Откройте свой Мир!

Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын,
шапағаты, яғни болысуы.


 Абу Хурайраның, ол кісіге Аллаһ разы болсын, жеткізуімен: Бірде біз Аллаһтың елшісімен, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, бірге қонақта болған кезімізде оған оның сүйетін (тамағы), қойдың жауырынын берді, сонда Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деді: «Мен Ақыретте барлық адамдардың басшысы боламын. Сендер бұның себебін білесіңдер ме? Өйткені Аллаһ алғашқылар мен соңғыларды бәрін көріп, ал жаршының айғайын бәрі ести алатындай болады. Сонда оларға күн жақындатылып оларды қайғы мен қасырет қинағаны сонша олардың күштер құрып, шыдамдары таусылып бір-біріне: «Сендер қандай жағдайға жеткендеріңді көрмейсіңдер ме? Сендер өздерің үшін болысатын шапағатшыны іздемейсіңдер ме?», - дей бастайды. Сонда бір адам басқаларына: «Сендердің әкелерің - адам!» Солай адамдар оған барып: «Иә Адам, сен - адамдардың әкесісің, Аллаһ сені Өзінің қолымен жаратты және саған Өзінің рухынан үрледі, сондай-ақ Оның әмірімен олар сенің алдыңда сәжде жасады және Ол сені Жәннәтта орналастырды, сондықтан біз үшін өзіңнің Раббыңның алдында болысып шапағат жасамайсың ба! Сен біздің қандай күйге жетіп, қандай жағдайда тұрғанымызды көрмейсің бе?!», - дейді. Сонда Адам: «Расында, бүгін менің Раббымның ашуланғаны соншалық, Ол бұдан бұрын бұлай ашуланған емес және бұдан кейін де бұлай ашуланушы болмайды, сондай-ақ, расында, Ол маған ол ағаштың жемісін жеуге тыйым салды, ал мен болсам оның айтқанын орындамадым! Мен өзім, мен өзім қорғанға мұқтажбын, ал сендер болсаңдар Нұхқа барыңдар!», - дейді. Солай олар Нұхқа келіп: «Иә Нұх, сен жердегі Аллаһтың ең бірінші елшісісің, сондай-ақ Аллаһ сені игілікті құлым деп атады. Сен біздің қандай күйге жетіп, қандай жағдайда тұрғанымызды көрмейсің бе?! Біз үшін өзіңнің Раббыңның алдында болысып шапағат жасамайсың ба!», - дейді. Сонда ол: «Расында, бүгін менің Үлы Құдіретті Раббымның ашуланғаны соншалық, Ол бұдан бұрын бұлай ашуланған емес және бұдан кейін де бұлай ашуланушы болмайды, сондай-ақ, расында, менің жердегі өмірімде Аллаһқа бір дұға айтуыма рұқсат берілген болатын, мен сол дұғаны өзімнің халқым үшін жасап қойдым. Мен өзім, мен өзім қорғанға мұқтажбын, ал сендер болсаңдар менен басқаға Ибраһимге барыңдар!», - дейді. Сонымен олар Ибраһимге келіп: «Иә Ибраһим, сен - Аллаһтың пайғамбарысың және Оның Жер тұрғындарының арасындағы досысың, біз үшін Раббыңның алдында болысып шапағатшы болсайшы! Сен біздің қандай жағдайда тұрғанымызды көріп тұрған жоқсың ба?!», - дейді. Сонда ол оларға: «Расында, бүгін менің Раббымның ашуланғаны соншалық, Ол бұдан бұрын бұлай ашуланған емес және бұдан кейін де бұлай ашуланушы болмайды, мен жайлы айтатын болсақ мен үш рет шындықты айтпадым! Мен өзім, мен өзім қорғанға мұқтажбын, ал сендер болсаңдар Мұсаға барыңдар!»,- дейді. Сонымен олар Мұсаға барып: «Иә Мұса, сен - Аллаһтың елшісісің, сондай-ақ Аллаһ сенімен өзінің жолдауын ұстатып және сенімен сөйлесіп, сені басқалардан гөрі жоғары бағалады, біз үшін Раббыңның алдында болысып шапағатшы бол! Сен біздің қандай күйде тұрғанымызды көрмейсің бе?!», - дейді. Сонда ол: «Расында, бүгін менің Раббымның ашуланғаны соншалық, Ол бұдан бұрын бұлай ашуланған емес және бұдан кейін де бұлай ашуланушы болмайды, ал мен жайлы айтатын болсақ, мен маған әмір етілмеген адамды өлтірдім! Мен өзім, мен өзім қорғанға мұқтажбын, ал сендер менен басқаға Исаға барыңдар!», - дейді. Сонымен олар Исаға келіп: «Сен Аллаһтың елшісі әрі Оның Мәриямға сыйлаған сөзісің және Оның рухысың, сондай-ақ сен адамдармен бесікте жатқан кезіңде-ақ сөйлестің, біз үшін Раббыңның алдында болысып шапағат жасасайшы! Сен біздің қандай күйге жеткенімізді көрмейсің бе?!», - дейді. Сонда Иса: «Расында, бүгін менің Раббымның ашуланғаны соншалық, Ол бұдан бұрын бұлай ашуланған емес және бұдан кейін де бұлай ашуланушы болмайды!», - дейді де, бірақ өзінің ешқандай күнәләрі жайлы айтпастан: «Мен өзім, мен өзім қорғанға мұқтажбын, ал сендер болсаңдар менен басқаға, Мұхаммедке, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, барыңдар», - деді.

Бұл хадистің тағы бір нұсқасында Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай дегені келтіріледі:

Сонымен олар маған келіп: «Иә Мұхаммад, сен - Аллаһтың елшісісің және Пайғамбардың соңысың, ал Аллаһ болса сенің өткен және болашақ күнәләріңнің бәрін кешірді, біз үшін өзіңнің Раббыңның алдында болысып шапағатшы болсайшы! Сен біздің қандай күйде тұрғанымызды көрмейсің бе?», - дейді. Сонда мен Аллаһтың Күрсісінің етегінің жанына барып Раббымның алдында сәждеге құлаймын, сосын ол маған бұрын соңды ешкімге ашпаған мақтау мен мадақтау сөздерін ашады, сосын маған: «Иә Мұхаммад, басыңды көтер! Сұра, сұрағаның беріледі, шапағатшы бол, сенің шапағатың қабылданады!», - делінеді. Сонда мен басымды көтеріп: «Менің үмметім, иә Раббым, менің үмметім, иә Раббым, менің үмметім, иә Раббым!», - деймін. Сонда маған: «Иә Мұхаммад, үмметіңнен есептен босатылғандарды Жәннәттің оң қақпасынан кіргіз, бірақта олар адамдармен бірге басқа қақпалардан да кіре алады!», - делінеді.

Сосын Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деді:

Жаным қолыңда Болғанның атымен ант етемін, расында, Жәннәт қақпаларының екі жармасының арасы Мекке мен Хаджардың (не: ... Мекке мен Бусраның) арасындай! Аль-Бухари, Муслим.

Ал енді бізге шапағат жайлы осы Хадистен артық қандай ілім керек. Бізге осындай ілімді жеткізген Аллаһ Тағалаға сансыз шүкірліктер айтамыз. Аллаһ Тағаладан, Пайғамбарды, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, бізге шапағатшы етуін сұраймыз. Мұхаммедке Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын. Бүкіл әлемнің Раббы Аллаһқа мақтаулар болсын. Әмин.

Достарыңызбен бөліскіңіз келсе НРАВИТСЯ басыңыз !.

СОҢҒЫ КҮН - АҚЫРЕТКЕ ИМАН


 Ақырет күніне иман Құран мен хадистерде айтылып кеткен ақиқат істерді қамтиды. Оған мыналар жатады:
1) Қабір сынағы, азабы мен рахаты; 2) Ақырет күнінің басталуы және оның белгілері; з)Қайта тірілу; 4) Жиналу; 5) Есеп беру, амал дәптері және таразы; 6) Сират көпірінен өту; 7) Жұмақ пен тозақ.


1 - Қабір сынағы, оның азабы мен рахаты.


 Имам Ахмад өзінің кітабында аль- Бара бин Азибтің, ол кісіге Аллаһ разы болсын, айтуы мен мына хадистерді келтіреді: «Бірде біз Аллаһтың елшісімен, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, бір ансарды жерлеу рәсіміне қатысқан кезде, оның қабіріне дейін бардық. Оны жерлеп болмай тұрып, Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, оның жанына отырды, біз болсақ оны айнала қимылдамай отырдық. Біраз уақыт Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, қолындағы таяғымен жерді шұқылап отырды да: «Аллаһтан қабір азабынан қорғауын сұраңдар!», - деп үш қайтара айтып былай деді: «Шындығында, Аллаһтың иманды құлы осы дүниеден озып ол дүниеге көшкенде, оған көктен аппақ күн сияқты көріктерімен періштелер түседі, олар өздерімен Жәннәттің жамылғыларынан бір жамылғы және Жәннәттің иіс майларынан иіс май әкеліп, ол көретіндей жерге отырады. Сонан соң, оған жан алушы періште келіп, оның бас жағына отырып: «Мейірбан жан, Аллаһтың кешірімі мен игілігіне шық», - дейді».

Содан соң Пайғамбар, оған Аллаhтың игілігі мен сәлемі болсын, сөзін былай деп жалғастырады: «Ол (жан) бір ыдыстан аққан су сияқты адамның денесінен ағып шығады да жан алушы періште оны қабылдап алады. Ол жанды алысымен оның жанындағы ақ жүзді періштелер, оны бір сәтке де кідіртпестен, оны алып Жәннәт жамылғысына орап, оған Жәннәт иіс майын себеді. Содан кейін одан жер бетіндегі әдемі иістердің ешқайсысына ұқсамайтын хош иіс шыға бастайды. Олар онымен[83] бірге жоғарыға көтеріледі, сонда оларға жолда жолыққан (періштелер): «Бұл қандай ізгі жан?», - деп сұрайды. «Бұл пәленше де пәленшенің баласы», - деп олар оның осы дүниедегі әдемі аттарымен атайды. Осылай бірінші көкке жетіп қақпаны ашуын сұрағанша жалғасады. Сосын оған есіктер ашылып, сол көктің бүкіл періштелері оны келесі көкке дейін шығарып салады. Бұл жағдай жетінші көкке жеткенше жалғасады, сонда Аллаһ: «Менің құлымның жазуларын[84] ииллийунге[85] кіргізіңдер де жерге қайтарыңдар, өйткені мен оларды одан жараттым, оған қайтарамын және одан тағы да шығарамын!», - дейді».

Содан соң Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, сөзін жалғастырды: «Оның жанын денесіне қайтарады да, оны екі періште келіп отырғызып: «Сенің Раббың кім?», - деп сұрайды, ол: «Менің Раббым- Аллаһ», - деп жауап береді. Олар одан: «Дінің қайсы?», - деп сұрайды, ол: «Менің дінім - Ислам», - деп жауап береді. Олар одан: «Сендерге жіберілген адам кім?», - деп сұрайды, сонда ол: «Ол Аллаһтың елшісі», - деп жауап береді. Олар одан: «Сен бұны қайдан білесің?», - деп сұрайды, сонда ол: «Мен Аллаһтың кітабын оқыдым, оған сендім және оны мойындадым», - деп жауап береді. Сонда көктен: «Менің құлым мойындады. Оған Жәннәттан төсеніш төсеңдер және Жәннәттән киім киіндіріңдер де, оған Жәннәттің қақпасын ашыңдар», - деп дауысталады.

Содан соң Пайғамбар, оған Аллаhтың игілігі мен сәлемі болсын, сөзін былай деп жалғастырды: «Оны қуаныш пен Жәннәттің рахаты баурып алады, ал жатқан жері көз жетерліктей жерге кеңейеді де, oғaн әдемі жүзді, тамаша киімді және жұпар иісі аңқыған бір адам келіп: «Сені осы күні қуандыратын және саған уәде етілген хабар айтамын», - дейді. Ол: «Ceнiң жүзіңде ізгіліктің хабары бар! Сен кімсің?», - деп сұрайды. Сонда ол адам: «Мен- сенің ізгі істеріңмін», - деп жауап береді. Сонда ол қуанып: «Өзімнің жанұяма және дүниеме қайтуым үшін, Раббым, сол уақытты келтір, Раббым, сол уақытты (жылдам) келтір![86]», - дейді».

Содан соң Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, сөзін жалғастырды: «Шындығында, Аллаһтың имансыз құлы осы дүниеден шығып о дүниеге өтерінде, оған көктен қара жүзді періштелер түседі, олар өздерімен тұрпайы, дөрекі ораныш әкеліп ол көретіндей жерге отырады. Сонан соң жан алушы періште келіп, оның бас жағына отырып: «Көpгeнсiз жан, Аллаһтың қаһары мен ашуына шық», - дейді».

Содан соң Пайғамбар, оған Аллаhтың игілігі мен сәлемі болсын, сөзін жалғастырды: «Денедегі жан қатты үрей сезінеді де, періште оның жанын сулы жүннен темір ілгішті жұлып алғандай жұлып алады. Ол жанды алысымен, оның жанындағы қара жүзді періштелер оны бір сәтке де кідіртпестен одан алып, дөрекі ораныштарына орайды да, одан жер бетіндегі ең жаман өлексенің сасық иісіндей иіс шыға бастайды. Содан соң олар онымен жоғарыға көтеріледі, сонда оларға жолда жолыққан (періштелер): «Бұл неғылған сасық иіс?», - деп сұрайды. «Бұл пәленше, пәленшенің баласы», - деп олар оның осы дүниедегі жаман есімдерін айтады. Ал олар онымен көктің төменгі қабатқа жетіп қақпаның ашуын сұрағанда, оған оны ашпайды».

Содан соң Пайғамбар, оған Аллаhтың игілігі мен сәлемі болсын, мына аятты оқыды: «Күдіксіз аяттарымызды жасынға айналдырып, одан өз іздерін жоғары көтергендерге көктің есіктері ашылмайды ... Және олар, түйе иненің көзінен өткенге дейін, Жәннатқа кірмейді. Күнәһарды осылай жазаландырамыз.»[87]

Содан соң Пайғамбар, оған Аллаhтың игілігі мен сәлемі болсын, сөзін былай жалғастырды: «Сосын Аллаһ: «Оның амал жазуларын жердің төменгі қабатындағы сиджжинге (күнәһарлардың кітабы) орналастырыңдар» - деп бұйырады да, оның жаны соған лақтырылады».

Содан соң Пайғамбар, оған Аллаhтың игілігі мен сәлемі болсын, мына аятты оқыды: « ... Кім Аллаhқа ортақ қосса, сонда ол - көктен түсіп, оны құс іліп әкететін немесе оны ұзаққа жел ұшырып кеткен нәрсе сияқты».[88]

Содан соң Пайғамбар, оған Аллаhтың игілігі мен сәлемі болсын, сөзін былай деп жалғастырды: «Оның жанын денесіне қайтарады да, оны екі періште отырғызып: «Сенің Раббың кім?», - деп сұрайды, ол: «Қап, қап, мен білмеймін!», - деп жауап береді. Олар одан: «Дінің қайсы?», - деп және сұрайды, ол болса: «Қап, қап, мен білмеймін!», - деп жауап береді. Олар одан: «Сендерге жіберілген адам кім?», - деп сұрайды, сонда ол: «Қап, қап, мен білмеймін!», - деп жауап береді. Сонда көктен: «Менің құлым жалғанға шығарды[89]. Оған оттан төсеніш төсеңдер және тозақтың қақпасын ашыңдар», - деп дауыстайды да, оған Тозақтың ыстығы мен Тозақтың күйдіретін ыстық желі соға бастайды. Оның қабірінің тарылғаны соншалық, денесіндегі қабырғалары бір-біріне айқасып қалады. Сосын оған тұрпайы жүзді, тұрпайы киімді және жан-жағына сасық иісі аңқыған бір адам келіп: «Мен саған жағымсыз болған және саған уәде етілген хабарды жеткіземін», - дейді. Ол: «Сенің жүзің жамандықты сездіреді, Сен кімсің?», - деп сұрайды, оған ол адам: «Мен сенің - жаман істеріңмін», - деп жауап береді, сонда мәйіт: «Раббым, ол уақытты болдырма», - деп шырылдайды.»[90]



2 - Ақырет күннің басталуы және оның белгілері.

 Ақырет күніне иман келтірудің бір бөлігі: соңғы уақыттың басталуына, сол уақыттың басталуымен жер бетіндегі өмірдің аяқталып, өліктердің қайтадан тірілуіне деген сенім жатады. Бұл уақыттың басталуы Құранда айтылуы бойынша, бүкіл дүниені дүр сілкіндіріп, әрбір жан есін үрейге бөлейді. Аллаһ Тағала былай дейді: «Әй, адам баласы! Раббыларыңнан қорқыңдар. Расында, қияметтің сілкінісі үлкен нәрсе. Ол күні әр емізушінің емізгенін ұмытқанын және әрбір буаз жәндіктің іш тастағанын көресің. Негізінде, олар мас емес. Бірақ, Аллаһтың азабы – қатты.»[91]

Шындығында, дүниедегі өзгеріс, аспан мен жерде үрей тудырады: аспан айырылып жұлдыздар құлайды, жер дірілдеп мұхиттар арнасынан шығып өртенеді. Ал таулар болса быт-шыты шығып, күлталқан болады. Аллаһ Тағала айтады: «Оны теп-тегіс жазық қылады. Сен онда ешбір қия не томпақ көрмейсің. Олар қиямет күні шақырушыға еш бұрылмай ілеседі. Сондай-ақ, Рахманның алдында дауыстар бәсеңдейді. Тіпті сыбырдан басқаны естімейсің.»[92]

Бұл уақыттың, қай уақытта болатынын бір Аллаһ қана біледі. Біздер үшін ғайып-құпия болып есептеледі. Егер кімде-кім «бұл уақытты білемін» десе немесе «бұл уақыт болмайды» десе ол күпірлік жасады, діннен шықты деген сөз. Аллаһ Тағала айтады: «Ол сондай Аллаһ: Кітапты және өлшеуді шындықпен түсірді. Қайдан білесің? Қиямет жақын шығар. Оған сенбегендер, асығыс тілейді. Сенгендер, одан үрейленіп, оның хақ екенін біледі. Сақ болындар! Ол мезгіл жайында тартысатындар, әлбетте ұзақ адасуда.»[93]

Дегенмен, Пайғамбар, оған Аллаhтың игілігі мен сәлемі болсын, бұл уақыттың жақындайтын мезгіл белгілерін көрсетіп кеткен. Солардың бірі осы кітаптың екінші бетіндегі хадисте көрсетілген. Және де Хузайфадан, оған Аллаhтың ризашылығы болсын, жеткен бір хадисте былай деп айтылады: «Бірде біз өзара әңгімелесіп отырған кезімізде Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, келіп: «Не жайында әңгімелесіп отырсыңдар?», - деп сұрады. Біз: «Қиямет жайлы айтып отырмыз», - деп жауап бердік. Сонда ол: «Қиямет - ол күннің он белгісі болмай басталмайды», - деп, олар: «Түтін (шығуы), Даджал (келуі), жануар (келуі), күннің батыстан шығуы, Мариям ұлы Исаның, оған Аллаһтың сәлемі болсын, келуі, Йаджуж бен Маджуж (келуі), үш рет шығыста, батыста және Арабстанның үстінде күннің тұтылуы, одан кейін Йеменнен оттың шығып адамдарды жиналыс орнына қууы», - деп атап шықты».[94]

Қиямет күннің басталуының екі рет сүр үрленумен байланысы бар, Аллаһ Тағала былай дейді: «Сүр үрілгенде, Аллаhтың қалағанынан басқа, көктердегі жан иелері, жердегі жан иелері жығылып өледі. Бірақ, Аллаhтың қалағандары қалады. Сосын, екінші рет сүр үрлейді де сонда олар тұрған бойда қарап қалады (не істелетіндігін күтеді).»[95] Демек, бірінші сүр үрленгеннен кейін, Аллаhтың қалағанынан басқа, барлық жандар өледі де, екінші сүр үрленгеннен кейін барлық өліктер тіріледі.

Абу Хурайраның жеткізуімен, ол Пайғамбардың, оған Аллаhтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деп айтқанын естіген: «Осы екі сүр үрлеудің арасында қырық жыл өтеді. Сосын Аллаһ тағала көктен су жібереді де олар өсімдік секілді өсе бастайды. Адамдардан құйымшақ сүйегінен басқа еш нәрсе қалмай шіриді. Сол сүйектері арқылы олар Қиямет күні қайта жаратылады».[96]



3 - Қайта тірілу.

 Қайта тірілу - ол екінші рет сүр үрлегенде өлілердің тіріліп, аяқ киімсіз, жалаңаш, сүндетке отырғызылмаған күйде қайта тірілуі.

Бұл жөнінде Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, кезінде көпқұдайшылдар: «Біз өлгеннен кейін қалай қайта тірілеміз?, - деп сенбеген. Сол мүшриктердің бірі Пайғамбарға, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, келіп, жерден бір шіріген сүйекті алып, оны қолымен езіп топырақ етіп, Пайғамабардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, көзіне үрлеп: «Осыны сенің Раббың тірілте ала ма?», - деген арсыз сұрағына, Аллаһ Тағала Құранда былай дейді: «Адам баласы өздерін бір тамшы судан жаратқанын көрмей ме? Сонда да ашық қиқарлық істейді. Олар өз жаратылысын ұмытып, Бізге мысал берді: «Міне, шіріген сүйектерді кім тірілтеді'?» - деді. (Мұхаммад,)» Оны сондай алғаш жаратқан тірілтеді. Ол барлық жаратылысты біледі» - де. Ол сондай Аллаһ: сендерге жасыл ағаштан от жаратты. Сол уақытта сендер оны жағасыңдар. Сондай көктер мен жерді жаратқан Аллаһ олар сияқтыны жаратуға күші жетпей ме? Әлбетте күші жетеді. Ол - әр нәрсені жаратушы, толық білуші. Шын мәнінде, Ол бір істің болуын қаласа, Оның бұйрығы оған «бол» деу, сонда ол бола қалады. Барлық нәрсенің билігі қолында болған әрі сендер соған қайтарылатын Аллаһ - кемшіліктен пәк».[97]

Шын мәнінде, бізді бірінші рет жаратқан, жер мен көкті жаратқан және оларды өзінің құдіретімен жұмыс істетіп қойған Аллаһ Тағала үшін сүйектері күл болып кеткен өлген адамдарды қайта жарату - қиын емес. Әрине, бізді қайта тірілу күніне сенетіндердің қатарынан еткеніне сансыз көп шүкіршілік айтамыз және Жаратушыдан бізді сол иман келтіргендердің қатарында жанымызды алуын және солардың қатарында қайта тірілтуін сұраймыз. Расында, Аллаһ Тағала - сұраушыға беруші! Әмин!



4-Жиналу.


 Аллаһ Тағала қайта тірілткен соң, олардан есеп алу үшін жинайды: Шын мәнінде, бұл жиналыста әркім өз басының қамын ойлап, бұл дүниедегі барлық туысқандық, жолдастық қатынастарын ұмытады. Бұл бір өте ауыр күн. Аллаһ Тағала бұл жөнінде былай дейді: «Сол күні кісі туысынан безеді. Шешесінен, әкесінен, әйелінен және балаларынан (да безеді). Ол күні әркімнің ісі ауыр».[98]

Айша анамыздан, ол кісіге Аллаһ разы болсын, жеткен бір хадисте былай делінеді:Пайғамабар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Қиямет күні адамдар жалаң аяқ, жалаңаш, сүндеттелмеген күйде жиналады», - деген кезде, мен: «Иә Аллаһтың елшісі, әйелдер мен еркектер бірге жиналып бір-біріне қалай қарайды?», - дегенде, Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Иә Айша, олардың бір-біріне қарауға мұршасы болмайды» деп жауап берді». аль-Бухари мен Муслнм риуаяттары бойынша.

Дегенмен, олардың дәрежелері, олардың істеген амалдарына сай әр түрлі болады. Ол жөнінде Аллаһ Тағала былай дейді: «Ол күні кейбір жүздер жарқырайды, күлген қуанышты түрде. Ол күні кейбір жүздің үстін шаң басқан болады, оларды қара түнек қаптаған болады. Міне, солар қарсы келген бұзақылар.»[99] Аллаһ Тағала және былай дейді: «Сонда жақсы іс істегендерге жақсылық әрі артығы да бар. Олардың беттерінде бір дақ не қорлық әсері көрінбейді, солар - жәннәттық. Олар онда мәңгі қалады. Ал, сондай жамандық істегендердің жазасы - сондай ғана болады, беттерінде қорлық әсері болады. Оларды Аллаhтан қорғаушы болмайды. Олардың беттері түннің қараңғылығынан бір бөлім қаптағандай. Солар - тозақтық. Олар онда мүлде қалады».[100]

Бір хадисте аль-Микдад, ол кісіге Аллаһ разы болсын, Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай дегенін келтіреді: «Қияметте күн адамдарға бір миль[101] қашықтыққа жақындалады. Адамдар болса, өздерінің амалдарына сәйкес, әркім өз терлерінің суына батады. Олардың бірі тобықтарына дейін, енді бірі тізелеріне дейін, енді бірі белдеріне дейін батса, ал бірі аузына дейін батады».[102]

Абу Хурайраның, ол кісіге Аллаһ разы болсын, жеткізуімен ол Аллаһтың елшісінің, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деп айтқанын естіген: «Аллаһтан басқа ешкімнің көлеңкесі болмаған күні, Аллаһ Тағала жеті (түрлі) адамды Өзінің көлеңкесіне алады:

1. Әділ басқарушы,

2. Үлы Аллаһ Тағалаға құлшылық етумен есейген жас,

3. Жүрегі мешіттерде байланған[103]

4. Тек қана Аллаһ Тағала үшін кездесіп-қоштасатын және бір-бірін Аллаһ үшін жақсы көргендер,

5. Абыройлы әрі әдемі әйел қалап шақырып, бірақ ол: «Расында, Мен Аллаһтан қорқамын», - деп бармаған еркек,

6. Садақаны жасырын бергені сонша, оның сол қолы оң қолының бергенін көрмейтін,

7. Оңашада Аллаһ Тағаланы еске алғанда көзіне жас толатын (адамдар).[104]
Сонымен, хадистер мен Құран аяттарына қарайтын болсақ, ол күні адамдар, әр түрлі жағдайда болады. Олардың бірі осы аласапыранда істеген істеріне сай қорыққан, қорланған түрде болса. Ал енді бір бөлігі жасаған амалдарына сәйкес қуанып, тыныш, Раббысының уәде еткен Жәннәтін күтеді. Иә Аллаһ, бізді тыныш, әрі қуанышты Жәннәтті күтетіндердің қатарынан қыла гөр. Сен Рахымды, Мейірімдісің! Әмин.
5 - Есеп беру, таразы және амал дәптері.



 Осындай адам баласы бәрін ұмытқан, жан ашырлықтай жағдайда жиналғаннан кейін, есеп беру басталады. Аллаһ Тағала былай дейді: «Олар Раббыңның құзырына қатарланып келтіріледі. Оларға. «Бастапта жаратқанымыз тәрізді келдіңдер, тіпті сендерге бір уәделі мерзім белгілемедік деп, ойламадыңдар (делінеді) »[105]

Аллаhтын алдына сап түзеп барғанда адам баласына оның қолдары мен аяқтары куә болып, Оның алдында есеп бере бастайды. Аллаһ Тағала айтады: «Қиямет күні, оларға тілдері, қол аяқтары не істегендеріне айғақ болады. Сол күні Аллаһ оларға лайықты жазасын толық береді. Сондай-ақ рас Аллаһтың ашық шындық екенін толық біледі».[106] «Ол күні олардың ауыздарын мөрлейміз. Бізге олардың қолдары сөйлеп, не істегендеріне аяқтары айғақ болады».[107] «Сол күні Аллаһтың дұшпандары тозаққа айдалуға жиналып, сонда олар алды артын тосады. Ақыр олар оған барған кезде; оларға құлақтары, көздері және терілері олардың не істегендеріне айғақ болады. Олар терілеріне: «Не үшін бізге куә болдыңдар?», - деп жауап береді. Сендер өздеріңе құлақтарың, көздерің және терілерің айғақ болады деп жасырынбаушы едіңдер. Тіпті Аллаһ, істегендеріңнің көбін білмейді деп ойлаушы едіңдер. Міне осы Раббыларың туралы ойлаған ойларың, өздеріңді жойды да сонда зиян ұшыраушылардан болдыңдар. Егер олар, енді шыдайтын бола, олардың орны от. Олар кешірім тілесе де қабыл етілмейді.»[108]

Есеп беріп болысымен, адамның істерінің жақсысы мен жаманын айыру үшін, және өздеріне істеген істерінің көлемін көрсету үшін, таразыға салып өлшенеді. Бұл жөнінде Құран аяттарында былай делінген: «Қиямет күні туралық таразысын қоямыз. Сонда ешкім әділетсіздікке ұшырамайды. Егер бір ұрық түйірінің салмағындай болса да оны әкелеміз. Есеп көруде жеткіліктіміз».[109] «Міне сонда біреудің таразысы ауыр тартса, Онда ол разы болатын бір тіршілікте болады. Ол hауяның не екенін білесің бе? Ол, жалындаған от».[110]

Ал Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, айтқан сөздеріне келетін болсақ, Абу Хурайрадан, ол кісіге Аллаһ разы болсын: «Екі сөз бар, олар тілге айтуға жеңіл де, ал таразыда ауыр және оны Мейірімді Аллаһ Тағала жақсы көреді, олар: «Субхана-Ллаhи уа бихамдихи, субхана-Ллаhиль-Азиим!»[111]

Сонымен қатар, адам баласына есеп берген соң істері таразыда өлшенген соң амал дәптері дегеніміз - ол бүкіл осы дүниеде істеген, үлкен кішісіне қарамай жазылған дәптер. Ол туралы Аллаһ Тағала былай дейді: «Амал дәптері алдарына қойылады. Сонда күнәhәрлардың, одан қорыққанын көресің. Олар: «Масқара! Бізге нендей өкініш! Мына кітапта кішкенені де үлкенді де тастамай-ақ түгендепті», - дейді. Сондай-ақ олар істегендерін дайын түрде табады. Раббың ешкімге әділетсіздік қылмайды.»[112]

Адамдарға амал дәптерін, істеген істеріне байланысты әр түрлі дәрежеде береді. Біріне оң жағынан оң қолына (не алдынан) берсе, енді біріне сол жағынан сол қолына (не артынан) береді. Аллаһ Тағала бұл жөнінде былай дейді: «Ал енді кімнің дәптері оңынан берілсе. Сонда ол дереу жеңіл есеппен есептеледі. Ол үй-ішіне қуанып қайтады. Ал және кімнің дәптері арт жағынан берілсе. Сонда ол дереу өлім шақырады. Қайнаған тозаққа түседі»[113]

6 - Сират көпірі.


 Барлық сұрақ-жауап өткен соң, адамдардың ісі таразыланған соң және амал дәптерлері беріліп тағдырлар шешілген соң адамдар не жәннәтқа, не тозаққа жіберіледі. Сол жолда барлық адам тозақтың үстінен тартылған сират көпірінен өтеді. Сол көпірдің үстінен өткенде тозаққа баратындар отқа құлайды да онда оларды жаза күтеді. Жәннәттық болғандар да, Аллаһ Тағаланың оларды қандай азаптан құтқарғанын көрсету үшін және имансыздарды қандай азап күтіп тұрғанын білдіру үшін сол оттың үстінен өткізеді. Аллаһ Тағала былай дейді: «Сендерден тозаққа келмейтін (сираттан өтпейтін) ешкім болмайды. (Бұл) Раббыңа тұжырымды міндетті бір үкім. Соңыра тақуа болғандарды құтқарамыз да залымдарды тозаққа жүгіндіріп қоямыз».[114]

Хузейфаның жеткізуімен, ол кісіге Аллаһ разы болсын, ол Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деп айтқанын естіген: «Сираттың екі шетінде ілгіштер ілінеді, олар өздеріне әмір берілгендерді ұстай бастайды. Кімдерді сол ілгіштер тырнаса ғана, олар құтылады, ал ұстап алғандары тозаққа тасталынады» Муслим риуаяты бойынша.

Абу Сағид аль- Худридің жеткізуі бойынша, оған Аллаһтың ризалығы болсын, ол Пайғамабардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, сират көпірі жайлы айтып жатқанда, одан ол неғылған көпір деп сұрағандарға ол былай деп жауап бергенін естіген: «Оның үстінде саан өсімдігіне ұқсас тікенектер мен ілгіштер болады. Имандылардың бір бөлігі оның үстінен көзбен қарағандай, бір бөлігі - найзағайдай, бір бөлігі оның - жел сияқты, бір бөлігі - құс сияқты, бір бөлігі - шапқан ат сияқты жылдам өтеді. Мұсылман баласы құтылады. Ал ілгіштер тырнап ұстағандар тозаққа түседі».[115]

7 - Жәннәт және Тозақ.

 Басы осы дүниеге етіп түскеннен бастап өмір сүру, өлу, қабір өмірі, тірілу, жиналу, есеп беру сияқты бөліктерден тұратын ұзын саяхаттың аяғы не Жәннәт, не Тозақ болып екеуінің бірімен аяқталады. Бұл екеуінен басқа барар жер жоқ. Осы дүниеде тура жолмен жүрген мұсылман баласы Аллаһтың рахымымен Жәннәтқа кіреді. Олар жайлы Аллаһ Тағала Құранда былай дейді: «Күдіксіз сондай иман келтіріп, түзу іс жасағандар, міне солар жаратылғандардың жақсысы. Олардың Раббыларының қасындағы сыйлықтары, астарынан өзендер ағатын Ғадын жәннәттары. Олар онда мәңгі қалады. Аллаһ олардан разы, олар Аллаһтан разы. Осы сыйлық Раббысынан қорыққан кісі үшін»[116] Ал Аллаhқа иман келтірмеген, Аллаһқа қарсы шыққан, адасқан қауым тозаққа барады. Аллаһ Тағала былай дейді: «Расында, Аллаһ кәпірлерге лағнет етті. Және оларға жалындаған тозақ әзірледі. Олар онда мәңгі қалады. Не дос, не көмекші таба алмайды. Олардың беттері от ішінде аударылатын күні: «Әттең! Бізге не болды? Аллаһқа бой ұсынып, пайғамбарына көнген болса? Еді» - деді»[117]

Жәннәт және оның тұрғындарының суреттемесі.
 Аллаһ Тағала былай дейді: «Раббының хұзырынан шығудан қорыққан кicіге екі бейіш бар. Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер! Екеуі де түрлі жемісті. Ендеше раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? Ол екеуінде ағатын бұлақ бар. Ендеше Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? Ол екеуінде жемістер қос-қосымен. Ендеше Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? Олар астары қалың жібек төсектерге сүйеніп отырады. Екі бақшаның жемістері жақын тұрады. Ендеше Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? Бейіштерде өз ерлеріне телмірген сондай-ақ өздеріне олардан бұрын адамдар да жындар да соқтықпаған жұбайлар бар. Ендеше Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? Ол жұбайлар яқұт, маржан сияқты. Ендеше Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? Жақсылық сыйлығы жақсылық қана. »[118] «Сөзсіз тақуалар бақшаларда және бастауларда болады. Жәннәтқа амандықпен кіріңдер. Олардың жүректеріндегі кекті шығардық, туыс болып, тақтардың үстінде бір-біріне қарсы отырды. Жәннәтта олар шаршамайды да одан шығарылмайды. (Мұхаммад,) құлдарыма хабар бер. Күдіксіз Мен Жарылқаушы, Мейірімдімін».[119]

Абу Хурайраның, ол кісіге Аллаһ разы болсын, жеткізуімен ол Аллаһтың елшісінің, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деп айтқанын естіген: «Бірінші топ болып Жәннәтқа кіретіндер (жарық түнде) толған ай секілді болады, сосын олардың артынан ергендер кіреді, сонда олар көктегі ең жарық планетадай болады. Олар не зәр шығарушы, не іш босатушы, не сіңбіруші болмайды, тарақтары алтыннан болады, терлері мускустай жұпар иісті болады, хош иісті бөлмелерінде игілікті ағаш алоэ (мүңкіп) жанатын болады, олардың әйелдері үлкен көзді хор қыздары болады, түрлері жағынан олар ұқсас болады, өйткені бейнелерімен әкелері Адамға ұқсас болады, сондай-ақ олардың бойлары алпыс білек болады».[120]

Абу Хурайраның, ол кісіге Аллаһ разы болсын, жеткізуімен ол Аллаһтың елшісінің, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деп айтқанын естіген: «Расында, Жәннәттағы садақтай жер, күннің шығатынының (бататынының) бәрінен артық!»[121]

Сухайб, ол кісіге Аллаһ разы болсын, жеткізуімен ол Аллаһтың елшісінің, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деп айтқанын жеткізді: «Жәннәт тұрғындары Жәннәтқа кірген кездерінде Мейірімді Аллаһ Тағала: «Сендерге тағы бір нәрсе беруімді қалайсыңдар ма?», - деп сұрайды. Олар: «Сен біздің жүзімізді ағарттың емес пе? Сен бізді Жәннәтқа кіргізіп Оттан құтқардың емес пе?!», - дейді. Осыдан кейін Аллаһ пердені алады да, сонда Оның бергендерінің ішіндегі олар үшін ең қымбаты Олардың Раббыларына қарауы болады».[122]

Тозақ және Тозақ тұрғындарының суреттемесі.


 Аллаh Тағала былай дейді: «Я, осы! Ал расында азғындар үшін жаман орын бар. Олардың кірер жерлері тозақ. Сонда нендей жаман орын; Я, осы! Енді олар, қайнар су, ірің татсын! Тағы басқа осы сияқтылардың неше түрлісі бар».[123] «Негізінен ондай аяттарымызға қарсы шыққандарды жедел тозаққа саламыз да, олардың терілері жанған сайын азапты татулары үшін, оны басқа терілерге ауыстырамыз. Шексіз Аллаh тым хикмет иесі».[124]

Сонымен, хадистер мен Құран аяттарына жүгінетін болсақ, Жәннәт пен Тозақтың ешбір ортақ нәрсесі жоқ. Жәннәт Аллаһтың өзіне бой ұсынған, яғни бағынған құлдарына көрсететін рахымы болса, ал Тозақ ол Аллаһтың өзіне қарсы келген, яғни бағынбаған құлдарына жазалайтын орын болып табылады. Жәннәт адам баласының көзі көрмеген және құлағы естімеген, керек десеңіз ойына да ала алмайтын, шаршамайтын мәңгілік рахат орын болса. Ал тозақ, еш уақытта демалуы жоқ мәңгілік өкініш, қайғы, қорлық азап орны болып табылады.

Иә Раббым Аллаһ, егер Саған құлың Өзіңе қол жайып сұраса, Сен оның қолын бос қайтармайсың және сұрағанын Берушісің. Иә Раббым Аллаһ, Өзіңнен қолымызды жайып Өзіңнің Жәннәтіңді сұраймыз, Өзіңе Өзіңнің Тозағыңның, қабір азабынан, сыйынамыз, пана іздейміз! Пайғамбарымыз Мухаммадқа Аллаhтың игілігі мен сәлемі болсын! Серігі жоқ Аллаһ Тағалаға мақтаулар болсын! Әмин.

Достарыңызбен бөліскіңіз келсе НРАВИТСЯ басыңыз !.

АЛЛАҺТЫҢ ЕЛШІЛЕРІНЕ,яғни пайғамбарларға иман.

 Елші арабша «расул» - деген сөз. Оның сөздіктегі мағынасы әp нәрсені білдіреді. Ал дінімізде – шариғат берілген немесе соны жеткізуге бұйырылған адам. Пайғамбарлар екі түрлі болады: 1) Расул (пайғамбар), 2) Нәби (хабаршы). Расулдардың алғашқысы Нұх, оған Аллаһтың сәлемі болсын, соңғысы Мұхаммад, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын. Бұл жөнінде аяттар мен хадистер баршылық. Аллаһ Тағала Құранда былай дейді: «Біз Нұхқа және одан кейінгі пайғамбарларға уахи еткеніміздей, саған да уахи еттік.»[60]

Аль-Бухаридің «Сахих» кітабында Анастан риуаят еткен шапағат жөніндегі хадисте Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деген: «Өздеріне шапағат ету үшін адамдар Адам атаға келеді. Ол оларға: «Айыпқа бұйырмаңыздар, Нұхқа барыңыздар. Ол - Аллаһтың жіберген ең алғашқы расулы» - дейді. Аллаһ Тағала Құранда былай дейді: «Мұхаммад - сендерден ешбір еркектің әкесі емес, бірақ Аллаhтың елшісі және пайғамбарлардың соңы.»[61] Қауымына дербес шариғат әкелмеген расул немесе алдыңғы пайғамбарлардың шариғатын жаңартып келмеген хабаршы болмаған. Құран бұл жөнінде былай хабар айтады: «Расында, әр үмметке: «Аллаhқа құлшылық етіңдер. Ширктен аулақ болыңдар дейтін елші жібердік.»[62]

Пайғамбарлар да - адам баласы, яғни олар да адамдар секілді Аллаhтың жаратқан мақлұқаты. Оларда үстемдіктен және құдайлықтан ешқандай қасиеті жоқ. Мұхаммад, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, пайғамбарлардың бекзадасы әрі Аллаһтың қасындағы ең беделдісі болса да, Аллаһ ол жөнінде былай деген: «(Мұхаммад), «Аллаһ қаламайынша, өзім үшін пайда, зиян келтіру күшіне ие емеспін. Егер көместі (ғайыпты) білген болсам, әрине, жақсылықты көбейте алар едім. Сондай-ақ, маған бір сәтсіздік жұғыспас еді. Мен иман келтірген елді қорқытушы, қуандырушы ғанамын», - де»[63]

Пайғамбарларға иман келтіру төрт нәрсені қамтиды:

1. Олардың пайғамбарлығы - Аллаһ Тағаладан екендігіне сену. Кімде-кім солардың біреуінің пайғамбарлығын теріске шығарған болса, ол барлық пайғамбарларды теріске шығарған болады.

