Откройте свой Мир!

Некаторыя карыстальнікі электроннай пошты ад tut.by атрымалі лісты‑»запрашэнні» на 3‑ую рэспубліканскую выставу‑ярмарку тавараў айчынных вытворцаў «Купляйце беларускае!». Кажучы інтэрнэт‑мовай — звычайны спам. Рознакаляровая аб’ява здзівіла карыстальнікаў інтэрнэта. Ніколі раней беларускія ўлады не выкарстоўвалі такі сродак інфармавання пра сваю дзейнасць.

У спісе арганізатараў заяўлены Мінгарвыканкам, Мністэрства гандлю, Міністэрства прамысловасці. Тым не менш аўтарытэтныя арганізатары вырашылі парушыць закон.

Згодна з артыкулам 12 закона Беларусі «Аб рэкламе», «распаўсюд рэкламы пасродкам тэлефоннай, тэлекснай, факсімільнай, сотавай рухомай электрасувязі, электроннай пошты дапускаецца толькі пра наяўнасці згоды абанента альбо адрасата на атрыманне рэкламы».

ЯМ, паводле afn.by

17:33, 17 жнiўня 2009

Трагедыя Андрэя Зайцава і драма Ўлада Міхайлава не былі апошнімі. Нехта Сяргей Гаўрылін апублікаваў у інтэрнэце свой дзённік як чалавек, які быў засланы ў якасці інфарматара ў гомельскі апазіцыйны асяродак.


Сяргей Гаўрылін.

ГБ паўстае з публікацыі шматведным, а падполле — дробязным. Гэты факт можа адлюстроўваць гледзішча аўтара — які інфільтраваўся ў шэрагі апазіцыі з мэтай яе дыскрэдытацыі. Як бязвольны, заблуканы аб'ект, што жыве ад выплаты да выплаты. Грошы, грошы, усё дзеля грошай — такой ён бачыць навакольную рэчаіснасць. Калі верыць дзённіку, ён інфармаваў спецслужбы на сугуба кантрактнай аснове.

Раз Гаўрылін вырашыў спыніць стукацтва на сваіх прыяцеляў, дык чаму такім дэманстратыўным спосабам? Ён піша: «Жаданне пачаць весці гэты Дзённік з'явілася ў мяне адначасова з жаданнем пакончыць з гэтым падманам. Падманам, які зліўся з маім жыццём і паступова, незаўважна стаў авалодваць мною, мяняючы мяне, маю свядомасць...».

135 тысяч знакаў напісаў Гаўрылін за чатыры гады нязмушана-змушанае працы на два фронты — сапраўдны раман.

Дзённік вылучае выбітная літаратурнасць, рэдкасная цэльнасць.

Ніводнага выпадковага слова, нічога па-за галоўным сюжэтам. У той жа час выкарыстоўваюцца некаторыя класічныя прыёмы павышэння даверу да наратыву. Напрыклад, ужыванне правак, фарматаваных проста ў тэксце.

Першай думка мільгае: такая «споведзь» насамрэч можа быць інспіравана самім КГБ.

Так, аўтар дзённіка апавядае, як «высмоктваюць з пальца» даносы — проста таму, што па даносах ёсць план. Так, дзённік раскрывае механізмы фальсіфікацыі галасавання. Службоўцы дзяржаўных органаў паўстаюць са старонак дзённіка робатападобнымі істотамі, што сервільна выконваюць волю абяздушанай аўтарытарнай машыны. Аўтар прыводзіць жывыя паралелі з оруэлаўскім раманам «1984».

Аднак

і апазіцыя — карціна бязрадасная. Яна паўстае са старонак дзённіка зусім не сацыяльнай сілай, якая па вызначэнні спрыяе грамадскага прагрэсу, далёка не вестуном будучых дэмакратычных пераменаў. Увогуле ніякай не сілай і не носьбітам ідэяў. Бязглуздым сізіфам. «Купка людзей, якія вераць у тое, што яны змагаюцца з дыктатурай»,

— так ён апісвае людзей (перапоўненую, між іншым, залу), што сабраліся на суд падтрымаць гомельскага дысідэнта Змітра Жалезнічэнку.

