Откройте свой Мир!

14 қазан күни сағат 16:00 Баракят мейрамханасында Ержанның дүниеден өткеніне 5 жылдығына орай ас беріліп, құран оқытылады. Ержанның дос-жарандары, таныстары, жақындары құранға келіп Ержанды еске алыңыздар!!!

Қайдасың, ағам-Ержаным?!
Тосып-ем тағы келмедің,
Түнімді түртіп, түсіме де енбедің
Атыңды байлап, басына анау керненің
Аңқылдап келіп, саңқылдап сәлем бермедің?!

Қайдасың?!
Кеттің сен өзі қай жаққа?!
Жерсінбей жерді - кеттің бе әлде ай жаққа?
Кеттің бе әлде, жұлдыздарды сағалап,
Теңізді терең тебіренген жағалап,
Болсаң да қайда
Кетсең де енді қай жаққа,
Келмейсің-ау, енді ортамызға.

Жан бауырым, қорғаным, қайдасың?!
Мумкін сен биік шыңның басындасың?
Қына біткен таудың тарғыл тасыңдасың
Бәлкім сен - жарқылдаған жасындасың
Жайқалған-жасыл құрақ жасылдасың 
Бәлкім сен - маңымдасың, қасымдасың?!
Білмеймін, білем бірақ,
Мендегі саған деген сағыныштың,
Өмір бойы өксігі-басылмасың!!!

Қайдасың, ағам, жан бауырым, қайдасың?!


Қарындасың Алия 

Жүректің тас болып қатып қалғаны,Өмірдің жалған болғаны...
Жалғыз ұлдан айырылып,
Үйіміздің қаңырап бос қалғаны...

Үлкен арман, Асыл үміт...
Бәрі қалды бір күнде ұмыт.
Балам кетті хош деместен,
Ешбір жанды елеместен.

Анасы артында қалды "аһ" ұрып,
Мазарының барып басына,
Жылайды келіп, жылайды келіп,
Жеткен жері, жатқан жері 
Құлынымның осы ма?- деп.

Жыл өтті, ай өтті...
Сағыныш жүрек кернеді.
Өкініш өзегі өртеді,
Бірақ, тосқан баласы,
Сағынған жан баласы-
"Мамаламады",- КЕЛМЕДІ-
            ИМАНДЫ БОЛ, ҚҰЛЫНЫМ!!!                              

Ереке - друг мой, где ты? Тебя не хватает здесь. Скучаю по тебе.

Сегодня 10 ноября - уже  прошел год и один месяц, с того трагического дня.Так долго я тебя не видела, не обнимала, не разговаривала.........Братик, Я очень по тебе скучаю, мне не хватает тебя, не унять боль утраты! 

6 қазан күні сағат 13.00 жаңа мешіт асханасында жан балам Ержанды еске алу асы беріліп, құран оқытылады. Ержанның дос-жарандары, таныстары, жақындары құранға келіп Ержанды еске алыңыздар!!!

Ержатайым, бүгін сені түсімде көрдім. Сағыныш сазы - өңімдегідей аңқып тұр.
Шіркін-ай, шындығында түсім болса ғой!!! Сағындым ғой, жан балам!
11 айдан асты, өзіңе деген сағыныш ұлғая түсуде, жүрегім қан жылайды...
Достарың да: "Ержан деген бір жігіт болған еді",- деп өткен шақпен еске алатын болар!!!
Бірақ, анаң сені әр күні, әр түні есінен шығарған емес!!!!
Үйдің әр бұрышынан - Сенің жүрген жүрісің, сенің күлген күлкің, еркелеген әр сәттерің, сенің "мамалаған" дауысын естіліп тұрғандай!
Қайтейін, Алланың ісіне шарам жоқ! Иманды бол, балапаным!!!

Екі қыздың ортасында жайқалған, жарқыраған "Бәйтерегім" едің, біреуіне ақылшы, біреуіне қамқоршы едің!!! Менің Ақылшым, Қамқоршым, Қорғаным едің ғой, құлыным, жан балам Ержатайым, еркем-ау!.....
Қапыста сенен қалай айырылып қалдық, жан балам?!
Арманда кеткен, жан балам, сенде кеттің арманда, менде қалдым арманда.........
Ең құрмаса артыңнан бір тұяқта қалмады-ау?!..Ержатайымның "Өзі, көзі" -деп дәнекер тұтып отыратын!!!?..
Әкең екеуміз жағада қалдық қанатым сыңды, ұша алмаймын, түбі терең тұңғиық....


Құлыным, жатқан жерің жайлы болсын!
Жаның жәннатта болсын!
Алланың нұры жаусын!
Иманды бол, құлыным!

Құлыным, өзіңді жоқтап, аңырап іздегеніие 322 күн болды. Есіктен "мама я пришел" деп кіріп келетіндей көрінесің! Аппақ жүзіңді, жарқын күлкіңді, жас баладай аңқыған исіңді сағындым, Жан балам!!!

Өзіңмен қоштасқалы 10 айдан асты, ағажан. Осы 10 айдын ішінде сені есіме алмаған күнім болмады. Әлі күнге дейін жоқтығыңа сену қиын, ауыр... Сағынышымыз ешқашан өшпейді. Мәңгі есімізде, жүрегімізде, дұғамыздасың! Жатқан жерің жайлы, Жаның жәннәтта болсын!

Сегодня 10 августа - 10 месяцев как мы разлучены, 10 месяцев как мама плачет по ночам, и ничто не успокоит ее боль, нашу боль за несбывшиеся мечты. О, Аллах дай силы!  

Сегодня ровно 300 дней с тех пор как ты ушел. Неописуемая тоска с каждым днем все сильнее и сильнее, одна мысль о том что я никогда не увижу тебя, не услышу твой голос сжигает меня изнутри.  Больно 

Бауырым, сагындым, суреттерине карап, тамагым тастай боп, козимди  ып-ыстык жас куйдирип кетеди. Жаткан жерин жайлы, жарык болсын.

Очень не хватает тебя, братуха. Говорят, время лечит, но пока не получается. Скорбим по тебе. Ты навсегда останешься в моем сердце. Пусть земля тебе будет пухом.

прошло уже 6 месяцев, а кажется, что сейчас откроется дверь и войдешь ты ко мне в кабинет и тихо свистнув скажешь "Биджо, калайсын". хочется плакать, но снова слышится твой голос "мен ушин жылама". 10 апреля ездили к тебе на кладбище, мы помним тебя, и ты всегда в сердце...
 

Тишина, покой и даже шороха не слышноИ на душе так тяжко и не спится
Так тихо смело и небрежно
Прошепчет кто-то : "Засыпай!"
Заснув во сне увижу брата
Таинственно он смотрит на меня
Так жизненно!
Так ярок этот сон,
Которому не сбыться
Ведь нет его!
Ушел и даже не простился!
Почему???
И почему мечтам его не сбыться???
Ушел туда
откуда уж не возвратиться!
И не начать всю жизнь 
Как с белого листа.
Ах, если б можно было помешать...
И жизнь свою я отдала бы за тебя!!!
Но ничего теперь уж не исправить,
Не сделать жизнь ту
С белого листа!
И с комом в горле
С тоскою на душе
Я буду вспоминать и верить,
Что там где ты сейчас
Нашел покой!!!!!!!!!!!!!

Жаткан жерин жайлы болсын!
Алдыннан жарык болсын!
Иманды бол Ержатайым!!!!

Вот и уходит 2012 год-год дракона! Ненавистный  дракон забрал тебя у нас навеки.