Откройте свой Мир!

Özünü türk sayan əbləh Bakının ortasında “Dekameron”u səhnələşdirəndə, Pavliaşvilidən tutmuş Peskova qədər rus estrada lotuları Xankəndində konsert verməsinlər?

“Mən desəm ki, əgər işlər bir neçə il də belə getsə, qonşularımız vilayətimizə sahiblənəcəklər, sən deyəcəksən ki, yox, inşallah, sahiblənə bilməzlər. Ey əzizim, mənim dəlilim var, bəs sən deyirsən? Bu surətdə ki, dəlilin yoxdur - deginən ki, bəli, doğru deyirsən, ey əmi!”.



Bu sözləri Mirzə Cəlil 1909-cu ilin yayında yazmışdır. Həmin vaxtda Irəvan əhalisinin az qala 85 faizini müsəlmanlar təşkil edirdi. Sonralar Ermənistan adlandırılmış ərazidə bütün meşələr, biçənəklər, münbit torpaq sahələri, bağlar, yaylaqlar bizim hampaların, ağaların, bəyzadə və xanzadələrin əllərində idi. Bircə Bakıda erməni mənşəli tacirlər, sənayeçilər nüfuz sahibi sayılırdılar. Bütün Qafqazda erməni dilində cəmi-cümlətanı iki-üç qəzet çıxırdısa, bizim dildə işıq üzü görən məcmuələrin sayı-hesabı bilinmirdi. 1905-ci ildə baş verənlər yavaş-yavaş unudulurdu, milyonçularımızın, imkanlı, vəzifəli adamlarımızın sayı gündən-günə artırdı. Amma Mirzə Cəlil və onun kimi ayıq maarifçilər, din xadimləri belə bəxtəvər günlərdə gələcək fəlakətləri görə bilmişdilər. Mirzə Cəlil kimi şəxsiyyət dəlilsiz danışan adamlardan deyildi... Aradan az qala 100 il keçib, çox əsrarların üstü açılıb, çox xəyanətlər faş olub, amma məni son illərdə bir fikir rahat buraxmırdı. Tutalım Mirzə Cəlil çox işlərdən hali idi, dahi kimi uzağı görürdü, amma o hansı tutarlı, inkaredilməz dəlilə əsaslanaraq bizim torpaqların düşmən əlinə keçəcəyini qətiyyətlə deyirdi? Tarixçi kimi çox mətləbləri götür-qoy etdim, çox mənbələrə, sənədlərə baş vurdum, arxiv işlərini ələk-vələk elədim, bəziləri qəbul etsə də, etməsə də qəribə bir nəticəyə gəldim. M.Cəlil rəhmətlik bu bədbəxt millətin evini yıxan, onu zəlil günə salan amilləri, səbəbləri bilirdi! Qənaətimə görə əsas amillər bunlar idi: dəhşətli unutqanlıq, cahillik, biganəlik, müqavimətsiz-zadsız yadellinin təsiri altına düşmək... Sonrakı illərdə baş verən həngamələr M.Cəlilin və görkəmli din xadimlərimizin haqlı olduğunu sübut etdi.

Yava cəzirəsinin cəngəlliklərində, Amazon çayının hövzəsində, Surinam meşələrində yaşayan qəbilələrdə də qan qisası yerdə qalmır. Mədəniyyəti ilə öyünən Avropa ölkələrinin, ABŞ-ın kinolarına baxın! Israil qisası dövlət siyasəti səviyyəsinə qaldırıb. Evi dağıdılmış, əzizləri öldürülmüş fələstinli öz doğma torpağında insanlıq hüququnu qoruyarkən bir sionist faşistini vuran kimi Israil bütöv bir qəsəbəni bombardman edir, ağsaqqal, körpə uşaq, ağbirçək saymır, hamını qırır. ABŞ terrorla mübarizəni əlində dəstəvuz edərək, faktiki olaraq keşiş-sionist dünyasının zərbə qüvvəsi kimi bütün türk-Islam aləmindən qisas alır. Italyanın, ispanın qisasçılıq hissindən hamı xəbərdardır. Xülasə, kürreyi-ərzdə elə bir qövm yoxdur ki, şərəf əzabını ovundurmaq üçün hər fədakarlığa getməsin. Bir bizdən başqa... Biz qisası ancaq ya qohum-qardaşımızdan alırıq, ya da yaxın qonşulardan, soydaşımızdan. Rusiyada hələ çox partlayışlar, çox qanlı hadisələr baş verəcək. Insanlıq simasını itirmiş rus hərbçilərinin yoxlama- konslagerlərdə yüzlərlə, minlərlə çeçen oğul və qızlarının başlarına gətirdikləri müsibəti heç kim unutmayıb. Bədənlərinə minaları bağlayıb ölümə gedənlər həmin zavallılardır. Onlar azərbaycanlılardan fərqli olaraq şərəf əzabını çəkə bilmirlər, namusu ləkəli yaşamaqdansa, kişi kimi həlak olmağı üstün tuturlar. Rus mətbuatı, hətta Kremlin ideoloqları bu faktı etiraf etmək məcburiyyətində qalıblar.

