Без заголовка
Барлықтарыңызға сәлем бере отырып, жаңа жылдарыңызбен құттықтаймыз! Сіздерге ең бірінші басты байлық - денсаулық, рухани байлық тілейміз! Осы екеуі бойыңызда болса, қалғандары өзінен-өзі табыла береді. Ол үшін адамгершілікке жат қылықтардан аулақ болсаңыз жетіп жатыр. Естеріңізде болса, біз былтырғы жылдың аяғына қарай, аяқ астынан, қазақ жастары өзге елдің мәдениетіне көп еліктеп кетіп, құлдық санадан әлі де арыла алмай келе жатқанын, әсіресе, дәл қазіргі заманда батыстың іріген мәдениеті мен сырты жылтыр, іші шірік, қазақтың рухани болмысына, табиғатына жат діндерге қатты еліктеп кеткенін ашына отырып сынай бастағанбыз, биыл да соны Алланың жәрдемімен ары қарай жалғастыра береміз.
Сонымен, ХХІ ғ. ІІ онжылдығы да табалдырығымыздан аттады. І онжылдық бүкіл дүниежүзі бойынша террорлық іс-әрекеттердің адамзат тарихында барынша қатты өршіген кезеңі болып ұмытылмастай есте қалатын болды. Атап айтар болсақ, 2001 ж. 11-қыркүйектегі Нью-Йорк қаласындағы ғимараттарға ұшақтардың шабуылы, іле-шала Ауғанстанда Усама бен Ладен жасырынып жүр деген сылтаумен болған соғыстар, Ирактағы соғыс, 2005 ж. 1-3 қыркүйекте террористердің Бесландағы мектепті жарып жіберуі, Өзбекстандағы, Ингушетиядағы, Ирак, Пакистан т.б. елдерде болып жатқан террорлық іс-әрекеттер - Ислам дінінің жаулары мен дін атын жамылған радикалды-экстремистік топтардың қолымен жасалған дүниелер еді. Бұл “әсіредіндарлар” құдіреті күшті, құлсүйгіш, ұлық Алланың қасиетті кітабы Құранның мағынасын дұрыс түсінбей, кәпірлерден дінді сақтап қалу үшін, Мұхаммед пайғамбарға (с.ғ.с.) ғана айтылған “джихадқа (соғысқа) шық,”- деген мағынадағы, қазіргі кезде мансұқ етілген (өз үкімін жойған) аятын, қазіргі заманға қолданып, кәпірлермен соғысып әлі жүр. Толығырақ айтар болсақ: бірде пайғамбарымыз Мұхаммед (с.ғ.с.) дінсіздермен болған ірі соғыстан жеңіспен қайтып келе жатып, қасындағы сахабаларына “Біз, енді, кіші соғыстан үлкен соғысқа бара жатырмыз,”- дейді, сонда сахабалары таңқалып: “Бұдан асқан қандай соғыс болуы мүмкін,”- деген кезде, “Ол - өз нәпсіңмен соғыс”- деп жауап берген болатын.
Қазіргі кездегі дүмшелер өз нәпсілерімен күресудің орнына, елдің бәріне бірден сақал қойғызып, хиджап кигізіп, намаз оқытып қоймақшы. Көнбегендерін “кәпірсің,” “адасқансың,” – деп, граната лақтырып, бомба жарып, одан қалса, автоматпен қырып тастаудан да тайынбайды. Амал не, XXI ғ. мұсылмандардың сиқы осындай болып тұр. Құдайға мың шүкір, біздің елімізде жарылыстар болмағанымен, дәл қазіргі уақытта біздің дін жолында жүрген көп қыз-жігіттеріміз радикалды-экстремистік топтардың уағыздарына уланып, солардың жақтастары болып жүргені қазіргі қазақ зиялы қауым өкілдерін қатты алаңдатып отыр, дәл осы бетімен кете берсе, елімізде әлеуметтік қақтығыстар, кәпірлермен соғыс болып кетуі мүмкін екенін де жасырмайды. Құдай бетін ары қылсын дей отырып, осы қасиетті Ислам дінін біздің ата-бабаларымыз қалай ұстанған, енді соған келейік. Ең бірінші, қазақ топырағында дүниеге келген, бүкіл түркі жұртының мақтанышына айналған, әулиелердің сұлтаны, ұлық Алланың досы Құл Қожа Ахмет Иассауи (р.ғ.) Құраннан және Сүннеттен бастау ала отырып, әрине түркі халқының мыңдаған жылдар бойы келе жатқан салт-дәстүрімен астастырып, дұрыс мұсылмандық түсінігін паш етті.Ахмет Иассауи (рғ) жолының алғашқы принципі махаббат, яғни Аллаға деген махаббат. Діннің негізі махаббатқа құрылуы керек.
Махаббат дегеніміз - қол жетпейтін арман. Махаббат – Алланы жан тәніңмен сүю, және дін жолында жасалған әрбір істің Аллаға деген сүйіспеншілікпен орындалуы. Дін жолында жасалған істердің негізінде осы сүйіспеншілік болмаса, басқасының түк те құны жоқ.
Иассауи жолының екінші негізі адамзатқа деген сүйіспеншілік. Адам ең жоғары жаратылыс. Дін жолында жоғарылаудың, Алланың мейіріне бөленудің жолы адамдарға көрсетілген құрмет, оларды қолдау, сүю, мұқтаждарға, жолда қалғандарға, жетім-жесірлерге, кедей-кепшіктерге деген мейірімділік пен сүйіспеншілік. Тіпті періштелердің ең ұлысы Жәбрәиіл жете алмаған жақындық арқылы Аллаға жеткен адамдардың ең ұлысы хз Мухаммад (с.ғ.с) бір ұлылыққа, яғни миғражға көтерілуге қалай қол жеткізген?
Мұны түсініп, ұғыну үшін Иассауиге (рғ) құлақ салып, ой жіберелік...
Ғаріп, (пақыр), жетімдерді елші сұрады,
Сол күні түнде миғраж болды, Хақты көрді,
Қайтіп келіп қайтадан кедейлерді сұрады,
Ғаріптерді іздеп келдім мен міне...
Ахмет Иассауи (рғ) сүннетке құрмет еткені соншалық, "-63 жасында хз Пайғамбар бұл дүниеден өткен, мен де жер басып жүре алмаймын,"-деп, осы жасқа келген кезде жер астынан шұңқыр қаздырып, өмірінің ақтық сағаттарына дейін сол хилуетханада тұрған. Яғни Ислам дінін берік ұстанған. Бірақ мұсылман емес барлық адамдарға да ізет көрсеткен. Осындай басқа түсінікті адамдарға ізетпен, құрметпен қарап, оларды жақын тарту – Иассауи жолының басты принципі болып табылады.
"Мұсылман емес деп , дінсізді ренжітпе.
Алла жүрегі қатты, өзгені ренжіткенді сүймейді."-дейді.