2. Құранда есімі аталғандардың есіміне сену. Сондай-ақ, барлық пайғамбарлардың ішінде бесеуі - ең беделділері (жүректілер) болып саналады. Олар: Нұх, Мұса, Иса және Мұхаммад, олардың барлығына Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын. Бұл жөнінде Құранда былай делінеді: «(Мұхаммад), сол уақытта пайғамбарлардан уәде алған едік. Сенен, Нұх, Ибраһим, Муса және Мариям ұлы Исадан, солардан берік уәде алған едік.»[64]

3. Олардың айтқан хабарларын растау.

4. Бізге жіберілген пайғамбарлардың шариғатымен жүру. Олардың соңғысы - Мұхаммад пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, екендігіне сену. Аллаһ Тағала Құранда былай дейді: «(Мұхаммад,) Раббыңа серт! Олар өзара таласқан нәрселерінде сені би етіп, кейін берген билігіңнен көңілдерінде ақтау таппай, толық бойұсынғанға дейін мұсылман бола алмайды».[65]

Бүкіл адамзатқа жіберілген және пайғамбарлардың соңы болған, Мұхаммедке, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, сүйіспеншілік.

Мұхаммад пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, бүкіл адамзатқа ғана емес және жын әлеміне де жіберілген пайғамбар. Бұл жөнінде Раббымыз Аллаһ Тағаланың мына сөздерін айта аламыз: «(Мұхаммад,) оларға: «Жындардан бір тобының Құран тыңдағаны маған уахи етілді», - де. Сонда жындар : «Шынында, бір ғажайып Құран тыңдадық», - деді. «Құран бізді тура жолға салады. Енді оған иман келтірдік. Раббымызға ешкімді ортақ қоспаймыз»[66] Және де Аллаһ Тағала былай деді: «Сені біртұтас (яғни барлық) адам баласына куәландырушы, қорқытушы етіп ғана жібердік ... »[67]

Аллаһқа құлшылық етудің ең жоғарғы түрі - ол Аллаһ Тағалаға деген сүйіспеншілік. Әрине, Аллаһқа деген сүйіспеншілік - Аллаһтың әрбір құлының жүрегінде бірінші орында болу керек. Аллаһ тағала айтты: « ... Ал муминдер Аллаhты тағы артық сүйеді ... »[68] Ал Аллаһ Тағалаға деген сүйіспеншіліктен кейін Аллаһтың елшісі Мұхаммедке, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, деген сүйіспеншілік - әр мұсылманның міндеті болып табылады. Анастан, ол кісіге Аллаһ разы болсын, жеткен бір хадисте Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деп айтқаны жеткізіледі:

«Қашан мені өз әкесінен, өз ұлынан, басқалардың барлығынан артық жақсы көрмейінше сендерден ешкім иман келтірмейді»[69]

Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, ерекше жаратылғаны соншалық, оны әр адам өз жанынан да артық жақсы көруі тиіс. әл-Бухаридің сахих кітабында келтірілген төмендегі хадис, соның айқын дәлелі: «Бір күні төрт халифаның бірі Омар, ол кісіге Аллаһ разы болсын: «Иә Аллаһтың елшісі, расында мен сені өзімнен басқаның барлығынан да артық жақсы көремін!» - деді. Сонда Пайғамбарымыз r: «Уа, Омар! Жанымның Иесінің атымен ант етемін, сен мені өзіңнен де артық жақсы көрмейінше толық иман иесі бола алмайсың!», - деп айтады. Біраз уақыт өткен соң Омар, ол кісіге Аллаһ разы болсын, тағы келіп: «Иә, Аллаһтың елшісі! Расында, қазір мен сені өзімнен де артық жақсы көремін», - дегенде Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Иә, Омар! Міне енді иманның ең биік дәрежесіне жеттің», - дейді».

Пайғамбарды, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, шынайы көңілмен жақсы көруге итермелейтін сезімнің негізіне - оның Құдіретті Аллаһтың сүйікті елшісі әрі екі арадағы дәнекер ретінде хақ дінге алып баратын тура жолды көрсетуші тұлға болғандығы жатады. Осы жолды ұстану арқылы кез-келген адамға Ақырет азабынан, Тозақ отынан құтылудың, Аллаһ Тағала уәде еткен мәңгілік өмірдегі табыстарға кенелудің мүмкіндігі ашылмақ. Пайғамбарға, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, деген сүйіспеншілік жеңіл-желпі жақсы көру немесе ұнату сезімдерімен мүлдем үйлеспейді, ол - жүректің түкпірінен мәңгі орын алуы тиіс, сонда ғана шынайы мұсылманның жүрегіндегі сүю сезімі оның өмірін мағыналы етеді және тек қана жақсылық істеуге үмтылдырып, харам нәрселерден, күнә істерден сақтандырып отырады. Пайғамбарға оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, деген сүйіспеншіліктің белгілері мынадай:

1. Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, бұйрықтарына мойынсұну, дұрыс деген істерін орындау, тыйым салған істерден алыс болу.

2. Пайғамбарға, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, көмек көрсету, оны құрмет тұту. Ол қайтыс болғаннан кейін, сахабалар қандай сүйіспеншілікпен, адал түрде оның сүннетін басшылыққа алса, қалған мұсылмандардың солай оның сүннеттерін (көп адамдарға ұнамаса да) басшылыққа алуы және оны халық арасына таратуы – сүйіспеншілік белгісі болып табылады.

3. Пайғамбарға, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, сүйіспеншіліктің тағы бір белгісі - оның барлық ісінен үлгі-өнеге алу. Атап айтқанда: оның Аллаһқа жасаған ғибадатын, дәрет алуын, тамақ жеуін, ұйықтауын, сондай-ақ кішіпейілділігін, ұстамдылығын, жомарттығын, сабырлылығын, т.б. іс-әрекеттері мен көркем мінездерін өзімізге үлгі тұтып, бойымызға сіңіре алсақ, онда нағыз мұсылмандардан, әрі шынайылардан болғандығымыз.

4. Пайғамбарды, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, әрдайым шын жүректен сағына, тебірене еске алып отыруымыз, әр уақытта салауат айтып жүруіміз - ол да оған деген сүіспеншілігіміздің бір белгісі. Пайғамбардан, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, жеткен мына хабарды әркімнің есте ұстағаны абзал: «Кім мен үшін бір салауат айтса, Аллаһ Тағала оған он есе алғыс айтады»[70]

5. Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, кімді және нені жақсы көрсе - соларды жақсы көру. Мысалы, бұған Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, сахабаларына деген сүйіспеншілігі жатады. Әнәстан жеткен бір хадисте былай делінеді: «Аллаһтың елшісінің, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, асқабақты сүйсіне жегенін көріп, сол мезеттен бастап мен де сол дақылды[71] сүйіп жейтін болдым»[72]

Сонымен, қорытып айтқанда Пайғамбарға, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, деген сүйіспеншілік сезімі - өз дініне шын ықыласымен берілген, не үшін жаратылғандығын айқын ұғынып, Ұлық әрі Жоғары Аллаһ Тағалаға құлшылық етуді өмірінің басты мәніне айналдырған, бұл дүниенің алдамшы қызығынан гөрі Ақырет дүниесінің жағдайын көбірек ойлаған адамдарға тән. Құрметті оқырман, егер біз жоғарыда айтылып кеткен сүйіспеншілікке талпынсақ, онда Аллаһ Тағала ниеттерді Білуші және сұраушыға Беруші. Аллаһтан дін іздеген әрбір мұсылман бауырымыз үшін және өзіміз үшін Аллаһ Тағаладан, ең бірінші Аллаһ Тағаланың өзіне ғашық болуды, одан кейін Өзінің елшісіне ғашық болуды сұраймыз. Пайғамбарымыз Мұхаммедке, Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, Аллаһтың бәріне күші жетуші! Әмин.



Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі

мен сәлемі болсын, суреттемесі.


1. Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, адамдардың ішіндегі тұлғасымен де, бет әлпетімен де ең әдемісі болатын, сондай-ақ оның бойы - тым биік те, тым аласа да емес, орташа болатын.[73]

 2. Аллаһтың елшісі - ақ жүзді, әдемі еді.[74]

3. Аль-Бараъ бин ъАзибтың жеткізуімен «Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, орта бойлы, кең иықты, сақалы қалың, жүзі албырт (қызғылт) болатын да, ал шаштары құлағының сырғалықтарына дейін жететін. Мен оны қызыл түсті киімде көрдім, сондай-ақ ол секілді әдемі адамды көрген емес едім».[75]

4. «Оның беті ай мен күнге ұқсас дөңгелек болатын».[76]

5. «Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, бір нәрсеге қуанғанда жүзі нұрлы ай секілді болып кететін, оның қуанғанын осылайша нұрланған жүзінен білетінбіз».[77]

6. Абдуллаһ бин Серджистің, ол кісіге Аллаһ разы болсын, жеткізуімен : «Мен Аллаһтың елшісін, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, көрдім, оған келіп тұратынмын және оның жегенін жеп, ішкенін ішкенмін, сондай-ақ мен оның сол иығындағы пайғамбарлық мөрін көрдім, ол бір жерге жиылған қалдар секілді болатын».[78]

7. Жәбірбин Самурдың, ол кісіге Аллаһ разы болсын, жеткізуімен: «Мен ол мөрді Аллаһтың елшісінің, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, екі жауырынның ортасынан көрдім. Ол көлемімен көгершіннің жұмыртқасы секілді қызғылт түсті бұлтқа ұқсайтын».[79]

8. Әнәстің, ол кісіге Аллаһ разы болсын, жеткізуімен: «Аллаһтың елшісінен, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, нұр төгіліп тұратын, оның денесінен шыққан тер - маржандай болатын, жүргенде ол кішкене алдыға еңкейіп, салмақты жүретін, сондай-ақ мен оның қолының жұмсақтығындай не жібекті, не паршаны ұстаған емеспін және оның денесінен шыққан иістей жұпар иісті де еш нәрседен сезінген емеспін».[80]

9. Айшаның, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, жеткізуімен: «Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, аяқ киімін өзі жөндеп, киімін өзі тігетін және сендердің кез-келгенің қалай үй шаруасын істейтін болсаңдар, ол да солай үй шаруасын атқаратын. Сондай-ақ, Айша, ол кісіге Аллаһ разы болсын, мына сөздерді айтты: «Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, басқа адамдар секілді болатын, киімін де өзі тігетін, қойды да сауатын және өзіне де өзі қарайтын».[81]

10. Умм Маъбадтан жеткен ұзын хадистің бөлігінде, Умм Маъбад Пайғамбарды, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай суреттейді:

«Мен түсі нұрлы адам көрдім, оның түрінде әбігерлік пен ашынғандықтың белгісі болмады. Ол көрікті әрі сүйкімді болды. Оның кірпіктері сүрмемен боялғандай ұзын болды. Оның даусында құлаққа жақсы әсер беретін қырыл болды, мойны - ұзын, ақ сақалы - қалың, және қастары қосылған ұзын болды.

Ол үндемей тұрғанда, сенімді құрметпен тұратын, ал сөйлесе одан да тамаша болып кететін. Алыстан адамдардың ең әдемісі болып көрінетін, ал жақыннан - адамдардың ең жақсысы болатын. Ол әдемі сөйлейтін және сөздері тым қысқа да, тым ұзақ та болмай, анық болатын, ал сөздері жерге түскен маржандай болды. Бойы тым ұзын да, тым қысқа да болмады. Оның жол серігі екі адам болды, сонда ол үшеуінің ең әдемісі және ең құрметтісі болды. Оның серіктері оған құрмет көрсететін, егер ол сөйлесе мұқият тыңдайтын, егер ол оларға бір нәрсе әмір берсе, олар оны орындауға асығатын және ол ашулы да болмады және бос сөздерді де сөйлемеді.»[82]

Достарыңызбен  бөліскіңіз келсе НРАВИТСЯ  басыңыз !.

АЛЛАҺТЫҢ КІТАПТАРЫНА ИМАН


 Кітап деген сөз – «жазылған» деген мағынаны білдіреді. Бұл кітаптар - халыққа рақымшылық әрі тура жол болу үшін, сөйтіп адамдар бұл дүние мен Ақыретте бақытқа жетулері үшін Аллаһ Тағаланың пайғамбарларына түсірген кітаптары. Біз Құранда айтылған кітаптарға иман келтіреміз. Олар:

Ұлы Құран - Мұхаммедке, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, түсірілген. Таурат (Тора), Мұсаға, оған Аллаһтың сәлемі болсын, түсірілген. АллаҺ Тағала Кітабында былай дейді: «Күдіксіз Тауратты түсірдік, онда тура жол және нұр бар ... »[55]

Інжіл (Евангелие) - Мариям ұлы Исаға, оған Аллаһтың сәлемі болсын, түсірілген. Аллаһ Тағала былай дейді: «Және Пайғамбарлардың ізінше өзінің алдындағы Тауратты растаушы етіп, Мариям ұлы Исаны жалғастырдық. Әрі оған ішіндегі туралық, нұр болған, алдындағы Тауратты бекітуші, сондай-ақ, сақтанушылар үшін тура жол, үгіт түрінде Інжілді жібердік.»[56]

Забур - Дәуідке, оған Аллаһтың сәлемі болсын, түсірілген. Аллаһ Тағала былай деді: « ... және біз Дәуідке Забурды бердік,»[57]

Нұсқалар - сухуф (парақ қағаздар) - Ибрахим мен Мұсаға, оларға Аллаһтың сәлемі болсын, жіберілген. Аллаһ Тағала былай дейді: «Негізінен бұл үкімдер бұрынғы нұсқаларда бар. Ибраһим, Мұсалардың нұсқаларында»[58]

Құранда аты аталған жазбалар - жоғарыда келтірілген жазбалар. Аллаһ Тағала басқа да жазбаларды Өзінің басқа пайғамбарларына жіберген. Біз оларға тұтасымен сенеміз. Бұрынғы кітаптар Құранның келуімен өз үкімдерін тоқтатқан. Аллаһ Тағала былай дейді: «(Мұхаммад,) саған шынайы түрде Құранды өзінен бұрынғы кітаптарды растаушы және оларды қорғаушы түрінде түсірдік ... »[59]

Яғни, сол кітаптарға төреші түрінде түсірген, соған байланысты бұрынғы кітаптардың бірде-бір үкіміне амал жасауға болмайды. Ал, егер Құраннан бұрынғы кітаптардың түп нұсқасының қазіргі кезде жоқ екендігін ескерсек, бұл ескертуіміздің мәні одан ары жоғарылайтыны сөзсіз. Бір хадисте мынандай сөздер келтіріледі, ол хадистің мағынасы: «Бірде Омардың, ол кісіге Аллаһ разы болсын, бір қағаздар ұстап жүргенін көріп Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Иә Омар, қолыңдағы не зат?» - деген сұрағына, Омар: «Бұл - Таурат», - деп жауап берді. Сонда Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, ашуланып: «Уа, Омар, оныңды қой. Егер Мұса қазір тірі болса еді, ол менің жолыммен жүрер еді» - деген. Және Ақыр заманның алдында Мариям ұлы Иса, оған Аллаhтың сәлемі болсын, жерге түсірілгенде ол Мұхаммед пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, шариғатын, яғни Құранды басшылыққа алады.  

Достарыңызбен бөліскіңіз келсе НРАВИТСЯ басыңыз !.

АЛЛАҺТЫҢ ПЕРІШТЕЛЕРІНЕ ИМАН



Періштелер - біз үшін ғайып әлем. Олар да жаратылыс, яғни оларды да Аллаһ жаратқан. Оларда үстемдік, не құдайлық қасиеттер жоқ. Аллаһ оларды нұрдан жаратып, оларға Өзінің бұйрықтарына толық бағынып, бұлжытпай орындайтын қабілет берген. Аллаһ Тағала Өзiнiң Кітабында былай дейді:

«Көктегілер мен жердегілер – Аллаһтікі. Оның қасындағылар Оған құлшылық етуден дандайсымайды да шаршамайды. Олар күндіз-түні Аллаhты дәріптеуден жалықпайды.»[52] Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, бір хадистерінде: «Періштелер нұрдан жаратылған, жындар - жанып түрған оттан жаратылған, ал Адам өздерің білетіннен жаратылған[53]» - делінеді.[54]

Олардың сандары өте көп. Оны тек Аллаһ біледі. Періштелерге иман келтіру төрт нәрсені қамтиды:

1. Олардың хақтығына, яғни бар екендігіне иман келтіру.

2. Құранда және хадистерде айтылған періштелердің есімдеріне иман келтіру.

3. Құранда және хадистерде айтылған періштелердің сипаттарына иман келтіру. Мысалы, Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, Жебірейіл періштені Аллаһ алғашқы жаратқан қалпында көргенін айтқан, сонда оның 600 қанаты болғанын айтады. Аллаһтың әмірімен періштелер түрлі сипатта бола алады. Мысалы, Аллаһтың әмірімен Жебірейіл періште Мариямға жынлы лебізді кісі ретінде келсе, ал біздің Пайғамбарымызға, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, осы кітаптың екінші бетінде келтірілген хадис бойыншна ақ киімді және қара шашты кісі ретінде келген. Cол сияқты Аллаһтың Ибраһимге, оған Аллаһтың сәлемі болсын, Лұтқа, оған Аллаһтың сәлемі болсын, жіберген періштелері де адам түрінде келген.

4. Аллаһ Тағаланың әмірімен олардың істейтін істеріне иман келтіру.

Олардың кейбіреуінің Құранда және хадистерде айтылған apнаулы істері бар:

1. Жебірейіл, оған Аллаһтың сәлемі болсын, Пайғамбарларға Аллаһтан уаһи жеткізуші. Аллаһтың кітаптары осы періште арқылы түсірілген.

2. Мекайл, оған Аллаһтың сәлемі болсын, - жаңбыр, өсімдік сияқты табиғат істерге жауапты.

3. Өлім періштесі - жан алуға міндеттелген.

4. Мәлік, оған Аллаһтың сәлемі болсын - Тозаққа жауапты.

5. Жатырдағы баланың ризық-несібесін жазу жүктелген періштелер.

6. Исрафил, оған Аллаһтың сәлемі болсын, - Ақырзаман мен адамдардың қайта тірілу күнінде сүр үрлеуге міндеттелген періште және т.б. періштелер.

7. Қайтыс болған кісіден сұрақ алуға міндеттелген періштелер.

Достарыңызбен бөліскіңіз келсе НРАВИТСЯ басыңыз !.

Құрамында Аллаhқа ортақ қосуы(ШИРК) бар сөздер.



Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, құрамында ширк бар сөздерді сөйлеуге және қалжыңдағанда Аллаһтың есімдерін, Құранды және Аллаһтың елшісін атауға тыйым салған.

«Аллаhтың қалағаны мен пәленшенің қалағаны», - деп айту - кіші ширк болып табылады. Құталидан, ол кісіге Аллаһ разы болсын: «Бip яһуди[40] Пайғамбарға, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, келді де: «Сендер серік қосасыңдар, сендер Аллаһтың қалағаны мен сенің қалағаның, деп айтасыңдар, сондай-ақ Қағбамен ант етесіңдер», - дейді. Сонда Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, сахабаларға - ант еткісі келетіндеріне, антты былайша: «Қағбаның Құдайымен ант етемін», сондай-ақ: «Аллаһтың қалағаны, содан соң сенің қалағаның», - деп айтуларына әмір етеді»[41]

Ибн Аббастан, ол кісіге Аллаһ разы болсын: «Бір адам Пайғамбарға, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Аллаһтың қалағаны мен сенің қалағаның», - деп айтқан. Сонда Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, ол адамға: «Сен мені Аллаһқа ұқсас етіп алдың ба? Жалғыз Аллаһтың қалағаны болады», - деген.[42]

«Егер де» сөзі туралы. Абу Хурайрадан, ол кісіге Аллаһ разы болсын, ол Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деп айтқанын естіген: «Өзіңе пайда беретін істе табанды болып берілме, Аллаһтан көмек сұра. Егер сен бір жағдайға тап болсаң еш уақытта: «Егер де мен осыны-осыны істесем, бұлай болмас еді ... », - деп айтушы болма. Тек қана: «Бұны Аллаһ өз қалауынша тағдыр етті», - деп айт, өйткені: «Егер де»,сөзі Шайтанның азғыруына жол ашады».[43]

Аллаһтың аттарымен, не тек қана Аллаһқа тән сипаттармен есімдеу жайлы. Құран Кәримде және көптеген хадистерде Аллаһ Тағаланың сипаттарына қарай көптеген аттары аталған. Мысалы, Рахман - Рахымды, Рахим - Мейірімді, Уаххаб - Сыйлаушы, Мужииб - Жауап беруші, сияқты т.б. есімдері бар. Аллаһ Тағалаға құрмет ретінде Аллаһтың есімдерімен ешкімге ат қоюға болмайды. Сіздер еш уақытта сәбиіңіздің атын «Аллаһ», деп қоймайсыз ғой, сол сияқты Аллаһ Тағаланың басқа есімдерімен біреуге ат қоюға болмайды. Ал Аллаһтың есімдеріне «абд» деп, яғни құлы деп қосып есімдеу абзал саналады. Мысалы, АбдуЛлаҺ - Аллаһтың құлы, АбдурРахман - Рахымдының құлы, АбдурРахим - Мейірімдінің құлы, АбдурРазақ- Ризық берушінің құлы сияқты т.б. есімдер. Бұл жөнінде Абу Шурейх, ол кісіге Аллаһ разы болсын, былай дейді: «Бұрын менің есімім аль-Хакам (яғни Аллаһтың - «Үкім шығарушы», деген аты) болатын. Сонда Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Аль Хакам - ол Аллаһ және Үкім шығару Оның қолында.» - дейді. Сосын Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, мені тұңғыш ұлымның есімімен атады, ягни абу Шурейх- Шурейхтың әкесі деп».[44]

Адамды Аллаһтан басқаның құлы деп есімдеу жайлы. Мысалы, Абдуррасуль - елшінің құлы, Абдульқааб - қағбаның құлы, не болмаса АбдульМасих - Исаның құлы деген сияқты Аллаһтан өзге басқалардың құлы деп атауға болмайды. Біз сен кімнің құлысың дегенде, Аллаһтың құлымын демейміз бе.

Уақытты (Заманды) сөгу (яғни ұрысу) - ол Аллаһ тарапына ренжу, ашулану болып табылады. Неге десеңіз, Аллаһ бәрінің қожасы емес пе, Ол күнді түнмен және түнді күнмен ауыстырмайды ма? Ал Оның ісіне кім сөкпек тұрмақ ренжуі мүмкін? Және бір хадистерде Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деп айтқаны келтіріледі: «Аллаһ Тағала: «Адам баласы заманды сөгіп, Мені ренжітеді, ал Мен заманмын, күн мен түнді ауыстырамын». Бұған: «Қазір заман жаман», «Уақыт өзгеріп кетті» деген сияқты т.б. сөздер жатады.

Желді және ауа-райын сөгу жайлы. Убай ибн Қааб Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деп айтқанын естіген: «Желді сөқпеңдер. Егер одан ұнамайтын бір нәрсе көрсеңдер: «Иә Аллаһ, біз өззіңнен осы желдің жақсылығын сұраймыз, және саған осы желдің жамандығынан және оған бұйырғандарының жамандығынан Өзіңе сиынамыз», - деп айтыңдар». ат-Тирмизи риуаяты бойынша. Жел дегеніміз, Аллаһтың әмір еткен және тағдыр еткен құбылыстарының бірі. Демек желді сөгу Аллаһтың әмірін сөгу болып табылады. Егер біз барлық табиғи құбылыстарды (ауа-райы, жер сілкіну және т.б.) Аллаһ жазмыш еткен нәрселер екенін айтатын болсақ, онда сөгу дұрыс болмайды, ал Аллаһ Тағала оның бәрін жақсырақ біледі.





Ислам бүкіл көпқұдайшылдыққа

апаратын жолдарды жабады.



 Ислам таза тек қана бір Аллаһқа құлшылық ету дінін әкелді. Және күпірліктің, Аллаһқа серік қосудың бүкіл түрімен күреседі. Көпқұдайшылдықпен, яғни Аллаһқа серік қосумен күрестің ең тиімді тәсілдерінің бірі, ол сол ширк амалдары жасалмай жатып алдын алу - соған апаратын бүкіл жолдарды жабу.

Пайғамбарды, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, дәріптеуде шектен шығу - бұл ширкке апаратын жолдардың бірі болып табылады. Омар, ол кісіге Аллаһ разы болсын, Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деп айтқанын естіген: «Христиандардың Мариямның ұлы Исаны мадақтағандай мені дәріптеуші болмаңдар, өйткені мен тек құлмын, сондықтан да: «Аллаһтың құлы және Оның елшісі» - деңдер».[45] Бұл келтірілген хадисті біз Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, өзінің үмметіне бағыттаған ескертуі деп қана түсінуге болмайды. Бұл ескертудің мағынасы тереңде жатыр. Мұсылмандардың Пайғамбарға, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, деген терең сүйіспеншілігі мен құрмет сезімі тым шектен асып кетуінен, Аллаһқа серік қосуға, тыйым салынған нәрселерге ұрынып қалудан сақтандырады. Дәріптеудің соңы - Мариям ұлы Исаны құдай деп, немесе үшеудің бірі деп шатасқан христиандардың кебін кигізуі мүмкін.

Имам Ахмад Анастан, ол кісіге Аллаһ разы болсын, мына хадисті келтіреді: «Бір күні бір адам Пайғамбарға, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, қарап: - «Иә Мұхаммад, иә біздің қожамыз және біздің қожамыздың ұлы, иә біздің арамыздағы ең жақсы және біздің арамыздағы ең жақсының ұлы!»,- дей бастағанда, Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, оны айтып тұрған жерінен тоқтатып: «Иә мұсылмандар, бұлай сөйлеуді тоқтатыңдар, мұндай іске сендер шайтан азғырмасын! Мен Мұхаммад Абдуллаһтың ұлы, Аллаһтың құлымын және Оның елшісімін. Аллаһтың атымен ант етемін, мен сендердің мені Құдіретті, Ұлы Аллаһтың еркімен иеленген орнымнан жоғары көтерулеріңді қаламаймын!», - деді».

Қайырымды адамдарды шектен тыс дәріптеу - бұл көпқұдайшылдыққа, яғни ширкке апаратын жол. Егер Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, өзін дәріптеуде астамшылық көрсетпеңдер деген болса, онда басқа адамдар жайлы ол он жерден, не жүз жерден қайырымды болса да оларды мақтауда шектен шығу нағыз ширкке апаратын жол болып табылады. Жер бетінде Аллаһтан басқаға құлшылық ету Нух қауымында қайырымды адамдарды дәріптеуден басталған. Құрандағы ол қауымның Уаад, Сууа, Яғус, Наср атты пұт құдайлары жайлы аль- Бухари Ибн Аббастан ол кісіге Аллаһ разы болсын, мынандай хадис келтіреді: «Бұл есімдер Нұх қауымының қайырымды адамдарының есімі болған. Артынан олар өлгеннен кейінгі қалған ұрпаққа шайтан: «Солардың отырған орындарына ескерткіш салыңдар және оларды сол адамдардың атымен атаңдар», - деп азғырды. Сонда олар оны істеді, бірақ сол ескерткіш орнатқандар дүниеден өтісімен-ақ, діни білімнің ұмытылуымен оларға (яғни ескерткіш тастарға) құлшылық ету басталды».

Біздің де арамызда көпқұдайшылдыққа апаратын осы жолдың көп тарағанын көріп отырмыз. Оған мысал ретінде Ахмед Яссауиді, Арыстанбаб, Бәйдібек, Домалақ ана секілді дүниеден өткен қайырымды адамдарды шектен тыс дәріптеушілерді көреміз. Сол адамдардың өлген жерлеріне мазарлар салғанда ешкім «адамдар олардан қажетін сұрайды» деп ойламады, тек қана соларға құрмет ретінде салды. Ал енді қаншама адам «әулиелердің басын аралау» дeп, «олар - біз бен Аллаһтың арамыздағы байланысшымыз» деп ширкке кірсе, ал енді бірі солардан бата тілеп, не қажеттерін сұрап ширк күнәсіна батып жатқандарын көреміз. Және біздің арамызда ғана емес, бүкіл мұсылмандардың арасындағы індеттердің бірі - ұстаздарын шектен тыс дәріптеу. Олар дәріптеуде ол адамдарға, Аллаһ Тағалада ғана бар сипаттарды «оларда да бар» дейді. Мысалы: «олар ғайыпты біледі», яғни «ұстазымның көріпкелдік қасиеті бар, өзінің шәкірттерін кез-келген уақытта басқа жерде болса да көреді, олар шәкірттерін өздерінің оларға Аллаһ берген нұрымен қорғайды» немесе «біз Аллаһ Тағаладан игілікті (нұрды) тікелей ала алмаймыз, оны ұстазымыз арқылы аламыз» деген сияқты ойда болуы – осының көрінісі. Әрине, бұл үлкен ширк амалдарына жатады. Бұндай ойда болған адам Аллаһтан кешірім сұрап, енді ешқашан ол күнәні қайталамауға серт беруі керек.

Мазарларды (яғни қабірлерді) ұлықтау - бұл Аллаһқа серік қосуға апаратын жол болып табылады. Көпқұдайшылдыққа апаратын бұл адасу жолынан Ислам дініне көп қатер бар және ол бүгінгі күнде кеңінен тарап бара жатқан іс. Ислам діні мазарларды ұлықтауға жол ашатын мына төмендегі істерді істеуге рұқсат етпейді:

1. Мазарларды мешіт етуге болмайды. Муслим өзінің хадистер жинағында Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, жан тапсырар алдында былай дегенін кeлтipeдi: «Сендерге дейін болғандар, өздерінің пайғамбарларының мазарын мешіт қылып алатын. Сендер олай істемеңдер. Мен оған тыйым саламын»

2. Мазарлар жаққа қарап намаз оқуға болмайды. Бұл дегеніміз: мазарды құбыла жақта жасауға болмайтындығын, яғни елді жерде зираттың құбыла бағытында болмауы керектігін білдіреді.

3. Мазарларда шырақ жағуға болмайды. Хадисте былай делінеді: «Мазарларын мешіт қылғандарға және онда шырақ ілгендерге Аллаһтың қарғысы болады!»

4. Қабірлердің үстіне бір нәрсе салуға (ескерткіш тұрғызу, күмбездеу) және оның үстін гипспен жабуға болмайды. Бұған Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, рұқсат етпеген.

5. Мазарлардағы қабірлер үстіне жазу жазуға болмайды. Жәбірдің, ол кісіге Аллаһ разы болсын, жеткізуімен: «Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, қабірлерді гипспен жабуға және онда жазулар жазуға тиым салған»[46]

6. Мазарларды биіктетуге, көтеруге болмайды. Әлидің жеткізуімен: «Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, оны жорыққа жіберіп жатып былай деген: «Биік қабірлерді көрсең, оны тегістемей кетпе»[47]

7. Мазарлардың басында мейрамдауға болмайды. Абу Хурайра, ол кісіге Аллаһ разы болсын, Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деп айтқанын естіген: «Үйлеріңді қабір сияқты етпеңдер[48] және менің мазарымда мейрамдамаңдар. Мен үшін дұға жасаңдар. Сендер қай жерде болсаңдар да сендердің дұғаларың маған жетеді». Бұл хадисте мазарларда мейрамдамаңдар дегенге - мазар басында жиналыстар жасау, онда жиналып отыру сияқты іс-әрекеттер жатады. Егер Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, өзінің қабірінің басында «мейрамдамаңдар» десе, онда басқа қабірлерде тыйым бірнеше есе өседі.

Бұған мысал ретінде әулие, қадірлі адамдардың басына құрылыс жасау, күмбездер жасау - солардың басына барып сиынуға әкеліп соқтырып жатқаны бәрімізге белгілі.

Тірі жанды бейнелеу - ол Аллаһтың жарату қабілетіне еліктеу болып табылады. Айша, ол кісіге Аллаһ разы болсын, былай деген сөздерін бізге жеткізген; «Ақірет күні Аллаһтың жарату табиғатына еліктеген әрбір адамын ауыр жаза күтеді»[49] Ибн Аббас, Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай дегенін естіген: «Әрбір тірі жанды бейнелеген отта болады және оның әрбір бейнелегеніне жан беріліп, ол оны қинайды.»[50] Бұл хадистерден біздің ұғатынымыз: жаны бар мақұлықты[51] бейнелеуге, яғни суретін салуға тыйым салынады.

Достарыңызбен бөліскіңіз келсе НРАВИТСЯ  басыңыз !.

Аллаhқа серік қосу «ШИРК» - Аллаhтың Жалғыздығын
мойындамау болып табылады.


Ширк - ол Аллаһқа ғана тән қасиеттерді «тағы басқа біреуде де бар» деп сену. Мысалы, «Аллаһтан басқа тағы Құдай бар» немесе «Құдайлар бар» деп, оларға ғибадат етсе, не болмаса олардан қорықса, не оларды жақсы көрсе, не олардан көмек сұраса, онда ширк жасаған, яғни Аллаһқа ортақ қосқан болып табылады. Аллаһқа ортақ қосқан адамдардың Аллаһ Тағала еш бір амалын қабылдамайды. Амалдардың қабыл болуының ең басты шарты - жасалған амалдардың тек қана Аллаһ Тағалаға арналуы. Аллаһ Тағала өзінің Кітабында былай дейді: «(Мұхаммад r) «Шынында, мен де сендер сияқты адаммын. Маған құдайлардың - Бір-ақ құдай екендігі уахи етілуде. Сондай-ақ, кім Раббына жолығуды үміт етсе, сонда түзу іс істеп, Раббына істеген құлшылығында Оған ешкімді ортақ етпесін» де.»[6]

Аллаһқа серік қосу (Ширк)- кешірілмейтін күнә. Бұған дәлел Аллаһ Тағаланың Құранда айтқан сөздері: «Аллаh өзіне ортақ қосуды жарылқамайды (яғни кешірмейді), бұдан өзге қалаған кісісін жарылқайды. Сондай-ақ кім Аллаhқа ортақ қосса, расында, жала қойып зор күнәлі болады.»[7]

Аллаһқа серік қосушылар Жәннәтқа кірмейді, олардың баратын жері Тозақ. Бұл туралы Аллаһ Тағала «аль-Маида» сүресінде былай деді: « ... Өйткені, кім Аллаhқа ортақ қосса, расында Аллаh оған Жәннәтті харам етеді. Оның орны тозақ оты, сондай-ақ залымдар үшін жәрдемші жоқ.»[8]



Аллаһқа ортақ қосудың түрлері.

Аллаһқа ортақ қосудың екі түрі болады: үлкен ширк және кіші ширк.

Үлкен ширк пен кіші ширктің айырмашылығы:

Үлкен ширк - адамды дінінен шығарады, ал кіші ширк үлкен күнәләрдің бірі болып, оны жасаған адам діннен шықпайды, бірақ иманы да толық болмайды.

Үлкен ширк жасаған адам, өлгенінше тәубеге келіп, Аллаһ Тағала оны Өзінің мейірімімен кешірмесе, олар Жәннәтқа кірмейді, олардың баратын жерлері - мәңгілік тозақ. Ал, кіші ширк иелерін Аллаһ Тағала тәубесіз де кешіруі мүмкін, олар тозаққа түссе де, онда мәңгілік болмайды.

Үлкен ширк - бүкіл жасалған амалдарды күйдіреді. Мысалы, үлкен ширк жасаған адамның оразасы, намазы және басқа бүкіл жасаған жақсылықтарын Аллаһ қабыл етпейді. Ал кіші ширк жасаған адамның, тек қана сол ширк араластырған амалы ғана қабыл емес. Мысалы, адамдарға мақтанып оқыған намазы немесе атақ үшін жасаған қажылығы т.б. осы сияқты амалдары. Ол адамдарға соңынан толығырақ тоқталамыз.

Кейбір мұсылман ғалымдары: «Аллаһ Тағала үлкен ширк иелерін де, кіші ширк иелерін де, адам баласы тәубеге келмей кешірмейді», - дейді. Әрине, бәрін білуші - Бір Аллаһ. Шын мәнінде, үлкен ширк пен кіші ширктің арасындағы айырманың жіңішкелігі сондай, көп жағдайда кіші ширк, сол амалды жасап жатқан адамның ниетіне, айтқан сөзіне және іс-қимылына қарай үлкен ширк қатарына өтіп кетуі мүмкін. Құрметті қауым, Аллаһ Тағаланың қаһарына ілінбес үшін, ширктің екі түрінен де сақтануымыз керек.



ҮЛКЕН ШИРК

Үлкен ширктің өзін кейбір ғалымдар

«айқын» және «жасырын» деп екіге бөледі:



Айқын үлкен ширкке - Аллаһ Тағаламен қатар басқа Құдайға, не болмаса құдайларға құлшылық ету жатады. Бұл жағдайда Құдай ретінде минерал, ай, күн, не болмаса сиыр, бұқа сияқты жануарлар және адамдар болуы мүмкін. Мысалы, Перғауын өзін «құдаймын» деп жариялап, оған сеніп құлшылық етушілер табылған. Және де Буддаға, Мариям ұлы Исаға не болмаса көзге көрінбейтін жындарға, шайтандарға, періштелерге құлшылық ету осыған жатады.

Жасырын үлкен ширк - бұл аруақтардан қажетін сұрау не болмаса жәрдем сұрау. Бұл жағдайда Аллаһтан басқа ешкімнің қолынан келмейтін - аурудан сауығу, дұшпандардан қорғау, не болмаса бір қайғыдан құтылу сияқты жәрдемді аруақтардан, яғни өліктерден, не болмаса солар жерленген жерге барып сұрау жатады. Бұған өзіміздің арамызда көп тараған Түркістанға барып Ахмед Яссауидың аруағынан, Баба түкті шашты азиздің аруағынан, Байдібек атаның аруағынан, Домалақ ананың, Аиша бибінің және толып жатқан осылар сияқты атағы кеңге тараған кісілердің әруағынан, анығын айтқанда, мәйіттерден жәрдем сұрау жатады. Бұлардың ширк келтірудегі жасырын болуының себебі мынада:

1. Аруақтардан қажетін сұрауды, олардан көмек сұрауды адамдардың көбі «құлшылық ету» деп ойламайды. Олардың ойынша: «құлшылық ету - еңкеюде, тізе бүгуде және маңдайын жерге тигізуде». Шын мәнінде, олардан көмек, жәрдем және т.б. сұрау - құлшылыққа жатады.

2. Олар: «Біз аруақтардан қажетімізді, керегімізді сұрағанда оларды әсте «біздің Құдайымыз, не болмаса Иеміз» деп ойламаймыз, олар бізді Аллаһпен жақындастыратын байланысшымыз, біздің сұрауымызды Аллаһқа жеткізушіміз», - дейді. Олардың бұл айтқандары, әрине, олардың Аллаһ Тағаланың Құдіретін білмегендігінен келіп шығады. Олар бәлкім Аллаһ Тағаланы бір мекеменің бастығы сияқты көреді. Басшыға кіру үшін, не болмаса онымен сұхбаттасу ушін оның хатшысы арқылы байланысу керек. Олар да Аллаһқа жақындау үшін, араға хатшы ретінде аруақты салады. Олардың бұл амалы Құранда «аз-Зумар» сүресінің 3 аятында айтылғандай, кәпірлердің өздерінің тас құдайлары пұттарға: « ... біз бұларға, Аллаһқа жақындастырсын деп ғана табынамыз», - дегені секілді. Шын мәнінде, Аллаһ Тағаланың есігі әркімге кез келген уақытта ашық. Оның есігінің алдында не хатшы, не күзетші жоқ. Аллаһ Тағала өзінің кітабы Құранда Пайғамбарына, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай дейді: «Егер құлдарым Мен туралы сенен сұраса: «Өте жақынмын, қашан Менен тілесе, тілеушінің тілегін қабыл етемін. Ендеше, олар да әмірімді қабыл етсін (яғни opындaсын) және Маған сенсін. Әрине, тура жол тапқан болар еді»[9]

Аллаһтан басқаға құрбандық шалу - бұл да адамдардың көбіне жасырын болған ортақ қocyдың, яғни үлкен ширктің бір түрі болып табылады. Бұлай дейтін себебіміз, құрбан шалуды адамдар «құлшылық ету» деп ойламайды. Шындығында, құрбандық шалу - діни амалдардың бірі болып табылады. Құлшылықты Аллаһтан басқа біреуге арнау - ширк. Құрбан шалу туралы Аллаһ Тағала Құранда «Кәусар» сүресінде былай дейді: «Сондықтан Раббың үшін намаз оқы, құрбан шал».

Біздің арамызда бұл ширк кеңінен тараған. Оған мазарлардың басында аруақтарға арнап мал шалу жатады.