20 Yanvar qətliamında iştirak etmiş 46 erməni hərbçisinin dəqiq adı, soyadı, ev ünvanı yazılmış sənəd mənim özümdə idi. Nəinki özlərinin, hətta qohum-qardaşlarının da ev telefonlarının nömrələri burada yazılmışdı. Mən sonra bu sənədi AXC rəhbərliyinə ötürdüm. Kababxanalarda yeyib-içib nəşələnəndən sonra komisiyon maqazinlərindən, yanacaq doldurma məntəqələrindən bac-xərac yığan lotularda kişilik nə gəzirdi ki, Stavrapola, Rostova gedib ünvanları məlum olan bu cəlladların bir-ikisini cəhənnəmə vasil edəydi, ya Bakıya gətirib nümayişkaranə “Azadlıq” meydanında boğazlarından asaydı. Bu cümləni yazanda özüm-özümə sual verdim; arvadı, anası, dayısı erməni olanları hakimiyyətə gətirənlərdən savab əməl gözləmək avamlıq deyil? Azərbaycançı Qüvvələr, Islamçılar özlərini oda-közə yaxıb başı daşlı milləti mənəvi təxribatlardan qorumaq istəyəndə dünyada daha o föhş qalmır ki, üzərlərinə atılmasın. Amma vecsizin biri irz-namusu tapdanmış ölkənin paytaxtında “Dekameron”u tamaşaya qoyur, bir köpəkoğlu dillənmir. Mən belə binamusluğu “bəzəmək” üçün söz tapa bilmirəm... V.Ibrahimoğlu adlı bir teatr lotusu gedib uzaq Estoniyada hansısa qələtləri edir və çox keçmir ki, oradan yeddi mütrüfü özü ilə gətirib, Gənc Tamaşaçılar Teatrında sentyabrın 7-8-də “Dekameron”u səhnədə göstərir. Özü də tamaşadan əvvəl bu bişərəf camaata müraciət edərək onu qiymət verməkdə amansız olmamağa çağırır. Bəli, seksual problemlərdən əzab çəkənlər Bakıda (Bakıda ha!) səhnədə istədiklərini edirlər. “Milli kalorit” naminə 5-6 kəlmə də bizim dildə işlədir, hətta çadraya da əl atırlar. Tamaşa zalında qeyrət-namusunu hər şeydən üstün tutan adamlar durub tüpürə-tüpürə çıxıb gedirlər. Bu zinakarlığı törədən V.Ibrahimoğlu həmin subyektdir ki, 2 il bundan əvvəl bizim yelbeyin bir “aktrisanı” səhnəyə lütmadərizə çıxarmışdı. Onda mətbuatda məndən başqa ikicə kəlmə deyən tapılmadı. Indi də buyurun, Bakı səhnəsində orta əsrlərin erotikasına, daha dəqiq desək, seksual problemlərdən əziyyət çəkən deqeneratların pəstahına tamaşa edin. Mən yaxşı bilirdim ki, “gözəllik” müsabiqələrinin, “ATV Yusif”in, “Speys Kamran”ın, elit fahişə və “qoluboy”ların həngamələrinin qarşısı vaxtında alınmayanda, onların üzlərinə tüpürülməyəndə hansısa bir alçaq “Dekameron”u səhnəyə çıxaracaq da. Yeddi ay bundan əvvəl dediklərimi bir də təkrar edirəm: Haradasınız, ey külli-aləmi murdar, özlərini güldəstə reyhan hesab edən türkçülər, millətin əsl-nəcabətini canavarın dişisinə (qancığa) bağlayan avaralar, M.Ə.Rəsulzadədən cəvəzələyən siyasi boşboğazlar, əcnəbilərdən tula payı alan hüquq “müdafiəçiləri”? Iqtidar mərdi-mərdanə kimliyini boynuna alıb. Əxlaqsızlığın artıq piştaxtaların altından çıxıb ekranlara, səhnələrə adlaması, insan alverinə görə bütün MDB-də ikinci yeri tutmağımız, binamus, harın, klan oliqarxlarının ölkənin axırına çıxmaları iqtidarın nəyə qadir olduğunu sübut etdi. Bəs siz kimsiniz? Niyə son 10 ildə bir dəfə də olsun eşitmədik ki, bizim comərdlər filan qədər erməninin cəhənnəmə vasil edib, filan qədərini tutub gətirib, girov götürüb, filan-filan şəhərlərdə ermənilərə məxsus obyektlər, tikililər məhv edilib? Oturun, məqamdır, keşiş-sionist ağalardan lakey muzdu alıb, söyün islamçıları, tərifləyin Samir Bağırovu, göbəylərini yaxşı titrədən restoran cariyələrinə səhifələr həsr edin, dədə-baba dinini, imanını qoruyanları da lağa qoyun. Özünü türk sayan əbləh Bakının ortasında “Dekameron”u səhnəyə qoyanda, Soso Pavliaşvilidən tutmuş A.Peskova qədər neçə-neçə rus estrada lotusu Xankəndində konsert verməsinlər? Sizin kimi türkçülərin murdar sifətləri üçün tüpürcək də böyük şərəf olardı. Göz qabağında baş verən tükürpədici mənəvi təxribatı, binamusluğu bir yana qoyub miladidən əvvəl Uzaq Şərqdə at əti yemiş yırtıcı köçəri başçılarından laqqırtı vurmaq vətənpərvərlik sayılanda daha nə deyəsən? Azərbaycanda deyilənə görə “Qadın sultanı” adı altında neçə-neçə cariyə alveri ilə məşğul olan qurum fəaliyyət göstərir. Samirlər, Faiqlər, Aygünlər, Kamranlar, Yusiflər, qadın alverçiləri, müsabiqələr, “Dekameron”, daha nələr, nələr...