Ары қарай данышпан, ұлы Абай атамыз:
“Махаббатпен жаратқан адамзатты,
Сен де сүй ол Алланы жаннан тәтті.
Адамзаттың бәрін сүй бауырым деп,
Және хақ жолы осы деп әділетті.”-дейді.
Тағы бір өлеңінде:
“Кеше бала ең, келдің ғой талай жасқа,
Көз жетті, бір қалыпта тұра алмасқа.
Адамды сүй, Алланың хикметін сез,
Не қызық бар, бұл өмірде онан басқа.”-
деп, Алла мен барлық адамды сүю керек деп баса айтып кеткен.Дәл осындай гуманизмге, адамгершілікке негізделген ойларды, орыстан мұсылман болған Лев Толстой да өз шығармаларында көп жазған. Әсіресе, “Чем люди живы?” деген шығармасын кітапханаларда шаң басып жатқан жерінен тауып алып 2 рет оқып шықсаңыз бәрі де түп-түсінікті болады. Осыған қосымша “Разрушение ада, и восстановление его”деген шығармасын оқып көріңіз.
Ал, енді қазіргі кездегі дүмшелер мен ата-бабаларымыздың айтқан өсиеттерін салыстырып қарасақ, арасындағы айырмашылык жер мен көктей екені ақылы бар адамға көрініп тұр. Енді, неге дүмшелер “кәпірлермен соғысамыз” – деп, әуре болып жүр. Енді осы туралы айтайық:
Пайғамбарымыз Мұхаммед (с.ғ.с.) бірде сахабаларына: “Яхудилер 71-ге,- бөлінді, христиандар 72-ге бөлінді, ал, менің үмбетім болса, 73-ке бөлінеді, ішіндегі біреуі ғана дұрыс, қалғандары тозақтық,”- деген. Тағы бірде Алланың елшісі Мұхаммед (с.ғ.с.) серіктерімен бірге намаз оқып болған соң қолын жайып: “Иә, ұлық Алла, Шам мен Йеменнің жері мен еліне береке мен бірлік бер, дініңді сол жерден гүлдендір!”- деп дұға қылады. Осы кезде Недж қаласынан келген сахабалар: “Иә Алланың елшісі, дұғаңызға Недж қаласын да қоссаңыз,” – деп өтінеді. Алла елшісі сол замат алдыңғы дұғасын айна-қатесіз қайталайды. Сахабалар сөзіміз естілмей қалды-ау деген оймен өтінішін дауыстап тағы айтады. Амал нешік, дұға өзгеріссіз үшінші мәрте қайталанады.
“Иә, ұлық Алла, Шам мен Йеменнің жері мен еліне береке мен бірлік бер, дініңді сол жерден гүлдендір!”- деп дұғасын нық дауыспен қайталайды. Кейін пайғамбар сахабаларына: “Недждің дұғаға кірмейтін себебі бар. Ол жақтан елдің ішін ірітіп, діннің мазмұн-мәйегін былғап бүлдіретін бәле шығады. Малғұн шайтанның мүйізі сол болады” – деп дұғасынаң сырын түсіндіеді. Пайғамбардың сол болжамы дәл келді. XVIII ғасырда сол Недж қаласынан Исламның рухани ілімін түгелдей жойып, шайтан мүйізі ақыры шықты. Оның есімі – Мұхаммед Әбдулуәһһаб еді. Шайтан мүйізі Неджден қалай шықты, Араб әлеміндегі Ислам да солай сөне бастады. Діннің ішкі мазмұны мен рухани мәйегін ұрпақтан-ұрпаққа жеткеріп, хал ілімін үзбей үйретіп келген әулие-ғұламалардың молалары мен кесенелері түгелдей сүріліп, тегістелді. Ақиқатты жүрек көзімен көретін шын даналардың мұрасы дінде жоқ жаңалыққа теңеліп, өртеліп жойылды. Оның ішінде, әсіресе түркі нәсілінен шыққан әулие-ғұламалардың рухани кітаптары ізім-ғайым жоғалды. Осылайша күллі әлемге нұр шашып тұрған Ислам әлемі айналдырған 2-3 ғасырдың ішінде іші шірік, сырты жып-жылтыр, жарамсыз жұмыртқаға айналды. Қазақ даласын шайтан мүйізді әл-Уәһабтың шатақ діні соңғы 15 жылдан бері ел ішіне ентелеп кіріп жатыр.
Келешек ұрпақ алдында масқара болмас үшін, қазақ жастарын осылардың қақпанынан құтқарып қалу біздің, яғни, ақиқатты, шындықты білетіндердің міндеті білмейтіндерге айтып жеткізу. Ал, сіздің міндетіңіз солардың қатарына қосылмау, ол үшін ата-бабаларымыздың қасиетті Құран Кәрім мен Пайғамбар сүннетін, шайнап ауызға салғандай қылып, түсіндіріп жазған еңбектері мен батырлар жырын оқып жүріңіз! Бірақ бұл сыннан да сүрінбей өтеміз деген ойдамыз, өйткені, қазақ осыған дейін небір сұмдықты көретіні көріп блды, ендігі қазақтар, яғни бізден кейінгі ұрпақтар бақыттан басқаны көрмейді! Ертегі айтып отыр деп ойламаңыз, құдай қаласа, оны өз көздеріңізбен көресіздер деген ойдамыз! Ол үшін әр қазақ эгоизмді тастап, ар ілімін үйренсе болғаны. Қаласаңыз да қаламасаңыз да бәрібір үйренесіз!
“Жайнар өмір,
Қайнар көңіл,
Ар ілімі оқылса,” – дейді Шәкәрім атамыз.
Сонымен, ХХІ ғ. ІІ онжылдығы да табалдырығымыздан аттады. І онжылдық бүкіл дүниежүзі бойынша террорлық іс-әрекеттердің адамзат тарихында барынша қатты өршіген кезеңі болып ұмытылмастай есте қалатын болды. Атап айтар болсақ, 2001 ж. 11-қыркүйектегі Нью-Йорк қаласындағы ғимараттарға ұшақтардың шабуылы, іле-шала Ауғанстанда Усама бен Ладен жасырынып жүр деген сылтаумен болған соғыстар, Ирактағы соғыс, 2005 ж. 1-3 қыркүйекте террористердің Бесландағы мектепті жарып жіберуі, Өзбекстандағы, Ингушетиядағы, Ирак, Пакистан т.б. елдерде болып жатқан террорлық іс-әрекеттер - Ислам дінінің жаулары мен дін атын жамылған радикалды-экстремистік топтардың қолымен жасалған дүниелер еді. Бұл “әсіредіндарлар” құдіреті күшті, құлсүйгіш, ұлық Алланың қасиетті кітабы Құранның мағынасын дұрыс түсінбей, кәпірлерден дінді сақтап қалу үшін, Мұхаммед пайғамбарға (с.ғ.с.) ғана айтылған “джихадқа (соғысқа) шық,”- деген мағынадағы, қазіргі кезде мансұқ етілген (өз үкімін жойған) аятын, қазіргі заманға қолданып, кәпірлермен соғысып әлі жүр. Толығырақ айтар болсақ: бірде пайғамбарымыз Мұхаммед (с.ғ.с.) дінсіздермен болған ірі соғыстан жеңіспен қайтып келе жатып, қасындағы сахабаларына “Біз, енді, кіші соғыстан үлкен соғысқа бара жатырмыз,”- дейді, сонда сахабалары таңқалып: “Бұдан асқан қандай соғыс болуы мүмкін,”- деген кезде, “Ол - өз нәпсіңмен соғыс”- деп жауап берген болатын.
