Откройте свой Мир!

Аз насими таъби волоят,ман гули максудамро чидастам,
Дар шаби туйи Зодаи Понгоз,бо бародаре туро дидастам!

Бозуи Рустамонаат нодида,хамчу Фирдавсият пиндоштам,
В-ар на бо тан ба танат хонда,пеши рохи туро медоштам!

Мисли булбул дар фироки гул,нолахои чонгудоз дорй,
Аз чаман дур фитодай ин дам,хамчунонам сузу соз дорй!

Ватан имруз гулу гулзор аст,ману ту агарчй дар сармо,
Сабзу хуррам дашту кухсор аст,гул намуда лолаи сахро!

Ватан имруз мизбон гашта,аз барои мургакони мавсимй,
Турнахо катор-катор меоянд,эй Ватандор чаро намебинй!

Ватани мо бубин ки гулрез аст,хар кучо по гузорй он чо гул,
Барфро чй мекунй дар ин чо,гул пазирад чах-чахи булбул!

Бо Насими Исавиат эй дуст,ба димогам буи чаман омад,
Ба дилам зад ин гарибихо,ба сарам хохиши Ватан омад!

Хоб мебинам ва ё бедорам,ба Ватан сафар хохам кард,
Дар бихишти руи дунёям,дустонро назар хохам кард!

Муждагонй дихед азизонам,мохи бозгаштанам меояд,
Чони бар лаб омадаи ман,боз хам бар танам меояд!

Чони ман бо танам мераксад,хеч медонед аз барои чист,
Ман ба ёди Ватан мезистам,баъди ин дар Ватан хохам зист!




 Орифи он замона мехонанд.
                                                                                                                                                                                                                                                          11-сентябри соли равон 250-солагии Одинамухаммад Маъдани Понгозй дар зодгохаш чашн гирифта мешавад!Мархамат намоед хамдиёрон ба ин чашни шоир!

То ба имруз мардумони мо,
Таърихи ду байтро медонанд.
Офаринхо гуфта бар шоир,
Орифи он замона мехонанд.

Мардумони дехи Бодархон,
Аз шумо интиком мехохам.
Хамчу шеъри Маъдани Понгоз,
Байтхои нотамом мехохам.

Аз чй рохи шоири моро,
Доштеду имтихон бинмудед.
Бо гулу шамшеру танбуру нон,
Таъби волои уро озмудед.

Гул бигуфтеду бинех гуфт ба сар,
Баъди он гуфт ки  рангам бин.
Номи шамшер шуниду бар даст хонд,
Баъди он гуфт ки чангам бин.

Шиками холиашро чу танбур гуфт,
Шоири хозирчавоби Понгозй.
Нон биёр гуфту охангам бин,
Бо дили гуруснаам чй мебозй.

Вакти он аст касди шоирро,
Мо ситонем ба чои бобояш.
Рузи чашни шоири хушзавк,
Шеър хонад Насими Исояш.

МАРСИЯ ДАР СУГВОРИИ НАРГИС
Навруста гуле йорон аз боги чахон рафта,
Дар шохаи гул бул бул бо доду фигон рафта.
Пурсон шудам ай булбул,вакт асту чаро бевакт?
Гуфто зи танам чон рафт,тан аз паи чон рафта.
Гуфтам ки айо булбул,ногуфт суруде монд,
Гуфто чи кунам охир тирам зи камон рафта.
Пайгомашу Паймонаш з-ин фочиеа хайронанд,
Нашкуфта гули Наргис дар фасли хазон рафта.
Ин хохари хамчун гул,дар шеъру газал булбул,
Бархонда намози шом бо нури имон рафта.
Дар турбати чубина гулгункафане хуфта,
Ин олиха аз олам афсусхурон рафта.
Сар то кадамаш мачрух йорон хама дар андух,
Бо панчаи бишкаста фарйодзанон рафта.
Симои басо хушруй,гуфтори басо дилчуй,
Ду наргиси шахлояш бар хоби гарон рафта.
Ин хомаву ин дафтар бе болу паранд имруз,
Ин вориси арзанда бо табъи равон рафта.
Рузу шаби мо тор аст,бе чехраи чун мохаш,
Аз руи чахон хохар,хайфо ки чавон рафта.
Мургони хаво гирйон,чун Максудали бар у,
Огуштаи хун Наргис окибнигарон рафта.

Наврузи ачам омада хуш бар Ватани ман,
Гулхои Ватан руида хуш дар чамани ман.
Бишкуфта дарахтони Ватан хамчу арусон,
Хобида чи хуш сабза ба дашту дамани ман.
Булбул ба наво муждаи наврузй расонад,
З-он мужда ба ракс омадааст чону тани ман.
Навруз муборак, айо мардуми кухсор,
Шояд бубарад боди сабо ин сухани ман.
Сарсабзии сарву гули зардолуи чун канд,
Ин муждаи сарсабзии ачдоду бани ман.
Гулхои хазонгашта бируянду бисабзанд,
Хам лолаву райхону гули йосумани ман.
Эй кош хамерустй чу гулхои бахорй,
Ширинсухани ман,шахи гулгункафани ман.
Чандест гарибона басар бурдаам умре,
Эй бод бийор накхати мушки Хутани ман.
Аз хачри Ватан ин дили Максудалй сузад,
Эй войи дилу войи ману хамватани ман.       

Манзилаш обод бод,рафту дигар борам надид,
Мехри беандозааш бар суи мактаб мекашид.
Дар назар ояд хамоно чехраи хандони у,
Дар хайолам мехри дарси у хануз ояд падид.

  Чон муаллим, соате чандам бигу,
  Чон муаллим,киссаву пандам бигу!

Дарси ту дарси адаб,дарси забони модарй,
Дарси ту шеъру сухан бо лафзи зебои дарй.
Гарчй рафтам аз пайи ту мисли ту натвон шудан,
Мехри дарси ту дигар буд,дарси шеъру шоирй.

  Чон муаллим, соате дарсам бигу,
  Чон муаллим,киссаву пандам бигу!

Кисса мекардй ба суз аз рузгори шоирон,
Шеър мехондй ба завке аз забони кахрамон.
Аз азоби Рудакиву Буаливу пири Тус,
Накл мекардиву гохо оби чашмонат равон.

  Чон муаллим,соате чандам бигу,
  Чон муаллим,киссаву пандам бигу!

Гах чу Рустам кахрамони чанг будй дар назар,
Гах чу Сухроб дар талоши нанг будй дар назар.
Хамчу Тахмина гахе борида ашк аз чашми худ,
Хамчу Фарход ошики дилтанг будй дар назар.

  Чон муаллим,соате чандам бигу,
  Чон муаллим,киссаву пандам бигу!

Он хама ганче ки бо худ йофтам панди ту аст,
Худ хама ашъори ман як пора аз чанди ту аст.
Гар камол андар сухан ман йофтам,ранчи ту аст,
То даме ки зинда хастам хотирам банди ту аст.

  Чон муаллим,соате чандам бигу,
  Чон муаллим,киссаву пандам бигу!

Нурулло Хуайдуллоевро дар тамоми чумхури чун як тан аз барпокунандагони давлати мустакили Точикистон , аввлин додситони кулли чумхури, марди шучоъ ва нотарсу одил мешиносанд. Ин шахси бузург дар рузхои вазнинтарин ва хассостарини барои халки мо такдирсоз вазифаи масъулро ба ухда дошт ва то рузхои вопасини хаёташ барои сулху салох ва зиндагии осоиштаи мардуми мо мусоидат кард. У чанд сол нохияи моро дар Шурои олии онвакта вакили намуда, дар пешрафти корхои сохтмониву кишоварзи ва накуахволии мардуми нохияи мо кушишхо кардааст.
Нурулло Хувайдуллоев 24-уми августи соли 1992 дар шахри Душанбе кушта шуд, ва хукумати онвакта бе ин хам сустшуда бечонтар шуд. Додситон соати 7.50- и сахари хангоми ба кори давлити равон шудан бо хамрохии ронандааш катл гардид. Нахуст мошинаи хизматии уро боздошта хар дуро аз мошин ба берун кашола карданд. Сипас амр карданд, ки Нурулло Хувайдуллоев сари зону нишинад, ки чавоби рад гарифтанд ва ба зонуяш чанд тир равон карданд. Баъди ба замин афтиданаш уро тирборон карданд- аз часади Нурулло Хувайдуллоев чамъ 20 тир ёфт шуд. Бо чанд тири дигар ронандааш, ки мехост додситонро начот дихад, ба халокат расонида шуд.
Баъди вафоти Нурулло Хувайдуллоев президент Рахмон Набиев хамаги ду хафта- то 7-уми сентябр дар тахт нишаст.
Аз руи далелхои Додгохи олии чумхури котилони Нурулло Хувайдуллоев баъди чанд муддат дастгир шуданд, ки инхо Рахим Нуруллобеков ва Давлатбек Махмудов буданд. 26- уми ноябри 1993 ин хар ду котил ба хукми паррон сазовор дониста шуда, худи хамон руз ин амр ба ичро расонида шуд.
Сухбате, ки дар зер манзуратон мегардад, чанд руз кабл аз амали суикасд ба чони мардум Н. Хувайдуллоев сурат гирифта, онро журналист Тургун Дадабоев энчом додааст ва бори аввал нашр мешавад.

-Дар шароити бозсози руй додани дигаргунихои куллй, вокеахои ачиб, ходисахое, ки инсон дар шаби хобаш хам надидааст, имруз касеро ба хайрат намегузорад. Корпартоию гирдихамоихо ба назар галатй наменамояд. Дар даврони пешин ба хар як навигарй бо чашми хайрат менигаристем. Холо бошад, ин чиз бароямон холати оддй менамонд. Сохибистиклол шудани чумхуриамонро хуш пазируфтем. Давлати хакикатан дунявию хукукбунёд барпо намуда, дар шароити демократа зистан мехохем. Сарфи назар аз миллату мансубият баробархукук хисобидани одамон, дар асоси конун таъмин намудани хукук ва бехатарии онхо вазифаи чонии ходимони прокуратура, суд, милитсия аст, Нурулло Хувайдуллоевич! Фаъолинти Хизби коммунистии Точикистон муваккатан боз дошта шуд. Хамчунин хукукшиноси сохибтачриба ба ин амал чй гуна бахо медихад?

