3-е Вдохновение Кораном.
СУРА 68 ЧАСТЬ ВТОРАЯ
(34) Истинно, набожным у Господа блаженные сады.
(35) Поступим ли Мы с Подчиненными как с теми, что грешны?
(36) Что с вами и каково суждение?
(37) Или у вас писание, а в нём учение
(38) Что вам, поистине, любое предпочтение?
(39) Или у вас Наши клятвы вплоть до Дня Предстояния о том, что вам – плод вашего суждения?
(40) Спроси их, кем будут клятвы подтверждены?
(41) Или у них – святые? Пускай же приведут своих святых, если правдивы они.
(42) В тот день, когда откроются все тайны, и призовут земной поклон вершить, они не смогут сделать преклонение –
(43) Опущены их взоры и их постиг позор, а ведь могли они пасть ниц, (когда спустилось повеление).
(44) Оставь Меня с теми, кто ложью считает этот рассказ – когда они не будут знать, их жизнь постигнет завершение –
(45) Я дам отсрочку им, ведь замыслы Мои прочны.
(46) Или ты просишь награды и у них от платы отягощение?
(47) Или, быть может, пишут они тайное откровение?
(48) Ты дотерпи! Господь решит! Не будь подобен спутнику кита. Вот он воззвал, когда его постигло заточение.
(49) И если б не Господня милость, то был бы выброшен он на пустырь, его постигло б унижение.
(50) Избрал его Господь и сделал человеком правоты.
(51) А те, кто отвергает, своими взорами тебя готовы опрокинуть, и, слушая Упоминание, говорят: «Его коснулось бесов проникновение»
(52) Но это - не что иное, как Упоминание для народов, (ниспосланное с Божьей высоты).
Тимур Джумагалиев - ответственный за перевод.
Источник: http://blogs.mail.ru/mail/timjum/62F437EA42AA03A5.html
(34) Истинно, набожным у Господа блаженные сады.
(35) Поступим ли Мы с Подчиненными как с теми, что грешны?
(36) Что с вами и каково суждение?
(37) Или у вас писание, а в нём учение
(38) Что вам, поистине, любое предпочтение?
(39) Или у вас Наши клятвы вплоть до Дня Предстояния о том, что вам – плод вашего суждения?
(40) Спроси их, кем будут клятвы подтверждены?
(41) Или у них – святые? Пускай же приведут своих святых, если правдивы они.
(42) В тот день, когда откроются все тайны, и призовут земной поклон вершить, они не смогут сделать преклонение –
(43) Опущены их взоры и их постиг позор, а ведь могли они пасть ниц, (когда спустилось повеление).
(44) Оставь Меня с теми, кто ложью считает этот рассказ – когда они не будут знать, их жизнь постигнет завершение –
(45) Я дам отсрочку им, ведь замыслы Мои прочны.
(46) Или ты просишь награды и у них от платы отягощение?
(47) Или, быть может, пишут они тайное откровение?
(48) Ты дотерпи! Господь решит! Не будь подобен спутнику кита. Вот он воззвал, когда его постигло заточение.
(49) И если б не Господня милость, то был бы выброшен он на пустырь, его постигло б унижение.
(50) Избрал его Господь и сделал человеком правоты.
(51) А те, кто отвергает, своими взорами тебя готовы опрокинуть, и, слушая Упоминание, говорят: «Его коснулось бесов проникновение»
(52) Но это - не что иное, как Упоминание для народов, (ниспосланное с Божьей высоты).
Тимур Джумагалиев - ответственный за перевод.
Источник: http://blogs.mail.ru/mail/timjum/62F437EA42AA03A5.html
Имя АЛЛАХ облаками - Альфа и Омега - Знамения!!!
Кто-то взломал почту и удалил предыдущий ролик "Альфа и Омега - знамения Аллаха", поэтому видео было загружено заново. Это видео дополнено сведениями из древнейшей Библии, названной "Синайским кодексом".
Смотрите, удивляйтесь, делитесь с другими!
Для тех, у кого медленный интернет лучше выключить высокое разрешение внизу плеера для более быстрой загрузки видео, еще можно нажать на паузу, чтобы ролик загрузился полностью.
Смотрите, удивляйтесь, делитесь с другими!
Для тех, у кого медленный интернет лучше выключить высокое разрешение внизу плеера для более быстрой загрузки видео, еще можно нажать на паузу, чтобы ролик загрузился полностью.
Yegane Cansail,
29-12-2009 22:41
(ссылка)
Yarali Qadinlar
Yaralı qadınlar…
Qadınların ruhu aslan pəncəsinə bənzər. Sevirlərsə, özlərini təhlükəsizlikdə hiss edirlərsə balasını oxşayan bir aslan pəncəsi kimi yumşaq ola bilər. Yaralananda isə bir kişini paramparça edə biləcək bir hirslə sıxılar.
Paris kafelərində kişi qiyafəsində gəzib, kitablarını kişi imzasıyla çap etdirən Jorj Sandın arxasınca aralarında Balzakın da olduğu bir çox məşhur düşmüşdü. Amma o, solğun üzlü, uzun dalğalı saçlı, əsil-nəcabəti və sərvətiylə olduqca təkəbbürlü şair Alfred de Musseteyə aşiq olmuşdu.
Fransız ədəbiyyatının bu iki unudulmaz yazarı uzun illər boyu davam edəcək, “intellektual kübar cəmiyyəti”in başını dedi-qodularıyla qatacaq çalxantılı bir münasibətə girmişdi.
İlk vaxtlar Sand bütün üsyankarlığını unudaraq evdar qadın xəyalları qurmağa başlamışdı… Birlikdə səyahətə çıxacaqlar, Paris yaxınlığında bir evdə oturub dostlarını orda qəbul edəcəkdilər…
Günlərin bir günü Sand bu xəyallarını Musseteyə danışmışdı.
Mussete Sandı dinlədikdən sonra bütün təkəbbürüylə,
- eləmi?- demişdi.
Bu qısa cavabdan Sand, əslində “xəyalları” içində tək - tənha olduğunu görmüş, sevdiyi şairin özüylə bağlı heç bir arzusunun olmadığını anlayaraq yaralanmışdı.
Mussete bu qısa cavabın əvəzini, aylar sonra çıxdıqları bir səyahət zamanı ödəmişdi: Venesiyada xəstələnib qızdırma içində yarıbayğın yatarkən yan otaqda sevgilisinin özünə baxmağa gələn həkimlə sevişdiyini görərək.
Sand sonralar həkimi Parisə də gətirmiş, bütün Paris o qorxunc macəranın detallarını ilk ağızdan dinləmişdi.
Mussete də bir qadının yaralamağının necə təhlükəli nəticələr verə biləcəyini qısqanclıq krizləri içində qıvrılaraq öyrənmişdi.
Qadınların ruhu aslan pəncəsinə bənzər. Sevirlərsə, özlərini təhlükəsizlikdə hiss edirlərsə balasını oxşayan bir aslanın pəncəsi kimi yumşaq ola bilir. Yaralananda isə bir kişini paramparça edə biləcək bir hirslə sıxılar.
Jorj Sand kimi şimşək zəkalı, heç bir qayda - qanunun içinə sığmayan azad ruhu və sərgiləməkdən boyun qaçırmadığı şıltaqlıqlarıyla kişilərə təsir edən, girdiyi hər həyatı darmadağın edə bilən bir qadın - belə solğun üzlü bir şairə vurulduğu zaman evdar xəyallarla yumşala bilir, sevdiyi kişinin ən rahat formada işləyə biləcəyi bir evi yaratmanın xəyalına dala bilirdi.
Öz sevgisiylə dəyişərək bir ipək böcəyinə çevrilən qadını belə zamanlarda ən ağır yaralayan zərbə isə zənnimcə sevilən kişinin özündənrazı təkəbbürü olur. Kişi qarşılaşdığı sevginin parlaqlığıyla korlaşır. O anın “dondurulduğuna” və sonsuza qədər yaşanacağına inanır. Həmişə seviləcək, elədiyi hər şey, hər zaman onun haqqı olaraq görüləcək.
Əslində Mussetenin də bir çox davranışı həqiqətən xoş görülürdü.
Kiçik kaprizləri, önəmsiz kobudluqları, gərəksiz oyünmələri, evə təzə gətirilmiş bir pişik balasının ərköyünlüyü kimi “zamanla düzələcəyi”inancıyla qarşılanır, hətta bunlar zaman-zaman kinayəsi ustalıqla gizlədilmiş şəfqətli gülümsəmələrə yol açırdı. Kişinin əsl aldanışı “o anın” dəyişməzliyinə olan inancıyla başlayırdı, o an ona sonsuz kimi görsənir və bu sonsuzluqda öz allahlığını görürdü. Ona elə gəlirdi ki, kölgəsi sonsuzluq içində sitayiş edilən bir gücdür. Dəyişməzliyə olan inancı onu şıltaqlandırır, “bunun həmişə davam edəcəyinə” duyduğu inanc kişidə “tək bir ana və tək bir səhnəyə” məhkum edilmişlik duyğusu yaradır və bu da onda qəribə bir sıxıntı əmələ gətirirdi. O zaman narahat bir təkəbbürlə davranırdı. Bəzən bu təkəbbürüylə elə sərxoş olurdu ki, qadının üstündəki “tanrısal” gücünü başqalarına da göstərmək istəyir, qadını başqalarının gözü önündə belə qıracaq qədər özündənrazı bir qabalığa qapılırdı.
Təkəbbür yaralıyırdı qadını. Bunun başqa insanlara da göstərilməsi yaranı dərinləşdirirdi. İlk anda qadın aldığı yaraya inanmırdı. Onun böyük bir sevgiylə yaratdığı və xəyalının gücüylə işıqlandırdığı iki nəfərlik dünyanın içində belə qaba davranış onu təəccübləndirirdi.
Gördüyünün ya da duyduğunun həqiqət olduğunu anladığında xəyallarının işıqları sönürdü.
Bu cür xəyalların hər kişi üçün qurulmadığını və o xəyalları quracaq qədər özünü yaxın hiss edəcəyi bir insanla rastlaşmağın heç də asan olmadığını bildiyi üçün xəyallarının alçaldılması ona ayrıca əzab verirdi.
Bu düşmənçiliyin önündə əvvəlcə içinə çəkilib büzüşmüşdü.
Günəş batdığı zaman yarpağı qapanan günəbaxan kimi yarpaqlarını qapatmışdı. Yaralanmış ruhu və xəyal qırıqlığına uğramış halıyla baş - başa qalmış, həyatdan uzaqlaşıb, narahat ruhuyla çırpınaraq təkbaşına qalmışdı.
Tut yarpaqlarının üstündə gəzən gombul tırtıllar, vaxtı gələndə bir budaqdan yapışıb tor hörərlər və özlərini onun içinə həbs edərlər. Sonra o torun içində inkişaf edər və ancaq təbiətin bildiyi bir sehrlə o varlıq yenidən formalaşar, tor yırtılanda içindən bir kəpənək çıxar.
Kişinin təkəbbürüylə yaralanan qadın da özünü öz hücrəsinə qapadar. Orada ruhu inkişaf edər və o hücrədən intiqamını almaq istəyən soyuq və əsəbi bir qadının ruhu çıxar.
Bir tırtılın möcüzəylə bir kəpənəyə dönməsi insana necə inanılmaz gələrsə, sevən bir qadının intiqam almaq istəyən bir qadına dönməsi də o qədər inanılmazdır. Eyni bədəndə ortaya çıxan iki qadın bir - birindən eləcə fərqlidir. Əvvəlcə səsi soyuqlaşar. Kişiylə aralarındakı bağlılığı bir daha düzəlməyəcək şəkildə zədələməkdən öncə, o soyuq səsiylə son bir dəfə kişiyə təkəbbüründən əl çəkməsi, onun xəyallarına qayıtması üçün səslənər.
O zaman səsi həqiqətən həm çox üzücü, həm də çox hürküdücü olar.
Kəskin vurğularla qurulan cümlələrin altında əslində “edəcəyi şeyə” əngəl olası bir yalvarış gizlənib. Çünki etməyə hazırlaşdığı hərəkətin bütün əvvəlki xəyallarını əbədiyən yox edəcəyini bilir.
Kişi bu səsi eşidib duymazsa qadın özünü və kişisini həyat boyu yaralayacaq zərbəni vurmaq üçün yola çıxar.
Demək olar ki, hər mövzuda çox mürəkkəb duyğuları, hadisələrin hər növ detalını tək - tək fərq etmək kimi böyük dərk etmə istedadına malik olmasına baxmayaraq qadının intiqamı ümumiyyətlə, tək və bəsit bir zərbədir. Altşüuruyla bir kişinin canını ən çox bir başqa kişinin acıtacağını anlayar.
Bu zərbəni vurmamışdan əvvəl səsi yenidən yumşalar, şəfqətli davranar, kişinin özünü tamamilə təhlükəsizlikdə hiss etməsini təmin edər, ruhundakı yaranı və intiqam istəyini gizlədər.
Aslanın pəncəsi açılar. “Hədəfin” yaxşıca yaxına gəlməsini gözlər. Kişi özünü tamamilə təhlükəsizlikdə hiss edib arxayınlaşanda, tamamilə özünə yaxın duranda vurar.
Təkəbbürün korluğunda uyub qalmış bütün kişilər bu pəncə enəndə təəccüblənərlər. Daha əvvəlki bütün işarələrə, göz yaşlarına, soyuyub yadlaşmış səsə, gizli yalvarışlara, yenidən ortaya çıxan yaxınlığa qarşı kişi tamamilə hazırlıqsız yaxalanar.
Jorj Sand kimi vəhşi olanlar, öz intiqamlarını tarix boyunca unudulmayacaq və dildən-dilə gəzəcək bir şəkildə, kişinin bütün varlığını, güvənini, ruhunu parçalayacaq şahmərdan kimi qorxunc bir zərbəylə alarlar.
Başqalarının qabağında yaralanan qadınlar intiqamlarını da başqalarının qabağında alarlar.
Ondan sonra ağlayan, şikayətlənən, deyinən, Viktor Hüqonun deyimiylə “sevilmədiyi üçün bayağılaşan” kişilər görərsiz.
Belə zərbədən sonra sarsılmayan, yaralanmayan kişi yoxdur.
Və bu zərbə kişinin öz varlığının çevrəsində yaratdığı parlaq zirehi parçalayar, zirehin altından onun varlığının əsli çıxar.
Zənnimcə, bir kişinin necə bir insan olduğu ən yaxşı bu məqamda anlayarsız.
Dərinliklərdə gizli qalmış bir cəsəd kimi çıxar suyun üzünə.
Bayağılığı, çirkinliyi, gücsüzlüyü, ucuzluğu, ya da tam tərsi --əsil nəcabəti, gücü, zərifliyi məhz belə çətin anlarda anlaşılar.
Kişilərin aralarındakı fərqləri onların əzabı necə daşıya bildiklərindən anlayarsız.
Çünki o pəncə ruhlarına yapışdığı zaman heç biri özünü saxlaya bilməz.
Alfred de Mussete kimi əsil - nəcabəti, sərvəti, şöhrəti, istedadı və təkəbbürüylə, Jorj Sand da daxil olmaqla, bütün insanları alçaldan biri belə “Venesiya macərasından” sonra aylarca “bütün gərçəkləri” bilmək üçün qıvrılmış, əsəb krizləri keçirmiş, evində gizlənmək məcburiyyətində qalmışdı.
Bir kişinin edə biləcəyi ən böyük səhv onu sevən bir qadını təkəbbürüylə yaralamasıdır.