Қазіргі кездегі дүмшелер өз нәпсілерімен күресудің орнына, елдің бәріне бірден сақал қойғызып, хиджап кигізіп, намаз оқытып қоймақшы. Көнбегендерін “кәпірсің,” “адасқансың,” – деп, граната лақтырып, бомба жарып, одан қалса, автоматпен қырып тастаудан да тайынбайды. Амал не, XXI ғ. мұсылмандардың сиқы осындай болып тұр. Құдайға мың шүкір, біздің елімізде жарылыстар болмағанымен, дәл қазіргі уақытта біздің дін жолында жүрген көп қыз-жігіттеріміз радикалды-экстремистік топтардың уағыздарына уланып, солардың жақтастары болып жүргені қазіргі қазақ зиялы қауым өкілдерін қатты алаңдатып отыр, дәл осы бетімен кете берсе, елімізде әлеуметтік қақтығыстар, кәпірлермен соғыс болып кетуі мүмкін екенін де жасырмайды. Құдай бетін ары қылсын дей отырып, осы қасиетті Ислам дінін біздің ата-бабаларымыз қалай ұстанған, енді соған келейік. Ең бірінші, қазақ топырағында дүниеге келген, бүкіл түркі жұртының мақтанышына айналған, әулиелердің сұлтаны, ұлық Алланың досы Құл Қожа Ахмет Иассауи (р.ғ.) Құраннан және Сүннеттен бастау ала отырып, әрине түркі халқының мыңдаған жылдар бойы келе жатқан салт-дәстүрімен астастырып, дұрыс мұсылмандық түсінігін паш етті.Ахмет Иассауи (рғ) жолының алғашқы принципі махаббат, яғни Аллаға деген махаббат. Діннің негізі махаббатқа құрылуы керек.
Махаббат дегеніміз - қол жетпейтін арман. Махаббат – Алланы жан тәніңмен сүю, және дін жолында жасалған әрбір істің Аллаға деген сүйіспеншілікпен орындалуы. Дін жолында жасалған істердің негізінде осы сүйіспеншілік болмаса, басқасының түк те құны жоқ.
Иассауи жолының екінші негізі адамзатқа деген сүйіспеншілік. Адам ең жоғары жаратылыс. Дін жолында жоғарылаудың, Алланың мейіріне бөленудің жолы адамдарға көрсетілген құрмет, оларды қолдау, сүю, мұқтаждарға, жолда қалғандарға, жетім-жесірлерге, кедей-кепшіктерге деген мейірімділік пен сүйіспеншілік. Тіпті періштелердің ең ұлысы Жәбрәиіл жете алмаған жақындық арқылы Аллаға жеткен адамдардың ең ұлысы хз Мухаммад (с.ғ.с) бір ұлылыққа, яғни миғражға көтерілуге қалай қол жеткізген?
Мұны түсініп, ұғыну үшін Иассауиге (рғ) құлақ салып, ой жіберелік...
Ғаріп, (пақыр), жетімдерді елші сұрады,
Сол күні түнде миғраж болды, Хақты көрді,
Қайтіп келіп қайтадан кедейлерді сұрады,
Ғаріптерді іздеп келдім мен міне...
Ахмет Иассауи (рғ) сүннетке құрмет еткені соншалық, "-63 жасында хз Пайғамбар бұл дүниеден өткен, мен де жер басып жүре алмаймын,"-деп, осы жасқа келген кезде жер астынан шұңқыр қаздырып, өмірінің ақтық сағаттарына дейін сол хилуетханада тұрған. Яғни Ислам дінін берік ұстанған. Бірақ мұсылман емес барлық адамдарға да ізет көрсеткен. Осындай басқа түсінікті адамдарға ізетпен, құрметпен қарап, оларды жақын тарту – Иассауи жолының басты принципі болып табылады.
"Мұсылман емес деп , дінсізді ренжітпе.
Алла жүрегі қатты, өзгені ренжіткенді сүймейді."-дейді.
Ары қарай данышпан, ұлы Абай атамыз:
“Махаббатпен жаратқан адамзатты,
Сен де сүй ол Алланы жаннан тәтті.
Адамзаттың бәрін сүй бауырым деп,
Және хақ жолы осы деп әділетті.”-дейді.
Тағы бір өлеңінде:
“Кеше бала ең, келдің ғой талай жасқа,
Көз жетті, бір қалыпта тұра алмасқа.
Адамды сүй, Алланың хикметін сез,
Не қызық бар, бұл өмірде онан басқа.”-
деп, Алла мен барлық адамды сүю керек деп баса айтып кеткен.Дәл осындай гуманизмге, адамгершілікке негізделген ойларды, орыстан мұсылман болған Лев Толстой да өз шығармаларында көп жазған. Әсіресе, “Чем люди живы?” деген шығармасын кітапханаларда шаң басып жатқан жерінен тауып алып 2 рет оқып шықсаңыз бәрі де түп-түсінікті болады. Осыған қосымша “Разрушение ада, и восстановление его”деген шығармасын оқып көріңіз.
Ал, енді қазіргі кездегі дүмшелер мен ата-бабаларымыздың айтқан өсиеттерін салыстырып қарасақ, арасындағы айырмашылык жер мен көктей екені ақылы бар адамға көрініп тұр. Енді, неге дүмшелер “кәпірлермен соғысамыз” – деп, әуре болып жүр. Енді осы туралы айтайық:
Пайғамбарымыз Мұхаммед (с.ғ.с.) бірде сахабаларына: “Яхудилер 71-ге,- бөлінді, христиандар 72-ге бөлінді, ал, менің үмбетім болса, 73-ке бөлінеді, ішіндегі біреуі ғана дұрыс, қалғандары тозақтық,”- деген. Тағы бірде Алланың елшісі Мұхаммед (с.ғ.с.) серіктерімен бірге намаз оқып болған соң қолын жайып: “Иә, ұлық Алла, Шам мен Йеменнің жері мен еліне береке мен бірлік бер, дініңді сол жерден гүлдендір!”- деп дұға қылады. Осы кезде Недж қаласынан келген сахабалар: “Иә Алланың елшісі, дұғаңызға Недж қаласын да қоссаңыз,” – деп өтінеді. Алла елшісі сол замат алдыңғы дұғасын айна-қатесіз қайталайды. Сахабалар сөзіміз естілмей қалды-ау деген оймен өтінішін дауыстап тағы айтады. Амал нешік, дұға өзгеріссіз үшінші мәрте қайталанады.