Аввало хаминро гуфтан зарур аст, ки тахти рохбарии ин хизб корхои нек бештар амалй карда шуданд. Бозсозй ва демократия хам туфайли хамин хизб ба вукуъ пайваст. Ба дин рохи васеъ дода шуд. Бояд икрор худ, ки баробари ба чо оварда-,("1 корхой назаррас ба камбудихо pox, дода шуд. Шархи он мушкил гузашт. На коммунистони каторй, балки онхое, ки дар эшелони боло буданд, хатогихои калон содир намуда, номи баланди хизбро паст намуданд. Онхое, ки муваккатан хокимиятро ба даст дароварданд, ба обруи хизб доги шустанашаванда гузоштанд. Ба онхо тамгаи ГКЧП-ро муносиб донистанд. Ва табиист, ки ин "кахрамонхо" бе чазо намемонанд. Аз хамин сабаб фаъолияти ХКИШ мувофики карори Шурой Олии СССР боз дошта шуд, ки он 29 август эълон гардида, 31 август дар васоити ахбори омма дарч шуда буд.

Дар чаласахои Шурой Олии Точикистон баъзе намояндахо бешармона хизби коммунистро гунахкор карда истодаанд. Боз кихо? Онхое, ки нони хамин хизбро хурда, бо шарофати он мансабхои баландро сохиб шуда, як вактхо барои курсй мушт ба сандуки сина зада, "ман коммунистам!" гуфта билети хизбро пеша мекарданд. Ва холо бо дахони пур онро бадном карда истодаанд. Ин кабил "коммунистони дуруя вобастабатагйир ёфтани авзои сиёсии кишвар пустинашонро иваз мекунанд. Пеш аз талаб кардани чизе кулохро аз cap гирифта, дурусттар фикр намекунанд. Чунки бинобар сохибистиклол шудани чумхурй то рузи манъи фаъолияти ХКИШ аз сафи он баромада мустакил шудани Хизби коммунисти Точикистонро ба хотир намеоранд ва ёдовар шудан хам намехоханд. Наход хамин чизро сарфахм нараванд? Ман фикр мекунам, ки барои манъи фаъолияти он асосе нест.

Дар асоси талаби баъзе намояндахо фаъолияти Хизби коммунисти Точикистон ба муддати ду мох боздошташуда ба дари идорахои комитетхои хизбии нохия, шахр ва вилоятхо кулф заданд Диккататонро ба як чиз чалб намуданиям. Дируз котиби якуми кумитаи хизбии нохияи Дангара Адолат Рахмонова ба ман занг зада гуфт, ки бинои кумитаи хизбро бастанд. Хол он, ки дар он бино ба гайр аз кумитаи хизбй идорахои се-чор ташкилотхои дигар чрйгиранд. Хамрохи ходимони кумитаи хизбй кормандони ин ташкилотхоро хам дар куча гузоштаанд.

Ин рафтори номатлуби ашхоси мутасаддй баёнгари он аст, ки худ конунро дуруст намедонанд. Агар чунин намебуд, танхо хучрахои ба кумитаи хизб дахлдоштаро мебастанду бас.

Манъи фаъолияти Хизбикоммунисти Точикистон ба мухлати ду мох, ба хама маълум аст. Дар ин муддат мо фаъолияти онро пура ва амик, тафтиш намуда, дар ГКЧП иштирок доштан ё надоштанашро муайян месозем.

Агар дар хакикат дар ГКЧП иштирок намуданаш исбот шавад, фикрамонро баён карда, хулосаамонро оиди бархам додани хизб бароварда, корро барои баррасй намудан ба Суди Олии Точикистон мегузаронем. Агар Хизби коммунисти Точикистон дар ГКЧП иштирок накарда бошад, дар он холат ба Шурой Оли маълум мекунем. Холо ин корро омухта истодаем.

-Имруз дар чумхурй бисерхизбй ба вучуд омадааст. Аз чумла

Хизби демократй, чамъияти "Растохез" фаъолият карда истодаанд. Хизби нахзати ислом фаъолияти хешро oгоз карданист. Умуман, оиди намояндагони дин ва ояндаи хамин хизбхо чй гуфтанихо доред?

-Ман чонибдори бисёр хизбиям. Ва ба он максад, ки ин хизбхо дар рохи ободии кишвари азизамон ва халки он хизмат кунанд, одамонро бо обру ва мехнаташон ба рохи нек хидоят карда тавонанд. Хар гуна хизбе, ки тибки конун амал кардан маромаш аст, албатта, эхтироми умумро сазовор мешавад. Агар ба гурухбозй, махалгарой, миллатгарой рох, дихад, хеч, гох, пойдор нахохад монд. Ва хох, нохох, дучори нафрати халк, мегардад.

Бо ташаббуси харакату хизбхои фавкуззикр дар майдони "Озодй"-и пойтахти гирдихамой ташкил карда шуд. Иштирокдорони он якчанд руз аст, ки: "озодй, демократия, нест бод Хизби коммунисти Точикистон, парламент ба истеъфо барояд!" ва хамин кабил талабхоро ба миён гузошта, аз номи халк, сухан мегуянд. Ва бо алфози кабех, ба иззати нафси одамон мерасанд. Охир, ин эхтиром накардани конун аст-ку! Фаромуш набояд кард, ки дар хамагуна холат аз меъёр баромадан лозим нест.

Аксарияти гирдихамомадагон сокинони нохияхо мебошанд. Бештарашон падархондхоеанд, ки тачрибаи бойи хаёт-ро омухта ва ба таври дигар гуем, ин муйсафедони нуронй гармию сардй, гуруснагиро бо чашмонихуд дидаанд. Магар хуб нест, ки онхо фарзандонашонро насихат карда, рохи дурусти хаётрр нишон диханд ва давлати пирй ронда, шукргузорй кунанд? Рахми кас меояд, ки онхо ба суханони баъзе ашхос гуш дода, рузхои борони руи рохи мумфарш нишаста, бехуда азоб мекашанд.

Максад аз ин гуфтахоям хамин аст, ки ман бо чор-панч нафар иштирокчиёни гирдихамоии синну солашон табаррук хамсухбат шуда пурсидам, оё онхо аз давлат нафака мегиранд, оё дар махаллаашон масчид хаст ва касе барои тоату ибодат карданашон халал намерасонад? Дар чавоб шукр гуфтанашонро шунидам. Вакте мазмуни: "озодй", "демократия", "нест бод Хизби коммунисти Точикистон!"-ро пурсон шудам, онхо китф дар хам кашиданд ва гуфтанд, ки инро ба онхо ёд додаанд.

Ба замми ин хар руз бо гушти чорво хурокхои гуногун тайёр мекарданд, Онхое, ки якчанд руз дар гирдихамой иштирок карда ба кор набаромаданд, оё конуни мехнатро вайро накарданд? Чунин нафарон ба худашон ва ба давлат хисорати зиёде ворид сохтанд. Сокинони пойтахт аз вокеахои феврали дилгир шуда, фарзандонашонро хафтахо ба мактаб нафиристоданд. -Хамон рузхо дар донишгоххо имконияти пурра дарс гузаштан набуд. Кишоварзони навохии атрофи Душанбешахр ба бозорхои пойтахт овардани меваю сабзавот ва дигар махсулотхоро катъ карданд. Дар натича нархи як килограмм сабзй ба чор сум расид. Хатто як руз ба бозори "Баракат" сабзй наоварданд. Шахрвандони мансуб ба миллати рус, махсусан, мутахассисони сохибтачриба аз такрор ёфтани вокеахои феврали, аз такдири минбаъдаи ахли хонадонашон дар чунин вазъият ба харос афтода, чумхуриро тарк намуда истодаанд. Ана, манфиати кутохандешихо ва аз номи дин бехуда суха гуфтанхон.

Нурулло Хувайдуллоев дар химояи хакикат якрав буд. Уро харидану тарсонидан имкон надошт. Барои хамин хам дар чумхурй хамчун инсони хоксору халолкор, росткавлу поквичдон ва принсипнок, хукукшиноси сохибтачриба, насуру кавиирода, дилсузи Ватан мешинохтанду эхтиромашро ба но меоварданд. Хислатхои начибу ибратбахш ва танхо аз руи конун фаъолият карданаш боне шуда буд, ки номаш вирди забонхо гардад ва рох, ба дилхо ёбад. Аз рузи аввали орози фаъолияти касбй дар Прокуратураи генералии Точикистон то лахзаи ба таври фочиавй халок шуданаш нисбати ашхоси чиноятпеша ва торочкунандагони моликияти чамъиятй, вайронкунандагони конун муборизаи беамон бурд.

-Нурулло Хувайдуллоевич! Дар чаласаи охирини Шурой Олии Чумхурии Точикистон дар хакки Раиси комичроияи шахри Душанбе М.Икромов суханони зиёде гуфта шуд. Шахсан худи шумо хам гап зада будед. Дар сухбати мизи мудаввари баъдй аз чй бошад, ки фикрхо дигар шуданд?

-Дар хакикат дар чаласа оиди аз чояш гирифтани мучассамаи В.И.Ленин байни намояндахои халк, афкори чиддй ба амал омад. Мучассамаро эхтиёткорона гирифтан мумкин буд. Тавре, ки дар бисер чойхо чунин амал карданд. Аммо дар мо ин амал бараке ба 40 оварда шуд. Афтонидани мучассама ин муносибати ба инсонхо хос нест. Агар суханхои намояндахои халкро дар ёд дошта бошед, намояндаи Конибодом Юсуфчон Ахмадов чунин гуфта буд: "касби асосии Раиси комичроияи пойтахт «М.Икромов мухандиси сохтмон аст. Аммо натавонист, ки хайкали Ленинро аз чояш тавре гиронад бе шикастан».