Mən üzümü göytürklər belə gəldi, Şumer belə getdi deyərək, heyvərəlik edənlərə tuturam. Kişiliyiniz olsun, qəddinizi dikəldin, qalxın ayağa, axı siz müsəlmansınız, əsl türk, Azərbaycan qeyrətini göstərin! Vətənin, əcdadların mədfənini güdaza verdiniz, heç olmasa irz-namusunuzu bir sürü vələdüzinadan qoruyun. Sabir rəhmətliyin təbirincə desək, dağlar, dərələr, daşlar da bizlərə lənət oxuyur. Sentyabrın 12-də Xətai metrosunun yanında icazə verilmiş mitinqə gələnlərin sayına fikir verən oldumu? Əhalisinin sayı 3 milyonu ötmüş Bakıda erməni zabitlərinin gəlməsinə etiraz edənlərin sayından adam xəcalət çəkirdi. Küçəyə çıxmaq üçün ABŞ səfirindən icazə istəyənlər, hərdən də onun süfrəsində oturmağı səadət sayanlar gözə dəymədilər. Bizim lakey müxalifət iç üzünü bir də nümayiş etdirdi... Rus estrada sənətçilərinin Xankəndində çıxışlarından bundan sonra incimək olarmı? Mən şəxsən R.Arifoğlu, P.Hüseynov kimi adamlara ikrahla yanaşıram. Amma ayın 10-da məhkəmə iclası zamanı dövlət ittihamçısının etdiyi çıxışla tanış olanda daha sözüm qalmadı. Vay o iqtidarın halına ki, onun belə prokuroru olacaq! Torpaq belələrinin ayaqları altında od tutub yanmalıdır! Bir torpaqda ki, prokuror az qala erməni faşistlərini təcavüz qurbanı kimi qələmə vermək istəyir, orada əlbəttə ki, fahişənin hörməti şəhid ailəsindən artıq olacaq. Belə yerdə “Dekameron”u da tamaşaya qoyarlar, belə lap o yana da keçərlər. Düşmən də bütün bunları lap yaxşı görür və nəticə də çıxardır. Yazımın sonunda üzümü eston qaşığıyla orta əsr italyan nəcasatı nuş edənlərə və belə rəzaləti görməzliyə vuran “qeyrətli” türklərə tutub soruşuram: Italiyanın az qala yarısı düşmən əlində olsaydı, Romada elə binamus naqislər tapılardı ki, belə məqamda səhnəyə erotika çıxartsın? Orlean, Marsel, Tuluza kimi şəhərlər işğal edilsəydi fransız Parisdəki məşhur “Mulen Ruj”da əylənərdimi? Bəlkə başqa millətləri də sayım? Son sözlərimi təhrikçilik kimi başa düşsələr də, dediyimi deyəcəyəm. Vətən getdi, torpaq od tutdu, külli-aləmdə rüsvay olduq, bütün bunları başa düşdüm, amma bir dərdi gora aparmaq mümkün deyil. Doğrudanmı biz elliklə ayağa qalxıb millətimizi göz qabağında həyasızcasına təhqir edən bir ovuc haramzadanı boğazlaya bilmərik?

Dekabrın 31-ində bir çox Şimali İranlı 200 il İrandan ayrı
qalmaqdan sora özlərin zornan sovetlərin sərhəd əngəllərindən və Araz çayından
keçirdib və vətənlərinə yetişdilər və bu ləhzələrdə göz yaşı tökdülər və bu
Şimali İranlıların vətənə vəfali olmaqlarını subut edir. Amma neçə ildən sonra Bakı dövləti bu işin hədəfin dəyişib
və Şimali İranlıların bu işi Azərbaycanın ayrılmış torpaqına yetişməq üçün olunmasını iddia etdilər!!! Bizlər
bu işə qabağa qaçmaq diyərik yəni  istəmisən deyəsən yalandi amma onun qonusun dəyişirsən..Bu gün hələ
Bakı dövləti tərəfindən Azərbaycanlıların birləşim günü! adlandırıb!!!

Tarix dərsi
Türkmənçay muqaviləsi (4-cü qismət)
1827 ilinin baharında Rusiyənin tsarı general Yermolovu kənara qoydu və onun yerinə general Paskoviçi Qafqazdaki Rus qoşununun komandiri etdi və bir çox güc onun əlinə verdi. Paskoviç birinci işində İrəvan şəhərin blokda etdi. Bu işin dalısiycaq Əbbas Mirza 25000-lik qoşunun savaşa hazırladi.
İran qoşunu "içmiyadzin" ya "3 kelısi" (Nəxçivan şəhərinin yanında) Rusların güclərin məqlub etdi ama Əbbas Mirza savaşın tezliklə qutarmasını istirdi və ona görə Rusların dallarıycaq Qafqaza girmədi.
Ruslar ginə qayıdıp əsgər yıqdılar və 1827 oktyabr 15 tarixində, 8 gün qanlı savaşdan sora İrəvanın qapısı açıldı. Onnan sora Təbrizə tərəf yola tüşdülər və 9 gün İrəvanın işqalınnan sora 1827 oktyabr 15 tarixində Təbrizi işqal etdilər. Bir həftə sora Paskoviç Təbrizə girip xalqı öldürməyə başladi. Biraz sora Əbbas Mirza neçə elçi Paskoviçin yanına göndərdi və savaşdan mutarikəni istədi. Ruslar da şərt etdilər ki İran Araz çayının otayındaki eski ərazisinnən göz yuma və 15 kurur Tümən qəramət Rusiyəyə verə.
Fətəlişah ki Şəhzadənin bu işin sevmirdi Əbbas Mirzaya xəbər vermədən özü bir qoşun yığdi və 1828-in qışında Qəzvinə tərəf gəldi.
Bu arada ginə İnglizlər işə girdilər. İngiltərə istirdi ki İranın gücün ala ki Hindustana bir təhdid sayılmiya və Ruslardan məqlub olmayınnan sora olararın üstünə yıxıla. İnglizlər Fətəlişahı məcbur etdilər ki yolun ortasınnan Tehrana qayıda və Türkmənçay muqaviləsin İrana imzalatdılar.
Bu işlərnən nəhayət 1828 fevral 21-ində İran məcbur oldu öz ərazilərinnən göz yuma və Türkmənçay qəriyəsində Türkmənçay muqaviləsin imzaladi. Maləsəf tarix bizə deyir ki Əbbas Mirza o haylarda Qafqazdaki ərazini Rusiyə verməyə əcələsi varidi və fəqət qəramət üstündə bazarlıq edirdi. Hətta o zaman da da İran Qafqazdaki ərazisin qayıtara bilərdi.
Bu muqavilə ilə İrəvan, Nəxçivan və Taliş rayonunun obiri qismətləri Rusiyənin əlinə düşdü. bu işnən İranın rolu Xəzər dənizində də azaldı və Araz çayı İran-Rusun yeni sərhəddi oldu.
İnşallah belə muqavilələr İranımızın tarixində dəfn olar.