“Иә, ұлық Алла, Шам мен Йеменнің жері мен еліне береке мен бірлік бер, дініңді сол жерден гүлдендір!”- деп дұғасын нық дауыспен қайталайды. Кейін пайғамбар сахабаларына: “Недждің дұғаға кірмейтін себебі бар. Ол жақтан елдің ішін ірітіп, діннің мазмұн-мәйегін былғап бүлдіретін бәле шығады. Малғұн шайтанның мүйізі сол болады” – деп дұғасынаң сырын түсіндіеді. Пайғамбардың сол болжамы дәл келді. XVIII ғасырда сол Недж қаласынан Исламның рухани ілімін түгелдей жойып, шайтан мүйізі ақыры шықты. Оның есімі – Мұхаммед Әбдулуәһһаб еді. Шайтан мүйізі Неджден қалай шықты, Араб әлеміндегі Ислам да солай сөне бастады. Діннің ішкі мазмұны мен рухани мәйегін ұрпақтан-ұрпаққа жеткеріп, хал ілімін үзбей үйретіп келген әулие-ғұламалардың молалары мен кесенелері түгелдей сүріліп, тегістелді. Ақиқатты жүрек көзімен көретін шын даналардың мұрасы дінде жоқ жаңалыққа теңеліп, өртеліп жойылды. Оның ішінде, әсіресе түркі нәсілінен шыққан әулие-ғұламалардың рухани кітаптары ізім-ғайым жоғалды. Осылайша күллі әлемге нұр шашып тұрған Ислам әлемі айналдырған 2-3 ғасырдың ішінде іші шірік, сырты жып-жылтыр, жарамсыз жұмыртқаға айналды. Қазақ даласын шайтан мүйізді әл-Уәһабтың шатақ діні соңғы 15 жылдан бері ел ішіне ентелеп кіріп жатыр.
Келешек ұрпақ алдында масқара болмас үшін, қазақ жастарын осылардың қақпанынан құтқарып қалу біздің, яғни, ақиқатты, шындықты білетіндердің міндеті білмейтіндерге айтып жеткізу. Ал, сіздің міндетіңіз солардың қатарына қосылмау, ол үшін ата-бабаларымыздың қасиетті Құран Кәрім мен Пайғамбар сүннетін, шайнап ауызға салғандай қылып, түсіндіріп жазған еңбектері мен батырлар жырын оқып жүріңіз! Бірақ бұл сыннан да сүрінбей өтеміз деген ойдамыз, өйткені, қазақ осыған дейін небір сұмдықты көретіні көріп блды, ендігі қазақтар, яғни бізден кейінгі ұрпақтар бақыттан басқаны көрмейді! Ертегі айтып отыр деп ойламаңыз, құдай қаласа, оны өз көздеріңізбен көресіздер деген ойдамыз! Ол үшін әр қазақ эгоизмді тастап, ар ілімін үйренсе болғаны. Қаласаңыз да қаламасаңыз да бәрібір үйренесіз!
“Жайнар өмір,
Қайнар көңіл,
Ар ілімі оқылса,” – дейді Шәкәрім атамыз.
Без заголовка
Ассалаумағалейкум, құрметті №1 Орджоникидзе атындағы орта мектеп-гимназиясының оқушылары, түлекткрі және осы бірлестіктің мүшелері! Өткенде берген уәдеміз бойынша Ислам дінінің ішіндегі ағымдардың қазақ халқына тиетін зиянын ашықтан-ашық баяндаймыз, себебі, Алланың алдында күнәлі, ата-бабаларымыздың және келешек ұрпақтың алдында кінәлі болмас үшін шындықты ашық айтатын кез келді.
Сонымен, Қазақстан бойынша дін ұстанған жастарымыздың 80-85 пайызы Ислам дінінің ішіндегі 73 ағымның біреуіне өздері де білмей кіріп кеткен. Басым көпшілігіваххабизмде жүр, мұның себебі, ваххабистер “біз тек қана Құран және сүннетпен (хадиспен) жүреміз, басқаларын мойындамаймыз, ұлтқа бөлінбейміз,”-дейді,яғни қазақтың маңдайына біткен әулиелердің сұлтаны Қ. А.Яссауиден бастап, Бекет ата, Ж.Баласағұн, С. Бақырғани, Жалаири, Маржани, Абай, Шәкәрім, Мәшһүр Жүсіп т.б аталарымызды және салт-дәстүрлерімізді мойындамайды, бүкіл адамзатқа ортақ, баға жетпес мол еңбектерін оқымайды. Бұл нені білдіреді, бұл Қазақстанда 130 ұлт болса, ваххабистер ұлты жоқ, салты жоқ, Отаны жоқ 131-ші ұлтты қолдан жасап жатыр деген сөз. Бұл әрине, сүттей ұйып отырған халықты өз ішінен іріту деген сөз. Қазақ жастарының ваххабистердің көптеп кіруі жүректі ауыртады. Эпицентрлері: Алматы қаласы, университет жатақханалары, Тастақ мешіті, Ұзынағаш, Текелі, Жаркент, Астана қаласындағы Шұбар мешіті, Қарағанды, Қарқаралы, Ақтау, Атырау, Орал, Шымкент, Сарыағаш, Тараз, Қордай осы аталған қала-аудандарда жаппай дінилену байқалады. Тіпәй-тіпәй біздің ауданда мұндай жамағаттар жинала қойған жоқ, бірақ, көбейіп кетеді-ау деген қауіп бар, себебі, әр қаладан оқып келген студенттер өз “үлестерін” шамалары келгенше қосып жатыр. Мыңбұлақ ауылында “Таблиғи-жамағат” ағымының біраз жамағаты жиналып қалғаны белгілі болып отыр. Еліміздегі «Таблиғи Жамағат» радикалды діни фундаменталистік қозғалысы ең алғаш Елбасымыз Н.Ә.Назарбаевтың тарапынан «қатерлі діни қозғалыс» деп танылған болатын. Ол туралы Президент Н.Назарбаев өзінің «Сындарлы он жыл» атты кітабында: «діни қауымның белгілі бір бөлігі діни төзімсіздік идеясын ту ететін шет елдегі ислам орталықтары миссионерлерінің ықпалына ілігеді. Мұндай ахуал біздің елдің Оңтүстік өңірінен айрықша байқалып отыр. Мәселен, Оңтүстік Қазақстан және Жамбыл облыстарының аумақтарында астыртын ұйым құрғангшетелдік «Таблиға Жамағат» радикалдық қозғалысының үгіт-насихат әрекеттері анықталған» - деп келтіреді. (Назарбаев Н.Ә., Сындарлы он жыл, Алматы, «Атамұра» 2003 жыл, 59-б.).
