АТЫҢАН АЙНАЛАЙЫН, ЫРҒЫЗ АТА


 


                         ЖЫР-ТРИПТИХ


 


 


Ырғызбай Досқанаұлы 1787
жылы туып, 1850 жылы қайтыс болған.


Ырғызбай ата жастайынан
емшілік өнерге  үйір болып, өсе  келе  өз  дәуірінде 
 Найман,  Арғын, Тобықты еліне   аты кең  тараған әулие-


емші.       Кезінде Абай ақынның әкесі  Құнанбайды ауыр сырқаттан емдеп жазды деген  деректі  құйма құлақ 
қарттардан  талай  естіген едім. Бұл оқиға  Абай 
ақын  дүниеге  келерден 
он  үш  жыл 
бұрын болған екен. Әулие атаның тірі  кезіндегі мейірімі науқас адамдарға қандай   болса,  қазірдің  өзінде   оның   аруағы   талай   адамдардың ауруынан  сауығып кетуіне, бала  көтермеген  әйелдердің  нәрестелі болуына  септігін  тигізіп  келе  жатқаны
қалың көпшілікке мәшһүр.


 


             Ата
толғауы


 


Ұшқан құсқа «қанат талды» дегізген,


Барқытбелім, Алатайменен егіз бе ең?


Сары жонға қоныс тепкен ата жұрт,


Пейіліңнен,  мейірімді сезінгем!


 


Қалмақтарды түре қуып өңірден,


Қашқан жауға енді «баспан» дегізген.


Ақбас таулар аңғал батыр тұлғалы


Бабалардың бізге қалған көзі ме ең?


 


Бұл өңірде талай сойқан өтті мың,


Осы дала бүркеп жатыр көп сырын.


Сауға  сұрап  жасаураса  қиық  көз,


Адалдығын дәлелдеген мәрт ұлың!


 


Бұл  далада қалай  батыр тумасын,


Ұрпақ  неге ата  жолын  қумасын?


Ер Қабекем ат шалдырып бұл жерде,


Мәңгілікке тастап кеткен «Қубасын».    


 


Ақыл ойы бөлек болған даланың,


Шырқау шегі шексіздік қой сананың.


Ен далада еркін ойлы өр халық,


Жоғалтпаған елдігі мен ұранын.


 


 


 


 


Осы дала «туған жерім» дегізген,


Өзен-көлі,  ауасымен  емізген.


Топырағың тұмарымдай сақтулы.


Қайда барсам алып жүрем өзіммен.


***


 


 


 


 


 


 


1.                
Дала мінез


 


Сары дала сағымдар ойқастаған,


Алыстан бұлдырайды Бөртастаған.


Ырғыз бабам, өзіңе келген сайын


Жұмыр тастар жұмбақтау ой тастаған.


 


Белгісіздеу тарихың, тағдырың да,


Зулай-зулай ғарышта болдырдың ба?


Сапарың аяқталмай Тайга жақта


Нүктесін біздің жерде қалдырдың ба?


 


Тұңғыстың орманыңда лапылдаған,


Сенбісің жалындап-ап ғайып болған.


Паң Тайга, қатал Тұңғыс қарсы алмай,


Мен туған жер, қонақ қып қабылдаған.


 


Көктен түсті демеген, кемістпеген,


Қарсы алған дала сыңды бесікпенен.


«Бөртостаған» деп саған ат қойғанда,


Бабалар өз тауындай меншіктеген.


 


Жұмбақсың, құпиясың, Бөртастаған,


Даламда мәңгілікке құндақталған.


Ес білгеннен өзіңді көріп келем,


Әр тастың Жер тасындай қымбат маған!


 


***


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


2.                
Әулие ата


 


Өлкеде кім  білмейді  Ырғызбайды,


Ырғызбай сыйындырмай тұрғызбайды.


Алланың сүйген ұлы Әулие-атам,


Естігем талай аңыз өзің  жайлы.


