем қатты ашуланып, үйге келе сала нан берген қолың осы болса деп менің қолымды таяқпен ұрып, өстіп мүгедек қылып тастады. Көрсетуге ұялатындықтан ел бетіне көрінбей үйде отырамын деп күйеуге де шықпай қалған жайым бар…
Әлгі кісі қыздың айтқандарын ести сала бар көрші-қолаңын шақырып айғай салады.
- Әй, көршілер! Келіңдер, мен өз қиялымдағы ақ жүректі аруды енді таптым. Ол, міне, алдарыңда тұр. Сендер де менің бұл ісіме куә болыңдар!
Сөйтеді де аң-таң болып тұрған қызға болған жайды әңгімелеп түсіндіре бастайды:
- Кезінде сенен нан сұраған бейбақ мен едім. Мен ол кездері елдің жүгін тасып күнелтетін кедей бір хаммал едім. Демек қолыңның сынғанына мен себеп болған екем. Сенің қолыңның сынғанына себеп болып қана қоймай, сенің тұрмыс құра алмағаныңа да себеп болғаным жарамас. Бұған Аллаһ Тағала да разы бола қоймас. Сені көргенде іштей ұнатып қалғаным да рас. Маған нан берген қызға қатты ұқсайды екен деп қадала қарап қалған едім. Қателеспеген де екем. Әкең шүкіршілік етпегендіктен қолындағы барынан айрылып қалды. Ал керісінше оның айрылып қалған байлығын Аллаһ Тағала маған нәсіп етті. Мен ондай шүкіршілікті білмейтін адам емеспін. Кел, екеуміз одан да некемізді қиғызып, отау құрайық. Әкеңді де қиыншылықтан құтқарармыз.
Екеуі бірге қол ұстастан күйі қыздың әкесіне көмектеспек ниетпен жолға шығады…
«Шүкір етсеңдер ырыс-несібемді молайта түсемін. Ал шүкіршілікті ұмытсаңдар, қолдарыңдағы нығметімді аламын да шүкіршілігі бар басқаларға нәсіп етемін. Шүкіршілік етпегендерді әрі қатты азапқа ұшыратамын…» (Құран Кәрім, 14/7)
Қ.Бағашар, Тағлым тамшылары кітабынан
Бұл қиын жағдай әсіресе қолындағы арқанымен әркімнің жүгін тасып, солардың ұстатқан азын-аулақ тиын-тебенімен күнелтетін жүктасығыш «хаммалдардың» қабырғасын қайыстырып, жандарына қатты батты.
Бір күні жүк тасушы хаммалдың біреуі жаңа піскен нан исі бұрқырап шығып жатқан жатқан бір үйдің тұсынан өтіп бара жатып аштықтан бұратыла ішке дауыстады:
- Неше күннен бері нәр татпаған мен бейбаққа Аллаһ ризалығы үшін бір үзім нан беретін жан болар ма?
Тандырдың қасындағы шешей жаңа піскен ып-ыстық күлшеден қызына беріп жатып «Ана кісіге ұстат» деді. Қызы бір ауыз сөзге келместен ыстық күлшені жақсылап ораған күйі аш хаммалдың қолына ұсатты.
Хаммалдың қуанышында шек жоқ. Неше күннен бері бір күлшеге зар болып еді. Енді міне сол тілеуін Құдай аяқ астынан берді деген сөз.
Бірден үйіне қарай бет алды. Алайда дәл осы мезет ту сыртынан естілген өктем дауыстан тұрған орнында қатты да қалды. Ол дауыс:
- Айт, тез, андағы нанды қайдан алдың?- деді.
Бұл байғұс жаңа ғана шыққан үйін қолымен нұсқады.
Қабағы онсыз да қату әлгі кісі ашуланған күйі:
- Бәсе,- деді,- мынадай заманда басқа кімнің үйі елді жарылқап нан береді дейсің?!
Сөйтті де үйіне барып:
- Қайыршы хаммалға нан берген қайсысың?- деп айғайлады.