Дегенмен, Елбасымыз тарапынан «қауіпті» деп танылған «таблиқшылар» қазіргі кездері апталап, айлап мешіттерді кезіп уағыз-насихаттарын кедергісіз таратып жүргендігін көз көріп, құлақ естіп жүр. Тіптен, аталмыш діни қозғалыс өкілдері жергілікті жерлердегі мешіттерде имам болып сайланып, көптеген көзсіз жастарды топ-тобымен қақпандарына түсіруде.
Тәуелсіздік алғаннан кейін, дінге бостандық беріліп, ата дінінен ұзақ уақыт қол үзіп қалған қазақтар араб елдерінен Ислам дінін үйренуге мол мүмкіндік алды. Мұны естіген дінге жақындау үлкен кісілердің қуанышында шек болмады, өйткені, кезінде ғылымның дамып кетуіне ықпал еткен, білімнің қайнар көзі – Арабия жақтан білім алып келсе, баяғы өзіміздің әл-Фараби, әл-Бируни, ибн-Синалар сияқгы ғалым болып келеді деп сенді. Әттең, бірақ, олай болмады, керісінше, оқып келген балалары мешіттен шықпайтын, қазіргі қоғамға түк икемсіз, прогрессивтік өмірге мың салсаң, бір баспайтын, ғылым-білімге ұмтылмайтын, кез-келген отырыс, той-томалақтарда әңгіменің орайы келсін-келмесін “намаз оқы, намаз оқы, оқымасаң тозаққа тіке барасың”-деп отырыстың шырқын бұзып, жиналған көпшілікті жалықтырып жіберетін, қазақтың мың жылдан бері ұстанып келе жатқан салт-дәстүрінің бәріне “Аллаға серік қосу” деп қарайтын дүмше молда болып оралды. Қазақтың басына осылар бәле боп жабысты, діннен хабары аз халыққа “Арыстан баб, Ахмет Яссауи, Бекет ата кесенелеріне баруға болмайды, аруақ қолда деп айтуға болмайды, ол – ширк (серік қосу), тұмар, көзмоншақ тағуға болмайды, қайтыс болған адамды 3 cағат ішінде жерлеу керек, жыртыс, тәбәрік таратуға болмайды, ол- бидғат (дінге жаңалық енгізу), Арабияда солай істейді, мен со жақтан окып келгенмін, сенбесеңдер, міне дипломым, арабтар ең түзу жолда, қазақтар болса, Қожа Ахмет Яссауиден бастап адасып кеткен”- дейтін қауіпті молдаға айналды. Бұл қалай сонда? Ислам дінін қабылдап, мұсылман болған адам маңдайы жарқырап, қоғамның қай саласы болмасын алдыңғы қатардан көрінуі керек еді ғой, басқалар мұсылмандардан үлгі алуы керек емес пе еді? Керісінше, қазір, бүкіл әлем мұсылмандардан қорқатын болған, террорист, экстремистердің барлығы осылардан шығады деп, жоламайтын болған. Оған не себеп? Осы жерден тоқтай тұрып, тарихқа үңіліп көрейік:
ХVІІІ ғасырда Ислам жаулары, яғни, Англияның Колониялар Басқармасының ислам әлемін бүлдіру мақсатында ойлап тапқан «діні» - уаххабизм екендігін оқыған көкірегі ояу әрбір азамат хабардар. Оның «Уаххабизм» деп аталу себебі - уаххабшылдардың лидері болған Мұхаммед ибн Абдул Уаххаб есімімен тікелей байланысты. Ал, оның ұстазы Хемпер атты ағылшындық «тыңшы» болатын. Ол кезеңде араб елдері Осман империясының қарамағына қарағандықтан Хемпер Абдул Уаххабты Осман империясы саясатына қарсы қойып, мемлекет басшыларына бағынбауға, ислам дінін көптеген «салт-дәстүрден» тазартуға, исламға жаңалық енгізуге тәрбиеледі. Осылайша ұстазы Хемперден теріс ілім алып шыққан шәкірті Абдул Уаххаб ислам дінінде бұрын-соңды болмаған «Уаххабизмнің» негізін қалады. Ислам халифасы ІІ Махмуд хан Мысыр билеушісі Мұхаммад Али пашаға әскер жасақтап, уахабилердің бүлігін басуға бұйрық берді. Мұхаммад Али паша Арабстанды уахабилерден азат етті. Уаххабилерге арқа сүйеген Абдул-Азиз бин Мухаммад бин Сауд 1791 жылы Меккенің әмірі Шариф Ғалиб мырзамен алғаш рет соғысады. (Өмер Бег. Уаһһабиліктің басталуы және таралуы. Стамбул 1993 ж., Алматы 2002ж. 3-бет.)
Осылайша Осман империясы тарапынан бірнеше мәрте қудаланып, қырғынға ұшыраса да ағылшындардың көмегіне сүйене «уаххабшылар» өз әрекеттерін тоқтатқан жоқ. Уаххабшылар Пайғамбар заманынан мирас болып келген дәстүрлі ислам дінін терістеп, оған жаңалық енгізді, мұсылмандарды қан қақсатты. Арабияда ең ақыры 1929 жылға дейін дәстүрлі ислам мен уаххабтар арасында қырқыс болды. Бұл туралы Т. Мансұровтың Н.Төреқұлов атты еңбегінде де келтірілген. (Т. Мансұров. Нәзір Төреқұлов. Ғұмырнамалық деректі хикаят. Алматы, «Қазақстан» 2007. 42-б).
Қасиетті Мекке қаласының мүфтиі Ас-Саид Ахмад бин Зайни Дахлан (р.ғ.) өзінің «Әл-футухатул исламийа» кітабының «Фитнатул уаһһабийа» («Уаһһабшылар бүлігі») атты тарауында уаһабилердің идеяларының жалғандығы және мұсылмандарға көрсеткен зорлық-зомбылықтарын әшкерелеп жазды. Бұл кітап 1968 жылы Каирде, 1975 жылы Стамбулда жарық көрді. Автор: «Уаһһабилер Мекке және Мәдинедегі әһлі-сүннәт ғалымдарын алдап көндіру үшін уаһһабилер өз адамдарын жіберді, бірақ, ол адамдары ғалымдардың сұрақтарына жауап бере алмай, өтіріктері шығып, әшкере болды. Мекке және Мәдине ғалымдары олардың сөздерінің жалған екендігін дәлелдеп, оларға «кәпір» үкімін шығарып, оны жан-жаққа таратты. Меккенің әмірі Мас'уд бин Саид оларды тұтқындауға бұйрық берді. Біразы Дар'ияға қашып кетті деп жазады». Зайни Дахлан 1886 жылы Мәдинеде қайтыс болды. (Өмер Бег. Уаһһабиліктің басталуы және таралуы. Стамбул 1993 ж., Алматы 2002ж. 4-бет.)