 


Барқытбелді жайлаған қалың Найман,


Сары белде ат ерттеп, малын жайған.


Қалбаны қалмақтардан  азат етіп,


Ерлері қара Ертістен ат суғарған.


 


Текті ұрпақ тектілігін көрсетеді,


Атадан  асыл  туып ер жетеді.


Бабасынан қасиет дарымаса,


Өмірге мұндай адам келмес еді.


 


Қаракерей  Мәмбетқұл  Байысұлы,


Теңізбай ол да Алланың сүйген құлы.


Парасатын жауына мойындатқан,


Орыс, қалмақ таныған Қожамқұлды.


 


Жұртына жайып берген қолда барын,


Жандос ата ұлы еді Ақшораның.


Жандостан Досқана боп ел тарайды,


Ырғызбай бел баласы сол атаның.


 


Шапағат бойға тарап даласынан,


Ізгілік орын тепкен санасынан.


Халқының қамы үшін туған адам,


Осындай текті атаның арасынан.


 


Аз болмаған қазақтың қайғы мұңы,


Қайғы мұңға керек қой жан жылуы.


Сол жылуды бойынан елге берген,


Емші болған, Ырғызбай  жаны ізгі.


 


 


 


 


Қарандыз, киік оты, қара ермен,


Емдеген науқастарды шөп дәрімен.


Күшәлә,адыраспан, таушүмүлдік,


Адамтамыр жинапты Барқытбелден.


 


Арша қиып әкелсе Кіндіктіден,


Қарғыбадан тауыпты түймешетен.


Аюлыдан алдырса аю өтін,


Арқарлыда бар екен түйе тікен.


 


Науқасты көрмей тұрып жаны сезген,


Әулие түнде түсі аян берген.


Зәруерт шипа тілеп жатса үйінде,


Біледі екен адамдай барып көрген.


 


Қырық шөптің қыры мен сырын білген,


Жеті түрлі у шөптің түрін білген.


Айбалдырған, қазтабан індетшөпсіз,


Шеменді емдеп жазған шеңгелменен.


 


Дәуір шаңы ұмтылса өшіруге,


Ғасыр  көші тарихты өсіруде.


Шындық деген Атаның екінші аты,


Болашаққа өз ізін түсіруде.


 


Қадіріңді қалың ел мойындаған,


Құдірет,  қасиетің  жойылмаған.


Сен бір тылсым жұмбақсың әлемдегі,


Ғылымның нүктесі әлі қойылмаған.


 


Таймаған пайғамбардың ақ жолынан,


Әмбие, әулиелік бойға қонған.


Тірісінде дарыған сол қасиет,


Бақилық болсадағы  нұрға толған


 


Тылсым дүние, сырыңды ұғар ма адам?


Кеудеңде жұмбағың  көп  шығармаған.


Түске  кіріп  әлі 
аян  беріп  жүрсің,


Бұл жұмбақты түсіну тұман  маған.


 


 


 


 


 


 


 


Дала ән салып, қурайлар ызыңдаған,


Тыныштығы даламның бұзылмаған.


Кесенеңнен қарлығаш көріп жүрмін,


Ұрпақ үшін жан беріп шырылдаған.


 


Осы құстай су сепкен қанатыңмен,               


Бойыңнан шуағыңды  таратып  ең.


Сол елің сені іздеп келіп жатыр,      


Беймәлім қуатыңнан алатын  дем.        


 


Ғылымға аты мәлім биоөріс,                                                                                                                                         



Бұл дегенің қазақша киелі өріс.                     


Адам жанын қос кебін қоршап тұрар,


Жағаласып зарядтар оң мен теріс.


 


Оң мен теріс әліде  тіреседі,


Ақ пен қара мәңгілік күреседі.


Тең түсуі олардың мүмкін емес,      


Өлі нүкте күн мен түн теңесуі.


    


 


   3. Мәңгілік туралы ой


 


Қасиетің мойынатып халықты,


Сені жұртым әлдеқашан таныпты.