Әйелі байғұс қатты қорыққандықтан жең ұшымен қызын көрсетті. Онысы – қызына жаны ашыр, басы артық қылыққа бара қоймас деген ойы еді. Алайда қыздың әкесі сараңдық пен ынсапсыздықтың ауруына мықтап шалдыққан болатын. Сондықтан да болар ойланып жатпастан босағада тұрған таяқпен «нан берген қолың осы болса» деп қызының қолынан оңдырмай салып қалды. Қыздың баж еткен даусы ғана шықты. Өйткені, онсыз да нәзік қолы сол мезет сынып кетіп, өмірлік мүгедек болып қалған-ды. Оған қарап жатқан әке бар ма?! Ол өз ісін іштей дұрыс деп түйді, «елдің бәріне нан тарата берсем бұл үйде нан қала ма» деп ойлады.
Алайда оның бір нәрсені ақылға салып таразылауға, түйсінуге парасат-пайымы жетпеген еді. Ол – өзіне нәсіп етілген әрбір нығметке шүкір ету қажеттілігі еді. Яғни адам баласы да әрқашан Аллаһ Тағаланың маңдайға бұйырған әрбір жақсылығына іштей шүкіршілік қылып, соны біліп жүруі керек. Өйткені шүкір ұмытылған жағдайда Аллаһ Тағаланың ол адамды бар жақсылықтан мақұрым ғып, құр алақан қалдыруы демде еді.
Айтқандай-ақ осы бір ақиқат шығайбайшыл әлгі сараңды өз ырқына бас идірді де. Көп өтпей-ақ ісі өрге баспай, кетеуі кете бастаған әлгі үй иесінің базардағы сауда орнын сатуы да сол берекесі қашқан тірлігінің бір көрінісі еді. Аз-ақ уақытта кедейленіп шыға келгені соншалық, бір күндері нан таппайтындай жағдайға қалай душар болғанын да өзі сезбей қалды.
Салы суға кетіп кешқұрым үйіне қайтқан ол үйдегілерге мынаны айтуға мәжбүр болды:
- «Болды енді, менен үміттеріңді біржолата үзіңдер! Бүгін күні бойы нан алатын ақша да таба алмадым. Қызым, бүгін сен одан да базарға барып өткен-кеткендерден біраз нан алатын ақша сұрап қайт!»
Қызы қол жайып қайыр сұрауға қанша арланса да шарасыздықтан қысыла-қымтырыла базардағы бұрынғы дүкендерінің алында тұрып таныс біреу-міреу кездесіп қалар ма екен деп күте бастады.
Сәлден кейін-ақ өзін байқаған әлгі дүкендегі кісі келіп:
- Сенің бір қыжалатың бар секілді. Бұл жерде кімді күтіп тұрсың?- деп сұрады.
Қыз лажсыздан бар шындықты жасырмай айтты:
- Шыны керек, нан алатын ақшамыз болмай, қолыма бірдеме ұстатар таныс кісілер кездесіп қалар ма деп тұрған жайым бар…
Әлгі кісі қолын бірден қалтасына салып біраз ақша алып «мә, ала ғой» деді. «Сен бұған қалағаныңша нан сатып ала аласың. Мен де сенің арқаңда Аллаһтың өзіме жасаған жақсылығына аз да болса шүкіршілігімді қылған болып саналамын»,- деді.
Қыздың манадан бері бір қолын артына жасырып, берген бір уыс ақшаны да бір-ақ қолымен алғаны әлгі кісіні таңдандырмай қоймады. Сол сол-ақ екен:
- Қолыңда жара болса, айт, емдетіп берейін. Неге артыңа көрсетпей жасырып тұрсың? Аллаһ маған көп нығмет-несібе бергенде мен де оған шүкіршілік етіп басқаларға жақсылық жасауым керек емес пе?- деді.
Қыз қолы жайлы қанша айтқысы келмей тартыншақтағанымен, әлгі кісі сұрап тұрып алғаннан кейін айтуды жөн көрді.
- Кезінде мен бір пақырға нан берген едім. Әкем әлгі байғұстан «нанды қайдан алдың» деп сұраса ол біздің үйді көрсетіпті. Әкем қатты ашуланып, үйге келе сала нан берген қолың осы болса деп менің қолымды таяқпен ұрып, өстіп мүгедек қылып тастады. Көрсетуге ұялатындықтан ел бетіне көрінбей үйде отырамын деп күйеуге де шықпай қалған жайым бар…
Әлгі кісі қыздың айтқандарын ести сала бар көрші-қолаңын шақырып айғай салады.