Дар ин бора дилсузона сухан гуфтани Юсуфчон Ахмадов, албатта, бесабаб набуд. Хамон вакт чунин муносибати хунукназарона ба хама аламовар буд. Ман хам дар чаласа ичозат пурсида, ба саросемагй рох, додани Раиси шахрро баён карда афзудам, ки бо намояндахои Шурой шахрй маслихат карда ин амалро анчом додан мумкин буд. Лекин риояи конун фаромуш шуд! Ман хеч гох, аз гуфтахоям руй наметобам.

Ногуфта намонад, ки нисбати онхое, ки зери парчами демократия дар афтонидани мучассама иштирок кардаанд, парвандахои чиной огоз намудаем.

Онхо катьи назар аз кй буданашон дар назди конун чавоб хоханд гуфт. Нияти катъ кардани парвандахои чиноиро надорам!

-Бори нахуст дар чумхурй маьракаи бо речи раъйпурсии умумихалкй интихоб кардани Президент торафт наздик шуда истодааст! Тавре маълум аст, довталабони ин мансаб зиёданд. Албатта, байни онхо ба амал омадани садди рохи якдигар шудан. фиреб доданхо, вайрон кардани конун аз эхтимол дур нест. Дар ин холат мавкеи прокуратура чи тавр мешавад.

Хар шасе, ки худро ба мансаби Президенти Точикистон муносиб медонад, номзадиашро пешниход карда метавонад. Сарфи назар аз чанд нафар будани онхо, конун ба номзадхп инро ичозат медихад. Фарзандони сазовори Ватан аз хизб ва харакатхои сиёсиашон номзадхои арзандаро пешбарй карда метавонанд. Номзадхо хангоми вохурихо интихобкунандагонро бо барномаи худ шинос карда, дар хусуси ба халку кишвар минбаъд чй тавр хизмат карданашон сухан мегуянд. Халк, ба онхо бахр медихад. Хар як шахси номзадиаш ба кайд гирифташуда танхо мувофики конун амал мекунад. Дашном додани хамдигар, тухмат кардан тибки конун манъ аст. Онхоеро, ки бо максади бештар ба даст овардани овозхо кушиш намуда, хона ба хона мегарданд, дар холати ошкор шудани ин хол фавран аз чониби хавзахои интихоботи огохонида, амали номатлуб пешгири карда мешавад. Дар ин бабат прокуратура доимо гушу хуш шуда меистад ва риояи катъии конунро таъмин менамояд. Умуман, ба фикри ман, Президенти кишвар бояд шахси окилудоно, чонибдори некуахволии халк, дорой тачрибаи бои хаётй бошад.


-Магар гирдихамоии охирии конунй буд? Чаро намоишчиён истеъфои Шуморо талаб карданд?

-Саволи бачо. Намоишчиён ба фаъолияти намояндахои халк халал расониданд. Хамин холат ва тезу тунд шудани вазъиятро ба хисоб гирифта, рузи дуюми гирдихамой вазъияти фавкулодда эълон карда шуда буд.

Ба ин нигох, накарда, гирдихамоиро давом доданд. Фармонро ба эътибор нагирифтанд. Ин маьнои конуншиканиро дорад.

-Дар вокеъ, намоишчиён ба истеъфо баромаданамро талаб карданд. Аммо бисерин онхо хатто намедонанд, ки Прокуратураи кишварро аз кадом руз инчониб рохбарй мекунам. Ба пиндори ман, истеъфоямро талаб кардани намоишчиён маънои онро дорад, ки ду-се нафар хамин чизро ёд додаанд. Дар "ин мансаб танхо мохи чахорум аст, ки фаъолият мекунам, на зиёд. Ман чй баде кардаам, ки бо тамоми овоз истеъфо доданамро талаб мекунанд. Шахсиятамро халки азизам донад, хамин кофист! Максадам химояи конун, хизмати содикона ба халку Ватан аст, на чизи дигар! Бояд гуям, ки рухафтода нашудаам! Баркияхои аз нохияхо расидаистода кувваю гайратамро афзун менамоянд. Масалан, аз нохияхои Дангара Сафар Вохидов, Панч Амир Хиёбеков, хамчунин аз чониби Шурой кишоварзони хамин нохия баркияхо расиданд. Дар онхо аз чумла чунии гуфтахо сабт шуда: «мардум Шуморо дастгирй мекунанд, кори асосиатонро, ки хифзи конуният аст, давом дихед.

-Нурулло Хувайдуллоевич, барои ичрои корхои хайр ба Шумо омад мехохем!

    АССАЛОМУ АЛЕЙКУМ МАРДУМИ БО ИМОИ ПОНГОЗ.
МАСЧИДИ АЧОИБ ДОРЕД.ЭШОНИ АБДУРАХИМ ДАР БОРАИ КОНУНИ НАВИ ХУКУМАТ,КИ
ЧАВОНОНРО АЗ МАСЧИД ДУР КАД ЯГОН ХАРФЕ ГУФТ Е РАНГИ ОН ИМОМ ХАТИБОНИ
ДИГАР ХАП АЗ ТАРСИ ОН КИ ВАЗИФАРО МЕГИРАНД.

Хуб, салом ба кулли хамдиёроне, ки дар ин сомона карор доранд ва онро мутолиа менамоянд. Мехостам як пешниходе кунам то хама якчоя дар ин бора фикр кунем. Хоса чавонон, ки имруз мушт ба сари сина мезананд ва худро фарзандони ин диёри кухан мехонанд. Чаро хиссу ифтихори шумо аз махаллатон берун намеояд? Хатто дар Россия хам бо хам часпу талош доред, (дар деха ку хочати гап нест). Магар вакти он нарасидааст, ки дар асри 21 асри рушди техника ба чойи махалбозиву часпу талоши бехуда аз пайи ободони ва пешравии дийр ва баланд бардоштани маърифати хеш шавем? Ба хамаатон барори  кору саломати хоста хохиш мекардем дар ин бора фикр намед!

Дар замини халқи дигар зору ҳайрон тоҷикам,

Нест ҷои кору хобат кӯчасарсон тоҷикам.

Шаҳр рафтиву ба ногаҳ ҳуҷҷатат пурсад касе,

Хотири ошуфтаат гардад парешон тоҷикам.

Аз саҳар то шом меҳнат мекунӣ мардонавор,

Мондагиятро нафаҳми оҳанинҷон тоҷикам.

Хонае бардоштӣ ашки ҷабинат рехтӣ,

Музди коратро надоданд пушаймон тоҷикам

Бигзарад умри азизат аз зану фарзанд дур,

Хоби шабҳоят парад бо ёди онон тоҷикам.

Сар ба ҳар ҷой мезанӣ хоҳ оташ асту хоҳ об,

Бо машаққатҳо биёби луқмаи нон тоҷикам.

Тирамоҳ вақти сафар ояд туро сӯи ватан,

Мепарӣ бе болу пар бар Тоҷикистон тоҷикам.

Нестӣ танҳо бародар ғам махӯр монанди ту,

Ман яке аз мардикорони ғазалхон тоҷикам.

 Хам нагардад қоматат аз кору бори
зиндагӣ,

Ай худо ояндаат гардад дурахшон тоҷикам.

                             (Йулдошев Абдумуъмин)

АШК ЯК ЛАХЗА БА МИЖГОН БОР АСТ,
ФУРСАТИ УМР ХАМИН МИКДОР АСТ.
БЕДИЛ.
Аз номи тамоми аъзоёни чамъияти " ПУНГАЗИ МО" ба узви раёсат ИЛМИДДИН ЮЛДОШЕВ нисбати вафоти модарашон хамдардии зиёде изхор намуда, аз даргохи яздони пок ба он кас ва ба хешону наздиконашон сабри чамил хохонем.

Хакикатанба Пунгаз чои зиндаги, бо хаминдафъа отпуска рафта фахмидам хамин хел будис. Ин Душанбе гарми чию зиндаги чи??? Ониша об барад агар Пунгазанда кори давлати бисёр бошад сто лет ман хиччо намечунбам.Солкин хавош нагз, хакикатанба Пунгаза бихишти руи дуньё гуемам хато намекунем. 

| Чоп | 20.07.2009 11:20  
Аз маркази нохияи Ашт ша&храки Шайдон рохи дехаи Понгозро пеш гирифтем. Рости гап, манзарахои табиати ин гушаи зебоманзари диёри азизамон маро дар хар сари кадам мафтуну шефтаи худ мекард. Мехостам, ки хар лахза мошинро аз у харакат боз дораму аз тамошои сангу куху маргзору чашмасорони ин мавзеи бихиштосо лаззат бубарам, чашму ақлу дилу ҳушро ғизои руҳи бидиҳам. Дар ҳар як мижа задан ба хаёлам шоҳкории Наққоши азалро он чо медидам. Куҳҳои бовиқору ҳавои мулоиму обҳои ширини ин хитаи зебо бори як чаҳон маъниро бо худ мекашиданд. Табиати ин чо гуё бо забони безабони мегуфтандам, ки акнун фаҳмидӣ, ки чаро дар байни мардуми ин диёр афроди барӯманду донишманданду соҳибкирому соҳибназар чӣ қадар зиёданд. Моту мабҳути табиати фусункор будам, ки овозе ба гӯшам расид:
 
«Расидем, ин аст масчиди «Нури имон!». Чун ба тарафи ишора намудаи раҳбаладам домулло Қурбонали нигоҳ кардам қариб буд, ки фаромуш кунам дар кучоям. Лаҳзае гумон кардам, ки дар яке аз зеботарин куча ва ё растаҳои Самарқанд ва ё Бухороям. Худоё, Туи Қодиру Тавоно! Он чиро ки ман дар яке аз гушаҳои дурдасттарини куҳистон дидам чуз муъчизаи Илоҳи чизе дигаре наметавон гуфт. 