İkinci böyük səhv isə yaraladığı qadının yanında qalmağa davam etməsidir.
Qadınların böyük duyğu sarsıntısı keçirəndə, ruhlarının dərinliklərinə çəkilib oradan bir başqa canlı kimi çıxa bilmə möcüzəsinə sahib olduqlarını bilməmək, ya da bəlkə buna inanmadıqlarına görə kişilər yaraladıqları qadının yanından qaçmağı bacarmazlar. Qadını yaralayan təkəbbür, onun yanından qaçmaq gərəkliyinin dərk etməsini də əngəllər.
Təkəbbürüylə yaralayar.
Təkəbbürüylə yaralanar.
Əgər Mussete Sand ona xəyallarını danışdığı zaman dinlədiklərini paylaşa bilsəydi, duyduğu sevgi səbəbiylə böyük bir yazardan qadına çevrilən Sandı və duyğularını alçaltmasaydı, hər halda başqa bir həyat hekayələri olardı.
Aldıqları böyük yaralara rəğmən, kim bilir bəlkə də o yaralar səbəbindən, illərcə davam edən münasibətləri sadəcə əzabla bəslənməz, bəlkə bir - birlərini xoşbəxt edə bilərdilər.
Amma iki böyük zəkanın, iki böyük yaradıcının həyatını qaraltmağa kiçicik bir sual bəs elədi:
- Eləmi?
Ahmet Altan
Qadınların ruhu aslan pəncəsinə bənzər. Sevirlərsə, özlərini təhlükəsizlikdə hiss edirlərsə balasını oxşayan bir aslan pəncəsi kimi yumşaq ola bilər. Yaralananda isə bir kişini paramparça edə biləcək bir hirslə sıxılar.
Paris kafelərində kişi qiyafəsində gəzib, kitablarını kişi imzasıyla çap etdirən Jorj Sandın arxasınca aralarında Balzakın da olduğu bir çox məşhur düşmüşdü. Amma o, solğun üzlü, uzun dalğalı saçlı, əsil-nəcabəti və sərvətiylə olduqca təkəbbürlü şair Alfred de Musseteyə aşiq olmuşdu.
Fransız ədəbiyyatının bu iki unudulmaz yazarı uzun illər boyu davam edəcək, “intellektual kübar cəmiyyəti”in başını dedi-qodularıyla qatacaq çalxantılı bir münasibətə girmişdi.
İlk vaxtlar Sand bütün üsyankarlığını unudaraq evdar qadın xəyalları qurmağa başlamışdı… Birlikdə səyahətə çıxacaqlar, Paris yaxınlığında bir evdə oturub dostlarını orda qəbul edəcəkdilər…
Günlərin bir günü Sand bu xəyallarını Musseteyə danışmışdı.
Mussete Sandı dinlədikdən sonra bütün təkəbbürüylə,
- eləmi?- demişdi.
Bu qısa cavabdan Sand, əslində “xəyalları” içində tək - tənha olduğunu görmüş, sevdiyi şairin özüylə bağlı heç bir arzusunun olmadığını anlayaraq yaralanmışdı.
Mussete bu qısa cavabın əvəzini, aylar sonra çıxdıqları bir səyahət zamanı ödəmişdi: Venesiyada xəstələnib qızdırma içində yarıbayğın yatarkən yan otaqda sevgilisinin özünə baxmağa gələn həkimlə sevişdiyini görərək.
Sand sonralar həkimi Parisə də gətirmiş, bütün Paris o qorxunc macəranın detallarını ilk ağızdan dinləmişdi.
Mussete də bir qadının yaralamağının necə təhlükəli nəticələr verə biləcəyini qısqanclıq krizləri içində qıvrılaraq öyrənmişdi.
Qadınların ruhu aslan pəncəsinə bənzər. Sevirlərsə, özlərini təhlükəsizlikdə hiss edirlərsə balasını oxşayan bir aslanın pəncəsi kimi yumşaq ola bilir. Yaralananda isə bir kişini paramparça edə biləcək bir hirslə sıxılar.
Jorj Sand kimi şimşək zəkalı, heç bir qayda - qanunun içinə sığmayan azad ruhu və sərgiləməkdən boyun qaçırmadığı şıltaqlıqlarıyla kişilərə təsir edən, girdiyi hər həyatı darmadağın edə bilən bir qadın - belə solğun üzlü bir şairə vurulduğu zaman evdar xəyallarla yumşala bilir, sevdiyi kişinin ən rahat formada işləyə biləcəyi bir evi yaratmanın xəyalına dala bilirdi.
Öz sevgisiylə dəyişərək bir ipək böcəyinə çevrilən qadını belə zamanlarda ən ağır yaralayan zərbə isə zənnimcə sevilən kişinin özündənrazı təkəbbürü olur. Kişi qarşılaşdığı sevginin parlaqlığıyla korlaşır. O anın “dondurulduğuna” və sonsuza qədər yaşanacağına inanır. Həmişə seviləcək, elədiyi hər şey, hər zaman onun haqqı olaraq görüləcək.
Əslində Mussetenin də bir çox davranışı həqiqətən xoş görülürdü.
Kiçik kaprizləri, önəmsiz kobudluqları, gərəksiz oyünmələri, evə təzə gətirilmiş bir pişik balasının ərköyünlüyü kimi “zamanla düzələcəyi”inancıyla qarşılanır, hətta bunlar zaman-zaman kinayəsi ustalıqla gizlədilmiş şəfqətli gülümsəmələrə yol açırdı. Kişinin əsl aldanışı “o anın” dəyişməzliyinə olan inancıyla başlayırdı, o an ona sonsuz kimi görsənir və bu sonsuzluqda öz allahlığını görürdü. Ona elə gəlirdi ki, kölgəsi sonsuzluq içində sitayiş edilən bir gücdür. Dəyişməzliyə olan inancı onu şıltaqlandırır, “bunun həmişə davam edəcəyinə” duyduğu inanc kişidə “tək bir ana və tək bir səhnəyə” məhkum edilmişlik duyğusu yaradır və bu da onda qəribə bir sıxıntı əmələ gətirirdi. O zaman narahat bir təkəbbürlə davranırdı. Bəzən bu təkəbbürüylə elə sərxoş olurdu ki, qadının üstündəki “tanrısal” gücünü başqalarına da göstərmək istəyir, qadını başqalarının gözü önündə belə qıracaq qədər özündənrazı bir qabalığa qapılırdı.
Təkəbbür yaralıyırdı qadını. Bunun başqa insanlara da göstərilməsi yaranı dərinləşdirirdi. İlk anda qadın aldığı yaraya inanmırdı. Onun böyük bir sevgiylə yaratdığı və xəyalının gücüylə işıqlandırdığı iki nəfərlik dünyanın içində belə qaba davranış onu təəccübləndirirdi.
Gördüyünün ya da duyduğunun həqiqət olduğunu anladığında xəyallarının işıqları sönürdü.
Bu cür xəyalların hər kişi üçün qurulmadığını və o xəyalları quracaq qədər özünü yaxın hiss edəcəyi bir insanla rastlaşmağın heç də asan olmadığını bildiyi üçün xəyallarının alçaldılması ona ayrıca əzab verirdi.
Bu düşmənçiliyin önündə əvvəlcə içinə çəkilib büzüşmüşdü.
Günəş batdığı zaman yarpağı qapanan günəbaxan kimi yarpaqlarını qapatmışdı. Yaralanmış ruhu və xəyal qırıqlığına uğramış halıyla baş - başa qalmış, həyatdan uzaqlaşıb, narahat ruhuyla çırpınaraq təkbaşına qalmışdı.
Tut yarpaqlarının üstündə gəzən gombul tırtıllar, vaxtı gələndə bir budaqdan yapışıb tor hörərlər və özlərini onun içinə həbs edərlər. Sonra o torun içində inkişaf edər və ancaq təbiətin bildiyi bir sehrlə o varlıq yenidən formalaşar, tor yırtılanda içindən bir kəpənək çıxar.
Kişinin təkəbbürüylə yaralanan qadın da özünü öz hücrəsinə qapadar. Orada ruhu inkişaf edər və o hücrədən intiqamını almaq istəyən soyuq və əsəbi bir qadının ruhu çıxar.
Bir tırtılın möcüzəylə bir kəpənəyə dönməsi insana necə inanılmaz gələrsə, sevən bir qadının intiqam almaq istəyən bir qadına dönməsi də o qədər inanılmazdır. Eyni bədəndə ortaya çıxan iki qadın bir - birindən eləcə fərqlidir. Əvvəlcə səsi soyuqlaşar. Kişiylə aralarındakı bağlılığı bir daha düzəlməyəcək şəkildə zədələməkdən öncə, o soyuq səsiylə son bir dəfə kişiyə təkəbbüründən əl çəkməsi, onun xəyallarına qayıtması üçün səslənər.
O zaman səsi həqiqətən həm çox üzücü, həm də çox hürküdücü olar.
Kəskin vurğularla qurulan cümlələrin altında əslində “edəcəyi şeyə” əngəl olası bir yalvarış gizlənib. Çünki etməyə hazırlaşdığı hərəkətin bütün əvvəlki xəyallarını əbədiyən yox edəcəyini bilir.
Kişi bu səsi eşidib duymazsa qadın özünü və kişisini həyat boyu yaralayacaq zərbəni vurmaq üçün yola çıxar.
Demək olar ki, hər mövzuda çox mürəkkəb duyğuları, hadisələrin hər növ detalını tək - tək fərq etmək kimi böyük dərk etmə istedadına malik olmasına baxmayaraq qadının intiqamı ümumiyyətlə, tək və bəsit bir zərbədir. Altşüuruyla bir kişinin canını ən çox bir başqa kişinin acıtacağını anlayar.
Bu zərbəni vurmamışdan əvvəl səsi yenidən yumşalar, şəfqətli davranar, kişinin özünü tamamilə təhlükəsizlikdə hiss etməsini təmin edər, ruhundakı yaranı və intiqam istəyini gizlədər.
Aslanın pəncəsi açılar. “Hədəfin” yaxşıca yaxına gəlməsini gözlər. Kişi özünü tamamilə təhlükəsizlikdə hiss edib arxayınlaşanda, tamamilə özünə yaxın duranda vurar.
Təkəbbürün korluğunda uyub qalmış bütün kişilər bu pəncə enəndə təəccüblənərlər. Daha əvvəlki bütün işarələrə, göz yaşlarına, soyuyub yadlaşmış səsə, gizli yalvarışlara, yenidən ortaya çıxan yaxınlığa qarşı kişi tamamilə hazırlıqsız yaxalanar.
Jorj Sand kimi vəhşi olanlar, öz intiqamlarını tarix boyunca unudulmayacaq və dildən-dilə gəzəcək bir şəkildə, kişinin bütün varlığını, güvənini, ruhunu parçalayacaq şahmərdan kimi qorxunc bir zərbəylə alarlar.
Başqalarının qabağında yaralanan qadınlar intiqamlarını da başqalarının qabağında alarlar.
Ondan sonra ağlayan, şikayətlənən, deyinən, Viktor Hüqonun deyimiylə “sevilmədiyi üçün bayağılaşan” kişilər görərsiz.
Belə zərbədən sonra sarsılmayan, yaralanmayan kişi yoxdur.
Və bu zərbə kişinin öz varlığının çevrəsində yaratdığı parlaq zirehi parçalayar, zirehin altından onun varlığının əsli çıxar.
Zənnimcə, bir kişinin necə bir insan olduğu ən yaxşı bu məqamda anlayarsız.
Dərinliklərdə gizli qalmış bir cəsəd kimi çıxar suyun üzünə.
Bayağılığı, çirkinliyi, gücsüzlüyü, ucuzluğu, ya da tam tərsi --əsil nəcabəti, gücü, zərifliyi məhz belə çətin anlarda anlaşılar.
Kişilərin aralarındakı fərqləri onların əzabı necə daşıya bildiklərindən anlayarsız.
Çünki o pəncə ruhlarına yapışdığı zaman heç biri özünü saxlaya bilməz.
Alfred de Mussete kimi əsil - nəcabəti, sərvəti, şöhrəti, istedadı və təkəbbürüylə, Jorj Sand da daxil olmaqla, bütün insanları alçaldan biri belə “Venesiya macərasından” sonra aylarca “bütün gərçəkləri” bilmək üçün qıvrılmış, əsəb krizləri keçirmiş, evində gizlənmək məcburiyyətində qalmışdı.
Bir kişinin edə biləcəyi ən böyük səhv onu sevən bir qadını təkəbbürüylə yaralamasıdır.
İkinci böyük səhv isə yaraladığı qadının yanında qalmağa davam etməsidir.
Qadınların böyük duyğu sarsıntısı keçirəndə, ruhlarının dərinliklərinə çəkilib oradan bir başqa canlı kimi çıxa bilmə möcüzəsinə sahib olduqlarını bilməmək, ya da bəlkə buna inanmadıqlarına görə kişilər yaraladıqları qadının yanından qaçmağı bacarmazlar. Qadını yaralayan təkəbbür, onun yanından qaçmaq gərəkliyinin dərk etməsini də əngəllər.
Təkəbbürüylə yaralayar.
Təkəbbürüylə yaralanar.
Əgər Mussete Sand ona xəyallarını danışdığı zaman dinlədiklərini paylaşa bilsəydi, duyduğu sevgi səbəbiylə böyük bir yazardan qadına çevrilən Sandı və duyğularını alçaltmasaydı, hər halda başqa bir həyat hekayələri olardı.
Aldıqları böyük yaralara rəğmən, kim bilir bəlkə də o yaralar səbəbindən, illərcə davam edən münasibətləri sadəcə əzabla bəslənməz, bəlkə bir - birlərini xoşbəxt edə bilərdilər.
Amma iki böyük zəkanın, iki böyük yaradıcının həyatını qaraltmağa kiçicik bir sual bəs elədi:
- Eləmi?
Ahmet Altan
Yegane Cansail,
21-12-2009 23:11
(ссылка)
"Глаза в глаза" - выбираем спутника жизни по глазам
При встрече с человеком обычно мы редко обращаем внимание на цвет его глаз. Мы видим приятную внешность, нам интересно с ним общаться, а на самом деле, наше общение какой-то частью зависит именно от цвета глаз.
При выборе спутника жизни цвет глаз имеет большое значение, так как в нем скрыты многие черты характера. И я хотела бы рассказать вам о том, обладателей каких глаз лучше выбрать для создания крепкой и дружной семьи.
Если ваши глаза синего или голубого цвета, то вы очень романтичная натура. Чем глубже цвет, тем выше ваша самооценка и эгоизм. Идеальным спутником жизни для вас будет синеглазый, голубоглазый или кареглазый человек. С зеленоглазыми и сероглазыми вероятны постоянные конфликты.
Если ваши глаза серого цвета, то вы относитесь к типу людей, которые всего добиваются своим трудом и упорством. Вы полны энергии и используете ее в достижении своих целей. Идеальным спутником для вас будет человек с карими глазами. Он с удовольствием разделит с вами избытки энергии, которая может досаждать вам.
Если ваши глаза карего цвета, то вы очень мудрый, привлекательный человек. Обладатели светло-карих глаз обидчивы, трудолюбивы, старательны, надежны, а обладатели темно-карих глаз вспыльчивы, веселы и остроумны. Вам не обязательно осуществлять свои проекты собственными руками. Своей привлекательностью вы можете добиться выполнения какого-либо задания чужими руками. Ваш имидж должен быть идеален. Лучшим выбором для вас является человек с серыми глазами.