Nəyə Şimali İranın alfabesini Ruslar və Sovetlər dəyişdilər?
Nəyə Ərmənistan və Gürcistanın alfabesi dəyişilmədi?

"Bu millətlərin tarixin gərək dəyişək və olara bir tarix və kültür verək ki Rusiyəni mühacim bilməsinlər" Bular Rusiyənin ona çalışdığı siyasətdi ki Qafqaz bölgəsi İrandan ayrılannan sora orda icraya qoyuldi.
Düzdi ki tezari Rusiyə bu bölgənin tarixin dəyişməkdə başarısızidi ama onun tərsinə Sovet hüküməti bu işi başarı ilə gördi. Bir çox kitab ki Azərbaycan, Ərmənistan, Gürcistan və Dağıstanın gərçek hüviyətin bildirirdi sovetlərin əlinən fərqli bəhanələrnən yığılıb və aradan getdi və yeni bir tarix və hüviyyət yazıldi. Sovetlər Gürcistan və Ərmənistan kimi xristian ölkələrin tarixin Rusiyəyə qoşmaq çox çətin bir iş deyildi və onun için alfabeləri yerində qaldi və öyrətildi ama Şimali İranın işi fərqli idi. Bir yandan müsəlman bir ölkə sayılırdi və Qafqaz bölgəsində İrandan sora bir dayaqı olammazdi. Obiri yandan Şimali İran, bir İranlı hüviyyəti olan ölkə olarax, İran kültüri vari idi. Ona görə Şimali İranın xalqına bir yeni tarix curramağa qərar verilib və ona hazırlandılar. Ortax milli-dini çəmpionlar Şimali İran tarixinnən həzf olundi və yeni milli Çəmpionların adı deildi. Bu arada alfabe Sovetlərin işin çətin edirdi. Bizim köhnə alfabemiz, bizləri biribirimizə bağlırdi və İranda yazılan məqalələri Şimali İranlılar və Şimali İranda yazılan məqalələri İranlılar oxuya bilirdilər. Ona görə heç rəhm olmadan Sovetlər Şimali İranın alfabesin dəyişməyə qərar verib Şimali İranı tarixindən qırmaq istədilər. Bu iş neçə il Sovetlər hükümətində gərçəkləşdi və yeni tarix Şimali İranın balalarına öyrədildi ki bu tarixdə Sovetlər İranı da bir mühacim bildirdilər ki "Birləşik Azərbaycan"a hücum edib onun yarısını özünə götürdi! Sovetlər dağılannan sora da bu şərayit dəyişilmeyib və hələ dəvam edir və indiki haldə çox az insan Şimali İranda öz doğru tarixini bilir.

Bakı şəhərinin 30km lığında "Atəşgah" adında bir Zərtüştluğun ibadət yeri var. Bu atəşgah (Pəhləvicə:Od Yeri) "Suraxani" məntəqəsindədi və bir Gaz şəbəkəsinin üstündə olub və tarix boyu ondan təbii od çıxırmış. Suraxani kəliməsi "Sorx" (qırmızı) dən gəlir və odun qırmızlığına işarət verir. Tarixcilərin dediğinə göra "Ərdeşir Babəkan" Sasani padişahı Aran məntəqəsin görməyə gələndə hökm verir ki bir Atəşgah bu diyarda düzəldirsin ama Ərəblərin hücumundan sora bu Atəşgah ronəqdən düşür. 17 və 18-ci əsrlərdə ticarətcilər ki İpək yolundan geçirdilər bir yer axtardılar ki Odu həmişə yanıq olsun və ona göra bu Atəşgahı yenədən qəyirdilər ama Gazın azlığına görə Atəşgahın odu keçmək üzəri oldu və 1975-də Bakı şəhərindən bu ibadət yerinə Gaz çəkildi. Bu məəbəd köhnə zamanlardan İran dini Zərtüştilərin ibadət yeri olub ama 18-ci və 19-ci əsrlərdə Hindular və Zərdüştilər ikisi birlikdə buradan istifadə edirlər.
Aranlılar və Azərbaycanlıların köhnə dinləri də obiri İranlılar ilə bir olmuş yəni biim hekayəmiz yolun əvvəlindən yolun axırına qədər bir olub və bir olacaq.
Yaşasın Böyük İran

TÜRKİYEDE TÜRK YOK ?