Муъчизае, ки бандаҳояшро барои офаридани он ҳидоят намудааст. Оё баъди дидани чунин манзара ман метавонистам бо нафаре, ки ин масчид бо ибтикору талош ва кушишҳои у бунёд шудааст, суҳбат накунам? Домулло Абдураҳими Аштиро ман бори аввал дар байни муҳочирони точики муқими Афғонистон дар соли 1993 дида будам. у шояд ягона олими баландпояи исломи буд, ки миёни муҳочирон аз мардуми шарифи шимоли кишварамон намояндаги мекард. Хизматҳоеро, ки у дар он чо карда буд, то ба имрӯз мардуми ба ватанбаргашта, ки умдатан аз ҷануби кишвар буданд, ба некӣ ёд мекунанд. Аз ҷабру зулме, ки дар он ҷо ноодилона болои ӯ раво дидаанд, низ гоҳ-гоҳе сухан мегӯянд. Вале инҳо қиссаҳоеанд, ки нақлашонро барои вақти дигар мегузорем. Имрӯз мехоҳем аз ин марди шариф бипурсем, ки чӣ гуна муяссараш шуд, ки чунин кори бузургу таърихиро анҷом бидиҳад. 

-Нахуст аз ӯ суол мекунам, ки аз кай боз дар дил орзуи бунёди чунин як масҷидро мепарваридааст?

- Ман орзуи дар ҳамин деҳаи зодгоҳам сохтани масҷидро ҳанӯз аз соли 1992 мепарваридам. Вале ба сабабҳои маълум он солҳо нияти мо ҷомаи амал пӯшида натавонист. Солҳо гузаштанд. Сулҳу салоҳ шуд. Боз дар сар ҳавои бунёди масҷид омад. Ҳамин мавзеъро аз ҳукумат мо соли 1998 гирифтем ба нияти сохтани масҷид. Масоҳаташ шасту ҳафт сотих мебошад. Ҳамон сол мо тарҳашро кашидем. Оғоз ба гузоштани таҳкурсиаш кардем. Вале сел омад ва корҳои анҷомдодаи моро барбод дод. 

Баъдан аз соли 2000 ба таври ҷиддӣ ба сохтмони масҷид шурӯъ кардем. Санги аввали сохтмони ин масҷидро бедилшиноси маъруфи тоҷик, шогирди Қорӣ Муҳаммадҷони маъруф ба тахаллуси Ҳиндустони мавлавӣ Абдулҳай ҳамон вақт гузошта буданд. Баъди ду соли оғози сохтмон устод Муҳаммадшарифи Ҳимматзода омаданд. Қабати аввалро сохта будем. Онҳо вусъати сохтмонро диданду «Мошааллоҳ» гуфтанду дуо доданд. 

Баъди он ки деворҳои қабати дуввумро низ бардошта будем, устоди бузургвор Сайид Абдуллоҳи Нурӣ раҳматуллоҳи алайҳ, ки ба тӯйи хонадоршавии Шокирҷон ном фарзанди Ҳоҷӣ Ҳусейнбой омада буданд, ба қабати дуввуми ин масҷид баромаданд. Эшони Маҳмудҷон писари эшони Тӯраҷон раҳматуллоҳи алайҳ аз устод хоҳиш карданд, ки дар ҳаққи ин банда як дуо кунанд. Устоди бузургвор гуфтанд, ки аз мо нафарҳои зиёд 40 ҳазору 100 ҳазор доллар масҷид месозем гӯён пул гирифтанд. Вале мутаассифона, на ҳамаи онҳо аз ӯҳдаи сохтани масҷид баромаданд. Домулло Абдураҳими Аштӣ аз мо фақат дуо гирифт ва бинед, ки бо ин дуоҳо то куҷо пешрафт кардааст. Ва устоди бузургвор боз даст ба сӯйи осмон бардоштанду аз самими дил дуо карданд. Ҳамин буд, ки 20 августи соли 2008 ин масҷиди бошукӯҳ расман ифтитоҳ шуд. 

Дар маросими ифтитоҳи он устод Ҳоҷӣ Акбари Тӯраҷонзода- узви Маҷлиси Миллии МОТ, Муҳиддин Кабирӣ-раиси ҲНИТ ва вакили мардумӣ дар Маҷлиси Намояндагони МОТ, муфтӣ Амонуллоҳ Неъматзода раҳбари Маркази Исломии Тоҷикистон, ва барои ман хеле муҳим ва хурсандиовар ин буд, ки дар ин маросим устоди аввалини ман шайх ва қорӣ Ҳакимҷони Марғелонӣ, ки 106 сол доранду Худоро шукр, ки ҳанӯз дар қайди ҳаёт ҳастанд, ширкат карданд. Ҷамъ қариб ҳашт ҳазор намозхон дар маросими ифтитоҳи масҷид ширкат варзиданд. 

Ду рӯз баъди ифтитоҳи масҷид дар намози ҷумъаи аввалин эшони Нуриддинҷон ҳузур доштанд. Панҷ моҳ боз дар минтақаи мо он шабу рӯз ягон қатра борон наборида буд. Мардум ҳама дар орзуйи борон буданд. Ҳазрати эшони Нуриддинҷон хутбаи якумро хонда буданд, ки борон ба боридан сар кард. Бовар мекунед, борон дар ҳудуди яккилометрии атрофи масҷид чунон борид, ки ҳама кӯҳу даман сероб шуд. Ин қудрати Худовандиро дида мардуми намозхон дар дохили масҷид аз шодӣ ашк мерехтанд.

- Оё метавонед бигӯед, ки барои сохтмони ин масҷид чӣ қадар маблағ сарф шудааст ва онро Шумо аз куҷо дарёфт кардааед?

-Як нафар аз бойҳои Арабистони Саъудӣ бо номи амир Машъал ибни Муҳаммад ибни Оли Саъуд ҳангоми дар Арабистони Саъудӣ буданам ба мо ваъда карда буд, ки то як миллион доллар барои сохтмони масҷид пул медиҳад. Аз мо хоҳиш карда буд, ки замин бигирем ва омодагии аввалияро бубинем. Мо замин гирифтем. Тайёриҳои дигарро низ дидем ва билохира ба назди ӯ рафтем. Вале мутаассифона, то ба имрӯз ӯ як риёл ҳам ҷудо накардааст.
 
Лекин бо кӯмаки собиқ бухориҳову кӯлобиҳову хуҷандиҳои муқими Арабистони Саъудӣ маблағи зиёдеро мо ҷамъ овардем. Аз ягон ташкилоти расмӣ на аз «Иғоса», на аз «Робитаи олами ислом», на аз дигар созмонҳои хайрия пул нагирифтаем.

Барои дарёфти маблағ мо инчунин сафарҳои зиёде доштам ба Амороти Муттаҳидаи Араб, Уммон, Туркия ва аз онҷо ба Русия сафар мекардем. Дар Русия бародарони аштие, ки дар Набережные Челны, Ижевск, Перм ва Дмитровоград буданд, ба мо кӯмаки моливу пулӣ мекарданд. Шурӯъ карда аз 10 доллар то 20 ҳазор, 50 ҳазор доллар кӯмак мекарданд. Дар сохтмони ин масҷид то имрӯз 800 ҳазор доллар маблағ сарф шудааст. Алҳамдуллилоҳ рӯзҳои ҷумъа то 3 ҳазор намозхон ҷамъ меояд. Порсол сафи таробеҳхонон то 400 нафар расид. Имрӯзҳо, ки ҷавонон ба шаҳрҳои Русия барои кор рафтанд, сафи намозхонон камтар шудааст.

- Оё дар ин масҷид ба толибилмон низ дарс дода мешавад?  

-Алҳамдуллиллоҳ, сохтмони масҷид ба поён расид, вале мо нияти сохтмони як мадрасаеро дорем, ки дар он 20 нафар таҳсили илм карда, улуми исломиро аз худ намоянд. Мадраса чаҳорсола бояд бошад. Дар умум 80 толибилм дар он таҳсил хоҳад кард. Барои 80 нафар мо ҷойи хоб, хурду хӯрок таҳия хоҳем кард. Дар ин мадраса ҳам таълимоти дунявӣ хоҳанд гирифт ва ҳам ухравӣ. Мақсади асосӣ аз таълими ин толибон ин аст, ки ба ҷомеъа хизмати дуруст кунанд. Ғайр аз он мо нияти неки дигар , яъне сохтани як шифохонаеро дорем, ки бинои он 40 метр дарозӣ дошта бараш 10 метр хоҳад буд. Дарои 24 кат хоҳад буд. Аллакай 100 ҳазор хишти онро таҳия кардем. Овардани хиштро низ аз ҳафтаи оянда шурӯъ хоҳем кард.

-Масолеҳи сохтмонии масҷидро аз куҷо овардед, чӣ гуна таҳия кардед?

- Чӯби сақфи масҷидро пурра аз Русия овардем, аз вилояти Свердловск.Масолеҳи дигар, аз қабили бетону симу арматур ин ҳамаро аз Тоҷикистони худамон пайдо кардем. Тибқи нақша зербинои масҷид тақрибан 3 метру 60 сантиметр чуқур бояд мешуд. Вале дар ибтидои сохтмон баъзе аз ашхосе, ки намехостанд масҷид сохта шавад, ҳаргуна овозаҳои бадномкунанда паҳн карданд ва мо баъдан бештар ба он аҳамият додем, ки қисмати берунии он баландтару зеботар шавад ва алҳамдуллиллоҳ ба мақсади ниҳоии хеш расидем. 