А трэцюю сілу аўтар не спаткаў, не адчуў. Унутранае жаданне выспавядацца, расказаць пра сваё маральна невыноснае становішча, ёсць. Але аўтару не шчасціць спазнаць сілу веры ці сілу салідарнасці на практыцы, расчараванне і прыкрасць поўняць ягоную экзістэнцыю. Адно недзе далёкім водгаласам гучаць выпадкова пачутыя ім ад аднаго... — каго? — словы, што «беларускамоўныя і пратэстанты найменей паддаюцца вербоўцы». У той жа час на палітычны вышук пачынаюць працаваць «слабыя асобы, што адчуваюць сваю ніштожнасць у параўнанні з СІСТЭМАЙ».

Сам аўтар у Бога не верыць, і нацыянальныя каштоўнасці ў ім не жывуць.

Ён збірае подпісы за Мілінкевіча на заданне КГБ і пры тым шчыра прагне Мілінкевічу перамогі. Тэлевізійнае паведамленне Ярмошынай пра 83% кідае яго ў адчай. Небарака спадзяваўся ад Ярмошынай іншых лічбаў... На Плошчу ён, вядома, не едзе, нават не згадвае яе. Задання такога не было.

З сістэмай аўтар, быццам бы, парывае. Ён здае «паролі і яўкі». «Здесь я хочу поставить точку в моём дневнике. Эта точка означает конец моей «карьеры» в КГБ. Теперь этот Дневник — достояние общественности. Я делаю это, прежде всего, чтобы очистить свою совесть, которая изрядно помучила меня за эти почти четыре года. Почему я «раскрываюсь» именно сейчас? Пожалуй, это то, о чём я не хочу рассказывать. Это очень личная причина.

Теперь можете начинать бросать в меня камни. Я очень надеюсь, что мой дневник покажет «начинающим» Источникам, что чем дольше сотрудничать с КГБ, тем тяжелее покончить с этим. Найдите в себе силы преодолеть свой страх. Помните, что ложь порождает новую ложь.

Пусть правда победит!»

Аднак, што да апазіцыі, то ён «вышел из этого проклятого дома [цэнтр гомельскага незалежнага грамадства на Палескай — НН] с большой радостью от того, что больше никогда в него не войду». Прэч ад арганізаванай апазіцыі, карацей. «Белорусская оппозиция — это искусственно созданное властью формирование, предназначенное для противовеса, для поддержания баланса в обществе. Мы её полностью контролируем», — гэтую сентэнцыю свайго спецслужбісцкага куратара аўтар дзённіка вылучае тлустым падкрэсленым, і на ёй спыняецца нават вока чалавека, які толькі прагортвае інтэрнэт-скрутак дзённіка.

Публікацыя гаўрылінскага дзённіка здольная падвысіць градус параноі ў грамадстве. А можа таксама быць часткаю куды большай гульні, недаступнай разуменню пабочнага назіральніка.

Звяртае ўвагу,

як па-шцірліцаўску аўтар дзённіка ставіцца да дзейнасці кіеўскага офісу Нацыянальнага дэмакратычнага інстытуту — амерыканскай фундацыі, якая дапамагае апазіцыйным грамадскім арганізацыям. Вярутныя «Сямнаццаць імгненняў...», а не дзённік нядошлага энжэошніка.

Кіеўскі офіс NDI паўстае ў вачах сакрэтнага інфарматара гэткай «рэзідэнтурай».

Куратары малююць перад Гаўрыліным амерыканцаў ці не ўсясільнымі — адбітак чыёйсьці шпіёнаманіі? — здольнымі з амбасады ў Менску праслухоўваюць усе мабільныя тэлефоны Беларусі.

Яны нават вядуць улік апазіцыйных актывістаў. У адной Гомельскай вобласці іх 1600. Праўда, у шпіёнскім гняздзе чамусьці па-раздзяўбайску ставяцца да сваіх «шпіёнскіх таямніцаў».