Үкім етуде Аллаһқа ортақтасу - бұл да адамдардың көбіне жасырын болған Аллаһқа ортақ қосудың, яғни үлкен ширктің бір турі болып табылады. Ол дегеніміз, Аллаһтың рұқсат деген нәрсесіне тыйым салу және тыйым салған нәрсесіне рұқсат беру, яғни Аллаһ Тағаланың харам (арам) дегенін хәләл (адал) деу, ал хәләл дегенін харам деу. Бүкіл діни амалдарда, ол мейлін құлшылық етуде болсын, адамдардың қарым-қатынасында болсын, және де басқа істерінде болсын Аллаһ Тағала ғана үкім бере алады. Аллаһ Тағала үкім беруде Өзінен басқа біреуді басшылыққа алудың қате екенін Құранда ескертті: «Немесе дін тұрғысынан Аллаһ бұйырмаған нәрсені оларға шариғат қылатын ортақтары бар ма? ... »[10]

Аллаһ Тағала айтты: «Олар[11] ғалымдары мен машайықтарын[12] және Мариям ұлы Исаны Аллаһтан өзге құдай қылып алды. Негізінде олар бір Құдайға ғана құлшылық қылуға бұйырылған болатын. Өйткені, Одан басқа ешбір Құдай жоқ. Ол - олардың (қосқан) серігінен пәк.»[13]

 Осы айтылған аятты Пайғамбарымыз, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, бұрын христиан болған, Ислам дінін қабылдап жатқан Адий ибн Хатим ат-Тайға, ол кісіге Аллаһ разы болсын, оқығанда, Адий: «Олар (яғни христиандар мен яхудилер) оларға (монахтарына) құлшылық етпейді (ғой)», - дегенде, Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Жоқ ... Олар рұқсат етілген нәрселерге тыйым салған және тыйым салынған нәрселерді рұқсат берген, ал олар болса олардың артынан ерген[14] – мінеки, бұл құлшылық ету болып табылады», - деп жауап берген.

Дуалау, сиқырлау - бұл да адамдардың көбіне жасырын болған Аллаһқа ортақ қосудың, яғни үлкен ширктің бір түрі болып табылады. Дуалау мен сиқырлау түр-түрлері болады. Мысалы, түйіншектерде дуа оқып үрлеу, не болмаса инеге дуа оқып үрлеп оны біреудің үйіне, сол үйде ұрыс-жанжал болсын деген ниетпен алып барып қыстыру. Дуа жасағанда қандай ниетпен жасалса да ол харам. Неге десеңіз сиқырлаушы және дуалаушы жыншайтанның көмегімен, солардан сұрап өздерінің істерін істейді. Ал Аллаһтан басқа біреуден сұрау - ол ширк.

Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Кім түйіншек түйіп оған үрлесе, ол сиқыр жасады (дуалады). Кім сиқыр жасаса, ол Аллаһқа ортақ қосты», - деген. Құранда да, Мұсаның сөзімен былай делінеді: « ... сиқыршы қайда барса да құтылмайды».[15] « ... Мұса айтты: «Бұл келтіргендерің – сиқыр; күдіксіз, Аллаһ оны бұзады. Расында, Аллаһ бұзақылардың ісін жөндемейді», - деді».[16]

Сиқырлау, дуалау - Аллаһқа ортақ қосу болғандықтан, сол сиқырды және д~уаны жасаушы бақсыларға, Тәуіптерге сеніп, олардың қызметін пайдалануға болмайды. Егер олардың қызметін пайдалансаңыз, онда олардың күнәсіна ортақтасасыз. Пайғамбар айтқан: «Үш кісі жәннәтқа кірмейді: маскүнем, кім сиқырға сенсе, кім туысымен қатынасын үзіп, олармен араласпаса».[17]

Жұлдыздармен жору - астрология - бұл да адамдардың көбіне жасырын болған Аллаһқа ортақ қосудың, яғни үлкен ширктің бір түрі болып табылады. Аллаһқа ортақ қосудың бұл түрімен айналысатындар, жұлдыздарға қарап болашақта не болатынын болжаймыз дейді. Олар: «жұлдыздардың адамдарға, мемлекеттерге әсері бар» дейді және «әр кімнің туған күніне , айына, жылына байланысты өзінің әсер ететін жұлдызы бар, сол жұлдыздардың қозғалуына байланысты, адамдардың тағдырына әсері бар» дейді. Қазіргі кезде көп таралған бірі «егіздер» жұлдыз тобына жатса, басқасы «арыстан» не «балық» сияқты т.б. жұлдыз тобына жатып сол арқылы адамның мінез құлқын танып, не болашақта не болатынын болжап, не болмаса оған қандай жұлдыз тобында туылған жолдас керек екенін айтып, сол шайтанның ойлап тапқан астрологиясын басшылыққа алып жатады. Әрине бұл Ислам дінінде тыйым салынған, харам істер болып табылады. Неге десеңіз, болашақтың және тағдырдың Иесі Аллаһ қана. Адамға мінез-құлық берген де Аллаһ қана. Жұлдызшылар Аллаһқа ғана тән қасиетті жұлдыздарға беріп, Аллаһқа ортақ қосады. Шын мәнінде, жұлдыздар - Аллаһтың жаратқан жаратылыстары ғана, олардың адамның бақытына, не болмаса денсаулығына еш әсері жоқ. Кімде-кім оған сенетін болса, демек ол ширк жасады деген сөз. Аллаһ бәрімізді шайтанның азғыруынан сақтасын. Осының бәрін адамдарға әдемі әрі қызық етіп көрсететін шайтан емес пе?

Пайғамабар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Кім жұлдыздардан алса, сол сиқырдан алды», - деген.[18]

Бұл хадис әрине жұлдыздарды және олардың орны мен қозғалыстарын зерттейтін - астрономия ғылымы туралы айтылып жатқан жоқ. Бұл хадис, жұлдыздармен бал ашатын, кәпірлердің айналысатын, астрологиясы жайлы болып тұр.

Балгерлік пен көріпкелдік - бұл дана адамдардың көбіне жасырын болған, Аллаһқа ортақ қосудың, яғни үлкен ширктің бір түрі болап табылады. Балгер - ол бал ашу құралдарымен (карта, құмалақ және т.б.) болашақта не болатынын, не болмаса не ойластырылып жатқанын айтушы. Көріп кел - ол адамдардан тыс, не болмаса адам көрмейтін, не адамдардың ол жайлы хабары жоқ істерді айтушы. Ғайыпты білеміз деушілердің бәрі Аллаһқа ортақ қосушылар. Ғайыпты білуші тек қана Аллаһ Тағала. Аллаһтың Өзіне ғана тән қасиетін басқа біреуде бар деу - ол Аллаһтың Жалғыздығына күмән келтірген, яғни ширк еткен болып саналады. Бұның бәріне дәлел төменде келтірілген хадистер мен Құран аяттары:

Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Кім көріпкелдің алдына барып, одан бір нәрсе сұраса және оның айтқанына сенсе, онда оның намазы қырық күнге дейін қабыл болмайды», - деген.[19]

Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Кім балгердің алдына барып, оның айтқанына сенсе, ол адам Мұхаммедке жіберілгенге сенбегені», - деген.[20]

Пайғамбарға, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, жіберілгендердің бірі ол ғайыпты Аллаһтан басқа ешкім білмейтіндігі. Аллаһ Тағала өзінің Кітабында былай деді: «Көктер мен жердегі көместі (ғайыпты) Аллаһтан басқа ешкім білмейді... »[21] «Көместің (ғайыптың) кілттері - Оның жанында. Оны Ол өзі ғана біледі ... »[22]

Аллаһ Тағаладан басқаға нәзір атау - бұл да aдaмдapдың көбіне жасырын болған Аллаһқа ортақ қосудың, яғни үлкен ширктің бір түрі болып табылады. Нәзір атау дегеніміз, ол Мысалы, мейлі ол малдай болсын біреуге атау. Шын мәнінде, нәзірді тек қана Аллаһқа ғана атауға болады. Мысалы, Аллаһ Тағала өзінің Кітабында, Имранның жұбайының былай деп нәзір еткенін айтады: « ... Раббым ішімдегіні азат қылған түрде Саған арнадым. Менен қабыл айла! Расында Сен Естуші, Білушісің ... »[23]

Харам етілген нәзір - Аллаһтан басқа біреудің атын атап берілген нәзір. Мысалы, егер адам ауырып, не болмаса бір затын жоғалтып мазарға (молаға) келіп: «Иә менің ием, пәленше[24], егер Аллаһ менің жоғалтқанымды тауып берсе, не мен жазылсам, онда мен осынша алтын, не ақша, не ет сен үшін беремін», - деу жатады.

Ағаштардан, тастардан және т.б. секілді заттардан рахым күту - бұл да адамдардың көбіне жасырын болған Аллаһқа ортақ қосудың, яғни үлкен ширктің бір түрі болып табылады. Бұл бір талдың, ағаштың, не тастың киесі бар, не бір қасиеті бар, деп соларды ұстаған адамға жақсылық болады, не жолы ашылады, деп сену жатады. Аби Уакид аль-Ләйси, ол кісіге Аллаһ разы болсын, ат- Тирмизидің жеткізуі мен былай дейді: «Біздің исламды жаңадан қабылдаған уақытымыз болатын. Біз Пайғамбармен, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, Хунейінге сапарға шыққанбыз. Кәпірлердің бір қастерлейтін ағашы болатын. Олар оған өздерінің қаруларын іліп одан рахым күтетін. Оны өздері: «Зату Ануат», деп айтатын. Біз бір ағаштың жанынан өтіп бара жатып Пайғамбарға, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Иә Аллаһтың елшісі, бізге де Зату Ануат жасап бер» деп сұрадық. Сонда Аллаһтын елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Аллаһ Үлы! Мінеки өмірдің заңы! Сендер Исраил ұрпақтарының Мұсаға айтқан сөздерін айттыңдар: « ... әй Мұса!: «Бұлардың құдайларына ұқсаған бізге құдай жаса»,- деді. Ол: «Шынында, сендер білмейтін елсіңдер», - деді ... »[25]

Бұдан Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, олардың ағашқа қаруларын іліп, ол ағаштан береке іздемекші болған ниетіне қатаң зекіп тастағанын көреміз.

Омардың, ол кісіге Аллаһ разы болсын, халифалығы уақытында, оған сахабалардың Пайғамбарға, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, ант берген ағашының жанына адамдар келіп, намаз оқитынын естігенде, мұсылмандардың бұл ісі жамандыққа апаратынынан қорқып, ол ағашты кестіруге әмір беріп, адам жібереді.[26]

Сонда, Омар, ол кісіге Аллаһ разы болсын, Аллаһтың Құранда атын атаған, Пайғамбарға, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, сахабалар ант берген ағашын, ширкке апаруы мүмкін, деп кестіртсе, онда басқа жай ағаштарды қадірлеу туралы не демекпіз?



КІШІ ШИРК



Аллаһтан басқаның атымен ант беру - бұл кіші ширкке жатады. Мысалы, әке-шешенің атымен, әулиелердің атымен, нанмен не ас-тұзбен: «нан ұрсын, тұз ұрсын» деу сияқты т.б. ант берулер жатады. Пайғамбар, оған Аллаһтын игілігі мен сәлемі болсын: «Аллаһтан басқа біреумен ант берген кісі кәпірлік жасады, не Аллаһқа ортақ қосты», - деген.[27] Неге десеңіз, ант берген адам, ол ант берген затын өзіне өте қадірлі және қасиетті тұтқандықтан соның атымен ант береді. Былайша айтқанда ант беру - ант беріп жатқан затты құрметтеу, қасиеттеу, жоғарылату болып табылады. Ал, шын мәнінде, Аллаһ Тағаладан жоғары, қасиетті, құрметті ешкім жоқ. Керек десеңіз, Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, сахабасы, Ибн Масғұд, ол кісіге Аллаһ разы болсын: «Мен үшін шын айтып басқаның атымен ант бергеннен - өтірік айтып Аллаһтың атымен ант берген артық», - деген. Қараңыз, Аллаһтың атымен өтірік айтқан қандай үлкен күнә болса, ал ширк келтіру одан да асқан күнә. Егер тәубеге келіп Аллаһ Тағала өзінің рахымымен кешірмесе тозаққа апаратын күнә болып табылады. Сахаба ғалымдардың ойы бойынша: кіші ширк - басқа (ширк емес, кәпір емес, нифақ емес) үлкен күнәләрдің бәрінен жоғары болып табылады.

Емделу және көзден сақтау ниетімен білезік не жіп тағу - кіші ширк амалдары қатарына жатады. Шөл қандыру ниетімен су ішу, денсаулығын емдеу ниетімен дәрі ішу секілді, ақылға қонымды,табиғи нәрселерге ешкім қарсы келмейді. Аллаһ Тағаланың заңдастырған табиғи істері, Аллаһтың Жалғыздығы сеніміне қайшы келмейді. Ал енді емге, көзге еш қатысы жоқ білезік не жіп таққаннан адам баласы сауықпайды, неге десеңіз ауруды жіберуші де оны емдеуші де Жалғыз Аллаһ Тағала. Имам Ахмадтың риуаяты бойынша Умран ибн Хусейн, ол кісіге Аллаһ разы болсын, бір ер кісінің қолындағы білезікті көріп: «Бұл мыстан жасалған секілді», - деді де: «Қайғы саған! Бұл не?», - деп сұрады. Ол кісі: «Бұл мені әлсіздіктен сақтайды»,- деді. Сонда Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, Оған: «Бұл сені әлсіреткеннен басқа ештеңе істемейді. Шеш оны. Егер сен сонымен өлсең, онда ешқашан жақсылық көрмейсің[28]», - деді.

Бірде Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, Сахабасы, Хузейфа бин аль-Яман, ол кісіге Аллаһ разы болсын, бір аурудың көңілін сұрап барғанда оның білегіндегі ыстығын басу үшін таққан жібін жұлып алып мына аятты оқыды: «Олардың көбі Аллаһқа иман келтірмейді. Сондай-ақ, олар ортақ қосады.»[29]

Егер адам баласы сол білезікті, жіпті «оның күші жоқ ол жай ғана себепші; көзден, аурудан сақтайды; шын мәнінде, бәрі - Аллаһтың қолында» дейтін болса, бұл жағдайда ол іс кіші ширк қатарында болады. Ал егер адам «осы білезік пен жіптердің өзіндік күші бар» десе, онда ол үлкен ширк қатарына кіреді. Неге десеңіз, бүкіл «сауықтырушы, күш беруші т.б. осы сияқты қасиеттерді Аллаһтан басқа біреуде бар» деп білу - Аллаһқа ортақ қосу - үлкен ширк болып табылады.

Көз моншақ және тұмар тағу - кіші ширк амалдары қатарына жатады. Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Кімде-кім тұмар және көз моншақ тағып, оны өзіне жақсылық әкеледі, не бәле-жаладан сақтайды, деп жүрегімен сенсе, онда Аллаһ, ол адамға қорғанын бермейді. Кім ұлу тас іліп, ол мені көзден сақтайды деп жүрегімен сенсе - Аллаһ оны қорғамайды», - деп айтқан.[30] Және бір хадистерде Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Кім көз моншақ және тұмар ілсе ол Аллаһқа ортақ қосты», - деген сөздері келтіріледі. Бұның Аллаһқа ортақ қосу болып табылатын себебі, бұл амалда Аллаһтан басқа, бөлек біреуден (сол тұмардан, не тастан) жамандықтан сақтау жайлы өтініш, сұраныш болып тұр. Аллаһ Тағала айтты емес пе: «Аллаһ егер саған бір зиян келтірсе, сонда оны Өзінен басқа еш айықтырушы жоқ. Ал егер саған бір игілік тигізсе, Оның - әр нәрсеге толық күші жетуші.»[31] Бұл ортақ қосудың түрі жоғарыда білезік пен жіп туралы айтып кеткендей ниетіне қарай кіші ширк те үлкен ширк те болуы мүмкін.

Ал енді біздің арамыздағы үлкен мәселелердің бірі, Құран аяттары жазылған тұмарларды тағуға болады ма? Бұл сұрақта Пайғамбардан, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, кейінгі алғашқы мұсылмандар, ізбасарлар арасында-ақ, сондай-ақ қазіргі кездегі ғалымдардың арасында да түрлі көзқарастар бар: бірі «рұқсат» деп тапса, ал екіншісі «рұқсат емес» деп санаған. «Рұқсат емес» деп санағандардың ойынша тұмар тағуға тыйым, Құран аяттары түрінде болса да, бәріне тиісті. Бұған дәлел ретінде олар былай дейді:

1) Тұмар тағуға тыйым, барлық тұмарларға жалпылама, оның ішінде еш бір тұмар дараланбаған.

2) Егер Құран аяттары жазылған тұмарларды тағуға рұқсат берілсе, онда бүкіл тұмарларға рұқсат беру жолы ашылады. Ал зұлымдық жолы бір ашылса, оны жабу өте қиын болады.

3) Егер Құран аяттары жазылған тұмарды адам тағып жүрсе, онда Құран аяттары, тұмар тағып жүрген адамдармен бірге лас (дәретхана, монша секілді) жерлерде болады, ал бұған рұқсат жоқ.

4) Құран аяттарын тұмар етіп тағу - бұл Құранды толық бағаламағандық және Құранның мағынасына қарсы келу болып табылады. Неге десеңіз, Құранды Аллаһ Тағала бізге тұмар ретінде тағып жүрү үшін емес, оны бүкіл адамзатқа тура жол ретінде, ақ пен қараны айыратын басшылық ретінде жіберді.

Үшкіру, Ұшықтау, аластау - бұл да кіші ширк амалдары қатарына жатады. Бұған сіріңкені жағып не болмаса басқа бір затты жағып адамның басын айналдырып «ұшық, ұшық», - деу, немесе түсініксіз бір нәрселерді айтып адамды сумен, не болмаса басқамен үшкірі және үйдің түкпір-түкпірін отпен аластау жатады. Бұл амалдарды жасағанда, оны бір аурудан сауығу үшін, не болмаса бір пәлені кетіру үшін, не болмаса көз тимес үшін жасайды. Бұл амалдарды жасағанда олар аруақтардың атын атап, не болмаса жын-шайтандардың атын атап жатса, онда бұл амал үлкен ширк қатарына өтіп кетеді. Әрине, бұл амалдардың бәрі - Аллаһқа ортақ қосу болып табылады.

Бірде сахабалардың бірі Абдуллаһ ибн Масғұд, оған Аллаһтың ризашылығы болсын, өзінің әйелінің мойнынан бір жіпті көріп, неғылған жіп екенін сұрады. Әйелі: «Бұл жіпке аурулардан қорғау үшін үшкіріп берген», деді. Сонда ол әйелінің мойнынан жібін жұлып алып: «Абдуллаһтың жанұясы Аллаһқа ортақ қосудан аулақ, мен Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Көз моншақ, тұмар, үшкіру, дуалау Аллаһқа ортақ қосу болып табылады»»,- дегенін естігенмін», - деді. Абдуллаһ бұған былай деп жауап берді: «Бұл шайтаннан, ол қолымен сенің көзіңді ұстағанда сенің көзің тартылып, ал яхуди саған үшкіргенде шайтан қолын босатады. Сен Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, айтқан мына дұғаны айтсаң: «Уа, адамдардың Раббы, Аллаh! Кеселден құтқарып сауықтыр, Сен сауықтырушысың, Сенің еміңнен жақсы ем жоқ. Кеселдің ізі де қалмайтындай етіп емде», - десең, сен үшін осы жеткілікті болар еді», - дейді.

Бұл ортақ қосудың түрі жоғарыда білезік пен жіп туралы айтып кеткендей, ниетіне қарай кіші ширк те үлкен ширк те болуы мүмкін.

Біз мұны мұсылмандардың Құран оқып дем салуымен шатастырмауымыз керек. Дем салуды ислам ғалымдары төмендегі үш жағдай орындағанда рұқсат берген:

Біріншіден, дем салғанда Құран аяттарының оқылуы.

Екіншіден, Құран аяттарының араб тілінде оқылуы.

Үшіншіден, дем өзінен өзі әсер етпейтінін, тек қана Аллаһтың қалауымен ғана әсер ететінін білу керек.

Дем салу - ол Аллаһтан сұрау, дұғаның бір түрі ретінде жасалады. Aл Аллаһтан сұраудың сауапты іс екенін, ғибадаттың бір түрі екенін Пайғам6ардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, көп хадистерінен білеміз.

Ырым (түңілу) - бұл кіші ширк. Бұның мағынасы: кейбір көрінген заттарды, естілген дыбыстарды және сол сияқтыларды жамандыққа жору жатады. Егер адам бір іс істейін деп жатқанда, оны ырым сол ісінен қайтарса, онда ол ширкке кірді деген сөз. Мысалы, алдынан мысық кесіп өтіп ол сол жолдан қайтса - бұл Аллаһқа серік қосқан болады. Неге десеңіз, ол Аллаһқа шын көңілмен бой ұсынбайды. Барлық жақсылықты мен жамандықты жіберуші - Аллаһ емес пе? Ал, ол болса мысықка сенеді. Сонда ол мысықты Аллаһқа серік етсе, онда бұл амал - үлкен ширк қатарына кіріп кетеді. Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Кімді ырым райынан қайтарса, оның Аллаһқа ортақ қосқаны», - деген. Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: Бұның күнәсін қалай өтеуге болады?», - деп сұрағанда, Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Я, Аллаh! Сенің жақсылығыңнан басқа жақсылық жоқ және Сенің ырымыңнан басқа ырым жоқ және Сенен басқа құдай жоқ», - деп айту», - деген.

Егер адам ырымды көріп, ішкі жан-дүниесі қобалжып, бәлкім қорқып, бірақ Аллаһқа тәуекел етіп алған бетінен қайтпаса, онда оның қобалжығанынан, не қорыққанынан оның иманына келіп-кетер зияны жоқ. Аллаһ Тағала өзінің Кітабында былай деді: « ... Ал кім Аллаһқа тәуекел қылса, сонда Ол оған жетіп асады ... »[32]

Ал енді ырымға қарсы - жақсылыққа болжау рұқсат етілген. Бұл бір болған жағдайлардан бір нәрсені көріп, не істеп оны жақсылыққа жару жатады. Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, жақсылыққа болжауды жақсы көрген. Бір хадистерде, «Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Мен жақсылыққа болжауды жақсы көремін»», - деген сөзіне: «Жақсылыққа болжау дегеніміз не?»», - деп сұрағанда: «Ол - жылы сөз»», - деп жауап берген.

Жақсылыққа болжауға мысал келтірсек, ол ауырып жатқан адамның «Сен сауығыпсың»», - деген сөз естіп, ол сөзді: «Мен жақында сауығады екенмін, деп жақсылыққа болжауы жатады.

Көрер-көзге істеу - бұл кіші ширк. Абу Сағид, ол кісіге Аллаһ разы болсын, Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, келесі сөздерін жеткізген: «Мен үшін сендерге Масих Дажжалдан да қорқыныштысын айтайын ба?» Адамдар: «Айт, иә Аллаһтың елшісі», деді. Ол: «Бұл - жасырын ширк: адам басқа адамдардың қарап тұрғанынан намазын әдемілеуі», - деді»[33]

Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, айтты емес пе: «Әр істің ниетмен байланысы бар. Адамға істеген ісінің ниетіне қарай сауабы беріледі ... »,- деп. Көрер-көзге орындаған діни амалдың ниеті мақтану болып табылады. Сондықтан, ол амалдан адамға сауаб жазылмайды сауаб жазылмақ түгіл ол үлкен күнәләрдің бірі, ширкке кіреді. Оның ширк болу себебі құлшылық тек қана Аллаһқа арналады. Ғибадатқа адамдардың алдында мақтану қосылмау керек. Ал бұдан басқа жағдай, егер бір адамды жасаған ғибадаты үшін басқа біреу мақтаса, ал ол ғибадатты адам тек қана Аллаһ ризашылығы үшін орындаған болса, онда біреудің мақтағанына ол адамның иманына келіп-кетер қатер жоқ. Абу Зарр, ол кісіге Аллаһ разы болсын, мынандай хадис жеткізеді: «Бірде Пайғамбардан, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, жақсылық істейтін әрі оны басқалар мақтайтын адам туралы сұрағанда, Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Бұл - тезінен келген қуаныш», - деп жауап берген».[34]

Мәңгілік өмірге арналған амалдарды осы дүние (пайдасы) үшін жасау - кіші ширк болып табылады. Аллаһ Тағала Өзінің Кітабында былай дейді: «Кім дүние тіршілігін әрі оның зейнетін қаласа, дүниеде олардың еңбектерін толық береміз; сондай-ақ олар онда (осы дүниеде) кемшілікке ұшыратылмайды. Оларға Ақіретте тозақ отынан басқа еш нәрсе жоқ. Дүниедегі жасағандары жойылып кетті. Негізінде, олардың істегендері – босқа (кетті).»[35]

Діни амалдарды, осы дүниенің рахаты үшін істеу - «Аллаһтың Жалғыздығы» сеніміне қайшы келеді, демек оның осы ниеті араласқан бүкіл сауабты істерін Аллаһ алдында жоққа шығарады. Бұл көрер-көзге істеуден де жаман. Неге десеңіз адам мақтан үшін бір рет не екі рет ары кетсе адамдар қарап тұрған кезде ғана жасайды, ал діни амалдарды осы дүние қызығы үшін жасайтын адамның ниеті - мәңгі болмаса да ұзаққа созылады. Негізінде, біз бұл екеуінен де алыс болып, сақтануымыз керек.

Абу Хурайраның, ол кісіге Аллаһ разы болсын, жеткізуімен, ол мынандай хадис келтіреді: «Мен сендерге осы үйде Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, екеумізден басқа ешкім болмағанда маған Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, айтып берген хадисін айтамын», - деп тұрғанда кенеттен есінен танып құлады. Есін жиысымен тағы сол сөздерін қайталады да, тағы да ет бетінен орылып түскендей құлады. Осылай бірнеше рет қайталанды[36]. Дегенмен, сосын өз-өзіне келіп былай деді:

«Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, маған мынаны айтып берді: «Ақірет күні бүкіл қауым тізерлеп тұрғанда Жоғары Мәртебелі Аллаһ Тағала өзінің құлдарына Сот жүргізу үшін түседі. Ен бірінші Оның шақырған адамдары, Құранда басынан аяғына дейін жаттаған, Аллаһ Тағала Құранда жатқа білгеннен: «Мен сені Өзімнің Пайғамбарыма түсіргенге үйретпедім бе?» - дейді. Ол:«Иә Раббым!», - деп жауап бередеі. Аллаһ: «Сен сол Мен үйреткенмен не істедің», - деп сұрайды. Адам: «Мен күнімен-түнімен намаз оқыдым» - деп жауап береді. Сонда Аллаһ: «Сен өтірік айтасың!», дейді. Періштелер де оған: «Сен өтірік айтасың!», - дейді. Аллаһ оған: «Сен: «Пәленше, қари», - деп айтсын дедің? - бұл сөз (өміріңде) айтылды[37]», - дейді.

Сосын көп дүниесі болғанды алып келеді де Аллаһ одан: «Мен сенің байлығыңды ештеңеге мұқтаж болағаныңша көбейтпедім бе?», - дейді. Ол: «Иә Раббым!». - деп жауап береді. Аллаһ: «Сен сол берген несібеммен не істедің?», - деп сұрайды. Адам: «Мен туыстық қарым-қатынасты ұстандым және садақа бердім», - деп жауап береді. Сонда Аллаһ: «Сен өтірік айтасың!», - дейді. Періштелер де оған: «Сен өтірік айтасың!» - дейді. Аллаһ оған: «Сен Пәленше жомарт», - деп айтсын дедің? - бұл сөз айтылды[38]», - дейді.

Сосын Аллаһ жолында өлгенді (шахидті) әкелдіріп, Аллаһ одан: «Сен не үшін өлдің?», - деп сұрайды. Ол: «Маған Сенің жолыңда соғыс, деп әмір берілді, мен өлгенімше соғыстым», - деп жауап береді. Сонда Аллаһ: «Сен өтірік айтасың!», - дейді. Періштелер де оған: «Сен өтірік айтасың!», - дейді. Аллаһ оған: «Сен: «Пәленше батыр», - деп айтсын дедің? - бұл сөз айтылды[39]», - дейді.

Содан соң Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, мені тіземнен қағып былай деді: «Иә, Абу Хурайра! Аллаһтың жаратылыстары ішінен осы үшеуімен - Ақірет күні тозақ отының жануы басталады.»

Достарыңызбен бөліскіңіз келсе НРАВИТСЯ  басыңыз !.

АЛЛАҺҚА ИМАН



 Әр адамның жүрегі туылысымен-ақ Жаратушысының бар екендігіне сенуге бейімделген. Абу Хурайра, ол кісіге Аллаһ разы болсын, Аллаһтың елшісінің, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деп айтқанын естіген: «Кез-келген адам өмірге мұсылман болып[2] туылады, бірақ оны ата-анасы иудей, христиан немесе отқа табынушы етеді. Сен бір жануардың туылғанда тұмсығының кесіліп туылғанын көрдің бе? Міне, бұл да сол сияқты.»[3]

Әрбір жаратылыстың болуының өзі - Жаратушысының бар екендігін дәлелдейді. Аллаһ Тағала бұл туралы былай дейді: «Олар еш нәрсесіз (өзінен-өзі) жаратылды ма? әлде жаратушы өздері ме?» [4]

Басқаша айтқанда, Аллаһ Тағала бізден: «олар Жаратушының қатысуынсыз жаратылды ма? немесе өздігінен жаратылды ма?» деп сұрайды. Әрине, бұл сұраққа жауап - біреу ғана. Әр нәрсе өзінен өзі болуы мүмкін емес және әлбетте оның Жаратушысы бар, ол Жаратушы - Құдіретті Aллah Тағала.

Құдіреті күшті Аллаһ Тағаланың бар болуы – табиғи және жүрекке туабітті берілген түйсік болғандықтан, Ислам діні Аллаh Тағаланың бар екендігін дәлелдеуге аса көп мән бермейді. Неге десеңіз, Аллаһ Тағала бар және оны кез-келген нәресте, не кез-келген адам, қай дін өкілі екендігіне қарамастан мойындайды. Жаратушыны әр халық өз тілінде атайды. Мысалы, қазақ «Құдай» десе, орыс «Бог» деп, Оның Жаратушы екендігін мойындағанымен, олар мұсылман болып есептелмейді. Неге? Неге десеңіз, Ислам дінінің ең басты мән беретін мәселесі - Аллаһ Тағаланың жалғыздығы, яғни: «Аллаһтан басқа сыйынуға лайық құдай жоқ!», - деуі.

Ислам дінінің негізі - Аллаһқа деген сенім, ал Аллаһқа деген сенімнің негізі - Аллаһтың жалғыздығын мойындау болып табылады.

Аллаһ алдында біздің дініміздің қабыл болу шарттарының бірі - Аллаһтың жалғыздығын біліммен бекітілген нақты сеніммен мойындауымыз. Яғни, Аллаһты - бәрінен Жоғары, Біреу және барлық ісінде және қасиетінде Жалғыз және Оның көмекшісі әрі Оған тең келетін ешкім жоқ екендігін мойындау, сондай-ақ, «Оның ұлы, әке-шешесі және қыздары жоқ» деп білу. Сондай-ақ, Аллаһтың жалғыздығын ой-ниетімізбен және іс-әрекетімізбен мойындау да - дініміздің қабыл болуының басты шарттарының бірі болып табылады. Яғни, барлық ой-ниетпен, сөзімізбен және денемізбен орындалатын ғибадатты - тек қана Аллаһ Тағалаға арнау қа жүгініп орындау болып табылады.

Әр бір мұсылманға Аллаһтың жалғыздығының екі құрама бөлігін жақсы білу шарт. Олар, Аллаһтың Үстемдікте жалғыздығы және Аллаһтың тәңірлік сипатындағы жалғыздығы.



 1. Аллаһтың Үстемдіктегі Жалғыздығы - ол Аллаһ бәрінен Үстем, Ол бүкіл дүниенің Раббысы және Жаратушысы және бүкіл дүниенің билігі Оның қолында екендігі. Оның үстемдігінде және Оның дүниесінде Оған ешкім ортақ емес, яғни барлық жаратылыс - Аллаһтың қолында. Ол - Көк пен Жердің Раббысы, барлығына ризық Беруші. Ол жалғыз Өзі - Жоғарылатушы және Төмендетуші, Беруші және Алушы, жақсылық пен жамандықты Жіберуші де - жалғыз Өзі. Аллаһтың Жалғыздығына сенімнің бұл бөлігін материалист-атеистерден басқаларының бәрі мойындаған. Керек десеңіз, бұтқа табынушы көпқұдайшыл арабтар да Ислам келместен бұрын Аллаһтың - бүкіл жаратылысытың Раббысы екендігін мойындаған. Оған дәлел ретінде Аллаһ Тағаланың мына төмендегі аяттарын мысалға келтіре аламыз: «Егер олардан (яғни көпқұдайшылдардан): «Көктер мен жерді жаратқан және күн мен айды кім іске қосты!?», - деп сұрасаң, әлбетте: «Аллаһ» дейді. Сонда олар қайда лағып барады.»[5]

Кәпірлердің бұл жауабынан олардың Аллаһтың - Үстем, яғни бүкіл әлемнің Жаратушысы екендігін мойындағаны көрініп тұр. Бірақ олар Аллаһтың Жалғыздығына сенімінің екінші бөлігі -Аллаһтың тәңірлік сипатындағы жалғыздығын мойындамаған.

2. Аллаһтың тәңірлік сипатындағы жалғыздығы – «бүкіл ғибадатқа, бой ұсынуға және толық бағынуға тек қана Аллаһ лайықты» деп білу. Бұл дегеніміз: Аллаһтан басқа ешкімге құлшылық етуге болмайтындығын білу және бүкіл құлшылықта Аллаһқа ортақ қоспау, «тек қана Аллаһты құлшылыққа лайықты» деп санау. «Аллаһтан басқа құдай жоқ» деп куәлік берудің мағынасының өзі – «құлшылыққа лайықты Аллаһтан басқа ешкім жоқ» деп түсіну.

Аллаһтың үстемдікте жалғыздығы мен Алллаһтың әңірлік, яғни құлшылықтағы жалғыздығын бірге мойындамай, Аллаһтың Жалғыздығына иман келтіру толық болмайды. Мысалы, христиандар да Аллаһтың Үстем, Жаратушы екендігін мойындаған, бірақ олар Мариям ұлы Исаны Аллаһқа ортақ қосып, «бөлек құдай» деп, оған ғибадаттарын арнағандықтан, яғни оған құлшылық етуі себепті адасуда.

Мінеки, Ислам дінінің басы, Ислам дінінің ортасы және Ислам дінінің соңы, былайша айтқанда бүкіл Ислам - Аллаһ Тағаланың Жалғыздығын мойындау, яғни Аллаһтан басқа Құдай жоқ екендігін мойындау болып табылады. Аллаһ Тағала осы үшін бүкіл адамзатты жаратты, осы үшін бүкіл пайғамбарларды жіберді және осы үшін адамзатқа кітаптар түсірді. Сондай-ақ, бүкіл адамзатты бақыттылар және бақытсыздар етіп бөлетін де осы нәрсе болып табылады.

Достарыңызбен бөліскініз келсе НРАВИТСЯ  басыңыз !.

WORD форматымен жүктеп алу (DOC) 






 
.

 

1-бап. Миғраж түнінде намаз қалай парыз болды ?

بَاب كَيْفَ فُرِضَتْ
الصَّلَاةُ فِي الْإِسْرَاءِ وَقَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ حَدَّثَنِي أَبُو سُفْيَانَ
فِي حَدِيثِ هِرَقْلَ فَقَالَ يَأْمُرُنَا يَعْنِي النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِالصَّلَاةِ وَالصِّدْقِ وَالْعَفَافِ

 

Әбу Суфян Һирақлға:
«Пайғамбарымыз (саллаллаху алейхи уа саллам) бізге намаз оқуды, шыншыл  және пәк
болуды бұйырады»,- деп айтқан екен.

345  - Әнас ибн Мәлік (р.а.)
риуаят етті: «Әбу Зарға Пайғамбарымыз (саллаллаху алейхи уа саллам) былай деген
екен: «Меккеде үйімде жатқанымда үйімнің төбесі ашылып,  Жебірейіл ғ.с түсті.
Көкірегімді жарып ашты да,  ішін зәм-зәм суымен жуды, кейіннен алтын табақпен 
ақыл- хикмет пен иманды  әкеліп, менің кеудеме құйып, оны қайтадан жапты. Содан
кейін Жебірейіл ғ.с. қолымнан ұстап, ең жақын бірінші қабат  аспанға алып шықты.
Бірінші қабат аспанға шыққанымызда Жебірейіл ғ.с. сақшыға «қақпаны аш!»- деп
айтты. Ол: « бұл кім?» - деді. «Жебірейілмін»- деді. Қақпа сақшысы: Сенімен
бірге біреу бар ма?»- деді. «Жебірейіл ғ.с. айтты: Иә, менімен бірге Мұхаммед
(саллаллаху алейхи уа саллам) бар»- деді. Қақпа сақшысы: «Мұхаммедтің
(саллаллаху алейхи уа саллам) аспанға шығуына рұқсат етілді ме?»- деп сұрады.
Жебірейіл ғ.с.: « Иә »,-деді. Қақпа ашылғаннан кейін бірінші қат аспанның ішіне
кірдік. Ол жерде бір адамды көрдік. Оның оң жағында да, сол жағында да қаптаған
адамдар. Ол кісі оң жағына қараса, шаттанып күледі, ал сол жағына қараса,
қайғырып жылайды. Ол кісі маған қарап : Қош келдің, о,  абзал Пайғамбар, абзал
ұрпағым!»,- деді. Мен Жебірейілден ғ.с. бұл кісі кім ?»,- деп сұрадым. Жебірейіл
ғ.с. айтты : «Бұл кісі - Адам ғ.с.  бағанағы бұл кісінің айналасындағы қаптаған
кісілер - Адам балаларының рухтары. Бұлардың оң жағындағылары - жәннәтқа
баратын, ал сол жағындағылары - тозаққа түсетін ұрпақтары»,- деді. Адамның ғ.с.
оң жағына қарағанда күліп, ал сол жағына қарағанда жылайтыны содан»,- деді.
Содан кейін мені екінші қабат аспанға алып шықты да,  қақпа сақшысына: «Қақпаны
аш!»,- деді. Екінші қабат аспандағы сақшы да, бірінші қабаттағы сақшы айтқан
сөздерді айтты да, содан соң қақпаны ашты ».

 

Әнәс (р.а.) бізге: «
Пайғамбарымыз (саллаллаху алейхи уа саллам) аспан қабаттарында Адам ғ.с. 
Пайғамбарды,  Ідірісті ғ.с. , Мұсаны ғ.с. ,  Исаны ғ.с.  және Ибраһим
сәләуатуллахи ғалайхимдерді көрді »,- деп айтты.

 

Бірақ оларды аспанның қай
қабаттарынан  көргенін анық айтпады. Тек қана Адамды ғ.с.  аспанның бірінші
қабатынан, ал Ибраһимді ғ.с. аспанның алтыншы қабатынан көргенін  айтты, осымен
бітті»,- деді.

 

Әнәс (р.а.)  айтты:
Жебірейіл ғ.с.  Пайғамбарымыз  Мұхаммедті (саллаллаху алейхи уа саллам) Ідіріс
ғ.с. Пайғамбардың жанынан алып өтіп бара жатқанында,   Ідіріс ғ.с. : «Қош
келдің, абзал Пайғамбар, абзал бауыр!»,- деді. Сонда Мұхаммед (саллаллаху алейхи
уа саллам): « Бұл кім? »,- деп сұрады. Жебірейіл ғ.с. « Бұл Ідіріс ғ.с.»,- деді.
Кейін Мұсаның ғ.с. қасынан алып өткен кезде , ол кісі : « Қош келіпсің,  абзал
Пайғамбар, жақсы бауыр!»,- деді. Мұхаммед (саллаллаху алейхи уа саллам): «Бұл
кісі кім?»,- деп сұрады. Жебірейіл ғ.с.: « Бұл кісі Мұса ғ.с. »,- деді. Бұдан
кейін Исаның ғ.с. жанынан алып өтті. Сонда Иса ғ.с.: «Қош келдің, абзал бауыр ,
абзал Пайғамбар!»,- деп айтты. Пайғамбарымыз (саллаллаху алейхи уа саллам): «Бұл
кім?»,- деп сұрады. Жебірейіл ғ.с. : «Бұл Иса ғ.с.»,- деді. Бұдан соң Ибраһимнің
ғ.с. жанынан алып өтті. Ол кісі де : «Қош келдің, абзал Пайғамбар, абзал
ұрпағым!»,- деді. «Пайғамбарымыз (саллаллаху алейхи уа саллам): « Бұл кісі кім?
»,- деп сұрады. Жебірейіл ғ.с.: «Бұл кісі Ибрахим ғ.с. »,- деп жауап
берді.

 

Ибн Аббас және Әбу Хабба әл
– Ансари ол екеуіне де (р.а.): «Пайғамбарымыз (саллаллаху алейхи уа саллам)
 былай деп айтып еді»,- деді: « Кейін мені (Жебірейіл ғ.с.) сондай  биікке алып
шыққандығы соншалық сол жерде ( жазып-сызып жатқан) қалам дауыстарын естідім»,-
деді.