Як чизро бояд бигӯям, ки ин мӯҷизаи Илоҳӣ, ман онро чизи дигар гуфта наметавонам, тӯҳфаи Худовандӣ барои он 70 соли зери султаи шӯравӣ ранҷ кашидани диндорони соҳибиззатамон дар ин кишвари азизамон мебошад. Худованд подоши ҳамон сабру тоқатҳо ва ранҷу азиятҳо ҳамин мӯъҷизаи хешро ба мо ҳадя кард. Аз сӯйи дигар мову шумо замоне дар ҳиҷрат дар Афғонистон будем. Сарвари кишварамон Эмомалӣ Раҳмон мардонавор, нотарсона ба он ҷо рафтанд ва даст ба дасти устод Сайид Абдуллоҳи Нурӣ дода дар кишвар сулҳу оштиро барқарор карданд. 

Агар истиқлолият намебуд, агар дар Ватани мо сулҳу амният тантана намекард, сохтани чунин як масҷиди боҳашамат дар як деҳаи дурдасти кӯҳистонӣ аз имкон берун буд. Вақте, ки Созишномаи умумии сулҳу оштӣ дар Маскав ба имзо расид, ман дар Арабистони Саъудӣ будам, ба ҳайси намояндаи муҳоҷирини тоҷик дар он ҷо. Росташро бигӯям ман дигар ба Тоҷикистон баргаштанӣ набудам. Вале устодон марҳум Сайид Абдуллоҳи Нурӣ, Ҳоҷӣ Акбари Тӯраҷонзода, Муҳаммадшарифи Ҳимматзода исрор карданд, ки ба Тоҷикистон баргардам. 

Онҳо ҳарсе тақрибан як гапро гуфтанд: «Абдураҳим, мард он касест, ки баъди сулҳу салоҳ ба Ватан баргардаду барои ободиву рушди он камари ҳиммат бубандад». Баъди ин суханони бузургон дар Хонаи Худо, дар назди Асвадул Асҷад аз Худои бузург хоҳони бозгашти сарбаландона ба Ватан шудаму талабгори сохтани ҳамон масҷиде, ки як вақтҳо дар орзуи бунёдаш будам. Инак ҳазорон бор шукри Парвардигори худро мекунам, ки маро ба мақсадам расонд.

Деҳаи мо 26 ҳазор аҳолӣ дорад. Мардум дар 28 масҷиди панҷвақта намозҳои худро мегузоранд. Ин натиҷаи ҳамон сулҳи устод Нуриву Эмомалӣ Раҳмон мебошад. Устодро Худо раҳмат кунад, қабрашонро пурнур кунад ин аст самараи ҳидояти ӯ. Мо аз муфтии ҷумҳурӣ мӯҳтарам Амонуллоҳ низ хеле миннатдор ҳастем. Ба хусус аз Раиси Ҷумҳур Эмомалӣ Раҳмон ман хеле миннатдор ҳастам. Алҳамдуллилоҳ, дар ягон ҷо касе садди роҳи мо нашудааст. На дар аэропорт, на дар гумрук ва на дар дигар ҷо. Ман фикр мекунам, ки азбаски фаъолияти ман шаффоф буд ва ҳама медонистанд, ки ман барои худам ин корро намекунам, касе садди роҳи ман намешуд. 

Ман зани дуввум нагирифтам, барои худам мошин нахаридам, барои худам хона накардам. Ман танҳо барои ризои Худо ин корро кардам. Инро ҳама медонистанд. Шояд барои ҳамин ҳам касе садди фаъолияти ман то ба ҳамин рӯз нашудааст. Вале бунёди ин масҷидро агар касе танҳо саҳми ман донад, албатта хато мекунад. Ман пеш аз ҳама аз Худо ва аз ҳамдеҳагони худ миннатдорам. Аз рӯзи оғози кор то ба рӯзи ифтитоҳи масҷид мардуми деҳаи мо 151 бор ба ҳашар баромадаанд. 

Дар ҳар як рӯзи ҳашар аз 120 нафар то 300 нафар одам ҷамъ мешуд ва ба кор бо дили гарм машғул мешуданд. Бояд бигӯям, ки ҳамон рӯзе, ки ҳашар эълон мекардем, мардум худашон пул ҷамъ мекарданд, гӯфанд мехариданд, мекуштанд, шӯрбо мекарданд. Ҳашар не, як сайр мешуд. Ҳашари 151-ум се рӯз қабл аз ифтитоҳи масҷид баргузор гардид. Дар ин ҳашар 480 нафар зан омад. Дар байни онҳо муаллимаҳо, духтурон, мураббияҳо ва дигарон буданд, ки бо ҳиҷоби шаръӣ омада дар тоза кардани масҷид, дару тирезаи он саҳм гирифтанд. Аз ин кор фикр мекунам, ки натанҳо худи мардумро хуш меомад, балки арвоҳи гузаштагон низ шод гардиданд.

 - Хоҳиш мекунам дар бораи зиндагиномаи худ чанд сухан бигӯед?

- Ман соли 1958 дар деҳаи Понғози ноҳияи Ашт таваллуд шудаам. Мактаби миёнаи ба номи Одинамуҳаммади Маъданро дар ҳамин ҷо хатм кардам. Дар синни наврасӣ орзу доштам , ки мисли амакам Артисти хизматнишондодаи республика Неъматҷон Дӯстматов ҳунарманди синамо шавам. Соли 1974 аз тарафи мактаб моро барои ягона кардани ниҳолҳои пахта ба минтақаи пахтакории ноҳия бурданд. Дар он ҷо ман ба беморие гирифтор шудам, ки дигар аз забон, яъне аз гуфтор мондам. Ҳатто муддате дастонам низ аз кор монданд. Модари бузургворам маро ба куҷоҳое, ки набурд. Ахиран чил бор маро чилёсин кунонданд. Ба қудрати Илоҳӣ ман боз шифо ёфтам. Дар ҳамон давра билети комсомолии хешро сӯхтам. Баъди билети комсомолиро сӯхтан маро девона гуфта қариб, ки роҳии шифохонаи касалиҳои рӯҳӣ бикунад.
 
Ба ҳар ҳол соли 1975 мактаби миёнаро хатм карда бо ҳамроҳии падару модарам ба Тошканд, ба назди муфтии Раёсати мусулмонҳои Осиёи Миёна Зиёвуддинхон рафтам. Хоҳиши волидайнам ин буд, ки дар яке аз донишкадаҳои расмӣ илмҳои мусулмониро аз худ кунам. 

Зиёвуддинхон маро хуфия ба Марғелон ба назди Ҳакимҷон қорӣ, ки феълан 106 сола ҳаёт ҳастанд, фиристоданд. Ман дар назди он кас таълими динӣ мегирифтам. Рости гапро гӯям, ман ягон олиму донишманди бузург нашудам. Баръакс соли 1985 дар Намангон аз сӯйи мақомоти қудратӣ ҳабс шудам. Се сол дар яке аз маҳбасхонаҳои шаҳри Навоӣ зиндонӣ будам. Алҳамдуллилоҳ, ки дар он ҷо низ вақти худро зоеъ накардам. Сиву ҳафт нафарро таълими илм додам, намозхон кардам. 

Азҷумла ду нафарашон рус буданд. Яке аз онҳо Сергей ном дошт, ки номашро Сироҷиддин мондам ва дигараш Борис ном дошт, ки Баҳриддинаш ном кардем. Дасти онҳоро ҳалол низ кардем. Соли 1989 ман аз ҳабс озод шуда ба ноҳия баргаштам. Аз тарафи ҳукумати вилоят ҳамон сол маро дар масҷиди марказии ноҳия масҷиди Шайдон, ки аслан Шаҳидон аст, имом хатиб таъин карданд. Масҷид дар ҳолати ногувор қарор дошт. Бо ҳамроҳии мардуми шарифи ҳамон маҳалла ба обод кардани масҷид шурӯъ кардем. Худо раҳмат кунад Нуруллоҳ Ҳувайдуллоев Прокурори генералии Тоҷикистонро, ки депутати Шӯрои Олӣ буданд, тибқи накази мо барои обод кардани масҷид кӯшишҳо ба харҷ медоданд. Дар якҷоягӣ корҳои хуберо анҷом додем. 

Вале мутаассифона, бо тақдири Илоҳӣ он касҳо марҳум шуданд. Вазъият хароб шуд. Гилему анҷоми масҷидро як иддаъ бебеасарон оташ сар доданд. Мехостанд дар ҳамон қатор моро низ тӯъмаи оташ кунанд. Мо фирор кардем. Аввал ба Тошканд рафтем, аз он ҷо ба Самарқанд, сипас ба Душанбе. Вазъият дар Душанбе ҳам ноором шуд. Баъдан ба Афғонистон фирор кардам. Дар он ҷо ба ҳайси муҳоҷир ду сол дар байни муҳоҷирини тоҷики муқими Афғонистон будам. Шумо худатон шоҳид, ки ду сол барои ин муҳоҷирин хизмат кардем. Сездаҳ вилояти Афғонистонро аз наздик тамошо кардам. Бо тамоми роҳбарон ва қумандонҳои вақти Афғонистон шину хез доштам. Ихтилофҳои зиедеро низ дидем. Шумо медонед, ки дар зиндони Ризвон 12 рӯз маҳбас будам. 

Бисёр лату кӯб карданд. То ҳатто маро ба об афтода ғарқ шуда мурд гуфта ахбор ҳам доданд. Худо раҳмат кунад устод Нуриро! Мардонавор рафта маро аз ҳамон машқгоҳи Ризвон гирифта овард. Ва ман Покистон рафтам. Ният доштам, ки аз Покистон ба Қазоқистон биравам. Худамро аз ҳамон ихтилофҳову низоъҳо дур бисозам. Дар Покистон устод Тӯраҷонзода машварат доданд, ки ба Арабистони Саъудӣ ба зиёрати хонаи Худо биравам. «Ту зеби хонаи Худо дорӣ, бирав дар ҳамон ҷо тавофу зиёрат бикун ва доимо дар дуои хайри мо муҳоҷирони дур аз Ватан бош. 