Қадіріңді қастерлеген ұрпақтар,


Кесенеңді кешен етіп салыпты.


 


Сарыарқаға атың шықса, әулием,


Олда сенің елден алған тәрбиең.


Қазақ үшін көп болмайды ұлылар,


Ұлыларға тағзым етіп бас ием.


 


Бұл даланың пәлсапасы бөлек тым,


Мұрағатты ақтарудан соны ұқтым.


Өркениет алыс деме даладан,


Білмей жатып кім екенін қазақтың.


 


 


 


 


 


 


Бұл даланың ерекше ғой  үрдісі,


Бабалардың аз емес қой үлгісі.


Қазақ сірә жетпес еді бұл күнге,


Бір  кісіні  демемесе  мың  кісі.


 


Ұлы дала тарихтағы сом кеме ,


Сол кемеде гуманистер жоқ деме.


Ырғыз атам жан жылуын сыйлаған,


Гиппократ антын білмей жүрсе де.


 


Бар ғұмырын ізгілікке арнаған,


Мұндай емші Сарыарқада болмаған.


Құнанбайға қайта ғұмыр сыйлаумен,


Абай болып елдігімді жалғаған.


 


Қасиетті ұлы бабам, ардағым,


Мына жалған болсадағы қас қағым.


Екінші өмір сен өлген соң басталды,


Түсіндіріп тіршіліктің салмағын.


 


Өлмеске аяқ басу деген мықтылық,


Қауым сізге бас иеді тік тұрып.


Тұрғандайсың Күмістіде жатып-ақ,


Мәңгіліктің не екенін ұқтырып!