ŞEHİR İSİMLERİ

İŞTE TÜRKLERİN ASLINDA ÇOĞUNLUKLA RUM VE ANADOLUDAKİ ESKİ HALKLAR OLDUĞUNU GÖSTEREN TÜRKÇELEŞMİŞ AMA KÖKEN OLARAK ÇOĞUNLUKLA YUNANCA, HİTİTÇE VE DİĞER ANADOLU HALKLARININ DİLİNDEN OLAN ŞEHİR İSİMLERİ:


ANADOLU: Yunanca; Anatole (“Doğu” yönü veya Güneşin doğduğu yer),
Adana: Hititçe; Uru Adania,
Afyon: Luvice; Hapanova (Yüksek Tepe),
Aksaray: Kapadokya Kralı Archelaos’un adı,
Amasya: Hititçe; Amaseia - şehri kuran Amazon kraliçesi Amesis’in adı,
Ankara: Galatça-Hititçe; Angora (Toprağa “Çapa” atanların kenti),
Antalya: Likçe; Attaleia (şehri kuran Kral Attalos’un adı),
Antakya: Yunanca; Antiohia,
Aydın: Yunanca; Anthea, (Çiçek),
Bakırköy: Yunanca; Makri Hori (Uzun köy),
Balıkesir: Yunanca; Paleo Kastro (“Eski Hisar”, orijinali Luvice),
Bartın: Yunanca; Parthenios (“Bakire”, orijinali Luvice),
Bolu: Bitinyaca; Klaudio Poli (Klaudio Kenti),
Bursa: Bitince: Prussa (şehri kuran Bitinya Kralı Prusias’ın adı),
Çanakkale: Yunanca; Troas,
Çankırı: Galatça; Gangrea, (Keçisi bol memleket anlamında),
Çorum: Hattice; Hattuşa,
Denizli: Laodikeia, Suriye Kralı II. Antiokhosun karısı Laodike'nin adı,
Edirne: Yunanca; Hadrianapolis (Roma İmparatoru Hadrianus’un adı),
Efes: Yunanca; Efesos,
Eskişehir: Frigce; Dorlion,
Giresun: Yunanca; Kerasunda (Kirazlık),
Gümüşhane: Yunanca; Argyropolis (Argyros: gümüş, Polis: kent),
Isparta: Hititçe; Baride, Psidce: Baris,
İskenderun: Yunanca; Alexandretta,
İstanbul: Yunanca; eis ten Polin (Şehire doğru),
İzmir: Luvice; Mirina, İyonyaca: Smirina,
İzmit: Bitince, Nikomidia,
Karabük: Hititçe; Haluna (Yün),
Kastamonu: Yunanca; Kastromoni (Keşişler kalesi),
Kayseri: Hititçe; Mazaka, Latince; Kaisareia (İmparator şehri),
Kırklareli: Yunanca; Saranta Eklesias (Kırk kilise - Trak yerleşimidir),
Konya: Frigce; Kavania, Yunanca; İkonion, (İkonalar şehri),
Kütahya: Frigce; Kotiaeon,
Manisa: Lidyaca; Magnisia (Magnezyum alanı anlamında),
Malatya: Hititçe; Maldia (Bal diyarı anlamında),
Maraş: Hititçe; Maraj (Hitit komutanı Maraj’ın adı),
Mersin: Kilikyaca; Kilikya,
Muğla: Karca; Karya,
Nevşehir: Hititçe; Nissa,
Niğde: Hititçe; Nakita,
Ordu: Yunanca; Kotioro,
Rize: Yunanca; Rizi (Pirinç anlamında), Rumca: Rıza (Dağ eteği),
Sakarya: Frigce; Sangari (Sangari ırmağından adını almış, Frig tanrısının adı),
Samsun: İyonyaca; Amisos (Şehri Miletliler kurmuştur),
Sinop: Hititçe; Sinova (Amazon kraliçesinin adı),
Sivas: Yunanca; Sebastia (Sebastopolis saygın şehir manasında, orijinali Hattice),
Tarsus: Luvice; Tarsa (Kilikya tanrısı Tarhon’un adından),
Tekirdağ: Yunanca; Bisanthe,
Tokat: Togayitlerin kurduğu sanılıyor (Tok-Kat=Surlu şehir),
Trabzon: Yunanca; Trapezus (Yamuk, trapez biçiminde olan),
Trakya: Trakça; Thraki (Trakların yaşadığı yer),
Uşak: Frigce; Temenothyrea,

Müslüman kayıtlarında Anadolu’nun eski isimleri “Diyar al-Rum” veya “Bilad al-Rum” diye geçiyor.

Ayrıntı: Öz Ankaralılar “Ankara” demez “Angora” der. Yani eski Galatça söyleniş tarzıyla söylerler.

RUM TAKIMLARI:
Fenerbahçe: Fener: Yunanca; Fanari,
Galatasaray: Galata: Yunanca; Galatas (Sütçü),
Trabzonspor: Yunanca; Trapezus (Yamuk, trapez biçiminde olan).

Not: Şu an Anadoludaki eski şehir, ilçe vs isimlerinin çoğu Cumhuriyetin ardından değiştirilip Türkçeleştirilmiştir. Mesela İstanbul’un resmi ismi 1930’lara kadar Konstantiniyye idi. Arapçada “Konstantin’in şehri” manasına gelir. İstanbul ismi 1930’da verilmiştir. Yani şehir isimleride 80 yıllıktır. Anadolunun yerel halkları isimleri değiştirilmiş olmasına rağmen birçok yerde çoğunlukla hala eski isimleri kullanır.

Not: Eski Anadolu halkları derken Bithinya, Paflagonya, İonya, Kapadokya, Misya, Kilikya, Likya, Karya, Pisidya, Pamfilya, Lidya, Hititya ve Frigya halkları kastediliyor.