Ин аст ҷиҳоди ту! Ин маслиҳати устод Тӯраҷонзодаро гирифтам ва равонаи Хонаи Худо шудам. Ду солу шаш моҳ дар Арабистони Саъудӣ будам. Аз ин як солу ду моҳ дар Маккаи Мукаррама ва як солу чор моҳ дар Мадинаи мунаввара будам. Ҳам ибодат кардам ва ҳам таълим гирифтам. Баъд аз он ки Созишномаи умумии истиқрори сулҳу оштӣ моҳи июни соли 1997 дар Маскав ба имзо расид Раиси ҷумҳур бо як гурӯҳ аз намояндагони ҳукумат ба нишонаи шукронаи сулҳ дар Ватани азизамон ба Арабистони Саъудӣ рафта аввал дар Маккаи Мукаррама ҳаҷи умра карданд, сипас ба зиёрати марқади Пайғамбари Акрам (С) ба Мадинаи Мунаввара рафтанд. 

Нағз дар ёдам мондааст, ки рӯзи чаҳоршанбе буд. Ман ҳам ҳамон лаҳзаҳо дар ҳарам будам. Раиси ҷумҳур дар ҳарам гӯшаеро нишон доданд ва пурсиданд, ки инро чӣ мегӯянд.Намозхоне ҷавоб доданд, ки ин меҳроби масҷид аст, ки Расули Акрам дар он намоз мехонданд. Ман дар қафо ба ин суолу ҷавоб гӯш мекардам. Раиси ҷумҳур гуфтанд, ки ман мехоҳам, ки дар меҳроби Пайғамбар намоз хонаму дар ҳаққи миллати азияткашидаам пеши Худо дуо кунам. Рости гап, ин суханҳоро шунида дар дили ман муҳаббати Ватан ҷӯш зад. Фикр кардам, ки суханони Раиси ҷумҳур ин худ як фоли нек аст. Панздаҳ рӯз баъди ин воқеъа устод Тӯраҷонзода, устод Ҳимматзода ва билохира устод Нурӣ ҳама ба дунболи якдигар занг зада маро ба Ватан даъват карданд. 

Гуфтанд «домулло Абдураҳим шумо ҳам яке аз пешвоёни мардуми шимол ҳастед, биёед ба Ватан, онро обод кунед». Ҳамон вақт қабл аз ба Ватан баргаштан дар тавофи охирини Каъбатуллоҳ пеши Худои бузург зора кардам, ки Худоё, аввало аз ман муҳаббати молу чиз хонаву дарро бигир, ба ҷойи он ба ман тавоноиву фурсат бидеҳ, ки дар деҳаи худ аввал масҷиде бино бисозам, дуввум мадрасае ва саввум шифохонае. Шукри Парвардигори бузург, ки орзуҳоям ба тадриҷ ҷомаи амал пӯшида истодаанд. Шукри Худо, ки чор фарзанд дорам. Духтарам дар Арабистони Саъудӣ толибилм ҳаст. Се писарам ҳофизи Қуръони азимушшаън мебошанд. 

Писари хурдиамро мумкин дар телевизион дида бошед, Муҳаммад Айюби 12-сола. Қории Қуръони маҷид. Дар телевизион ӯро бисёр нишон медиҳанд. Фарзанди калониам дар ҳамин масҷид дар намози панҷвақта имом аст. Фарзанди дуюмам, ки дар арафаи хонадор карданаш ҳастем, низ ҳофизи Қуръон аст ва дар мадрасаи мутавасситаи Шайдон дарс мехонад. Орзуи ман акнун ин аст, ки Илоҳо дар Тоҷикистон сулҳу салоҳ бошаду мо мардумеро, ки ба арақхӯриву нашъамандиву ба зиногарӣ, дуздиву рибохӯрӣ машғуланд, ҳамонҳоро ба роҳи дуруст даъват намоем. Ба кори хайр далолат кунем. 

Ман ба оилаи эшони Тӯраҷон як ихлоси бепоён дорам. Зеро бисёр беморҳоро дидаам, ки ба ин хонадон рафта шифо ёфтаанд. Ман дар назар дорам арақхӯр рафта чанд муддат баъд тарки арақхӯрӣ кардааст, зиногар низ ҳамчунин. Ман орзу дорам, ки Худованд ба ман низ чунин як хусусиятҳои неки инсониро арзонӣ бидиҳад, ки барои мардуми худ нафърасон бошам. Сипас панҷ соли охири умрамро мехоҳам бо чилланишинӣ гузаронам. 

Орзуи ман ба ин ҳукумат ин ҳаст, ки сулҳе, ки ба вуқӯъ пайваст, онро ҳифз кунад. Зеро ҳамин сулҳ миллатро аз нобудшавӣ, аз парокандашавӣ наҷот дод. Воқеаҳои Фаластинро аз телевизион мебинам дилам месӯзад. Алҳамдуллилоҳ, ки Тоҷикистон бисёртар бо саъйю кӯшиши ду бузургмарди хеш устод Сайид Абдуллоҳи Нурӣ ва Эмомалӣ Раҳмон ба суботу оромӣ расид. Ана ҳамин масҷид ҳам натиҷаи ҳамин сулҳ аст. Агар мо ин сулҳро ҳифз кунему таҳким бахшем ману шумо боз ҳам ободтар мешавем, Ватани мо боз ҳам ободтар мешавад.

Савол ба джамоати деха
1 Барои чи магазини хусни диер ба миени рох васеъ шуда истодааст.?Ё шумо надида истодаед,.....?
2 Навесеки пештар сохтаги буд кач шудаги.!Ба болои одамо галтида як дах кас халок шавад,баъд ба чорааш медароед!?

Координаты: 38°46′00″ с. ш. 71°17′00″ в. д. / 38.766667° с. ш. 71.283333° в. д. (G) (O)




Дата независимости 9 сентября 1991 (от СССР)
Официальный язык таджикский, русский(язык межнационального общения)
Столица Душанбе
Крупнейшие города Душанбе, Худжанд, Куляб, Курган-Тюбе, Хорог
Форма правления Республика
Территория
• Всего
• % водной поверхн. 93-я в мире
141 800 км²
0,3
Население
• Оценка (2011)
• Плотность
7 616 400[1] чел. (95-е)
53,3 чел./км²
ВВП
• Итого (2010)
• На душу населения
14,31 млрд $ (131-й)
1907 $
Валюта Сомони (TJS, код 141)
Интернет-домен .tj
Код ISO TJ
Телефонный код +992
Часовой пояс +5

Таджикиста́н (тадж. Тоҷикистон), официально Респу́блика Таджикиста́н (тадж. Ҷумҳурии Тоҷикистон) — государство в Центральной Азии, бывшая Таджикская Советская Социалистическая Республика в составе СССР.

Таджикистан расположен в предгорьях Памира и не имеет выхода к морю. Это наименьшее по площади государство Средней Азии. Граничит с Узбекистаном на западе и северо-западе, с Киргизией на севере, с Китаем на востоке, с Афганистаном — на юге. Столица — город Душанбе.

Таджикистан — единственное персоязычное государство в бывшей советской Средней Азии. Большинство населения республики (2000 г., перепись) составляют таджики (79,9 %), говорящие на таджикском языке, кроме того, около 17 % населения составляют узбеки, киргизы (1,3 %) и менее 1 % — русские. Большинство населения Таджикистана исповедует ислам суннитского толка.

Таджикистан богат природными ресурсами, но так как 93 % территории республики занимают горы, их добыча затруднена слабо развитой инфраструктурой. Таджикистан расположен вдали от основных евразийских транспортных потоков. По объёму ВВП на душу населения республика занимает 43-е место в Азии (ниже — только Бангладеш, Непал и Афганистан).

Бедственное положение является следствием многих факторов: невыгодным экономико-географическим положением (удалённость от мировой транспортной инфраструктуры, высокогорное положение), тяжёлой социальной обстановкой (в стране после распада СССР произошла гражданская война), слабой развитостью таджикской экономики как таковой и слабой властью (в современных условиях Таджикистан обладает небольшим опытом государственности).

Содержание [убрать]
1 Этимология
2 История
2.1 Саманиды (892—999)
2.2 Гуриды (1148—1215)
2.3 Таджикская ССР
2.4 Независимый Таджикистан
3 Политическое устройство
4 Географические данные
4.1 Территориальные претензии Китая
4.2 Климат
4.3 Гидрология
4.4 Полезные ископаемые
4.5 Часовой пояс
5 Административное деление
6 Экономика
6.1 Сельское хозяйство (en)
6.2 Энергетика
6.3 Промышленность
6.4 Внешняя торговля
6.5 Экономическая экспансия Китая
7 Население
8 Религия
9 Культура
9.1 Музыка и танцы
10 Литература
10.1 Классическая литература
10.2 Литература времен СССР
11 Искусство и архитектура Таджикистана
11.1 Доисторическое и ахеменидское время
11.2 Эллинизм
11.3 Ранее Средневековье
11.4 Исламское Время
11.5 Советская эпоха
12 СМИ
13 Примечания
14 См. также
15 Ссылки


[править] ЭтимологияНазвание «Таджикистан» (тадж. Тоҷикистон; перс. تاجیکستان‎) — Тоджикисто́н — «страна таджиков») происходит от самоназвания таджиков и суффикса «-истан / -стан». Название появилось в 1924 году в результате национально-территориального размежевания Средней Азии[2] и создания Таджикской АССР в составе Узбекской ССР (в 1929—1991 гг. — Таджикская ССР). |

Предки таджиков называли свою страну «Aryānam Vaeja».[3] Название происходит от древнеиранского «aryanam» и авест. «airyanam» (на среднеперсидском — «Erān», на таджикском — «Эрон») и приблизительно означает «Страна Ариев». Предполагается, что в эпоху Ахеменидов (550—327 гг. до н. э.) понятие «Aryānam Vaeja» трансформировалось в «Aryānam Xšaθram» — «Государство Ариев». Древнеиранское понятие «Aryānam Xšaθram» дало название государству Аршакидов (250 — 224 гг. до н. э.) — Aryānšaθr (Ариёншаҳр). Название государства Сасанидов (224—651 гг. н. э.) — Erānšahr (Эроншаҳр) происходит от авестийского «Airyānam Xšaθram». Авестийский дифтонг «ai» трансформировался в среднеперсидский «е».