У аснове наратыву дзённіка ляжаць сапраўдныя факты, якія пацвярджаюцца «персанажамі». Гэтак, кіраўнік чарнобыльскай камісіі Партыі БНФ Юрась Меляшкевіч кажа, што сапраўды праводзіў у Гомелі круглы стол па пытаннях будоўлі АЭС, у час, названы ў тэксце.

Пятро Кузняцоў, іншы грамадскі актывіст, які фігуруе ў Дзённіку Гаўрыліна, на наша пытанне наконт публікацыі найперш сам задаўся пытаннямі: «Цікава, чаму на сайце «споведзі» прыводзіцца спасылка на сайт з заведамымі паклёпамі на дзеячоў гомельскага пазіцыйнага асяродку, за якім стаіць вядома хто, прычым спасылка называецца «Тут праўда пра гомельскую апазіцыю»?

Кузняцоў лічыць, што ў Дзённіку шмат эпізодаў і выказванняў, якіх проста не магло мець месца.

«Найлепшае, што можа зрабіць сёння апазіцыя і СМІ — праігнараваць гэты дзённік, бо мне відавочна, што ён з'явіўся з пэўнымі мэтамі», — падсумоўвае Кузняцоў.

Пра гэты вялікі і дзіўнаваты дакумент вялікай і дзіўнаватай эпохі НН ўсё ж піша.

Але раім чытачу быць крытычным пры азнаямленні з тэкстам Дзённіка. Яго змест не паддаецца верыфікацыі. У пародзе праўдзівых, але нязначных фактаў можа хавацца вытанчаны, але пракудны паклёп. Аўтарам, без сумневу, доўгі час маніпулявалі трэція асобы, ствараючы ў яго асаблівае, поўнае недаверу і жоўці, уяўленне пра навакольных індывідаў.

Загадзя перапрашаем тых сумленных людзей, якіх гэты тэкст можа несправядліва ўкрыўдзіць.

«Калі спатрэбіцца дапамога, ведаеш, як мяне знайсці», — так сцісла пракаментаваў у блогу допіс Гаўрыліна адзін з герояў ягонага апавядання, Зміцер Жалезнічэнка. На адрас якога, дарэчы, Гаўрылін не шкадуе словаў захаплення. У той жа час Жалезнічэнка адзначае, што «ўся інфармацыя падаецца ці як словы супрацоўніка КГБ ці як развагі Сяргея. Фактаў як такіх няшмат. Не трэба даваць веры ўсяму, пра што казалі Сяргею і што ён пераказвае — з ім таксама гулялі ў гульні», — кажа хлопец, якога за незалежную дзейнасць выгналі з універсітэту і адправілі ў войска.

Жалезнічэнка мяркуе, што Гаўрылін шчыры ў тым, што піша.

Аднак пасля таго, што ён перажыў у сваёй душы, яму, нібы таму Каю з аскепкам зла ў сэрцы, усё, нават прыгожае, бачыцца выродлівым. Праўдзівая гісторыя ўзгадавання паняверкі.

Што б за ім не стаяла, Дзённік Гаўрыліна з'явіўся.

На момант напісання гэтага тэксту Сяргей Гаўрылін быў недаступны для каментавання. Паводле нашай інфармацыі, ён знаходзіцца за мяжой.

По запросу одного из смотрителей был создан раздел "тайны Гомельского парка" в котором постараемся раскрыть большую часть тайн и загадок центрального парка города Гомеля.
Вот только как и всегда возникает вопрос: с чего начать? Присылайте ваши пожелания. Для начала раскрытия тайн и загадок осталось подаждать до первого предложения о разделе. Ждём......

Подборка фотографий "достопримечательностей" Гомеля

Гомельская область расположена на юго-востоке Беларуси и граничит с Брянской областью России, а также с Киевской, Черниговской и Житомирской областями Украины.