- Әй, көршілер! Келіңдер, мен өз қиялымдағы ақ жүректі аруды енді таптым. Ол, міне, алдарыңда тұр. Сендер де менің бұл ісіме куә болыңдар!
Сөйтеді де аң-таң болып тұрған қызға болған жайды әңгімелеп түсіндіре бастайды:
- Кезінде сенен нан сұраған бейбақ мен едім. Мен ол кездері елдің жүгін тасып күнелтетін кедей бір хаммал едім. Демек қолыңның сынғанына мен себеп болған екем. Сенің қолыңның сынғанына себеп болып қана қоймай, сенің тұрмыс құра алмағаныңа да себеп болғаным жарамас. Бұған Аллаһ Тағала да разы бола қоймас. Сені көргенде іштей ұнатып қалғаным да рас. Маған нан берген қызға қатты ұқсайды екен деп қадала қарап қалған едім. Қателеспеген де екем. Әкең шүкіршілік етпегендіктен қолындағы барынан айрылып қалды. Ал керісінше оның айрылып қалған байлығын Аллаһ Тағала маған нәсіп етті. Мен ондай шүкіршілікті білмейтін адам емеспін. Кел, екеуміз одан да некемізді қиғызып, отау құрайық. Әкеңді де қиыншылықтан құтқарармыз.
Екеуі бірге қол ұстастан күйі қыздың әкесіне көмектеспек ниетпен жолға шығады…
«Шүкір етсеңдер ырыс-несібемді молайта түсемін. Ал шүкіршілікті ұмытсаңдар, қолдарыңдағы нығметімді аламын да шүкіршілігі бар басқаларға нәсіп етемін. Шүкіршілік етпегендерді әрі қатты азапқа ұшыратамын…» (Құран Кәрім, 14/7)
Қ.Бағашар, Тағлым тамшылары кітабынан
Махамбет С,
24-11-2009 01:54
(ссылка)
Жастарға өсиет(авторы белгісіз)
Адам Ата, Хауанамен Алла құлы
Білмес деп айталмаймын ешкім мұны.
Мал емес, адамзатқып жаратқан соң
Адамға ұқсап жүрсе қайтед адам ұлы.
Ілгергі заман елі елім деді,
Отаным, бала-шаға, жерім деді,
Іздеген жақсы сөз, жақсы әңгіме
Ешқандай азғындыққа берілмеді.
Ел билеп он бесінде бастай болды,
Жүрек таза, иманы тастай болды.
Қазіргі көп жігіттін ақыл-ойы
Арақ, тамақ, қатын, қыздан аспай қойды.
Шылым тістеп айтары өсек болды,
Аңдығаны арақ пен төсек болды.
Дүние үшін өтіріктен дос болғансып,
Бар ойы бір-бірімен жезөк болды.
Миман күтсе сусыны пива болды,
Онан соң жалғасы арақ,вина болды.
Миман күтер жақсы жері монша, сауна
Жалан бұт, атыс-шабыс кино көрді.
Силағансып біреумен жолдас болды,
Көңілін ренжітіп қоймас болды.
Тұзын татып, асын жеп жолдасының
Қатынымен,я қызымен ойнас болды.
Сұрқия, суайт, мәнсіз тұрысыда
Азғындықтан аспады жұмысыда.
Қызымен жасты қызды алдап зорлау
Бұндай еркек болғаны құрысында.
Кісімсіп дүние бітсе шірендейді,
Зорласанда дүние беріп жүрем дейді,
Хайуанды да жәбірлесен обалы бар
Ал адамнын көз жасы жібермейді.
Жігіттер есін болса арақтан қаш
Кезігер арақ үшін мазақтан қаш.
Бар жамандық атасы арақ деген
Арақпаз боп көретін азаптан қаш!
Білмес деп айталмаймын ешкім мұны.
Мал емес, адамзатқып жаратқан соң
Адамға ұқсап жүрсе қайтед адам ұлы.
Ілгергі заман елі елім деді,
Отаным, бала-шаға, жерім деді,
Іздеген жақсы сөз, жақсы әңгіме
Ешқандай азғындыққа берілмеді.