Со времен Ахеменидов название Иран закрепилось за государствами западно-иранских народов, создавших мощные централизованные империи. Восточно-иранские народы, непосредственные предки таджиков, назвали свою землю Туран. Страна восточно-иранских народов — Туран — была политически раздроблена на три отдельные государства: Согд, Бактрия, Хорезм, а также страну саков, которая охватывала территории современных Казахстана, Киргизии и Синьцзян-Уйгурского автономного района Китая. Позднее саки завоевали Согд, Бактрию и Хорезм и все междуречье Амударьи и Сырдарьи стало обобщенно называться Тураном.

Условной границей между Ираном и Тураном в древние времена была сначала Сырдарья, а в более поздние времена Амударья

" theme="misc" ext="jpg">

Инак боз як рузи хурсанди дар шахри москов!Бо талошхои Хазрат Равил Гайнутддин муфтии россия,сохтмони масчиди чомеъи Москов дар рузи иди Рамазон боз аз нав шуруъ шуд!Шахрдори Москав Собянин ичозатномаро супорид ва ахли муслиминро ба иди Саиди фитр Табрик намуд...ин дар холе ки дар точикистон дар рузи аввали мохи Шарифи рамазон рафтани чавонони то 18 соларо ба масчид манъ карданд...??
Баъд аз ин мисрахои Лоик ба ёдам меояд:
Ки бисухт бешаи мо,ки биканд решаи мо,
Ту напурсу ман нагуям

хакони хама пунгазихое е мо одамои нагз буданба базе касо худиша пунгази гирифсос хаха

Хамаи хохишмандони забономузро ба маркази таълими забонхои хоричи даъват мекунам. Метавонед зиёда аз 36 забони дунёро омузед. Бар замми ин бояд гуфт, ки бо мо Шумо метавонед дар дигар давлатхои дунё тахсили худро давом дихед. Маълумоти иловагиро аз тел: +992927463060 гирифта метавонед.!!!

 
 



Омадам бар шахри Ростов,
                                      Сохили дарёи Дон,
Аз лаби дарёи Сирам,
                                      Аз Хучанди бостон.
Рах ба рах дар осмону дар замин,
                             Дар хаёлам додарам буд,
Пеши чашмам гиряхои хохарам буд,
                            Модари чонпарварам буд.
Мардуми мехмоннавозу кухсорони баланд,
                            Куллаи бобои Обам,
Чашмахои бегубору руди шухам,
                             Хандахои офтобам.
Ногахон дар шахри Ростов он бародар,
                            Дар хаёлам чилвагар шуд,
Халка зад ашкам ба чашмам,
                            Миччахоямро забар шуд.
Бори аввал шахри Ростовро дидам,
                          Номахоям гарчй онро дида буд,
Шахри Ростов гарчй cй сол пеш аз ин,
                           Рози ман бишнида буд.
Дар хамин чо он бародар,
                          Хизмати халку Ватан ичро намуд,
Дар катори аскарони шуравй,
                            Номаи ёрону манро во намуд.
Номахои ман зи номи додараш,
                             Хам зи номи модараш буд,
Хам зи номи киблагохаш,
                             Хам зи номи хохараш буд.
Чон бародар ман ба шахри хизматат,
                            "Ассалом"гуфтам зи номат,
Накл мекардам зи шахри хизматат,
                              Кош мебудй саломат!
Киссаи марги туро гуфтам ба Дон,
                              Ашк аз чашмам чакид,
Ашки манро диду гардид хамнаво,
                              Гуфт аз дунё чи дид?
Гуфтам у хам захри дунёро чашид,
                                  Дар фироки модараш,
Дар чавонй хамчу хезум дар гирифт,
                                  Рузи дафни додараш.
Гуфтам у хам бар гусели модараш,
                                  Аз канорат рафта буд,
Дар сари у бо либоси аскарй,
                                  Войи модар гуфта буд.
Гуфтам у хам доду афгон кардааст,
                                  Дар сари чилсолааш,
Во дарегу чони додар гуфтааст,
                                   Дар фигону нолааш.
Гуфтам аз у киблагохаш хам бирафт,
                                   Дар гами он гулписар,
Зорахо карду наомад аз дигар,
                                   Рафт бо хуни чигар.
 Хоки Ростов гуи пурсонам бишуд,
                              У кай аз дунё гузашт,
Гуфтам айёми шукуфтанхои гул,
                              Соли у дар сию хашт.
Мургакони шахри Ростов хамчу ман,
                             Хой-хой дар гирья шуд,
Чони додар айни гул-гул бишкуфй,
                              З-он хазонрезй чи суд?
 Осмони софи Ростов з-он хабар,
                              Гашт огох тирагун шуд,
Раъду баркашро ба хам зад,
                             Доду афгонаш фузун шуд.
Кучахои шахри Ростов навхагар шуд,
                              Гуиё аз он хабар,
Хайфи умри навчавонии ту гуфт,
                              Хар кучо кардй гузар.
Абри найсонро чигар хун шуд магар,
                              Гиряхо бинмуд ба сар,
Бозрехтй хуни дилро аз дигар,
                              Хез фарзанди падар!
Додаратро хар касе дар куча дид,
                              Синааш пурох дид,
Бо дили решу гарибу бенаво,
                             Дар фироки мох дид.
Боз ой бар хонаат Курбоналй,
                             То ки мехмонат шавам,
Боз ой дар Иди Курбон чони ман,
                             То ки курбонат шавам.

Иди Курбон муборак шавад!

Магазинхо борхошуна миени рохба мемонанд.ахволи сари бозора бенед.ба чои васе кардан боз танг шусос .короче кошмар.безеб навиштам мебахшетун.

Салом ба хама хонандагон ва иштирокчиёни чамъияти Пунгази мо, пунгазча кара менависам ки хамаба сад фоиза фахмо бошад.

Ба назики пунгаз отпуска рафтаги будам, рости гап 2-3 сол боз гуфти гапо мошинхайкун
шудаги ман вай рахои пунгазу шайдуна дида хар ямачаба мошина балуниша задагиманда
калоноя хакорат кардам. Мурад унхела калуно ки 17 километр раи пунгаз шайдуна асфальт кардан натунад. Хусусан дурни шайдун
тамоман аз кор барумадаги. Худам ба худам савол метиям, ки налоги мошин чи хел баланд шуда рафтаги, мурдагишанда пунгаз шайдунба
25000 мошин хай (агар хато накунам) аз хами ин камкаи пул чамъ мешадо кучоба ин раиси нохия ваёя сарф мекарда бошад????
хозир жигули простой 95 лошадиных сил камишанда 200-300 сомони налог... 
ин мошинои иномарка аз вай кам не кувваи аспиш. Бо аз гуфти гапхо шунидам ки бойбачахо саро гуфтаканд ки моба техникая те аз киси
хутомо дуруст мекунем рая, не ин калуно бояд кисаба сум кор кунад НЕ гуфтаканд пула моба те мо хутомо ремонт мекунем. Что за безобразия ????

Хакони мардуми мо суст дия намебарои 400-500 касат (мошиндоро) ариза навишта пеши хукумат рави ???

Лампочка -- вохиди ватандусти ва хайрия  

01.10.2009
Каюмарси Ато
Лампочка ё чароғи иличии хонаи ман шояд охирин рузҳои умри худро пушти сар мекунад. Нигоҳаш ҳам хиратар шудааст. Мисли пирмардест, ки умраш ба поён расида, вале мурдан намехоҳад.
Бечора ҳамин лампочка ҳам дар диёри ман нағунчид. Ё шояд ба касе маъқул нашуд, ё шояд хостанд навовари кунанд. Акнун хоҳеду нахоҳед, мачбур месозанд, ки бояд аз лампочкаҳои, ба гуфтаи онҳо, каммасраф истифода намоем. Лампочкаҳои қиммат, вале бедошт. Дилам ҳам намекашад. Нураш хира, чашми одамро ба дард меорад. Боз намедони кадом навъе аз онҳоро харидори куни: истеҳсоли Чин ё Русияро.

Ба болои ин ҳама, имруз телефони ман беш аз ҳар вақти дигар занг мезанад. Аз деҳа модарам занг зад. Саросема аст. Ҳатто барои аҳволпурси фурсат надорад. “Бачам, лампочкаи хонаатро иваз карди?”,- ин нахустин пурсиши у буд, ки ба гушам расид. Ҳайрон мешавам, чаро у аз зиндаги ва кори ман напурсиду лампочка ба ёдаш расид. “Агар иваз накарда боши, зуд иваз кун, ки чарима мекунанд”,- давоми суҳбати у маро ба худ овард. Беҳуда реклама намекардаанд-да. “Агар хоҳед, ки неруи барқро сарфа кунед ва агар хоҳед, ки аз кам супоридани пули барқ барои фарзандонатон дар бонкҳо ҳисоб кушоед…” Тоза мефаҳмам асли воқеаро. Пас, ин ҳама талош барои лампочкаҳои каммасраф?

Модарам маро ҳушёр кард. Вай гуфт, дар деҳаи мо масъулони чамоат хона ба хона гашта, чароғро тафтиш мекардаанд. Касе, ки чароғи каммасраф надорад, бояд чарима супорад. Кам не, ғам не то 300 сомонч. Аз чаримаҳои танзим ҳам гузаронидаанд-ку аз дил мегузаронам.

Якбора дилам ба ҳоли падарам месузад. Охир, акнун ба руйихати гушту пиёзу картошка лампаи каммасраф ҳам ворид шудааст. Намедонад, ду танга пули муаллимияшро барои шикамаш сарф кунад ё лампочка харад. Қаҳри модарам ҳам омадааст ва мегуяд, кош, зудтар зимистон ояд, то уву ҳамсоягонаш ба чароғаки бобои гузаранду аз ташвиши тафтишгарони лампочкаи каммасраф халос шаванд.
Лампочка, лампочка, лампочка… Ҳазор доруи “Болнол” ҳам ба он даво намешавад.