 

Ибн Хазм мен Әнәс ибн Мәлік
айтты : «Пайғамбарымыз (саллаллаху алейхи уа саллам)  : «Алла тағала менің
үмбетіме күніне елу  уақыт намазды парыз етті, мен сол бұйырықпен кері қайттым.
Мұсаның ғ.с. жанына келгенімде  ол: «Үмбетіне Алла тағала сен арқылы не
нәрселерді парыз етті? »,- деп сұрады. «Мен күніне елу уақыт намаз оқуды»,-
дедім. Сонда Мұса ғ.с.: «Раббыңның алдына қайтып бар, себебі сенің үмбетін бұған
(50 уақыт намазға) шыдамайды»,- деді. Мен Раббымның алдына қайта бардым, елу
уақыт намаздың жарымын кешті. Содан соң Мұсаның ғ.с. алдына келіп: «Жарымын
кешті (қысқартты)»,- дедім. Сонда Мұса ғ.с. : «Қайтадан Раббыңның алдына бар,
себебі үмбетіннің бұған да шамасы келмейді»,- деді. Мен Раббымның алдына
қайтадан бардым, жарымын және кешті. Мұсаның ғ.с. жанына қайтып келіп, Раббымның
және жарымын қысқартқандығын айттым. Сонда Мұса ғ.с.:     « Раббынның алдына
тағы да бар, үмбетіңнің бұған да шамасы келмейді»,- деді. Раббымның алдына және
қайта бардым. Сол кезде Раббым : «Бес уақыт намазды парыз еттім, бірақ та сауабы
елу  уақыт намазбен пара-пар, ендігі сөзім осы еш өзгермес»,- деді. Содан соң
Мұсаның ғ.с. қасына қайтып келдім. Мұса ғ.с.: «Раббыңның алдына қайта бар»,- деп
айтып еді. Мен: «Енді қайта баруға Раббымнан ұяламын»,- дедім.

 

« Бұдан кейін Жебірейіл
періште мені Сидрат-ул мұнтаһа деген жерге алып шықты. Сидрат- ул мұнтаһаны
тілмен айтып жеткізгісіз, түрлі-түсті тұман қаптап алған, оның не нәрсе екенін
біле алмадым. Кейіннен алқалары бар жәннатқа кірдім. Оның  топырағы  гауһар
тастардан мисктен екен»,- деді.

 

 346 - حَدَّثَنَا عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ يُوسُفَ قَالَ أَخْبَرَنَا مَالِكٌ عَنْ صَالِحِ بْنِ كَيْسَانَ عَنْ
عُرْوَةَ بْنِ الزُّبَيْرِ عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ الْمُؤْمِنِينَ قَالَتْ فَرَضَ
اللَّهُ الصَّلَاةَ حِينَ فَرَضَهَا رَكْعَتَيْنِ رَكْعَتَيْنِ فِي الْحَضَرِ
وَالسَّفَرِ فَأُقِرَّتْ صَلَاةُ السَّفَرِ وَزِيدَ فِي صَلَاةِ
الْحَضَرِ

 

346  - Айша анамыз (р.а.)
айтты: «Алла тағала намазды парыз қылған кезде екі-екі рәкаттан парыз етті.
Мүсәпір үшін екі рәкат, мұқим (Тұрғылықты) үшін екі рәкат. Сапарда оқылатын
намазда осы екі рәкат сияқты.

 

Бірақ та мұқим кісілер
намазы (3-4 рәкат) болып көбейтілді»,- деді.

 

 2-бап. Киім киіп намаз
оқымақтын уәжіптігі, Алла тағаланың «Әрбір намаз оқығаныңда және тәуеп еткеніңде
киім киген болыңыз!»- деген аяты және бір   ғана матаны оранып намаз оқымау
туралы

عَنْ سَلَمَةَ بْنِ
الْأَكْوَعِ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ يَزُرُّهُ
وَلَوْ بِشَوْكَةٍ فِي إِسْنَادِهِ نَظَرٌ وَمَنْ صَلَّى فِي الثَّوْبِ الَّذِي
يُجَامِعُ فِيهِ مَا لَمْ يَرَ أَذًى وَأَمَرَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ أَنْ لَا يَطُوفَ بِالْبَيْتِ عُرْيَانٌ

 

Сәлама ибн әл-Акуа былай деп
айтты: «Пайғамбарымыз (саллаллаху алейхи уа саллам): «Ең құрмаса, бір
түйрегішпен  ( ұятты жерлерің  көрінбеуі үшін ) оны (матаны) қадап түйреп
алыңдар»,- деген  Мазкүр хадисте де «Әйелі мен жақындық  қылатын киімде (егер
оған бір нәрсе тиіп жұқпаған болса) онда намаз оқыса, болады деген пікір
бар».

 

« Пайғамбарымыз (саллаллаху
алейхи уа саллам) қағбаны жалаңаш тәуеп етуден тиған »

 

 347 - حَدَّثَنَا مُوسَى
بْنُ إِسْمَاعِيلَ قَالَ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدٍ عَنْ
أُمِّ عَطِيَّةَ قَالَتْ أُمِرْنَا أَنْ نُخْرِجَ الْحُيَّضَ يَوْمَ الْعِيدَيْنِ
وَذَوَاتِ الْخُدُورِ فَيَشْهَدْنَ جَمَاعَةَ الْمُسْلِمِينَ وَدَعْوَتَهُمْ
وَيَعْتَزِلُ الْحُيَّضُ عَنْ مُصَلَّاهُنَّ قَالَتْ امْرَأَةٌ يَا رَسُولَ اللَّهِ
إِحْدَانَا لَيْسَ لَهَا جِلْبَابٌ قَالَ لِتُلْبِسْهَا صَاحِبَتُهَا مِنْ
جِلْبَابِهَا وَقَالَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ رَجَاءٍ حَدَّثَنَا عِمْرَانُ حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ بْنُ سِيرِينَ حَدَّثَتْنَا أُمُّ عَطِيَّةَ سَمِعْتُ النَّبِيَّ صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِهَذَا

 

347  -Умму Атийа (р.а.)
айтты : «Екі айтта  етеккірі келгендер де, Балағат жасына жеткен қыз балалар да
намазға қатысуға бұйырылды. Олар ер адамдардың арт жақтарында тұрып, олардың
оқып жатқан намаздарына (тағат-ғибадаттарына) қатысты, ал етеккір көрген әйелдер
намаз оқып жатқандарға жақындамай шеткерірек жерде тұрды»,- деді.

 

Бір әйел: «Я  Расулулла
(саллаллаху алейхи уа саллам) біздің кейбіреуімізде паранжамыз (бас жамылғы)
болмаса, қатынаспай-ақ қойсақ бола ма?»,- деп сұрады. Сонда Пайғамбарымыз
(саллаллаху алейхи уа саллам): «Танысының паранжаларының бірін алып киіп
тұрсын»,- деді.

 

Абдулла ибн Әбу Ражағ, Умму
Атийа айтып берген осы хадисті басқаша етіп риуаят еткен.

 

 3-бап. Намаз оқудан бұрын
изарды белге байлап алу туралы

بَاب عَقْدِ الْإِزَارِ عَلَى
الْقَفَا فِي الصَّلَاةِ وَقَالَ أَبُو حَازِمٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ صَلَّوْا
مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَاقِدِي أُزْرِهِمْ عَلَى
عَوَاتِقِهِمْ

 

Саһл ( а.р.) риуаят етеді:
«Сахабалар Пайғамбарымызбен (саллаллаху алейхи уа саллам) бірге изарларын
белдеріне оралған күйде намаз оқыған»,- деді.

 

 348 - حَدَّثَنَا أَحْمَدُ
بْنُ يُونُسَ قَالَ حَدَّثَنَا عَاصِمُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنِي وَاقِدُ
بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْمُنْكَدِرِ قَالَ صَلَّى جَابِرٌ فِي
إِزَارٍ قَدْ عَقَدَهُ مِنْ قِبَلِ قَفَاهُ وَثِيَابُهُ مَوْضُوعَةٌ عَلَى
الْمِشْجَبِ قَالَ لَهُ قَائِلٌ تُصَلِّي فِي إِزَارٍ وَاحِدٍ فَقَالَ إِنَّمَا
صَنَعْتُ ذَلِكَ لِيَرَانِي أَحْمَقُ مِثْلُكَ وَأَيُّنَا كَانَ لَهُ ثَوْبَانِ
عَلَى عَهْدِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ

 

348 - Мұхаммед ибн
әл-Мункадир айтты: «Жабир киімін қазыққа іліп қойып, изарын беліне байлап алды
да,  намаз оқыды. Бір кісі оған: «Бір ғана изарда намаз оқисың ба?»,- деді.
Жабир: «Саған ұқсаған надандар көрсін деп әдейі солай еттім. Қайсы біріңнің
Пайғамбарымыздың (саллаллаху алейхи уа саллам) заманында ауыстырып киетін  екі
киімдерін болған»,- деді.

 

 

349 - حَدَّثَنَا مُطَرِّفٌ
أَبُو مُصْعَبٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ أَبِي الْمَوَالِي عَنْ
مُحَمَّدِ بْنِ الْمُنْكَدِرِ قَالَ رَأَيْتُ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ يُصَلِّي
فِي ثَوْبٍ وَاحِدٍ وَقَالَ رَأَيْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
يُصَلِّي فِي ثَوْبٍ

 

349     - Мұхаммед
ибн әл-Мункадир: «Жабир ибн Абдулла мен Пайғамбарымыздың да (саллаллаху алейхи
уа саллам) бір киімде намаз оқығандарын көргенмін»,- деді.

 

4-бап. Бір киімге (матаға)
оранып намаз оқудың үкімі

بَاب الصَّلَاةِ فِي
الثَّوْبِ الْوَاحِدِ مُلْتَحِفًا بِهِ قَالَ الزُّهْرِيُّ فِي حَدِيثِهِ
الْمُلْتَحِفُ الْمُتَوَشِّحُ وَهُوَ الْمُخَالِفُ بَيْنَ طَرَفَيْهِ عَلَى
عَاتِقَيْهِ وَهُوَ الِاشْتِمَالُ عَلَى مَنْكِبَيْهِ

 

Әз-зуһрий айтты: «Бір киімге
(матаға) оранып дегені - екі желкеге матаның оң жақ үшін сол жағына айқастыра
орау»,- деді.

 

 قَالَ قَالَتْ أُمُّ هَانِئٍ
الْتَحَفَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِثَوْبٍ وَخَالَفَ بَيْنَ
طَرَفَيْهِ عَلَى عَاتِقَيْهِ

 

Умму Хани айтты:
«Пайғамбарымыз (саллаллаху алейхи уа саллам) бір киімге(матаға) оранды.Киімінің
(матасының ) бір шетін иығынан айландырып, бұ шетінен ана шетіне, ана шетінен бұ
шетіне қайтара орады»,- деді.

 

 350 - حَدَّثَنَا عُبَيْدُ
اللَّهِ بْنُ مُوسَى قَالَ حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ
عُمَرَ بْنِ أَبِي سَلَمَةَ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
صَلَّى فِي ثَوْبٍ وَاحِدٍ قَدْ خَالَفَ بَيْنَ طَرَفَيْهِ

 

350 - Омар ибн Умму Салама
айтты: «Пайғамбарымыз (саллаллаху алейхи уа саллам) бір киіммен (матамен) намаз
оқитын еді, Киімінің бір шетін бұ жағын о жағына о  жағын бұ жағына айналдырып
намаз оқитын»,- деді.

 

 351 - حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ
بْنُ الْمُثَنَّى قَالَ حَدَّثَنَا يَحْيَى قَالَ حَدَّثَنَا هِشَامٌ قَالَ
حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ عُمَرَ بْنِ أَبِي سَلَمَةَ أَنَّهُ رَأَى النَّبِيَّ صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُصَلِّي فِي ثَوْبٍ وَاحِدٍ فِي بَيْتِ أُمِّ سَلَمَةَ
قَدْ أَلْقَى طَرَفَيْهِ عَلَى عَاتِقَيْهِ

 

351 - Омар ибн Салама айтты:
«Пайғамбарымыздың (саллаллаху алейхи уа саллам) Умму Саламаның үйінде бір
киіммен намаз оқып жатқанын көрдім. Киімнің (матаның) екі ұшын  мойнына тастап
алған»,- деді.

 

Уруа ибн Зубайр айтты:
«Пайғамбарымыздың (саллаллаху алейхи уа саллам) бір киімге (матаға) оранып намаз
оқып жатқаның көрдім, киімінің екі ұшын мойынынан асырып ораған»,- деді. 


 

 353 - حَدَّثَنَا
إِسْمَاعِيلُ بْنُ أَبِي أُوَيْسٍ قَالَ حَدَّثَنِي مَالِكُ بْنُ أَنَسٍ عَنْ أَبِي
النَّضْرِ مَوْلَى عُمَرَ بْنِ عُبَيْدِ اللَّهِ أَنَّ أَبَا مُرَّةَ مَوْلَى أُمِّ
هَانِئٍ بِنْتِ أَبِي طَالِبٍ أَخْبَرَهُ أَنَّهُ سَمِعَ أُمَّ هَانِئٍ بِنْتَ
أَبِي طَالِبٍ تَقُولُ ذَهَبْتُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ عَامَ الْفَتْحِ فَوَجَدْتُهُ يَغْتَسِلُ وَفَاطِمَةُ ابْنَتُهُ
تَسْتُرُهُ قَالَتْ فَسَلَّمْتُ عَلَيْهِ فَقَالَ مَنْ هَذِهِ فَقُلْتُ أَنَا أُمُّ
هَانِئٍ بِنْتُ أَبِي طَالِبٍ فَقَالَ مَرْحَبًا بِأُمِّ هَانِئٍ فَلَمَّا فَرَغَ
مِنْ غُسْلِهِ قَامَ فَصَلَّى ثَمَانِيَ رَكَعَاتٍ مُلْتَحِفًا فِي ثَوْبٍ وَاحِدٍ
فَلَمَّا انْصَرَفَ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ زَعَمَ ابْنُ أُمِّي أَنَّهُ
قَاتِلٌ رَجُلًا قَدْ أَجَرْتُهُ فُلَانَ ابْنَ هُبَيْرَةَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَدْ أَجَرْنَا مَنْ أَجَرْتِ يَا أُمَّ هَانِئٍ
قَالَتْ أُمُّ هَانِئٍ وَذَاكَ ضُحًى

 

353  - Умму Хани былай деді:
« Мекке қаласы алынған (жеңіске жеткен) жылы Пайғамбарымыздың (саллаллаху алейхи
уа саллам) алдына бардым. Пайғамбарымыз (саллаллаху алейхи уа саллам) сол кезде 
ғұсыл алып жатыр екен. Ал қызы Фатима болса, бір нәрсемен қалқалап жауып  тұр
екен. Мен Пайғамбарымызға сәлем бердім. Пайғамбарымыз (с.ғ.с.) «Бұл кім?»,-
деді.  Мен: «Әбу Тәлібтің қызы Үмму Ханимін»,-дедім. Сонда Пайғамбарымыз
(саллаллаху алейхи уа саллам): «Қош келдің, Үмму Хани!»,- деді.

 

Пайғамбарымыз (саллаллаху
алейхи уа саллам) ғұсыл алып болғаннан соң бір киімге (матаға) оранған күйі 
сегіз  рәкат намаз оқыды. Намаз оқып болып бұрылды. Сол кезде мен: «Я Расулулла
мен өзімнің панама алған пәлен ибн Хұбайраны ағам өлтіремін, дейді»,- дедім. 
Пайғамбарымыз (саллаллаху алейхи уа саллам) «Ей, Үмму Хани, сен кімді панаңа 
алған болсаң, біз де соны панамызға алдық»,- деді. Сол сөзді айтқан кезде күндіз
(сәске уақыты) болатын деді.

 

 354 - حَدَّثَنَا عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ يُوسُفَ قَالَ أَخْبَرَنَا مَالِكٌ عَنْ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ سَعِيدِ
بْنِ الْمُسَيَّبِ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ أَنَّ سَائِلًا سَأَلَ رَسُولَ اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَنْ الصَّلَاةِ فِي ثَوْبٍ وَاحِدٍ فَقَالَ
رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَوَلِكُلِّكُمْ
ثَوْبَانِ

 

 354 - Әбу Хурайра (р.а.)
айтты: «Бір кісі Пайғамбарымыздан (саллаллаху алейхи уа саллам) бір киімде намаз
оқу туралы сұрады. Сонда Пайғамбарымыз (саллаллаху алейхи уа саллам):
«Барлықтарыңның  (ауыстырып киетін) екіден киімдерің бар ма еді?»,- деді.


 

 5-бап.  Егерде бір киімде
намаз оқыса, екі иығынан асыра орап алсын

355 - حَدَّثَنَا أَبُو
عَاصِمٍ عَنْ مَالِكٍ عَنْ أَبِي الزِّنَادِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْأَعْرَجِ
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
لَا يُصَلِّي أَحَدُكُمْ فِي الثَّوْبِ الْوَاحِدِ لَيْسَ عَلَى عَاتِقَيْهِ
شَيْءٌ

 

355 - Әбу Хурайра (р.а.)
риуаят етті: «Пайғамбарымыз (саллаллаху алейхи уа саллам) айтты: «Біреулерің бір
киімде, екі  иығының ашық күйінде намаз оқымасын!»,- деді.

 

356 - حَدَّثَنَا أَبُو
نُعَيْمٍ قَالَ حَدَّثَنَا شَيْبَانُ عَنْ يَحْيَى بْنِ أَبِي كَثِيرٍ عَنْ
عِكْرِمَةَ قَالَ سَمِعْتُهُ أَوْ كُنْتُ سَأَلْتُهُ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا
هُرَيْرَةَ يَقُولُ أَشْهَدُ أَنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ مَنْ صَلَّى فِي ثَوْبٍ وَاحِدٍ فَلْيُخَالِفْ بَيْنَ
طَرَفَيْهِ

 

356 - Икрима (р.а.) риуаят
етті: Пайғамбарымыз (саллаллаху алейхи уа саллам) айтты: «Кімде- кім бір киімде
намаз оқыса, екі аяғын жауып алсын!»,- деді.

6-бап. Егер киімдік мата
енсіз болса, не істейді?

357 - حَدَّثَنَا يَحْيَى
بْنُ صَالِحٍ قَالَ حَدَّثَنَا فُلَيْحُ بْنُ سُلَيْمَانَ عَنْ سَعِيدِ بْنِ
الْحَارِثِ قَالَ سَأَلْنَا جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ الصَّلَاةِ فِي
الثَّوْبِ الْوَاحِدِ فَقَالَ خَرَجْتُ مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ فِي بَعْضِ أَسْفَارِهِ فَجِئْتُ لَيْلَةً لِبَعْضِ أَمْرِي فَوَجَدْتُهُ
يُصَلِّي وَعَلَيَّ ثَوْبٌ وَاحِدٌ فَاشْتَمَلْتُ بِهِ وَصَلَّيْتُ إِلَى جَانِبِهِ
فَلَمَّا انْصَرَفَ قَالَ مَا السُّرَى يَا جَابِرُ فَأَخْبَرْتُهُ بِحَاجَتِي
فَلَمَّا فَرَغْتُ قَالَ مَا هَذَا الِاشْتِمَالُ الَّذِي رَأَيْتُ قُلْتُ كَانَ
ثَوْبٌ يَعْنِي ضَاقَ قَالَ فَإِنْ كَانَ وَاسِعًا فَالْتَحِفْ بِهِ وَإِنْ كَانَ
ضَيِّقًا فَاتَّزِرْ بِهِ

 

357 - Сағд ибн Харс (р.а.)
былай деді: «Жабир ибн Абдулладан  бір киімдік (матаға) оранып намаз оқу
турасында сұрадым. Ол кісі: «Пайғамбарымызбен (саллаллаху алейхи уа саллам)
бірге бір жолы сапарға шықтым. Кешкісін бір мәселе туралы Пайғамбарымыздың
алдына бардым. Пайғамбарымыз (саллаллаху алейхи уа саллам) намаз оқып жатыр
екен. Мен денемді ені тарлау матамен орап алған едім. Пайғамбарымыздың қасына 
тұрып намаз оқыдым.

 

Пайғамбарымыз (саллаллаху
алейхи уа саллам) намазын бітіріп: «Келгеніңнің мәнісі не, ей Жабир?»,- деп
сұрады. Мен келген жұмысымды айттым. Сонда Пайғамбарымыз маған қарап: «Бұл өзі
қалай оралған киім?»,- деді. Мен: «Ілгеріректе жөні түзу киім еді»,- дедім.
Сонда Пайғамбарымыз (саллаллаху алейхи уа саллам): «Егерде мата ендірек болса,
онда жақсылап орап ал, егерде ені тарлау болса, онда бір нәрсені жалғап түйреп
ал!»,- деді.

 

 358- حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ
قَالَ حَدَّثَنَا يَحْيَى عَنْ سُفْيَانَ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو حَازِمٍ عَنْ
سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ كَانَ رِجَالٌ يُصَلُّونَ مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَاقِدِي أُزْرِهِمْ عَلَى أَعْنَاقِهِمْ كَهَيْئَةِ
الصِّبْيَانِ وَيُقَالُ لِلنِّسَاءِ لَا تَرْفَعْنَ رُءُوسَكُنَّ حَتَّى يَسْتَوِيَ
الرِّجَالُ جُلُوسًا

 

358  - Саһл ас- Саъид айтты:
«Кейбір ер адамдар киімдерін жас балалар сияқты мойындарына   байлап  алып, 
Пайғамбарымызбен (саллаллаху алейхи уа саллам) бірге намаз оқитын еді.
Пайғамбарымыз (саллаллаху алейхи уа саллам) ер адамдардың артында намаз  оқушы
әйелдерге: «Ер адамдар толық отырып болғандарынша, бастарыңды  (сәждеден)
көтермеңдер!»,- деп айтты.

 

 7-бап. Шамда (мәжуси
тоқыған) киімде намаз оқу туралы

قَالَ الْحَسَنُ فِي
الثِّيَابِ يَنْسُجُهَا الْمَجُوسِيُّ لَمْ يَرَ بِهَا بَأْسًا

 

Хасан Басри айтты: «Мәжуси
тоқыған (тіккен) киімде намаз оқығанның зияны (зарары) жоқ»,- деді.

 

 وَقَالَ مَعْمَرٌ رَأَيْتُ
الزُّهْرِيَّ يَلْبَسُ مِنْ ثِيَابِ الْيَمَنِ مَا صُبِغَ بِالْبَوْلِ وَصَلَّى
عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ فِي ثَوْبٍ غَيْرِ مَقْصُورٍ

 

Мағмар болса айтты: « Еті
желінетін хайуанның зәріне (нәжісіне) тиіп былғанған жаман киімді Аз- Зуһрийдің
кигенін және Хазреті Әлидің ұзын (етек женді) киімде намаз оқығанын
көргенмін»,-деді.

 

 359 - حَدَّثَنَا يَحْيَى
قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ عَنْ الْأَعْمَشِ عَنْ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْرُوقٍ
عَنْ مُغِيرَةَ بْنِ شُعْبَةَ قَالَ كُنْتُ مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي سَفَرٍ فَقَالَ يَا مُغِيرَةُ خُذْ الْإِدَاوَةَ
فَأَخَذْتُهَا فَانْطَلَقَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
حَتَّى تَوَارَى عَنِّي فَقَضَى حَاجَتَهُ وَعَلَيْهِ جُبَّةٌ شَأْمِيَّةٌ فَذَهَبَ
لِيُخْرِجَ يَدَهُ مِنْ كُمِّهَا فَضَاقَتْ فَأَخْرَجَ يَدَهُ مِنْ أَسْفَلِهَا
فَصَبَبْتُ عَلَيْهِ فَتَوَضَّأَ وُضُوءَهُ لِلصَّلَاةِ وَمَسَحَ عَلَى خُفَّيْهِ
ثُمَّ صَلَّى

 

359  - Муғира ибн Шуғба
айтты: «Сапарда Пайғамбарымыз (саллаллаху алейхи уа саллам): «Ей, Муғира, 
құмғанды  ал!»,- деді. Мен құмғанды  алдым. Пайғамбарымыз (саллаллаху алейхи уа
саллам) сыртқа  шығып  кетті. Тіптен ұзақ уақыт бойы  көрінбей қажетін өтеді.
Үстінде Шамда тоқылған  шапаны бар болатын. Пайғамбарымыз (саллаллаху алейхи уа
саллам) дәрет алу үшін қолдарын шапанының жеңінен шығармақшы болып еді, ол
тарлық етті. Содан кейін оны жеңінен  тартып шешті. Мен су құйып беріп тұрдым.
Ол кісі намазға күндегідей дәрет алып және мәсісіне масих тартты. Содан соң
намаз оқыды.

 

 8-бап. Намаз уақытында және
қасиетті жерлерде жалаңаш болудың мәкрухтігі туралы

Жалғасы бар >>>  WORD форматымен жүктеп алу (DOC) .
http://tauhid.kz/index.php?...


Намазға қатысты мақалалар !

Для тех кто хочет научиться совершать намаз.
http://my.mail.ru/community...

Намаз вдвоем (положение молящихся)
http://my.mail.ru/community...

Выравнивание рядов
http://my.mail.ru/community...

Смена места молитвы для совершения сунны намаза
http://my.mail.ru/community...

Коллективаня молитва в мечети
http://my.mail.ru/community...

Есть ли отличие между намазом мужчин и женщин?
http://my.mail.ru/community...

Обязательность (Сутры) - преграда перед молящимся
http://my.mail.ru/community...

Ошибка произнесения намерения вслух
http://my.mail.ru/community...

Почему указательный палец руки должен направлен в сторону Киблы
http://my.mail.ru/community... .

Білімге амал қылу 


 

Барлық мақтау
Аллаһқа тән! Пайғамбарымыз Мұхаммедке, оның жанұясы мен барлық сахабаларына
Аллаһтың сәлемі мен салауаты болсын! 

Шариғаттың
білімнен болған мақсаты— оған амал ету болып табылады. Мұсылман адам білім
алғаннан кейін ол білімге амал қылуы керек. Өйткені амал білімнің жемісі және
кім де-кім білген біліміне амал қылса Аллаһ оның білімін сақтайды және оған ол
оны білмеген басқа білімді үйретеді. Сондай-ақ білімге амал қылу иманның
күшеюінің себебі. Аллаһ Тағала айтады:«Тура жолды талап еткендерге Аллаһ
һидаятты арттырды және оларға тақуалық берді-дейді. Имам Шаукани бұл аяттың
тәпсірінде: «Аллаһ оларға иманды және діндегі білімді арттырды» - деді.
Сондықтан міндетті түрде адам білген біліміне амал етуі тиіс. Сондай-ақ жоғарыда
айтқанымыздай: амалдан бұрын білім болу керек. Өйткені амалдың шарттарының бірі
— білім. Бұл жерде екі түрлі мәселеге тоқтап кетуіміз керек. Олардың біріншісі:
Аллаһ Тағала адамға не нәрселерді жүктегенін білуі керек. Екіншісі:Адамның
үйренген білімі міндетті түрде пайғамбарымыз Мұхаммедтіңтарапынан алынған болуы
керек.

Сондықтан кез
келген амал осы екі нәрсесіз қабылданбайды. Біріншісі: расында Аллаһ осы амалды
істеуімізді парыз еткендігін білу. Екіншісі: осы амалды пайғамбарымыз
көрсерткеніндей етіп орындау. Және де білімнен болған мақсат — ол мынау халал,
анау харам екендігін біліп қана қою емес. Білімнен мақсат — ол білімнің адамның
жүрегіне кіруі, және жүректің сол білім себепті нұрлануы. Сонда ғана адам білген
біліміне Аллаһтың разылығын іздеп амал қылады. Оның бұйрықтарына бойұсынады,
қайтарғанынан қайтады. Қаншама адамдар бар, шариғатты көптеген мұсылмандардан,
намазхандардан жақсы біледі. Бірақ оған амал қылмайды, өйткені олардың шариғатты
үйренуден болған мақсаттары Аллаһтың разылығына, тақуалар үшін дайындалған
жәннатқа жету емес еді. Адам қанша шариғатты үйренсе, бірақ оған амал қылмаса,
ол ғалым деп аталмайды. Фудейль ибн Ғияд деген адам былай дейді: "Ғалым адам
біліміне амал қылмайынша жәһіл болып қала береді, егер амал қылса, сонда ғана
ғалым болады". Кімде-кім біліміне амал қылмаса қиямет күні ол білімі оған
қасіретке айналады. Пайғамбарымыз былай дейді:"Қиямет күні пенденің қадамдары
өзінің өмірінен және оны қалай өткізгендігінен сұралмайынша, білімін қайда
істеткенідігінен және мал-мүлкін қайдан тапқаны және оны қайда жұмсағанынан әрі
дене мүшесін (денсаулығын) қайда тоздырғанынан сұралмайынша орнынан
қозғалмайды". Білімге амал қылмаған адам жәһіл адамдан да жаман болады. Өйткені
білгеніне амал қылмаған адам білмеген адамнан бұрын тозаққа түседі. Кімде-кім
білімсіз амал қылса, ол христиандарға ұқсаған болады, ал кім білгеніне амал
қылмаса, ол яһудилерге ұқсаған болады. Мұсылман адам бұл екеуінен де сақтануы
керек. Өйткені ол күнде немазында Аллаһтан: 

اهْدِنَا
الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ  صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ
غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّين

"Иә Аллаһ, бізді
тура жолға, нығметіңе бөленгендердің жолына сала гөр! Ашуыңа ұшыраған және
адасқандардың жолдарына емес"-деп сұрайды. Ғұламалар бұл аяттағы "ашуға
ұшырағандар" дегенді яһудилер, "адасқандар"-дегенді христиандар деп тәпсірлейді.
Білімге амал қылмау бірнеше түрге бөлінеді. Өйткені білім әр түрлі болады.
Кейбірі уәжіп, кейбірі мұстахаб, және мубах сияқты. Олардың кейбіреуіне амал
қылмау күпірлік, кейбірі күнә, кейбірі мәкруһ және мубах болады. Мысалы,
құлшылыққа тек Аллаһ Тағала лайықты және Аллаһқа құлшылық ету әр пенденің
мойнындағы парыз екенін біліп тұрып сол білгеніне амал қылмаса, яғни Аллаһқа
құлшылық етпесе, бұл білгені оған пайда бермейді және бұл білімге амал қылуды
тастауы күпірлік болады. Сол сияқты егер арақты ішу, сату, біреуге ішкізу харам
екенін білсе, бірақ оған амал қылмаса, бұл білімге амал қылуды тастауы күнә
болады, ал егер амал қылса сауап болады. Сондай-ақ бір нәрсенің сүннет екенін
білсе; мысалы пайғамбарымыз бір белгілі сипатта немесе көріністе намаз оқығанын
білсе, бірақ өзі сол сүннетке қарама-қайшы істесе, немесе мүлдем оны ісеуді
тастаса, бұл білімге амал қылуды тастауы мәкруһ болады. Ал егер соған амал қылса
мұстахаб болады. Кейде бір білімге амал қылу мубах, амал қылмауы да мубах
болады. Мысалы пайғамбарымыз бір белгілі киім кигенін білсе, немесе оның
жүріс-тұрысы қандай болғаны сияқты, ол нәрселерді істеу біздерге жүктелмеген
табиғи нәрселерді тастаса, бұл білімге амал қылуды тастауы мубах болады. Жалпы
мұсылман адам білімге және жақсы, өзіне қияметте пайда беретін амалдарды істеуге
әрдайым ұмтылып тұрғауы қажет. Өйткені сахабалардың уайымы осы еді; Аллаһ қандай
амалды жақсы көреді? Қайтсем Аллаһтың разылығына жетсем екен?- деу еді. Бірде
Абдуллаһ ибн Масғуд пайғамбарымыздан:"Аллаһ қай амалдарды көбірек жақсы
көреді?"-деп сұрайды. Сонда пайғамбарымыз :"Уақытында оқылған намаз"-дейді.
Сахаби: Одан кейін қайсы?-дейді. Пайғамбарымыз:"Одан кейін әке-шешеге жақсылық
істеу"-деді. Бұл хадистен біз сахабалардың жақсы амалдарды сұрап, оны істеуге
ынталанып тұрғандарын көреміз. Сондай-ақ амалдар бір дәрежеде емес екенін
байқауға болады, өйткені пайғамбарымыз амалдар жайлы көп сұралған еді. Сонда
бірде біреуге намаз деді, біреуге садақа, біреуге тағы басқа амалды айтты. Бұның
барлығы сұрап тұрған адамға және заманға байланысты, өйткені біреуге біліммен
шұғылданған пайдалырақ, біреуге басқа нәрсемен айналысқан жөн. Сол сияқты кей
кездерде садақа беру мұсылмандарға көп пайдалы, кейде құлшылыққа көп уақыт бөлу
деген сияқты амалдар уақытқа және адамның күш-құдыретіне байланысты болады.
Бастысы адам өмірін бекерге өткізбей өзіне сауап болатын, тозақтан құтылуына
себеп болатын амалдарды орындауға тырысуы керек. Аллаһқа шүкір дініміз толық,
қандай жақсылық немесе қандай бір жамандық болатын болса, пайғамбарымыз оның
барлығын айтып ескертіп кеткен. Пайғамбарымыз хадисінде айтады:«Жәннатқа
жақында-татын қандай амал болса, сендерді соған бұйырдым және тозаққа
жақындататын қандай да бір амал болса, сендерді одан тыйдым»-деді. Аллаһ Тағала
істеген құлшылық-ғибадаттарымызды қабыл етсін! Білген, үйренген білімімізге амал
қылуымызды нәсіп етсін! Баршамызды дүние-ақыреттің бақытына жеткізсін, дінімізді
көркейтіп жамағатымызды көбейтсін! Біздердің және дүниеден өткен
туған-туысқандарымыздың күналарын кешірсін! Елімізге тыныштық- береке берсін!
Әмин!.

Аса рақымды,
ерекше мейірімді Аллаһтың атымен бастаймын.
 
 Расында Аллаһ
Тағаланың өз пенделерін бір нәрсеге бұйыруында немесе бір нәрседен қайтаруында
көптеген сыр-хикметтер бар. Аллаһ Тағала өзінің құлдарын бір нәрсеге бұйырса,
оның оларға бір қажеті бар, немесе Аллаһ оларға мұқтаж болғандықтан бұйырады
деген емес. Керісінше пенделердің сол бұйырылған немесе қайтарылған нәрсеге
мұқтаж болғандықтары үшін, олардың діндерінде және дүние істерінде олар үшін
көптеген пайдалар болғандығы үшін бұйырады. Аллаһтың бізге бұйырған
құлшылықтарында біздің әрқайсымыз үшін, біздің  жамағатымыз бен от
басымыз және жалпы еліміз үшін және біздің дене мүшелеріміз әрі жүректеріміз
үшін көптеген пайдалар бар. Өйткені егер жүректер түзелсе, басқа денелер де
түзеледі. Пайғамбарымыз   хадисінде айтады:.

[1] Кәһф.29

[2] Тыйым салынған іс.

[3] Жәбрия: адасқан топтың бірі. Олар:
адам кез-келген істі өз қалауымен істемейді, бәлкім оны істеуге оны Аллаһ
мәжбүрлейді- дейді. Бұл дұрыс ақидаға қайшы сеніп болып
табылады. 

Әлемдердің Раббысы – Аллаһқа мадақ, Пайғамбарымыз Мухаммадқа, оның отбасы
мүшелеріне және барлық сахабаларына Аллаһтың сәлемі мен игілігі болсын!

Аллаһ Тағала айтды:
“Намаздарға, сондай-ақ орта намаздарға сақ
болыңдар Аллаһ Тағалаға бой ұсына, бағынған түрде тұрыңдар”Бақара
сүресі 238 аят

1. Пайғамбарымыз Мухаммад (саллаллаху алейхи уә сәлләм) айтады:
“Ей,
Әли! Үш нәрсені кешіктірме: уақыты кірген намазды, дайын болған жаназаны, лайық
адамды тапқанда жесір әйелді ұзатуды.”Хадисті хазіреті Әлиден (радиаллаһу
әнһу) Имам Термизи риуаят етті.

2. “Мен Расулулаһтан (саллаллаху алейхи уә сәлләм): “Амалдардың ең абзалы
қандай амал?” – деп сұрағанымда, Ол (саллаллаху алейхи уә сәлләм):
“Уақтылы оқылған намаз.” – деп жауап берді.Кейін:

• Ал одан кейін?
• Ата – анаңа жақсылық ету.
• Кейін қандай амал?
• Аллаһ Тағала жолында әрекет ету.”

Хадисті Ибн Масъудтан (радиаллаһу
әнһу) Имам Бухари, Имам Муслим риуаят етті.
 

3. “Нәби (саллаллаху алейхи уә сәлләм): “Амалдардың ең абзалы қандай
амал?” – деген сұраққа: “Әуелгі уақытында оқылған намаз.” – деп
жауап берді”. Хадисті Умму Фаруадан Имам Термизи риуаят етті.

4. “Ей, Әбу Зәрр! Менен кейін намаздарын қаза ететін басшылар келеді. Сен
намазыңды уақтылы оқы! Олармен соңынан жамағатпен оқыған намазың сен үшін нәфіл
болады. Болмаса өз намазыңды сақтап қалған боласың”. Хадисті Әбу Зәррдан
(радиалаһу әнһу) Имам Термизи риуаят етті..

Қандай ақыл-парасат және дін терактілерді джихад деп атай
алады?!



WORD
форматымен жүктеп алу (DOC)

Мейірімді Рахымды Аллаһтың атымен!

шейх Абдуль-Мухсин
әл-Аббәдтың[1]
кіріспесі

Біз Өзін ғана мадақтайтын және Өзінен ғана көмек пен кешірім тілейтін Аллаһқа
мақтаулар болсын! Аллаһтан өзіміздің нәпсіміздің және амалдарымыздың
жамандығынан пана іздейміз. Кімді Аллаһ тура жолмен жүргізсе, оны ешкім адастыра
алмайды. Ал кімді Аллаһ тастап қойса, оны ешкім тура жолға сала алмайды. Жалғыз
Аллаһтан басқа құлшылыққа лайықты ешкім жоқтығына куәлік береміз, және Мухаммад
– Аллаһтың құлы әрі Оның Елшісі екеніне куәлік береміз. Йә, Аллаһ, оған, оның
отбасы мен сахабаларына, және Ақырет Күніне дейін оның жолы мен басшылығына
ілескендердің барлығына рахметің мен игілігіңді сыйлай гөр!




Ал содан соң:

Ақиқатында, шайтаның мұсылмандарды уәс-уәстайтын және адастыратын екі жолы
бар. Олардың біреуіне ол күнәларға бейім, селқостыққа және дінге деген
немқұрайлыққа берілетіндерді итермелейді. Мұндай мұсылманға ол күнәларды және
нәпсісінің дегенімен жүруді әдемі етіп көрсетіп, оны Аллаһқа және Оның Елшісіне
(Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) мойынсынудан алыстатады.

Пайғамбар (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) былай деп айтатын:
«Жәннәт (нәпсі) ұнатпайтын нәрселермен, ал Тозақ әуес-қалаулармен
қоршалған». әл-Бухари 6487, Муслим
2822.

Ал басқа жолға шайтан ғибадатта және Аллаһқа бағынуда ыждағаттылық
танытатындарды итермелейді. Мұндай адам үшін ол шектен шығушылықты әдемі етіп
көрсетіп, дінді бұзу үшін, онда орынсыз нысапсыздық жасауға итермелейді.[2] Пәк
Аллаһ Тағала былай деді: «Йә, Кітап Иелері! Діндеріңде нысапсыздық
көрсетпеңдер және Аллаһ туралы тек шындықты айтыңдар!» (ән-Нисә 4:
171).

Аллаһ Тағала сондай-ақ, былай деді:
«Әй, Кітап иелері! Ақиқатқа қарсы діндеріңде орынсыз шектен
шықпаңдар, және
бұрынрақ тура жолдан тайып, адасушылыққа түскен және өзге
көпшілікті адастырған адамдардың әуесін құптай
бермеңдер!» -
де». (әл-Мәидә 5:
77).

Аллаһтың Елшісі (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) былай деп айтатын:
«Діндегі нысапсыздықтан (орынсыз артық нәрселерден) абай болыңдар,
өйткені сендерден бұрын өмір сүргендерді діндегі шектен шығушылықтары опат
қылды!» - деді. Бұл хадис сахих болып табылады. Оны имам ән-Нәсәи
тағы да басқалар келтіреді. Бұл хадис – Пайғамбарымыз (Аллаһтың оған игілігі мен
сәлемі болсын) қоштасу қажылығы кезінде айтқан хадистерінің қатарынан. Ол
жөнінде толық шейх әл-Әлбәнидің «әс-Сильсилә әс-сахиха» сынан қараңыз 1283.

Және шайтанның шектен шығушыларға және нысапсыздық танытушыларға қатысты
айлаларының қатарынан – бұл оның оларға өз әуес-қалауларына ілесуді және дінді
бұрыс түсінуді әдемі етіп көрсетуі. Ол оларды ғалымдарға жүгінуден алыстатады,
ғалымдар оларға ақиқатты түсіндіре алмауы және тура жолға нұсқай алмауы үшін,
және сөйтіп оларды өз адасушылықтарымен алданып қала беруі үшін.   Аллаһ Тағала
былай деді: «Және әуес-қалауға ерме, әйтпесе ол сені Аллаһтың жолынан
тайдырады!» (Сад 38: 26).