BU ŞEHİRLERDE YAŞAYAN VE ESKİDEN YUNANCA, RUMCA, LUVİCE, GALATÇA, HİTİTÇE, FRİGCE, LİKÇE, LİDYACA, SÜRYANİCE, ERMENİCE VE DİĞER ANADOLU DİLLERİ KONUŞAN İNSANLAR NERDE?
BU ŞEHİRLERE BAKARAK BURADAKİ BÜYÜK ANADOLU NÜFUSUNUN NEREDE OLDUĞUNU SORGULAMAK LAZIM.

BU NÜFUS YUNANİSTANIN EN AZ 3-4 KATIYDI. YANİ ŞU AN, TÜRK OLMAYAN, ESKİ ANADOLU HALKLARININ NÜFUSU 30-35 MİLYON OLMASI LAZIM.

NERDE BU YERLEŞİK ESKİ ANADOLU HALKLARI??????????
1924’de Yunanistan’a yollanan nüfus sadece 1.5 milyondu.

DİĞERLERİ NERDE??

1924’de sadece 1.5 milyon Türk olmayan kişi mi vardı koskoca Anadoluda?

Ne komik

1071’de Malazgirte giderken Diyojen’in ordusunda zaten 200 bin asker vardı.
Anadoluda o dönem zaten birkaç milyon insan vardı. Hastalıktan, doğa afetlerinden ve savaşlardan ölenleride hesaba katsak bile 850 sonra nasıl 1.5 milyon olsun.

Türkler, Anadoluda yok denecek kadar azdır.


TÜRKLÜK NERDEN ÇIKTI

Uludağ Üniversitesi'nde sosyoloji profesörü Hüsamettin Arslan: Biz, Osmanlı'dan bize miras kalmış bir halkın mensuplarıyız. Bu bir imparatorluk halkıdır. İmparatorluk halkı ne kadar farklıysa, bugün de Türkiye'de o kadar farklılık kesinlikle vardır. Ermeni, Rum, Çerkez, Türk, Kürt herkes var. Cumhuriyet'in kurucuları böyle bir halk devraldılar ve bu halka “Türk halkı” dediler. Acaba onların Türk halkı dedikleri halk kendisini nasıl görüyordu?

Nasıl görüyordu sizce?

O zaman Türkiye'de yaşayan bir halk vardı ama bu halk kendisini “Türk milleti” olarak görmüyordu. Onlar için iki şey önemliydi: “Devlet ve Müslümanlık.” Cumhuriyet'te, işte bu Müslüman halka “Türk” denildi. Cumhuriyet'in kurulduğu dönemde Avrupa ulus-devlet çağındaydı. Her ulus-devlet kendini bir etnik kimlikle adlandırıyordu. Bizimkiler de o günün dünyasında yaşamak için konjonktüre uydu.

********
Yani 90 yıl önce Anadoludaki halklar kendilerine “Türk” demiyordu.
Türk Milleti ismi ise sonradan Atatürk tarafından halka empoze edilmiştir.

********
Osmanlı Devleti dönemindede kimse kendine “Türk” demiyordu. Aleviler birisinin kim olduğunu öğrenmek isterse Sunni mi, Alevi mi diye sorardı 90 yıl önce, zaten Türklük son 90 yılda çıktı. Halkta tarihsel olarak Şafi, Sünni ve Alevi olma bilinci vardır. Etnisite, ırk, ulus kavramıyla düşünmek modernlerin bakış açısıdır.
Hatta bazı aleviler kendilerini ne Türk, nede Kürt olarak görüyor, sanki ayrı bir etnik kimlikmiş gibi. Aleviler aralarında bile biz Türkmüyüz, Kürtmüyüz diye kimliklerini tartışırlar. Aleviler son 90 yıla kadar kendilerini Türk diye tanıtmamıştır.
90 yıl önce bu halkın kendine Şafi, Sünni ve Alevi demesinin sebebide o dönemde insanlar dinine göre ayrılırdı, ırkına göre değil. Cumhuriyet döneminde her ulus-devlet kendini bir etnik kimlikle adlandırıyordu, dolayısıylada Atatürk bu müslüman halka konjonktüre uyup bir etnik kimliği temsil eden “Türk Milleti” ismini verdi. Alevilerde otomatikmen müslüman Türk sayıldı. Alevilerin aralarındada kesin bir kanı yok müslümanmılar yoksa değilmiler diye. Sonuçta herkesin kimliğinde “İslam” yazıyor.

Atatürk, Sümerlerin, Etilerin (Hititler) ve eski Anadolu halklarının Türk olduğunu sanıyordu, dolayısıylada bu halka bu ismi verdi ve Anadolu dilleri yerine Türkçeyi dayattı halka. Atatürk bundan dolayıda Sümerbank ve Etibankı açtırmıştır.

Tabiki Sümerler ve Etiler aslen Türk değildir. Sümerler Irakın güneyinde eskiden yaşamış bir halk olup genetik araştırmalarda Kuveytli oldukları saptanmıştır.
Hititlerin bir kısmı şu an Anadoludaki insanların ataları olabilir. Bilimadamları tarafındanda genellikle Gürcü ve Ermeni kökenli oldukları söyleniyor.

Yani Anadolunun eski halkları müslüman (sunniler) olanlar kendilerine sonradan verilen “Türk” ismini benimsemişler çünkü sünnilik Türklükle bütünleştirilmiş durumdadır.
Örneğin şair İsmet Özel “Kafirle çatışmayı göze alan Müslüman’a Türk denir”.diyor.