Уаххабшылар осылайша бүкіл араб елін жаулап алып, уаххабизмді мемлекеттік дін етті. Мәселен қазіргі күні әлемге әйгілі ислам теологтары да Арабияның қазіргі дінін уаххабизм деп таниды. Уаххабизм дінінің қысқаша тарихы осылай.
Ал, енді, зияны туралы айтар болсақ, олар, «әулие» (арабша - уәли, қазақша – дос, яғни, Алланың досы) деген жоқ деп, күмәнмен қарайды, ал, бұл Алланың қаһарын туғызады, екіншіден, халықты екіге жарып, біздің бірлігімізді алып жатыр. Бірліксіз ештеңе де болмайтыны бәрімізге де белгілі. «Бірлігі күшті ел озар, бірлігі жоқ ел тозар» деп аталарымыз бекерге айтпаған болар. Сондықтан дінге келгенде өте мұқият болуымыз керек.
Пікірлеріңіз болса айтыңыздар.
Сонымен, Қазақстан бойынша дін ұстанған жастарымыздың 80-85 пайызы Ислам дінінің ішіндегі 73 ағымның біреуіне өздері де білмей кіріп кеткен. Басым көпшілігіваххабизмде жүр, мұның себебі, ваххабистер “біз тек қана Құран және сүннетпен (хадиспен) жүреміз, басқаларын мойындамаймыз, ұлтқа бөлінбейміз,”-дейді,яғни қазақтың маңдайына біткен әулиелердің сұлтаны Қ. А.Яссауиден бастап, Бекет ата, Ж.Баласағұн, С. Бақырғани, Жалаири, Маржани, Абай, Шәкәрім, Мәшһүр Жүсіп т.б аталарымызды және салт-дәстүрлерімізді мойындамайды, бүкіл адамзатқа ортақ, баға жетпес мол еңбектерін оқымайды. Бұл нені білдіреді, бұл Қазақстанда 130 ұлт болса, ваххабистер ұлты жоқ, салты жоқ, Отаны жоқ 131-ші ұлтты қолдан жасап жатыр деген сөз. Бұл әрине, сүттей ұйып отырған халықты өз ішінен іріту деген сөз. Қазақ жастарының ваххабистердің көптеп кіруі жүректі ауыртады. Эпицентрлері: Алматы қаласы, университет жатақханалары, Тастақ мешіті, Ұзынағаш, Текелі, Жаркент, Астана қаласындағы Шұбар мешіті, Қарағанды, Қарқаралы, Ақтау, Атырау, Орал, Шымкент, Сарыағаш, Тараз, Қордай осы аталған қала-аудандарда жаппай дінилену байқалады. Тіпәй-тіпәй біздің ауданда мұндай жамағаттар жинала қойған жоқ, бірақ, көбейіп кетеді-ау деген қауіп бар, себебі, әр қаладан оқып келген студенттер өз “үлестерін” шамалары келгенше қосып жатыр. Мыңбұлақ ауылында “Таблиғи-жамағат” ағымының біраз жамағаты жиналып қалғаны белгілі болып отыр. Еліміздегі «Таблиғи Жамағат» радикалды діни фундаменталистік қозғалысы ең алғаш Елбасымыз Н.Ә.Назарбаевтың тарапынан «қатерлі діни қозғалыс» деп танылған болатын. Ол туралы Президент Н.Назарбаев өзінің «Сындарлы он жыл» атты кітабында: «діни қауымның белгілі бір бөлігі діни төзімсіздік идеясын ту ететін шет елдегі ислам орталықтары миссионерлерінің ықпалына ілігеді. Мұндай ахуал біздің елдің Оңтүстік өңірінен айрықша байқалып отыр. Мәселен, Оңтүстік Қазақстан және Жамбыл облыстарының аумақтарында астыртын ұйым құрғангшетелдік «Таблиға Жамағат» радикалдық қозғалысының үгіт-насихат әрекеттері анықталған» - деп келтіреді. (Назарбаев Н.Ә., Сындарлы он жыл, Алматы, «Атамұра» 2003 жыл, 59-б.).
Дегенмен, Елбасымыз тарапынан «қауіпті» деп танылған «таблиқшылар» қазіргі кездері апталап, айлап мешіттерді кезіп уағыз-насихаттарын кедергісіз таратып жүргендігін көз көріп, құлақ естіп жүр. Тіптен, аталмыш діни қозғалыс өкілдері жергілікті жерлердегі мешіттерде имам болып сайланып, көптеген көзсіз жастарды топ-тобымен қақпандарына түсіруде.
Тәуелсіздік алғаннан кейін, дінге бостандық беріліп, ата дінінен ұзақ уақыт қол үзіп қалған қазақтар араб елдерінен Ислам дінін үйренуге мол мүмкіндік алды. Мұны естіген дінге жақындау үлкен кісілердің қуанышында шек болмады, өйткені, кезінде ғылымның дамып кетуіне ықпал еткен, білімнің қайнар көзі – Арабия жақтан білім алып келсе, баяғы өзіміздің әл-Фараби, әл-Бируни, ибн-Синалар сияқгы ғалым болып келеді деп сенді. Әттең, бірақ, олай болмады, керісінше, оқып келген балалары мешіттен шықпайтын, қазіргі қоғамға түк икемсіз, прогрессивтік өмірге мың салсаң, бір баспайтын, ғылым-білімге ұмтылмайтын, кез-келген отырыс, той-томалақтарда әңгіменің орайы келсін-келмесін “намаз оқы, намаз оқы, оқымасаң тозаққа тіке барасың”-деп отырыстың шырқын бұзып, жиналған көпшілікті жалықтырып жіберетін, қазақтың мың жылдан бері ұстанып келе жатқан салт-дәстүрінің бәріне “Аллаға серік қосу” деп қарайтын дүмше молда болып оралды. Қазақтың басына осылар бәле боп жабысты, діннен хабары аз халыққа “Арыстан баб, Ахмет Яссауи, Бекет ата кесенелеріне баруға болмайды, аруақ қолда деп айтуға болмайды, ол – ширк (серік қосу), тұмар, көзмоншақ тағуға болмайды, қайтыс болған адамды 3 cағат ішінде жерлеу керек, жыртыс, тәбәрік таратуға болмайды, ол- бидғат (дінге жаңалық енгізу), Арабияда солай істейді, мен со жақтан окып келгенмін, сенбесеңдер, міне дипломым, арабтар ең түзу жолда, қазақтар болса, Қожа Ахмет Яссауиден бастап адасып кеткен”- дейтін қауіпті молдаға айналды. Бұл қалай сонда? Ислам дінін қабылдап, мұсылман болған адам маңдайы жарқырап, қоғамның қай саласы болмасын алдыңғы қатардан көрінуі керек еді ғой, басқалар мұсылмандардан үлгі алуы керек емес пе еді? Керісінше, қазір, бүкіл әлем мұсылмандардан қорқатын болған, террорист, экстремистердің барлығы осылардан шығады деп, жоламайтын болған. Оған не себеп? Осы жерден тоқтай тұрып, тарихқа үңіліп көрейік:
ХVІІІ ғасырда Ислам жаулары, яғни, Англияның Колониялар Басқармасының ислам әлемін бүлдіру мақсатында ойлап тапқан «діні» - уаххабизм екендігін оқыған көкірегі ояу әрбір азамат хабардар. Оның «Уаххабизм» деп аталу себебі - уаххабшылдардың лидері болған Мұхаммед ибн Абдул Уаххаб есімімен тікелей байланысты. Ал, оның ұстазы Хемпер атты ағылшындық «тыңшы» болатын. Ол кезеңде араб елдері Осман империясының қарамағына қарағандықтан Хемпер Абдул Уаххабты Осман империясы саясатына қарсы қойып, мемлекет басшыларына бағынбауға, ислам дінін көптеген «салт-дәстүрден» тазартуға, исламға жаңалық енгізуге тәрбиеледі. Осылайша ұстазы Хемперден теріс ілім алып шыққан шәкірті Абдул Уаххаб ислам дінінде бұрын-соңды болмаған «Уаххабизмнің» негізін қалады. Ислам халифасы ІІ Махмуд хан Мысыр билеушісі Мұхаммад Али пашаға әскер жасақтап, уахабилердің бүлігін басуға бұйрық берді. Мұхаммад Али паша Арабстанды уахабилерден азат етті. Уаххабилерге арқа сүйеген Абдул-Азиз бин Мухаммад бин Сауд 1791 жылы Меккенің әмірі Шариф Ғалиб мырзамен алғаш рет соғысады. (Өмер Бег. Уаһһабиліктің басталуы және таралуы. Стамбул 1993 ж., Алматы 2002ж. 3-бет.)