Если ваши глаза серо-карего цвета, то у вас много поклонников и достаточно противоречивый характер. Вам не легко жить на свете, но и людям вокруг вас не легко живется. Вы разрушаете чужие судьбы, но вас не изменить. Не пытайтесь переделать себя, природу не обманешь. Комфортно вам будет только с обладателем таких же серо-карих глаз. Однако могут совсем не плохо сложиться отношения с сероглазыми представителями противоположного пола.
Если ваши глаза зеленого цвета, то вы именно тот человек, который пытается во всем найти “золотую середину”. Главная цель вашей жизни – достичь согласия с самим собой. Вы стремитесь к тому, чтобы вами гордились, так как это доставляет вам истинное счастье. Люди с зелеными глазами очень требовательны к окружающим. Те, кто соответствует вашим требованиям - везунчики, остальным же приходится не сладко. Лучшим спутником для вас будет являться человек в цвете глаз которого присутствует зеленый цвет (зеленые глаза, серо-зеленые и т.п.) Именно с такими людьми вы сможете найти общий язык. За редким исключением удачным может быть союз и с кареглазыми.
Если ваши глаза серо-зелено-карего цвета, то вашу жизнь совсем нельзя назвать легкой. Чем больше цветов присутствует в цвете глаз, тем человеку тяжелее. Каждый цвет имеет свой характер, поэтому у таких людей постоянно происходит внутренняя борьба. Однако вы живете ярко, интересно. Счастье ждет вас с обладателями таких же трехцветных глаз. Но и с сероглазыми и зеленоглазыми вы можете создать крепкую семью.
Если ваши глаза серо-зеленого цвета, то вы бодры, полны энергии, смелы, дерзки, но в то же время мягки по отношению к окружающим (особенно к тем, кого любите). Мнение общественности имеет для вас большое значение. Вы часто жертвуете ради кого-то. Любовь ваша сильна, но вам обязательно нужно видеть, что она взаимна. Идеальные спутники для вас – люди с зелено - карими, серо-зелено - карими, зелеными или карими глазами.
Если ваши глаза зелено-карего цвета, то у вас философский склад ума, вы мстительны, но люди восхищаются вашим патриотизмом. В любой сфере деятельности вы добьетесь успеха при помощи своей целеустремленности. Лучшим спутником жизни для вас будут обладатели серо-зеленых глаз, но так же вы можете найти счастье и с обладателями серо-зелено-карих или серых глаз.
Будьте счастливы!!!
При выборе спутника жизни цвет глаз имеет большое значение, так как в нем скрыты многие черты характера. И я хотела бы рассказать вам о том, обладателей каких глаз лучше выбрать для создания крепкой и дружной семьи.
Если ваши глаза синего или голубого цвета, то вы очень романтичная натура. Чем глубже цвет, тем выше ваша самооценка и эгоизм. Идеальным спутником жизни для вас будет синеглазый, голубоглазый или кареглазый человек. С зеленоглазыми и сероглазыми вероятны постоянные конфликты.
Если ваши глаза серого цвета, то вы относитесь к типу людей, которые всего добиваются своим трудом и упорством. Вы полны энергии и используете ее в достижении своих целей. Идеальным спутником для вас будет человек с карими глазами. Он с удовольствием разделит с вами избытки энергии, которая может досаждать вам.
Если ваши глаза карего цвета, то вы очень мудрый, привлекательный человек. Обладатели светло-карих глаз обидчивы, трудолюбивы, старательны, надежны, а обладатели темно-карих глаз вспыльчивы, веселы и остроумны. Вам не обязательно осуществлять свои проекты собственными руками. Своей привлекательностью вы можете добиться выполнения какого-либо задания чужими руками. Ваш имидж должен быть идеален. Лучшим выбором для вас является человек с серыми глазами.
Если ваши глаза серо-карего цвета, то у вас много поклонников и достаточно противоречивый характер. Вам не легко жить на свете, но и людям вокруг вас не легко живется. Вы разрушаете чужие судьбы, но вас не изменить. Не пытайтесь переделать себя, природу не обманешь. Комфортно вам будет только с обладателем таких же серо-карих глаз. Однако могут совсем не плохо сложиться отношения с сероглазыми представителями противоположного пола.
Если ваши глаза зеленого цвета, то вы именно тот человек, который пытается во всем найти “золотую середину”. Главная цель вашей жизни – достичь согласия с самим собой. Вы стремитесь к тому, чтобы вами гордились, так как это доставляет вам истинное счастье. Люди с зелеными глазами очень требовательны к окружающим. Те, кто соответствует вашим требованиям - везунчики, остальным же приходится не сладко. Лучшим спутником для вас будет являться человек в цвете глаз которого присутствует зеленый цвет (зеленые глаза, серо-зеленые и т.п.) Именно с такими людьми вы сможете найти общий язык. За редким исключением удачным может быть союз и с кареглазыми.
Если ваши глаза серо-зелено-карего цвета, то вашу жизнь совсем нельзя назвать легкой. Чем больше цветов присутствует в цвете глаз, тем человеку тяжелее. Каждый цвет имеет свой характер, поэтому у таких людей постоянно происходит внутренняя борьба. Однако вы живете ярко, интересно. Счастье ждет вас с обладателями таких же трехцветных глаз. Но и с сероглазыми и зеленоглазыми вы можете создать крепкую семью.
Если ваши глаза серо-зеленого цвета, то вы бодры, полны энергии, смелы, дерзки, но в то же время мягки по отношению к окружающим (особенно к тем, кого любите). Мнение общественности имеет для вас большое значение. Вы часто жертвуете ради кого-то. Любовь ваша сильна, но вам обязательно нужно видеть, что она взаимна. Идеальные спутники для вас – люди с зелено - карими, серо-зелено - карими, зелеными или карими глазами.
Если ваши глаза зелено-карего цвета, то у вас философский склад ума, вы мстительны, но люди восхищаются вашим патриотизмом. В любой сфере деятельности вы добьетесь успеха при помощи своей целеустремленности. Лучшим спутником жизни для вас будут обладатели серо-зеленых глаз, но так же вы можете найти счастье и с обладателями серо-зелено-карих или серых глаз.
Будьте счастливы!!!
Yegane Cansail,
21-12-2009 22:52
(ссылка)
Любовный гороскоп на 2010 год
Любовь… Что может быть чудеснее, чем отношения двух любящих людей или только готовых полюбить, но еще не встретивших свою «вторую» половинку? Что принесет следующий год? Когда произойдет встреча со своей «половинкой»? Какие слова при встрече станут первыми? Что год Тигра принесет в личную жизнь? Обо всем этом может рассказать любовный гороскоп-2010, это самый точный и подробный гороскоп для каждого знака зодиака на 2010 год!
Любовный гороскоп на 2010 год ОВЕН (21 марта-20 апреля)
2010 год начнется для Овнов с бурного романа. И пытаясь разобраться со шквалом эмоций и решая как себя вести, Овны будут шокировать своих любимых необдуманными и неожиданными поступками!
Но Овнам следует помнить, что также могут поступать и с вами!
Средина лета привнесет стабильность в отношения и Овны наконец-то обретут гармонию. Если вы еще одиноки, то в конце 2010 года, вас ожидают многообещающие знакомства.
Любовный гороскоп на 2010 год ТЕЛЕЦ (21 апреля-20 мая)
В 2010 году Тельцы будут в доверительных и нежных отношениях с супругом или возлюбленным. Все неприятности обиды и недомолвки останутся в прошлом, в отношениях с партнером будет царить взаимопонимание, все желания будут интуитивно понятны.
Тем Тельцам, кто еще одинок, стоит обратить внимание на свое ближайшее окружение. Очень возможно, что ваша вторая половинка, где-то совсем рядом и чтобы встретить ее, нужно только внимательно оглядеться.
Любовный гороскоп на 2010 год БЛИЗНЕЦЫ (21 мая-21 июня)
Весь следующий год для Близнецов пройдет в сомнениях, они коснуться не только собственных чувств, но и чувств возлюбленного. Но старайтесь доверять своему партнеру, излишние подозрения приведут к разладу в отношениях. Лучше приложите усилия на поддержание отношений с любимым. Проявите нежность и заботу по отношению к партнеру и к концу года, все трудности исчезнут.
Любовный гороскоп на 2010 год РАК (22 июня – 22 июля)
На протяжении 2010 года, на жизнь Раков будут влиять множество различных обстоятельств извне. Это негативно отразиться на стабильности отношений. С началом весны у Раков появиться возможность уделить внимание личным отношениям, но главное не перестараться и не задушить своего любимого чрезмерной ревностью и любовью.
Летом в отношениях наступит романтический период. Звезды обещают много интересных знакомств и скрытых страстей. В конце года Раков ожидают сюрпризы от любимых, но они будут не только приятными.
Любовный гороскоп на 2010 год ЛЕВ (22 июля-23 августа)
В 2010 году Львам лучше воздержаться от любовных авантюр и не потакать своим страстям. А импульсивные поступки негативно отразятся на ваших отношениях.
Львам, еще не встретившим свою вторую половинку, звезды советуют смело делать приглашение тому, кто вам симпатичен, проявленная инициатива принесет положительный результат. Особенно это актуально будет весной и в конце года.
Любовный гороскоп на 2010 год ДЕВА (24 августа – 22 сентября)
Из-за большого количества работы, Девам сложно будет найти время на личные отношения. Но, все же, надо постараться уделить своему партнеру хоть немного внимания, иначе возможны проблемы в отношениях и даже разрыв. Также, не стоит заводить никаких интрижек на стороне, любые связи на стороне сразу станут известны вашему партнеру. Весна принесет Девам новые знакомства, а осенью лучше уделить максимум внимания для наведения порядка в личных отношениях.
Любовный гороскоп на 2010 год ВЕСЫ (23 сентября – 23 октября)
В 2010 году Весы ожидают перемены в личной жизни. Постоянные ссоры и примирения, периоды страсти и охлаждения будут сменять друг друга. Любые изменения настроения будут негативно восприниматься вашим партнером.
Приложите максимум усилий, чтобы избежать конфликтов любимым в июне и октябре, иначе отношения могут окончиться разрывом.
Любовный гороскоп на 2010 год СКОРПИОН ( 24 октября – 22 ноября)
Год Тигра для Скорпионов пройдет под знаком любви! Весной Скорпионы встретят свою самую большую любовь. Летом перед вами встанет необходимость сделать выбор между новым романом и существующими отношениями. Но не стоит торопиться с выбором – новый роман, скорее всего, не продлиться долго. В конце года удалите максимум внимания своему партнеру и тогда вашим отношениям ничего не будет грозить!
Любовный гороскоп на 2010 год СТРЕЛЕЦ (23 ноября – 21 декабря)
В начале 2010 года Стрельцы получат возможность взглянуть на отношения более реально. Если ваши запросы реальны, значит вполне можно готовиться к свадьбе этим летом, если же вы хотите от партнера слишком много, то скорее всего отношения закончатся разрывом.
Любовный гороскоп на 2010 год КОЗЕРОГ (22 декабря – 20 января)
2010 год принесет Козерогам большие изменения! В феврале, мае, июне и сентябре вы можете наконец-то встретить свою вторую половинку. Но, если, вы пока не стремитесь к серьезным отношениям, можете смело погружаться в водоворот страсти, влюбленности и новых увлечений.
Любовный гороскоп на 2010 год ВОДОЛЕЙ (21 января – 19 февраля)
В начале года Водолеи погрузятся в море любви и обзаведутся множеством новых знакомств. Приготовьтесь к массе развлечений, новым влюбленностям и увлечениям. Ближе к лету, стоит немного успокоиться и сделать наконец-то выбор, ведь осень вам сулит экзотическое путешествие. А что может быть лучше романтического путешествия вдвоем?
Любовный гороскоп на 2010 год РЫБЫ (20 февраля – 20 марта)
Начало 2010 года не принесет Рыбам никаких серьезных изменений в личной жизни. Поэтому нужно пользоваться свободой и получать максимум удовольствия от жизни, ведь уже весной случайное знакомство может стать вашей большой любовью. А вот заводить служебные романы в этом году Рыбам крайне не желательно.
Любовный гороскоп на 2010 год ОВЕН (21 марта-20 апреля)
2010 год начнется для Овнов с бурного романа. И пытаясь разобраться со шквалом эмоций и решая как себя вести, Овны будут шокировать своих любимых необдуманными и неожиданными поступками!
Но Овнам следует помнить, что также могут поступать и с вами!
Средина лета привнесет стабильность в отношения и Овны наконец-то обретут гармонию. Если вы еще одиноки, то в конце 2010 года, вас ожидают многообещающие знакомства.
Любовный гороскоп на 2010 год ТЕЛЕЦ (21 апреля-20 мая)
В 2010 году Тельцы будут в доверительных и нежных отношениях с супругом или возлюбленным. Все неприятности обиды и недомолвки останутся в прошлом, в отношениях с партнером будет царить взаимопонимание, все желания будут интуитивно понятны.
Тем Тельцам, кто еще одинок, стоит обратить внимание на свое ближайшее окружение. Очень возможно, что ваша вторая половинка, где-то совсем рядом и чтобы встретить ее, нужно только внимательно оглядеться.
Любовный гороскоп на 2010 год БЛИЗНЕЦЫ (21 мая-21 июня)
Весь следующий год для Близнецов пройдет в сомнениях, они коснуться не только собственных чувств, но и чувств возлюбленного. Но старайтесь доверять своему партнеру, излишние подозрения приведут к разладу в отношениях. Лучше приложите усилия на поддержание отношений с любимым. Проявите нежность и заботу по отношению к партнеру и к концу года, все трудности исчезнут.
Любовный гороскоп на 2010 год РАК (22 июня – 22 июля)
На протяжении 2010 года, на жизнь Раков будут влиять множество различных обстоятельств извне. Это негативно отразиться на стабильности отношений. С началом весны у Раков появиться возможность уделить внимание личным отношениям, но главное не перестараться и не задушить своего любимого чрезмерной ревностью и любовью.
Летом в отношениях наступит романтический период. Звезды обещают много интересных знакомств и скрытых страстей. В конце года Раков ожидают сюрпризы от любимых, но они будут не только приятными.
Любовный гороскоп на 2010 год ЛЕВ (22 июля-23 августа)
В 2010 году Львам лучше воздержаться от любовных авантюр и не потакать своим страстям. А импульсивные поступки негативно отразятся на ваших отношениях.
Львам, еще не встретившим свою вторую половинку, звезды советуют смело делать приглашение тому, кто вам симпатичен, проявленная инициатива принесет положительный результат. Особенно это актуально будет весной и в конце года.
Любовный гороскоп на 2010 год ДЕВА (24 августа – 22 сентября)
Из-за большого количества работы, Девам сложно будет найти время на личные отношения. Но, все же, надо постараться уделить своему партнеру хоть немного внимания, иначе возможны проблемы в отношениях и даже разрыв. Также, не стоит заводить никаких интрижек на стороне, любые связи на стороне сразу станут известны вашему партнеру. Весна принесет Девам новые знакомства, а осенью лучше уделить максимум внимания для наведения порядка в личных отношениях.
Любовный гороскоп на 2010 год ВЕСЫ (23 сентября – 23 октября)
В 2010 году Весы ожидают перемены в личной жизни. Постоянные ссоры и примирения, периоды страсти и охлаждения будут сменять друг друга. Любые изменения настроения будут негативно восприниматься вашим партнером.
Приложите максимум усилий, чтобы избежать конфликтов любимым в июне и октябре, иначе отношения могут окончиться разрывом.