Площадь территории – 40,4 тыс. кв. километров, что составляет пятую часть территории республики. В состав области входит 21 район и 4 района в г. Гомеле, 17 городов, 18 поселков городского типа, 2608 сельских населенных пунктов.

Климат в регионе умеренно континентальный, с теплым летом и мягкой зимой. Средняя температура января – минус 6 °С, июля – плюс 18 °С.

Зимой преобладают южные ветры, летом западные и северо-западные. Скорость ветра в среднем за год составляет около трех метров в секунду. Годовое количество осадков колеблется в пределах 550–660 миллиметров.

В области один из самых продолжительных в стране вегетационных периодов (191–209 дней). Климат благоприятствует выращиванию сахарной свеклы, кукурузы, скороспелых сортов винограда и других культур.

Наиболее крупные судоходные реки региона – Днепр, Сож, Березина, Припять. В области много озер.

Треть территории покрыта лесами.

Гомельская область имеет достаточно благоприятные природные условия для развития всех сфер жизнедеятельности человека. Равнинный характер рельефа способствует развитию населенных пунктов, сельскохозяйственному освоению земель, функционированию промышленных предприятий и транспортных магистралей.

Выбраныя міфы і чуткі са зборніка сучаснага чэшскага гарадскога фальклора, укладзенага і пракаментаванага Пэтрам Янэчкам.

1. ЗАПАЛЬВАЦЬ СВЯТЛО СМЯРОТНА НЕБЯСПЕЧНА

Гэта здарылася некалькі гадоў таму ў адным інтэрнаце ў Чэхіі. Дзве студэнткі жылі разам у пакоі. Адна з іх неяк увечары пайшла са сваім хлопцам у кавярню недалёка ад інтэрната, а другая засталася вучыцца.
Першая дзяўчына была ў кавярні да самага закрыцця, а потым вырашыла, што пойдзе начаваць да свайго сябра. Было холадна, таму яна хуценька вярнулася па куртку.
Увайшла ў пакой, а там цёмна. Відаць, суседка ўжо спіць. Дзяўчына святла не запальвала, так у цемры і падышла да шафы, намацала ўсляпую куртку і пайшла.
Зраніцы, вярнуўшыся са спаткання дадому, яна знайшла там сваю суседку мёртвай — скрываўленую, з перарэзаным горлам. Пасцель была ўся ў крыві... Калі труп забралі, дзяўчына ўбачыла на начным століку сярод канспектаў цыдулку: «Калі б ты запаліла святло, забіў бы і цябе!»



2. АЎТАСТОПЕР
Мінулым летам калега распавёў мне адзін жахлівы выпадак, які здарыўся з ягонай стрыечнай сястрой. Тая неяк была на закупах у гіпермакеце «Tesco» ў Летнянах. Калі яна складвала пакупкі ў машыну, да яе падышоў малады хлопец у форменным адзенні супрацоўніка гіпермаркета з валізкай у руцэ і спытаў, ці не завезла б яна яго дадому. Маўляў, ён не паспеў на апошні аўтобус, а жыве ён у нейкай вёсцы каля Прагі... Чэлаковіцы ці так неяк. Хлопец, праўда, выглядаў прыстойна, аднак яна яму на гэта кажа, што не, хай не крыўдуе, але ёй страшна сядаць адной з незнаёмцам у машыну. Хлопец спакойна папрасіў прабачэння, сказаўшы, што ўсё разумее, і пайшоў.
А стрыечная сястра загрузіла пакупкі ў машыну і выехала з паркоўкі. Але потым убачыла, як той хлопец, бядак, стаіць самотны ўначы ў форме, з валізкай, на аўтобусным прыпынку, пашкадавала яго, пад’ехала і спынілася.
Той падзякаваў, валізку паклаў на задняе сядзенне, а сам сеў спераду. Нейкі час яны ехалі, ён шмат не размаўляў, але відавочна быў рады, што яго ўзялі падвезці. Праз хвілінку ён папрасіў у дзяўчыны дазволу перасесці на задняе сядзенне, бо яму зрабілася нядобра. Ёй гэта падалося трошкі дзіўным, але яна пагадзілася і спынілася. Ён выйшаў і падышоў да задніх дзвярэй — дзяўчына раптам запанікавала, націснула на газ і проста з’ехала.
А прыехаўшы дадому, заўважыла, што на заднім сядзенні засталася тая валізка! Яна падумала, што ўсё па-дурацку выйшла: кінула гэтага хлопца з гіпермаркета аднаго пасярод ночы проста на дарозе. А тады яна адкрыла валізку, ці не знойдзецца ў ёй якога кантакту, адрасу ці яшчэ чаго. Але там нічога такога не было. Толькі пара пальчатак ды струна.