Лампочка, лампочка, лампочка… Касе ба доди ту намерасад ва ба шикоятҳоят низ посух намегуяд.

Лампочка, лампочка, лампочка… Ин дарди бедавоест, ки дармон надорад.

Ту агар лампочкаи каммасраф мехари, пас, ватанатро бениҳоят дуст медори.

Ту агар дар хонаат лампочкаи каммасраф дори, пас, ба ватанат хиёнат накардаи.

Ту агар лампочкаи каммасраф дори, ба ҳач мерави. Агар надори ба ҳач ҳам рафта наметавона. Номатро дар феҳристи ба ҳачравандаҳо дохил намекунанд, тамом.

Ҳатто номнависи такрории масчидҳоро бо лампочка анчом медиҳанд. Як дустам аз деҳаи дурдасти ноҳияи Ашт телефон кард. Мегуфт, ки ариза ва ҳама аснод барои сабтиноми такрории масчиди маҳаллаашонро ба ҳукумати ноҳия бурдааст. Вале онҳо гуфтаанд, аввал сад донаи лампочкаи каммасраф харида диҳанд, баъд масчиди онҳоро дубора ба қайд мегиранд.

Лампочка акнун дар фарҳанги нав – пора.
Лампочка ба идораҳои давлати – шаҳодатнома.

Суҳбат аз лампочкаи каммасраф оғоз ва бо лампочкаи каммасраф ба поён мерасад.
настроение:Сердитое

Ман ба харфат сачда орам,эй забони точики,
Чунки дар олам гуворои,чахони точики.
Каъбаи максуди мои дар талоши илмхо,
Шукр гуям,дар сарам комил имони точики.

***************************************************************

Бинозам бо забони миллати худ,
Аз ин боло наёби дурри максуд.
Забоно,аз ту комил ифтихорам,
Ба хар давру замон боиси мавчуд.

***************************************************************

Ба кудрат метавони кардан обод,
Бикун обод,бикун ободу обод.
Вале харгиз магу аз кардаи хеш,
Шавад миннат,ки хизмат дода барбод!

Ту мондиву гами ёрат, худо ёрат, худо ёрат,
Ба чуз гам нест гамхорат, худо ёрат, худо ёрат,
Ягона мехрубонат рафт, яъне чони чонат рафт
Ту мондиву дили зорат, худо ёрат, худо ёрат.
Дилатро об карди то дили ёрат бувад шодоб
На дил монду на дилдорат, худо ёрат, худо ёрат
Шифокорони дарди ту зи вахми дарди ту мурданд
Намонда як мададгорат, худо ёрат, худо ёрат.
Зи ашкат тар шуда болин, ба хакки дил бикун омин
Ки нимачон кашад борат, худо ёрат, худо ёрат.
Сарат дар бистари марг аст, ду чашмат ёр мечуяд
Ки бинад холи абгорат, худо ёрат, худо ёрат.
Туро аз чумлаи кори чахон як чонкани мондаст
Худо осон кунад корат, худо ёрат, худо ёрат!!
ЛОИК хакикатан бузург....

Мардум саҳмгузор ҳастанд,

Ба кӯмак тайёр ҳастанд.

То, ки Роғун бисозанд,

Омодаи кор ҳастанд.


Авҷи тоза мегирад

Бин сохтумони Роғун

Хурду калон яктананд,

Бунёдкори Роғун.


Баҳри фардо бо умед,

Саҳмия мехарем мо.

Мулкамон обод шавад,

Моро ин аст дурнамо


Маҳсани нури тоҷик,

Шавад Роғун бе гумон.

Бо дасти худ бисозем,

Кардаем аҳду паймон.


Роғун ояндаи мо,

Бо барқ пояндаи мо.

Барқи тоҷик муҳим аст,

Ба мо ин аст дурнамо.




(ФИДОМАТ ТОҲИРӢ)

Дед Воды
Михайлюк Фёдор Иванович

Благодаря друзьям из Таджикистана и Узбекистана
решился написать об этом феномене.
Бобо-и-Об - Дед Воды, самая высокая точка Кураминских гор. Цвет гор моей Родины малой, серебристо-голубой, таков цвет породы основной. Гора венчает Кураму, стоит в самом центре, и от неё, как корни арчи, разбегаются хребты вправо, влево, ветвясь лабиринтами вокруг оси! А названия городов у подножья этих гор: Адрасман, Алмалык, Ахан-Гаран, Алтын-Топкан, Табошар, Пангаз, Шайдан, Ашт - напишите мне, и мы добавим все поселки и города. Важно то, что мы все выросли на Воде, бегущей с Курамы, от Деда Воды!
Двести километров - протяженность этих лабиринтов, состоящих из лесов арчи, фисташки, алычи, урюка-абрикоса, вишни, яблони. И подлеска - шиповника, барбариса и цветов тюльпана, полей маков, полей из колокольчиков. Поля цветов из первоцветов - желтых, белых и с каймой. Ещё из травы весенней, нежной, мягкой меж тропинками среди камней. Узоры все неповторимые, и хочется дотронуться, и мгновенье нарушать нельзя, как пригодилась память. И дышишь запахами - миндальным томным горьковатым, душистым вечерним, каменьями нагретыми, запахи ночи звездной тихой, и чувствуешь жизни силу, после зимы перед жарою лета. Полгода весны цветущей зеленью садов, целое лето цветов, среди роз и различных цветников, а октябринка до ноября цветет, неповторимый рай, родимый край.
Немного вас задену знаньем, труда великого, усидчивостью и терпеньем, и с благодарностью к людям, кого учеными зовем. Собирающими по крупицам картину Мира, где все мы живем. По Кураме в саях часто находят кучи шлака, известно, что добывали древние старатели здесь серебро, геохимический анализ показывает, что технология была отменной. Серебра в природе в пять раз меньше, чем золота. Серебро лучше подходит для человеческого организма, чем другие благородные металлы, и наличие серебра в породах Курамы дает этот цвет горного хребта - серебристо-голубой. А снег, лежащий на хребте иногда до июля, под тенью от арчи пушистый белый, как сметана, вбирает запахи долин цветущих и, тая, просачивается через породы Курамы. Образует кластеры или матрицу памяти своего рождения, передавая это всему живому и нам, родившимся на этой земле - у её подножия и по теченью Сыр-Дарьи с южной стороны и северной речушками и ручейками до самого Ташкента. От ностальгии нам никуда не деться, в каком бы месте мы не жили, она с нами - матрица Курамы. Ну, что можно сказать о границах, их придумали задолго до появления человека сообщества живых существ, но в природе можно пересекать границы при условии, что вы не претендуете на это жизненное пространство. Все границы между государствами составляют шесть процентов суши, и используются по этой причине с ограничениями.
Есть гора, дорога и тропа, у священного мазара нам направо. Оставьте груз прошедших дней и лет, легенда есть, её секрет - знание поколений и мыслей чистота. У подножия горы взять камень вам по силам, и по серпантину, укажет путь тропа. И под вершиной есть пещера, где шум Воды бегущей, прощающе зовущий, камень в стену уложить и пусть вам хватит сил. Надежду, Веру обрести, покаяться в грехах. А тумана шапка над вершиной вдруг дождем прольется, считайте, вам ваш труд зачтется. До святости всем нам далеко, и путь камнями грехов отмечен, пусть это будет первая ступень, как бы ни был труден путь - вернуться не забудь!
С уважением к вам, Михайлюк Федор Иванович.
Омар Хайям
Плакала капля воды: ?Как он далек, Океан!?
Слушая каплю воды, смехом вскипел Океан.
?Разве не все мы с тобой? - капле пропел Океан.-
Малой разделены чертой?, - капле гудел Океан…

Редко бывает такое совпадение , завтра день жизни, день веры у трети человечества. Две тысячи лет мы живём в любви по ЕГО заветам...
p.s.Курама шакли вайрон шудаи калимаи Корама мебошад ки гузаштагони мо заминхои серхосили он суи Агба(авга)-ро мегуфтанд!

Таманно
Ид шуду сайри
чаман мерави,
Бахабаре аз
дили ман
мерави.
Чилвакунон
зулфшикан
мерави,
Чун шакари
харфу сухан
мерави.


Аз Сари Бозор туи
гулбадан,
Гул ба гули, эй
гули гул
пирахан.
Эй гули
гулбуттаи
Понгози ман,
Лолаи худ
рустаи куху
даман.


Ёд куни нури
чароги падар,
Сабзаву
гулгунчаи боги
падар.
Руди кашанги
дили Бобо Об
Меравад оё ба
суроги падар?


Аз Сари Бозор туи
гулбадан,
Гул ба гули, эй
гули гул
пирахан.
Эй гули
гулбуттаи
Понгози ман,
Лолаи худ
рустаи куху
даман.


Дошта аз дастаи
гулдастаат,
Ханда ба
ширинлаби чун
пистаат.
Гамза ба
чашмони
хумориасар
Ишва ба он
комати
наврустаат.


Аз Сари Бозор туи
гулбадан,
Гул ба гули, эй
гули
гулпирахан.
Эй гули
гулбуттаи
Понгози ман,
Лолаи худ
рустаи куху
даман.


Зинда манам бо
ситаму нози ту,
Кокулакони
фараханбози ту.
Мон ки ба муйи ту
бубандад
дилаш,
Лахза яке Зодаи
Понгози ту.

Гар холи нек хохи,
Фарзандро хамеша,
Омузаш эй бародар
Куръону хатту пеша.,
Зеро ки пеша бояд
Рузе ки кор ояд,
Чун пешае надонад
Белу каланду теша,
Ё чун хатте надонад
Ё пешае надонад
Пас гову хар чаронад
Дар куху дару пушта.!