Ел билеп он бесінде бастай болды,
Жүрек таза, иманы тастай болды.
Қазіргі көп жігіттін ақыл-ойы
Арақ, тамақ, қатын, қыздан аспай қойды.
Шылым тістеп айтары өсек болды,
Аңдығаны арақ пен төсек болды.
Дүние үшін өтіріктен дос болғансып,
Бар ойы бір-бірімен жезөк болды.
Миман күтсе сусыны пива болды,
Онан соң жалғасы арақ,вина болды.
Миман күтер жақсы жері монша, сауна
Жалан бұт, атыс-шабыс кино көрді.
Силағансып біреумен жолдас болды,
Көңілін ренжітіп қоймас болды.
Тұзын татып, асын жеп жолдасының
Қатынымен,я қызымен ойнас болды.
Сұрқия, суайт, мәнсіз тұрысыда
Азғындықтан аспады жұмысыда.
Қызымен жасты қызды алдап зорлау
Бұндай еркек болғаны құрысында.
Кісімсіп дүние бітсе шірендейді,
Зорласанда дүние беріп жүрем дейді,
Хайуанды да жәбірлесен обалы бар
Ал адамнын көз жасы жібермейді.
Жігіттер есін болса арақтан қаш
Кезігер арақ үшін мазақтан қаш.
Бар жамандық атасы арақ деген
Арақпаз боп көретін азаптан қаш!
Метки: Саукелин Махамбет
Құрбыларыма хат
Құрбыларыма хат
Қазағымның қайда иманды қыздары,
Жетті неге дінсіздіктің ызғары?!
Көйлек келте, бояу қалың жүзінде,
Көбейді ғой ашық кіндік сырғалы.
Қарауға да ұялар көз қорғалап,
Күнәлі істі қандай жандар қолдамақ.
Ұятыңды өзің шешіп тастадың,
Қазақ қызы, кім арыңды қорғамақ?!
Қайда әпке басыңдағы орамал ,
Есіңе ал, қиямет күні сұралар.
Сұлу тәнді ашық ұстау таяздық,
Қыз түзелсе бүкіл қоғам оңалар.
Бүгін жассың, ертең ана боларсың,
Ұрпағыңа не бересің ойлап ал.
Қыз бойынан табылмаса инабат,
Бүкіл елден имандылық жоғалар.
Саған парыз әуретіңді жабыну,
Шаш көрсетпей орамалды тағыну.
Ашық аят түскен дәлел Құранда,
Басқаға артық қараудан да арылу.
Көркем жүзді көз зинадан сақтағын,
Нәпсі - шайтан оқымағын шатпағын.
Амал еткін тозақ оттан құтылар,
Сынақ сәтті аз қызыққа сатпағын.
Көбі кетіп, азы қалды күніңнің,
Жалғанға емес, ақиқатқа үңілгін.
Азат емес, құлсың әсте ұмытпа,
Аллаһ сөзі Құранға сен жүгінгін.
Жүректерін ашсын Аллаһ бәріңнің,
Сәждеге тисін маңдайы жас пен кәрінің.
Аузыңнан зікір, жүректе иман кетпесін,
Аллаһты ойлап, өтсін сенің әр күнің.
Қазағымның қайда иманды қыздары,
Жетті неге дінсіздіктің ызғары?!
Көйлек келте, бояу қалың жүзінде,
Көбейді ғой ашық кіндік сырғалы.
Қарауға да ұялар көз қорғалап,
Күнәлі істі қандай жандар қолдамақ.
Ұятыңды өзің шешіп тастадың,
Қазақ қызы, кім арыңды қорғамақ?!
Қайда әпке басыңдағы орамал ,
Есіңе ал, қиямет күні сұралар.
Сұлу тәнді ашық ұстау таяздық,
Қыз түзелсе бүкіл қоғам оңалар.
Бүгін жассың, ертең ана боларсың,
Ұрпағыңа не бересің ойлап ал.
Қыз бойынан табылмаса инабат,
Бүкіл елден имандылық жоғалар.
Саған парыз әуретіңді жабыну,
Шаш көрсетпей орамалды тағыну.
Ашық аят түскен дәлел Құранда,
Басқаға артық қараудан да арылу.