Любовный гороскоп на 2010 год СКОРПИОН ( 24 октября – 22 ноября)
Год Тигра для Скорпионов пройдет под знаком любви! Весной Скорпионы встретят свою самую большую любовь. Летом перед вами встанет необходимость сделать выбор между новым романом и существующими отношениями. Но не стоит торопиться с выбором – новый роман, скорее всего, не продлиться долго. В конце года удалите максимум внимания своему партнеру и тогда вашим отношениям ничего не будет грозить!
Любовный гороскоп на 2010 год СТРЕЛЕЦ (23 ноября – 21 декабря)
В начале 2010 года Стрельцы получат возможность взглянуть на отношения более реально. Если ваши запросы реальны, значит вполне можно готовиться к свадьбе этим летом, если же вы хотите от партнера слишком много, то скорее всего отношения закончатся разрывом.
Любовный гороскоп на 2010 год КОЗЕРОГ (22 декабря – 20 января)
2010 год принесет Козерогам большие изменения! В феврале, мае, июне и сентябре вы можете наконец-то встретить свою вторую половинку. Но, если, вы пока не стремитесь к серьезным отношениям, можете смело погружаться в водоворот страсти, влюбленности и новых увлечений.
Любовный гороскоп на 2010 год ВОДОЛЕЙ (21 января – 19 февраля)
В начале года Водолеи погрузятся в море любви и обзаведутся множеством новых знакомств. Приготовьтесь к массе развлечений, новым влюбленностям и увлечениям. Ближе к лету, стоит немного успокоиться и сделать наконец-то выбор, ведь осень вам сулит экзотическое путешествие. А что может быть лучше романтического путешествия вдвоем?
Любовный гороскоп на 2010 год РЫБЫ (20 февраля – 20 марта)
Начало 2010 года не принесет Рыбам никаких серьезных изменений в личной жизни. Поэтому нужно пользоваться свободой и получать максимум удовольствия от жизни, ведь уже весной случайное знакомство может стать вашей большой любовью. А вот заводить служебные романы в этом году Рыбам крайне не желательно.
Yegane Cansail,
12-11-2009 01:07
(ссылка)
II Qismet - Bakiya toxunmaq ve aglamaq
Bakıya toxundum… əsdi ürəyim,
Toxunmaz olaydım Bakı dəyişib.
Geyinib əyninə dekolte geyim,
Burnu kiçilibdir, dodağı şişib…
Burdan milyardlarla qonaq ötürüb,
Indi öz-özünə qonaq, şəhərim.
Röyadan düzəlmə burun götürüb,
Aygündən silikon dodaq, şəhərim.
Qalıb bir sümükdə, bir də dəridə
Tarix küçə-küçə, ev-ev sürünür.
Izzətlə, Xosenin şəkilləri də
Bakıda Bakıdan böyük görünür.
Açıb yarıyacan öz sinəsini,
Biabır eləyib məni bu şəhər.
Kəsib, qayçılayıb gödəkçəsini
Geyinib əyninə mini bu şəhər.
Nədir səni belə qəfil dəyişən,
De, görüb tufanmı qopub içində ?
Sən ki, qocaldıqca lap gözəlləşən,
Gözəl bir qadınsan şəhər cildində…
Götür bu dəsmalı sil o boyanı,
Səndən olmayana daha qoyma qol.
Tulla geyindiyin o dikdabanı,
Bir az balaca ol amma Bakı ol.
Hər küçən ,hər evin qürbət kimidir
Hüznün, yalqızlığın paytaxtı şəhər.
Bəlkə də Bakı bir qədim gəmidir,
Dayanıb Bakını gözləyir Xəzər…
Şirinlik qalmayıb şirinliyindən,
Qadınlar soyunub çıxır şəhərə.
Mavi ekranların dərinliyindən,
Masmavi “kişilər” axır şəhərə…
Axır mavi-mavi bəyaz yalanlar,
Utanır, qızarır bəyaz qalanlar,
Qırmızı-qırmızı mavi olanlar,
Gündə bir boyanı yaxır şəhərə…
Bakının yəhəri özündə deyil,
Dolanır özgənin atında Bakı.
Bir günə Dubayda kökələnlərin,
Həm özü, həm cibi “göy” gələnlərin,
Dikdaban geyinmiş göydələnlərin,
Qalıb ayağının altında Bakı.
Bitib iqtidarı, qurtarıb gücü
Səsini itirimiş yalquzaq kimi.
Dilənçi� uşağın pul yığmaq üçün,
Asfalta qoyduğu bir papaq kimi-
Kimdənsə mərhəmət umur bu şəhər.
Çırpmır ! üstündəki torpaqdı, gildi
Qanmır ki, o əvvəl belə deyildi,
Bir Allah bilir ki, son neçə ildi
Xəzərdə üzünü yumur bu şəhər
Hər tində ümidə bir qəbir qazan,
Adama xəcalət çəkdirən şəhər.
Şairi acından şeirlər yazan,
Mollası villalar tikdirən şəhər
Neyləyim sevməyə bilmirəm� səni…
Bir ömür gözünü yollara dikən,
Tənha qadınların möhnəti Bakı.
Pullu kişilərə baxıb “ah” çəkən,
Pulsuz kişilərin qisməti Bakı-
Bu şeiri sənə ağlamışam…
Toxunmaz olaydım Bakı dəyişib.
Geyinib əyninə dekolte geyim,
Burnu kiçilibdir, dodağı şişib…
Burdan milyardlarla qonaq ötürüb,
Indi öz-özünə qonaq, şəhərim.
Röyadan düzəlmə burun götürüb,
Aygündən silikon dodaq, şəhərim.
Qalıb bir sümükdə, bir də dəridə
Tarix küçə-küçə, ev-ev sürünür.
Izzətlə, Xosenin şəkilləri də
Bakıda Bakıdan böyük görünür.
Açıb yarıyacan öz sinəsini,
Biabır eləyib məni bu şəhər.
Kəsib, qayçılayıb gödəkçəsini
Geyinib əyninə mini bu şəhər.
Nədir səni belə qəfil dəyişən,
De, görüb tufanmı qopub içində ?
Sən ki, qocaldıqca lap gözəlləşən,
Gözəl bir qadınsan şəhər cildində…
Götür bu dəsmalı sil o boyanı,
Səndən olmayana daha qoyma qol.
Tulla geyindiyin o dikdabanı,
Bir az balaca ol amma Bakı ol.
Hər küçən ,hər evin qürbət kimidir
Hüznün, yalqızlığın paytaxtı şəhər.
Bəlkə də Bakı bir qədim gəmidir,
Dayanıb Bakını gözləyir Xəzər…
Şirinlik qalmayıb şirinliyindən,
Qadınlar soyunub çıxır şəhərə.
Mavi ekranların dərinliyindən,
Masmavi “kişilər” axır şəhərə…
Axır mavi-mavi bəyaz yalanlar,
Utanır, qızarır bəyaz qalanlar,
Qırmızı-qırmızı mavi olanlar,
Gündə bir boyanı yaxır şəhərə…
Bakının yəhəri özündə deyil,
Dolanır özgənin atında Bakı.
Bir günə Dubayda kökələnlərin,
Həm özü, həm cibi “göy” gələnlərin,
Dikdaban geyinmiş göydələnlərin,
Qalıb ayağının altında Bakı.
Bitib iqtidarı, qurtarıb gücü
Səsini itirimiş yalquzaq kimi.
Dilənçi� uşağın pul yığmaq üçün,
Asfalta qoyduğu bir papaq kimi-
Kimdənsə mərhəmət umur bu şəhər.
Çırpmır ! üstündəki torpaqdı, gildi
Qanmır ki, o əvvəl belə deyildi,
Bir Allah bilir ki, son neçə ildi
Xəzərdə üzünü yumur bu şəhər
Hər tində ümidə bir qəbir qazan,
Adama xəcalət çəkdirən şəhər.
Şairi acından şeirlər yazan,
Mollası villalar tikdirən şəhər
Neyləyim sevməyə bilmirəm� səni…
Bir ömür gözünü yollara dikən,
Tənha qadınların möhnəti Bakı.
Pullu kişilərə baxıb “ah” çəkən,
Pulsuz kişilərin qisməti Bakı-
Bu şeiri sənə ağlamışam…
Yegane Cansail,
12-11-2009 00:54
(ссылка)
II Qismət: İ4erisheherde smoking area
Zərdüşt bu yazını sənin üçün yazıram. Çünki heç kim oxumasa da bilirəm ki, nağdı sən oxuyacaqsan.Həm də keçən dəfə ki, Bakı haqqında yazına əlavə kimi də başa düşə bilərsən. Hazırsan ? Getdik.Narahat olma metro kartım 4-5 gediş var.
Qardaş bura İçərişəhərdi. Qədim evləri, məscidləri, dar döngələri, dalanları, adamların sayından çox əntiqə əntiq dükanları, içlərindəki təəccübü və istehzanı üzlərindəki soyuq ifadəsizlikdə gizlədən xaricilər, İçərişəhərin lap içində gizlənmiş otellər, xarici restoranlar, səfirliklər və s. Mən bura çox tez-tez gəlirəm. Ən azı 10 gündə bir dəfə burda oluram. Qız qalasıyla üzbəüz kitabın dükanına baş çəkib, sonra başlayıram bu dar dalanlarda gəzməyə, düşünməyə, azmağa. Bu dar küçələrdə gəzsən, lap dərinliklərinə qədər getsən bir neçə şeyi özün dəqiq aydınlaşdırcaqsan. Mən aydınlaşdırmışam.
1. Orda anlayacaqsan ki, “divar qonşusu” nə deməkdir. Yalnız bir, uzağı iki adamın gəzə biləcəyi dar küçələrdə hamının qapısı birbaşa öz divar qonşusunun üzünə-divarına açılır. Burda divarların, daşların tutduğu sahə adamlardan daha çoxdur.
2. Orda anlayacaqsan ki, “iki daşın arasında” qalmaq nə deməkdir. Burda yaşayanlar hər gün iki daşın arasında qalır, gəzir, siqaret almağa gedir, görüşə çıxır, radio dinləyir və iki daşın arasında dava da eləyə bilirlər.
3. Orda görəcəksən ki, bu xalq nəyə görə məğlub olur, susur, daşlaşır. Bu uzun, qarışıq, labirint dar küçələrdə dəhşətli bir soyuqluq və sükut var. Qapısının ağzına çıxmış bir neçə yaşlı və ya qadın isə ya susub nəfəs almağa çalışır, ya da ki, dodaqlarını avtomat rejimə keçirdib mexaniki cavab vermək, qonşu olmaq, söhbətcil olmaq vəzifəsini yerinə yetirir.
4. Orda anlayacaqsan ki, “daş ürəkli adam “, “daş başıma”, “ilk eşqim daşa dəydi”, “fikrimdən daşındım” nə deməkdir. Başa düşəcəksən buz kimi daşa illərlə söykənib susan adamların birinci ürəkləri daşa dönməlidi. Eşq oxu da dörd tərəfi divar olan bu şəhərdə küçələrin arasıyla sərbəst uçmağı bacarsa da, gedib dəyəcəyi adamın ürəyi artıq çoxdan daşlaşdığına görə mütləq daşa dəyməlidi. Və bu yerdə həmin mütləq daşa qırılan eşq oxunu görüb öz daş ürəyi ilə öz “fikrindən daşınmalıdı”. Ölümü isə elə bundan olmalıdı. Yəni ki, başına daş ürəkli birinin sevdası düşməlidi.
Zərdüşt, bu siyahını bir qəzet nömrəsi boyunca uzatmaq olar. Amma beləsi çox yorucu görünər. Qəti darıxma hələ ki,yazıram. İçərişəhərdə başqa şeylər də müşahidə eləmişəm. Məsələn, gördüm ki, burdakı adamlar “Danışır Bakı”dan “ Göstərir Bakı”ya hələ keçməyiblər. Ona görə də buranın cavanları qocalarından fərqli olaraq danışqan və dalaşqandır. Çünki Bakı qədim vaxtlarında radio hələ şəhərdə təzə transilyasiya olunanda şüar beləydi : “Danışır Bakı !” Bu şüaraltı mesaj idi. Televizor yoxuydu deyə şifahi nitq inkişaf eləmişdi. Adamlar təkcə İçərişəhərdə yox, bütün Bakıda yalnız informasiyanı radiodan alırdılar.Yəni görməklə yox, eşitməklə. Ona görə də eşidiyini kiminləsə bölüşmək ehtiyacı yaranırdı. Həm də ki, “Danışır Bakı! “ sözünün insanları danışmağa təhrik psixoloji gücü varıydı. Onda adamlar daha mehribanıydılar. Bakı danışırdı. Sonradan elə ki, Bakı artıq danışmadı, həm də və daha çox göstərməyə başladı. İnsanlar dəyişdilər. İndi heç kim danışmaq, başa salmaq, başa düşmək, anlamaq istəmir.İndi hamı göstərmək istəyir. Bakı səsini, nitqini itirəndə görüntüsü də get-gedə dəyişməyə başladı. Get-gedə adamlar öz böyük evləriylə, maşınlarıyla, mobil telefonlarıyla, ofisləriylə, paltarlarıyla, saç düzümləriylə, klipləriylə ancaq göstərmək düşünməyə başladı. Göstərmək yarışı başladı. Bəlkə də İçərişəhərin yaşlıları cavanlarına nisbətən buna görə susurlar ? Mənə irad tuta bilərsən ki, axı “göstərən Bakının” göstərməyinin içində həm də danışmaq var. Əgər belə irad tutursansa mən səninlə razıyam. Amma ən yaxınlarından birinin toy videosuna və ya ən adi istəlilən telekanaldakı bir tok-.şouya, klipə televizorun səsini axıracan alıb bax.Görəcəksən ki, bu danışıqlar bayaq İçərişəhərdə gördüyümüz kişinin avtomat rejimindəki mexaniki, vərdiş olunmuş sözlərindən başqa bir şey deyil. Görəcəksən ki, burda sözləri lal olmadığını bildirmək sərf eləyirlər. Hər şey görüntüyə hesablanıb. İlahi, sən bir bax gör görünüşləri adamların yerinə necə danışır. Onların əllərindəki bahalı telefonlar, sürdükləri maşınlar, taxdıqları briliyantlar, geyindikləri məşhur markalar gör onların yerinə necə danışır.
İçərişəhərə qayıdaq. Burda əvvəllər tin anlayışı varıydı.Tək burda bütün Bakıda.Sonra bizim yaradıcı gənclərimiz “kurilka” deyilən siqaret çəkmək üçün xüsusi ərazi də uydurmuşdular.Mən içərişəhərdə çox maraqlı bir şey gördüm. Bu labirint, dar küçələrdə “ smoking area” yəni, bizim dildə “kurilka” və “Assembly point” yəni, yığıncaq yeri, söhbət yeri anlamını verən yazılar asılıb.Zərdüşt, görürsənmi özgələr bizim içimizə nə qədər giriblər. Görmürəm demə. Mən bu eynəklərlə görürəmsənsə sən də göməlisən.
Üzü yuxarı, səmaya bir skamyada uzanıb şam ağacının budağında ağ selofan görəndə kəndə getmək istəyən, dostum, mən bu şəhərdə əsəbləşsəm də, darıxsam, söysəm də bu şəhəri, şeir yazsam da ona mən bu şəhəri sevirəm. Nə gizlədim bu ölkədən çıxıb getmək istəyim heç vaxt məni tərk etməyəcək. Amma hara getsəm də Bakı daş ürəkli adamları, daş evləri, əbədiyyətəcən susmağa məhkum qocaları, axmaq söhbətli cavanları və şam ağaclarının budaqlarında darıxan ağ selofanlarıyla həmişə içimdə olacaq.