Orta Asyadan Anadoluya gelmiş etnik Türkler ise azınlıktadır. Van, Erzurum, Erzincan, Bayburt, Mersin, Antalya, Konya civarlarında bir kısım etnik Türk vardır sadece, diğerleri kesinlikle etnik Türk değildir. Diğer bölgelerde etnik Türkler %1-5 arasında olabilir. Şu an Anadoludaki halkın en az 65 milyonu etnik olarak Türk değildir. Orta Asyadan gelmiş nüfus şu an 7 milyon falandır (sadece baba tarafından Türkmen) ve 1000 yıldan beri bunlar çok karıştığı için artık bunlarda Türk sayılamaz dolayısıylada Anadoludaki 70 milyon insan Türk değildir.

Bugün ise Anadoludaki halklar kendilerini etnik olarak Türk sanmaya başlamıştır halbuki Türk ismi müslüman olanlara Atatürk tarafından verilan bir addır çünkü Atatürk bütün Anadolu halkların Türk kökenli olduğunu sanıyordu dolayısıylada bu inanış Anadoludaki halka empoze edilmiştir ve halk Orta Asyadan geldiğini sanıyor. 90 yıl önce Anadoluda birine “Siz Orta Asyadan geldiniz” deseydiniz o kişi şaşıp kalırdı çünkü böyle birşeyi ilk defa duymuş olurdu. Şu an Anadoluda yaşayan halklar aslında Orta Asyadan gelmedi.

Türkiyede etnik Türk yok denecek kadar azdır.

**************
Notlar:
Orhun Yazıtları 1890’larda tercüme edilmiştir. Bu yazılarda geçen “Türk” ismide 1890’larda öğrenilmiştir. Bundan önce Türk ismi halk tarafından Anadoluda bilinmiyordu. Orhun yazıtlarında yer alan “Törük” ismi 1890’larda tercüme edildiğine göre Anadoludaki halk son 85-90 senedir Atatürk tarafından Türkleştirilmiş ve Türkçe dayatılmıştır çünkü Orhun yazılarındaki “Türk” ismi 1890’lara kadar yoktu.

-------------------------

"Türkiye" ismini Avrupalılar vermiştir.
Bu coğrafyaya "Türkiye" isminin ilk olarak Roma-Germen İmparatoru Frederick Barbarossa (1123-1190) tarafından verildiği ifade edilmektedir.
Bu "TURCHİA"(Turkiya) ismi Latinceden gelmedir. Bu isim 11. yüzyıldan beri biliniyor. Anadolu’ya “Türkiye” denmesinin sebebi Türklerin Anadoluda nüfus çoğunluğu olduğu için değildir, Anadoluyu hakimiyeti altına alıp kontrol etmelerinden dolayıdır çünkü Anadoluya Türkmen askerler gelmiş ve bu militer güçle Anadoluya hakim olmuşlar. Kim hakimse onların ülkesi denmiş, ama Türkler hiç bir zaman nüfus çoğunluğuna sahip olmamıştır. Halende öyledir. Türkmenler ise feth ettikleri yerlere Rumların ülkesi demeye devam etmiştir.


GENETİK BİLİMİ

GENETİK ARAŞTIRMALARDADA TÜRKLERİN ASLINDA ANADOLUDA AZINLIK OLDUĞUNU VE TÜRK SAYILAMAYACAK KADAR KARIŞMIŞ OLDUKLARI ISPATLANMIŞTIR.

TÜRKİYEDE TÜRKLERIN %9 OLDUĞU DÜNYANIN EN BÜYÜK GENETİK PROJESİ OLAN GENOM PROJESİYLE KANITLANMIŞTIR.

Bu araştırmada üç tanede sözde Türk(?) bilim adamı yer almıştır. Bu araştırmanın gerçeklik payı %99.86 dır. Bu açıklamalara Türkiyedeki Türk(?) genetikçilerde katılıyor. İnanmıyorsanız gidin Türkiyedeki genetik uzmanlardan birine sorun.

Bilim adamlarının dediği altdaki yazıyı koyuyorum buraya.

The Turkish and Azeri populations are atypical among Altaic speakers (Table 1) in having low frequencies of M130, M48, M45, and M17 haplotypes. Rather, these two Turkic-speaking groups seem to be closer to populations from the Middle East and Caucasus, characterized by high frequencies of M96- and/or M89-related haplotypes. This finding is consistent with a model in which the Turkic languages, originating in the Altai-Sayan region of Central Asia and northwestern Mongolia (31), were imposed on the Caucasian and Anatolian peoples with relatively little genetic admixture----------------

AZERİLER TÜRK DEĞİLDİR

 Azerbaycan ismi 2000 yıllıktır bir isimdir. Azerbaycanın ismi neden 2000 yıldır hiç değişmeden Azerbaycan kalmış acaba? Azeriler kendilerine son 90 yıla kadar hiç bir zaman Türk dememişlerdir. Azerbaycanlı sözde Türkler Orta asyaya cok yakın ama fiziksel olarak hiç onlara benzemiyorlar. Tip olarak Azeriler daha gür saç ve sakala sahiptir Anadoludaki sözde Türklere nazaran. Azeriler daha çok etrafındaki Fars, , Kürt ve Kafkas halklarına benziyor. Mongoloid görünüşleri hiç yoktur. Yani tipleride yerleşik bir halk olduğunu gösteriyor. 

Bu arada Türkler cok küçük bir rakamla Azebaycan taraflarına geldi ve Azerbaycanda büyük bir halk nüfusu vardı. Bu halk nerde peki? Azeri nüfusu Orta Asya tarafına gittikçe azalır. Türkmenistan sınırında Azeriler hiç yoktur.