Осылайша Осман империясы тарапынан бірнеше мәрте қудаланып, қырғынға ұшыраса да ағылшындардың көмегіне сүйене «уаххабшылар» өз әрекеттерін тоқтатқан жоқ. Уаххабшылар Пайғамбар заманынан мирас болып келген дәстүрлі ислам дінін терістеп, оған жаңалық енгізді, мұсылмандарды қан қақсатты. Арабияда ең ақыры 1929 жылға дейін дәстүрлі ислам мен уаххабтар арасында қырқыс болды. Бұл туралы Т. Мансұровтың Н.Төреқұлов атты еңбегінде де келтірілген. (Т. Мансұров. Нәзір Төреқұлов. Ғұмырнамалық деректі хикаят. Алматы, «Қазақстан» 2007. 42-б).
Қасиетті Мекке қаласының мүфтиі Ас-Саид Ахмад бин Зайни Дахлан (р.ғ.) өзінің «Әл-футухатул исламийа» кітабының «Фитнатул уаһһабийа» («Уаһһабшылар бүлігі») атты тарауында уаһабилердің идеяларының жалғандығы және мұсылмандарға көрсеткен зорлық-зомбылықтарын әшкерелеп жазды. Бұл кітап 1968 жылы Каирде, 1975 жылы Стамбулда жарық көрді. Автор: «Уаһһабилер Мекке және Мәдинедегі әһлі-сүннәт ғалымдарын алдап көндіру үшін уаһһабилер өз адамдарын жіберді, бірақ, ол адамдары ғалымдардың сұрақтарына жауап бере алмай, өтіріктері шығып, әшкере болды. Мекке және Мәдине ғалымдары олардың сөздерінің жалған екендігін дәлелдеп, оларға «кәпір» үкімін шығарып, оны жан-жаққа таратты. Меккенің әмірі Мас'уд бин Саид оларды тұтқындауға бұйрық берді. Біразы Дар'ияға қашып кетті деп жазады». Зайни Дахлан 1886 жылы Мәдинеде қайтыс болды. (Өмер Бег. Уаһһабиліктің басталуы және таралуы. Стамбул 1993 ж., Алматы 2002ж. 4-бет.)
Уаххабшылар осылайша бүкіл араб елін жаулап алып, уаххабизмді мемлекеттік дін етті. Мәселен қазіргі күні әлемге әйгілі ислам теологтары да Арабияның қазіргі дінін уаххабизм деп таниды. Уаххабизм дінінің қысқаша тарихы осылай.
Ал, енді, зияны туралы айтар болсақ, олар, «әулие» (арабша - уәли, қазақша – дос, яғни, Алланың досы) деген жоқ деп, күмәнмен қарайды, ал, бұл Алланың қаһарын туғызады, екіншіден, халықты екіге жарып, біздің бірлігімізді алып жатыр. Бірліксіз ештеңе де болмайтыны бәрімізге де белгілі. «Бірлігі күшті ел озар, бірлігі жоқ ел тозар» деп аталарымыз бекерге айтпаған болар. Сондықтан дінге келгенде өте мұқият болуымыз керек.
Пікірлеріңіз болса айтыңыздар.
Без заголовка
Міне, биыл тәуелсіздік алғанымызға құдай қаласа, биыл - 18 жыл толғалы отыр. Қуанышымыз да бар, өкінішіміз көбірек. Қуанатынымыз - жерімізге ие болып қалдық, өкінетініміз – көп қазақтардың санасы әлі тәуелсіздік ала қойған жоқ. Сол баяғы құлдық санаменсандалып әлі жүр. Бұл әсіресе мәдениет, тіл және дінге келгенде қатты білініп қалады. Енді осыларды шамамыз келгенше бір-бірлеп талдап көрейік.
Көзін ашқалы бері тәелсіздіктің дәмін татып келе жатқан жастарымызға сонша не болды? Неге бұрынғы қазақы дархан мінезімізді батыстың эгоистік, дүниеқұмарлық, билікқұмарлық сияқты мінездерге айырбастап жатырмыз? Әлде, бұл өте жылдам дамып бара жатқан заман талабы ма? Жоқ, олай емес!