Аллаһ Тағала сондай-ақ былай деді:

«Аллаһтың басшылығынсыз өз қалауларына ергеннен кім артығырақ адасушы
болып табылады?» (әл-Қасас 28: 50).

«Сондай жаман ісі өзіне әдемі көрсетіліп, оны игілік
деп санайтын біреу тура жолға ілесушімен тең бе? Аллаһ қалағанын адастырып,
қалағанын тура жолга салады».(Фәтыр 35: 8).

«Ал сонда Раббысынан түскен басшылыққа ілескен
біреу, өзіне жаман амалы әдемі көрсетіліп, әуестерін құптай берген біреумен тең
бе?» (Мухаммад 47: 14).

«Ол – Аллаһ, саған Құранды түсірді. Оның ашық мағыналы аяттары бар.
Солар – Кітаптың негізгі іргетасы. Сондай-ақ, астарлы ұғымдағы өзге аяттар бар.
Ал жүректерінде қыңырлық болғандар, бұзақылық таратқысы келіп, астарлы мағыналы
аяттардың ұғымын іздестіріп, соңына
түседі».[3] (Әли ‘Имран 3: 7).

Имам әл-Бухаридің (4547) және имам Муслимнің (2665) жинақтарында Айшадан,
Аллаһ оған разы болсын, жеткен мына хадис риуаят етіледі. Бірде Аллаһтың Елшісі
(Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) жоғарыда келтірілген аятты оқыды да:
«Егер айқын болмаған нәрсеге ілесушілерді көрсең, біл: міне осылар –
Аллаһ олар туралы айтқандардың дәл өздері, ендеше, олардан сақ бол!» – деді.

Сондай-ақ Аллаһтың Елшісі (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) былай
деді: «Аллаһ кімге игілікті қаласа, Ол оны
дінді жетік түсінуші қылады». әл-Бухари
71, Муслим 1037.

Бұл хадис Аллаһ өзінің құлына игілікті қалауының бір белгісі етіп оны дінді
дұрыс түсінушілерден қылатынына нұсқайды.  Сондай-ақ, осыдан – кімге Аллаһ
игілікті қаламаса, Ол оны дінді түсінуге алып келмейтіні де шығады. Тіпті Ол оны
діннің бұрмаланған түсінігімен зақымдайды.

Діннің бұрмаланған түсінігінің мысалы – Алиге, Аллаһ оған разы болсын,  қарсы
шыққан және кейіннен оны өлтірген  хауәридждердің түсінігі болып табылады.
Ақиқатында, олар шариғаттың мәтіндерін сахабалардың түсінуіне қайшы келетін
бұрыс түсінумен түсінді. Міне сондықтан да, Ибн Аббас оларға Құран мен Сүннеттің
мәтіндерін дұрыс түсіндірген және олардың дұрыс түсінігіне нұсқаған кезде,
хауаридждердің бір бөлігі тәубеге келіп, өздерінің бұрыңғы көзқарастарынан бас
тартты. Бұл уақиға имам әл-Хакимнің «әл-Мустадрак» атты еңбегінде  2/150-152
санымен, имам Муслимнің шарттарына сәйкес келетін сахих иснадымен
келтірілген.

Бұл тарихи деректе алты мың хауәриждерден құралған топ халифа болып табылатын
Али ибн Әбу Талибтен бөлініп шығып, «Харура» деген жерде қоныстанғаны туралы
баяндалады. Және адамдар Алиге келіп: «Йә, муминдердің әмірі, адамдар саған
қарсы шықты!» – деп айтуын тоқтатпады. Ол бұған: «Оларды қойыңдар,
өйткені, мен олармен, өздері бірінші болып бастамайынша, соғыспаймын, және олар
жуық арада осыны істейді деп ойлаймын», – деп жауап беретін. Және барлығы
осындай жағдайда болып тұрған кезде, Ибн Аббас бесін (зухр) намазынан кейін
Алиге келіп:: «Йә, муминдердің әмірі, маған рұқсат ет: мен ол адамдарға
барып, сөйлесейін», -деді. Али оған: “Олар саған жауыздық жасайды деп
қорқамын”, – деп айтты.[4] Сонда Ибн Аббас:
“Мен жұмсақтық танытамын және олардың ешқайсысын қорлап сөйлемеймін!” –
деді. Содан соң Али оған рұқсат берді және: “Олармен Құран арқылы айтыспа,
Сүннет арқылы айтыс”, – деп айтты.  Ибн Аббас: “Мен Аллаһтың Кітабын
олардан жақсы білемін!” – деп жауап берді.  Сонда Али оған: “Дұрыс,
алайда Құранды әртүрлі тәпсірлеуге болады”, –
деді.[5]

Ол хауәриждерге түстен кейін келді және оларды түскі тамақтың үстінде
кездестіріп үлгерді. Ибн Аббас былай деп баяндаған: “Оларға келіп, мен
ғибадатта олардан ыждағатты болған адамдарды ешқашан көрмеген адамдарды
көрдім.[6] Мені көріп, олар былай деді:
“Сенімен амандасамыз, йә, Ибн Аббас. Сені бізге не алып келді?” Ол:
“Мен сендерге Пайғамбардың (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі
болсын) сахабаларынан – мухаджирлер мен ансарлардан, және оның көкесінің
баласынан келдім. Құран оларға түсірілген еді, және олар оның мағынасын
сендерден жақсырақ біледі, ал сендердің араларыңда олардың біреуі де жоқ! ”
– деді.

Олардың кейбіреулері: «Онымен сөйлеспеңдер!» – деп айқайлай бастады.
Сонда сол кезде әлі хауәридж болып жүрген Ибн әл-Кәуә орнынан тұрып, адамдарға
қарап, оларды Ибн Аббастан сақтандырып: “Йә, Құранға ілесушілер! Егер бұл
Ибн Аббасты біреулер білмесе де, мен оны білемін, міне соның халқы туралы Аллаһ
былай деді: «Олар – керісуші адамдар болып табылады»
(әз-Зухруф 43: 58). Оны қожайынына қайтарыңдар және
Аллаһтың Кітабынан қайтпаңдар!” – деді.[7]

Ал басқалары былай деді: “Айта бер, біз сені тыңдаймыз”. Және сонда
Ибн Аббас оларға Алидің келесі шарттарын жеткізді: “Сендер харам етілген
қанды төкпейсіңдер, жолдарда қарақшылық жасамайсыңдар, және
зиммийлерді[8] жәбірлемейсіңдер. Және осыдан
бір нәрсені істесеңдер, біз сендерге қарсы соғыспен
шығамыз!”[9]

Сондай-ақ, Ибн Аббас оларға былай деді: “Маған сендер Аллаһтың Елшісінің
(Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) немере інісін, сондай-ақ оның қызының
күйеуін бір нәрселерде күнәлап жатыр деген хабар жеткізілді. Ол Пайғамбарға
(Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) алғашқы иман келтірген адам еді, ал
сендер оған наразысыңдар ма?! Шынымен де солай ма?!”

Олар: “Біз оған үш нәрсе үшін өте наразымыз“, - деді.

“Қандай?” – деп сұрады Ибн Аббас.

Олар: “Біріншіден, ол адамдарды Аллаһтың дінінде сот етіп тағайындады, ал
Аллаһ: «Үкім тек Аллаһқа тән»[10], –
дейді. (әл-Ан’ам 6: 57).

Екіншіден, ол Муъауия және Айшамен соғысқан кезде, олжамен тұтқын алмады.
Егер олар кәпір болған болса, онда бұл рұқсат етілген еді, ал егер олар мумин
болған болса, онда тұтқын алуға да, олармен соғысуға да рұқсат етілмеген еді!

Үшіншіден, мұсылмандар оған ант беріп, оны өздерінің әмірі етіп
тағайындаса да, ол өзінен муминдердің әмірі (амируль муъминин) деген атақты алып
тастады,  ал егер ол муминдердің әмірі болмаса, онда ол кәпірлердің әмірі болып
табылады! ” – деді.

Абдуллаһ: “Тағы қандайда бір сұрақтар бар ма?” – деп сұрады.
Олар: «Жоқ, осы жеткілікті!» - деді.

Ибн Аббас: “Егер мен сендердің көзқарастарыңды Аллаһтың Кітабы және
Пайғамбардың Сүннетімен (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі
болсын)[11] жоққа шығарсам, сендер өз пікірлеріңнен бас
тартасыңдар ма?!” – дегенде, олар: “Ия”, – деп жауап берді.

Абдуллаһ сонда былай деді: “Оның адамдарды Аллаһтың дінінде сот етіп
тағайындауына байланысты айтар болсақ, онда Аллаһ Тағала: «Әй мүміндер! Сендер ихрамда аң өлтірмеңдер.
Сендерден біреу оны қасақана өлтірсе, оның жазасы – өлтіргеніндей бір мал, оны
сендерден екі әділ кісі Кағбаға баратын бір құрбанды үкім етеді», – деп айтады ғой. (әл-Маида 5: 95).

Аллаһ Тағала, сондай-ақ, ері мен әйелінің арасындағы келіспеушіліктер
туралы былай деді: «Егерде екеуінің арасының
ашылуынан қауіптенсеңдер, еркектің ағайынынан бір төреші, әйелдің ағайынынан бір
төреші жіберіңдер. Егер ол екеуі жарастыруды қаласа, Аллаһ та екеуінің арасын
үйлестіреді». (ән-Нисә 4: 35).

Аллаһпен сендерге жалбарынам! Айтыңдаршы, ал адамдардың қанына, өміріне
және оларды табыстыруға қатысты  адамдар соты маңыздырақ емес пе?!”

Олар: “Әрине, маңыздырақ“, – деді.

Ибн Аббас: “Қалай, енді бірінші іс бітті ме?” – деп сұрағанда, олар:
“Ия, Аллаһпен ант етеміз”, – деп жауап берді.

Абдуллаһ былай жалғастырды: “Сендер Али соғысты, бірақ ол Аллаһтың Елшісі
(Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын) істегендей тұтқын да, олжа да алмады
дедіңдер. Сонда сендер күң ретінде сендердің аналарың Айшаны алып, оған күңге
қатысты істегеңдеріңді істейін деп едіңдер ме?! Егер сендер: «Ия», – деп
айтсаңдар, онда күпірлікке түсесіңдер, ал егер сендер Айша – аналарың емес деп
айтсаңдар да, күпірлікке түсесіңдер, өйткені Аллаһ Тағала былай деді: «Пайғамбар муминдерге олардың өздерінен жақын, ал оның жұбайлары –
олардың аналары». (әл-Ахзаб 33: 6).

Кейін Абдуллаһ былай деді: “Қалай, енді мұнымен де іс бітті ме?”

“Ия, Аллаһпен ант етеміз ”, – деп жауап берді олар.

Абдуллаһ  өз сөзін жалғастырды: «Сендер, сондай-ақ, Али өзінің
муминдердің әмірі деген атағынан бас тартты дедіңдер. Худайбия бітімі жасалған
күні Аллаһтың Елшісі (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) көпқұдайшылдармен
жасасқан келісім-шартта «Мухаммад – Аллаһтың Елшісі» деп жазғысы келгенде,
мушриктер наразы болып: «Егер біз сенің Аллаһтың Елшісі екендігіңе сенгенде,
сені қуып жібермейтін едік және сенімен соғыспайтын едік. «Мухаммад ибн
Абдуллаһ» – деп жаз», – деді. Аллаһтың Елшісі (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі
болсын) олардың талаптарына көніп: «Йә, Али, мұны өшір де, «Абдуллаһтың
ұлы Мухаммад» деп жаз, ал Аллаһ менің Аллаһтың Елшісі екенімді біледі!»
– деді».

Осыдан кейін Ибн Аббас: “Қалай, мұнымен де біттік пе?” – деп
сұрағанда, олар: “Аллаһпен ант етеміз, ия”, - деді.

Ибн Аббас былай деді: “Олардан (хауәридждерден)  екі мың адам қайтты,
және адасуда қалғандар өлтірілді. Және оларды мухаджирлер мен ансарлар
өлтірді”.

Бұл тарихи деректе екі мың хауәридждер, ибн Аббас, Аллаһ оған разы болсын,
оларға айқын және бұлтартпайтын дәлел ұсынғаннан кейін, өз адасушылықтарынан бас
тартты деп жеткізілген.

Бұл деректе, сондай-ақ, ғалымдарға жүгіну – жауыздықтан және бүліктерден
құтылу болып табылатындығына нұсқау бар. Ал Аллаһ Тағала былай деді:
«Егер өздерің білмесеңдер, білім иелерінен сұраңдар». (ән-Нәхль
16: 43).

Сондай-ақ, ғалымдарға жүгіну – мұсылмандар үшін олардың дінінде де, дүние
істерінде де игілік болып табылатынына дәлел болып – имам Муслим өзінің хадистер
жинағында (191) Язид әл-Фақирден жеткен мына хадис те табылады:  “Бірде
маған хауариждердің бір пайымдаулары ұнап қалған еді.  Біз қажылық жасауды және
содан соң адамдарға қарсы шығуды қалап,  көп санды топтың құрамында сапарға
шықтық. Біздің жол Мәдинаның үстінен өтті, онда мен күтпеген жерден Джәбир ибн
Абдуллаһты көріп қалдым. Ол бағананың жанында адамдарға Аллаһтың Елшісі туралы
(Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) хабарлар жеткізіп отырған болатын.
Өзге нәрселер қатарында ол джәханнәмийюн[12]
туралы да айтты . Мен оған былай дедім: «Йә,
Аллаһтың елшісінің (Аллаһтың оған иглігі мен сәлемі болсын) сахабасы, сен не
туралы айтып отырсың?! Аллаһ былай деді ғой: «Раббымыз! Сен кімді
отқа салсаң, расында оны қорладың. Залымдардың еш жәрдемшісі
жоқ!» (Әли ‘Имран 3:
192). Және Ол, сондай-ақ, былай деді: «…Қашан олар, тозақтың бейнетінен шығуды
қаласа, оған қайта итеріледі…» (Хадж 22: 22). Ал сендер не деп
отырсыңдар?!» Ол: «Сен Құранды оқисын
ба?» – деп сұрады. Мен:
«Ия», – дедім. Ол:
«Ал сен Мухаммадтың (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) орны
туралы естіп едің бе, яғни оны Аллаһ алып келетін орын туралы?» – деп сұрады.
Мен: «Ия», – дедім. Сонда ол: «Бірақ,  міне осы – Мухаммадтың (Аллаһтың оған
игілігі мен сәлемі болсын) иеленетін мақтаулы орыны ғой (мәқамун мәхмуд), Аллаһ
ол арқылы Өзі Оттан шығаратындарды Оттан шығарады!» –
деді.[13]

Ал содан кейін ол сырат көпірі қалайша құрылытыны және адамдар  одан
қалайша өтетіні туралы айта бастады. Басқалар оның сөздерін жақсырақ есте сақтап
қалды деп қорқамын, алайда, ол: кейбір адамдар Отқа түскеннен кейін одан шығады
деді. Ол деген сөз, олар кунжіттің сабақтары дүниеге шыққан сияқты шығады және
Жәннәттың өзендерінің біріне кіреді, ал содан соң олар сол өзенде жуынады, ал
одан шыққан кезде (тап-таза) парақ сияқты болады.

Біз қайттық және былай дедік: «Өкініш сендерге! Сонда сендер осы қария
(Джәбир) Аллаһтың Елшісі туралы (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) өтірік
сөйледі деп ойлайсыңдар ма?!»  Және қайтып келген соң біздің ешқайсымыз ашық
түрде (хауәриждердің жағына) шыққан жоқпыз, бір-ақ адамнан басқа”.

Бұл хабарда осы топтың (хауәридждердің) үлкен күнәләр істейтін мұсылмандарды
күпірлікте айыптауға және осындайлар Отта мәңгі қалатынына қатысты
көзқарастарымен әуестенгеніне нұсқау бар. Алайда, олар Джәбирді, Аллаһ оған разы
болсын, кездестіргенде және ол оларға адасқан нәрселерін түсіндіріп берген
кезде, олар өз көзқарастарын өзгертті және өздері түсіп жүрген адасушылықтан бас
тартып, ол нұсқаған ақиқатты қабылдады. Бұған қоса, олар қажылықтан кейін өздері
жоспарлаған мұсылмандарға қарсы шығудан бас тартты. Және бұл – мұсылман адам
ғалымдарға жүгінген кезде алатын ұлы пайда болып табылады.

Діндегі нысапсыздықтың және ақиқат пен әхлю-Суннә уәл жәмәаның жолынан
ауытқудың қауіптілігіне Пайғамбарымыздың (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі
болсын) Хузайфә жеткізген мына хадисі де нұсқайды.  Онда Пайғамбар (Аллаһтың
оған игілігі мен сәлемі болсын) былай деді: «Ақиқатында, мен сендер
үшін Құранды оқитын, және оның әдемілігі оның келбетіне шығып тұратын, және ол
Исламның қорғаушысы болатын адамнан қорқамын. Кейін ол Құранды артына тастап
қалдырады, өз көршісін көпқұдайшылықта (ширкте) айыптап, оған қылыш көтеріп тап
береді». Хузайфә: “Йә, Аллаһтың пайғамбары, олардың қайсысы
көпқұдайшылыққа жақын, айыптаушысы ма, әлде айыпталушысы ма?! ” – деп
сұрады. Ол: «Жоқ, айыптаушысы», – деді. әл-Бухари
“әт-Тарих” 297, Ибн Хиббән 81. Хадистің сахихтығын имам әл-Хайсами, хафиз Ибн
Кәсир және шейх әл-Әлбәни растаған. “әс-Сильсилә әс-сахиха” 3201.

Сондай-ақ,  дінді бұрыс түсінудің себебі болып – жастық шақ та табылады.
Бұған дәлел болып – имам әл-Бухари (4495) ‘Уруа ибн аз-Зубәйрдан келтіретін мына
хадис табылады. Ол былай деп баяндаған: “Бірде мен – сол кезде мен жас едім
– Айшадан мына аят жөнінде сұрадым: «Ақиқатында, Сафә мен Мәруа –
Аллаһтың рәсімдік белгілерінен. Және кім Қағбаға қажылық немесе умра жасаса, 
олардың арасын айналып өтсе – күнәхар болмайды». (әл-Бәқара 2:
158). “Сен бұл жөнінде не айтасың? Мен бұл екі төбенің арасын (Сәфуа мен
Мәруа) айналып өтуді жасамауда проблема көріп тұрған жоқпын”. Ол былай деп жауап
берді: “Жоқ! Егер бұл осылай болғанда, онда: «Оларды айналып өтпеген – күнә
жасамайды», – деп айтылар еді. Бұл аят Исламға дейін Қажылығын Манат деген
пұттың алдынан бастайтын, ал Ислам келгеннен кейін олар Сәфә мен Мәруаның арасын
айналып өтуден қауіптенетін ансарлар жөнінде түскен. Олар не істеуін білмеді
және бұл жөнінде Пайғамбардан (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) бұл
жөнінде сұрады, және Аллаһ осы аятты түсірді ”.

‘Уруа ибн аз-Зубәйр ең жақсы табиғиндердің бірі  және Мәдинаның ең атақты
жеті фәқиһтарының бірі болып саналатын. Алайда, Айшаға өз сұрағын қойған
кезінде, ол әлі жас еді. Және осыда жастық шақ та – дінді бұрыс түсінудің себебі
болып табылатындығына[14], сондай-ақ ғалымдарға жүгіну – игілік және құтылу
болып табылатындығына нұсқау бар!

Қандай ақыл-парасат және дін терроризмді джихад деп атай алады?!

Осы кіріспеден және шайтан, бұл хауәридждерден және олардың идеяларын
жұқтырып алғандардан байқалатындай, ғибадатта ыждағаттылық танытушыларға,
олардың дінін бұзу үшін, діндегі шектен шығушылық пен нысапсыздық жағынан
келетініне нұсқағаннан соң, бүліктерден құтылудың жолы – ғалымдарға жүгіну болып
табылатыны келіп шығады.   Бұған мысал – Ибн Аббастың түсіндіруінен кейін тура
жолға қайта оралған екі мың хауаридждер және, сондай-ақ, Джәбирді кездестірген
топтың көзқарастарының түзелуі.


Жалғасы бар >>>     WORD
форматымен жүктеп алу (DOC)



Төменде НРАВИТСЯ басыңыз !.

al-hanifiya.kz

Зуль-хижжа айының алғашқы он күнінің артықшылықтары


Барлық мақтау әлемдердің Раббысы Аллаһқа тән,
оның құлы әрі елшісі пайғамбарымыз Мұхаммедке, оның жанұясына және сахабаларына
Аллаһтың сәлемі мен салауаты болсын!

Расында Аллаһтың бізге берген нығметтерінің  бірі — бізге көптеген
жақсылықтарға жететін әрі молдаған сауаптарға ие болатын маусымдарды нәсіп
етуі.

Бұл үмметтің өмірі алдыңғы үмметтерге қарағанда
өте қысқа екені белгілі. Пағамбарымыз (саллаллаһу алейһи уа сәлләм) айтады:

" أعمار أمتي ما بين الستين إلى السبعين "

«Менің үмметімнің ғұмыры алпыс пен жетпістің
арасы».[1]

Бірақта Аллаһ Тағала өзінің кеңшілігінен бізге сол қысқа өмірдің орнын
толтыратын, және өмірімізді берекелі қылатын жақсы амалдарды  берді.  Адам
оларды істейтін болса өте ұзақ өмір сүрген адамдай болады. Соның бірі қадір
түні. Аллаһ Тағала ол жайында айтады:

{ لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ }

«Қадір түні мың айдан артық»[2].

Белгілі ғұлама Ар-Разий осы аяттың тәпсірінде: «Біл, расында кім бұл
түнді құлшылықпен өткізетін болса, Аллаһқа сексен жылдан астам, (яғни тоқсанға
жуық) жылдай құлшылық еткен болады. Ал кімде-кім әр жылы  бұл түнді ғибадатпен
өткізсе, ұзақ өімір сүргендей болады»-дейді. Яғни адам қанша ұзақ өмір
сүрсе, сонша жақсы амалды көбірек істеуіне мүмкіншілігі болады, бұл адам да
өмірі қысқа болса да, берекелі амалдар істегендігі үшін амалдары көбейіп ұзақ
өмір сүріп, амалдары көбейген адамға теңестірілді.

Сондай-ақ берекелі уақыттардың бірі  Зуль-хижжа айының алғашқы он күні. Бұл
он күннің артықшылығын білдіретін көптеген  аяттар мен хадистер бар. Аллаһ 
Тағала айтады:

{ وَالْفَجْرِ (1) وَلَيَالٍ عَشْرٍ }

«Таңға және он түнге серт»[3]-дейді.

Ибн Кәсир осы аяттың тәпсірінде : «Он түн дегені зуль-хижжаның он
түні»- деді.

Басқа аятта Аллаһ Тағала айтады:

{ وَيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ فِي أَيَّامٍ مَّعْلُومَاتٍ }

«Белгілі күндерде Аллаһты естеріңе
алыңдар!»[4].

Ибн Аббас y : «Белгілі күндер — зуль-хижжаның он күні» - деді.

Сондай-ақ хадиске келетін болсақ,  пайғамбарымыз r айтады:

"ما من أيام أعظم عند الله سبحانه ولا أحب إليه العمل فيهن من هذه
الأيام العشر. فأكثروا فيهن من التهليل والتكبير والتحميد".

«Аллаһтың алдында ең үлкен және  оны ең қатты жақсы көретін амал — осы он
күндегі амалдар, сондықтан бұл күндерде тәһлил, тәкбір және тәхмидті
көбейтіңдер»[5]-дейді.

Сағид ибн Жубейр (оны Аллаһ рақым етсін!) бұл күндер келсе қатты құлшылыққа
кірескендігі соншалықты тіпті оған  шамасы келмей қалатын  болған. Және
адамдарға:

"لا تطفئوا سرجكم ليالي العشر"

«Он түнде шырақтарыңды өшірмеңдер» -дейтін еді. Яғни бұл түндерді
намазбен және құран оқумен өткізіңдер дегені.

Ибн Хажар Фатхуль-Барий кітабында айтады: « Зуль-Хижжаның он күнінің
ерекшеленген себебі — бұл уақытта негізгі құлшылықтардың; намаз, ораза, садақа
және қажылықтың бір уақытта жианлғандығы болуы мүмкін, бұл құлшылықтар басқа
уақыттарда бірдей келмейді»-дейді. Яғни барлығы бір уақытта бірдей мустахаб
болады, басқа уақыттарда ондай емес.

Ибн Рожаб айтады: «Аллаһ Тағала мүміндердің жүректеріне өзінің үйі
Әль-Харамды көруді жақсы көргізді, бірақ та әрбір адам әр жылы оны көруге шамасы
келмейтін болғандықтан  шамасы келген адам үшін оған өмірінде бір рет қажылықты
парыз етті және он күндік маусымды (зуль-Хижжаның он күнін) қажылыққа барғандар
үшін және бармағандар үшін бірдей қылды».

Сондықтан қажыға барғандар Арафада күн батқанға дейін құлшылықта болғанда
қажылыққа бармағандар үйлерінде күн батқанға дейін оразада болады. Сол сияқты
қажылыққа барғандар айт күні өздерінің һәдилерін[6]
сойғанда үйдегілер де айттан кейін құрбандықтарын сояды. Сондай-ақ қажылар
ихрамда болғанда шаштары мен тырнақтарын алмағанындай үйдегілердің құрбан
шаламын дейтіндері осы ай кіргеннен құрбандық шалғанға дейін шаштары мен
тырнақтарын алмайды. Бұның барлығы Аллаһтың кеңшілігінен қажылыққа бармаған
адамдар қажыдағы адамдарға құлшылықтың кейбір түрлерінде серіктес болуларына
берілген мүмкіншіліктері болып табылады.

Зуль-Хижжаның он күні артық па  әлде Рамазанның ақырғы он күні артық па?

Шйхуль Ислам Ибн Таймия  бұл сұраққа:

«Зуль-Хижжаның он күні Рамазанның ақырғы он күнінен абзал, ал Рамазанның
ақырғы он түні Зуль-Хижжаның алғашқы он түнінен абзал» -деп жауап
берген.

Сондай-ақ ғұламалар: «Зуль-Хижжаның алғашқы он күндері — күндердің ең
артығы, ал Рамазанның ақырғы он түні — түндердің ең артығы»- дейді.

Аллаһ Тағал баршамызды осындай қымбат уақыттарда көптеген жақсы амалдар істеп
мол сауаптарға ие болуымызды нәсіп етсін! Бұндай теңдесі жоқ күндерді бекерге
кетіріп, оны пайдасыз істермен өткізуімізден сақтасын! Әмин!.

 

---

[1] Тирмизий және Ибн Мәжжа р-ты.

[2] Қадыр -3.

[3] Фажр.1-2

[4] Хаж.28

[5] Табароний р-ты. Муғжамуль Кәбир.

[6] Һәдий: қажылықа барғанда умра мен қажылықты
атқарған адамдардың соятын малы.

Төменде НРАВИТСЯ  басыңыз !

Тағамдағы хәләл мен харам





WORD форматымен жүктеп алу (DOC)







Аллаһқа мадақ. Біз Оны мадақтап, Одан
ғана көмек және күнәләріміздің кешірілуін сұраймыз. Өзіміздің жанымыздың
кесапаты мен жаман істерден Аллаһтан пана іздейміз. Кімді Аллаһ тура жолға
салса, оны ешкім адастыра алмайды және кімді Аллаһ тура жолдан тайдырса, оны
ешкім тура жолға шығара алмайды. Біз Аллаһтан басқа құлшылыққа лайықты ешкімнің
жоқтығына, Оның серігі жоқтығына куәлік береміз. Сондай-ақ, Мухаммад - Аллаһтың
құлы және Оның елшісі деп куәлік етеміз. 

Осыдан кейін:

Аллаһ Тағала Өзінің елшілері мен пайғамбарларына және
олар жіберілген адамдарға халәл нәрселермен ғана қоректенулерін және игі амалдар
жасауларын бұйырды. Ұлы Аллаһ былай деді: «Әй, иман келтіргендер! Ризықтандырғанымыздың
жақсысынан жеңдер». (әл-Бақара 2: 172).

Тыйым салынған (харам) нәрселерді
жеудің зияны мен қауіпі - оның себебінен амалдар мен дұғалар қабыл болмайды, ал
Ақыретте ол үшін жаза бар. Әбу Хурайра,
оған Аллаһтың ризашылығы болсын, Аллаһ елшісінің, оған Аллаһтың игілігі мен
сәлемі болсын, былай деп айтқанын жеткізген: «Расында, Аллаһ Тағала – Игілігінде Пәк, және ол игі
болған нәрседен басқаны қабыл етпейді. Расында, Аллаһ пайғамбарларға нені
жүктеген болса, иман келтіргендерге де соны жүктеді. Аллаһ Тағала былай деді: «Иә, пайғамбарлар!
Таза нәрселерден жеңдер де, таза амалдар жасаңдар». (әл-Муминун 23: 51). Ұлы
Аллаһ сондай-ақ былай деді: «Иә, иман келтіргендер! Ризықтандырғанымыздың
жақсысынан жеңдер». (әл-Бақара 2: 172).

Әбу Хурайра, оған Аллаһтың ризашылығы болсын былай
деді: “Осыдан кейін Пайғамбар, оған
Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, шашы жалбырап, үстін шаң басқан адам жайлы
ескертті: «Ол адам ұзақ
уақыт бойы сапарда жүріп, кейін қолын көкке көтеріп: «Иә Раббым, иә Раббым!» -
дейді. Бірақ оның жегені - харам, ішкені - харам және оның кигені - харам, сонда
оның дұғасы қалайша қабыл болмақ?!” Муслим 1015.

Хафиз Ибн Касир былай деген: “Рұқсат етілген нәрселермен тамақтану дұғалар мен
ғибадаттардың қабыл болуының себебі болады, ал тыйым салынған нәрселермен
тамақтану дұғалар мен ғибадаттардың қабыл болмауына апарып
соқтырады”. “Тәфсир Ибн Касир” 1/280.

Бірде адамдар Жундубқа, оған Аллаһтың ризашылығы
болсын: “Бізге насихат айтшы”, -
деді. Сонда ол:
«Расында, адамның ең бірінші шіритіні -
қарны болады, сондықтан кімде-кімнің таза нәрселерден басқа еш нәрсе жемеуге
мүмкіншілігі болса, солай жасасын».[1]
әл-Бухари 7152.

Зәйд ибн Арқам, оған Аллаһтың
ризашылығы болсын, былай айтқан: “Әбу
Бәкрдің, оған Аллаһтың ризашылығы болсын, өзінің төлемін беріп азат етуіне
келіскен бір құлы болатын. Ол Әбу Бәкрге не алып келсе де ол одан: «Бұны қалай
таптың?» - деп сұрайтын. Егер оның жауабы оны қанағаттандырса - оның әкелгенін
жейтін де, ал егер қанағаттандырмаса - жемейтін. Әбу Бәкр ораза ұстаған
күндердің бірінде ол құл оған тамақ алып келді. Әбу Бәкр оның алып келген
тамағынан бір түйірін, одан қайдан алғанын сұрауды ұмытып, жеп қояды. Жеп болған
соң одан: «Бұны қайдан алдың?» - деп сұрайды. Сонда ол: «Надандық дәуірінде мен
көріпкел болмасам да, адамдарды алдап көріпкелдікпен бал аштым. Маған сол үшін
ақымды берді», - деп жауап берді. Әбу Бәкр оған: “Сенің жасағаның қандай
жиіркенішті, сен сәл болмағанда мені құрта жаздадың!», - деді. Осыдан кейін ол
жегенін құсып шығарғысы келді, бірақ, құса алмады. Оған (біреу) жегенінің сумен
шығатындығын айтты. Осыдан кейін ол су ішіп құса бастады. Осыдан кейін ол
асқазанындағының бәрін құсып тастады! Сонда одан: «Сен шынымен-ақ осының бәрін
бар-жоғы бір түйір асқа бола жасадың ба?!» - деп сұрайды. Олардың сұрағандарына
ол: «Егер бұл жегенім менің жаныммен ғана шығатын болса да, мен оны суырып алған
болар едім! Расында, мен Аллаһтың елшісінің, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі
болсын: «Адамның
денесіндегі отқа ең лайық бөлігі оның тыйым салынғанмен жеп өскен
бөлігі!» - дегенін
естідім», - деді.” Әбу Ну’айм 1/31, әл-Байхақи 5760. Шейх әл-Әлбани
хадисті сенімді хадистер қатарына жатқызған.

Тыйым салынған нәрселерді тамаққа
қолданудың екі түрі болады:

Біріншісі – негізінде рұқсат етілген,
бірақ тыйым салынған жолмен табылған нәрселермен тамақтану. Мысалы, олардың
қатарына ұрлықпен, өсіммен, парамен не болмаса зорлық пен күштеп тартып алынған,
не болмаса тыйым салынған нәрселерді (арақ, шошқа еті т.с.с.) сату арқылы келген
табысқа алынған, т.б. сол сияқты нәрселер жатады.

Екіншісі бұл - негізінде тыйым саналған
доңыз, жыртқыш аң, арақ секілді және т.б. сол сияқты нәрселермен тамақтану. Бұл
ретте негізінде тыйым салынған нәрселер, рұқсат етілген адал жолмен табылған
ақшаға сатып алынса да, олардың негізі харам болғандықтан, оларды жеуге
болмайды.

Нені жеуге тыйым
салынғандығы жайлы

(яғни нені жеу -
харам)

Ұлы Аллаһ Тағаланың дінінің негізінде Аллаһ пен Оның
елшісі нұсқамаған кез-келген амал - харам болып табылады. Яғни діни амалдардың
негізі - харам, ал рұқсат етілгендері - тек Аллаһ пен Оның елшісінің
нұсқағандары. Бір сөзбен айтқанда ғибадатта Аллаһ пен Оның елшісі нұсқамаған
нәрселерді жасауға болмайды[2].

Ал тұрмыстық және дүние мәселелердің бәрінің негізін
Аллаһ Тағала рұқсат, яғни халәл етті, сондықтан дүние тіршілігінде кез-келген
нәрсе Аллаһ және Оның елшісінің тарапынан оның тыйым салынғандығы жайлы нұсқауы
болмайынша - рұқсат, яғни халәл болып табылады. Яғни, дүние істерінде Аллаһ пен
оның елшісі харам деп айтпаған барлық нәрсе – халәл. Бұл Аллаһ Тағаланың өз
құлдарына деген жомарттығын көрсетеді. Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың игілігі
мен сәлемі болсын, былай деген: «Аллаһ Тағала Өзінің Кітабында нені рұқсат етсе, сол
рұқсат етілген, ал Ол неге тыйым салса, сол тыйым салынған болып
табылады. Ал Ол атап айтпаған
нәрселерге келер болсақ, олардың да барлығы рұқсат етілген. Ендеше, осының бәрін
Аллаһтан қабыл алыңдар, өйткені расында, Аллаһ еш нәрсені ұмытпайды!» - деді.
Содан соң пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, мына аяттарды
оқыды: «Сенің Раббың ұмытпайды..» (Марьям 19:
65)».
әл-Ха­ким 2/375, әл-Баззар 123. Бұл хадис бірнеше жолмен жеткен, олардың
әрқайсысы бірін-бірі күшейте түседі, соған байланысты әл-Хаким, әл-Баззар,
ад-Дәрақутни, Әбу Бакр ибн әл-‘Араби, имам ән-Нәуәуи, Ибн әл-Қайим сынды
имамдар, хафиз Ибн Кәсир және де шейх әл-Әлбәни хадистің сахихтығын растаған.


Мұның тамаққа да тікелей қатысы бар,
сондықтан Аллаһтың шариғатымен тыйым салынбаған нәрселердің бәрін жеуге рұқсат
етілген[3]. Ал тамақта тыйым салынған нәрселер
мен жалпы тыйым салынғандардың бәрінің себебін Аллаһ Тағала былай деп
түсіндірді. «Ол жақсылыққа бұйырып,
жамандықтан тосады, барлық игі нәрселерге рұқсат береді де, жиіркенішті
нәрселерден тыяды». (әл-А’раф 7: 157).

Бұл аят, тамақта болсын, не басқа мәселелерде болсын,
Аллаһ Тағала жиіркенішті және зиян тигізетін нәрселерден өзге ешнәрсеге тыйым
салмағандығына анық нұсқап тұр!

Құран мен Сүннетте
нұсқалған тыйымдар жайлы.
Өлексе, доңыз еті, қан, шарап

Аллаһ Тағала былай дейді:
«Сендерге: өлексе, аққан қан, доңыз еті және Аллаһтан
басқаның атымен бауыздалған мал харам қылынды. Бірде буынып, ұрылып, құлап,
сүзіліп өлген жануарлар және жыртқыш жеген мал - харам. Бірақ (жаны шықпай)
бауыздағандарың - басқа. Және тігілген тасқа (бұтқа) арнап бауыздалған, әрі
оқтар арқылы бөліскендерің (бал ашуларың) да харам етілді. Бұларың -
бұзықтық». (әл-Маида 5:
3).

Сонымен, Аллаһ Тағала мына нәрселерді
жеуге тыйым салды: Аллаһтан басқаға құрбан етілген жануарды; өлексені, ол қалай
өлсе де, шариғатта бекітілген тәсілмен бауыздалғаннан өзге жануарды; қанды,
шарапты; доңыз етін.

Сондай-ақ, өлексеге тірі болып тұрған
жануардан кесіп алынған ет те жатады. Өйткені, Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі
мен сәлемі болсын, былай деген. «Тірі болып тұрған жануардан кесіп алынған (нәрсе) -
өлексе саналады!» Әбу Дауд 2841, Ибн Мәжжәһ 3216. Сенімді
хадис.

Сондықтан, тірі жануардан кесіп алынған кез-келген
бөлікті жеуге тыйым салынады.

Аллаһ Тағала былай деді: «Әй, мүміндер! Арақ, құмар, тігілген тастар (бұттар)
және бал ашатын оқтар - лас, шайтанның істерінен. Одан сақтаныңдар,
құтыларсыңдар. Негізінен, Шайтан арақта, құмарда араларыңа дұшпандық әрі кек
салып, Аллаһты еске алудан және намаздан тосуды қалайды. Ал сонда да
тыйылмайсыңдар ма?!» (әл-Мәида 5: 90-91).

Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың игілігі
мен сәлемі болсын, былай деген: «Барлық мас ететін зат -
харам!» Сондай-ақ, ол, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай
деген: «Мас қылатынның
бәрі - шарап, ал шараптың бәрі - харам!» Муслим
2002.

Теңіз өлексесі рұқсат етілген, яғни
халәл саналады
Тек суда ғана тіршілік ететіндердің барлығын жеуге
рұқсат етілген. Әбу Хурайра, оған Аллаһтың ризашылығы болсын, мыналарды
жеткізген: «Бірде бір ер кісі Аллаһтың
елшісіне, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, келіп: «Иә, Аллаһтың елшісі,
біз теңізге шыққанда өзімізбен бірге кішігірім су алып шығамыз. Егер біз ол
сумен дәрет алатын болсақ, онда ішуге суымыз қалмайды, сондықтан теңіз суымен
дәрет ала берсек болады ма?» - деп сұрады. Оған Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі
мен сәлемі болсын:
«Теңіз суы дәретке жарайды және оның өлексесін жеуге болады», - деп жауап
берді». Әбу Дауд 1/83, ат-Тирмизи 1/69, ән-Нәсәи 1/176, Ибн
Мәжжәһ 1/386. Имам Ибн Хузәймә, ат-Тирмизи, ән-Нәуәуи және шейх әл-Әлбани
хадисті сенімді деген.

Имам әс-Сән’әни былай деген: “Бұл хадистен, теңіздің кез-келген өлексесі, оның
түрі итке не доңызға ұқсас келгеніне қарамастан, жеуге жарамды екендігі айдан
анық көрінеді”. “Субулю-ссәләм” 1/23 қараңыз.

Суда да, құрлықта да өмір сүретін хайуандардан бұл
тізбекке ғалымдар қолтырауынды қоспаған. “Тәфсир Ибн Касир” 3/197
қараңыз.

Сондай-ақ, Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен
сәлемі болсын, былай деген: «Бізге
өлексенің екі түрі мен қанның екі түрін жеуге рұқсат етілді. Өлексе жайлы
айтсақ, олар - балық пен шегіртке, ал қан жайла айтатын болсақ, ол - бауыр мен
көкбауыр». Ибн Мәжжәһ, әл-Хаким, әл-Бәйхәқи. Сенімді хадис
«Сахихуль-джами’» 210 қараңыз.

Сондай-ақ, дұрыс бауыздалған жануардың етінде қалған
қан да халәл саналады. “Сахих фиқху-Сунна” 2/338 қараңыз.

Сондай-ақ , Айша, оған Аллаһтың ризашылығы болсын,
етте қалған қан мен оның түсінің қызғыштығында еш жамандық көрмеген. ат-Табәри
8/71. сенімді иснад.