DİL
Azerilerin şivesine bakarsanız irani bir dilin şivesidir. Yani bu şive Azerbaycanlıların eskiden irani bir konuştuğunu gösterir. Pehlevi dilinde Azerbaycan kaynaklı o kadar çok kayıt ve döküman var ki Türkler Azerbaycana gelmeden önce orada pehlevice konuşulduğuna dair şüphe bile yok. Üstelik Azeri sözlüğünde birçok kelimede pehlevi kökenlidir.

Tebriz Üniversitesi Nesriyeh edebiyat bölümü öğretim üyesi Dr. Mahir Navabin’in araştırmalarına bakabilirsiniz. 10’uncu yüzyıldan başlayarak Azeri pehlevicesi 1500’lere gelene kadar zamanla Türkçe tarafından değiştirilmiştir. Bazı tarihçiler Azeri pehlevicesinin Tebrizde 17. yüzyılda bile konuşulduğunu bildirmektedir.
(Bakınız- Rowdhat ul-Jinan - Hafız Hüseyin Tebrizi [d997 A.H.]

Gezgin Evliya Çelebi (1611–1682) yazdığı Seyahatnamesinde Nahçıvan ve Marageh bölgesini gezmiş ve orada elit sınıf tarafından Pehlevice konuşulduğunu yazmıştır.

Orta Asyadan Azerbaycan tarafına Türk göçleri üçüncü asırdan beri başladığı için Azerbaycandaki yerleşik halkın dili degiştirilmiş ve Türkçe dayatılmış zamanlada pehlevice yok olmuş.
Azerbaycan taraflarına Türkler genellikle ordu olarak gelmişler, dolayısıylada, Türkler Azerbaycandaki yerleşik Azeri halkına oranla çok ufak bir nüfustu ve genetik olarak bir etki olmamış, ama militer güçleri olduğu için yerleşik halkın dillerini değiştirebilmişler.
Yapılan linguistik araştırmalarda Azericede bir çok Pehlevice kelimeler tespit edilmiştir. Yani dilleri değiştirilmiş olmasına rağmen halen Azeri Türkçelerinde Pehlevice binlerce kelime mevcut.

7 & 8 yüzyılları arası yaşamış Azerbaycanın şairi Humam Tebrizi’nin bir çok şiirlerini Azeri pehlevicesinde yazmıştır. 8 & 9 Yüzyılları arası yaşamış Ziauddin Yusuf Tebrizi’de Azeri pehlevicesinde şiirler yazmıştır.
Türkçe şiir yazıldığına dair hiçbir işaret yok ne hikmetse.

KİMLİK
Azerilerde kendilerinin Türk olup olmadıklarını halen tartışıyorlar aslında. Kendi aralarındada kesin bir kanı yok. Bazıları Kafkas Albanı, Med ve Türk olduklarını sanıyor. İrandaki Azerilerin çoğu kendilerini Türk olarak görmüyor ve iranlı oldukları düşünüyor. Tarihçilerin bir bölümüde zaten Azerilerin İrani bir halk olduğunu söylüyor. Hayat tarzları bakımındanda iranik halklara benziyorlar.
NOT: İrani demek Fars demek değildir. İran bir coğrafya adıdır sadece.

TARİH
Tarihi kaynaklarda Türklerin Orta Asyadan Azerbaycana 3. asırdan beri akın ettiği bilinmektedir. Bu akınlar genellikle ordu olarak olmuştur ama hiç bir zaman Azerbaycandaki yerleşik nüfusun sayısının 10/1’ ine bile yaklaşmamaştır. Sadece bir kısım Türk gelmiş diye Azerbaycandaki yerleşik halk bir yere gitmedi. Azerbaycanın yerleşik halkı havaya uçup buharlaşmadı ya.
Arap tarihçi Ebu Cafer Muhammed Tabari (839–923) Azerbaycanda 4-5 asır arası bir kısım Türklerin olduğunu yazmıştır. Göktürk ordusu ve Hazar Türkleri 629 yılllarında Azerbaycana girip Persleri yenerek buranın sonsuza dek Türk yurdu olduğunu deklare etmişlerdir. Türkler genellikle Azerbaycana ordu olarak geldiği için oraya hükmetmişlerdir fakat nüfusları çok olduğu için değildir, militer güçleri olduğu içindir.

Tarihi kaynaklarda Türklerin Azerbaycana girdiğini, orayı kontrol ettiğini fakat nüfus olarak hiç bir zaman çoğunluk olmadığı gösteriyor dolayısıyla Azerbaycanlılar Türk değildir.

DİN
Azerilerin dini İslamdır. Mezhepleride Şiiliktir. Anadoludaki sözde Türkler ise Sunnidir. Şu an İrandaki nüfusun %90ı Şiidir. Bu mezhep aynılığıda Azerilerin Türk değil, İran kökenli olduğunu gösteriyor. Azerilerin içinde şu an bir kısım Zerdüst dinine mensup insanlarda var. Zerdüstlük halbuki İrani halkların eski dinidir. Buradan şu sonuca varabiliriz: Azerilerin İslamiyetten önceki dini Zerdüstlüktü. Bu da Azeriler yerleşik bir olduğunu gösterir.
Azeriler Türk olmadığına göre Orta Asya ve Anadolu arasında boşluk var. Anadoluda kendini Türk olarak bilen halklarda dolayısıyla Türk olmuyor.
Buda şunu işaret ediyor: Türkler Anadoluda azınlık ve o kadar karışmış ki bunlarda artık Türk değil.
Azeriler sadece Türkçe konuşuyor. Bunun dışında Türklükle alakaları yok