Qardaş bura İçərişəhərdi. Qədim evləri, məscidləri, dar döngələri, dalanları, adamların sayından çox əntiqə əntiq dükanları, içlərindəki təəccübü və istehzanı üzlərindəki soyuq ifadəsizlikdə gizlədən xaricilər, İçərişəhərin lap içində gizlənmiş otellər, xarici restoranlar, səfirliklər və s. Mən bura çox tez-tez gəlirəm. Ən azı 10 gündə bir dəfə burda oluram. Qız qalasıyla üzbəüz kitabın dükanına baş çəkib, sonra başlayıram bu dar dalanlarda gəzməyə, düşünməyə, azmağa. Bu dar küçələrdə gəzsən, lap dərinliklərinə qədər getsən bir neçə şeyi özün dəqiq aydınlaşdırcaqsan. Mən aydınlaşdırmışam.
1. Orda anlayacaqsan ki, “divar qonşusu” nə deməkdir. Yalnız bir, uzağı iki adamın gəzə biləcəyi dar küçələrdə hamının qapısı birbaşa öz divar qonşusunun üzünə-divarına açılır. Burda divarların, daşların tutduğu sahə adamlardan daha çoxdur.
2. Orda anlayacaqsan ki, “iki daşın arasında” qalmaq nə deməkdir. Burda yaşayanlar hər gün iki daşın arasında qalır, gəzir, siqaret almağa gedir, görüşə çıxır, radio dinləyir və iki daşın arasında dava da eləyə bilirlər.
3. Orda görəcəksən ki, bu xalq nəyə görə məğlub olur, susur, daşlaşır. Bu uzun, qarışıq, labirint dar küçələrdə dəhşətli bir soyuqluq və sükut var. Qapısının ağzına çıxmış bir neçə yaşlı və ya qadın isə ya susub nəfəs almağa çalışır, ya da ki, dodaqlarını avtomat rejimə keçirdib mexaniki cavab vermək, qonşu olmaq, söhbətcil olmaq vəzifəsini yerinə yetirir.
4. Orda anlayacaqsan ki, “daş ürəkli adam “, “daş başıma”, “ilk eşqim daşa dəydi”, “fikrimdən daşındım” nə deməkdir. Başa düşəcəksən buz kimi daşa illərlə söykənib susan adamların birinci ürəkləri daşa dönməlidi. Eşq oxu da dörd tərəfi divar olan bu şəhərdə küçələrin arasıyla sərbəst uçmağı bacarsa da, gedib dəyəcəyi adamın ürəyi artıq çoxdan daşlaşdığına görə mütləq daşa dəyməlidi. Və bu yerdə həmin mütləq daşa qırılan eşq oxunu görüb öz daş ürəyi ilə öz “fikrindən daşınmalıdı”. Ölümü isə elə bundan olmalıdı. Yəni ki, başına daş ürəkli birinin sevdası düşməlidi.
Zərdüşt, bu siyahını bir qəzet nömrəsi boyunca uzatmaq olar. Amma beləsi çox yorucu görünər. Qəti darıxma hələ ki,yazıram. İçərişəhərdə başqa şeylər də müşahidə eləmişəm. Məsələn, gördüm ki, burdakı adamlar “Danışır Bakı”dan “ Göstərir Bakı”ya hələ keçməyiblər. Ona görə də buranın cavanları qocalarından fərqli olaraq danışqan və dalaşqandır. Çünki Bakı qədim vaxtlarında radio hələ şəhərdə təzə transilyasiya olunanda şüar beləydi : “Danışır Bakı !” Bu şüaraltı mesaj idi. Televizor yoxuydu deyə şifahi nitq inkişaf eləmişdi. Adamlar təkcə İçərişəhərdə yox, bütün Bakıda yalnız informasiyanı radiodan alırdılar.Yəni görməklə yox, eşitməklə. Ona görə də eşidiyini kiminləsə bölüşmək ehtiyacı yaranırdı. Həm də ki, “Danışır Bakı! “ sözünün insanları danışmağa təhrik psixoloji gücü varıydı. Onda adamlar daha mehribanıydılar. Bakı danışırdı. Sonradan elə ki, Bakı artıq danışmadı, həm də və daha çox göstərməyə başladı. İnsanlar dəyişdilər. İndi heç kim danışmaq, başa salmaq, başa düşmək, anlamaq istəmir.İndi hamı göstərmək istəyir. Bakı səsini, nitqini itirəndə görüntüsü də get-gedə dəyişməyə başladı. Get-gedə adamlar öz böyük evləriylə, maşınlarıyla, mobil telefonlarıyla, ofisləriylə, paltarlarıyla, saç düzümləriylə, klipləriylə ancaq göstərmək düşünməyə başladı. Göstərmək yarışı başladı. Bəlkə də İçərişəhərin yaşlıları cavanlarına nisbətən buna görə susurlar ? Mənə irad tuta bilərsən ki, axı “göstərən Bakının” göstərməyinin içində həm də danışmaq var. Əgər belə irad tutursansa mən səninlə razıyam. Amma ən yaxınlarından birinin toy videosuna və ya ən adi istəlilən telekanaldakı bir tok-.şouya, klipə televizorun səsini axıracan alıb bax.Görəcəksən ki, bu danışıqlar bayaq İçərişəhərdə gördüyümüz kişinin avtomat rejimindəki mexaniki, vərdiş olunmuş sözlərindən başqa bir şey deyil. Görəcəksən ki, burda sözləri lal olmadığını bildirmək sərf eləyirlər. Hər şey görüntüyə hesablanıb. İlahi, sən bir bax gör görünüşləri adamların yerinə necə danışır. Onların əllərindəki bahalı telefonlar, sürdükləri maşınlar, taxdıqları briliyantlar, geyindikləri məşhur markalar gör onların yerinə necə danışır.
İçərişəhərə qayıdaq. Burda əvvəllər tin anlayışı varıydı.Tək burda bütün Bakıda.Sonra bizim yaradıcı gənclərimiz “kurilka” deyilən siqaret çəkmək üçün xüsusi ərazi də uydurmuşdular.Mən içərişəhərdə çox maraqlı bir şey gördüm. Bu labirint, dar küçələrdə “ smoking area” yəni, bizim dildə “kurilka” və “Assembly point” yəni, yığıncaq yeri, söhbət yeri anlamını verən yazılar asılıb.Zərdüşt, görürsənmi özgələr bizim içimizə nə qədər giriblər. Görmürəm demə. Mən bu eynəklərlə görürəmsənsə sən də göməlisən.
Üzü yuxarı, səmaya bir skamyada uzanıb şam ağacının budağında ağ selofan görəndə kəndə getmək istəyən, dostum, mən bu şəhərdə əsəbləşsəm də, darıxsam, söysəm də bu şəhəri, şeir yazsam da ona mən bu şəhəri sevirəm. Nə gizlədim bu ölkədən çıxıb getmək istəyim heç vaxt məni tərk etməyəcək. Amma hara getsəm də Bakı daş ürəkli adamları, daş evləri, əbədiyyətəcən susmağa məhkum qocaları, axmaq söhbətli cavanları və şam ağaclarının budaqlarında darıxan ağ selofanlarıyla həmişə içimdə olacaq.
Yegane Cansail,
08-11-2009 23:02
(ссылка)
Sheirlerim...
Çox sevirəm...
Gecənin səssizliyindəki
Saatın çıqqıltısını
Bozumtul şəhərə qarışmış
Yağışın çırpıntısını...
Dənizin səthindəki
Cığır açan ay işığını.
Küləyin qucağındakı
Sünbüllərin dalğasını.
Kabluklarımın tıqqıltısını
Pişiyimin mırıltısını.
Oğlanın qıza dediyi
“Səni sevirəm” pıçıltısını
Birdə çox sevirəm...
Gecələr sənsizliyimin
Ürəkdən qopan hayqırtısını...
Yağış...
Axşam...
9-un yarısı
Kafe.
Həmin künc,
Pəncərə önündəki masa
Onu gözləyir.
Əvvəlkilərdən fərqli
Bir az kədər
Bir az həyəcan,
Yarıya qədər içilmiş şampan.
Pəncərədə cığır açan damlalar
Və içəri axan qadın sillueti...
-Bağışla, bir az gecikdim,
-Yox, vaxtında gəlmisən...
Tərəddüd,
Sükut.
-Ayrılmalıyıq.
Kəlmələrlə donan vaxt
Cığır açan damlalar...
Pəncərədən küçəyə axıb,
İtən kişi sillueti...
Sənsizliyin kəndirindən
Asmaq istədim,
İçimdəki səni...
Heyf, xatirələrin möhkəm deyilmiş...
Buludlardan asılı qalmış
Damlaların vəziyyətindəyəm eynən.
İldırımın çaxması yetər ki,
Atılım içində sən gizlənən uçurumlara.
Gecənin səssizliyindəki
Saatın çıqqıltısını
Bozumtul şəhərə qarışmış
Yağışın çırpıntısını...
Dənizin səthindəki
Cığır açan ay işığını.
Küləyin qucağındakı
Sünbüllərin dalğasını.
Kabluklarımın tıqqıltısını
Pişiyimin mırıltısını.
Oğlanın qıza dediyi
“Səni sevirəm” pıçıltısını
Birdə çox sevirəm...
Gecələr sənsizliyimin
Ürəkdən qopan hayqırtısını...
Yağış...
Axşam...
9-un yarısı
Kafe.
Həmin künc,
Pəncərə önündəki masa
Onu gözləyir.
Əvvəlkilərdən fərqli
Bir az kədər
Bir az həyəcan,
Yarıya qədər içilmiş şampan.
Pəncərədə cığır açan damlalar
Və içəri axan qadın sillueti...
-Bağışla, bir az gecikdim,
-Yox, vaxtında gəlmisən...
Tərəddüd,
Sükut.
-Ayrılmalıyıq.
Kəlmələrlə donan vaxt
Cığır açan damlalar...
Pəncərədən küçəyə axıb,
İtən kişi sillueti...
Sənsizliyin kəndirindən
Asmaq istədim,
İçimdəki səni...
Heyf, xatirələrin möhkəm deyilmiş...
Buludlardan asılı qalmış
Damlaların vəziyyətindəyəm eynən.
İldırımın çaxması yetər ki,
Atılım içində sən gizlənən uçurumlara.
Yegane Cansail,
08-11-2009 22:22
(ссылка)
Qismet-yaqmurdan bawqa he4ne
Yağmurdan başqa heç nə… ( MODİLYANİ)-Qismet
Parisə yağış yağırdı və kimsə itlərlə birgə islanırdı…
İtlər onu tanıyırdı. İtlər, sərxoşlar, avaralar və Parisin bütün sənət mühiti onu tanıyırdı.
Onun Parisdə şərab içmədiyi meyxana, tiryək çəkmədiyi dalan, hansısa qızla sevişmədiyi otaq və çılpaq rəsmlərini çəkmədiyi qadın, demək olar ki, qalmamışdı.
Onu ölməmişdən dahi sayırdılar. Pikasso onun rəsmlərini dəli kimi qısqanırdı. Ən yaxın rəqibi, dostu və düşməni Pikasso kimi əsərlərini pula çevirə bilmirdi. Düzü, heç cəhd də eləmirdi.
O, əyyaşın, avaranın, tərbiyəsizin biriydi.
O, heç vaxt elitar salonlara, məclislərə can atmazdı. Onun üçün bir-iki dostla ucuz bir meyxanada, ya da hansısa küçənin tinində bir şüşə şərab içmək, tiryək çəkmək daha maraqlıydı, şiriniydi. Deyilənə görə, Pikassonun ölüm döşəyindəki son sözü onun adı olub.
O, MODİLYANİ idi - AMADEO MODİLYANİ….
Modilyani yəhudi əsilli italyan idi. Amma bəlkə dünyada ondan istedadlı və həm də ondan kasıb yəhudi olmayıb, olmayacaq da.
Parisə yağış yağırdı. Allah ağlayırdı…
Modilyani hər Parisə yağış yağanda fırçasını Allahın göz yaşlarında isladıb, səmanın mavisindən, günəşin sarısından, şərabın qırmızısından, otların yaşılından, tiryəkli beyninin dumanlı bəyazından və bəxtinin qarasından oğurladığı boyalarla çəkməyə başlayırdı.
Qadınları çəkirdi. Geyimli, çılpaq qadınları…
İnanırdı ki, gələcək sənətin sirri qadın cizgilərində gizlənib. Amma gözlərini çəkmirdi. Bütün rəsmlərdə həmişə gözləri quyu kimi boş qoyurdu. Bu, onun imzasıydı.
Parisə yağış yağırdı. Amma onun çəkdiyi quyu gözlər dolmaq bilmirdi ki bilmirdi…
Həkimlər bir gün ona diaqnoz qoydular ki, vərəmsən. Şərab içməməli, tiryək çəkməməlisən. Modilyani isə ölənə qədər çaxır da içdi, tiryək də çəkdi, rəsm də.
Günlərin bir günü Jannanı gördü.18 yaşlı Jannanı. Vuruldular, sevişdilər.
Jannanın atası bu münasibətin əleyhinəydi. Klassik ssenari. Çünki, onun fikrincə, Modilyani avara, tərbiyəsiz, məişət pozğunuydu. Amma artıq gec idi. Janna hamiləydi.
Parisə yağış yağırdı. Gecə yarıydı. Bir evin işıqları səhəri açmaq istəyirdi…
Modilyani Jannanın rəsmini çəkirdi. Amma gözlərini çəkmirdi. Janna gözlərinin olmadığını görüb soruşurdu:
- Bəs gözlərim hanı ?
Avara, tərbiyəsiz, əyyaş və rəssam Modilyani cavab verirdi:
- Ruhunu tapanda gözlərini də çəkəcəm…
Janna dünyaya uşaq gətirəndən sonra Modilyaninin vəziyyəti çətinləşdi. Çünki pulu yoxuydu. Pikassonun köməkliyi ilə dostları onun “Çılpaq qadınlar” silsiləsinin sərgisini təşkil etdilər. Janna sevinirdi. Sevinirdi ki, şəkillər alıcı tapsa, pulları olacaq. Sərginin açılışından heç on dəqiqə keçməmiş polislər gəlib sərginin qapadıldığını elan edirlər.
Niyə?
Çünki guya Modilyaninin şəkilləri əxlaqsızlığı təbliğ edir. Modilyani, həmişəkinin əksinə olaraq, dəlilik etmədən sərgidən çıxır.
Parisə yağış yağırdı. Modilyani susurdu. Yağışın altında Jannayla boş küçələrdə gəzişirdilər. Çətirsiz idilər. Modilyani birdən Jannanın qollarından tutub onunla rəqs etməyə başlayır. Əyilib qulağına pıçıldayır:
- Janna, mən sənə bu yağışdan başqa heç nə verə bilmərəm…
Modilyani ölənə qədər Jannaya yağışdan başqa heç nə verə bilmədi.
Parisin sənət mühitinin yığışdığı, o dövrün məşhur kafelərindən birində rəsm yarışması elan olunur. Modilyani Pikassonun gözlərinin içinə baxa-baxa, onu duelə çağırırcasına adını siyahıya yazır. Kafedə hamı susur. Hamı gözləyir ki, görəsən, Pikasso öz adını o qədər də ciddi olmayan bu yarışın siyahısına yazarmı? Pikasso aramla Modilyaninin yanına gəlir və öz adını onun adının altından siyahıya yazır. Bu yarışmada Modilyani və Pikassodan başqa rəsm sənətinin digər dörd böyük imzası da iştirak edir: Sote, Rivera, Kesler və Utrillo.