Пераклала Настасся Баярскіх

Гістарычныя перамогі Ліцвінаў і Беларусаў

В Беларуси с первого июня текущего года начата реализация проекта строительства второго пускового комплекса пункта захоронения радиоактивных отходов. Об этом 24 августа сообщил министр по чрезвычайным ситуациям Беларуси Энвер Бариев. Работы на первом пусковом комплексе уже завершены.

Пункт захоронения радиоактивных отходов коммунального унитарного предприятия по обращению с отходами "Экорес" является приповерхностным хранилищем типа "Радон", заявил Энвер Бариев во время online-конференции на сайте БелТА. В 1997 году началась реконструкция этого пункта, принадлежащего Мингорисполкому.

Проект, прошедший экспертизу в МАГАТЭ, предусматривает строительство хранилищ для отработавших источников ионизирующего излучения, корпуса по переработке радиоактивных отходов, лабораторно-технического корпуса, хранилища отходов низкой и средней активности, вспомогательных сооружений.

На ваше мнение, это что такое

КДБ вербуе праз vkontakte.ru

але па палітычных матывах. Два супрацоўнікі КДБ у панядзелак спрабавалі завербаваць студэнта‑першакурсніка БДУІРа Паўла Ляшковіча, які навучаецца на факультэце «Інфармацыйныя тэхналогіі».

«А 12 мяне выклікалі ў дэканат. У кабінеце ў той момант знаходзіліся два невядомых мне чалавекі. Праз нейкі час дэкан выйшаў, пакінуўшы мяне з імі. Яны сказалі, што з КДБ, але не прадставіліся. Цікавіліся маімі паездкамі ў Польшчу, Украіну. Пыталіся, ці ўваходжу я ў якія‑небудзь апазіцыйныя арганізацыі.
Пасля яны зайшлі на маю старонку на сайце vkontakte.ru. Паказалі, што ў маіх сябрах знаходзяцца апазіцыянеры, як Павел Батуеў, некаторыя іншыя»
, — кажа П.Ляшковіч.

Потым хлопцу прапанавалі напісаць заяву аб супрацоўніцтве.
«Перад мной паставілі выбар, альбо працую на іх, альбо «такія дурні нашаму ўніверсітэту не трэба». Нават далі мне мянушку «Арцём». Абяцалі дапамагаць матэрыяльна», — кажа студэнт.

Ляшковіч быў вымушаны падпісаць паперы. «Яшчэ мяне абавязалі ў панядзелак напісаць заяву на ўступленне ў «Малады фронт». Прычым, я спачатку павінен быў адаслаць аднаму з куратараў, а ўжо потым у саму арганізацыю», — гаворыць хлопец. Кадэбісты прасілі не разгалошваць змест гутаркі.

За шырмай абвешчанай «лібералізацыі» падобныя выпадкі адбываюцца па ўсёй краіне. На «прафілактычныя гутаркі» на мінулым тыдні выклікалі студэнта Гарадзенскага дзяржаўнага аграрнага ўніверсітэта Алега Пронскага, у Салігорску — навучэнца эканамічнага тэхнікуму Іллю Кавалея.