***


                           Мақсат ӘУБӘКІРОВ,


                                  
Семей-Күмісті,


                                 
24 тамыз, 2004 жыл                                                 

Murat Sembaebizh
23 июля 17:20
Ырғызбай әулие 1787-1850 жылдары аралығында Тарбағатай өңірінде өмір сүрген әйгілі халық емшісі, әулие, көріпкел. Найман ішіндегі Мәм¬бетқұл (қыржы) руынан шыққан. Ырғызбай жасынан емшілікпен айналысып, шипалы шөптерді пайдалана отырып, талай ауруды жазған. Ол сырқаттың тамырын ұстап, алақа¬ны¬на, тырнағына, бет-әлпетіне қарап аурудың түрін ажыратып, шипалы тамыр-шөптерден дәрі-дәрмекті өзі дайындаған. Сондай-ақ, қолмен сылап-сипау арқылы да ем-дом жасаған. Ырғызбайдың көріпкелдік қасиеті де ерекше болған. Ол алыстан қиналып келе жатқан науқасты күні бұрын болжап біліп отырған. Емделушілерден ақы алмай, берген дүниені жетім-жесірлерге, кедей-кепшіктерге үлестіріп отырған.
Ырғызбай бала жасынан емдік шөптерге үйір болыпты. Ауру-сырқауға көмектесуге тырысқан. Әкесі Досқана сол өңірдегі емшілердің біразымен таныс-біліс, аралас-құралас жүріпті. Ар жақ-бер жақтағы үлкен емшілермен қатынас қағылез балаға елеулі әсер етеді. Ырғызбай табиғатпен сырлас, жандас жүреді, тау-тасты, сай-саланы жалғыз аралайды, тылсым тірліктің құпиясына үңіліп өседі. Кейіннен нағыз емші болып шыққан.
Емші шипалы тамыр-шөптерді жаз, күз айларында әбден толысып-жетілген мезгілде жарғақ құлағы жас¬тыққа тимей, күндіз-түні сабылып жинайды екен. Әр шөптің теру тәсілі, сақтауы әр түрлі. Бір шөптер таңғы шық кеппей тұрып жинауды қажетсінсе, енді біреулері кешқұрым алғанды қалайды. Оларды шіліңгір аптапта тамырынан ажырату пайдалы емес, емдік қуаты әлсірейді. Ырғызбай тамырларды, көбінесе, жаңбырдан кейін, қараңғы түсе жұлған. Күн сәулесі түспейтін көлеңкеде, самал есетін, тыныс алатын орында кептірген. Қайсыбір шөптер, тамыр аралас қойылса, қатар жайылса, күшін кеміткен. Ырғызбай емшінің кезінде айтып кетуі бойынша, кейбір шөптер мен тамырлар аралас кептірілсе, сақталса күш-қуатын жоғалтады екен. Ол сол себепті шөп, тамырларды бөлек-бөлек сақтайтын үш қанат күркені алдын ала дайындап, оған сөрелер орналастырған, қапшықтар мен қалталар әзірлеп, оны керегеге іліп қойған. Емшінің шипалы өсімдіктерден дәрі-дәрмек жасайтын ыдыстары мынандай болыпты: ағаш тостағандар мен шойын шөңкелер, күміс тегештер мен мүйіз тостағандар, аршаға ысталған мойнақ торсықтар мен жез құтылар, емдік майларды сақтайтын сүйек ыдыстар, сұйық және тұнбаларды құятын басқа да қажетті заттар. Дәрі-дәрмектердің мөлшерін анықтайтын нәзік таразысы да болған. Дәрі-дәрмектер дайындау барысында Ырғызбай жылқының қылы мен түйенің шудасын, тарамысты да пайдаланыпты. Бір рет Шәуешек жақтан бір қарт емші оның үйіне келіп Тарбағатайдың теріскейіндегі күн түспейтін сулы қойнауларында емдік қасиеті өте күшті адам бейнелі өміртамыр болатынын, хансулардың оны жень-шень дейтінін, осы кісішөпті іздеп табуын өтінеді. Ырғызбай емші оны көп жыл бойы іздеп, ең соңында Түйемойнақ шыңының сулы жықпылынан табады. Сөйтсе, ол жасылтым жапырақтары жайылған, қызғылтым сабағының ұшында шоқ жемістері мөлдіреп тұрған, бәкене бойлы ерекше өсімдік екен.