Кез-келген ірімшіктің (сырдың) халәл
екендігі жайлы.
Ірімшікке жануардың асқазанында
бөлінетін запранның(инфаха) қосылуы салдарынан ғалымдардың ірімшіктің халәлдығы
жайындағы көзқарастары бірдей болмаған. Олардың көпшілігі мұсылмандар, не
болмаса Кітап иелері жасаған ірімшікті ғана жеуге болады, өйткені, мұсылмандар
мен Кітап иелерінен басқа адамдар бауыздаған жануарды жеуге болмайды, дейді.
Басқа ғалымдар көпқұдайшылдардың жасаған ірімшіктерін жеуге болады, өйткені,
етін жеуге рұқсат етілген жануардың өлексесінің сүті мен запыраны – нәжістер
(шариғи тұрғыдан лас деп саналатын заттар) қатарына жатпайды дейді[4].
Бұл көзқарасты Әбу Ханифа мен имам Ханбәлдың мазхабын ұстанған кейбір ғалымдар
бөліскен. Бұл көзқарас дұрысрақ болып табылады, өйткені бұл көзқарас Аллаһтың
елшісінің, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, сахабаларының амалына
сүйеніп тұр. “әл-Бахру-Рраиқ” 1/112, “Ахкамуль-Қуран” 1/168.

Бірде Омардан, оған Аллаһтың ризашылығы
болсын, құрамына өлексенің запыраны қосылған ірімшік жайлы сұрағанда ол:
«Аллаһтың есімін айтып жей
беріңдер», - деп жауап қайырған. Ибн Әби Шәйбә 5/130, Абдур-Раззақ
4/538. Хадистің сенімділігін имам Әхмәд растаған.

Сондай-ақ, Тәлха ибн ‘Убайдуллаһтың
ірімшікті шетінен пышақпен кесіп алып Аллаһтың есімін ауызға алып жегені жайлы
хабарланады. Ибн Әби Шәйбә 5/131. Иснады сенімді.

Сондай-ақ, бұл жөнінде Сәлмән әл-Фариси
мен Хасан ибн Алиден де жеткізіледі. Бұл көзқарасты шейхуль-ислам ибн Тәймия да
ұстанған, ол былай деген: «Көпқұдайшылдардың жасаған ірімшігін жеуге болады,
өйткені, сахабалар, оларға Аллаһтың ризашылығы болсын, Ирақты жаулап алғанда
отқа табынушылардың ірімшігін жеген!» “Маджму’уль-фатауа” 21/101.

Сойдақ тістері бар аңды жеуге
болмайды
Әбу Хурайра, оған Аллаһтың ризашылығы болсын,
Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деп айтқанын
жеткізген: «Жыртқыш аңдардан сойдақ
тістері барларын жеуге болмайды». Муслим 1933.

Хадисте арыстандар, жолбарыстар, қасқырлар, аюлар
және т.б. жыртқыш аңдар жайлы айтылып тұр.

Бұл тыйымға тек қорқаудың (гиена) ғана қатысы жоқ.
Ибн Аммар, оған Аллаһтың ризашылығы болсын былай деген: «Бірде мен Жәбирден, оған Аллаһтың ризашылығы болсын:
«Бұл қорқау-қасқыр аңда алынды ма?» - деп сұрадым. Ол маған: «Иә», - деп жауап
берді. Мен: «Бұны сендерге Аллаһтың елшісі рұқсат етті ме?» - деп сұрағанымда,
ол: «Иә», - деді». Әбу Дауд 3801, ат-Тирмизи 851, ан-Нәсәи 5/191.
Имам әл-Бухари, әт-Тирмизи, Ибн Хиббән, әл-Бәйхәқи және шейх әл-Әлбани бұл
хадисті сенімді деген.

Бұл мәселеде Ислам шариғаты пікірлер мен болжауларға
емес, тек Қасиетті Құран аяттары мен Сүннетке негізделетінін ерекше атап өту
керек!

Ал әт-Тирмизи келтірген пайғамбардың, оған Аллаһтың
игілігі мен сәлемі болсын, қорқау-қасқырдың етін жеуге тыйым салатын хадисін
имам Әхмәд, аз-Зәйля’и және хафиз Ибн Хәжжәр әлсіз хадис деп тапқан.

Сондай-ақ, ор қояны мен үй қоянын жеуге болады. Анас,
оған Аллаһтың ризашылығы болсын, былай деген: «Бірде біз Марр әз-Захранда ор қоянды үркітіп жібердік
те, адамдар оны қуып қуып шаршады, ал мен болсам оны қуып жетіп ұстап алдым.
Осыдан кейін мен оны Әбу Тәлхаға алып келдім де, ол оны бауыздап артқы аяқтарын
пайғамбарға беріп жіберді. Ал пайғамбар одан дәм ауыз
тиді».
әл-Бухари 2672, Муслим1953.

«Бірде пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі
болсын, жанында кірпі жайлы айтқанда, ол: «Бұл бір жиіркенішті нәрсе», -
деп айтқандығы жайлы хадисті имам Әхмәд пен Әбу Дауд әлсіз деген.

Имам әс-Сән’әни бұл жайлы былай деген: «Бұл мәселеде «Кірпіні жеуге болады», - деген
ғалымдардың пікірі салмақтырақ, өйткені, оған тыйым салынғандығы жайлы хабарлар
жоқ, ал бұл мәселеде «тыйым салынбаған нәрселердің бәрін жеуге болады» деген
тұжырым негіз болып табылады». “Субулю-Ссәләм” 4/108
қараңыз.

Тырнақты құстар жайлы.
Ибн ‘Аббас, оған Аллаһтың ризашылығы болсын:
«Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен
сәлемі болсын кез келген сойдақ тісті аң мен тырнақты құсты жеуге тыйым салған», - деп айтқан. Муслим 1934.

Бұларға - бүркіт, қаршыға, сұңқар және т.б. с.с.
құстар жатады.

Тырнақты болса да тауықтың бұған қатысы жоқ. Әбу Муса
әл-Аш‘ари, оған Аллаһтың ризашылығы болсын: «Мен Аллаһтың елшісінің, оған Аллаһтың игілігі мен
сәлемі болсын, тауық етін жегенін көрдім», - деген.
әл-Бухари 5517, Муслим 1649.

Сондай-ақ, торғай және көгершін секілді және осыларға
ұқсас құстардың етін жеуге болады. Аллаһ елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен
сәлемі болсын: «Кім торғай
бауыздағанда рахымшылық танытса, Аллаһ оған Ақыретте рахымшылық танытады», - деп айтқан. әт-Тәбәрани “әл-Кәбир” 7915. Шейх әл-Әлбани
хадисті жақсы деп тапқан.

Үй есегі.
Жәбир, оған Аллаһтың ризашылығы болсын, мынаны
жеткізді: «Хайбарды алған күні
Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, үй есегінің етін жеуге
тыйым салып, жылқы етін жеуге рұқсат етті[5]». әл-Бухари 4219, Муслим
1941.

Ал жабайы есектер жайлы айтар болсақ, олардың етін
жеуге рұқсат етілген. Бұл туралы Әбу Қатада былай деп айтқан: «Бірде мен Пайғамбарға, оған Аллаһтың игілігі мен
сәлемі болсын: «Иә, Аллаһтың елшісі, біз жабайы есек аулап алдық, оның етінен
біраз қалды», - дегенімде, ол маған: «Қалған етті де жеп
қойыңдар», -
деді». әл-Бухари 1824, Муслим 1196.

Қашыр
Жәбир, оған Аллаһтың
ризашылығы болсын, мынаны жеткізді: «Хайбарды алған күні Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың
игілігі мен сәлемі болсын, үй есегін, қашырды, сойдақ тісі бар аңдарды және
аяғында тырнағы бар құстарды жеуге тыйым салды». Әхмәд 3/323,
ат-Тирмизи 4/61. Хадистің иснады жақсы.

Имам ан-Нәуәуи былай деп айтқан: «Имам Шафи’и мен оны қолдаушы ғалымдар қашырдың және
сол сияқты, етін жеуге рұқсат етілген жануармен етін жеуге рұқсат етілмеген
жануардың қосылуынан пайда болған жануарлардың етін жеуге тыйым
салған». «әл-Маджму’» 9/27.

Құрт-құмырсқа
Имам әш-Шәфи’и, Әхмәд және басқа ғалымдардың
көпшілігі: «(Ол)
барлық игі нәрселерге
рұқсат береді де, жиіркенішті нәрселерден тыяды» (әл-А’раф 7: 157), - деген аятқа сүйеніп, шыбын, маса,
ара, өрмекші секілді құрт-құмырсқаларды жеуге тыйым салған.

Бұлардың қатарына шегіртке ғана кірмейді, өйткені оны
жеуге рұқсат етілген. ‘Абдуллаһ ибн Әби Ауф, оған Аллаһтың ризашылығы болсын,
былай деген: «Біз Аллаһтың елшісімен, оған
Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, бірге жеті жорыққа қатыстық, және сол
жорықтарда біз шегітрке жегенбіз». әл-Бухари 5495, Муслим
1952.

Маймыл мен пілдің етін жеуге рұқсат
етілмейді
Хафиз Ибн ‘Абдуль-Бар былай деп айтқан: «Біз ғалымдардың арасында маймыл мен пілдің етін
жеуге және сатуға болмайтындығы жөнінде келіспеушіліктер болғанын білмейміз!» “Шархуль-Кәбир” 11/68.

Ал, піл туралы айтар болсақ, Хасан әл-Басри, Әбу
Ханифа, аш-Шафи’и және Әхмәд сияқты ғалымдардың көпшілігі оны ең үлкен сойдақ
тіс иесі деп, оны кейбіреулер азу тіс қатарына жатқызса да, оның етін жеуге
рұқсат етілмейді деп шешкен. Имам Әхмәд: «Піл - мұсылмандардың асы емес», - деп те
айтқан. “Әхкәму-ззәбәих” 139.

Өлтіруге бұйырылған нәрселерді жеуге
болмайды
Хадистерде жыланды, қабаған итті, тышқанды,
кезқұйрықты, қарғаны, шаянды және кесірткені өлтіруге әмір келген. Айша, оған
Аллаһтың ризашылығы болсын, Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі
болсын, былай деп айтқанын жеткізді: «Тірі жәндіктердің зиян тигізетін бес түрі бар,
сондықтан оларды Меккенің ішінде де, оның сыртында да жолықтырсаңдар -
өлтіріңдер. Олар – шаян, қарға, кезқұйрық, тышқан және қабаған
ит». әл-Бухари 3314, Муслим 1198.

Са’д ибн Әби Уаққас былай деген: «Пайғамбар кесірткені өлтіруге
бұйыратын». Муслим 2238.

Хадисте кішкентай кесіртке (уазғ) жайлы айтылып
жатыр, ал үлкен кесіртке - варан жайлы айтатын болсақ, оларды жеуге рұқсат
етілген. Пайғамбардан, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын ол туралы
сұрағанда, оның: «Мен оны жемеймін,
бірақ сендерге оны жеуге тыйым салмаймын», - деп айтқанын
Ибн Омар жеткізген. әл-Бухари 5536, Муслим 1943.

Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі
болсын: «Жылан мен шаянды намаз
үстінде тұрсаңдар да өлтіріңдер», - деп айтқан.
ат-Тәбәрани. Сенімді хадис «Сахихуль-джами’» 1151 қараңыз.

Бірақ, егер жылан үйге кірсе, онда оны өлтіруге
болмайды, өйткені ол жын болуы мүмкін. Оған шығуды әмір ету керек, егер ол
шықпаса, онда оны өлтіре беруге болады, өйткені ол - шайтан болғаны. “Сахих
Муслим” 2236.

Өлтіруге тыйым салынған нәрселерді
жеуге болмайды
Бал ара, құмырсқа, бәбісек (Құранда аты аталған құс),
сауысқан және құрбақаны өлтіруге тыйым салынған.

Ибн ‘Аббас, оған Аллаһтың ризашылығы болсын,
пайғамбардың төрт нәрсені өлтіруге тыйым
салғанын естіген, олар: құмырсқа, бал ара, бәбісек және
сауысқан. Әхмәд 1/332, Әбу Дауд 5267. Имам Ибн Хиббән, шейх Әхмәд
Шакир , шейх әл-Әлбани хадисті сенімді деген.

Имам әл-Байхақи былай деген: Бұл хадисте өлтіруге болмайтын нәрсені жеуге
болмайтындығы жайлы дәлел бар, өйткені бұларды жеуге болатын
болса, онда Аллаһтың елшісі оларды өлтіруге
тыйым салмас еді. “Субулю-Ссәләм” 4/107.

‘Абд ар-Рахман ибн ‘Усман былай деген: «Бір дәрігер Аллаһтың елшісінен құрбақадан дәрі жасау
жайлы сұрағанында, ол оларды өлтіруге тыйым салған». Әхмәд 15197,
әд-Дәрими 1998. Жақсы хадис.

‘Абдуллах ибн ‘Амр былай деген: «Құрбақаны өлтіруші болмаңдар, өйткені олардың
бақылдауы - Аллаһты зікір еткендері!» әл-Бәйхәқи “Сунануль-кубра”
19166.

Нәжіспен қоректенген жануардың
(жәлләлә) етін жеуге рұқсат етілмейтіндігі жайлы
Ибн ‘Умар, оған Аллаһтың ризашылығы болсын, былай
деген: «Аллаһтың елшісі нәжіспен
қоректенген жануардың сүті мен етін ішіп-жеуге тыйым салған». Әбу Дауд 3719, ат-Тирмизи 1825, әл-Хаким. Сенімді
хадис.

Ал басқа хадисте Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың
игілігі мен сәлемі болсын, бұндай жануарды көлік етуге де тыйым салғандығы
келтіріледі. ан-Нәсәи 4337, Әбу Дауд 3769, Са’ид ибн Мансур 2816. Сенімді
хадис.

Нәжіс жеген кез келген жануардың: түйенің де,
сыйырдың да, жылқының да, қойдың да, тауықтың да, яғни осы сияқты етін жеуге
рұқсат етілген кез келген жануардың етін жеуге тыйым салынған. Бұндай жануарды,
ол таза жем жеп тазармағанша, сатуға да, етін жеуге де болмайды. Тауықтың
тазаруы жайлы айтатын болсақ, оның уақыты - үш күн, өйткені Ибн Омар осылай
жасаған. Ол бұндай тауықты үш күнге жабатын. Ибн Әби Шәйбә 4660, иснады
сенімді.

Ал мал жайлы айтатын болсақ, онда ол туралы ең дұрыс
тұжырым: оның тазару мерзімі - қырық күн. “Сахих фиқху-Сунна” 2/344.

Сатуға тыйым салынған нәрселердің
бәрін жеуге болмайды
Аллаһтың елшісі: «Егер Аллаһ бір нәрсені жеуге тыйым салса, онда Ол
оны сатуға да тыйым салған». Әбу Дауд 3488. Хадис
сахих.

Әбу Зубайр мынаны жеткізген: «Бірде мен Жәбирден ит пен мысықты сату жайлы
сұрағанымда ол: «Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, бұған
қатаң тыйым салған!», - деп жауап берді». Муслим 1569.

Денсаулыққа зияны тиетін нәрселерді
жеуге тыйым салынған
Аллаһ Тағала былай деді: «Өз-өздеріңді өлтіруші болмаңдар, расында, Аллаһ
сендерге мейірімді». (ан-Ниса 4: 29)

‘Убададан, Ибн ‘Аббастан, Әбу Са’идтан, ‘Айшадан, Әбу
Хурайрадан және Жәбирден, олардың бәріне Аллаһтың ризашылығы болсын, жеткен
хадисте Аллаһтың елшісінің, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деп
айтқаны келтіріледі. «Өзіңе де,
өзге біреуге де зиян тигізуге болмайды!» Әхмәд 5/326, Ибн
Мәжжәһ 2340, ат-Тәбәрани 1/163. . Бұл хадис көптеген жолдармен жеткен, олардың
әрқайсысы бір-бірін күшейтеді. Осыған байланысты Әбу Дауд, Ибн Абу ‘Асым,
әл-Хаким, әз-Зәхаби, Ибн ас-Саләх, ан-Нәуәуи, әл-Мәнәуи иәл-Әлбәни сынды имамдар
бұл хадистің сахих екендігін растаған.

Имам Ибн Хәзм былай деген: «Денсаулыққа зияны тимейтін нәрселерді жеуге рұқсат
етіледі, ал денсаулыққа зияны тиетін нәрселерді ішіп-жеуге тыйым
салынады!» “әл-Мухалля” 7/430.

Нәжіс нәрселердің бәрін жеуге тыйым
салынған
Имам Ибн Хәзм былай деген: «Ғалымдар нәжіс нәрселерді ішіп-жеуге болмайтындығы
жайлы бір тұжырымға келген!» «Маратибуль-иджма’» 39.

Шейхуль-Ислам Ибн Тәймия: «Нәжіс болған нәрселердің бәрін жеуге тыйым салынады,
бірақ жеуге болмайтын нәрселердің бәрі нәжіс болып табылмайды», -
деп айтқан. “Маджму’уль-фатауа” 21/542.

 

Қатты қысылтаяң жағдайда тыйым
салынған нәрселерді

жеуге рұқсат етілетіндігі жайлы

Аллаһ Тағала былай дейді: «Ол сендерге өлексені, қанды, доңыз етін сондай-ақ,
Аллаһтан басқаға арнап бауыздалған жануардың (етін жеуге) тыйым салды. Ал кім де
кім, қарсы келмей және шектен шықпай, тыйым салынған нәрселерді жеуге мәжбүр
болса, онда оған күнә емес. Расында, Аллаһ – Кешіруші, Мейірімді». (әл-Бақара 2:
173).

Осы және осыған ұқсас басқа аяттардан шариғатта өте
маңызды «ад-Дарурату тубихуль-махзурат» (Тыйым салынған нәрселерді рұқсат ету қажеттілігі)[6], деп аталатын қағида
шығады.

Имам Ибн әл-Мунзир былай деген: «Қажет жағдайда өлексені жеуге болатындығы жайлы
ғалымдардың бәрі бір пікірде болған» «әл-Иджма’» 102.

Шейх ‘Абдур-Рахман ас-Са’ди бұл аятты былай деп
тәпсірлейді: «Аллаһ Тағала осы аятта
айтылған және басқа да харам нәрселерді жеуге тыйым салып, адамзатқа мейірімін
көрсетті және барлық зияндықтардан қорғады. Алайда, бұған қарамастан, егер адам,
басқа тамақ таппай, қатты ашықса, тыйым салынған нәрселерді жей беруіне болады,
және бұл жағдайда оның ісі күнә есептелмейді. Бірақ, қолында жеуге рұқсат
етілген заттары болса, не болмаса аштыққа шыдау мүкіншілігі болса, онда тыйым
салынған нәрселерді жеуге болмайды, ал жеуге ас таппай, жеген күннің өзінде де
шектен шықпуы тиіс, яғни бойын көтеріп жүре алатындай мөлшерде ғана жеуі керек.
Бұндай жағдайда адамнан тыйым салынған нәрселерді жегендігі үшін жауапкершілігі
мойнынан түседі де, бұның негізіне Аллаһтың керек мөлшерде жеп ішу жайындағы
үкімі жүреді. Адамға өз басын қауіпке тігіп өз-өзін аштық өліміне салуға тыйым
салынады. Ол өзінің аштығын басуға тиісті, ал егер ол аштық салдарынан өліп
кететін болса, онда ол адамға өзіне қол жұмсағанның үкімі жүреді.

Бұл аяттан, қатты қажет жағдайда тыйым салынған
нәрселердің рұқсат етілуі жайлы белгілі қағида туындайды. Қатты қажет жағдайда
Мейірімді Аллаһ адамдарға тыйым салынған нәрселерді рұқсат етеді». “Тафсир ас-Са’ди” 68.

Мал
бауыздалатын себептер жайлы.

Етін жеу және сату үшін
Аллаһ Тағала былай дейді: «Ол сондай Аллаһ – сендерге сендер бірін көлік етіп
мінетін, ал енді бірін азық етіп жейтін мал жаратты». (әл-Ғафир
40: 79).

Айтта құрбан шалу үшін
Аллаһ Тағала былай дейді: «Сондықтан Раббың үшін намаз оқы және құрбан
шал». (әл-Кәусар 108:
2).

Қажылық уақытында құрбан шалу үшін

Ұлы Аллаһ Тағала былай деді:
«Құрбан түйелерін сендер үшін, Аллаһтың белгілері
(қүрбандықтары) қылдық. Мұнда сендер үшін хайыр бар. Оларды тұрғызып қойып,
оларға Аллаһтың атын айтыңдар. Сонда қашан олардың жамбастары жерге тисе (жаны
шықса) жеңдер де, мұқтажға да, мұқтаж емеске де жегізіңдер. Осылай, шүкір
етулерің үшін, жануарды еріктеріңе бердік». (әл-Хажж 22: 36).

Бала туылғанда шалынатын құрбандық
үшін (ақиқа)
Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі
болсын: «Кім өзінің балалары үшін
құрбан шалғысы келсе, онда ұл үшін екі қой, ал қыз ұшін бір қой
шалсын»,- деген. Әбу Дауд
2842, ән-Нәсәи 4156. Жақсы хадис.

Сүннет бойынша мүмкіншілігі бар адам балалы болғаннан
кейін нәресте туылысымен жеті күннен соң, не он төрт күннен кейін, не болмаса
жиырма бір күннен кейін құрбан шалуы тиіс. Бұл хадистерде келтірілген. Дегенмен,
жетінші күні құрбан шалынып, басы қырылып, аты қойылғаны абзал. “Ируауль-ғалиль”
1165.

Нәзір етілген құрбандық
үшін
Аллаһ Тағала былай дейді: «Олар нәзірлерін орындайды және апаты етек алатын
күннен қорқады». (әл-Инсан 76: 7).

Қонақ үшін
Аллаһ Тағала былай дейді: «Саған Ибраһимның ардақты қонақтарының
(періштелердің) әңгімесі келді ме? Олар Ибраһимге кіргенде: “Сәлем”, - десті.
Ибраһим де оларға: “Сәлем, бөгде қауым”, - деді. Дереу үйіне барып, семіз бір
бұзау әкелді. Оны оларға жақындатып: “Неге жемейсіңдер?” –
деді». (әз-Зәрият 51:24-27).

Бірақ, қонаққа арнап мал
бауыздау мен қонақты тамақтаныру үшін бауыздау - екі бөлек нәрсе. Қонаққа арнап
құрбан шалу – харам болып табылады!

Үйлену тойында ас беру үшін
(уәлиматуль-‘урс)
Анас, оған Аллаһтың ризашылығы болсын, былай деп
айтқан: «Пайғамбар, Аллаһтың игілігі мен
сәлемі болсын, Абдур-Рахман ибн Ауфтың жүзінен сары бояулардың ізін
байқап[7]: «Сен үйленгенсің бе?» - деп сұрады. Ол: «Иә», - деп жауап берді. Пайғамбар, оған Аллаһтың
игілігі мен сәлемі болсын: «Кімге?» - деп сұрағанында, ол: «Ансарлардың ішіндегі бір
әйелге», - деп жауап берді. Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі
болсын: «Оған (махрге)
не бердің?» - деп
сұрағанда, Абдур-Рахман: «Құрма дәнегінің салмағындай алтын бердім», - деп жауап
қатады. Сол кезде Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Онда саған бір қойдың
етімен болса да қонағасын беру керек», - деді.» әл-Бухари 2048.

Садақа үшін
Айша, оған Аллаһтың ризашылығы болсын, былай дейді:
«Бірде біз бір қойды сойып, оны садақа
ретінде таратқанымызда, Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі
болсын: «Одан не
қалды?» - деп
сұрады. Біз: «Оның жауырынынан
басқа еш нәрсе қалмады», - деп жауап бердік. Сол кезде Пайғамбар, оған Аллаһтың
игілігі мен сәлемі болсын: «Расында, оның жауырынынан басқасының бәрі қалды!» - деп
айтты.»[8] ат-Тирмизи. Жақсы хадис “ас-Сильсилә ас-сахиха” 2544
қараңыз.

Жануарды себепсіз өлтіруге
болмайтындығы жайлы
Ибн Омардан, оған Аллаһтың ризашылығы болсын, Аллаһ
елшісінің, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деп айтқаны
жеткізіледі: «Егер адамдардың бірі
торғайды, не болмаса осыдан ірі басқа бір жануарды хақысыз өлтірсе, онда ол осы
амалы үшін Ақырет күні сұралады». Одан: «Иә, Аллаһтың елшісі, оны хақы қандай?» - деп
сұрағанда, пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі
болсын: «Оның хақысы
бауыздалып желінуінде, басын жұлып алып желінбей тасталуында
емес!»[9]. ан-Нәсәи 7/239, Әхмәд 4/389.
Хадистің сенімділігін имам ан-Нәсәи, Ибн Хиббән, әл-Хаким, хафиз әл-Мунзири, Ибн
Касир және шейх әл-Әлбани растаған. Сондай-ақ, “Сахиху-ттарғиб” 1/631 қарасаңыз
болады.

Бірде Ибн Омар оған Аллаһтың ризашылығы болсын,
нысана ретінде тауыққа оқ атып тигізе алмаған әр жебесін тауық иесіне беріп
жатқан жасөспірімдердің жанынан өтеді. Олар Ибн Омарды көріп жан-жаққа
тым-тырақай қашады, ал Ибн Омар болса: «Бұны жасаған кім? Бұлай істеген адамға Аллаһтың
қарғысы тисін! Расында, Аллаһ елшісі, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын,
жаны барды өзіне нысана еткендерге лағынет айтқан!» - деді.
әл-Бухари 5515, Муслим 1958.

Тыйым салынған құрбан шалу
жайлы
Сәлман әл-Фарсиден, оған Аллаһтың
ризашылығы болсын, Пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай
деп айтқаны жеткізіледі: «Шыбынның
себебінен бір адам Жәннәтқа кірді, ал басқасы тозаққа түсті». Сонда адамдар:
«Бұл қалайша, иә, Аллаһтың елшісі?» - деп сұрайды. Сол кезде Пайғамбар, оған
Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деп жауап береді: «Бірде екі адам
(табынатын) пұты бар бір елдің жанынан өтеді. Ол елдің адамдары өз пұттарына
құрбан шалдырмай ешкімді (бұл төңіректен) өткізбейді екен. Олар жолаушылардың
біріне: «Пұтқа бір нәрсені құрбан етіп (ризашылығын тауып) жақында», - дейді. Ол
адам: «Менің оған жақындайтын (яғни шалатын) еш нәрсем жоқ», - дейді. Олар:
«Құрығанда шыбынмен жақында!» - дейді. Ол пұтқа шыбынды құрбан еткенде, олар
оған сапарын жалғастыруға рұқсат етеді, бірақ ол Тозаққа
түсті[10]. Осыдан кейін пұтқа табынушылар екінші жолаушыға:
«Жақында!» - дейді. Ал ол болса: «Мен Ұлы да Құдіретті Аллаһтан басқа ешкімге
құрбан шалмаймын!» - дейді. Оның басы шабылды да, ол Жәннәтқа
кірді».[11] Әхмәд “Китәбу-ззухд” 15,
Ибн Әби Шәйбә 13084. Хадистің сенімділігін шейх ‘Абдуль-Қадир әл-Арнаут
растаған.

Салих Али Шейх былай деген: “Құрбан шалуды төрт түрге бөлуге болады:

Бірінші
түрі – Құрбан Аллаһтың
атымен және Аллаһ үшін бауыздалады. Бұл - бірқұдайшылдық, яғни
таухид!

Екінші
түрі – Құрбан Аллаһтың
атымен, бірақ Аллаһтан басқаға арналып бауыздалады. Бұл - ғибадаттағы
көпқұдайшылдық (ширк)!

Үшінші
түрі – Құрбан Аллаһтан
басқаның атымен және Аллаһтан басқаға арналып бауыздалады. Бұл - Аллаһтан
басқадан көмек сұрап үміт артудағы көпқұдайшылдық пен ғибадаттағы
көпқұдайшылдық(ширк)!

Төртінші
түрі – Құрбандық
Аллаһтан басқаның атымен, бірақ Аллаһқа арнап бауыздалады. Бұл - Аллаһтың
үстемдігіндегі көпқұдайшылдық (ширк)”.[12] “Шарх
Китәби-ттаухид”.

Тыйым салынған құрбан шалуды құрамында көпқұдайшылдық
(ширк) бар , және құрамында
бидғат ( діңге жаңадан
енгізілген нәрселер) бар деп екі топқа бөлуге болады. Құрамында көпқұдайшылығы
бар құрбан шалуға түрлі құдайдарға, әулиелерге, періштелерге, өлген адамдарға,
олардың қаблерінің басында, сондай-ақ басшыға жақындау ниетімен бауыздалған
түрлі құрбан шалулар жатады. Жақындау ниетімен жасалынған құрбан шалулар
ғибадаттың түрі болып табылады. Сондықтан, Аллаһтан басқаға арналған құрбан
шалулардың бәрі - үлкен көпқұдайшылдық, яғни үлкен ширк болып
табылады.

Ал бидғат болып табылатын құрбан шалу жайлы айтар
болсақ, оларға адам қаза тапқаннан кейін қырқыншы, елуінші күні, жыл сайын, не
болмаса оның туған күнінде өлген адам үшін жасалынған құрбан шалулар жатады.
Сондай-ақ, мұның қатарына ауырған адам жазылуы үшін, не болмаса адам өлген жерде
және Құран хатым қылынып болған соң атқарылатын құрбан шалулар жатады.
“Ахкәму-ззабәих” 47-73.

Бұл - ең көп тараған бидғаттардың түрі, егер біз мал
бауыздау кезіндегі түрлі халықтардың арасында тараған бидғаттардың бәрін айтатын
болсақ, онда оларды тоқтамай айта беруге болар еді.

 

Жануардың етін жеуге рұқсат ететін
шарттар жайлы

 

Жеуге рұқсат етілген ет екі түрге
бөлінеді:

Біріншісі – бұл ешбір шартсыз жеуге жарамды ет.
Олардың қатарына жоғарыда айтылып кеткен суда мекендейтін балық секілді тіршілік
иелерінің еті жатады.

Екіншісі – бұл шариғаттың үкіміне сай бауыздау
секілді белгілі бір шарттардан кейін еті жеуге жарамды болатын жануарлардың
түрлері.

Жеуге тыйым салынатын жануардың еті де екі түрге
бөлінеді:

Біріншісі - етін жеуге о бастан шариғат тыйым салған жоғарыда
айтылып кеткен жануарлар.

Екіншісі - еті о бастан адал болып, бірақ белгілі бір
себептерге байланысты харам болған жануарлар. Оған: Аллаһтан басқаға арнап
бауыздалған жануар; не болмаса о бастан еті жеуге жарамды болса да шариғаттың
үкіміне сай бауыздалмаған жануар; сондай-ақ, нәжіспен қоректенген жануар, ол
тазармайынша, бұл жөнінде анық белгілі болған болса; сол сияқты басқа да
себептермен еті харам болған жануарлар жатады. Бұған біз жоғарыда егжей-тегжей
тоқталдық.

Кез келген жануардағы (теңіз өлекселерінен басқасы)
негіз – ол, шариғаттың үкіміне сай бауыздалмайынша, жеуге рұқсат етілмеген болып
саналады!

Ал негізінде жануардың етін
жеуге жарамды ететін шарт бесеу:

Бірінші шарты: жануарды бауыздаушы
мұсылмандардан,
христиандардан не болмаса
яхудилерден (иудей) болуы керек
Аллаһ Тағала былай деді: «Бүгін сендерге таза ас рұқсат етілді. Кітап
иелерінің асы да сендерге рұқсат етілді». (әл-Маида 5:
5).

Ибн ‘Аббас: “Кітап иелерінің асы» – бұл олардың бауыздаған жануарының
еті», - деп
айтқан. “Сахих әл-Бухари” 4/636.

Бір адам Әбу Дардадан, Аллаһтың оған ризашылығы
болсын, өзіне сыйға тартылған «Жәржәс» атты шіркеу үшін сойылған жануардың еті
жайлы: «Бұл етті біз жейік
па?», - деп сұрағанда, Әбу Дарда оны жеуге бұйырып: «Расында, олар кітап иелері, сондықтан олардың да асы
бізге халәл, біздің ас та оларға халәл!», - деп жауап берген.
ат-Табари 6/66. Шейх әл-Әлбани бұл хадистің иснадын сенімді деп тапқан.


Дәл осылай Ибн Мас’уд, Әбу Умама,
Муджахид, Са’ид ибн Джубаир, ‘Икрима, ‘Ата, Макхуль, Ибраһим ән-Нәх’и, Муқатиль
және басқалары айтқан. “Тәфсир Ибн Касир” 2/19.

Христиандар мен яхудилердің бауыздаған
жануарларын жеуге болатындығы жайлы мұсылмандардың арасында дау жоқ. Бұл сұрақта
басқа көзқарас жоқтығын имам Ибн әл-Мунзир, хафиз Ибн ‘Абдуль-Барр, имам Ибн
Қудама және имам ән-Нәуәуи айтып кеткен. Ал бұған тек хауариждер ғана қарсы
шыққан.

Сондай-ақ, әйел адамның бауыздаған
жануарының етін жеуге болады. Алайда, көпшіліктің арасында бұған рұқсат жоқ
деген жалған пікір тараған. Ка’б ибн Мәлик, оған Аллаһтың ризашылығы болсын,
былай деген: «Бірде бір әйел қойды таспен
бауыздап, бұл жайлы Пайғамбардан, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын,
сұрағанында, ол оған оның етін жеуді әмір еткен». әл-Бухари 5504.

Бұл хадисте әйел адамға жануарларды бауыздауға рұқсат
етілгендігін растайтын және пышақ болмаған жағдайда, өткір таспен мал бауыздауға
болатындығы туралы айқын дәлел бар.

Ибраһим ән-Нах’и әйел адамының және жас балалардың
құрбан шалуы жайлы былай деген: «Егер олар
жануарды бауыздай алса және Аллаһтың есімін айтса, онда бұл мәселеде ешбір
тосқауыл болар нәрсе жоқ». Са’ид ибн Мансур. Хафиз Ибн Хәжжәр бұның
иснадын сенімді тапқан. “Фатхуль-Бари” 9/575.

Имам Ибн әл-Мунзир былай деген:
«Ғалымдардың балалар мен әйелдерге
жануарларды бауыздауға болатындығы жөніндегі пікірлері бір, (яғни бәрі мұны бір
ауыздан рұқсат деп тапқан)». «әл-Иджма’» 43.

Кітап иелерінен басқа, діннен
безгендер мен көпқұдайшылдардың бауыздаған жануарларының етін жеуге
болмайтындығы жайлы.
Ибн ‘Аббас, оған Аллаһтың ризашылығы
болсын, былай деген: «Егер жануарды отқа
табынушы бауыздаған болса, онда оның етін, ол Аллаһтың есімін айтып бауыздаса
да, жеуші болмаңдар!» ‘Абдур-Раззақ 8548.

Имам әл-Қуртуби былай деген: «Отқа табынушылардың бауыздаған жануарлары жайлы
айтатын болсақ, тура жолдағы барлық ғалымдар бір ауыздан олардың етін жеуге және
олардың әйелдеріне үйленуге тыйым салған, өйткені олар - Кітап иелерінен
емес!» “Тәфсируль-Қутруби” 6/77.

Яхудилермен мен христиандар кәпір
болса да, олардың бауыздаған жануарларды жеуге неліктен рұқсат берілген?

Кітап иелерінің басқа кәпірлерден
айырмашылығы - олар өздеріне жіберілген пайғамбарларға иман келтіріп олардың
әкелгендеріне сенген, сондай-ақ, оларға Таурат және Інжіл секілді кітаптар
түскен. Дегенмен, олар уақыт өте түсірілген кітаптар мен пайғамбарларының жолына
өзгертулер енгізіп, тура бағыттан тайды. Ал басқа көпқұдайшылдар жайлы айтатын
болсақ, олар пайғамбарларды мойындамаған және оларға Кітап та түсірілмеген.
Сондықтан, Ұлы Аллаһ Тағала Кітап иелерінің әйелдеріне үйленуге және олардың
бауыздаған жануарларының етін жеуге рұқсат берді.[13]
“Тәфсир ат-Табари” 3/467 және “Тәфсир ас-Са’ди” 209 қараңыз.

Екінші шарты: бауыздаушының ақыл есі
дұрыс болуы керек
Жануарды бауыздап жатқан адам, ақыл есі
дұрыс, мас емес, сау және кім үшін бауыздап жатқанын, сондай-ақ, не айтып
жатқанын білетін адам болуы керек. “әл-Муғни” 8/581 қараңыз.

Үшінші шарты: жануар тек Аллаһ үшін
бауыздалуы тиіс
Аллаһ Тағала былай деген: «”Расында, менің намазым және құрбаным, сондай-ақ,
менің өмірім мен өлімім – серігі болмаған әлемдердің Раббысы - Аллаһ үшін”, -
де». (әл-Ән’ам 6: 162-163).

‘Али
ибн Әбу Талиб, оған Аллаһтың ризашылығы болсын, Аллаһтың елшісінің, оған
Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деп айтқанын келтіреді:
«Аллаһ Өзінен басқаға құрбан
еткенді лағынеттеді!» Муслим 1978.

Сондай-ақ, көпқұдайшылдардың мейрамы
мен діни рәсімдері өтетін жерде жануарды бауыздауға болмайды. Сәбит ибн
ад-Даххак мыналарды жеткізді: «Бірде бір
адам Буан деген жерде құрбан шалуға нәзір етіп, осы ісі жайлы Пайғамбардан, оған
Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, сұрады. Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен
сәлемі болсын, ол адамнан: «Ол жерде адамдардың құлшылық еткен пұты болып па
еді?» - деп сұрады. Ол
адам: «Жоқ», - деп жауап берді. Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі
болсын, ол адамнан, тағы да: «Ал ол жер көпқұдайшылдардың мейрамдарының бірі
өтетін жер ме?» - деп
сұрады. (Әлгі адам) Оған: «Жоқ», - деп жауап берді. Сол кезде Аллаһтың елшісі,
оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Нәзіріңді орында!» - деді». Әбу Дауд 3313, ат-Тәбәрани
1/134. Хадистің сенімділігін хафиз Ибн Хәжжәр, шейх әл-Әлбани және ‘Абдуль-Қадир
әл-Арнаут растаған.

Төртінші шарты: бауыздар алдында:
«БисмиЛләһ», -
деп Аллаһтың атын айту.
Ғалымдардың бір бөлігі мұны міндетті
деп тапса, басқа бір тобы мустахаб (міндетті емес, бірақ сауапты амал) деген.
Мұны мұстахаб дегендер - шафиғи мазхабының ғалымдары. Олар мына хадиске
сүйенеді: «Мұсылманның
бауыздағанын, ол Аллаһтың есімін айтса да айтпаса да, жеуге
болады». Әбу Дауд
“әл-Марасиль” 378. Бірақ бұл хадис әлсіз болып табылады.

Сондай-ақ, олар Айшадан, оған Аллаһтың
ризашылығы болсын, жеткен мына хадисті дәлелге келтіреді: «Бірде адамдар: «Бізге арамызда жаңадан Ислам
қабылдаған адамдар ет алып келеді, ал біз болсақ оларды бауыздағанда Аллаһтың
аты аталды ма жоқ па - білмейміз», - деді. Бұған Аллаһтың елшісі, оған Аллаһтың
игілігі мен сәлемі болсын: «Онда сендер Аллаһтың атын айтыңдар да, жеңдер», - деді».
әл-Бухари 2057.

Негізінде, бұл хадисте мұсылманның
бауыздаған жануарын жеуге болатындығы нұсқалған, ал жануарға Аллаһтың аты аталды
ма, жоқ деген күмәнді қалдыру керек. Имам әс-Сән’әни былай деген: «Бұл хадисті көпшілік (адамдар) «жануарды бауыздар
алдында Аллаһтың есімін айту міндет емес», - дегенді білдіреді», - деп түсінеді.
Бірақ, бұл - дұрыс емес, бұл хадис базардағы ет - Аллаһтың аты айтылып
бауыздалған жануардың еті ме, әлде басқа жануардың еті ме екендігін бізге білу
міндет еместігін білдіреді». “Субулю-Ссәләм” 4/117
қараңыз.

Сондай-ақ, бұл хадисте, кейбіреулер
ойлайтындай, кез-келген етті жеуден бұрын Аллаһтың есімін атау оны халәл етеді
деген нұсқау жоқ, өйткені хадисте етті жаңадан ислам қабылдаған адамдардың алып
келгендігі айтылған!

Бұл мәселеде Аллаһтың есімін айту парыз
деген көзқарас ең күшті пікір болып табылады. Бұған Құранның жеті аяты мен
көптеген хадистер дәлел.

Ұлы Аллаһ былай деді: «Егер Аллаһтың белгілеріне иман келтірген болсаңдар,
онда Аллаһтың аты аталғаннан ғана жеңдер». (әл-Ан’ам 6:
118-119).

Ұлы Аллаһ былай деді:
«Оларды тұрғызып қойып, оларға
Аллаһтың атын айтыңдар».
(әл-Хадж 22: 36).

Умм Сәләмадан, оған Аллаһтың ризашылығы болсын,
жеткен хадисте пайғамбардың, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деп
айтқаны келтіріледі: «Жануарларды
Ұлы және Құдіретті Аллаһтың атын айтып бауыздаңдар».
ан-Нәсәи 4368, Ибн Мәжжәһ 3152. Хадистің сенімділігін шейх әл-Әлбани
растаған.

Сондай-ақ, Аллаһтың елшісі, оған
Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, былай деген: «Расында, мен сендердің пұттарға арнап
бауыздағандарыңды және Аллаһтың аты аталмай бауыздалғанды
жемеймін!» әл-Бухари 4/58.

Осыған ұқсас хадистер өте
көп.