Гэта толькі тыя выпадкі, калі пайшоў розгалас. На яго наважваюцца не ўсе — баяцца страціць месца вучобы. Хаця ў падобных сітуацыях ратуе акурат публічнасць. Паводле закону, супрацоўніцтва з спецслужбамі добраахвотнае, — падкрэсліваюць юрысты-праваабаронцы. — Акрамя таго, палюючы на палітычных актывістаў, супрацоўнікі спецслужбаў займаюцца неўласцівымі функцыямі: яны абслугоўваюць інтарэсы не дзяржавы, а палітычнай групоўкі, што трымае ўладу, — кажуць юрысты.

Зміцер Панкавец
18:24, 19 студзеня 2009
па матэрыялах http://www.nn.by/

на ваше мнение назовите как вам кажется самую правдоподобную версию происхождения названия Гомель

21-гадовы жыхар мястэчка Ўваравічы загінуў пасьля таго, як на яго зваліўся помнік Уладзімеру Леніну.

10 жніўня ў 4:40 раніцы хлопец залез на пастамэнт помніка вышынёй каля 7 м і паспрабаваў павіснуць на працягнутай наперад руцэ Леніна. У гэты момант канструкцыя абвалілася.

Па дарозе ў Гомельскую абласную клінічную лякарню малады чалавек сканаў, перадае БелТА.


10.08.2009 13:33

"Іван IV "Грозный" адпраўляе прыгаворанных вогнішча"

Адкажыце: ці задаволены вы дзеяннямі кіраўнікоў краіны? Калі незадаволены то чаму?

Растет, хорошеет и благоустраивается город над Сожем. В его градостроительный силуэт вписываются дома повышенной этажности. Это придает Гомелю своеобразие и неповторимость.
Скоро на углу улиц Советской и Кирова возвысится 16-18-этажный монолитный жилой дом. Сейчас проектные работы по этому зданию ведутся в ОКУП "Институт "Гомельгражданпроект". С вводом его в эксплуатацию завершится застройка микрорайона № 22.
Новый дом значительно украсит архитектурный облик центральной магистрали Гомеля - улицы Советской - и явится своеобразной доминантой в этом районе города.
Новость взята из газеты "Гомельские ведомости"
А как вы относитесь к строительству в Гомеле многоэтажных зданий?

В соответствии с распоряжением Гомельского городского
исполнительного комитета от18.07.2008г. № 195-р «Об opганизации автобусного маршрута», с целью изучения пассажиропотока и определения экономической целесообразности, с 22 июля 2008г. будет организован автобусный маршрут № 44 «Волотова - Костюковка», движение будет направлено по улицам Каменщикова, Крупской. Юбилейной, Кожара, Советской с количеством работающих автобусов 1 единица в будние и выходные дни.

Информация предоставлена отделом идеологической работы Гомельского горисполкома.

13:27, 03/02/2005

“Разрешение Лукашенко на избиение” – под таким заголовком вышла статья в сегодняшнем номере авторитетного польского еженедельника “Rzeczpospolita”, посвященного изменениям в законе «О Внутренних войсках МВД Республики Беларусь”. “Военнослужащие внутренних войск МВД Беларуси уже не могут отказаться стрелять в участников мирных демонстраций оппозиции, если соответствующий приказ даст Лукашенко – это предусматривают поправки в закон о внутренних войсках. Статья, где регламентируется использование оружия, дополнена словами «а также в других случаях, определяемых Александром Лукашенко”, пишет “Rzeczpospolita”.

Газета отмечает, что закон не уточняет, при каких обстоятельствам и в каком порядке Лукашенко должен определять эти «другие случаи».

“Rzeczpospolita” приводит мнения экспертов, которые считают, что теперь Лукашенко может принять решение использовать оружие, например, против участников мирных демонстраций, а изменения в законе были одобрены, прежде всего, для того, чтобы не допустить в Беларуси «украинского варианта».

Стоит добавить, что в Польше до сих пор идут судебные процессы, связанные с использованием оружия против демонстрантов в 1970 и 1981 годах. Причем на скамью подсудимых попали не только бывшие руководители ПНР, как, например, Войцех Ярузельский или бывший министр внутренних дел генерал Кищак, но и обычные военнослужащие МВД, которые выполнили приказ стрелять, сообщает «Радыё Свабода».