Ырғызбай арнайы шақыру¬мен Шыңғыстауға барып, Хакім Абайдың әкесі Құнанбай қа¬жыны емдеп, асқынған ауру – шешек дертінен жазған. Ырғызбай емші қоңыр аюдың өтін бауырымен қоса алып, мейіздей етіп кептіріп, марал, бұғы, киік мүйіздерінен жасаған дәрілерін реттеп, әбден қайнатып тазартқан, мумиесін мысқал-мысқалға бөліп, дайындапты. Ол Құнанбайдың өт жолының да бұзылғанын біліп, өзіне арнап тігілген киіз үйде жеті, қырық бір, жүз үш түрлі шөптен, қырық бір түрлі жапырақтан, гүл мен тамырдан дәрі жасап, оны жылқының іш майына араластырып қайнатып, жеті түрлі дәмнен тосап дайындайды. Тосапқа аю өтінің тарыдайын екі-үш сүйкеп, жиі-жиі ішкізіп, қырық күн емдеп, Құнанбай қажыны ауруынан жазып алады. Осы оқиға туралы Сұртай ақын Ырғызбай емшіні былайша жырға қосады:
Ырғызбай елге әйгілі тәуіп еді,
Құнекеңе шипалы ем тауып еді.
Ажалдан Құнанбайды алып қалды,
Әйтпесе, басқа төнген қауіп еді…
Құнекең сыйға тартқан сол биені,
Сусынға неше жылдай сауып еді.
Атақты айтыс дүлдүлі, ақын Түбекті де емдеп, жараларынан жазған деген дерек бар.
Ырғызбайдың өз кіндігінен Төлене, Бөрлі, Елемес, Әлібек, Кенжалы тарайды. Бұлардың ішінде қара қылды қақ жарған әділдігімен аты шыққан Кенжалы би болған. Ырғызбайдың «Ақмартуы» Әлібектен туған немересі Мамырбайға дарыпты деседі. Атасының әшекейлі сарыала қамшысы соның үйінде ұзақ сақталыпты.
Қазақтар шаршылап үйілген тас үйіндісін «Ақбейіт» деп атайды.¬ Ырғызбай да алғашында сондай бейіт¬ке жерленіпті. Бірақ көп ұзамай аға¬йындылар күш біріктіріп, басына жылқының қылын балшыққа аралас¬тыра шошақ зират тұрғызуға мәж¬бүр болған. Өйткені, киелі аруақ әр қай¬сы¬сының түсіне кіріп: «Менің басым жа¬лаңаш жатыр ғой» деп аян беруді жиілетіпті. 1950-ші жылдардың басына таман зират қасынан бір бөлмелі тас үй салынғанша, бірлі-жарым аурулар зират ішіне түнеп жүріпті. Үй салынған соң келушілер тіпті көбейіп кетіпті. Содан бері жаз айларында зират кісіден босамайды. Келген әрбір адам Ырғыз атаға мінәжат етіп, ақтық байлайды, тауша қуысына қайыр-садақаларын қалдырып кетеді. Ал тас үйдің ішінде қашан барсаңыз да дастарқан жаюлы. Алдыңғылардың қалдырып кеткен еттері мен басқадай азық-түліктері дайын. Кейінгі келушілер бір аят құран оқиды да, тамақтарды керегінше пайдаланады.
Әулиелік тылсым құбылыс. Сірә, ол адамның табиғатпен арасындағы ерекше байланысының нәтижесінде кездесетін сирек жағдай. Әулиелер көп болмайды. Олар – астың дәмін келтіретін тұз сияқты қызмет атқаратын Жаратушының жер бетіне жіберген ерекше пенделері. Сондай тылсым сырына ие болған, табиғатынан өзгеше адам – жоғарыда сөз болған емші-әулие Ырғызбай. Осы мақалада, негізінен, ел аузында сақталған деректерді пайдаландым. Ендігі жерде Ырғызбай әулиені мықтап зерттеп, оның емшілігін талдап, нақтылы білім деңгейіне жеткізетін мамандар болады деп сенемін. Себебі, ел аузындағы түсініктер, әрине, деректер, бірақ оларды ғылыми тілге салып зерделеу өркениеттік үрдіс. Мен мақалада, негізінен, Ырғызбай әулиеге деген ықыласымды білдіруге тырыс¬тым. Бұл істе сүйенетін ғылыми, арнайы сараптамаға түскен талдаулар жоқ болғандықтан, халық жадында сақталған мағлұматтарды негізге алдым. Ырғызбай әулиенің ұрпақтары, оны қолдаушылар ендігі жерде келелі істер атқармақ. Зират басынан ашылғалы отырған «Дала даналары» деп аталатын, тәуіп, емші, әулиелер кітапханасы осы мұқтаждыққа қызмет етпек. Әулиелік әншейін сөз емес. Оның мағынасы – ғарыш арқылы да, табиғат арқылы да, адам бойындағы тылсым қасиеттер арқылы да сараланатын тылсым феномен. Әулиелік күнге, айға, топыраққа, суға және өскен ортаға, оның рухани тынысына тікелей қатысты. Сондықтан Ырғызбай әулие дегенде оның ата тегі, өз заманы, бүгінгі ұрпақтары туралы егеменді Қазақ елі туралы келелі сөздер болуы заңды құбылыс.