Parisə yağış yağır. Hamı yatır. Yağışdan və rəssamlardan başqa..
Bütün rəssamlar gecə-gündüz, təyin olunmuş zamanacan çəkməyə başlayırlar.
Parisə yağış yağır. Və yağış, vaxtı yuyub təyin olunan günə aparır…
Modilyani növbəti uşağa hamilə olan Jannaya sürpriz etmək istəyir. Nikah bürosuna gedib, ər-arvad olduqlarının rəsmiləşdirildiyi kağızı almaq istəyir. Alır da. Qayıdanda saatına baxır ki, yarışa hələ bir saat var. Ayaqları onu meyxanaya dartır. Girir. Bir qədəh şərab sifariş verir, dalınca bir qədəh də, sonra biri də… Sərxoş halda meyxanada qışqırır ki, bu gün mənim çoxlu pulum var, bu gün nə qədər istəsəm, içə bilərəm.
Parisə qar yağırdı. Ölüm kimi bəyaz qar…
Modilyani meyxanadan çıxır və səntirləyə-səntirləyə getməyə başlayır. Arxadan iki kölgə yaxınlaşır. Bayaq meyxanada Modilyaninin “çoxlu pulum var” sözlərini eşidən kölgələr onu yaxalayırlar. Ölümcül döyürlər.
Parisə qar yağır. Sərgi başlayır.
Hamı həyəcanlıdır. Parisin bütün sənət mühiti burdadı. Hakim bir-bir rəsmlərin üstündəki örtükləri çəkir. Rəssamın və rəsmin adını deyir.
Birinci rəsm - Sote. “Mənim Qırmızım”. Salon alqışlayır.
İkinci rəsm - Dieqo Rivera. “Meksika”. Salon alqışlayır.
Üçüncü rəsm - Kesler. “Qorxu”. Salon alqışlayır.
Dördüncü rəsm - Moris Utrillo. “Dəlilik”. Salon alqışlayır.
Həyəcandan, intizardan nəfəslər kəsilir: “Görəsən, Pikasso nə çəkib?”
Beşinci rəsm - Pikasso. Rəsmin adı… “Modilyani”. Bəli, Pikasso Modilyaninin rəsmini çəkmişdi. Salonda sürəkli alqışlar. Pikasso razılıqla başını yelləyir.
Hamı yenidən nəfəsini içinə çəkir.
Və nəhayət, sonuncu, altıncı rəsm - Modilyani. Rəsmin adı “JANNA”.
Salon susur, donub qalır. Bir neçə saniyə özünə gələ bilmir.
Janna hönkürtüylə ağlamağa başlayır.
Ağlayır, çünki Modilyani ilk dəfəydi, bir rəsmdə gözləri də çəkmişdi. Artıq Janna dünyaya Modilyaninin gözləriylə baxırdı. Və artıq Modilyani də görürdü.
Birdən Pikasso dəlicəsinə alqışlamağa başlayır. Bütün salonda gurultulu alqışlar qopur.
Modilyani tənha küçələrin birində al-qan içində, ölümcül yaralıykən Janna artıq görməyə başlamışdı.
Parisə qar yağırdı. Ölümcül qar…
Hə, bax belə. Rəsmin adı “Janna”ydı. Göy paltarda, növbəti uşağa hamilə, gözləri yerində, Modilyaniyə baxan Janna.
Parisə yağmur yağırdı. Modilyani ölürdü. Bütün dostları və Janna yanındaydı. Modilyani o gün güclə nəfəs ala-ala bir az daha dözür və ölür. Heç nə demədən ölür.
Parisə yağış yağırdı və yağış Modilyaninin fırçasını təmizləyirdi…
Parisə və Modilyanin məzarına Jannanın gözlərindən yağmur yağırdı…
Üç gündən sonra Janna qarnındakı körpəsiylə birgə özünü 5-ci mərtəbədən atıb öldürür.
Parisə, Modilyaninin və Jannanın məzarlarına yağmur yağırdı. Yağmur yağırdı, ancaq yağmur. Yağmurdan başqa heç nə…
Parisə yağış yağırdı və kimsə itlərlə birgə islanırdı…
İtlər onu tanıyırdı. İtlər, sərxoşlar, avaralar və Parisin bütün sənət mühiti onu tanıyırdı.
Onun Parisdə şərab içmədiyi meyxana, tiryək çəkmədiyi dalan, hansısa qızla sevişmədiyi otaq və çılpaq rəsmlərini çəkmədiyi qadın, demək olar ki, qalmamışdı.
Onu ölməmişdən dahi sayırdılar. Pikasso onun rəsmlərini dəli kimi qısqanırdı. Ən yaxın rəqibi, dostu və düşməni Pikasso kimi əsərlərini pula çevirə bilmirdi. Düzü, heç cəhd də eləmirdi.
O, əyyaşın, avaranın, tərbiyəsizin biriydi.
O, heç vaxt elitar salonlara, məclislərə can atmazdı. Onun üçün bir-iki dostla ucuz bir meyxanada, ya da hansısa küçənin tinində bir şüşə şərab içmək, tiryək çəkmək daha maraqlıydı, şiriniydi. Deyilənə görə, Pikassonun ölüm döşəyindəki son sözü onun adı olub.
O, MODİLYANİ idi - AMADEO MODİLYANİ….
Modilyani yəhudi əsilli italyan idi. Amma bəlkə dünyada ondan istedadlı və həm də ondan kasıb yəhudi olmayıb, olmayacaq da.
Parisə yağış yağırdı. Allah ağlayırdı…
Modilyani hər Parisə yağış yağanda fırçasını Allahın göz yaşlarında isladıb, səmanın mavisindən, günəşin sarısından, şərabın qırmızısından, otların yaşılından, tiryəkli beyninin dumanlı bəyazından və bəxtinin qarasından oğurladığı boyalarla çəkməyə başlayırdı.
Qadınları çəkirdi. Geyimli, çılpaq qadınları…
İnanırdı ki, gələcək sənətin sirri qadın cizgilərində gizlənib. Amma gözlərini çəkmirdi. Bütün rəsmlərdə həmişə gözləri quyu kimi boş qoyurdu. Bu, onun imzasıydı.
Parisə yağış yağırdı. Amma onun çəkdiyi quyu gözlər dolmaq bilmirdi ki bilmirdi…
Həkimlər bir gün ona diaqnoz qoydular ki, vərəmsən. Şərab içməməli, tiryək çəkməməlisən. Modilyani isə ölənə qədər çaxır da içdi, tiryək də çəkdi, rəsm də.
Günlərin bir günü Jannanı gördü.18 yaşlı Jannanı. Vuruldular, sevişdilər.
Jannanın atası bu münasibətin əleyhinəydi. Klassik ssenari. Çünki, onun fikrincə, Modilyani avara, tərbiyəsiz, məişət pozğunuydu. Amma artıq gec idi. Janna hamiləydi.
Parisə yağış yağırdı. Gecə yarıydı. Bir evin işıqları səhəri açmaq istəyirdi…
Modilyani Jannanın rəsmini çəkirdi. Amma gözlərini çəkmirdi. Janna gözlərinin olmadığını görüb soruşurdu:
- Bəs gözlərim hanı ?
Avara, tərbiyəsiz, əyyaş və rəssam Modilyani cavab verirdi:
- Ruhunu tapanda gözlərini də çəkəcəm…
Janna dünyaya uşaq gətirəndən sonra Modilyaninin vəziyyəti çətinləşdi. Çünki pulu yoxuydu. Pikassonun köməkliyi ilə dostları onun “Çılpaq qadınlar” silsiləsinin sərgisini təşkil etdilər. Janna sevinirdi. Sevinirdi ki, şəkillər alıcı tapsa, pulları olacaq. Sərginin açılışından heç on dəqiqə keçməmiş polislər gəlib sərginin qapadıldığını elan edirlər.
Niyə?
Çünki guya Modilyaninin şəkilləri əxlaqsızlığı təbliğ edir. Modilyani, həmişəkinin əksinə olaraq, dəlilik etmədən sərgidən çıxır.
Parisə yağış yağırdı. Modilyani susurdu. Yağışın altında Jannayla boş küçələrdə gəzişirdilər. Çətirsiz idilər. Modilyani birdən Jannanın qollarından tutub onunla rəqs etməyə başlayır. Əyilib qulağına pıçıldayır:
- Janna, mən sənə bu yağışdan başqa heç nə verə bilmərəm…
Modilyani ölənə qədər Jannaya yağışdan başqa heç nə verə bilmədi.
Parisin sənət mühitinin yığışdığı, o dövrün məşhur kafelərindən birində rəsm yarışması elan olunur. Modilyani Pikassonun gözlərinin içinə baxa-baxa, onu duelə çağırırcasına adını siyahıya yazır. Kafedə hamı susur. Hamı gözləyir ki, görəsən, Pikasso öz adını o qədər də ciddi olmayan bu yarışın siyahısına yazarmı? Pikasso aramla Modilyaninin yanına gəlir və öz adını onun adının altından siyahıya yazır. Bu yarışmada Modilyani və Pikassodan başqa rəsm sənətinin digər dörd böyük imzası da iştirak edir: Sote, Rivera, Kesler və Utrillo.
Parisə yağış yağır. Hamı yatır. Yağışdan və rəssamlardan başqa..
Bütün rəssamlar gecə-gündüz, təyin olunmuş zamanacan çəkməyə başlayırlar.
Parisə yağış yağır. Və yağış, vaxtı yuyub təyin olunan günə aparır…
Modilyani növbəti uşağa hamilə olan Jannaya sürpriz etmək istəyir. Nikah bürosuna gedib, ər-arvad olduqlarının rəsmiləşdirildiyi kağızı almaq istəyir. Alır da. Qayıdanda saatına baxır ki, yarışa hələ bir saat var. Ayaqları onu meyxanaya dartır. Girir. Bir qədəh şərab sifariş verir, dalınca bir qədəh də, sonra biri də… Sərxoş halda meyxanada qışqırır ki, bu gün mənim çoxlu pulum var, bu gün nə qədər istəsəm, içə bilərəm.
Parisə qar yağırdı. Ölüm kimi bəyaz qar…
Modilyani meyxanadan çıxır və səntirləyə-səntirləyə getməyə başlayır. Arxadan iki kölgə yaxınlaşır. Bayaq meyxanada Modilyaninin “çoxlu pulum var” sözlərini eşidən kölgələr onu yaxalayırlar. Ölümcül döyürlər.
Parisə qar yağır. Sərgi başlayır.
Hamı həyəcanlıdır. Parisin bütün sənət mühiti burdadı. Hakim bir-bir rəsmlərin üstündəki örtükləri çəkir. Rəssamın və rəsmin adını deyir.
Birinci rəsm - Sote. “Mənim Qırmızım”. Salon alqışlayır.
İkinci rəsm - Dieqo Rivera. “Meksika”. Salon alqışlayır.
Üçüncü rəsm - Kesler. “Qorxu”. Salon alqışlayır.
Dördüncü rəsm - Moris Utrillo. “Dəlilik”. Salon alqışlayır.
Həyəcandan, intizardan nəfəslər kəsilir: “Görəsən, Pikasso nə çəkib?”
Beşinci rəsm - Pikasso. Rəsmin adı… “Modilyani”. Bəli, Pikasso Modilyaninin rəsmini çəkmişdi. Salonda sürəkli alqışlar. Pikasso razılıqla başını yelləyir.
Hamı yenidən nəfəsini içinə çəkir.
Və nəhayət, sonuncu, altıncı rəsm - Modilyani. Rəsmin adı “JANNA”.
Salon susur, donub qalır. Bir neçə saniyə özünə gələ bilmir.
Janna hönkürtüylə ağlamağa başlayır.
Ağlayır, çünki Modilyani ilk dəfəydi, bir rəsmdə gözləri də çəkmişdi. Artıq Janna dünyaya Modilyaninin gözləriylə baxırdı. Və artıq Modilyani də görürdü.
Birdən Pikasso dəlicəsinə alqışlamağa başlayır. Bütün salonda gurultulu alqışlar qopur.
Modilyani tənha küçələrin birində al-qan içində, ölümcül yaralıykən Janna artıq görməyə başlamışdı.
Parisə qar yağırdı. Ölümcül qar…
Hə, bax belə. Rəsmin adı “Janna”ydı. Göy paltarda, növbəti uşağa hamilə, gözləri yerində, Modilyaniyə baxan Janna.
Parisə yağmur yağırdı. Modilyani ölürdü. Bütün dostları və Janna yanındaydı. Modilyani o gün güclə nəfəs ala-ala bir az daha dözür və ölür. Heç nə demədən ölür.
Parisə yağış yağırdı və yağış Modilyaninin fırçasını təmizləyirdi…
Parisə və Modilyanin məzarına Jannanın gözlərindən yağmur yağırdı…
Üç gündən sonra Janna qarnındakı körpəsiylə birgə özünü 5-ci mərtəbədən atıb öldürür.
Parisə, Modilyaninin və Jannanın məzarlarına yağmur yağırdı. Yağmur yağırdı, ancaq yağmur. Yağmurdan başqa heç nə…
Yegane Cansail,
08-11-2009 22:12
(ссылка)
Без заголовка
PARİS NAĞILI...VƏ MULEN RUJ ƏFSANƏSİ
Paris-romantika şəhəri, həmçinin nağılvari gecə həyatı ilə fərqlənən şəhər. Bir az gözəllik, qlamur, şən hay-küy, macəra və bir az da drama. İnsana adrenalin və unudulmaz hisslər bəxş edən gecə klubları isə başqa bir aləmdir. Yollarda şütüyən lümizinlər, şəhərə səpələnmiş al-əlvan parıltılı zərləri xatırladan işıqlar, səs-küy burada gecələr də həyatın susmadığından xəbər verir.
Əgər Paris nağılının 1-ci hissəsini əsrarəngiz gecə həyatı, unudulmaz hisslər dolu klublar təşkil edirsə, 2-ci hissə tamam başqa, daha əfsanəvi, daha romantik həyatı özündə birləşdirən Mulen Ruj xatirələriylə doludur. Hər gecə 2 dəfə Mulen Ruj bütün dünya tamaşaçılarını heyrətə gətirən “Feerie” revüsünü təqdim edir: “Mulen Ruj bu gün və dünən, Mulen Ruj həmişə”, “Piratlar”, “Sirkdə”, “Mulen Ruj 1900-cü ildən...” və s. Burada “Feerie”-ni ilk dəfə dünyaşöhrətli estrada teatr rejissorları Doris Hoq və Rujero Angeletti səhnəyə qoymuşlar.
Mulen Ruj təkcə “Feerie”-lə xatırlanmır. Gözəl musiqili şou- kankan və kabareni, opera və balları, möhtəşəm musiqili tamaşaları yalnız burada seyr etmək olar...və ən yaxşı şampanı içmək istəyənlər də məhz elə bura gələrlər. Yeri gəlmişkən onu da qeyd edək ki, 19-cu əsrdə 1889-cu ildə yaranmış kabare bu il öz 120 illik yubileyini təntənəli şəkildə qeyd etdi.