Як вы лічыце ці дастаткова увагі удзяляецца помнікам архітэктуры

Более 125 млн. рублей похитили в Гомеле из банкомата при помощи аппарата для газовой резки металла, сообщили БЕЛТА в отделе внутренних дел администрации Центрального района областного центра.
Банкомат располагался на первом этаже одного из жилищно-эксплуатационных участков города, а его внутренний блок с кассетой для денег — внутри помещения. В ночное время суток злоумышленники взломали дверь домоуправления, которое не было оборудовано сигнализацией, и при помощи автогена вырезали «начинку» банкомата.
По факту кражи возбуждено уголовное дело. Проводится расследование.

Сайт посвященный платежной системе WebMoney. Вы можете оплатить белорускую: мобильную связь, интернет и многое другое 

По слухам неофициальных источников в честь 70 летия районной газеты Маяк готовится нечто несовсем ординарное

В Гомеле состоялось открытие нового автомобильного моста

07.11.2009 15:26 http://gomelwest.info/tags/...

Торжественное открытие нового автомобильного моста через реку Сож состоялось сегодня. На открытии моста присутствовали первый вице-премьер Владимир Семашко, министр транспорта и коммуникаций Иван Щербо, руководство города и области, коллективы дорожно-строительных организаций, общественность.

Мост протяженностью 343 м и шириной 11,5 м объединяет две части города. Он расположен по автостраде Витебск-Гомель-граница Украины.

Строительство объекта началось в 2007 году и было осуществлено за 33 месяца вместо первоначально запланированных 54-х. Работы велись ускоренными темпами при строгом выполнении технических нормативов, использовались новейшие технологии и материалы, передает БЕЛТА.

Новый мост позволит не только улучшить качество транспортного сообщения в российском и украинском направлениях, но и реконструировать ныне используемый мост, расположенный рядом с новостроем, который эксплуатируется более 60 лет.

7 Сакавіка 2007
Навошта ўлады ўшаноўваюць Суворава?


Алена Макоўская – скончыла лінгвістычны ўнівэрсытэт і акадэмію кіраваньня пры Савеце міністраў (цяпер – пры прэзыдэнце РБ), на 3-м зьезьде у 2001 годзе абрана на пасаду старшыні рады Згуртаваньня беларусаў сьвету "Бацькаўшчына", пераабраная на 4-м зьезьде ў 2005.

Яўген Анішчанка нарадзіўся ў 1955 годзе ў вёсцы Бранцава Аршанскага. Скончыў гістфак БДУ. Працаваў настаўнікам, служыў у савецкай арміі (як сам прыгадвае, "побач з Лукашэнкам"). З 1985 года у інстытуце гісторыі Акадэміі навук. Кандыдат гістарычных навук (тэма дысэртацыі "Зямельныя адносіны на Беларусі ў канцы 18-га стагодзьдзя"), доктарская дысэртацыя на тэму "Палітычная гісторыя Беларусі ў часы падзелу Рэчы Паспалітай", у якой даказвалася, што Расея нясе галоўную адказнасьць за падзел Рэчы Паспалітай, не прайшла ВАК. Аўтар кнігі "Палітычная гісторыя ў часы падзелу Рэчы Паспалітай". 19 лютага 2007 года быў звольнены з інстытуту гісторыі Акадэміі навук.

Уладзімер Арлоў – скончыў гістарычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту, удзельнічаў у самвыдатаўскіх альманахах "Мілавіца" і "Блакітны ліхтар". Першая кніга выйшла ў 1986 годзе. Аўтар больш як дваццаці кніг прозы, паэзіі, эсэ і гістарычных нарысаў. Узнагароджаны мэдалём Францішка Скарыны (1991), ляўрэат Літаратурнай прэміі імя Францішка Багушэвіча Беларускага ПЭH-цэнтру. З 1988 году сябра Рады "Мартыралёгу Беларусі". Творы перакладзеныя на дваццаць пяць моваў.