от Марка 15:34 " В девятом часу возопил Иисус громким голосом: Элои! Элои! ламма савахфани? --что значит: Боже Мой! Боже Мой! для чего Ты Меня оставил?" Если Иисус - Бог, то к кому он тогда обращается?

от Марка 16:19 Итак Господь(по гречески "кириос" "господин"), после беседования с ними, вознесся на небо и воссел одесную (по правую сторону) Бога". - Отсюда я делаю вывод, что Иисус - не Бог. Здесь не написано: "одесную Отца" здесь именно написано: "одесную Бога"!!

Почему же Иисуса называют "сын Божий"
Сынами Божьими был назван еврейский народ:
"И в негодовании пренебрег сынов Своих и дочерей Своих"(Второзаконие 32:19)
Но сыны божьи по Библии - это не просто еврейский народ - сыны божии по Библии - это праведные люди.
Такой вывод мы можем сделать из стиха: "но они развратились пред ним - они не дети Его по порокам своим":(Второзаконие 32:5) Тоесть развратные люди не являются детьми Божьими по пятикнижью Моисея. Иисус был праведным человеком, поэтому его и называли "сыном Божьим".
Иисус же предрекает, что сынами божьими будут названы миротворрцы(творящие мир).(Евангелие от Матфея 5:9)
А Отец - это обращение не только Иисуса. И в пятикнижье Моисея мы находим: "Не он ли Отец твой - усвоил тебя, создал тебя и устроил тебя" (Второзаконие 32:6)

Когда же Иисус увидел, что обращение "сын Божий" может привести к обожествлению, он стал называть себя "Сын Человеческий"

И в заключение хочется сказать словами Иисуса:
"Господу Богу твоему поклоняйся и Ему одному служи" (Евангелие от Луки 4:8)
"Ибо и Сын Человеческий не для того пришел, чтобы Ему служили, но чтобы послужить"(Евангелие от Марка 10:45)



Тимур Джумагалиев


Источник:http://blogs.mail.ru/mail/timjum/1B90D80CA4A1868D.html

СУРА 68 ЧАСТЬ ВТОРАЯ

(34) Истинно, набожным у Господа блаженные сады.
(35) Поступим ли Мы с Подчиненными как с теми, что грешны?
(36) Что с вами и каково суждение?
(37) Или у вас писание, а в нём учение
(38) Что вам, поистине, любое предпочтение?
(39) Или у вас Наши клятвы вплоть до Дня Предстояния о том, что вам – плод вашего суждения?
(40) Спроси их, кем будут клятвы подтверждены?
(41) Или у них – святые? Пускай же приведут своих святых, если правдивы они.
(42) В тот день, когда откроются все тайны, и призовут земной поклон вершить, они не смогут сделать преклонение –
(43) Опущены их взоры и их постиг позор, а ведь могли они пасть ниц, (когда спустилось повеление).
(44) Оставь Меня с теми, кто ложью считает этот рассказ – когда они не будут знать, их жизнь постигнет завершение –
(45) Я дам отсрочку им, ведь замыслы Мои прочны.
(46) Или ты просишь награды и у них от платы отягощение?
(47) Или, быть может, пишут они тайное откровение?
(48) Ты дотерпи! Господь решит! Не будь подобен спутнику кита. Вот он воззвал, когда его постигло заточение.
(49) И если б не Господня милость, то был бы выброшен он на пустырь, его постигло б унижение.
(50) Избрал его Господь и сделал человеком правоты.
(51) А те, кто отвергает, своими взорами тебя готовы опрокинуть, и, слушая Упоминание, говорят: «Его коснулось бесов проникновение»
(52) Но это - не что иное, как Упоминание для народов, (ниспосланное с Божьей высоты).


Тимур Джумагалиев - ответственный за перевод.


Источник: http://blogs.mail.ru/mail/timjum/62F437EA42AA03A5.html

2Кто-то взломал почту и удалил предыдущий ролик "Альфа и Омега - знамения Аллаха", поэтому видео было загружено заново. Это видео дополнено сведениями из древнейшей Библии, названной "Синайским кодексом".
Смотрите, удивляйтесь, делитесь с другими! Можете оставлять комментарии на странице ролика.



Для тех, у кого медленный интернет лучше выключить высокое разрешение (HD) внизу плеера для более быстрой загрузки видео, еще можно нажать на паузу, чтобы ролик загрузился полностью.

Прошу вас, комментируйте на странице ролика!!!Перейти