Көркем жүзді көз зинадан сақтағын,
Нәпсі - шайтан оқымағын шатпағын.
Амал еткін тозақ оттан құтылар,
Сынақ сәтті аз қызыққа сатпағын.
Көбі кетіп, азы қалды күніңнің,
Жалғанға емес, ақиқатқа үңілгін.
Азат емес, құлсың әсте ұмытпа,
Аллаһ сөзі Құранға сен жүгінгін.
Жүректерін ашсын Аллаһ бәріңнің,
Сәждеге тисін маңдайы жас пен кәрінің.
Аузыңнан зікір, жүректе иман кетпесін,
Аллаһты ойлап, өтсін сенің әр күнің.
Қабірден қорқу
Қабірден қорқу
Өлгенде қабірге түсетіндігінен қатты қорыққан бір бай қайтыс боларының алдында былай деп өсиет қалдырыпты: «Кім де кім мен өлгенде қабіріме бір түн қонып шықса, сол адамға байлығымның тең жартысын қалдырамын!»
Айтқандай-ақ көп уақыт өтпей бай қайтыс болыпты. Байды қабірге қоярда оның өсиеті бойынша жақындары қабірге бірге қонып шығатын адам іздестіріпті. Бірақ онымен бірге барып қонуға ел ішінен ешкімнің жүрегі дауаламаса керек. Бұған елдің жүгін тасып күнелтіп жүрген, бір құлаш арқанынан басқа түгі жоқ сіңірі шыққан бір кедей ғана көніпті.
Әлгі кедей баймен бірге қабірге түсіп жатады. Кеш бата ел аяғы саябырсығанда екі періште келіпті. Келген періштелер қабірдегі екеуге қарап: «Мына жерде екі адам жатыр екен. Біреуі - өлі, екіншісі - тірі екен. Өлісі қайда қашар дейсің, кел, тірісінен жауап алайық» деп кедей байғұсты бүкіл өмір бойғы істеген тірліктері үшін жауапқа тартса керек. «Мына арқанды қайдан алдың? Онымен не істедің? Қашан, қай жерге не апардың? Бұл өзіңдікі ме, өзгенікі ме?» деген сұрақтарға жауап берумен пақыр-екең таңды әрең атырыпты. Бір ғана арқанға жауап берем деп қиналған кедей байғұстың есі шығып, үсті-басы әбден қара терге малшыныпты. Бір ғана арқанның есебін бере алмай есі шыққан ол ертесі өзін «Байдың жарты байлығына ие болдың!» деп, құттықтай келгендерге: «Ойбай-ау, мен түгім жоқ тақыр кедей бола тұра бір ғана арқанның есебін бере алмай таңды көрер көзбен әрең атырып әбден сілікпем шықты. Сендер маған қалайша сонша байлыққа ие бол дейсіңдер?! Қой, айналайын, ондай байлықтарың бар болсын. Аулақ!» деп азар да безер болып ат-тонын ала қашқан екен.
Өлгенде қабірге түсетіндігінен қатты қорыққан бір бай қайтыс боларының алдында былай деп өсиет қалдырыпты: «Кім де кім мен өлгенде қабіріме бір түн қонып шықса, сол адамға байлығымның тең жартысын қалдырамын!»
Айтқандай-ақ көп уақыт өтпей бай қайтыс болыпты. Байды қабірге қоярда оның өсиеті бойынша жақындары қабірге бірге қонып шығатын адам іздестіріпті. Бірақ онымен бірге барып қонуға ел ішінен ешкімнің жүрегі дауаламаса керек. Бұған елдің жүгін тасып күнелтіп жүрген, бір құлаш арқанынан басқа түгі жоқ сіңірі шыққан бір кедей ғана көніпті.