У інтэрвію Радыё Свабода ўдзельнікі он-лайн канфэрэнцыі сказалі:

Алена Макоўская: "Згуртаваньне беларусаў сьвету "Бацькаўшчына" мае сваімі асноўнымі мэтамі адраджэньне Беларусі як сувэрэннай дзяржавы, выхаваньне нацыянальнай сьвядомасьці, спрыяньне росту павагі беларусаў да сваёй гісторыі, культуры і мовы. Гэта запісана ў статуце, і на гэтым будуецца праца аб’яднаньня цягам 16 гадоў. Мы лічым, што ўшанаваньне Суворава на беларускай зямлі – гэта праява гістарычнага бяспамяцтва, зьдзек і непавага да памяці продкаў, якія змагаліся за незалежнасьць нашай краіны.

Сувораў прыйшоў да нас не з гуманітарнай місіяй, ён быў карнікам і акупантам для Беларусі. Нават у Расеі, якой Сувораў і служыў, яго імя не кананізавана. Дык каму будуць маліцца беларусы ў кобрынскім храме?.. Вайскоўцу-чужынцу, які тапіў у крыві нашы нацыянальна-вызвольныя паўстаньні, які прынёс на штыках сваіх салдат прыгоннае рабства ў Беларусь? Яшчэ Канфуцый сказаў: "Калі імёны не адпавядаюць сапраўднаму сэнсу, то справы не могуць ісьці пасьпяхова...." Ніводная краіна не ўшаноўвае сваіх акупантаў, а народ, які ня памятае пра мінулае, ня мае будучыні..."

Яўген Анішчанка: "Я лічу, што гэта робяць палітыкі мілітарысцкага пляну, якія хочуць паказаць, што Беларусь нібыта зьяўляецца шчытом Расеі на заходнім накірунку. Яны ўсё зробяць дзеля таго, каб загадаць беларускаму народу літаральна легчы касьцьмі за чужыя інтарэсы.

Уладзімер Арлоў: "Гэта, безумоўна, будзе праявай посткаляніяльнай ці нават каляніяльнай сьвядомасьці, на якую хворыя і сьвецкія, і духоўныя праваслаўныя ўлады Беларусі. Я шмат пісаў пра асобу Суворава, і гэта, безумоўна, антыгерой нашай гісторыі, як антыгероямі нашай гісторыі ёсьць Іван Жахлівы, Пётр Першы... Я думаю, што ў гэтага праекту (нават калі ён будзе зьдзейсьнены, у ва што ня хочацца верыць), будзе лёс незайздросны".
http://archive.svaboda.org/...

Вам всегда казалось что во всяком рисунке есть некий потаённый смысл, тогда вам сюда

Срочно в номер! Дымовский-Чекалин.

Только что получил письмо от Алексея Дымовского следующего содержания:

Сегодня стало известно, что из Коми в Москву выехала группа сотрудников милиции для задержания бывшего зам. прокурора г. Ухты Григория Чекалина, который поддержал меня и также выступил с видеообращением в Интернете. Задержание планируется перед началом пресс-конференции, которая должна начаться сегодня в 8 часов вечера в Доме Журналистов. В Ухте, в отношении Чекалина, после его публичного видеообращения по фактам фальсификации уголовных дел в республике Коми, было возбуждено уголовное дело по ст. 307 ч.2 (дача заведомо ложных показаний в суде). Сотрудники получили команду задержать Чекалина и доставить его в Коми для ареста, хотя по закону, арестовывать его должен судья, субъекта, где в данный момент находится подозреваемый. Данное распоряжение было отдано, прекрасно представляя, что в Москве, по сфабрикованным обвинениям его арестовать крайне сложно, а вот в Коми это вполне осуществимо.

Дымовский Алексей.

Я и все мы, конечно, за то чтобы власти действовали по закону. Но просим вас максимально быстро распространить эту информацию по своим блогам.

Владимир Соловьев