Ал, бауыздар алдында Аллаһтың есімін
айту парыз екендігін айтқан ғалымдардың пікірлері жануарды бауыздаушы адам
Аллаһтың есімін айтуды ұмытып кетсе - ет жеуге жарамды болады ма, жоқ па – деген
мәседе әр түрлі болған. «Аллаһтың есімі аталмай бауыздалған жануардың етін жеуге
болмайды», - деген ғалымдар етті жеуге жарамды ететін шарт - оны бауыздағанда
Аллаһтың есімін айту», - дейді. Олар мына аятқа сүйенеді: «Аллаһтың есімі айтылмағаннан жемеңдер, өйткені ол -
бұзықтық (пасықтық)». (әл-Ан’ам 6: 121).

Бұл дәлелге Құран тәпсіршілері олардың арасында Ибн
Аббас та: «Бұл аятта Аллаһтан өзгеге
арналып бауыздалған жайлы айтылған», - деп жауап берген.

Жануарды бауыздағанда Аллаһтың есімін атауды ұмыту,
етті жеуге жарамсыз етпейді, бұл ‘Али ибн Әбу Талибтың, Ибн ‘Аббастың, Са’ид ибн
әл-Мусайибтың, ‘Атаның, Тауустың, Хасан әл-Басридің т.б. пікірі.
“Бидаятуль-муджтахид” 1/448.

Ибн ‘Аббас былай деген: «Расында әр бір мұсылманның бойында Аллаһтың аты бар,
егер ол жануарды Аллаһтың атын атауды естен шығарып бауыздаған болса, жей
берсін. Ал егер жануарды отқа табынушы бауыздаса, онда ол бауыздарда Аллаһтың
атын атаса да, ол жануардың етінен жеуші болмаңдар!» ‘Абдур-Раззақ 8548. Хафиз Ибн Хәжжәр хадистің
сенімділігін растаған “Фатхуль-Бари” 9/624.
.



ЖАЛҒАСЫ БАР... МЫНА ЖЕРДЕН ОҚИ АЛАСЫЗ >>   

WORD форматымен жүктеп алу (DOC) .


достарыңызбен бөліскіңіз келсе төменде НРАВИТСЯ

.
Егер олар көместі білеміз дейтін болса, олардың үкімі күпір және адасу болады. Имам Муслим өзінің сахихында пайғамбарымызың r былай дегенін риуаят етті:.







.
Сиқырлық — күпірлік харам істерден. Аллаһ I бақара сүресінде екі періште жайлы:.

.
Аллаһ I пенделеріне рахымдылық ретінде сиқыршылардың жамандықтарынан оған жолығудан бұрын бұдан сақтанатын жолды шариғаттады, сондай ақ оған жолыққаннан кейінгі одан емделу тәсілдерін анықтап қойды. Бұл емделу түрлері шариғатта рұқсат етілген..





.

 Аллаһ кісіге шамасы келетін міндетті ғана жүктейді, істеген жақсылығы өз пайдасына да, жамандығы зиянына. "Раббымыз! Егер ұмытсақ не жаңылсақ бізді қолға алма. Раббымыз! Бізге бізден бұрынғыларға жүктегеніңдей ауыр жүк жүктеме. Раббым! Бізге шамамыз келмейтінді артпа! Бізді кешір, бізді жарылқа, бізге мәрхамет ет. Сен иемізсің! Бізге кәпір қауымға қарсы жәрдем бер!".
.




.


.
.
.

.
.


.
.
.
.
Юнус сүресіндегі мына аяттарды оқу керек:.
"Перғауын: "Бүкіл білген сиқыршыларды маған келтіріңдер" деді. Ал сиқыршылар келген кезде, Мұса u :"Не қоймақшы болсаңдар қойыңдар" деді. Олар қойғанда, Мұса u: "Бұл келтіргендерің сиқыр, күдіксіз Аллаһ оны бұзады. Расында Аллаһ бұзақылардың ісін жөндемейді. Егер күнәкарлар жақтырмаса да, Аллаһ ақиқатты сөздерімен шынға шығарады" деді. (Юнус.79-82).
Таха сүресіндегі мына аяттарды оқу керек:
.
"Олар: "Әй Мұса! Енді (таяғыңды) не сен таста немесе біз бұрын тастайық" деді. Мұса u : "Жоқ, сендер тастаңдар" деді. Сол сәтте олардың тастаған жіптері мен таяқтары сиқырларының салдарынан Мұсаға u жүрген жылан болып сезілді. Сондықтан Мұса u көңілінде бір қобалжу сезді. (Сонда біз оған): Қорықпа! Сен үстем боласың" дедік. "Оң қолыңдағы (таяқты) таста! Олардың жасағандарын жалмасын. Шынында олардың жасағандары, сиқыршының ғана айласы. Сиқыршы қайда барса да құтылмайды" дедік. (Таха. 65-69).
Төбеде айтылған сүрелерді суға оқығаннан кейін сол судан үш ұрттам ішіп қалғанымен шомылу керек. Сөйтіп ауыру Аллаһ қаласа кетеді. Егер суды ауыру кеткенге дейін екі немесе одан да көп рет қолданса да болады..
Тағы да сиқырдан емделудің ең пайдалы жолы сиқырланған нәрсенің қай жерде жатқанын (тауда ма басқа жерде ме) білуге тырысу. Егер соны біліп, жатқан жерінен шығарып, оны құртса сиқыр кетеді..
Міне сиқырдан сақтану және одан емделудің қысқаша баяны осы. Аллаһ тауфиқ иесі..
Ал сиқырды шайтанға құрбан шалу немесе басқа да оған жақындау жолдарымен шешуге болмайды, өйткені бұл шайтанның істерінен болады, тіпті бұл Аллаһқа серік қосуға жатады, сондықтан олардан сақтану керек ..
.
Жоғарыда айтылғандай сиқырды; шарғи дем салумен, дұғалар оқумен және рұқсат етілген дәрілермен шешуге болады. Бұны шейх Ибн Қойим және Абду Рахман Ибн Хасан "Фатхуль Мажид" атты кітапта және ол екеуінен басқа да білім иелері ашық айтқан..
 Аллаһ I мұсылмандарды барлық жамандықта-рдан аман қалдырып, оларға діндерін сақтауға нәсіп етсін және оларға білім беріп, шариғатқа тескері келетін істің барлығынан сақтасын! .
 Пайғамбарымыз Мұхаммедке, онын жанұясына және сахабаларына Аллаһтың сәлемі мен салауаты болсын!.



Егер достарыңызбен бөліскініз келсе төменде  НРАВИТСЯ  басыныз!

Аса Қамқор, ерекше Мейірімді Аллаһтың 
атымен!

Рұқсат сұрау Пайғамбардан үлгі болған үлкен әдеп. 
.


Бұл әдептің маңыздылығы орасан, көркемдігі жоғары. Және бұл әдептің мұсылман
.

қоғамының арасында арсыздық пен жамандықтарды қайтаруда, сонымен қатар
адамдардың ар-намысын қорғауда, олардың жан-дүниесін таза ұстауда, өзара
.

сүйіспеншілікті күшейтуде, әрі бір-біріне деген сенімділікті арттыруда беретін
пайдасы үлкен.

.
Аллаһ Тағала осы әдепті мұсылмандарға әмір ете отырып, былай
деп айтқан:
Әй, мүміндер! Өз үйлеріңнен басқа
үйге рұқсат алмайынша әрі үй егелеріне сәлем бермейінше кірмеңдер. Бұл сендер
үшін қайырлы. Әрине ескерерсіңдер. /Нұр:27/
Әй, мүміндер! Меншіктеріңдегі құл-күндер, әрі
балағатқа жетпеген балалар осы үш мезгілде сендерге рұқсат сұрап кірсін: Таң
намазының алдында, түсте киімдеріңді шешкен уақытта және құптан намазынан кейін.
Сендер үшін осы үшеуі ұялатын мезгіл. Бұлардан кейін (басқа уақыттарда) сендерге
де, оларға да айып емес. Өйткені бір-біріңе кіріп, шығуларыңа керексіңдер.
Осылайша Аллаһ сендерге аяттарын баян етеді. Аллаһ толық білуші, хикмет
иесі./Нұр:58/
Және Пайғамбарымыз (Ол кісіге Аллаһтың игілігі мен
сәлемі болсын):
Расында рұқсат сұрау әдебі шариғатта көз үшін
бекітілген – деп айтқан./Бухари, Муслим/
Яғни адамның назарының
рұқсат етілмеген нәрсеге түсуінен сақтандыру үшін.
Және біз сәлем беру
әдебінің рұқсат сұрау әдебінен бірінші жасалатындығы үшін, бұл кітабымызда сәлем
беру әдебін бұл әдептен бұрын келтірдік. Өйткені Пайғамбарымыз (Ол кісіге
Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын) өзінің бір хадисінде сахабаларының біріне;
үйге кірер болсаң «Ассаламу алайкум. Кіруге рұқсат па?» деп айт – деп
үйреткен./Абу Дауд:5177/
Сахабалардың рұқсат сұрау әдептері осы тәртіпте
болған. Аллаһ Тағаладан барша мұсылмандарға осы әдептің пайдасын сұрай отырып,
олардың кейбірін төменде ұсынамыз.

1. Рұқсат сұрар алдын
сәлем беру сүннет амалдарынан.
Бани Ғаширден болған бір
кісі Пайғамбарымыз үйінде болған уақытында ол кісіге рұқсат сұрап; «Кірсем бола ма?» - дейді. Сонда Пайғамбар (Ол
кісіге Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын) өзінің қызметкеріне; «Оған шық та, рұқсат
сұрау әдебін үйретіп:«Ассаламу алайкум. Кіруге бола ма?» деп айт
де – деген.
Және Ибн Аббастан жеткен хадисте хазреті Омар
Пайғамбарымызға келіп рұқсат сұрағанда:
- Аллаһтың елшісіне сәлем болсын. Ассаламу алайкум.
Омардың кіруіне рұқсат па - деген./Абу Дауд:5177, Ахмад: 22617. Албани
сахих хадис деген/

Рұқсат сұрауды сәлеммен бастаудың бірнеше пайдалары
бар:
• Үй егесінің жүрегіне амандық орнатып, одан күдік, үрей сияқты
сезімдерді алыстатады.
• Өзара сүйіспеншілікті арттырады.
• Бір-біріне
Аллаһтан амандық, берекет тілеу дұғасы болып та саналады.
• Сәлем берушінің
сауабын арттырады.
• Және Аллаһты еске алу болып табылады.
• Үй егесінің
оның дауысын естіп, оның кім екенін айыруына мүмкіндік береді.

2.Рұқсат үш рет сұралады.
Бұндай
жағдайда рұқсат берілсе кіріп, берілмесе қайтқан жөн. Абу Муса Ал-Ашғариден
келген хадисте Пайғамбарымыз (Ол кісіге Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын)
былай деп айтқан:
- Егер біреулерің кіруге үш рет рұқсат сұрасаңдар,
оған рұқсат берілмесе қайтсын./Бухари:1240,
Муслим:2153/
Ескертпе: Егер кісі үш рет рұқсат сұраса оған жауап берілмесе,
және ол сұраған рұқсатым естілмеді-ау – деп ойласа, бұндай хәлде не істеу
керек?
Кейбір ғалымдар; бұндай жағдайда ол адам хадистің ашық мағынасына
қарай амал ете отырып қайту керек деген. Ал кейбіреулері; оның ойында рұқсат
сұрағандығым естілді –ау дегенше рұқсат сұрауын үштен арттырса болады
деген.
/Фатхул Бари кітабы:11-том, 29-шы бет, 6245-ші хадис/

3.Рұқсат сұраушы есіктің оң немесе сол жағында тұруы
керек.
Бұл әдеп рұқсат сұраушының көзінің рұқсат
етілмеген нәрселерге және үй егесінің оның көрінуін қаламаған нәрселерге түспеуі
үшін. Рұқсат сұрау әдебінің өзі де шариғатта көз үшін бекітілген. Абдуллаһ Ибн
Буср келтірген хадисінде былай дейді:
- Аллаһтың елшісі (Ол кісіге Аллаһтың игілігі мен
сәлемі болсын) егер бір кісілердің үйіне келген болса, олардың есігіне бетпе-бет
қарап тұрмайтын. Есіктің оң шетіне, не сол шетіне қарай тұрып: «Ассаламу
алайкум, Ассаламу алайкум»-деп айтатын. Өйткені ол кезде есіктердің перделері
жоқ етін./Абу Дауд: 5186, Ахмад: 17239. Албани сахих хадис
деген/
Һузейілден риуаят етілген хадисте:
Бір кісі келіп Аллаһтың елшісіне
(Ол кісіге Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын) кіруге рұқсат сұрағанында оның
есігіне бетпе-бет қарап тұрады. Сонда Пайғамбарымыз (Ол кісіге Аллаһтың игілігі
мен сәлемі болсын) оған; «Мына жаққа, не мына жаққа тұр. Өйткені рұқсат сұрау
шариғатта көз үшін бекітілген» - дейді делінген./Абу Дауд:5174,
Албани сахих хадис деген/

4. Үйдің егесінің
білуінсіз есіктің саңылауларынан үйге сығалау тиым
етілген.
Жалпы шариғатта бөтен үйге үй егесінің
рұқсатынсыз қай жерден болса да сығалау харам істерден. Егер біреу шектен шығып,
бөтен үйге рұқсатсыз сығалап тұрған кезінде оның көзі шұқылып ағызылып
жіберілген болса, ол үшін жауапкершілік те, құн да жоқ. Бұған Абу Һурайрадан
келген мына хадис дәлел болады. Ол хадисте Пайғамбарымыз (Ол кісіге Аллаһтың
игілігі мен сәлемі болсын):
- Кімде кім кісілердің үйіне олардың рұқсатынсыз назар
салса , онда оларға оның көзін шұқып алуға рұқсат етіледі – деп
айтқан. /Муслим:2158/
Абу Һурайраның риуаятымен жеткен тағы бір
хадисте:
- Егер бір кісі саған (үйіңе) рұқсатсыз қараса, сен
таспен ұрып оның көзін ағызсаң, ол үшін саған ешбір күнә жоқ –
делінген./Бухари:6888, Муслим:2158/

5. Рұқсат сұраушының
«кімсің?» деген сұраққа «мен» деген жауаппен шектелуіне
болмайды.
Рұқсат сұраушының «мен» деген жауаппен
шектелуі үй егесіне оның кім екендігін танытпайды. Бұған Жабир Ибн Абдуллаһтың
хадисі дәлел болады. Ол кісі:
- Бір күні Пайғамбардың (Ол кісіге Аллаһтың
игілігі мен сәлемі болсын) үйіне әкемнің мойынындағы қарыз мәселесімен келіп
есікті қаққанымда, ол кісі «Бұл кім?» деді. «Менмін»деп жауап бердім. Сонда ол кісі бұл
жауабымды ұнатпағандай; «Мен, мен» деп(қайталап)
айтты,-дейді./Бухари:6250, Муслим:2155/
Рұқсат сұраушыға анық сөздермен
өзінің кім екенін білдіру керек. Егер рұқсат сұраушының атымен немесе дауысымен
оның кім екендігі білінбесе, соған қосымша өзін басқа сөздермен де танытқаны
жөн. Бұл сөзді мына хадис ашықтай түседі.
- Пайғамбарымыз (Ол кісіге Аллаһтың
игілігі мен сәлемі болсын) айт күні әйелдерге арнап құтпа айтқаннан соң үйіне
қайтты. Ол кісі үйіне оралған соң ол кісіге Ибн Масудтың әйелі Зайнап келіп
рұқсат сұрайды. Ол кісіге бұл келіп тұрған Зайнап делінеді. Ол: «Зайнаптардың
қайсысы» деді. Сонда оған «Ибн
Масғудтың әйелі»деп жауап беріледі. Ол кісі: «Иә, рұқсат етіңдер
оған» - деді.
Осы мәселеге байланысты Имам Науаий былай
деген:
- Егер рұқсат сұраушының есімі аз
қолданылуына байланысты көпшілікке белгісіз болса оның өзін «мен пәленше деген
қазымын» немесе «мен пәленше деген ғалыммын» деп таныстыруының ешбір айыбы
жоқ./Муслим шархы , 2155-ші хадис/

6. Рұқсат сұрау кезінде үй егесін есікті қатты ұрып,
немесе дауысты қатты көтеріп, не көліктің сигналын қатты беріп
шақырмау.
Себебі бұл түрдегі рұқсат сұрау, ауру кісінің
не ұйқыдағының, не сәбилердің, не намаз оқып жатқанның, не жақын көршілердің
мазасын кетіруі мүмкін. Анас Ибн Малик атты сахаба өзінің келтірген бір
хадисінде:
- Пайғамбарымыздың (Ол кісіге
Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын) үйлерінің есігі саусақтардың ұшымен
қағылатын – деп айтқан./ Бухаридің «Әдабул Муфрод» атты кітабынан.
1080-ші хадис . Албани сахих хадис деген /
Осы тұрғысында Хафиз Ибн Хажар
былай деген:
- Бұл нәрсе сахабалардың
Пайғамбармен ( Ол кісіге Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын ) әдептерінің
көркемдіктерінің дәлелі. Үйдің егесі есіктен жақын жерде болса осы әдепті сақтау
көркем істерден. Үй ішіндегі бөлмелерге де рұқсат сұрағанда да осылай істеген
дұрыс . Бірақ үйдің егесі бұл саусақпен ұрылған дауысты естімейтіндей жерде
болса, естіртетіндей етіп қаттырақ ұрған жөн . /Фатхул Бари, 11-ші том,
38-ші бет, 6250-ші хадис /

7. Үйде ешкім болмаған
кездерде кірмеу және рұқсат берілмеген жағдайда қайту .
Өзгелердің үйіне, не бөлмелеріне, не отырған жайына
рұқсатсыз кіру олардың хұқықтарын сақтамағандық болады . Белгілі тәпсірші ғалым
Ибн Касир:
- Бұл нәрсе, яғни өзгелердің
жайына олардың жоқ кезінде кіру , олардың мүлкін рұсатсыз пайдаланғанмен тең.
Өйткені бұл үй иесінің өз иелігіндегі хақысы. Қалаған адамына рұқсат етіп ,
қалаған адамына рұқсат етпейді . / Ибн Касир тәпсірі:3-ші том, 281-ші
бет/
Аллаһ Құранда:
Егер үйде ешкімді
таппасаңдар, өздеріңе рұқсат етілмейінше кірмеңдер. Егер сендерге: «Қайтыңдар»
делінсе, онда қайтыңдар. Бұл сендер үшін тазарақ. Аллаһ не істегендеріңді
жақсырақ біледі,-деген. /Нұр:28/

8. Егер біреу өзі шақырылса, не кісі жіберіліп шақырылса
оған рұқсат сұрау талап етілмейді.
Өйткені шақыру
немесе кісі жіберу рұқсат бергендіктің белгісі .Бұған Абу Һурайрадан келген мына
хадис дәлел . Ол хадисте Пайғамбарымыз ( Ол кісіге Аллаһтың игілігі мен сәлемі
болсын ):
-
Бір адамның басқаға кісі жіберіп шақыруы – рұқсат бергендігі –
деген .
/Абу Дау деген /
Ол кісіден келген тағы бір хадисте:
- Егер біреу тамаққа
шақырылса, ол өзіне жіберілген кісімен келсе, бұл оған рұқсат болып
есептеледі – делінген.
/Абу Дауд: 5190, Албани сахих хадис
деген /
Бірақ ғалымдар осы тұста мына нәрсені ескерген жөн деген . Егер
шақырылған адам шақырылған уақыттан кешіксе немесе шақырған адам рұқсат сұрауды
қажет ететін жайда болса , онда ол кісіге шақырылған болса рұқсат сұрап кіру жөн
болады.

9. Отырыстан тұруды, не
кетуді қалаған адамның рұқсат сұрауы .
Бұл пайғамбарлық
жоғарғы әдептердің бірі. Ол зияратқа келушіге кетер кездегі әдептілікті
үйретеді. Адамның келуі рұқсатпен болғаны сияқты кетуі де рұқсатпен болғаны
дұрыс . Және бұл әдеп кетушінің көзін рұқсат етілмеген нәрселерге түсуден немесе
үй егесінің қаламаған нәрселеріне түсуден сақтайды. Абдуллаһ Ибн Омардан келген
хадисте Пайғамбарымыз ( Ол кісіге Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын ) былай
деген:
-
Егер біреулерің бауырын зиярат еткен болса , ол жерде отырғаннан кейін , одан
рұқсат сұрамайынша тұрып кетпесін . / Дайлами «Фирдаус» атты
муснадында риуаят еткен . Албани: «Ал-Жамиғус Сахих»,583/

10. Аналарға, әпке-қарындастарға және солардың үкімінде
болған кісілерге рұқсат сұрау .
Бұл әдеп көзді әурет
жерге, не әйелдердің өзгелерге көрініп қалуын қаламаған хәлдеріне түсуінен
сақтайды. Алқамадан келген хабарда бір кісі Абдуллаһ Ибн Масғудтан: «Анама кірерде рұқсат сұрауым қажет пе ?» деді.
Сонда ол кісі:«Ол сенің оны бүкіл хәлінде
көруіңді қаламайды ғой» - деді . / Бухаридің «Әдабул Муфрод» атты
кітабынан . 1059-шы хадис . Албани сахих деген .
Ал, Муслим Ибн Назирден
келген хабарда бір кісі Хузайфа атты сахабадан: «Анама кірер уақытта рұқсат сұрауым қажет пе?»
деп сұрайды . Оған ол : «Егер рұқсат сұрамасаң
ол ұнатпаған нәрсеге көзің түсуі мүмкін» дейді.
Ата Ибн Абу Рабах
былай дейді:
Мен Абдуллаһ Ибн Аббастан:
- Мен өз қарындастарыма рұқсат сұрап кіруім қажет пе ? деп сұрадым. Ол кісі:
- Ия,
- деді. Мен сұрағымды қайталай отырып былай дедім:
- Менің қарамағымда екі қарындасым бар . Мен оларды
бағып , асырап жатырмын. Ол екеуіне кірерде рұқсат сұрауым қажет пе? –
дедім . Ол кісі :
- Иә . Сен оларды киімсіз
хәлде көруді қалайсың ба? – деді . / Бухари «Әдабул Муфрод» ; 1064-ші
хадис . Албани сахих деген /

11. Ер кісі әйеліне
кіретін болса өзінің кіретінін оған білдіргені дұрыс.
Бұл әдеп ер кісінің өз әйелін жақтырмаған хәлде
көруінен немесе әйелдің күйеуіне өзі ұнатпаған хәлде көрініп қалуынан сақтайды.
Абдуллаһ Ибн Масғудтың әйелі былай дейді:
-
Абдуллаһ бір істен келген болса , бізді өзі ұнатпаған хәлде тап болмау үшін ,
тамағын қырнап келгендігін білдіретін. /Ибн Касир Тәпсірі; 3-том,
280-бет. Албани иснады сахих деген /
Және Имам Ахмад:
- Егер біреу әйеліне кіретін болса тамағын қырнап
білдірсін – деген ./Әдабул Шарғия; 1-том, 424-бет/

12. Үйде қызмет қылушы күң мен құлдарға және балағатқа
жетпеген балаларға рұқсат сұрап кіруге тиісті болған үш уақыт.
Ол уақыттар:
• Таң намазының алдында .
• Түскі
тынығу , ұйықтау уақыттары .
• Құптан намазынан кейін.
Басқа уақыттарда
олардың рұқсатсыз кіріп, шығулары айып емес . Аллаһ Құранда :
Әй , мүміндер ! Меншіктеріңдегі құл-күндер , әрі
балағатқа жетпеген балалар осы үш мезгілде сендерге рұқсат сұрап кірсін: Таң
намазының алдында , түсте киімдеріңді шешкен уақытта және құптан намазынан кейін
. Сендер үшін осы үшеуі ұялатын мезгіл. Бұлардан кейін (басқа уақыттарда)
сендерге де , оларға да айып емес .Өйткені бір-біріңе кіріп , шығуларыңа
керексіңдер . Осылайша Аллаһ сендерге аяттарын баян етеді. Аллаһ толық білуші,
хикмет иесі,-деп айтқан ./Нұр:58/
Бұл аяттан балаларды жастайынан
шарғи әдептерге, соның ішінде үй ішінде рұқсат сұрау әдептеріне тәрбиелеудің
қажет екенін көреміз.


Барша мақтау бүкіл әлемдердің Раббысы Аллаһ
Тағалаға тән. Және Аллаһтың игілігі мен сәлемі Пайғамбарымыз Мухаммедке
болсын!.

Аса Қамқор, ерекше Мейіріміді Аллаһтың 
атымен!.
"Пешенеме Құдай соны жазса, мен не iстей аламын?!”, 
- деген сөздер тыйым салынған істерді жасап немесе міндетті амалдарды
орындамайтын адамдарға сылтау болмайды. Осыған байланысты, оның сылтауы бос
сандырақ болады. Мұны бiрнеше себебі бар:

Бiрiншiсі: Аллаһ тағала былай айтты:
«Аллаһқа серiк қосқандар: “Егер Аллаһ қаласа едi, бiз де, аталарымыз да серiк
қоспас едiк, әрi ешнәрсенi харам қылмас едiк”, – дейдi. Осы сияқты бұлардан
бұрынғылар да, бейнетiмiздi татқанға дейiн жасынға шығарған. Былай деп айт:
“Сендердің Бiзге қарсы келтіре алатын алатын
бiлiмдерiң бар ма? Негiзiнде сендер ойларыңа ғана iлесесiңдер де, өтiрiк
айтасыңдар”» (Ән`ам сүресі, 148-аят).
Демек, егер оларға күна жасап,
тағдырмен сылтауратуға рұқсат етiлгенде, Аллаһ оларға бейнетiн татқызбас
едi.

Екiншiсі: Аллаһ тағала былай айтты:
«Елшілерді қуандырушы, қорқытушы етiп жiбердiк.
Елшiлерден кейiн адамдардың Аллаһқа қарсы сылтауы болмауы үшiн. Аллаһ Тағала –
аса Үстем, әрi хикмет Иесi» (Ниса сүресі, 165-аят).
Бұл аятта
айтылғандай, пайғамбарлар жiберiлгеннен соң, адамдардың Аллаһқа қарсы сылтауы
қалмайды. Егер “Құдай пешенеме соны жазса мен не iстей аламын?!”, - деу
адамдарға сылтау болғанда, пайғамбарларды жiберудiң пайдасы жоқ болып қалатын
едi.

Үшiншiсі: `Алидан жеткен хадисте. Былай
делінген: Пайғамбарымыз (оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын): «Әрбiр адамның
тозақтан немесе жәннәттан орны жазылып қойылған»- дедi. Сонда
адамдардың бірі: “(Осыған) сүйеніп қалсақ бола
ма?”, – деп сұрайды. Пайғамбарымыз (оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі
болсын): «Жоқ,
амал қылыңдар! Өйткенi, бәрi оңтайластырылған», - деп мына аятты оқыды: «Ал ендi әлде кiм (Аллаһ жолында) берсе, тақуалық
iстесе, жақсылықты дұрыс деп бiлсе, сонда оның жолын оңтайластырамыз»”.
Ал Муслимнiң мәтiнiнде: «Бәрi о баста неге арнап
жаратылған болса, соған оңтайластырылған» (Ләйл сүресі, 5-7-аяттар), -
делiнген.
Осылайша, пайғамбарымыз (оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын)
амал iстеуге бұйырды да, тағдырға сүйенуге тиым салған.

Төртiншісi: Аллаһ Тағала адамға бұйрық
берiп, тыйым салған. Сонымен қатар оған оның шамасы келетiндi ғана мiндеттеген:
«Аллаһтан шамаларың келгенше қорқыңдар»
(Тағабун сүресі, 16-аят). «Аллаһ адамға шамасы
келетiн мiндеттi ғана жүктейдi» (Бақара сүресі, 286-аят).
Егерде адам
iстердi мәжбүрлi түрде iстейтiн болғанда, шамасы келмейтiн iстi де iстеуге
мiндеттелген болар едi. Ал мұның болымсыздығы белгiлi. Сондықтан да адам бiр
күнәнi бiлместен немесе ұмытып, немесе бiреудiң мәжбүрлеуімен iстесе, оған күнә
жазылмайды. Өйткенi, ол адам үзірлі жағдайда.

Бесiншiсі: Аллаһ Тағаланың тағдыры -
ешкiм бiлмейтiн құия сыр. Ол тек сол тағдыр орындалғаннан кейiн ғана бiлiнедi.
Ал адамның iстейтін нәрсесiн қалауы, сол iстi iстеуiнен алдын болады. Сондықтан,
оның бiр iстi қалауы Аллаһтың тағдырын бiлмей тұрып орын алады. Мiне осымен оның
тағдырға сылтау айтуы орынсыз болады. Өйткенi, адамның бiлмеген нәрсесiне сылтау
айтуына жол жоқ.

Алтыншысы: Бiз адамдардың дүние iсi
бойынша өзiне пайдалы iске қатты берiлiп ұмтылып, одан өзiне зиян беретiн iске
ауытқымайтынын көремiз. Сөйтiп ол “тағдыр” деп сылтау қылмайды. Ал дiн бойынша
пайдалы iстерге ұмтылмай, керiсiнше зиянды нәрсеге ұмтылады. Сөйте тұра,
тағдырға сылтау айтады. Әңгiмемiз ашық түсiнiктi болу үшін мысалдар келтірейік.

Мысалы, алдымызда екi жол жатыр, оның бiрi бейбастық, кiсi өлтiру,
зорлық-зомбылық, қауiп-қатер, кедейшiлiк жайлаған жаққа алып барады. Ал екiншiсi
тәртiп, жүйе, тыныштық, рахат өмiр, адам құрметi бар жаққа алып барады. Ендi сiз
осы екi жолдың қайсысымен жүрер едiңiз? Мiндеттi түрде тәртiбi бар, тыныштық
орнаған жаққа алып баратын жолмен жүресiз. Ешқандай ақылды адам бассыздық,
тынышсыздық жайлаған жаққа барып, сөйте тұра тағдырға сылтау айтуы мүмкiн емес.
Онда неге сіз о дүниеге қатысты мәселелерде, Тозақ отына апаратын жолды басасыз
да, бау-бақшалы Жәннатқа жетелейтін жолға бұрылмайсыз? Сөйте тұра тағдырғмен
сылтауратасыз ба?
Тағы бiр мысал: Ауру адам өзiне жазып берiлген
дәрi-дәрмектi өзi қаламаса да iшiп, зияны тиетiн тамақтардан өзi қалап тұрса да
тыйылады. Тағдыр деп сылтау айтып, дәрiлердi iшпей, зиянды деген тамақтарды
жеуiн жалғастыра беруi мүмкiн емес. Ендеше адам дүние iсi бойынша бұйырылған
iстi орындап, тыйым салған iстен тыйылады. Ал дiн iсi бойынша неге Аллаһ пен
Оның елшісі (оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын) бұйырған iстi орындамай,
тыйым салған iстен тыйылмайды? Сосын тағдырды сылтау еткенi несi?

Жетiншi: Парыз, уәжiп болған iстердi
орындамай, күнә iстеп, тағдырды сылтау етiп жүрген адамға бiреу күш көрсетiп,
теңгесiн тартып алып: менi кiнәлама (қапа болма) тағдыр бойынша iстедiм деп
тағдырға сылтау етсе, ол оның сылтауын қабыл алмайды. Ол бiреудiң өзiне
қоқан-лоққы көрсетуiнде тағдырды сылтауратуын қабыл алмайды да, өзi Аллаһтың
қақысын бұзған кезде тағдырды сылтауратады. Мұсылмандардың әмiршiсi `Умар ибн
әл-Хаттабқа жазалануы тиiс болған үрыны алып келедi. Сонда ол оның қолын кесуге
бұйрық бередi. Сол кезде әлгi ұры: “Әй,
мүміндердің әміршісі! Мен Аллаһтың тағдырымен ұрлық жасадым ғой!”, - дейдi.
Сонда `Умар: “Бiз де Аллаһтың тағдырымен қолыңды кескелi тұрмыз!”, - деп
жауап қатады.

Қараңыз: "Шарх сәләсәтил-усул" шейх Ибн
`Усәймин.

Аллаһ жақсырақ біледі!

алынган жері 
http://al-hanifiya.kz/forum.....

В преддверии священного месяца Рамадан, мы рады предложить вашему вниманию новое сообщество с одноименным названием  Священный месяц Рамадан

В сообществе вашему вниманию по милости Всевышнего Аллаха будут представлены самые достоверные информация о священном месяце Рамадан и все что связано с ним из обрядов поклонения, таких как пост, намаз тарауих, и'тикаф, чтение Корана, благонравие, а также другие виды поклонения совершение которых особо побуждается в этом поистине благодатном месяце.

Некоторые материалы сообщества:

Статьи о Рамадане и посте:
01. Достоинства месяца Рамадан и поста. читать...
02. О недопустимости оставления поста Рамадана без причины. читать...
03. Как следует определять начало и конец месяца Рамадан. читать...
04. Условия и столпы поста. читать...
05. О том, что нарушает пост. читать...
06. О том, что не нарушает пост. читать...
07. Кому дозволено не соблюдать пост в Рамадан. читать...
08. О посте беременных и кормящих грудью женщин. читать...
09. Этика сухура и ифтара. читать...
10. Ночь предопределения. читать...
11. Желательные действия в месяце рамадан. читать...
12. Духовная сторона поста и поведение постящегося. читать...
13. Закят аль-Фитр (Милостыня Разговения). читать...
14. Об искуплениях и возмещении поста. читать...
15. Распространенные, но слабые хадисы о Рамадане и посте. читать...

     Скачать весь сборник статей - "Пост в месяц Рамадан" перейти...


Статьи о молитве “Тарауих”
01. Определение и достоинства намаза Тарауих. читать...
02. О правомочности совершения молитвы тарауих в джама’ате (как для мужчин, так и для женщин). читать...
03. Где лучше совершать молитву тарауих, дома или в мечети с джама’атом? читать...
04. Время молитвы тарауих. читать...

05. О количестве рак’атов молитвы тарауиx   
       - Доводы ученых, которые считали, что молитва тарауих состоит из одиннадцати рак’атов
     - Доводы ученых, которые считали, что молитва тарауих состоит из двадцати рак’атов
     - Доводы ученых, которые считали, что молитва-тарауих не ограничена одиннадцатью рак’атами
     - Итог
     - Важное замечание. читать...

06. Несколько слов о совершении молитвы тарауих. 
    - Правило совершения ночной молитвы, как в Рамадан, так и в другое время
    - О затягивании и укорачивании молитвы тарауих
    - О произнесении определенных слов поминания Аллаха после каждых двух или четырех рак’атов
      тарауиха
    - Об увещевании или уроках между молитвами тарауих
    - Можно ли читать Коран во время тарауиха с книги (мусхаф)? читать...


07. О мольбе къунут в уитре. 
    - Что следует произносить в мольбе-къунут?
    - Когда следует читать къунут, до или после поясного поклона?
    - Можно ли поднимать руки во время мольбы-къунут?
    - Можно ли говорить вслух «Амин» после мольбы имама?
    - О некоторых излишествах в мольбе-къунут.  читать...


Молитва праздников Разговения и Жертвоприношения (саляту иидайн)

1. Определение понятия «аль-‘Ид» в Исламе. читать...

2. Желательные действия в дни праздников Разговения и Жертвоприношения
-Проявление радости и веселья
-Совершить полное омовение
-Надеть хорошую одежду перед выходом на праздничную молитву
-Поесть что-либо перед выходом на молитву Разговения и не есть перед -выходом на молитву Жертвоприношения до возвращения
-Отправиться на праздничную молитву пешком
-Отправиться на праздничную молитву раньше имама
-Отправиться на праздничную молитву одной дорогой, а вернуться другой. читать...

3. О недозволенности соблюдения поста в дни Разговения и Жертвоприношения. читать...

4. О ночных молитвах в ночи праздников Разговения и Жертвоприношения. читать...

5. О праздничных такбирах
-Время такбиров праздника Разговения
-Время такбиров праздника Жертвоприношения
-Когда именно следует произносить праздничные такбиры
-Произносят ли женщины праздничные такбиры?
-Виды праздничных такбиров
-Этикет произнесения праздничных такбиров. читать...

6. Положения, связанные с праздничной молитвой
-Обязательность праздничной молитвы
-Место совершения праздничной молитвы
-Время праздничной молитвы
-Количество рак’атов праздничной молитвы
-Количество такбиров в праздничной молитве
-Такбиры в праздничной молитве не являются условием этой молитвы
-Что можно произносить между такбирами?
-Следует ли поднимать руки с произнесением такбиров?
-Некоторые вопросы, связанные с такбирами праздничной молитвы
-Что следует читать в праздничной молитве
-Есть ли у праздничной молитвы азан или икъама?
-Совершается ли молитва до или после праздничной молитвы?. читать...

7. О проповеди (хутба) в праздничной молитве читать...

8. Можно ли возместить праздничную молитву тем, кто ее упустил? читать...

9. О дозволенности поздравления друг друга после праздничной молитв читать...


Аудиолекции:
01. Ринат Абу Мухаммад - Саум (Пост) в месяц Рамадан (цикл уроков из 8 лекции). прослушать...
02.  Арсен Абу Яхья - Книга «Поста» (чтение хадисов о еде из книги «Булуг аль-марам» с разъяснениями шейха Мухаммада бин Салих аль-’Усаймина, да помилует его Аллах.). прослушать...
03. Наиль Абу Салих - Священный месяц Рамадан (о достоинствах Рамадана 2 лекции). прослушать...
04. Наиль Абу Салих - Оставляющему пост (воспитательный урок 1 лекция). прослушать...
05. Октам - Оразанын артыкшылыгы. прослушать...
06. Назратуллах Абу Марьям - Вопросы и ответы. прослушать...

Аудиокнига:
01. Э. Кулиев, Р. Абаскулиев - Уроки благословенного месяца. прослушать....
_____________

Список материалов каждодневно пополняется, поэтому поспешите узнать больше. Следите за обновлениями в сооществе и приглашайте своих друзей! Поистине знание прежде слов и дел!

Нравится
 
мы рады предложить вашему вниманию новое сообщество с одноименным названием 
К Исламу !
http://my.mail.ru/community/maxambebt/
 
Свет  Ислама
http://my.mail.ru/community/ya_muslim/
 
Священный Кур'ан
http://my.mail.ru/community/quran-karim/
 
Призыв к Таухидуhttp://my.mail.ru/community/prizyv_k_tauhidu/
 
Мы против терроризма!!!http://my.mail.ru/community/milostdlyamirov/
 
Мазхаб Имама Абу Ханифыhttp://my.mail.ru/community/abuhanifa_mazhab/
 
Книжная библиотека мусульманинаhttp://my.mail.ru/community/kitab-islam/
 
Заметки Мусульманинаhttp://my.mail.ru/community/zametki-muslima/
 
Аль-Асар (по следам саляфов)http://my.mail.ru/community/skajitakovmoiput/
 
 www.al-hanifiya.kz
http://my.mail.ru/community/ahlul-sunna/
 
Вероубеждение мусульманинаhttp://my.mail.ru/community/akiida/
 
 
 

Коран и наука о Коране:

1. Смысловой перевод Священного Корана на русский язык (Э. Кулиев)
Перевод смыслов выполнил: Эльмир Кулиев

2. Смысловой перевод Корана с комментариями шейха Абдуррахмана Саади
Автор: Абдуррахман бин Насыр Ас-Саади
Переводчик: Эльмир Кулиев

3. Кратко о Шейхе Абд ар-Рахмане ас-Саади
Переводчик: Эльмир Кулиев
Краткое описание: Краткая биография выдающегося Ученого, Правоведа [Факиха], толкователя КОрана, Шейха Абд ар-Рахмана ас-Саади. Автора многих полезнейших книг в науках Акиды, Фикха, Тафсира, Сунны и Адаба.

4. На пути к Корану
Автор: Эльмир Кулиев
Краткое описание: Эта книга является кратким пособием для русскоязычных читателей, желающих познакомиться со священным писанием Ислама, постичь суть этого божественного откровения и убедиться в универсальности коранических знаний, которые по прошествии более четырнадцати веков с момента их ниспослания не только не потеряли своей актуальности, но и продолжают оставаться важнейшим источником мудрости и ключом к счастью и благополучию как в этом мире, так и в будущей жизни. Предназначена для людей, интересующихся мусульманским богословием.

5. ПОСОБИЕ ПО ИЗУЧЕНИЮ 30-ЧАСТИ СВЯЩЕННОГО КОРАНА
Переводчик: Эльмир Кулиев
Краткое описание: Для большинства мусульман изучение Корана начинается с удиви¬тельных по красоте и богатых по содержанию коротких сур, распо¬ложенных в конце священной книги. Их заучивают наизусть и мужчи¬ны, и женщины, и взрослые, и дети. Миллионы мусульман в различных уголках Земли повторяют их во время ежедневных молитв. Из неболь¬шого труда нашего современника Зейда Умара Абдуллаха русскоязыч¬ный читатель сможет узнать о значениях 37 последних сур Корана и полезных выводах, которые вытекают из них.
Предназначена для широкого круга читателей.