Әлгі кедей баймен бірге қабірге түсіп жатады. Кеш бата ел аяғы саябырсығанда екі періште келіпті. Келген періштелер қабірдегі екеуге қарап: «Мына жерде екі адам жатыр екен. Біреуі - өлі, екіншісі - тірі екен. Өлісі қайда қашар дейсің, кел, тірісінен жауап алайық» деп кедей байғұсты бүкіл өмір бойғы істеген тірліктері үшін жауапқа тартса керек. «Мына арқанды қайдан алдың? Онымен не істедің? Қашан, қай жерге не апардың? Бұл өзіңдікі ме, өзгенікі ме?» деген сұрақтарға жауап берумен пақыр-екең таңды әрең атырыпты. Бір ғана арқанға жауап берем деп қиналған кедей байғұстың есі шығып, үсті-басы әбден қара терге малшыныпты. Бір ғана арқанның есебін бере алмай есі шыққан ол ертесі өзін «Байдың жарты байлығына ие болдың!» деп, құттықтай келгендерге: «Ойбай-ау, мен түгім жоқ тақыр кедей бола тұра бір ғана арқанның есебін бере алмай таңды көрер көзбен әрең атырып әбден сілікпем шықты. Сендер маған қалайша сонша байлыққа ие бол дейсіңдер?! Қой, айналайын, ондай байлықтарың бар болсын. Аулақ!» деп азар да безер болып ат-тонын ала қашқан екен.
Махамбет С,
24-11-2009 01:03
(ссылка)
Қызық қуам деп...
Қызық қуып жастарым,
Өткізіп жүр жас шағын
Біреулер жүр әнеки,
Еңбегін жеп басқаның.
Алғанменен көз тоймас,
Өрге домалап тастары
Рахмет айтпас жесе де,
Құдайдың берген астарын.
Құлшылық қыл Аллана
Өмірде мынау қас-қағым.
Құранды оқы ниетпен,
Тазарсын жүрек күдіктен.
Алладан ғана қорқындар,
Жан беріп бізді тірілткен.
Қаласан Алла береді,
Қол жайсаң егер үмітпен.
Оразанды тастамай
Намаз оқы тірлікте.
Не жұмақ, не тозаққа
Барарынды біліппе ен.
Өткізіп жүр жас шағын
Біреулер жүр әнеки,
Еңбегін жеп басқаның.
Алғанменен көз тоймас,
Өрге домалап тастары
Рахмет айтпас жесе де,
Құдайдың берген астарын.
Құлшылық қыл Аллана
Өмірде мынау қас-қағым.
Құранды оқы ниетпен,
Тазарсын жүрек күдіктен.
Алладан ғана қорқындар,
Жан беріп бізді тірілткен.
Қаласан Алла береді,
Қол жайсаң егер үмітпен.
Оразанды тастамай
Намаз оқы тірлікте.
Не жұмақ, не тозаққа
Барарынды біліппе ен.
Метки: Саукелин Махамбет
Жалған өмір
Жалған өмір
Өмір,
өлім,
арасы - бір-ақ қадам,
Ойламайды-ау осыны бірақ та адам.
Жарық дүние қаншама арбаса да,
Жан болар ма жалғанда тұрақтаған?
Өмір,
өлім,
арасы - бір-ақ адым,
Қу тірлікте
күлгенің, жылағаның,
Өліп-өшіп
жоқтан бар құрағаның
адыра қап,
Аллаһқа қайта оралар
аманатқа алынған мына жаның.
Иә, солай!
Аллаһқа оралармын,
оралармын,
жалғаннан жоғалармын.
Өлмес өлең
соңымда сен қаларсың,
Сонда саған жанашыр бола алар кім?
Қоламтадай
бықсып бір қалармысың?
Жоқ, жалынға айналып жанармысың?
Қауыштырып
жұртыммен мәңгілікке,
Болашаққа мені алып барармысың?
Жырлар жаздым
жасымнан қалам ұштай,
арман-тауым бара ма тағы алыстай?
Сергелдеңге салдың-ау,
қайран, өлең.
Өтті өмірім
жар сүйіп, бала құшпай...
Өмір,
өлім,
арасы - бір-ақ тамшы,
Өз ойыңмен
бір сәтке жырақ қалшы.
Басып жүріп жалғанды
не тындырдың?
Өзіңді-өзің
Осылай сұраққа алшы,
өмір,
өлім,
арасы - бір-ақ тамшы...
Өмір,
өлім,
арасы - бір-ақ қадам,
Ойламайды-ау осыны бірақ та адам.
Жарық дүние қаншама арбаса да,
Жан болар ма жалғанда тұрақтаған?