Baxmayaraq ki, 100 ildən çox zaman keçib, lakin Mulen Ruj gözəlliyi hələ də dəyişməz olaraq qalır: özünəməxsus cəh-cəlallı dekorasiya, əsrarəngiz quruluş, heyranedici musiqi, lələkli, parıltılı daş-qaşlarla bəzənmiş kostyumlar, Mulen Ruj məktəbi keçmiş artistlər. Mulen Ruj səhnəsində Moris Şevalye, Jan Qaben, Edit Piaf və İv Montan kimi əvəzolumaz məşhur fransız artistləri öz izlərini qoymuşlar. Bunlarla yanaşı Layza Minelli, Ella Fitscerald, Frenk Sinatra, Elton Con və başqa sənətkarlar dünyanın müxtəlif bucaqlarından bura gəlib ifaları ilə adlarını həmin sənətkarların siyahısına yazdıra bilmişlər. Əvvəldə qeyd etdiyimiz kimi, artıq 120 ildir ki, əfsanəvi kabare zalı dünyada milyonlarla tamaşaçını toplayaraq insanlara yaddaşlardan silinməyəcək xoş istirahətlər, unudulmaz anlar bəxş edir. Birdə onu da qeyd edək ki, Mulen Rujda xatirə şəkli çəkdirmək qadağandır. O yalnız insanların xatirələrində və əbədi olaraq ürəklərində öz əksini həkk edərək yaşayır.
P. S. Tariflər: axşam 19:00; French Cancans&Revue “Feerie”-125 avro; Toulouse-Lautrec&Revue “Feerie”-135 avro; Belle Epoque&Revue “Feerie”- 155 avro
Yeganə CANSAİL
Paris-romantika şəhəri, həmçinin nağılvari gecə həyatı ilə fərqlənən şəhər. Bir az gözəllik, qlamur, şən hay-küy, macəra və bir az da drama. İnsana adrenalin və unudulmaz hisslər bəxş edən gecə klubları isə başqa bir aləmdir. Yollarda şütüyən lümizinlər, şəhərə səpələnmiş al-əlvan parıltılı zərləri xatırladan işıqlar, səs-küy burada gecələr də həyatın susmadığından xəbər verir.
Əgər Paris nağılının 1-ci hissəsini əsrarəngiz gecə həyatı, unudulmaz hisslər dolu klublar təşkil edirsə, 2-ci hissə tamam başqa, daha əfsanəvi, daha romantik həyatı özündə birləşdirən Mulen Ruj xatirələriylə doludur. Hər gecə 2 dəfə Mulen Ruj bütün dünya tamaşaçılarını heyrətə gətirən “Feerie” revüsünü təqdim edir: “Mulen Ruj bu gün və dünən, Mulen Ruj həmişə”, “Piratlar”, “Sirkdə”, “Mulen Ruj 1900-cü ildən...” və s. Burada “Feerie”-ni ilk dəfə dünyaşöhrətli estrada teatr rejissorları Doris Hoq və Rujero Angeletti səhnəyə qoymuşlar.
Mulen Ruj təkcə “Feerie”-lə xatırlanmır. Gözəl musiqili şou- kankan və kabareni, opera və balları, möhtəşəm musiqili tamaşaları yalnız burada seyr etmək olar...və ən yaxşı şampanı içmək istəyənlər də məhz elə bura gələrlər. Yeri gəlmişkən onu da qeyd edək ki, 19-cu əsrdə 1889-cu ildə yaranmış kabare bu il öz 120 illik yubileyini təntənəli şəkildə qeyd etdi.
Baxmayaraq ki, 100 ildən çox zaman keçib, lakin Mulen Ruj gözəlliyi hələ də dəyişməz olaraq qalır: özünəməxsus cəh-cəlallı dekorasiya, əsrarəngiz quruluş, heyranedici musiqi, lələkli, parıltılı daş-qaşlarla bəzənmiş kostyumlar, Mulen Ruj məktəbi keçmiş artistlər. Mulen Ruj səhnəsində Moris Şevalye, Jan Qaben, Edit Piaf və İv Montan kimi əvəzolumaz məşhur fransız artistləri öz izlərini qoymuşlar. Bunlarla yanaşı Layza Minelli, Ella Fitscerald, Frenk Sinatra, Elton Con və başqa sənətkarlar dünyanın müxtəlif bucaqlarından bura gəlib ifaları ilə adlarını həmin sənətkarların siyahısına yazdıra bilmişlər. Əvvəldə qeyd etdiyimiz kimi, artıq 120 ildir ki, əfsanəvi kabare zalı dünyada milyonlarla tamaşaçını toplayaraq insanlara yaddaşlardan silinməyəcək xoş istirahətlər, unudulmaz anlar bəxş edir. Birdə onu da qeyd edək ki, Mulen Rujda xatirə şəkli çəkdirmək qadağandır. O yalnız insanların xatirələrində və əbədi olaraq ürəklərində öz əksini həkk edərək yaşayır.
P. S. Tariflər: axşam 19:00; French Cancans&Revue “Feerie”-125 avro; Toulouse-Lautrec&Revue “Feerie”-135 avro; Belle Epoque&Revue “Feerie”- 155 avro
Yeganə CANSAİL
Yegane Cansail,
08-11-2009 22:01
(ссылка)
Iran kinosu-ferqliliye bir addim
Fərqliliyə bir addım
Ötən həftə Azərbaycan Kinematoqrafçılar İttifaqında İran İslam Respublikasının Azərbaycandakı səfirliyinin Mədəniyyət Mərkəzi İranda istehsal olunmuş qısametrajlı filmlərin nümayişini təşkil etdi. Urmiya rejissorları tərəfindən çəkilmiş filmlər İmam Rza (ə) mövluduna həsr olunmuşdur. Tədbirdə ilk çıxış edən İİR-in Azərbaycandakı Səfirliyinin Mədəniyyət Mərkəzinin sədri İbrahim Nuri İran kinosu haqda zaldakı tamaşaçılara qısaca məlumat verdi. Daha sonra AKİ-nin katibi Rasim Balayev, DFF-in direktoru Cəmil Quliyev və İİR prezidentinin müşaviri, Mədəniyyət və İslam əlaqələri təşkilatının sədri Mehdi Müstəvi tədbirdə çıxış edərək İran kinosunun nailiyyətlərini bölüşdülər.
9 qısametrajlı film
Nümayişdə 9 qısa metrajlı film göstərildi. İlk “Allahın adıyla” adlı film nümayiş etdirildi ki, bu da özlüyündə insanların dinindən asılı olmayaraq etiqad və inamlarını əks etdirirdi. İdeya və görüntüləriylə eynən Mövlanənin :
Gəl-gəl, yenə də gəl! Kim olursan ol, yenə də gəl,
İstər xristian, istər məcusi, istər bütpərəst ol,
Bizim dərgahımız ümidsizlik dərgahı deyil,
Tövbəni yüz dəfə pozmuş olsan belə, yenə gəl!
şeirini xatırladan film tamaşaçılar tərəfindən də böyük səmimiyyətlə qarşılandı.
2-ci “Onunla” adlı filmi isə daha çox 1-ci filmin davamına bənzəyirdi. Bütün insanların Quran ayələrinin sədaları altında dəniz sahilinə toplanaraq Allaha tapınması və duaların əks-sədası insanda xoş təəssürat yaradırdı.
3-cü qıametrajlı film isə ekologiyaya həsr olunmuş “Urmiya gölü” adlı film idi. Belə ki, baş qəhrəman filmin əvvəlindən sonunadək sanki marafon yarışmasında olduğu kimi elə hey ətrafındakı zibilliklərdən qaçır. Sonda ağ bayraq altında uzanaraq təslim olur. Amma üzərindən uçan quşları görüb yenidən çarəsiz, lakin bu dəfə ümidlərlə qaçmağa başlayır.
4-cü film isə özündə maraqlı ideya daşıyan “Səssizlik” idi ki, bu da digər filmlərdən az da olsa fərqlənirdi. Filmin süjet xətti yaşlı ər-arvadın gündəlik həyat tərzi üzərində qurulmuşdur. Hər gün davam edən sükut filmin sonunda kişinin ölümüylə bitir. Və yenə də nəhayətsiz sükut... qadının təkliyi... filmin əsas ideyası insanlar arasındakı ünsiyyət problemini əks etdirir.
5-ci nümayiş etdirilən film “İşıqlanma” idi. Film öz fərqli ideyası ilə 8 filmdən çox fərqlənirdi. Belə ki, filmdə bəzi anların ölünün gözüylə çəkilərək göstərilməsi, hətta məzarda dəfn edilərkən kəfənin altından kamera ilə çəkiliş ağlagəlməz idi. Yalnız filmin sonluğunun zəif şəkildə tamamlanması tamaşaçıda yarımçıq təəssürat yaradırdı.
6-cı film isə “Biletsiz oturacaq” adlanırdı. Bu film digər filmlər arasında bir qədər zəif süjet xətti ilə nəzərə çarpırdı. Belə ki, bir anlıq uşaq olmaq arzusunda olan yaşlı bir kişi gecənin bir aləmi parkdakı karuselə minərək fırlanır. Səhər açılarkən isə karuselin hələ də fırlanması, kişinin isə yerində hərəkətsiz vəziyyətdə qalması təsvir edilir.
7-ci “Elçi” adlı film idi ki, bu da Məhəmməd Peyğəmbərimizin (s.a.s.) həyatıyla bağlı hədislərdən birinin süjet xətti üzərində qurulmuşdur. Filmdə hörümçəyin peyğəmbərimizi xilas etməsi və onun Allah tərəfindən elçi olaraq göndərilməsi lentə alınmışdır.
8-ci film isə “Relsin üstündə” adlanırdı. Elə ən çox xoşuma gələn film də bu oldu. “Qismətdən qaçmaq olmaz” ideyası üzərində qurulmuş film maraqlı kadrları ilə tamaşaçıda həyəcan yaradırdı. Ayağı təsadüfən relsə ilişib qalmış qadın uzaqdan gələn qatarın altında qalaraq həlak olur. Hər şey də bundan sonra başlayır. Qadınını itirən yoldaşı onun ölümüylə barışa bilməyib özünü dəfələrcə qatarın altına atmaq istəsə də hər dəfə bir təsadüf nəticəsində xilas olur. Sonda özünü öldürə bilməyi bacarmayan ər kor-peşman evinə qayıdarkən yolda yük maşınının təkərləri altında qalır. Sonluq gözlənilməz olduğu qədər də maraqlı bitir.
9-cu və sonuncu qısametrajlı film “İtirilən gəlincik” animasion qrafikalı çəkiliş texnikasıyla digərlərindən fərqlənirdi.
P. S. : Ümid edirəm ki, bu filmlərdən də nələrisə öyrənə bildik...
Yeganə CANSAİL
Yegane Cansail,
24-10-2009 01:57
(ссылка)
bir kiwi gedince...ve bir qadin gedince...
Bir kişi gedincə;
Şəhərin bütün yolları çökmüş,
Dağları yan yatmış kimi olar.
Bir kişi gedincə,
Rəflərdə qalar cərgə-cərgə kitablar,
siyirtmədə fayllanmış sənədlər,
qalın bir dəftər içində ad günləri,
baş-başa çəkilmiş gülən şəkillər,
telefonlar, görüşmə günləri, avtomobil açarı, cib telefonu, kompüter,
Boyunu bükər qalar.
Bir kişi gedincə;
Susar qapının səs-küyü,
Nahar üçün çörək almağa, qəzet gətirməyə gedən olmaz.
'Gəlincə nə lazımdı?' deyə zəng edən,
'Hazırlan, axşam gedirik' deyən,
'Boyunbağım harada?'
'corablarım yuyulmayıb?',
'Hanı ağ köynəyim?',
'Açarımı unutdum!',
'Doğru, saatım evdə qalıb!'
'Evlənmə ildönümü dünən idimi?' Səsləri azalar..
Bir kişi gedincə;
Ev bağlanmaz amma işıqları sönər, qaranlığa dönər..
Bir kişi gedincə bir evdən;
Bir baba,
bir ata,
bir oğul,
bir böyük qardaş,
bir dayı,
bir əmi,
bir əmi oğlu,
bir qardaş oğlu,
bir nəvə,
bir cavan,
bir sevimli,
bir igid,
bir döyüşçü,
bir barışsevər,
göylərdən bir qartal,
meşədən bir aslan,
bir günün işıqlıq qisimi,
beynin yarısı,
mövsümlərdən yaz olanı,
qolun iş görəni,
ayağın addım atanı kəsilər.
Qısacası;
bir kişi gedincə yatağın yarısı buz kəsilər..
Bir qadın getdiyində...
QADINLAR getdiklərində arxalarında daha böyük boşluqlar buraxarlar.
Onlar bir gün çəkib getdiklərində, arxalarında 'yetim' qalan çox olar:
Mətbəxdəki şkaf, pərdələr, qabın içindəki köhnə düymələr, diqqətlə saxlanmış kiçilmiş geyimlər...
Səhər qaranlığında mətbəxdən gələn tıqqıltılar susar, yetim qalmışdır qablar.
O təki qalmış köhnə stəkanın mənasını bilən olmaz, dəyərini kimsə anlaya bilməz
Balkon artıq səssizdir, koridor kimsəsiz.
Bir qadın getdiyində...
Bir qadın getdiyində nə çox adam gedər əslində; bir ağır işçi, bir təmizlikçi, bir baxıcı, bir bağban, bir mühasiblikçi...
Bir ana gedər...
Bir dost...
Bir yoldaş...
Bir sevimli...
Nə çox adam yox olar bir qadın getdiyində.
Bir qadın getdiyində...
Həmişə belə olar; bir qadın getdiyində; təriflər, xəbərdarlıqlar, şikayətlənmələr, dualar yetim qalar.
Qapı eşiyindəki 'Diqqət et...' eşidilməz, anası getmişdir 'gecikmənin.
Qadınlar, arxalarında böyük boşluqlar buraxaraq gedərlər
Bir qadın getdiyində bir çox adam getmişdir əslində. Və bir qadın getdiyində bir çox 'yetim' buraxmışdır arxasında.
Şəhərin bütün yolları çökmüş,
Dağları yan yatmış kimi olar.
Bir kişi gedincə,
Rəflərdə qalar cərgə-cərgə kitablar,
siyirtmədə fayllanmış sənədlər,
qalın bir dəftər içində ad günləri,
baş-başa çəkilmiş gülən şəkillər,
telefonlar, görüşmə günləri, avtomobil açarı, cib telefonu, kompüter,
Boyunu bükər qalar.
Bir kişi gedincə;
Susar qapının səs-küyü,
Nahar üçün çörək almağa, qəzet gətirməyə gedən olmaz.
'Gəlincə nə lazımdı?' deyə zəng edən,
'Hazırlan, axşam gedirik' deyən,
'Boyunbağım harada?'
'corablarım yuyulmayıb?',
'Hanı ağ köynəyim?',
'Açarımı unutdum!',
'Doğru, saatım evdə qalıb!'
'Evlənmə ildönümü dünən idimi?' Səsləri azalar..
Bir kişi gedincə;
Ev bağlanmaz amma işıqları sönər, qaranlığa dönər..
Bir kişi gedincə bir evdən;
Bir baba,
bir ata,
bir oğul,
bir böyük qardaş,
bir dayı,
bir əmi,
bir əmi oğlu,
bir qardaş oğlu,
bir nəvə,
bir cavan,
bir sevimli,
bir igid,
bir döyüşçü,
bir barışsevər,
göylərdən bir qartal,
meşədən bir aslan,
bir günün işıqlıq qisimi,
beynin yarısı,
mövsümlərdən yaz olanı,
qolun iş görəni,
ayağın addım atanı kəsilər.