Вероубеждение (Акыйда):

1. Вера в Аллаха
Автор: Умар бин Сулайман аль-Ашкар
Переводчик: Эльмир Кулиев
Краткое описание: Мусульманские улемы посвятили вопросу познания Аллаха много трудов, среди которых замечательная книга ‘Умара Сулеймана аль-Ашкара «Аль-‘акида фи-Ллах» («Вероучение об Аллахе»). В ней автор подробно освещает основные принципы коранического метода познания Всевышнего Творца — посредством созерцания Его знамений во Вселенной, их углубленного изучения и размышления над ними, и посредством размышления над Его аятами, ниспосланными в Священном Коране. Проанализировав сочинения многих мусульманских ученых, доктор аль-Ашкар предпринимает попытку сформулировать различия между кораническим и философско-каламическим методами познания Всевышнего Творца.

2. Доказательства Единобожия
Автор: Абдурраззак бин Абдуль Мухсин аль-Аббад аль-Бадр
Переводчик: Эльмир Кулиев
Краткое описание: Эта краткая брошюра посвящена разъяснению некоторых из доводов и доказательств каждой из составляющих единобожия. Она подтверждает справедливость разделения единобожия на три составляющие: единобожие в обладании атрибутами Господа (таухид ар-рубубийа), единобожие в обладании атрибутами Бога (таухид аль-улухийа), единобожие в обладании божественными именами и качествами (таухид аль-асма ва ас-сыфат).

3. Основы веры в свете Корана и Сунны
Автор: Группа ученых. Проф. Салих ас-Сухейми - Проф. Абд ар-Раззак аль-Бадр - Проф. Ибрахим ар-Рухейли
Переводчик: Эльмир Кулиев
Краткое описание: В книге кратко изложены основные постулаты мусульманской веры, взятые из двух основных источников исламского вероучения – Священного Корана и Пречистой Сунны. Авторы книги – авторитетные мусульманские ученые, признанные не только в мусульманских странах, но и далеко за их пределами. Предназначена для широкого круга читателей, интересующихся религиоведением и мусульманским богословием.

4. Разъяснение основ вероисповедания
Автор: Абу Хасан Альашари
Переводчик: Эльмир Кулиев
Краткое описание: Эта книга является одним из основных трудов Абу аль-Хасана аль-Аш‘ари, посвященных вероубеждениям истинных приверженцев Сунны, и написана автором после детального изучения трудов поборника Сунны, имама Ахмада ибн Ханбаля, а также других ранних мусульманских богословов, да будет доволен ими Аллах.

5. Идеальные правила к прекрасным Именам и Атрибутам Аллаха
Автор: Мухаммад Салих аль-Усаймин
Переводчик: Эльмир Кулиев
Краткое описание: В ЭТОЙ КНИГЕ КРАТКО ИЗЛОЖЕНЫ ОСНОВНЫЕ МУСУЛЬМАНСКИЕ УБЕЖДЕНИЯ, СВЯЗАННЫЕ С ИМЕНАМИ И КАЧЕСТВАМИ АЛЛАХА. ЭТИ УБЕЖДЕНИЯ ОСНОВАНЫ НА КОРАНЕ И СУННЕ – ДВУХ БОЖЕСТВЕННЫХ ИСТОЧНИКАХ МУСУЛЬМАНСКОГО МИРОВОЗЗРЕНИЯ И ЗАКОНОВЕДЕНИЯ. ОНИ ПРОСТЫ И ПОНЯТНЫ КАЖДОМУ, КТО ХОЧЕТ УЗНАТЬ СВОЕГО ТВОРЦА И СОЗДАТЕЛЯ, И КРАЙНЕ ВАЖНЫ ДЛЯ ПРАВИЛЬНОГО ПОНИМАНИЯ ИСЛАМА В ЦЕЛОМ. ПРЕДНАЗНАЧЕНА ДЛЯ ЛИЦ, ЗАНИМАЮЩИХСЯ ИЗУЧЕНИЕМ ИСЛАМА И ИНТЕРЕСУЮЩИХСЯ ИДЕОЛОГИЧЕСКИМИ ДОКТРИНАМИ ЭТОЙ РЕЛИГИИ.

6. Мухаммад - естественный преемник Христа
Автор: Ахмад Дидат
Переводчик: Эльмир Кулиев
Краткое описание: Мухаммад - естественный преемник Христа.

7. Мухаммад - величайший из всех
Автор: Ахмад Дидат
Переводчик: Эльмир Кулиев
Краткое описание: О достоинствах пророка.

8. Мир благочестивых Ангелов
Автор: Умар бин Сулайман аль-Ашкар
Переводчик: Эльмир Кулиев
Краткое описание: Дорогой читатель! Я надеюсь, что прочтение замечательной книги Умара Сулеймана аль-Ашкара поможет тебе правильно понять кораническое учение о мире благородных ангелов, вера в которых неотделима от веры в Милостивого Аллаха. Знание об этих удивительных пречистых созданиях еще не гарантирует спасения, но спасение невозможно без этого знания, и поэтому я прошу Всемогущего и Мудрого Господа вдохновить каждого, чей пытливый разум ищет доказательств, на изучение Священного Корана и размышление над его аятами. Поистине, постижение этого Писания развеивает любые сомнения о мире сокровенного и помогает каждому желающему встать на путь духовного очищения и приобщения к миру света, любви и удовлетворенности.

9. Пророчества о приближении Конца Света
Автор: Эльмир Кулиев
Краткое описание: Ценная книга, в которой описываются признаки приближения Судного дня,

10. Рай и Ад
Автор : Умар бин Сулайман аль-Ашкар
Переводчик: Эльмир Кулиев
Краткое описание: Дорогой читатель! Книга ‘Умара Сулеймана аль-Ашкара «Рай и Ад» унесет тебя в таинственный мир, реально существующий, но сокрытый от нашего взора до определенной поры. Я надеюсь, что изучение данного труда поможет тебе задуматься над собственными поступками и над целью, которой ты стремишься достичь, дабы каждый, кому суждено обрести жизнь вечную, обрел ее при полной ясности, и каждый, кому суждено погибнуть, ступил на этот путь при полной ясности.

11. Судьба и предопределение
Автор: Умар бин Сулайман аль-Ашкар
Переводчик: Эльмир Кулиев
Краткое описание: Дорогой читатель! Эта тема до сих пор остается одним из самых сложных разделов исламского вероучения. Для многих, кто впал в заблуждение, причиной тому послужило неправильное понимание ими вопроса судьбы. Сколько рассуждающих по этому поводу полагают, что они правы, тогда как в действительности они пришли в замешательство и сбились с пути!

12. Причины увеличения и уменьшения веры
Автор: Абдурраззак бин Абдуль Мухсин аль-Аббад аль-Бадр
Переводчик: Эльмир Кулиев
Краткое описание: Причины увеличения и уменьшения веры.


Шариатские законополжения (Фикх):

1. БУЛУГ АЛЬ-МАРАМ (Достижение цели)
Автор: Ибн Хаджар аль-Аскаляни
Переводчик: Эльмир Кулиев
Краткое описание: БУЛУГ АЛЬ-МАРАМ (Достижение цели): Этот небольшой труд посвящен хадисам, на которые опирается мусульманское право. Каждый из хадисов я подверг тщательному анализу, дабы всякий, кто заучит их наизусть, отличался от других своими глубокими познаниями. Я сделал все возможное для того, чтобы эта книга стала полезной как для начинающих студентов, так и для знатоков ислама.

2. Закят и его место в Исламе
Автор: Эльмир Кулиев
Краткое описание: Закят и его место в Исламе

3. Запрет на временный брак в Коране и Сунне
Автор: Эльмир Кулиев
Краткое описание: Данная книга, содержит краткую но содержательную информацию о шиитском временном браке, чуждости и непристойной этой практики Корану и Сунне.

4. Разрешается ли праздновать день св. Валентина?
Автор: Эльмир Кулиев
Краткое описание: Эта статья рассказывает от порочном возникновении этого праздника. А так же в ней указывается на категорический запрет в Исламе праздновать его.


Духовное воспитание:

1. О достоинствах пророка Мухаммада, мусульманской нравственности и праведном поведении
Автор: Мухаммад Джамиль Зину
Переводчик: Эльмир Кулиев
Краткое описание: О достоинствах пророка Мухаммада, мусульманской нравственности и праведном поведении.

2. О превосходстве месяца Рамадан
Автор: Эльмир Кулиев
Краткое описание: В этой статье вы узнаете о достоинствах и превосходстве священного месяца Рамадан.

3. Предостережение праведников от 80 путей, ведущих в Ад
Автор: Эльмир Кулиев
Краткое описание: Книга говорит о 80 опасных ошибках, могущих погубить праведников.

4. Пагубные деяния в свете Корана и достоверной Сунны
Переводчик: Эльмир Кулиев
Краткое описание: Пагубные деяния в свете Корана и достоверной Сунны.

5. Как стать праведной женой?
Переводчик: Эльмир Кулиев
Краткое описание: В книге описываются взаимоотношения между супругами в мусульманской семье и нравственный облик верующей женщины, которая, будучи идеальной женой, способствует формированию здоровой семьи и благополучного общества. Предназначена для широкого круга читателей и представляет особый интерес для правоверных мусульманок.

Как правильно выразить соболезнование и поддержку семье усопшего?
Автор: Эльмир Кулиев
Краткое описание: После утраты близкого родственника люди нуждается в поддержке своих друзей и близких, особенно в первые часы. Поэтому, согласно обычаям мусульман, родственникам и друзьям следует оказать посильную моральную и материальную помощь семье усопшего и принять участие в организации похорон. Желательно выразить соболезнование семье усопшего любыми добрыми словами и молитвами, которые могут утешить их…

6. Я хочу покаяться, но...
Автор: Мухаммад Салих аль-Мунаджид
Переводчик: Эльмир Кулиев
 Сообщество Священный месяц Рамадан
      Мой блог - Талант Казахстани

Сообщается от Абу Са’ида аль-Худри (да будет доволен им Аллах), что посланник Аллаха (мир ему и благословение Аллаха) сказал: «Кто прочитает суру “Пещера” в день пятницы, того будет освещать свет между двух пятниц». аль-Хаким 2/399, аль-Байхакъи 3/249. Достоверность хадиса подтвердили имам аль-Хаким, хафиз Ибн Хаджар в «Тахридж аль-Азкар», шейх Ибн аль-Къайим в «Зад аль-ма'ад» 1/375 и шейх аль-Альбани в «Сахих аль-джами’» 6470.

Сообщается со слов Ибн Умара (да будет доволен им Аллах), что посланник Аллаха (мир ему и благословение Аллаха) сказал: «Кто прочитал суру «Пещера» в день пятницы, того осенит свет, который в Судный день от ног его будет достигать вершин небес, и послужит это ему искуплением грехов, совершенных между двумя пятницами». аль-Хаким 2/368. Хафиз аль-Мунзири сказал, что иснад хадиса неплохой, а шейх Абдуль-Къадир аль-Арнаут и Шу'айб аль-Арнаут назвали хадис достоверным.

Также посланник Аллаха (мир ему и благословение Аллаха) сказал: «Кто прочитает суру “Пещера” в ночь на пятницу, того будет освещать свет, который будет между ним и Священным домом (Кабой)». ад-Дарими 3450, аль-Байхакъи 2444. Достоверность хадиса подтвердили хафиз ас-Суюты и шейх аль-Альбани.

Среди ученых, которые подтвердили достоверность хадиса о чтении в пятницу суру аль-Кахф:
аль-Хаким, аль-Мунзири, ад-Думьяты, Ибн аль-Муляккъин, Ибн Хаджар, Ибн аль-Къайим, аль-Бухути, ас-Суюты, аль-Мунауи, Мухаммад ибн Абдуль-Уаххаб, аль-Альбани, Ибн Баз, Абдуль-Къадир аль-Арнаут, Шу'айб аль-Арнаут и др. См. “аль-Матджуру-ррабих” 1/48, "аль-Бадр аль-мунир" 2/292, "Зад аль-ма'ад" 1/375, «Кашшаф аль-къина’» 2/43, «Сахих аль-джами’» 6470, “Фатауа Ибн Баз” 12/415.

Что же касается непосредственного чтения этой суры в пятницу, то это правомочно как в ночь на пятницу, т.е. в четверг после вечерней молитвы, так и днем, как на это указывают различные версии этих хадисов. Имам аль-Мунауи сказал: "Желательно читать эту суру в день пятницы, а также и в ночь на пятницу, как об это говорил аш-Шафи'и". См. "Файдуль-Къадир" 6/198.

Имам аш-Шафи’и говорил: “В ночь на пятницу и днем в пятницу я предпочитаю чтение суры «аль-Кахф» по причине того, что передается в отношении этого”. См. “аль-Умм” 1/355.

Имам аль-Мардауи сказал: “Следует читать суру «аль-Кахф» в пятницу, и так считают большинство наших сторонников (ханбалитов), и на это указывал имам Ахмад”. См. “аль-Инсаф” 5/281.

 
 
Аллах – Принимающий покаяние, Прощающий и Суровый в наказании




Хвала Аллаху – Господу миров, мир и благословение Аллаха нашему пророку Мухаммаду, членам его семьи и всем его сподвижникам!

А затем :

Аллах обладает наивеликим прощением. Какими бы отвратительными злодеяния человека ни были, прощение Аллаха намного больше тех грехов, которые он совершил. Сказал Всевышний Аллах: «…твой Господь обладает необъятным прощением». [Коран 53: 32] Также Всевышний Аллах сказал: «Сообщи Моим рабам, что Я – Прощающий, Милосердный». [Коран 15: 49]

Двери прощения и покаяния всегда открыты для Его верующих рабов, которые стали сожалеть о содеянном и искренне раскаялись. Всевышний Аллах сказал: «Скажи Моим рабам (т.е. людям – рабам божьим), которые излишествовали (т.е. совершали грехи, большие и малые) во вред самим себе: «Не отчаивайтесь в милости Аллаха. Воистину, Аллах прощает (кающимся) все грехи, ибо Он – Прощающий, Милосердный». [Коран 39: 53]

Однако то, что Аллах является Прощающим, не говорит о том, что Он прощает неверующих, которые отворачиваются от истины, проявляя высокомерие, и продолжают совершать нечестие и грехи. Всевышний Аллах сказал: «Он – Тот, Кто принимает покаяния Своих (кающихся) рабов, прощает злодеяния и знает то, что вы совершаете. Он отвечает тем, которые уверовали и совершают праведные деяния, и приумножает им (награду) из Своей милости. А неверующим (которые отвернулись от Аллаха и не уверовали в Его посланника) уготованы тяжкие мучения». [Коран 42: 25-26]  

Никто, кроме Аллаха, ни способен отпустить грехи и принять покаяние, поэтому только один Аллах достоин поклонения, и никто кроме Него. Сказал Всевышний Аллах: «Писание (т.е. Коран) ниспослано от Аллаха Могущественного, Знающего, Прощающего грехи, Принимающего покаяния, Сурового в наказании, Обладающего милостью. (Поэтому) Нет божеств, достойных поклонения, кроме Него, и к Нему предстоит прибытие (в День Воскрешения)». [Коран 5: 73-74] А тот, кто считает, что кто-то помимо Аллаха может простить грехи и принять покаяние, тот впал в очевидное многобожие и идолопоклонство.

Всевышний Аллах обращается к людям Писания (иудеям и христианам) с тем, чтобы они уверовали в то, что Он один является Богом, достойным поклонения, и перестали говорить, что Он – третий в троице, чтобы покаялись перед Ним и вернулись к истине. Всевышний Аллах сказал: «Не уверовали те, которые говорят: «Аллах является третьим в троице». Нет никого, достойного поклонения, кроме Единственного Бога! Если они не отрекутся от того, что говорят, то неверующих из их числа (т.е. из числа тех, кто не уверовал в истину от Аллаха) коснутся мучительные страдания. Неужели они не раскаются перед Аллахом и не попросят у Него прощения? Ведь Аллах – Прощающий, Милостивый». [Коран 5: 73-74]

А что касается благородного посланника Аллаха Иисуса (мир ему), то учение о троице не имеет к его религии никакого отношения, а в День Страшного Суда он отречется от этой лжи, которую возвели на Аллаха последующие поколения. Всевышний Аллах сказал: «Вот сказал Аллах (в День Суда): «О Иса (Иисус), сын Марьям (Марии)! Говорил ли ты людям: “Примите меня и мою мать двумя богами наряду с Аллахом (т.е. что Аллах третий в троице)”?» Он (Иисус) сказал (отстраняясь от этого): «Пречист Ты (от таких скверных речей)! Как я мог сказать то, на что я не имею права? Если бы я сказал такое, Ты знал бы об этом. Ты знаешь то, что у меня в душе, а я не знаю того, что у Тебя в Душе. Воистину, Ты – Ведающий сокровенное. Я не говорил им ничего, кроме того, что Ты мне велел: “Поклоняйтесь Аллаху, моему Господу и вашему Господу”. Я был свидетелем о них, пока находился среди них. Когда же Ты упокоил меня (т.е. поднял меня к Себе), Ты стал наблюдать за ними (т.е. стал Свидетелем их дел). Воистину, Ты – Свидетель всякой вещи. Если Ты подвергнешь их мучениям, то ведь они – Твои рабы. Если же Ты простишь им, то ведь Ты – Могущественный, Мудрый». [Коран 5: 116-118]

Продолжение следует с дозволения Всевышнего Аллаха…

 

Аллах – Отвечающий на мольбы и просьбы





Хвала Аллаху – Господу миров, мир и благословение Аллаха нашему пророку Мухаммаду, членам его семьи и всем его сподвижникам!
А затем :

Только Он отвечает на мольбы страждущих, и только Он способен дать им абсолютно все, что они просят. Сказал Всевышний Аллах: «Если Мои рабы (т.е. верующие рабы Божьи) спросят тебя (Мухаммад) обо Мне, то ведь Я близок и отвечаю на зов обращающегося с мольбой, когда он взывает ко Мне. Пусть же они отвечают Мне (т.е. подчиняются Мне) и веруют в Меня (в то, что только один Я достоин поклонения), – быть может, они последуют верным путем». [Коран 2: 186]

Ответ Аллаха на мольбы взывающих и удовлетворение их нужд является еще одним ясным доводом на то, что поклонения достоин только Аллах. Всевышний Аллах сказал: «Ваш Господь сказал: «Взывайте ко Мне, и Я отвечу вам. Воистину, те, которые превозносятся над поклонением Мне (т.е. отказываются поклоняться Мне), войдут в Геенну униженными». [Коран 40: 60] Также Всевышний Аллах сказал: «Кто отвечает на мольбу нуждающегося, когда он взывает к Нему, устраняет зло и делает вас наследниками земли (т.е. теми, кто пользуется всеми ее благами)? Есть ли бог (достойный поклонения), кроме Аллаха? Мало же вы поминаете назидания!». [Коран 27: 62]

Поэтому очевидным проявлением идолопоклонства и многобожия является обращение с мольбами к иконам, идолам, мертвым в могилах и прочим творениям, считая, что те могут ответить на зов взывающих. Всевышний Аллах сказал: «У того, кто взывает с мольбами наряду с Аллахом к другим божествам (и поклоняется им), нет в пользу этого никакого довода (от Аллаха). Его счет (т.е. счет его дел) хранится у его Господа. Воистину, неверующие не преуспеют (так как их неверие препятствует их успеху)». [Коран 23: 117] Аллах сообщил о том, что тот, кто обращается с мольбами к кому-либо или чему-либо помимо Аллаха, является неверующим, и у него нет никакого довода от Аллаха на правильность того, что он делает. Напротив, все доказательства от Аллаха указывают только на то, что обращаться с мольбами надлежит только к Нему одному. 

Продолжение следует с дозволения Всевышнего Аллаха…

 

Аллах – Дающий пропитание и удел


 





Хвала Аллаху
– Господу миров, мир и благословение Аллаха нашему пророку Мухаммаду, членам
его семьи и всем его сподвижникам!

А затем :


Аллах – Тот, Кто заботится о пропитании всех Своих
творений и обеспечивает их всем необходимым для их существования в этой жизни.
Всевышний Аллах сказал: «…Нет на земле ни единого живого существа, которого
Аллах не обеспечивал бы пропитанием…». [Коран 11: 6]


Всевышний и Всеблагой Творец поведал о том, что Он
один заботится о пропитании всех своих творений. Как сильные, так и беспомощные
твари кормятся только благодаря заботе своего Господа. А сколько существует
животных, которые лишены не только силы, но и разума! Они не запасаются
пропитанием, зато Всемилостивый Аллах непрестанно одаряет их земным уделом.
Всевышний Аллах сказал: «Сколько есть живых существ, которые не запасаются
своим пропитанием! Аллах наделяет пропитанием их и вас. Он – Слышащий, Знающий».
[Коран 29: 60]


Из милости своей Аллах не сделал пропитание человека
однообразным, однако наделил его всевозможными благими яствами и напитками,
имеющими разный вкус, цвет и аромат. Воистину, в этом – знамение для людей
размышляющих, но большинство их является неблагодарными. Сказал Всевышний Аллах:
«Он сотворил для вас на земле разнообразие цветов. Воистину, в этом –
знамение для людей поминающих». [Коран 16: 13]  Также Всевышний Аллах
сказал: «Неужели ты не видишь, как Аллах ниспосылает с неба воду,
посредством которой Мы взращиваем плоды различных цветов». [Коран 35: 27]
 Также Всевышний Аллах сказал: «Он – Тот, Кто подчинил море, чтобы вы
вкушали из него свежее мясо и добывали в нем украшения, которые вы носите».
[Коран 16: 14] Также Всевышний Аллах сказал: «Он – Тот, Кто ниспослал с неба
воду. Посредством нее Мы взрастили растения всех видов. Мы выводим из них
зеленые травы, а из них – расположенные одно на другом зерна. На пальмах из
завязей вырастают свисающие низко гроздья. Мы взращиваем виноградники, оливки и
гранаты, которые имеют сходства и различия. Взгляните на их плоды, когда они
появляются и когда созревают. Воистину, в этом – знамения для людей верующих».
[Коран 6: 99]


В Коране многократно приводятся примеры великой
милости и неисчерпаемой щедрости Аллаха, чтобы, задумавшись над ними, человек
возблагодарил своего Господа и поклонялся только Тому, Кто одаривает его
всевозможными видами мирских благ, и оставил обожествление и богопочитание тех,
кто не способен ниспослать ему даже капельку дождевой воды с небес. Если Аллах
пожелает, чтобы людей постигла засуха и неурожай, то никто не сможет избавить
их от этого, кроме Аллаха. Всевышний Аллах сказал: «Кто может наделить вас
уделом, если Он перестанет наделять вас Своим уделом?». [Коран 30: 40] То
есть, кто же накормит вас и напоит, если Аллах перестанет вас наделять
пропитанием, которое Он вам дает? Это указывает на то, что поклонения достоин
только Аллах, Дарующий пропитание.


Сказал Всевышний Аллах: «Аллах – Тот, Кто создал
вас, а потом одарил пропитанием. Потом Он умертвит вас, а потом оживит. Есть ли
среди ваших сотоварищей (которым вы поклоняетесь) такой, который
совершал бы нечто из этого? Пречист Он и превыше тех, кого вы приобщаете в
сотоварищи (т.е. Аллах превыше всех ложных божеств, которым вы поклоняетесь
помимо Него)!». [Коран 30: 40] Также Всевышний Аллах сказал: «О
люди! Помните о милости Аллаха по отношению к вам. Есть ли наряду с Аллахом
другой творец, который давал бы вам пропитание с неба (т.е. благой дождь)
и земли (т.е. различные виды полезных растений)? Нет никого, достойного
поклонения, кроме Него! До чего же вы отвращены от истины!». [Коран 35: 3]


Продолжение
следует с дозволения Всевышнего Аллаха…


 

Аллах – Дарующий жизнь, Умертвляющий и Воскрешающий


 





Хвала Аллаху
– Господу миров, мир и благословение Аллаха нашему пророку Мухаммаду, членам
его семьи и всем его сподвижникам!

А затем :


Появление жизни и ее исчезновение происходит только по
воле Аллаха. Всевышний Аллах сказал: «Он – Тот, Кто дарует жизнь и
умерщвляет». [Коран 40: 68] Также Аллах Всевышний сказал: «Скажи: «Аллах
дарует вам жизнь, затем умерщвляет вас, а затем Он соберет вас ко Дню
воскресения, в котором нет сомнения». Однако большинство людей не знает этого (т.е.
не знает о способности Аллаха умертвить их, а затем воскресить в Судный День)».
[Коран 45: 26]


Он дает жизнь безжизненным телам и умерщвляет их в
назначенный срок. Для каждого из Своих творений Аллах рассчитал причину
появления на свет и причину его смерти. Где бы ни находился человек, он не
сможет ее избежать. Всевышний Аллах сказал: «Смерть настигнет вас, где бы вы
ни находились (т.е. в каком бы времени или месте), даже если вы будете в
возведенных башнях (т.е. в самых высоких строениях)». [Коран 4: 78]


Он забирает душу в момент сна, поддерживая
жизнедеятельность тела, а затем возвращает ее в тело, если пожелает. Всевышний
Аллах сказал: «Аллах забирает души (своих творений) в момент их
смерти, а у тех, кто не умирает, Он забирает их во время сна. Он не отпускает
души тех, кому определил смерть, а остальные возвращает (в тела) на
определенный срок (т.е. до срока смерти). Воистину, во всем этом
содержатся знамения для тех, кто размышляет». [Коран 39: 42]


Благодаря своему могуществу Он воскресит мертвых,
после того как их тела истлеют в холодной земле, или их прах будет рассеян
ветром по свету, или их останки будут изглоданы дикими птицами и зверями. Где
бы ни погиб человек, в далекой пустыне или в бескрайнем море, Аллах непременно
воскресит Его и представит к расчету. Всевышний Аллах сказал: «Неужели вы
полагали, что Мы сотворили вас ради забавы (т.е. без всякой цели и без
всякой мудрости) и что вы не будете возвращены к Нам? (Т.е., что
вы не будете воскрешены и возвращены к Тому, Кто вас создал). Аллах
превыше всего этого, Истинный Властелин!». [Коран 23:115-116]


Некоторые люди могут сомневаться в правдивости
воскрешения или не знать о его приближении. Но если они отказывается уверовать
и предпочитают сомневаться, то пусть прислушаются к трем логическим доводам,
которые они могут наблюдать воочию. Каждый из этих доводов является
неопровержимым доказательством правдивости того, в чем они сомневаются, и может
избавить их от сомнений.


Доводы первый и второй: Создание человека и
оживление безжизненной земли.


Оба этих довода содержатся в следующих словах Аллаха
Всевышнего: «О люди! Если вы сомневаетесь в воскрешении, то ведь Мы
сотворили вас из земли (т.е. вашего праотца Адама), потом – из капли (т.е.
из капли семени, после того, как вас никогда не существовало и о вас никто не
знал), потом – из сгустка крови (капля семени превращается в сгусток
крови после сорока дней), потом – из кусочка плоти (сгусток крови
становится кусочком плоти после сорока дней), сформировавшегося (т.е.
этот кусочек плоти приобретает человеческий облик) или несформировавшегося (либо
происходит выкидыш прежде, чем зародыш будет формироваться дальше). Так Мы
разъясняем вам истину (т.е. если Он смог сотворить вас в первый раз, что же
помешает Ему вернуть вас к жизни повторно? Поистине, Он – Тот, Кто создает
творения в первый раз, а затем воссоздает их, и сделать это для Него еще легче).
Мы помещаем в утробах то, что желаем, до назначенного срока (т.е. до срока
рождения). Потом Мы выводим вас младенцами, чтобы вы могли достигнуть
зрелого возраста (т.е. пика силы и разума). Одни из вас умирают, другие
же возвращаются в жалкую старость и забывают все, что знали. (Поэтому
поклонения достоин только Тот, Кто проводит вас через все эти жизненные стадии).
Ты видишь безжизненную землю. Но стоит Нам ниспослать на нее воду, как она
приходит в движение, набухает и порождает всякие прекрасные растения (воистину,
Тот, Кто оживляет мертвую землю, властен вернуть к жизни усопших). Это
происходит потому, что Аллах является Истиной, оживляет мертвых и способен на
всякую вещь, потому что Час, в котором нет сомнения, непременно наступит и
потому что Аллах воскресит тех, кто в могилах». [Коран 22: 5-7]


Также Всевышний Аллах сказал: «Сотворение и
воскрешение ваше подобно сотворению и воскрешению одного человека. Воистину,
Аллах – Слышащий (все, что говорят люди), Видящий (все, что они
делают)». [Коран 31: 29] Всевышний и Великий Аллах сообщил о том, что
сотворить и воскресить все человечество для Него так же легко, как сотворить и
воскресить одного человека. Аллах Всевышний сказал: «Он – Тот, Кто создает
творения в первый раз (когда они впервые начинают свое существование), а
затем воссоздает их (воскрешает их после смерти), и сделать это для Него
еще легче. Ему принадлежат самые высшие (совершенные) качества (среди
всего, что существует) на небесах и на земле. Он – Могущественный, Мудрый».
[Коран 30: 27]


Довод третий: Сотворение небес и земли.


Этот довод содержится в словах Аллаха Всевышнего: «Воистину,
создание небес и земли – деяние более великое, чем сотворение людей, но большая
часть людей не ведает об этом». [Коран 40: 57] То есть, если Создатель
сумел создать небеса и землю и не допустил при этом никакого упущения, то для Него
не составит труда воскресить людей после их смерти. Воистину, обещания
Аллаха  –  истина.


Никто, кроме Аллаха, не способен дать душу
безжизненному телу, или отнять душу у тела живого, или воскресить тело,
истлевшее в прах. Это является еще одним неоспоримым доказательством того, что
поклонения достоин только Аллах. Всевышний Аллах сказал: «Они стали
поклоняться вместо Него другим божествам, которые ничего не создают (т.е. не
создают без прообраза и подобия), хотя сами были сотворены. Они не властны
принести вред или пользу даже самим себе (т.к. вред и польза происходят
только по воле Аллаха) и не распоряжаются ни смертью (не оживляют),
ни жизнью (не оживляют), ни воскрешением (не могут воскресить из
мертвых)». [Коран  25: 3] Также Всевышний Аллах сказал: «Аллах
раскрывает зерно и косточку (выводя из него росток). Он извлекает живое
из мертвого (как например, живого птенца из безжизненного яйца) и
извлекает мертвое из живого (как например, безжизненное яйцо из живой
курицы). Таков Аллах (Обладатель всестороннего совершенства)! До
чего же вы отвращены от истины (т.е. от Единобожия и поклонения одному
Аллаху)!». [Коран 6: 95] Также Всевышний Аллах сказал: «Ему
принадлежит власть над небесами и землей. Нет никого, достойного поклонения,
кроме Него. (Потому что только) Он воскрешает и умерщвляет». [Коран
7: 158]


Продолжение следует с дозволения Всевышнего Аллаха…


 

Аллах – Дарующий Благо и Насылающий вред





Хвала Аллаху
– Господу миров, мир и благословение Аллаха нашему пророку Мухаммаду, членам
его семьи и всем его сподвижникам!

А затем :


Любое добро или зло, происходящее в этом мире,
совершается только по желанию Аллаха и только в соответствии с Его божественной
Мудростью, безупречной Справедливостью и совершенным Знанием. Невозможно, чтобы
во владениях Всевышнего и Благословенного Господа происходило что-либо против
Его воли. Всевышний Аллах сказал: «Но вы не пожелаете этого, если не
пожелает Аллах. Воистину, Аллах – Знающий, Мудрый». [Коран  7: 188] То
есть, наша воля подчинена воле Аллаха, и мы не пожелаем сделать что-либо, будь
то хорошее или плохое, если этому не будет сопутствовать Его желание. Поистине,
все, что желает Аллах, исходит от Его Совершенного знания и божественной
Мудрости.


Однако то, что воля человека подчинена воле Аллаха, не
говорит о том, что у человека нет своей воли и своего права выбора. Человек
может выбирать между добром и злом, между истиной и заблуждением, между верой и
неверием. Всевышний Аллах сказал: «Скажи: «Это (т.е. Коран) истина от
вашего Господа. Кто хочет, пусть верует, а кто не хочет, пусть не верует». Поистине,
Мы приготовили для беззаконников Огонь, стены которого будут окружать их со
всех сторон. Если они станут просить о помощи (от нестерпимой жажды), то
им помогут водой, подобной расплавленному металлу (или осадку раскаленного
масла), которая обжигает лицо (того, кто желает утолить ею жажду).
Как же мерзко это питьё и как же скверна эта (огненная) обитель!».
[Коран  18: 29]


Аллах пожелал, чтобы на земле существовало неверие и
грехи, однако Аллах этого не любит. Сказал Всевышний Аллах: «Аллах не любит нечестия».
[Коран  2: 205] Также Всевышний Аллах сказал: «Аллах не любит всяких
неверующих грешников». [Коран  2: 276]  Аллах пожелал, чтобы люди
совершали зло и нечестие друг против друга, однако Аллаху это ненавистно.
Всевышний Аллах сказал: «Ешьте и пейте из того (благого), чем наделил
(вас) Аллах, и не творите на земле зла, распространяя нечестие!».
[Коран  2: 60]


Тогда возникает вопрос, почему же Великий и Милостивый
Аллах пожелал, чтобы на земле происходило зло: войны, катастрофы, болезни,
несчастья, лишения? Одна из мудростей этого заключается в том, чтобы человек
искал защиты от бед и всякого зла только у Аллаха, и обращался за помощью
только к Нему, а не к Его творениям, потому что только Аллах может предоставить
полную надежную защиту и отвести всякую беду. Сказал Всевышний Аллах: «Скажи:
“Я прибегаю к защите Господа рассвета от зла того, что Он сотворил, от зла
мрака (ночи), когда он наступает, от зла колдуний, дующих на узлы, от
зла завистника, когда он завидует (т.е. от его зла и сглаза ”».
[Коран  113: 1-5]


Всё дурное, что постигает человека, случается только
по воле Аллаха, и отвести его может только Аллах. Всё хорошее, что происходит с
человеком, случается только по воле Аллаха, и даровать это может только Аллах.
Поэтому очевидным многобожием и идолопоклонством являются суеверие, вера в
дурные приметы и в то, что какие-либо события или вещи могут повлечь за собой
беды и несчастья. Любое зло и несчастье случается только тогда, когда этого
пожелает Аллах, а что касается творений, то от них ничего не зависит, они не
в состоянии принести пользу или причинить вред ни себе, ни другим, если того не
пожелает Аллах. Сказал Аллах Всевышний: «Скажи (Мухаммад): «Я не
властен принести себе пользу или причинить себе вред, если того не пожелает
Аллах». [Коран 7: 188] Поэтому явным идолопоклонством и многобожием
является боязнь черного кота, черного ворона и прочих плохих примет и суеверий,
ведь Всевышний Аллах сказал: «Не бойтесь их, а бойтесь Меня, если вы
являетесь верующими». [Коран  3: 175]


Другим проявлением неверия и идолопоклонства является
вера в «магическую силу» амулетов, оберегов и «волшебных» камней, убежденность,
что они способны принести удачу и защитить от бед. Эти вещи не в состоянии
защитить даже самих себя, не говоря уже о других. Если я захочу разбить амулет,
то сможет ли он защитить себя от меня? Если Аллах пожелает кому-то зла, то
неужели какой-то камень или оберег сможет помешать Ему? Всевышний Аллах сказал:
«Скажи (Мухаммад): «Кто же защитит вас от Аллаха, если Он пожелает
вам зла, и кто удержит Его, если Он соблаговолит оказать вам милость?» Они не
найдут, кроме Аллаха, ни покровителя, ни помощника». [Коран  33: 17]


Воистину, поклонения и обожествления не достоин тот,
кто не в состоянии принести ни вреда, ни пользы. Всевышний Аллах сказал: «Они
стали поклоняться вместо Него другим божествам, которые ничего не создают, хотя
сами были сотворены. Они не властны принести вред или пользу даже самим себе (т.к.
вред и польза происходят только по воле Аллаха) и не распоряжаются ни
смертью (т.е. не умерщвляют), ни жизнью (т.е. не оживляют), ни
воскрешением (т.е. не могут воскресить мертвых)».
[Коран  25: 3] Также Всевышний Аллах сказал: «Скажи: «Неужели вы
станете поклоняться вместо Аллаха тому (т.е. слабым немощным творениям),
что не властно принести вам ни вреда, ни пользы (т.к. и вред и польза
случаются только по воле Аллаха)? Это Аллах является Слышащим, Знающим!».
[Коран 5: 76]


Любое благо, которое происходит с человеком, и любой
вред, который его постигает, случаются только по воле Аллаха. Поэтому только у
Него мы просим благого исхода всех наших дел и только у Него мы ищем защиты от
бед, и только Ему мы поклоняемся. Сказал Всевышний Аллах: «Не взвывай (с
мольбами) вместо Аллаха к тому, что не приносит тебе пользы и не причиняет
тебе вреда. Если же ты поступишь таким образом, то окажешься в числе
беззаконников (т.е. идолопоклонников). Если Аллах коснется тебя вредом,
то никто, кроме Него, не избавит тебя от него. Если Он пожелает одарить тебя
добром, то никто не отвратит Его милости. Он одаряет ею того из Своих рабов,
кого пожелает. Он – Прощающий, Милосердный». [Коран 10: 106-107]


Продолжение
следует с дозволения Всевышнего Аллаха…


 

Аллах – Богатый, Самодостаточный





Хвала Аллаху
– Господу миров, мир и благословение Аллаха нашему пророку Мухаммаду, членам
его семьи и всем его сподвижникам!

А затем :


Люди
нуждаются в супругах для продления своего рода и удовлетворения потребности в
интимной близости, нуждаются в детях, которые будут ухаживать за ними в
старости. А что касается Аллаха, то Он абсолютно ни в ком и ни в чем не
нуждается, потому что Он совершенен, самодостаточен и богат. Его существование
является абсолютно независимым, напротив, все сущее зависит от Него. Всевышний
Аллах сказал: «Он – Первосоздатель небес и земли (которые не были созданы
никем прежде). Как может быть у Него (Самодостаточного и Богатого)
сын, если у Него нет супруги?». [Коран  6: 101]


Также Всевышний Аллах сказал: «Скажи: «Он – Аллах
Один (т.е. Один – Бог, Обладатель божественных качеств). Аллах
Самодостаточный (т.е. Он ни в ком и ни в чем не нуждается, а все остальное
нуждается в Нем). Он не родил (т.е. не было у Него ни супруги, ни
сына, ни дочери) и не был рожден (т.е. Он не является созданным, Он был
вечно), и нет никого, равного Ему (т.е. нет никого, подобного Ему в Его
высочайших божественных качествах)». [Коран 112: 1-4]


Аллах не нуждается ни в еде, чтобы утолять голод, ни в
питье, чтобы утолять жажду, ни в воздухе, чтобы дышать, потому что Он является
Совершенным, в отличие от творений. Всевышний Аллах сказал: «Я сотворил
джиннов и людей только для того, чтобы они поклонялись Мне. Я не хочу от них
никакого удела и не хочу, чтобы они кормили Меня. Воистину, Аллах является
Наделяющим уделом, Обладающим могуществом, Крепким». [Коран 51: 56-58] Все
творения нуждаются в Аллахе, в том, чтобы существовать, есть, пить, дышать,
одеваться, исцеляться от болезней и т.д., а Аллах ни в ком и ни в чем не
нуждается. Сказал Всевышний Аллах: «О люди! Вы нуждаетесь в Аллахе, тогда
как Аллах – Богатый (т.е. ни в чем не нуждается), Хвалимый (в Своем
богатстве)». [Коран 35: 15]


Поистине, поклонения по праву достоин только один Аллах,
который ни в ком и ни в чем не нуждается, а все, что помимо Него, не является
самодостаточным, нуждается в Аллахе и поэтому не достойно поклонения. Сказал
Всевышний Аллах: «Скажи (Мухаммад): «Неужели я возьму своим
покровителем кого-либо, кроме Аллаха, Творца небес и земли? Он кормит, а Его не
кормят». Скажи: «Мне велено быть первым из тех, кто покорился». Не будь же в
числе многобожников». [Коран 6: 14]


Именно поэтому Аллах указал на ошибочность и
несостоятельность обожествления Иисуса и его матери Марии, а также любых других
ложных, вымышленных божеств. Аллах сказал: «Мессия, сын Марьям (Марии),
был всего лишь посланником. До него тоже были посланники, а его мать была
правдивейшей женщиной. Оба они принимали пищу (т.е. оба они нуждались в еде,
питье и сплавлении нужды, как и все остальные люди). Посмотри, как Мы
разъясняем им знамения (т.е. ясные доказательства ложности их
божественности). А затем посмотри, до чего они отвращены от истины (т.е.
посмотри, как они продолжают оставаться на своей лжи, проявляя высокомерие
после того, как к ним пришла очевидная истина». [Коран 5: 76] Также
Всевышний Аллах сказал: «Они говорят: «Аллах взял себе сына». Пречист Он! Он
богат, и Ему принадлежит то, что на небесах, и то, что на земле. Нет у вас
никакого доказательства на это. Неужели вы наговариваете на Аллаха то, чего вы
не знаете?». [Коран 10: 68] Также Всевышний Аллах сказал: «Они говорят:
«Милостивый взял Себе сына». Этим вы совершаете ужасное злодеяние. Небо готово
расколоться, земля готова разверзнуться, а горы готовы рассыпаться в прах от
того, что они приписывают Милостивому сына. Не подобает Милостивому иметь
сына!». [Коран 19: 80-92]


Продолжение
следует с дозволения Всевышнего Аллаха…