Өмір,
өлім,
арасы - бір-ақ адым,
Қу тірлікте
күлгенің, жылағаның,
Өліп-өшіп
жоқтан бар құрағаның
адыра қап,
Аллаһқа қайта оралар
аманатқа алынған мына жаның.
Иә, солай!
Аллаһқа оралармын,
оралармын,
жалғаннан жоғалармын.
Өлмес өлең
соңымда сен қаларсың,
Сонда саған жанашыр бола алар кім?
Қоламтадай
бықсып бір қалармысың?
Жоқ, жалынға айналып жанармысың?
Қауыштырып
жұртыммен мәңгілікке,
Болашаққа мені алып барармысың?
Жырлар жаздым
жасымнан қалам ұштай,
арман-тауым бара ма тағы алыстай?
Сергелдеңге салдың-ау,
қайран, өлең.
Өтті өмірім
жар сүйіп, бала құшпай...
Өмір,
өлім,
арасы - бір-ақ тамшы,
Өз ойыңмен
бір сәтке жырақ қалшы.
Басып жүріп жалғанды
не тындырдың?
Өзіңді-өзің
Осылай сұраққа алшы,
өмір,
өлім,
арасы - бір-ақ тамшы...
Қатира Жәленова
Рамазан - зор рахымы бір Алланың.
Рамазан - зор рахымы бір Алланың.
Айтады бұл жөнінде Құран Кәрім.
Отыз күн оразасын ұстағанға
Жаратқан мол мейірім қылар мәлім.
Ағайын, бұл да сенің сынақ шағың.
Жақшы бір жүрегіңнің шырақ-шамын.
Жәннатта ғұмыр кешер, Жаратқанның
Жарлығын орындауды ұнатса кім.
Маңызы Рамазанның халал дейді.
Әр пенде өзі ойланып қарар мейлі.
Сынағын оразаның өткерген жан,
Жұмағын бір Алланың табар дейді.
Ауызды бекіткен соң таң азаннан,
Аттамай мұсылмандық дара заңнан,
Нәр татпай күн батқанша жүрер болсаң,
Көрерсің үлкен сауап оразаңнан.
Заманнан қандай сірә сыр ұғасың?
Адамдар көп өмірде мұңы басым.
Осынау тоқшылықтың шын қадірін
Ораза ұстағанда ұғынасың.
Алланың өсиетін еске ал ізгі,
Орындап исламдағы бес парызды.
Хақ жолдан жаңылысқан жандар үшін
Пәниде кешкен ғұмыр еш тәрізді.
Намазбен, дұғаменен, тілегіңмен,
Жақсы ғой жарқын ғұмыр сүре білген.
Алланың ақ жолынан жырақ кетпей,
Адал боп өтсек екен бұл өмірден.
Айтады бұл жөнінде Құран Кәрім.
Отыз күн оразасын ұстағанға
Жаратқан мол мейірім қылар мәлім.
Ағайын, бұл да сенің сынақ шағың.
Жақшы бір жүрегіңнің шырақ-шамын.
Жәннатта ғұмыр кешер, Жаратқанның
Жарлығын орындауды ұнатса кім.
Маңызы Рамазанның халал дейді.
Әр пенде өзі ойланып қарар мейлі.
Сынағын оразаның өткерген жан,
Жұмағын бір Алланың табар дейді.
Ауызды бекіткен соң таң азаннан,
Аттамай мұсылмандық дара заңнан,
Нәр татпай күн батқанша жүрер болсаң,
Көрерсің үлкен сауап оразаңнан.
Заманнан қандай сірә сыр ұғасың?
Адамдар көп өмірде мұңы басым.
Осынау тоқшылықтың шын қадірін
Ораза ұстағанда ұғынасың.
Алланың өсиетін еске ал ізгі,
Орындап исламдағы бес парызды.
Хақ жолдан жаңылысқан жандар үшін
Пәниде кешкен ғұмыр еш тәрізді.
Намазбен, дұғаменен, тілегіңмен,
Жақсы ғой жарқын ғұмыр сүре білген.
Алланың ақ жолынан жырақ кетпей,
Адал боп өтсек екен бұл өмірден.
В этой группе, возможно, есть записи, доступные только её участникам.
Чтобы их читать, Вам нужно вступить в группу
Чтобы их читать, Вам нужно вступить в группу