Qısacası;
bir kişi gedincə yatağın yarısı buz kəsilər..
Bir qadın getdiyində...
QADINLAR getdiklərində arxalarında daha böyük boşluqlar buraxarlar.
Onlar bir gün çəkib getdiklərində, arxalarında 'yetim' qalan çox olar:
Mətbəxdəki şkaf, pərdələr, qabın içindəki köhnə düymələr, diqqətlə saxlanmış kiçilmiş geyimlər...
Səhər qaranlığında mətbəxdən gələn tıqqıltılar susar, yetim qalmışdır qablar.
O təki qalmış köhnə stəkanın mənasını bilən olmaz, dəyərini kimsə anlaya bilməz
Balkon artıq səssizdir, koridor kimsəsiz.
Bir qadın getdiyində...
Bir qadın getdiyində nə çox adam gedər əslində; bir ağır işçi, bir təmizlikçi, bir baxıcı, bir bağban, bir mühasiblikçi...
Bir ana gedər...
Bir dost...
Bir yoldaş...
Bir sevimli...
Nə çox adam yox olar bir qadın getdiyində.
Bir qadın getdiyində...
Həmişə belə olar; bir qadın getdiyində; təriflər, xəbərdarlıqlar, şikayətlənmələr, dualar yetim qalar.
Qapı eşiyindəki 'Diqqət et...' eşidilməz, anası getmişdir 'gecikmənin.
Qadınlar, arxalarında böyük boşluqlar buraxaraq gedərlər
Bir qadın getdiyində bir çox adam getmişdir əslində. Və bir qadın getdiyində bir çox 'yetim' buraxmışdır arxasında.
Yegane Cansail,
04-10-2009 01:44
(ссылка)
Yalnizim, ben 4ok yalnizim
Yalnizim ben 4ok yalnizim
Buymuw benim alin yazim
Ister uzak, ister yakin
Anilar beni rahat burakin...
Artik donsen de donmesen de
Ne 4ikar beni sevmesen de
Bir kadehim var bak elimde
Hasretini i4iyorum...
Inan sevgili kuskun deyilim
Yalniz hayatda tek isteyim
Gonulden bana uzanacak
Dost elinin delisiyim...
Buymuw benim alin yazim
Ister uzak, ister yakin
Anilar beni rahat burakin...
Artik donsen de donmesen de
Ne 4ikar beni sevmesen de
Bir kadehim var bak elimde
Hasretini i4iyorum...
Inan sevgili kuskun deyilim
Yalniz hayatda tek isteyim
Gonulden bana uzanacak
Dost elinin delisiyim...
настроение: pis
хочется: ...
слушаю: Nil Burak-yalnizim ben
Yegane Cansail,
03-10-2009 23:20
(ссылка)
QISA QAPANMA
QISA QAPANMA
Bizim ne4e ilimiz qalib, dost
Goresen payiz hansi yarpaqlari tez tokur.
Goresen ne qeder tesirli olacaq epiloq
Zaman qebir qazdiqca insanlar da ev tikir
Zaman qirilimiw umidlerin son qerar menzili
Insanlar torpaqdan duzeldilmiw 4irkli oyuncaqlar
Weher 4oxdan burunub buz elcekli magistrallarla
Otaqin bir kuncunde 4irkli oyuncaqlar
Yene de sen gulursen
Neye gerek ironiya
Ovucun qiriwlarina hopur tale xetlerimiz
Uzaqda piano, qonwu otaqda son melodiya
Daniw men de daniwim qucaqlawsin derdlerimiz
Cenneti tapmadiq biz
Noqteler oldu vergul
Qisa bir qapanmadan sonra suallar 4oxaldi
Arzular yerine yetdi
Amma ucuz xisletimin
I4inde wukurler yox yene de dualar 4oxaldi
Onun qizil sa4lari aglimdadir
O menim aci gunlerimin en xow xatiresi
Pal4iqlar iz qoyurdu ayaqlarim kozerdikce
O menim cehennem ve cennetimin rabitesi
Sonuncu heyat dersi
Ilk opuw felsefesi
Sonuncu umid reqsi
Son goruw menzeresi
Sonuncu dayanacaqda vaqonlarda son serniwin
Sonuncu serniwinin kohne dostluq penceresi
Cirilmiw penceyinin cibinde qadin wekli
Heyat murekkebiyle yazilmiw murekkeb heyat
4oxdan olmuw bir sevginin canli abidesi
Qirilar ilk toxunuwdan bil ki duzelmez heyat
Senin taleyin menim taleyimle ekiz qardaw
Gel oturaq bir az daniwaq bir az Allahdan
Sen odun tok ocaqa
Men yazim bir-iki misra
Yapiwaq baliqlar tek olume 4eken qarmaqdan biz…
Seni basdirdiqim torpaqda qizil guller ekdim
Bir gun geler ki o gullerden geler senin etrin
Ke4miwin reflerinde itib-batmiw bioqrafiyam
Onun sonuncu sehifesinde qaldi senin setrin
Meni bir kolge sandin
Dehlizin divarlarindan asilmiw resmlerde ebedi qaldi senin weklin
Sen umid notlarimdan yazilmiw ideal simfoniyam
Menim ellerim esdi, men dirijor, menim sehfim
Qurumuw bow cumleler mavi gozler yalan4i
Bu dord divarin i4inde sigmir menim i4ime menim derdim
Sen menim par4alanmiw gozlerimde ilham perim
Men senin sevgi serhedinde son tikanli meftil
Qefil kulekler esdi
Bir anliq durdu nebzim
Zerif iwartilarda gozume geldi senin eksin
Bu qeribe ince fobiya beyaz bayraq ve teslim
Sonuncu ders ve son baharda bitdi menim feslim
Bizim ne4e ilimiz qalib, dost
Goresen payiz hansi yarpaqlari tez tokur.
Goresen ne qeder tesirli olacaq epiloq
Zaman qebir qazdiqca insanlar da ev tikir
Zaman qirilimiw umidlerin son qerar menzili
Insanlar torpaqdan duzeldilmiw 4irkli oyuncaqlar
Weher 4oxdan burunub buz elcekli magistrallarla
Otaqin bir kuncunde 4irkli oyuncaqlar
Yene de sen gulursen
Neye gerek ironiya
Ovucun qiriwlarina hopur tale xetlerimiz
Uzaqda piano, qonwu otaqda son melodiya
Daniw men de daniwim qucaqlawsin derdlerimiz
Cenneti tapmadiq biz
Noqteler oldu vergul
Qisa bir qapanmadan sonra suallar 4oxaldi
Arzular yerine yetdi
Amma ucuz xisletimin
I4inde wukurler yox yene de dualar 4oxaldi
Onun qizil sa4lari aglimdadir
O menim aci gunlerimin en xow xatiresi
Pal4iqlar iz qoyurdu ayaqlarim kozerdikce
O menim cehennem ve cennetimin rabitesi
Sonuncu heyat dersi
Ilk opuw felsefesi
Sonuncu umid reqsi
Son goruw menzeresi
Sonuncu dayanacaqda vaqonlarda son serniwin
Sonuncu serniwinin kohne dostluq penceresi
Cirilmiw penceyinin cibinde qadin wekli
Heyat murekkebiyle yazilmiw murekkeb heyat
4oxdan olmuw bir sevginin canli abidesi
Qirilar ilk toxunuwdan bil ki duzelmez heyat
Senin taleyin menim taleyimle ekiz qardaw
Gel oturaq bir az daniwaq bir az Allahdan
Sen odun tok ocaqa
Men yazim bir-iki misra
Yapiwaq baliqlar tek olume 4eken qarmaqdan biz…
Seni basdirdiqim torpaqda qizil guller ekdim
Bir gun geler ki o gullerden geler senin etrin
Ke4miwin reflerinde itib-batmiw bioqrafiyam
Onun sonuncu sehifesinde qaldi senin setrin
Meni bir kolge sandin
Dehlizin divarlarindan asilmiw resmlerde ebedi qaldi senin weklin
Sen umid notlarimdan yazilmiw ideal simfoniyam
Menim ellerim esdi, men dirijor, menim sehfim
Qurumuw bow cumleler mavi gozler yalan4i
Bu dord divarin i4inde sigmir menim i4ime menim derdim
Sen menim par4alanmiw gozlerimde ilham perim
Men senin sevgi serhedinde son tikanli meftil
Qefil kulekler esdi
Bir anliq durdu nebzim
Zerif iwartilarda gozume geldi senin eksin
Bu qeribe ince fobiya beyaz bayraq ve teslim
Sonuncu ders ve son baharda bitdi menim feslim
Yegane Cansail,
03-10-2009 02:55
(ссылка)
umidsizliyin sonsuzlugunda...
unvanini unutmuw
dalga kimi,
xezana donmuw
urek kimi.
i4imi sizladan keder kimi.
parawutu a4ilmayan
adam kimi...
yelkeni qirilmiw
qayiq kimi.
umidsizem,
sensizliyin sonsuzlugunda...
dalga kimi,
xezana donmuw
urek kimi.
i4imi sizladan keder kimi.
parawutu a4ilmayan
adam kimi...
yelkeni qirilmiw
qayiq kimi.
umidsizem,
sensizliyin sonsuzlugunda...
Ruslan Mollayev,
26-09-2009 04:06
(ссылка)
Ощущая море. (Cavab )
Geca. Ay Guneshden aldigi ishigi, deniz ile bolushurdu.Sahilde baliqci evin penceresinden hezin musiqi sesi denizin sesine qarishmishdi Men ise uzumu denizden cevirib uzu sahile qumda oturmushdum.Ellerime qumu doldurub baliqci evinden gelen ishiga teref tutub asta asta qumu oz yurduna sepirdim. Cilpaq kureyime dushen damcilar bilmirdim sahile cirpinan deniz suyunun damcilaridi idi _ ya yagish damcilari ve ya... ?
ve yaa belkede uzu denize teref duran qaraci qizcigazin goz yashlari idi ...
Qaraci qizcigaz:Sag ol. O, gozleyir meni.
Men ise ele hey qum ile oynayirdim kulek qum deneciklerin onun izlerine sepirdi.Denize teref geden gumlar ise ele havada palciga cevrilirdi.
R.X
ve yaa belkede uzu denize teref duran qaraci qizcigazin goz yashlari idi ...
Qaraci qizcigaz:Sag ol. O, gozleyir meni.
Men ise ele hey qum ile oynayirdim kulek qum deneciklerin onun izlerine sepirdi.Denize teref geden gumlar ise ele havada palciga cevrilirdi.
R.X
Метки: Ruslan Mollayevden
Yegane Cansail,
25-09-2009 22:54
(ссылка)
Ощущая море.
Автор: Alexandr C
Я хочу уехать на море. Навсегда. Там где не остывающий песок и большие надежды. Море, как состояние души. Голубая гладь, на которой миллиарды белых барашек, резвятся в безграничности. Хочу большую библиотеку дома, и кресло качалку на берегу, все как в старых Американских фильмах.
Я люблю море. Еще с детства оно имеет на меня магнетическое воздействие. Мои детские депрессии, мой переходный возраст, смерть дедушки– врачи всегда рекомендовали отвозить мальчика к морю и оно меня спасало. Убаюкивало по вечерам и будило нежным шепотом с утра. Я любил бегать по тонкой разделительной линии воды и песка. Даже смерть свою я сейчас представляю в объятиях моря.
Чем бы я занимался? Виноделием. Завел бы маленькую плантацию сочного винограда и ухаживал бы за ним круглосуточно. А вечерами смотрел на море. Вино – я бы называл его именами девушек, девушек которых любил. Аня – вино ночного сбора. Выдержано в цементных чанах. С деликатно вписанными ванильными нотами. Мама - вино с мощной структурой и элегантным характером. Совершенное воплощение красного вина. И наконец, Ксения – стало бы украшением моей винодельни. Хотя бы потому что его я бы делал вместе с ней. Это вино совершило бы революцию в мире белых вин , отходило бы от чопорных канонов. Рискованное и смелое. Вино «из ряда вон» - с чарующими цветочными и пряными ароматами на фоне легкой фруктовости и живой свежести выводили бы его на иной уровень комплектности и интегрированного удовольствия от его восприятия.
Вино живое, фиксирует даты в нашей жизни и, будучи помещенным в погреб, продолжает жить, взрослеть вместе с нами, чтобы когда нибудь напомнить нам о годе своего рождения, напомнить названием, букетом, вкусом…
А еще ужасно не хочется делить свое море с людьми, общество порождает комплексы. Оно комментирует тебя.
«Ты тоже ненавидишь людей? – да нет …
Мне просто лучше, когда никого нет рядом.» (с)
Идеально подходящий морской диалог, как мне кажется.
А пока желтая листва скользит по моим влажным от дождя окнам, город словно недостроенный пазл выглядит ужасно и не пропорционально, осенняя серость поглощает все живое: машины, пешеходов и неоновые вывески магазинов. За окном черно-белая осень, в голове безграничное море. И единственная мысль пульсирует в голове: Я хочу на море. Навсегда…
Я хочу уехать на море. Навсегда. Там где не остывающий песок и большие надежды. Море, как состояние души. Голубая гладь, на которой миллиарды белых барашек, резвятся в безграничности. Хочу большую библиотеку дома, и кресло качалку на берегу, все как в старых Американских фильмах.
Я люблю море. Еще с детства оно имеет на меня магнетическое воздействие. Мои детские депрессии, мой переходный возраст, смерть дедушки– врачи всегда рекомендовали отвозить мальчика к морю и оно меня спасало. Убаюкивало по вечерам и будило нежным шепотом с утра. Я любил бегать по тонкой разделительной линии воды и песка. Даже смерть свою я сейчас представляю в объятиях моря.
Чем бы я занимался? Виноделием. Завел бы маленькую плантацию сочного винограда и ухаживал бы за ним круглосуточно. А вечерами смотрел на море. Вино – я бы называл его именами девушек, девушек которых любил. Аня – вино ночного сбора. Выдержано в цементных чанах. С деликатно вписанными ванильными нотами. Мама - вино с мощной структурой и элегантным характером. Совершенное воплощение красного вина. И наконец, Ксения – стало бы украшением моей винодельни. Хотя бы потому что его я бы делал вместе с ней. Это вино совершило бы революцию в мире белых вин , отходило бы от чопорных канонов. Рискованное и смелое. Вино «из ряда вон» - с чарующими цветочными и пряными ароматами на фоне легкой фруктовости и живой свежести выводили бы его на иной уровень комплектности и интегрированного удовольствия от его восприятия.
Вино живое, фиксирует даты в нашей жизни и, будучи помещенным в погреб, продолжает жить, взрослеть вместе с нами, чтобы когда нибудь напомнить нам о годе своего рождения, напомнить названием, букетом, вкусом…
А еще ужасно не хочется делить свое море с людьми, общество порождает комплексы. Оно комментирует тебя.
«Ты тоже ненавидишь людей? – да нет …
Мне просто лучше, когда никого нет рядом.» (с)
Идеально подходящий морской диалог, как мне кажется.
А пока желтая листва скользит по моим влажным от дождя окнам, город словно недостроенный пазл выглядит ужасно и не пропорционально, осенняя серость поглощает все живое: машины, пешеходов и неоновые вывески магазинов. За окном черно-белая осень, в голове безграничное море. И единственная мысль пульсирует в голове: Я хочу на море. Навсегда…
В этой группе, возможно, есть записи, доступные только её участникам.
Чтобы их читать, Вам нужно вступить в группу
Чтобы их читать, Вам нужно вступить в группу