ХХІ ғасыр бір елді жаулағысы келген елге, баяғыдай қарумен емес, идеологиямен, яғни, адамдардың ойлау жүйесін өзгерту арқылы алатын ғасыр. Осыны жете түсінген батыстағылар (Европа, АҚШ, әсіресе еврейлер) іріп-шіріген мәдениетін атыс-шабысқа толы, мағынасыз, біздің менталитетімізге жат мультфильм, кино, клиптерін тықпалап жатыр. Қазақ халқы еліктеуден бірінші орын алатын халық. Өстіп еліктейміз деп жүргенде, батыстың іріген мәдениетімен әбден сусындап өскен жастарымыз көп уақыт өткізбей, өз нәтижелерін бере бастады. Біреуді өлгенше ұрып-соғу, пышақтап кету, студенттер арасында төменгі курс студенттерінің ақшасын, соткасын, киімін тартып алу сияқты оқиғаларға әбден көзіміз көріп, етіміз өліп кеткен. Бұлардың ойларынша «біз әлі жаспыз, жастық шақта бәрін көру керек, ертең қартайғанда өкініп қаласың» деген сияқты бос ыржың, күлкі бірін-бірі мазақ қылу тағы басқа түкке тұрмайтын мағынасыз бос нәрселер. Өнер, ғылым үйренейін, халқыма бір пайдамды тигізейін деп өлсе де ойламайды, керісінше, мен басқалардан қымбатырақ киінуім керек деп киімге, дүниеге, машинаға қызығып, өз қарақан басының қамын күйттеп кетті. Керек десеңіз, Болашақ бағдарламасымен әлемнің 30-дан астам елінен білім алып келіп жатқан «басы қатты істейтін» жастарымыздың бар ойлары жоғарғы жақтағы жұмсақ креслоға жайғасуға, ақшаны көбірек тауып, тезірек баюға ауып кетті. Былайша айтқанда нәпсінің өзімшілдігі, эго, мақтан. Бұның бәрі -- мінез кемшілігі. Ал, енді, кемшілікті түзеуге бола ма деген сұраққа болады деп сенімді түрде жауап берер едім. Себебі, ата-бабаларымыз бізге мол мұра қалдырып кеткен. Қожа Ахмет Яссауидің хал ілімі, Абай атамыздың толық адам ілімі, Шәкәрім атамыздың ар ілімі осындай мінез кемшіліктерін мінеп, қалай түзетуге болатынын айтып кеткен. Осы кісілердің еңбектерін ден қойып оқып, көңілге тоқып байқасаңыз, өзіңіз түсінесіз, әсіресе Абай атамыздың қара сөздерін оқып отырған кезде жүрек туралы жазған қара сөздерін 3-4 рет оқып, әбден түсініп оқу керек.
Ал, енді бұлардан бөлек, имандылыққа бет бұрып, намаз оқитын жастарымыз күн санап көбейіп келеді. Бұл енді дін тақырыбы біздің елімізде ушығайын деп тұрған қазіргі күндегі өте-өте өзекті мәселе! Неге екенін, құдай сәтін салса, алдағы күндерде жариялап қаламын, оған дейін сұрақтарыңыз болса қойыңыздар, пікірлеріңіз болса қосыңыздар, көріскенше интернет жақсы!
Көзін ашқалы бері тәелсіздіктің дәмін татып келе жатқан жастарымызға сонша не болды? Неге бұрынғы қазақы дархан мінезімізді батыстың эгоистік, дүниеқұмарлық, билікқұмарлық сияқты мінездерге айырбастап жатырмыз? Әлде, бұл өте жылдам дамып бара жатқан заман талабы ма? Жоқ, олай емес!
ХХІ ғасыр бір елді жаулағысы келген елге, баяғыдай қарумен емес, идеологиямен, яғни, адамдардың ойлау жүйесін өзгерту арқылы алатын ғасыр. Осыны жете түсінген батыстағылар (Европа, АҚШ, әсіресе еврейлер) іріп-шіріген мәдениетін атыс-шабысқа толы, мағынасыз, біздің менталитетімізге жат мультфильм, кино, клиптерін тықпалап жатыр. Қазақ халқы еліктеуден бірінші орын алатын халық. Өстіп еліктейміз деп жүргенде, батыстың іріген мәдениетімен әбден сусындап өскен жастарымыз көп уақыт өткізбей, өз нәтижелерін бере бастады. Біреуді өлгенше ұрып-соғу, пышақтап кету, студенттер арасында төменгі курс студенттерінің ақшасын, соткасын, киімін тартып алу сияқты оқиғаларға әбден көзіміз көріп, етіміз өліп кеткен. Бұлардың ойларынша «біз әлі жаспыз, жастық шақта бәрін көру керек, ертең қартайғанда өкініп қаласың» деген сияқты бос ыржың, күлкі бірін-бірі мазақ қылу тағы басқа түкке тұрмайтын мағынасыз бос нәрселер. Өнер, ғылым үйренейін, халқыма бір пайдамды тигізейін деп өлсе де ойламайды, керісінше, мен басқалардан қымбатырақ киінуім керек деп киімге, дүниеге, машинаға қызығып, өз қарақан басының қамын күйттеп кетті. Керек десеңіз, Болашақ бағдарламасымен әлемнің 30-дан астам елінен білім алып келіп жатқан «басы қатты істейтін» жастарымыздың бар ойлары жоғарғы жақтағы жұмсақ креслоға жайғасуға, ақшаны көбірек тауып, тезірек баюға ауып кетті. Былайша айтқанда нәпсінің өзімшілдігі, эго, мақтан. Бұның бәрі -- мінез кемшілігі. Ал, енді, кемшілікті түзеуге бола ма деген сұраққа болады деп сенімді түрде жауап берер едім. Себебі, ата-бабаларымыз бізге мол мұра қалдырып кеткен. Қожа Ахмет Яссауидің хал ілімі, Абай атамыздың толық адам ілімі, Шәкәрім атамыздың ар ілімі осындай мінез кемшіліктерін мінеп, қалай түзетуге болатынын айтып кеткен. Осы кісілердің еңбектерін ден қойып оқып, көңілге тоқып байқасаңыз, өзіңіз түсінесіз, әсіресе Абай атамыздың қара сөздерін оқып отырған кезде жүрек туралы жазған қара сөздерін 3-4 рет оқып, әбден түсініп оқу керек.
Ал, енді бұлардан бөлек, имандылыққа бет бұрып, намаз оқитын жастарымыз күн санап көбейіп келеді. Бұл енді дін тақырыбы біздің елімізде ушығайын деп тұрған қазіргі күндегі өте-өте өзекті мәселе! Неге екенін, құдай сәтін салса, алдағы күндерде жариялап қаламын, оған дейін сұрақтарыңыз болса қойыңыздар, пікірлеріңіз болса қосыңыздар, көріскенше интернет жақсы!
Без заголовка
Оу, қазақтар! Сендерге не болған, біреуің орысша, біреуің шетелше сайрайсыңдар. Неге? Осында тіркелгендердің 99 пайызы қазақтар екенбіз, бір-бірлеріңді түсінбейсіңдер ма, сонда? Алтай мен атыраудың, сібір мен Тянь-Шаньның, әсіресе қасиетті Жуалы жерін мекендеген адамзат баласы бір-бірімен қазақша сөйлессін! Өзге тілдің бәрін біл, Өз тіліңді құрметте! Құлдық психологиядан қашан арылады екенбіз, осы?
В этой группе, возможно, есть записи, доступные только её участникам.
Чтобы их читать, Вам нужно вступить в группу
Чтобы их читать, Вам нужно вступить в группу
