ШҰБАРТАУЫМ ҚАСИЕТТІ МЕКЕНІМ, МӘДЕНИЕТІМ ТУҒАН ЖЕРІМ ӨЛКЕМ МЕНІҢ!

Баршатас
Жыртылған жердей жал тастан
Борша, борша,борша тас
Балалық шақта ойқастап
Басына шыққам, «Баршатас»
Тәкаппар сол бір қалпыңнан
Тұр екенсің айнымай.
Қойныңда сенің шарқ ұрғам.
Көліңде жүзгем аймалай.
Қайың –тал қалың сыңсыған
Ну орман еді қойының.
Доланаң қыздай қымсынған
Тұратын тұнып мойылың.
Сәбилік сол бір сезіммен
Қараймын тағы елжіреп,
Сағыныш жасы көзімнен
Көліңе тамды мөлдіреп.
Әлі есте . Соғыс шағында
Майданға ерлер кеткен-ді.
Қатын-қалаш жағуға
Талыңды талшық еткен-ді.
Қарашы күрке орнынан
Бой созған биік үйлерге.
Қуан сен –бүгін қойныңнан
Ақтарған асыл кендерге,
Қуан сен, жаңа қоныста
Жаңа отқа сонау жағылған.
Қиялың самғар алысқа.
Туған жер қандай сағынған.

Өлең автогрын табыңдар.